Γιάννης Ιωαννίδης - Σωκράτης Κόκκαλης\r\nΠολλές φορές στον αθλητισμό οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων θυμίζουν αυτές ενός ζευγαριού που μπορεί μια να είναι αγαπημένο, μια να τσακώνεται, μια να χωρίζει, μια να τα ξαναβρίσκει κοκ.Σε πολλές περιπτώσεις βέβαια τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο σύνθετα καθώς πίσω από μια ταραχώδης επαγγελματική σχέση υπάρχουν συμφέροντα, φίλαθλοι και πολύ παρασκήνιο. Χαρακτηριστικό
\n\nΤο "χρυσό" Ευρωμπάσκετ του 1987, είχε ως αποτέλεσμα την εκτόξευση όλου του ελληνικού μπάσκετ, τόσο σε επίπεδο Εθνικής ομάδας, όσο και σε συλλογικό.Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι από εκείνο το "σωτήριο (μπασκετικά) έτος, μετράμε αμέτρητες επιτυχίες των ομάδων μας στα κύπελλα Ευρώπης, είτε με τίτλους, είτε με συμμετοχές σε φάιναλ-φορ, είτε με μεγάλες νίκες εντός
\n\nΚατά την δεκαετία του '90 οι Έλληνες και οι Γιουγκοσλάβοι προπονητές "κυριαρχούσαν" στους ελληνικούς πάγκους. Αμφότεροι είχαν ως κύριο χαρακτηριστικό, πέραν από τις γνώσεις, το "εκρηκτικό" ταμπεραμέντο που άλλοτε οδηγούσε σε εκπληκτικά αποτελέσματα άλλοτε μπορούσε όμως και να καταστρέψει το παιχνίδι της ομάδας τους.\n\nΧαρακτηριστικότερη περίπτωση ήταν αυτή του Γιάννη Ιωαννίδη, ο οποίος είχε όμως και
\n\nΗ Α1, από την χρονιά ίδρυσης της(1992-93) και την καθιέρωση των πλέη-οφ, έχει "αφήσει" στις μνήμες των φιλάθλων μερικούς τελικούς που για διάφορους λόγους ήταν λίγο παραπάνω αξιοσημείωτοι.\n\nΤην "μερίδα του λέοντος" έχουν οι τελικοί μεταξύ των δύο "αιωνίων" της Αθήνας, αφού την χρονιά που ξεκίνησε η Α1 το μπάσκετ και τα μεγάλα μπάτζετ μεταφέρθηκαν στην
\n\nΠολλές φορές η ζωή "παίζει" παράξενα παιχνίδια με απίστευτες συμπτώσεις.Ως μια τέτοια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και αυτή του Βασίλη Σπανούλη, ο οποίος τα τελευταία δύο χρόνια έχει δώσει 3 νίκες στην ομάδα του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα με δικά του κρίσιμα καλάθια απέναντι σε πρώην ομάδες και προπονητές που συνεργάστηκε...\n\nΑς θυμηθούμε τις περιπτώσεις αυτές...\n1)2013-14:Buzzer-beater με
\n\nΤο ελληνικό μπάσκετ, από το 1987 με την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ από την εθνική μας ομάδα, μας έχει προσφέρει χαρές που ποτέ δεν φανταζόμασταν.Κύπελλα, διακρίσεις, πανευρωπαϊκός σεβασμός και πολλά ακόμα είναι αυτά που η πορτοκαλί μπάλα μας χαρίζει διαρκώς.\n\nΌμως, όπως σε όλους τους τομείς της ζωής, οι πρώτες επιτυχίες είναι αυτές που "μένουν" ανεξίτηλα στην
\n\nΤην σημερινή εποχή, σε μια περίοδο κρίσης, είναι λογικό ο κάθε παράγοντας που θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο του αθλητισμού και να επενδύσει σε κάποια ομάδα, να έχει την "απαίτηση" να βγαίνει κερδισμένος όσον αφορά το χρήμα.\n\nΚατά το παρελθόν όμως υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι πραγματικά δεν έβαλαν σε πρώτη μοίρα κάτι τέτοιο, αλλά θέλησαν
