\n\nΓεννημένος το 1982, ανήκω και εγώ σ'αυτούς που πιθανόν να θυμούνται αμυδρά ένα βράδυ του Ιούνη 1987 που ο πατέρας τους τους πήρε αγκαλιά και τους πήγε στην Ομόνοια, δίχως φυσικά να καταλαβαίνουν τον λόγο που εκείνο το βράδυ όλη η Ελλάδα ήταν έξω και φώναζε, χόρευε και χτύπαγε κόρνες.\n\nΠού να ήξερα και εγώ και
Το να γραφτεί ένα κείμενο που θα καταδικάζει τα γεγονότα βίας στα ποδοσφαιρικά γήπεδα και θα τονίζει την άμεση ανάγκη μέτρων, κατά την γνώμη μου απλά θα είναι ένα από τα εκατοντάδες και πιθανότατα ο μέσος αναγνώστης που θα το διαβάσει να πει:\n"Βαρέθηκα να ακούω τα ίδια και τα ίδια. Λύση θέλω!"\nΔεν τον αδικώ.Και εγώ
Παρασκευή 14-11-2014 περίπου ένα τέταρτο πριν τα μεσάνυχτα.Το ματς Ελλάδα-Νησιά Φερόε έχει μόλις τελειώσει. Η ήττα με 0-1 μέσα στην έδρα μας έρχεται να ''σφραγίσει'' μια από τις πιο ντροπιαστικές - αν όχι την πιο ντροπιαστική - ήττες της Εθνικής μας στην ιστορία της.Αυτή η ομάδα που 3 μήνες πριν, για ελάχιστα, δεν κατάφερε να προκριθεί
Ο λόγος φυσικά για τον έναν και μοναδικό προπονητή της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου Κλαούντιο Ρανιέρι που κατάφερε να χάσει μέχρι κι από τους ψαράδες στα Νησιά Φερόε. Η υπόθεση "μυρίζει" από καιρό.\n\nΈνα μήνα πριν, παραξενεμένοι από τις εμφανίσεις και το πρόσωπο της Εθνικής (όχι τόσο από τα αποτελέσματα), ρίξαμε φως πάνω στο ιστορικό και τις
Μέσα στην κοινωνία που ζούμε δεν είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποια άτομα για πολλούς και διάφορους λόγους. Είτε για την αυθεντικότητά τους, είτε για την καλοσύνη τους, είτε για την κακία τους, είτε για την, καλώς εννοούμενη, "τρέλα" τους. Στην τελευταία κατηγορία ανήκε και ο Μητσάρας, ο "αγαθός τρελός" με τις μεγάλες αλήθειες...\n\nΚάτοικος της
Άλλη μια διοργάνωση έλαβε τέλος λοιπόν για την Εθνική μας..Για ακόμα μια φορά ,από το 2009, δεν καταφέραμε να κερδίσουμε ένα νοκ-άουτ παιχνίδι...Για ακόμα μια φορά οι προσδοκίες μας δεν επαληθεύτηκαν... Είναι γεγονός ότι από την χρυσή 4ετία μεταξύ 2005 - 2009 μοιάζει να έχει περάσει πολύς καιρός μιας και από τότε αποτυγχάνουμε συνεχώς να
Η Εθνική ομάδα κάθε χώρας και σε οποιοδήποτε άθλημα, ανέκαθεν αποτελούσε τον κυριότερο στόχο του κάθε αθλητή. Οι μεγάλες διοργανώσεις τα καλοκαίρια, η προετοιμασία και η εκπροσώπηση της χώρας του, σαν γενικότερο event, τον κάνουν να προσπαθεί, μέσα σε μια κανονική σεζόν με την ομάδα του, να τα δώσει όλα ώστε να πείσει τον εκάστοτε
Η ήττα της Αργεντινής στον τελικό του Μουντιάλ στεναχώρησε πάρα πολύ τον φτωχό πλην τίμιο λαό της, ο οποίος περίμενε μια χαρά απέναντι στην, "πλούσια" από κάθε άποψη, Γερμανία. Ταυτόχρονα όμως, ήταν άλλη μια χαμένη ευκαιρία για τον Μέσι να αγγίξει λίγο τον μύθο του Μαραντόνα. (και εννοώ στην προσφορά του στην Εθνική για να
10 χρόνια πέρασαν λοιπόν... 10 χρόνια από τον μεγαλύτερο θρίαμβο του ελληνικού ποδοσφαίρου και ίσως τη μεγαλύτερη έκπληξη στην παγκόσμια ιστορία του αθλήματος. 10 χρόνια πέρασαν από εκείνες τις μαγικές βραδιές που μας χάρισε η Εθνική μας στα γήπεδα της Πορτογαλίας, βγάζοντάς μας στους δρόμους ξανά και ξανά. Ήταν αναμφισβήτητα το "καλοκαίρι της Ελλάδας" (το
Το όνειρο έλαβε τέλος λοιπόν... Ατυχία, απειρία σε καταστάσεις πέναλτι και ένας φοβερός Κοσταρικανός τερματοφύλακας, "έσβησαν" τα όνειρα της Εθνικής μας για 8άδα. Είναι σκληρό πολύ να χάνεται έτσι μια πρόκριση. Προσωπικά, ακόμα να χωνέψω το ότι αυτή η ομάδα, η οποία από ένα σημείο και μετά "πάτησε" την αντίπαλό της (και ας είχε αριθμητική
Έφτασε λοιπόν η μεγάλη στιγμή... Αύριο το βράδυ στις 11 η Εθνική μας κοντράρεται με τη Κόστα Ρίκα με στόχο μια θέση στην 8άδα του κόσμου και το γράψιμο μιας ακόμα "χρυσής" σελίδας στην ιστορία της την τελευταία δεκαετία (από το 2004 και μετά). Όλοι οι Έλληνες περιμένουν να πάρουν άλλη μια εφήμερη χαρά και
25/6/2014, Ώρα Ελλάδος: 1πμ. Ο αγώνας της Εθνικής μας ομάδας έχει μόλις τελειώσει κι όλη η Ελλάδα πανηγυρίζει την ιστορική πρόκριση στη φάση των 16 του Μουντιάλ. Κάπου εκεί, κάποιος ανοίγει μια σελίδα στο Facebook με τίτλο: "Οχι Κατσουρανη με Κοστα Ρικα". Η υπόθεση λέει πως ο Κώστας Κατσουράνης, χρόνια "στυλοβάτης" του κέντρου της Εθνικής