Εθνική Ελλάδος – Τσέλσι. Βίοι παράλληλοι…

Εθνική Ελλάδος - Τσέλσι. Βίοι παράλληλοι...

Στο ποδόσφαιρο, όπως και στον αθλητισμό γενικότερα, παρατηρείται αρκετές φορές και από διάφορες ομάδες η λεγόμενη “κοιλιά”, δηλαδή το να φτάνει η απόδοση της από τα ψηλά στα χαμηλά.Συνήθως οφείλεται στην κούραση, όταν όμως είναι προσωρινή.\r\n\r\nΥπάρχουν και περιπτώσεις ομάδων που μέσα σε λίγο καιρό έφτασαν από την απόλυτη καταξίωση στην αντίστοιχη απαξίωση(όπως λέμε “από το ζενίθ στο ναδίρ”) και μπορούμε να πούμε ότι οι αιτίες είναι σίγουρα πολύ περισσότερες και πιο σύνθετες.\r\n\r\nΟι πορείες της Εθνικής Ελλάδος και της Τσέλσι, που έκαναν αυτήν την διαδρομή μέσα σε λίγους μήνες, έχουν πολλά κοινά σημεία και είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα του τι ΔΕΝ πρέπει να κάνει μια ομάδα όταν είναι στο ζενίθ της…\r\n

Εθνική Ελλάδος. Η καλή μέρα φάνηκε από τα..ξημερώματα…

\r\nΤον Ιούνιο του 2014 η Εθνική μας έφτασε ένα βήμα πριν τα προημιτελικά του Μουντιάλ της Βραζιλίας, χάνοντας την στα πέναλντυ με την Κόστα Ρίκα.Ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη επιτυχία μετά το “έπος” της Πορτογαλίας το 2004 και οι “οιωνοί” έμοιαζαν ιδανικοί για νέες επιτυχίες καθώς η κλήρωση για τα τελικά του EURO 2016 ήταν “λουκούμι”(Φερόε, Β.Ιρλανδία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Φιλανδία με τους 2 πρώτους να προκρίνονται απ’ευθείας).\r\n\r\nΗ προδιαγεγραμμένη αποχώρηση του Σάντος συνοδεύτηκε από την πρόσληψη του πολύ γνωστού Ιταλού Κλαούντιο Ρανιέρι, ενώ χρέη τεχνικού διευθυντή ανέλαβε ο Γιώργος Καραγκούνης που μόλις είχε αποσυρθεί.Όλα αυτά έδειχναν ότι η ΕΠΟ ήθελε να κρατήσει ψηλά την ομάδα-όαση του ελληνικού ποδοσφαίρου.\r\n\r\nΞαφνικά όμως τα πάντα άλλαξαν…Αγωνιστικά η Εθνική μας δεν μπορούσε όχι νίκη να “σταυρώσει” αλλά ούτε καν να πετύχει γκολ.Έχασε εντός έδρας από Β.Θρλανδία(0-2), Φιλανδία(0-1), Ρουμανία(0-1) και….Φερόε(0-1) σε έναν αγώνα που συζητήθηκε σε όλη την Ευρώπη σαν μια από τις μεγαλύτςρες “βόμβες”.Εκτός ηττήθηκε πάλι από Β.Ιρλανδία και Φερόε(δεύτερη φορά…)μαζεύοντας τελικά μόλις 6 βαθμούς και με μία μόλις(!!)νίκη επί της Ουγγαρίας στην αυλαία και όταν όλα είχαν χαθεί…\r\n\r\nΣτην διάρκεια της τραγικής αυτής πορείας συνέβησαν πολλά και εκτός αγωνιστικού χώρου.Παραιτήθηκε ο Καραγκούνης, άλλαξε ο προπονητής2 φορές(Μαρκαριάν αντί Ρανιέρι και μετά Τσάνας) ενώ οι παίκτες πολλές φορές έκαναν δηλώσεις αγανάκτησης που “φωτογράφιζαν” την ΕΠΟ και το παρασκήνιο που παιζόταν όσον αφορά τις επιλογές, αλλά κάνοντας και οι ίδιοι παράλληλα τραγικές εμφανίσεις.Ο “κύκνος έγινε ασχημόπαπο”μέσα σε μόλις λίγους μήνες…\r\n\r\nΦυσικά η μπάλα δεν ξεχάστηκε ωστόσο, όπως είπαμε, μια τέτοια πτώση έχει πολλές παραμέτρους που πιθανόν να πρέπει να εξεταστούν για να μην έχουμε τέτοιες αποτυχίες στο εγγύς μέλλον…\r\n

Τσέλσι. Η “αποκαθήλωση” του Μουρίνιο

\r\nΠαρόμοια πορεία με την Εθνική μας διανύει και μια άλλη ομάδα ντυμένη στα “μπλε”, η Τσέλσι.\r\n\r\nΠρωταθλήτρια το 2015 κάνοντας σχεδόν περίπατο και με τον “special one” Μουρίνιο στο “τιμόνι”, οι Λονδρέζοι ξεκίνησαν την φετινή χρονιά για την διαφύλαξη του “στέμματος”.Και εκεί όμως μέσα σε λίγους μήνες και με έναν γύρο να έχει σχεδόν συμπληρωθεί, όχι μόνο είναι εκτός διεκδίκησης αλλά βρίσκονται και στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας, δημιουργώντας “ψιθύρους” ακόμα και για υποβιβασμό!!\r\n\r\nΌπως και στην περίπτωση της Εθνικής Ελλάδος και εδώ από το καλοκαίρι οι οιωνοί δεν ήταν καλοί…Στην αρχή του πρωταθλήματος υπήρξε ένα επεισόδιο μεταξύ του Μουρίνιο και της γιατρού της ομάδας Έβας Καρνέιρο για την απόφαση της τελευταίας να παράσχει τις πρώτες βοήθειες σε παίκτη της Τσέλσι, προκαλώντας την οργή του Πορτογάλου που δεν τις θεωρούσε απαραίτητες αλλά αντίθετα καθυστερήσεις σε βάρος της ομάδας του.Οι σεξιστικές εκφράσεις που χρησιμοποίησε εναντίον της και οι αντιδράσεις που προκάλεσαν σε αρκετό κόσμο ήταν η αρχή(όπως αποδείχτηκε) του τέλους του στους “μπλε”.Η γενικότερη συμπεριφορά του επίσης απέναντι στους παίκτες και ο ανεξήγητος εκνευρισμός έκαναν την ομάδα να “μικραίνει” αγωνιστικά και να χάνει παντού.\r\n\r\nΕίναι φανερό ότι το κλίμα στα αποδυτήρια ήταν το χειρότερο δυνατό, αλλά ο Μουρίνιο έμενε στην ομάδα λόγω στήριξης κάποιων φιλάθλων που εκφραζόταν δημόσια με πανό(“ένας από εμάς” κοκ).Τελικά έφτασε σε σημείο να απολυθεί για πρώτη φορά στην καριέρα του μεσούσης της περιόδου ενώ κάμερα τον “συνέλαβε” να προσπαθεί να “καλύψει” το πρόσωπο του από τις κάμερες την ώρα που αποχωρούσε.\r\n\r\nΗ δυναμική του “special one” φάνηκε από την αντίθετη πλευρά αυτήν την φορά…Προπονητές σαν τον Μουρίνιο άλλωστε μπορούν να επηρεάσουν μια ολόκληρη ομάδα σε όλη την επιφάνεια της(από αυτόν που κουβαλάει τις πετσέτες μέχρι τον πρόεδρο…)\r\n

Τουλάχιστον δώσαμε χαρά σ’αυτούς…

\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=e-15REqW4Jw\r\n

Η “επική” αποχώρηση του Μουρίνιο απ΄την Τσέλσι…

\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Fzlj-eKi2Sg

Ντρογκμπά:”παιχταράς” εντός και εκτός γηπέδου

Ντρογκμπά:"παιχταράς" εντός και εκτός γηπέδου

Ένας ποδοσφαιριστής παγκοσμίου κλάσεως, πολλές φορές παρασύρεται από το lifestyle, τον πλούσιο τρόπο ζωής και ίσως να μην πολυενδιαφέρεται για τα τεκταινόμενα που συμβαίνουν γύρω του. Αυτό βέβαια παρατηρείται πάνω-κάτω σε πολλές περιπτώσεις που κάποιος πλουτίζει απότομα με αποτέλεσμα να ξεχνάει από που ξεκίνησε. Υπάρχουν όμως και παραδείγματα προς μίμηση, τα οποία αποδεικνύουν πως η “ανθρωπιά” και η”ευαισθησία” δεν μαθαίνονται αλλά είναι έμφυτα. Ο μεγάλος Ντιντιέ Ντρογκμπά μας ο υπενθυμίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο..\r\n

“Πυροσβέστης” σε εμφύλιο

\r\nΓεννημένος το 1978 στο Αμπιτζάν της Ακτής Ελεφαντοστού, φυσικά προερχόμενος από φτωχή οικογένεια, αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, με μεγάλη καριέρα στην Τσέλσι η οποία το 2004 ξόδεψε 24 εκατομμύρια λίρες για να ον αποκτήσει από την Μαρσέιγ, κάνοντας τον τον πιο ακριβό Ιβοριανό ποδοσφαιριστή όλων των εποχών.Περιττό να πούμε ότι αποτελεί ποδοσφαιρικό είδωλο για την χώρα του η οποία τον έχει σαν “Θεό”.Ίσως αυτή η προσωπικότητα που είχε να βοήθησε στο να αποφευχθεί ένας παρολίγον εμφύλιος.\r\n\r\nΣυγκεκριμένα to 2006 η χώρα ήταν διασπασμένη σε Βόρειους και Νότιους.Οι πρώτοι αποτελούνταν κατά ένα μεγάλο ποσοστό από μετανάστες που έψαχναν δουλειά σε φυτείες.Αυτό εξόργιζε τους Νότιους καθώς πολλοί από τους μετανάστες δεν είχαν ιθαγένεια και το αποτέλεσμα της οργής αυτής ήταν εξεγέρσεις και από τις δύο πλευρές που ξεκίνησαν το 2000 μαστίζοντας το αφρικανικό κράτος.\r\n\r\nΕπίσης τα γαλλικά συμφέροντα που αφορούσαν το κακάο, στο οποίο η Ακτή Ελεφαντοστού είναι πρώτη σε παραγωγή στον κόσμο, πυροδότησαν νέες συμπλοκές καθώς οι γαλλικές εταιρίες είχαν ελεύθερη πρόσβαση στην αγορά της Ακτής, δεν πλήρωναν φόρους και έπαιρναν και όλα τα κέρδη, ενώ οι κυβερνώντες δεν έκαναν κάτι ουσιαστικό για ν’αλλάξει αυτή η κατάσταση, καθώς είχαν ακόμα και μεταξύ τους διαφωνίες για την πολιτική που θα ακολουθούσαν, όντας βέβαια σε διαφορετικά στρατόπεδα(Βόρειοι και Νότιοι όπως είπαμε…)\r\nΤο 2006, η Ακτή Ελεφαντοστού προκρίθηκε για πρώτη φορά σε τελική φάση Μουντιάλ με τον εμφύλιο να συνεχίζεται ακατάπαυστα και ο Ντρογκμπά αποφάσισε να λειτουργήσει σαν “πυροσβέστης”.\r\n\r\nΜόλις τελείωσε το τελευταίο παιχνίδι της προκριματικής φάσης(νίκη επί του Σουδάν με 3-1)ο μεγάλος Ντιντιέ πήρε το μικρόφωνο μπροστά από τις κάμερες, γονατιστός έβγαλε έναν συγκινητικό και ενωτικό λόγο, προτρέποντας να σταματήσουν οι εχθροπραξίες και να γίνουν εκλογές.\r\n\r\nΤο ίδιο έκανε και μερικές μέρες μετά στην πόλη Μπουακέ, στο βόρειο τμήμα, όπου πήγε με το βραβείο του καλύτερου παίκτη της Αφρικανικής ηπείρου για το 2006, εκφωνίζοντας έναν αντίστοιχο δυναμικό λόγο στον οποίο κύριο χαρακτηριστικό ήταν η δύναμη της ψυχής που κατέθετε για να συγκινήσει το πλήθος.\r\n\r\nΤα παραπάνω είχαν ουσιαστικό αποτέλεσμα καθώς οι μάχες περιορίστηκαν από τότε με αποτέλεσμα στις 4 Μαρτίου του 2007 να υπογραφεί μια πρώτη συνθήκη παύσης μαχών μεταξύ Βορείων και Νοτίων.Ήταν μια πρώτη αρχή για να έχει η Ακτή Ελεφαντοστού πιο ήρεμες μέρες και οφειλόταν στον Ντρογκμοά εξ’ολοκλήρου.Δεν λύθηκαν βέβαια όλα τα προβλήματα αλλά άρχισε να επικρατεί πνεύμα ενότητας…\r\n

Φιλάνθρωπος Ντρογκμπά και ΟΗΕ…

\r\nΗ δράση του δεν περιορίστηκε εκεί.Χάρισε ένα εκατομμύριο ευρώ από το υστέρημά του στις οικογένειες των θυμάτων ενός ανθρακωρυχείου της Τουρκίας στην οποία αγωνίστηκε με την Γαλατά την σεζόν 2013-14 .\r\nΕπίσης σε συνεργασία με την εταιρία HOM, δημιούργησε δική του σειρά μαγιό και εσωρούχων, όπου μέρος από τα έσοδα πάνε στο ίδρυμα που έχει φτιάξει και μέσω του οποίου βοηθάει την χώρα του.\r\nΑπό το 2007 ακόμα έχει ανακηρυχθεί Πρέσβης Καλής Θελήσεως του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Το 2010 το αμερικανικό περιοδικό TIME τον είχε αναδείξει ως έναν από τους 100 ανθρώπους που μπορούν να επηρεάσουν γεγονότα σε μια χώρα\r\nΤέλος έχει χρηματοδοτήσει την κατασκευή ενός νοσοκομείου στην πατρίδα του, στην οποία λατρεύεται πιο πολύ από κάθε άλλο επίσημο πρόσωπο…\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=yAnnKAopcHM\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=gDlxtPnHWl0

Ιταλία και Euro. 2 φορές σε “σενάρια”

Euro και Ιταλία. 2 φορές σε "Σενάρια"

Στον χώρο του ποδοσφαίρου πολλές φορές παρατηρούμε γεγονότα που επαναλαμβάνονται κατά ”διαβολική σύμπτωση”, όχι πάντα όμως με το ίδιο αποτέλεσμα.Όπως λένε και Γάλλοι “deja vu” δηλαδή. Κάποιο γκολ στο ίδιο λεπτό μεταξύ 2 ίδιων ομάδων σε 2 διαφορετικούς αγώνες, κάποια νίκη ή ήττα με ίδιο τρόπο είναι μερικά παραδείγματα. Αυτό που συνέβη όμως με την Ιταλία σε 2 Euro(2004, 2012), ήταν ίσως από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα και περιελάμβανε “θεωρίες συνομωσίας” και “ψιθύρους”. Όχι άδικα πάντως…\r\n

“Σκανδιναβική” συμμαχία και “Ciao Italia”(2004)

\r\nΤο Euro 2004 σίγουρα μας φέρνει στο μυαλό την πιο “γλυκιά” ποδοσφαιρική ανάμνηση με την κατάκτηση του από την Εθνική μας.Στους Ιταλούς πάντως σίγουρα φέρνει θυμό καθώς η ομάδα τους θεωρούν (όχι άδικα), ότι αποκλείστηκε από έναν αγώνα-συμμαχία μεταξύ Σουηδίας και Δανίας.\r\n\r\nΣυγκεκριμένα είχαμε φτάσει στην τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων και, ως γνωστόν, τα παιχνίδια διεξαγόντουσαν την ίδια ώρα.Η Ιταλία είχε ως αντιπάλους τις Δανία, Σουηδία και Βουλγαρία.Δανία και Σουηδία είχαν από 4 βαθμούς, η Ιταλία 2 και η Βουλγαρία μηδέν.\r\n\r\nΒάσει των κριτηρίων της ΟΥΕΦΑ, σε περίπτωση ισοβαθμίας δύο ή περισσοτέρων ομάδων, το πρώτο κριτήριο ήταν οι μεταξύ τους αγώνες, μετά η διαφορά τερμάτων και τρίτο η καλύτερη επίθεση.Σε περίπτωση λοιπόν που Σουηδία και Δανία έφερναν ισοπαλία από 2-2 και πάνω, ότι και να έκανε η Ιταλία θα έμενε έξω.Λογικό λοιπόν να δημιουργηθούν καταστάσεις καχυποψίας και “ψίθυροι” για στήσιμο.\r\n\r\nΤα παραπάνω, όπως ήταν λογικό, έγιναν “κραυγές” μετά τους αγώνες.Κάτι απόλυτα φυσιολογικό καθώς το “2-2” ήρθε.Μάλιστα το γκολ της ισοφάρισης προήλθε από τους Σουηδούς στο τελευταίο λεπτό του αγώνα και ενώ παράλληλα η Ιταλία σκόραρε το 2-1 επί της Βουλγαρίας.Χαρά που τελικά μετατράπηκε σε λύπη, ενώ οι Σκανδιναβοί πανηγύριζαν αμφότεροι την πρόκριση τους στην 8αδα.\r\n\r\nΠοτέ πάντως δεν αποδείχτηκε κάτι περί στησίματος αλλά η “γεύση” της καχυποψίας που έμεινε ήταν πικρή και για την ΟΥΕΦΑ και για το φίλαθλο κοινό.\r\n\r\nΠαρεμπιπτόντως το γήπεδο που έγινε ο αγώνας λεγόταν “Μπέσα”, αλλά στον αγώνα, η ελληνικώς εννούμενη μπέσα μάλλον πήγε περίπατο.\r\n\r\nΤα γκολ: Τόμασσον 28’και 66′ (Δανία), Λάρσον 47′(πεν), Γιόνσον 89’\r\n\r\nΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Μάρκους Μερκ (Γερμανία)\r\n\r\nΚΙΤΡΙΝΕΣ: Έντμαν, Κάλστρομ\r\n\r\nΔΑΝΙΑ: Σόρενσεν, Χέλβεγκ, Λάουρσεν, Χένρικσεν, Νίκλας Γένσεν (46 Μπόγκελουντ), Γκράβεσεν, Τόμασον, Ντανιέλ Γένσεν (65 Πούλσεν), Γκρόνκιερ, Σαντ, Γιόργκενσεν (57 Ρόμενταλ)\r\n\r\nΣΟΥΗΔΙΑ: Ίσακσον, Νίλσον, Μέλμπεργκ, Γιάκομπσον, Έντμαν, Αντερσον (81 Αλμπακ), Κάλστρομ (72 Βίλχελμσον), Γιόνσον, Λιούνγκμπεργκ, Ιμπραΐμοβιτς, Λάρσον\r\n

2012:Ίδιο σενάριο, άλλη κατάληξη για την Ιταλία

\r\nΊδιο ακριβώς σενάριο υπήρξε και το 2012, αλλά αυτήν την φορά η κατάληξη ήταν θετική για την “σκουάντρα ατζούρα”.Συγκεκριμένα, ήταν πάλι η τελευταία αγωνιστική των ομίλων και όλα τα παιχνίδια διεξάγονταν παράλληλα.Ο όμιλος περιελάμβανε τις Ισπανία, Κροατία, Ιταλία και Έιρε.Οι δύο πρώτες είχαν από 4 βαθμούς, η Ιταλία 2 και το Έιρε 0.\r\nΤο σενάριο ήταν ακριβώς το ίδιο με το 2004, καθώς Ισπανία και Κροατία,με ισοπαλία 2-2 περνούσαν αμφότερες.Πάντως αυτά που έγιναν το 2004 ίσως να επηρέασαν τους πάντες καθώς η Ισπανία κέρδισε με 1-0 με γκολ του Χέσους Νάβας στο 88′ και πέρασε στον επόμενο γύρο με την Ιταλία που κέρδισε το Έιρε.Υπήρξε με λίγα λόγια κάποια έμμεση αποκατάσταση για τις καταστάσεις του 2004.\r\nΗ ΟΥΕΦΑ είχε κάνει κάποιες σκέψεις για αλλαγή κριτηρίων στις ισοβαθμίες, προκειμένου να μην συμβαίνον τέτοια φαινόμενα, αλλά τελικά αποφάσισε ότι δεν ήταν απαραίτητα.\r\n\r\nΣκόρερ: 88′ Χεσούς Νάβας\r\nΓήπεδο: “PGE Arena”, Γκντανσκ\r\nΔιαιτητής: Βόλφγκανγκ Σταρκ (Γερμανία)\r\n\r\nΚΡΟΑΤΙΑ: Πλετίκοσα, Βίντα (66′ Γέλαβιτς), Τσόρλουκα, Σίλντενφελντ, Στρίνιτς, Βουκόγεβιτς (81′ Εντουάρντο), Ράκιτιτς, Σρνα, Πράνιτς (66′ Πέρισιτς), Μόντριτς, Μάντζουκιτς.\r\nΙΣΠΑΝΙΑ: Κασίγιας, Αρμπελόα, Πικέ, Σέρχιο Ράμος, Τζόρντι Άλμπα, Μπουσκέτς, Τσάβι (89′ Νεγκρέδο), Τσάμπι Αλόνσο, Νταβίντ Σίλβα (73′ Φάμπρεγκας), Ινιέστα, Τόρες (61′ Χεσούς Νάβας).\r\n\r\n*Κίτρινες κάρτες: 27′ Τσόρλουκα, 44′ Σρνα, 53′ Στρίνιτς, 90′ Μάντζουκιτς, 91′ Γέλαβιτς, 93′ Ράκιτιτς\r\n**Κόκκινες κάρτες:\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=3VimnEBIwNw

Calcio Storico. Ποδόσφαιρο & Ξύλο πάνε μαζί…

Calcio Storico. Ποδόσφαιρο & Ξύλο πάνε μαζί...

\n\nΌταν ακούμε για τα λεγόμενα “βίαια αθλήματα” ο νους μας είναι σχεδόν βέβαιο ότι πάει στις πολεμικές τέχνες(μποξ, kick-boxing, καράτε κοκ) ή σε κάνα άλλο τύπου ράγκμπυ.Προφανώς σε λίγους είναι γνωστό το βιαιότερο ίσως άθλημα που έχει υπάρξει ποτέ και κάνει όλα τα παραπάνω να μοιάζουν με “σπορ παιδικής χαράς”.\n\nΕίναι το λεγόμενο “Ιστορικό Ποδόσφαιρο” (Calcio Storico)…\n

Καταγωγή και μονοπώλιο στην Φλωρεντία

\nΤο calcio storiko είναι μια μορφή ποδοσφαίρου που συνδυάζει την επίτευξη του τέρματος με πολύ βία και ξύλο. Αγώνες διοργανώνονται μόνο στην Φλωρεντία της Ιταλίας.\n\nΤέσσερις ομάδες με 27(!!!) παίκτες η καθεμία αποτελούν τις εκπροσώπους αντίστοιχων ιστορικών γειτονιών της ιταλικής πόλης και αγωνίζονται για να τις δοξάσουν.Τα ονόματα των 4 (κυριολεκτικά)”μονομάχων είναι τα εξής:Σάντα Κρότσε, Σάντα Μαρία Νοβέλα, Σάντο Σπίριτο και Σαν Τζόβανι\n\ncalcio storico\n

Καμία διακοπή εκτός από…θάνατο

\nΟι αγώνες διοργανώνονται τον Ιούνιο, έχουν διάρκεια 50 λεπτών(ευτυχώς μόνο…) και δεν υπάρχουν διακοπές ακόμα και σε περίπτωση τραυματισμών.Το μόνο που παραμένει ίδιο είναι ο στόχος, δηλαδή να μπει η μπάλα τα δίχτυα αλλά εδώ ισχύει κυριολεκτικά το “ματώστε για να σκοράρετε”.\n\nΟι κανονισμοί προέρχονται κυριολεκτικά απ’τον Μεσαίωνα(1580) και επιτρέπεται το κάθετι (μπουνιές, κλωτσιές, κουτουλιές κοκ) εκτός από τα…πισώπλατα χτυπήματα αφού το πνεύμα του αθλήματος είναι μάχη πρόσωπο με πρόσωπο(πάλι καλά..)\n\ncalcio storico\n

Τελικός και…σφαγείο

\nΦέτος ο τελικός έγινε στις 24 Ιουνίου την πλατεία Santa Croce με αντιπάλους την “λευκή ομάδα” του Σάντο Σπίριτο και πράσινη ομάδα του Σαν Τζοβάνι.Καλύτερη στο ξύλο αναδείχτηκε η πρώτη και οι παίκτες-πολεμιστές της έστησαν ένα τρελό πανηγύρι στο τέλος.\n\nΗ “κούπα” για τον νικητή αξίζει να σημειωθεί ότι κάποτε ήταν μια αγελάδα που είχε σφαχτεί αλλά τελικά αυτό δεν συνεχίστηκε…\n\ncalcio storico\n

Γενικά

\nΟι αγώνες αυτού του…περίεργου αθλήματος διεξάγονται σε γήπεδο άμμου στην πλατεία Santa Croce με χιλιάδες οπαδούς να θέλουν να παρακολουθήσουν το θέαμα.\nΣτον αγώνα δεν υπάρχουν αλλαγές ακόμα και αν τραυματιστεί κάποιος παίκτης ενώ αξιοπερίεργο για την φύση του αθλήματος είναι η ύπαρξη ενός διαιτητή, έξι(!!!) βοηθών και ενός κριτή εκτός γηπέδου.\n\nΑξιοσημείωτη είναι η δήλωση ενός παίκτη που δίνει ίσως με τον καλύτερο τρόπο την εικόνα:”Η μητέρα μου δεν έχει έρθει ποτέ στην πλατεία, ούτε η γυναίκα μου, ούτε η κόρη μου ή ο πατέρας μου. Εάν ήξερα ότι η μητέρα μου υπέφερε στις εξέδρες, βλέποντας τον γιο της να πληγώνεται ή να πληγώνει αντιπάλους του, θα με σκότωνε”\nΕπιτρέψτε μας να πούμε ότι δεν θα ήταν η μόνη…\n\n \n

Πάρτε μια γεύση…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=9et-QUMBHXM?w=728

Μουρίνιο. Ξεχωριστές στιγμές του “Special One”…!

Μουρίνιο. Ξεχωριστές στιγμές του “Special One”…!

\r\n\r\nΣτον “μαγικό” κόσμο του ποδοσφαίρου, υπάρχουν αρκετές φορές περιπτώσεις προπονητών που προκαλούν πολλών ειδών συναισθήματα στους φιλάθλους, είτε για τον τρόπο που κοουτσάρουν είτε για την συμπεριφορά τους κατά την διάρκεια ενός αγώνα αλλά και… έξω απ’αυτόν.Τα συναισθήματα αυτά δεν έχουν να κάνουν πάντα με την επιτυχία ή την αποτυχία του εκάστοτε προπονητή αλλά με το γενικότερο προφίλ του.\r\n\r\nΣτα παραπάνω, δεν θα μπορούσε να αναφερθεί καλύτερο παράδειγμα από αυτό του “special one”(ο ένας και ξεχωριστός ελληνιστί…) Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος,όντας 15 χρόνια(από το 2000) στους πάγκους, πέρα από τις τεράστιες επιτυχίες του(2 Champions league με Πόρτο και Ίντερ, ένα ΟΥΕΦΑ με την Πόρτο και πολλούς εγχώριους τίτλους σε όποια ομάδα και να δούλεψε…), έχει απασχολήσει ουκ ολίγες φορές τους δημοσιογράφους, τους φιλάθλους, ακόμα και τους παράγοντες ομάδων, με τις ατάκες του, τις κινήσεις του κατά την διάρκεια ενός αγώνα, αλλά και πολλές συνεντεύξεις του.Μερικοί τον “μισούν”, άλλοι τον “λατρεύουν”, άλλοι “λατρεύουν να τον μισούν” αλλά ένα είναι βέβαιο…\r\n\r\nΌλοι σχεδόν τον “ξεχωρίζουν”(το ψευδώνυμό του τα λέει όλα…)\r\n

2004:Η “γέννηση” του “special one”

\r\nΤο καλοκαίρι του 2004 μπαίνει στον χώρο των “μεγάλων κλαμπς” ως πρωταθλητής Ευρώπης από την Πόρτο, με μεταγραφή στην Τσέλσι του δισεκατομμυριούχου Ρόμαν Αμπράμοβιτς, ο οποίος εκείνο το καλοκαίρι αποφάσισε να την κάνει υπερδύναμη.\r\nΣτην παρουσίαση του “δείχνει τα δόντια του” και αυτοχαρακτηρίζεται ως “special one” , κάτι που πιθανόν ούτε ο ίδιος να περίμενε ότι θα τον ¨ακολουθούσε” στην μετέπειτα καριέρα του.\r\n”Ήρθα εδώ ως πρωταθλητής Ευρώπης νικώντας τα μεγαλύτερα κλαμπ και όπως και αν ακουστεί είμαι ο “ξεχωριστός” ” ήταν ένα το απόσπασμα της “ποδοσφαιρικής αυτοβάφτισής του…\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=pybQAg2YUxY?w=728\r\n

Αστειάκια από Ίμπρα

\r\nΠολλοί παίκτες έχουν εκτιμήσε τον μεγάλο Ζοζέ.Ακόμα και ο ιδιόρρυθμος Ιμπρήμοβιτς που του κάνει “αστειάκια” αν και η ομάδα του Παρί είχε ηττηθεί…\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=t5jVVGXIN8w?w=728\r\n

Τα δάκρυα…

\r\nΚαι οι σκληροί λυγίζουν…ο Ζοσέ την στιγμή που θα έφευγε από την Ίντερ (κατακτώντας τα πάντα)”ξεσπάει” σε δάκρυα όταν αγκαλιάζεται με τον Ματεράτσι…\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=-vQADoGc_UI?w=728\r\n

Ο “γύρος του θριάμβου” στο Παλάου Μπλάου Γκράνα

\r\nΈχοντας κάνει μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, αποκλείοντας την Μπαρτσελόνα του Μέσι στα ημιτελικά με την Ίντερ, κάνει προσωπικό “γύρο του θριάμβου” με σπριντ που κάθε δρομέας θα ζήλευε…\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=eC7Rxy0G4U8?w=728\r\n \r\n

“Σεξιστικές ύβρεις” στην γιατρό της Τσέλσι

\r\nΤο άλλο πρόσωπο του Μουρίνιο όταν επιτέθηκε φραστικά με “άσχημες και σεξιστικές εκφράσεις” (σύμφωνα με την ίδια) γιατρό της ομάδας της Τσέλσι Εύα Καρνέιρο όταν η τελευταία έκρινε ότι έπρεπε να παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες σε παίκτη, ενώ ο Ζοσέ έκρινε πως δεν χρειαζόταν και αυτό γιατί μετά θα έπρεπε να βγει εκτός αγωνιστικού χώρου και να μείνει η Τσέλσι με παίκτη λιγότερο σε κρίσιμο σημείο του αγώνα.Η εν λόγω διαμάχη τους οδήγησε στα δικαστήρια\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=EsXkQ1_lu0o?w=728\r\n

“Δεν έχω τίποτα να πω…”

\r\nΠαρά την επιμονή δημοσιογράφου να εξηγήσει ο Μουρίνιο τον “κατήφορο” της Τσέλσυ ο “special one” επέμενε: “I have nothing to say”(δεν έχω τίποτα να πω…)\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ygB7P7rg8u4?w=728\r\n

“Κάποτε θα χάσει…”

\r\nΟργισμένος αντίπαλος προπονητής με δηλώσεις του “special one”…και ας μην υπάρχει Μουρίνιο στο βίντεο…\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=uNEdYHd3psQ?w=728\r\n

Μερικά ακόμα από τον ξεχωριστό “special one” Ζοσέ

\r\n

Έχετε κλήση…

\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=RC0vIgxHekY?w=728\r\n

Δεν καταλαβαίνει τίποτα…

\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=O73CxD-nZRM?w=728\r\n

“Μέσι βρωμάς…”

\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=YPn6lTUjSRE?w=728\r\n [/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]

Φαν Μπάστεν: Το ιστορικό γκολ

Φαν Μπάστεν: Το ιστορικό γκολ

\n\nΠολλές φορές, όταν ακούμε το όνομα ενός ποδοσφαιριστή, το συνδέουμε αυτόματα με κάποια γεγονότα που μπορεί να είναι ξεχωριστά και να έχουν μείνει στην ιστορία για διάφορους λόγους.\n\nΈνα ωραίο γκολ, μια ασίστ, μια απόκρουση, ένας τραυματισμός ή ακόμα και ένας καυγάς (βλ. Ζιντάν-Ματεράτσι στον τελικό του Μουντιάλ το 2006) μπορούν να είναι μερικοί από αυτούς.Στην περίπτωση του μεγάλου Μάρκο Φαν Μπάστεν σίγουρα ο πρώτος λόγος ξεχωρίζει αν και η καριέρα του εμπεριείχε και άλλους…\n

Καριέρα “γεμάτη” αλλά και τραυματισμοί…

\nΟ Μάρκο Φαν Μπάστεν γεννήθηκε το 1964 στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας.Αγωνίστηκε στον Άγιαξ από το 1981 έως το 1987 ενώ η δεύτερη(και τελευταία) ομάδα του ήταν η Μίλαν (1987-1995)Στην εθνική Ολλανδίας αγωνίστηκε από το 1983 έως το 1992.\n\nΜε την ομάδα της Ολλανδίας Ήταν πρώτος σκόρερ για τέσσερις συνεχόμενες σεζόν (από 1984 ως το 1987), πετυχαίνοντας 117 γκολ σε 112 αγώνες ενώ στην τελευταία του χρονιά κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων, σημειώνοντας στον τελικό το νικητήριο γκολ απέναντι στην Λοκομοτίβ Λειψίας.\n\nΤο 1987 ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι τον έφερε στη ΑΚ Μίλαν και το 1988 τον ακολούθησαν οι συμπατριώτες του Ρούουντ Γκούλιτ και Φρανκ Ράικαρντ.Στην πρώτη του χρονιά, έχοντας τραυματισμό στον αστράγαλο, έπαιξε σε 11 μόνο παιχνίδια και δεν μπόρεσε να χαρεί όσο θα ήθελε την κατάκτηση του πρωταθλήματος.Το ίδιο καλοκαίρι όμως έμελλε να τον αποζημιώσει…\n

“Γκολ” ποίημα και κατάκτηση Euro

\nΈχοντας μαζέψει όλη του την ενέργεια από την άτυχη χρονιά με την Μίλαν, ο Φαν Μπάστεν ακολούθησε την αποστολή της εθνικής Ολλανδίας στα γήπεδα της Δυτικής Γερμανίας όπου θα διεξαγόταν το Euro του 1988.Ο ίδιος πέτυχε συνολικά 5 γκολ και η ομάδα του κατέκτησε το τρόπαιο.Όμως το γκολ που πέτυχε στον τελικό με την Σοβιετική Ένωση αποτελεί ένα από τα πιο θεαματικά όχι μόνο στην ιστορία των Euro αλλά και γενικά στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.\n\nΟ αγώνας θα γινόταν στις 25 Ιουνίου στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου. Ο Γκούλιτ είχε ανοίξει το σκορ για τους “οράνιε” στο 32′, με τον Φαν Μπάστεν να “κλειδώνει” την νίκη με ένα γκολ στο οποίο άγγιξε την μπάλα από διαγώνια θέση με το δεξί, στέλνοντάς την κατευθείαν στην απέναντι γωνία του Σοβιετικού τερματοφύλακα Ντασάεφ, ο οποίος απλά παρακολουθούσε το “μοιραίο”.\n\nΑυτό το γκολ έγινε σήμα κατατεθέν και πολλές φορές, όταν μπουν πανομοιότυπα, χρησιμοποιείται η φράση “α λα Φαν Μπαστεν”.\n

Χρυσή Μπάλα και οι καταραμένοι αστράγαλοι

\nΑυτό το καλοκαίρι ο Φαν Μπάστεν έφτασε στο τοπ της καριέρας του με αποτέλεσμα να κερδίσει από την FIFA το βραβείο του κορυφαίου ποδοσφαιριστή στην Ευρώπη, ενώ τις επόμενες χρονιές, με κεκτημένη ταχύτητα, έκανε σπυδαίες εμφανίσεις με την Μίλαν.\n\nΗ ευαισθησία όμως που είχε στον αστράγαλο του έφερνε όλο και περισσότερους τραυματισμούς με αποτέλεσμα τελικά να αποσυρθεί στις 18 Αυγούστου του 1995 σε φιλική αναμέτρηση με την Γιουβέντους που έγινε προς τιμήν του, προλαβαίνοντας πάντως να αφήσει ανεξίτηλα το σημάδι του στον “βασιλιά των σπορ”…\n

Ατομικές διακρίσεις

\nΠαίχτης της χρονιάς ΦΙΦΑ: 1992\nΠαίχτης της χρονιάς (περιοδικό WorldSoccer): 1988, 1992\nΕυρωπαίος ποδοσφαιριστής της χρονιάς: 1988, 1989, 1992\nΧρυσό παπούτσι Ευρώπης: 1986\nΠρώτος σκόρερ και καλύτερος παίκτης στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 1988\nΠρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα Ιταλίας: 1990, 1992\nΠρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα Ολλανδίας: 1984, 1985, 1986, 1987\n \nhttps://www.youtube.com/watch?v=ZscEK9MwnGY?w=728

Υποβιβασμός “θηρίων” της Ευρώπης…

Υποβιβασμός "θηρίων" της Ευρώπης...

\n\nΣτον χάρτη του ποδοσφαίρου της Ευρώπης υπάρχουν κάποιες ομάδες που και μόνο στο άκουσμα τους ο μέσος φίλαθλος θα αισθανθεί δέος και σεβασμό.Άλλωστε όταν μιλάμε για ονόματα όπως Γιουβέντους, Μίλαν, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κ.α. η παραπάνω αντίδραση φαίνεται λογική.\n\nΕίναι ακόμα πιο σίγουρο όμως ότι αν, διαβάζοντας την ιστορία αυτών των ομάδων, διαπιστώσει ότι κάποτε είχαν υποβιβαστεί στα πρωταθλήματα των χωρών τους, η έκπληξη θα είναι πολύ μεγαλύτερη.Το sportbrio κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν και σας θυμίζει ιστορικές ομάδες που πέρασαν το “μαρτύριο” του υποβιβασμού και μάλιστα όχι πάντα για αγωνιστικούς λόγους.(μαρτύριο που πέρασε και η “δική” μας ΑΕΚ για 2 χρόνια…)\n

1974, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Aπό τα σαλόνια στα αλώνια…

\nΤο “μεγαθήριο” της Αγγλίας υποβιβάστηκε το 1974 στην Β εθνική.Οι λόγοι ήταν καθαρά αγωνιστικοί αλλά για την πρωταθλήτρια Ευρώπης του 1968 έπρεπε να γίνουν πολλά λάθη για να έρθει σε αυτό το σημείο(σ.σ. να σημειωθεί ότι η Γιουνάιτεντ είχε υποβιβαστεί και τις χρονιές 1894 1922, 1931 και 1934 αλλά μεταπολεμικά είχε περάσει σε άλλο επίπεδο…)\n\nΗ κυριότερη αιτία ήταν η αποχώρηση του “εμβληματικού” προπονητή Ματ Μπάσμπι, “πρωτομάστορα” της ομάδας των “μπέμπηδων” που σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα to 1958 και της ομάδας που κατέκτησε το Πρωταθλητριών το 1968.\n\nΛαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψιν πόσο εύκολα μπορεί μια ομάδα της Αγγλίας να φτάσει από το ζενίθ στο ναδίρ, τότε καταλαβαίνουμε γιατί αυτή η αποχώρηση ήταν τόσο καθοριστική.\n\nΠροσθέστε στα παραπάνω και τον Τζορτζ Μπεστ που επίσης είχε αποτελέσει παρελθόν και θα καταλάβετε γιατί η Γιουνάιτεντ υποβιβάστηκε το 1974 και μάλιστα από γκολ ενός πρώην παίκτη της του Ντένις Λο, που αγωνιζόταν στην “μισητή” συμπολίτισσα Μάντσεστερ Σίτυ…\n

1981, Μίλαν, σκάνδαλο “Totonero”. Υποβιβασμός εις διπλούν…

\nΟ υποβιβασμός της Μίλαν ήταν ίσως ο πρώτος μεγάλης ομάδας που οφειλόταν σε σκάνδαλο.Συγκεκριμένα, αιτία ήταν το σκάνδαλο “Totonero”, στο οποίο “αρχηγοί” ήταν δύο Ρωμαίοι μικροεπιχειρηματίες, ο Άλβαρο Τρίνκα και ο Μάσιμο Κρουτσιάνι, οι οποίοι αρχικά είχαν επαφές με παίκτες της Λάτσιο, σε ένα εστιατόριο που διατηρούσε ο πρώτος, για να κάνουν παράνομο στοιχηματισμό.\n\nΣτην συνέχεια όμως, σ’αυτό το “πανηγύρι” ενεπλάκησαν και άλλες ομάδες, μέσα σε αυτές και η Μίλαν, της οποίας, όταν αποκαλύφθηκαν τα πάντα, ο πρόεδρος Φελίτσε Κολόμπο απεβλήθη δια βίου από τον χώρο του ποδοσφαίρου.\n\nΗ Μίλαν υποβιβάστηκε στην Serie B και μάλιστα με -5 βαθμούς.Κέρδισε την άνοδο της αλλά, όντας καταβεβλημένη από τα οικονομικά προβλήματα, υποβιβάστηκε δεύτερη φορά το 1982, για να επιστρέψει πάλι στην Serie A μια και καλή την σεζόν 1983-84 όπου κατέλαβε την έκτη θέση και άρχισε την αντεπίθεση της στα επόμενα χρόνια για να ξαναγίνει μεγάλη στην Ευρώπη…\n \n\n

1994, Μαρσέιγ: Από την κορυφή της Ευρώπης στην Β κατηγορία…

\nΗ ομάδα της Μαρσέιγ βρισκόταν, στις αρχές της δεκαετίας του ’90 στην καλύτερη “φάση” της ιστορίας της, καθώς είχε κερδίσει 4 σερί πρωταθλήματα (1989, 1990, 1991, 1992) και το Τσάμπιονς Λιγκ(στην νέα του μορφή) το 1993.Το πρωτάθλημα που “κέρδισε” όμως την ίδια σεζόν ήταν η αιτία που έπεσε στην δεύτερη κατηγορία…\n\nΣυγκεκριμένα, πρωταγωνιστής ήταν ο τότε πανίσχυρος πρόεδρος των “Μασσαλών” Μπερναρ Ταπί, με εντολές του οποίου ο παίκτης της γαλλικής ομάδας Ζαν Ζακ Εϊντελί θέλησε να δωροδοκήσει τον αμυντικό της Βαλενσιέν, Ζακ Γκλασμάν άλλους δύο συμπαίκτες του, τους Χόρχε Μπουσουτσάγα και Κριστόφ Ρομπέρ.\n\nΑιτία ήταν το γεγονός ότι η Μαρσέιγ έπαιζε με την Βαλενσιέν παιχνίδι-τίτλου και δεν ήθελε ο πρόεδρος Ταπί να τραυματιστεί κάποιος ενόψει του τελικού με την Μίλαν για το Τσάμπιονς Λιγκ.Τελικά η Μαρσέιγ πήρε και τα δύο..Έτσι νόμιζε τουλάχιστον…\n\nΚατόπιν ομολογίας του Γκλασμάν, αφαιρείται από την Μαρσέιγ ο τίτλος του 1993 και αποβάλεται ο Ταπί από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα. