Το να γραφτεί ένα κείμενο που θα καταδικάζει τα γεγονότα βίας στα ποδοσφαιρικά γήπεδα και θα τονίζει την άμεση ανάγκη μέτρων, κατά την γνώμη μου απλά θα είναι ένα από τα εκατοντάδες και πιθανότατα ο μέσος αναγνώστης που θα το διαβάσει να πει:\n"Βαρέθηκα να ακούω τα ίδια και τα ίδια. Λύση θέλω!"\nΔεν τον αδικώ.Και εγώ
Την σημερινή εποχή, στο αγγλικό ποδόσφαιρο, επεισόδια εντός αγωνιστικών χώρων βλέπουμε σπάνια έως καθόλου.Το γεγονός ότι η Αγγλία είναι η ''γενέτειρα'' του χουλιγκανισμού δεν υπενθυμίζεται σε καμία περίπτωση και αυτό μπορεί κάποιος να το διαπιστώσει αν παρακολουθήσει ακόμα και ένα ντέρμπι κορυφής, όπου θα δει στις εξέδρες μικρά παιδάκια και οικογένειες και τους παίκτες της
Στις 15 Απριλίου 1989 γράφτηκε μια από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές τραγωδίες, που είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν άδοξα 96 ψυχές, όλοι φίλαθλοι της Λίβερπουλ. Οι αιτίες πολλές, το ίδιο και οι υπεύθυνοι αλλά και τα δύο φανερώθηκαν πλήρως στο πέρασμα του χρόνου και οριστικά στις 12 Σεπτέμβρη του 2012. Ας ξετυλίξουμε το "κουβάρι" αυτής της αποφράδας μέρας
Έχει χαρακτηριστεί μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και όχι άδικα, καθώς 39 άτομα έχασαν τη ζωή τους το απόγευμα της 29ης Μαΐου 1985, στο στάδιο «Χέιζελ» των Βρυξελλών. Μια τραγωδία όμως που άλλαξε μια για πάντα την αντιμετώπιση του χουλιγκανισμού από τους Άγγλους, με πρωτοβουλία της Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία έλαβε δραστικά