\n\nΤο ελληνικό μπάσκετ, το οποίο έχει χαρίσει τόσες επιτυχίες στην χώρα, είχε πάντα κάποιες ομάδες που ξεχώριζαν και το βοήθαγαν στο να ανεβαίνει όλο και ψηλότερα.\n\nΟλυμπιακός, ΠΑΟ, Άρης, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Πανιώνιος ήταν πάντα στην "πρώτη γραμμή", είτε για τους τίτλους που κατακτούσαν στην Ευρώπη, είτε για τα ταλέντα που προσέφεραν στον χώρο αυτόν, είτε
\n \nΟλυμπιακός και ΠΑΟ έχουν κατακτήσει έως σήμερα 9 φορές την Ευρωλίγκα (3 και 6 αντίστοιχα).Ωστόσο, ανεξάρτητα την ομάδα που υποστηρίζει ο κάθε Έλληνας, η πρώτη φορά για τα ελληνικά χρώματα ήταν στις 11 Απριλίου του 1996 και σίγουρα "μένει" στο μυαλό σαν η πρώτη εμπειρία.Ειδικά όταν ο τόπος που συνέβη αυτό λέγεται Παρίσι ή "Πόλη
\n \nΑν ρωτήσουμε έναν αριθμό φιλάθλων για το "πότε κατά την γνώμη τους άρχισε η επανάσταση του ελληνικού μπάσκετ" ίσως οι περισσότεροι να απαντήσουν "το 1987 με την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ" και τους να τους έρθει στο μυαλό το όνομα "Νίκος Γκάλης".\n\nΔεν θα είναι και παράλογο αλλά για να ξεκινήσει μια επανάσταση πάντα πρέπει να υπάρχουν
Το Κύπελλο Κόρατς ήταν μια διοργάνωση που πήρε το όνομα του μεγάλου Γιουγκοσλάβου μπασκετμπολίστα Ραντιβόι Κόρατς.Κράτησε 30 χρόνια (1972-2002) και αν και ήταν η τρίτη τη τάξει διοργάνωση στα κύπελλα Ευρώπης, προσέλκυε το ενδιαφέρον σε αρκετά μεγάλο βαθμό, ειδικά την δεκαετία του '90 όπου το μπάσκετ βρισκόταν στην πλήρη ακμή του.\n\nΤο γεγονός αυτό έκανε ακόμα
\n \nΠριν από λίγες μέρες ο Ολυμπιακός συμπλήρωσε 500 αγώνες στην Ευρωλίγκα(ή Κύπελλο Πρωταθλητριών όπως λεγόταν παλιά).Σ'αυτήν την μεγάλη διαδρομή, που ξεκίνησε το 1961, υπήρξαν στιγμές που έμειναν στην ιστορία και φέρνουν διαφόρων ειδών συναισθήματα σε όποιον τις θυμάται.\n\nΕμείς σαν sportbrio ξεχωρίσαμε τις (κατά την άποψή μας) 10 και σας τις παρουσιάζουμε κάνοντας ένα ταξίδι αναμνήσεων
To All-star game, σε όποια χώρα και να γίνεται, αποτελεί την έννοια της ''γιορτής του μπάσκετ''.Θέαμα, καρφώματα, τρίποντα και αγώνες με υψηλό σκορ είναι οι ''αδιαπραγμάτευτες'' απαιτήσεις των θεατών από τα ''αστέρια'' του πρωταθλήματος.Στο NBA ξεκίνησε από πολύ παλιά(θα κάνουμε σύντομα αφιέρωμα)αλλά στην χώρα μας το πρώτο All-star game έγινε την εποχή που όλη η
Όταν ακούς το όνομα Ρόι Τάρπλεϊ, σίγουρα δυο πράγματα σου έρχονται στο μυαλό: Mεγάλο ταλέντο και Nαρκωτικά. Είναι αλήθεια ότι αυτά τα 2 στοιχεία, όσο αντιφατικά και να είναι, συνέθεταν σε γενικές γραμμές το προφίλ ενός παίκτη που μπορούσε να γράψει την δική του ιστορία στον χώρο του NBA αλλά τελικά, λόγω των κακών συνηθειών του,
\n \n\nΟ Ντούσαν Ίβκοβιτς και ο Λευτέρης Σούμποτιτς έχουν γράψει την δική τους ιστορία στον χώρο του ελληνικού μπάσκετ.Ο πρώτος, ως προπονητής, έχει καταφέρει να οδηγήσει πολλούς συλλόγους σε μεγάλες επιτυχίες ενώ ο δεύτερος, κυρίως ως παίκτης του Άρη αλλά και αργότερα από την θέση του πάγκου, πάντα κατάφερνε να βρίσκει τον δρόμο για ψηλά.\n\nΚαι οι
Η δεκαετία του '90, δηλαδή αυτή που άρχισε λίγα χρόνια μετά το ''χρυσό'' Ευρωμπάσκετ του 1987, ήταν η χρονιά της απόλυτης εκτόξευσης του ελληνικού μπάσκετ, το οποίο μάλιστα χαρακτηρίστηκε ως ''το καλύτερο της Ευρώπης''.Τότε μπορούμε να πούμε ότι ''εξαργυρώσαμε'' με ευρωπαικές κούπες τις τρομερές βραδιές του Άρη, ο οποίος στα τέλη της δεκαετίας του '80
\n \n \nΕίναι μερικές φορές στη ζωή που λέμε τη φράση ''όσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος''. Αυτό που συνέβη στο κλειστό γήπεδο της οδού Αρτάκης στις 28 Απριλίου 1993 στον 3ο ημιτελικό αγώνα μπάσκετ μεταξύ Πανιωνίου-ΠΑΟ, θα μπορούσαμε να πούμε ότι απέδωσε πλήρως το νόημα της παραπάνω φράσης.\nΤο ''μοιραίο'' ματς\nΟ αγώνας
Ο Ζέλιμιρ ή Ζέλικο Ομπράντοβιτς, πέραν του ότι θεωρείται ένας από τους κορυφαίους προπονητές στην Ευρώπη(αν όχι ο κορυφαίος), αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για το πώς ένας προπονητής μπορεί να αναδειχτεί σε γρήγορο χρονικό διάστημα, εφόσον ο ίδιος βέβαια φροντίσει να δουλέψει γι'αυτό, στηριζόμενος ΚΑΙ στην τύχη αλλά όχι μόνο...\n\nΟ Ομπράντοβιτς ξεκίνησε την προπονητική του
Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός έχουν κοντραριστεί αρκετές φορές για τον θεσμό του κυπέλλου στο μπάσκετ, ένα θεσμό που ξεκίνησε το 1976. Έχουν συναντηθεί σε τελικό 9 φορές με τον Παναθηναϊκό να έχει 7 κατακτήσεις (1979, 1983, 1986, 2008, 2009, 2012, 2013) έναντι 2 του Ολυμπιακού (2010, 2011). Υπήρχαν όμως και μερικές μάχες που έμειναν στην ιστορία όχι μόνο
Πολλές φορές ,όταν παρακολουθούμε μια ζωντανή μετάδοση,πέρα από τον αγώνα, μπορεί να μας μείνουν στην μνήμη ''διάφορα'' που ακούμε από τον εκάστοτε δημοσιογράφο που περιγράφει ή σχολιάζει. Ο Φίλιππος Συρίγος δεν υπήρξε απλώς ένας δημοσιογράφος. Ήταν κάτι πολύ, πολύ περισσότερο: η βαθιά, σοβαρή και σταθερή φωνή του, χρωματισμένη σποραδικά με συναισθηματικές εξάρσεις, θαυμασμού, απορίας ή
Στο παρελθόν ,σε αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος (που είχε χαρακτηριστεί στα μέσα της δεκαετίας του '90 ως το καλύτερο της Ευρώπης), παρατηρούσαμε αρκετές φορές το φαινόμενο συμπλοκής και ξύλο μεταξύ παικτών,κάτι που μπορεί να είναι δυσάρεστο στα μάτια ενός θεατή ,από την άλλη όμως έδειχνε το πάθος που υπήρχε και -αν θέλετε- τον εγωισμό που
Στις 2 Δεκεμβρίου του 1979, ο "θρυλικός" Νίκος Γκάλης έκανε το ντεμπούτο του σε επίσημο αγώνα με την φανέλα του Άρη (αντίπαλος ο Ηρακλής και νίκη του Άρη με 79-78, ο Νίκος Γκάλης σκόραρε 30 πόντους). Την ίδια χρονιά ,στις 31 Μαρτίου, ο Νικ είχε αγωνιστεί σε έναν ιστορικό αγώνα που σίγουρα του έμεινε στην
Ο Ντέιβιντ Ρίβερς είναι σίγουρο ότι ήταν από τους παίκτες που έμειναν βαθιά ριζωμένοι στην μνήμη των φιλάθλων του Ολυμπιακού αλλά και γενικά όλων των μπασκετόφιλων που μεγάλωσαν στην δεκαετία του '90. Αγωνιζόμενος τρία χρόνια στον Ολυμπιακό (1996,1997 και το 2001 αλλά χωρίς σπουδαίες επιδόσεις τότε ) ''μάγεψε'',ειδικά την δεύτερη χρονιά, όλους τους φιλάθλους με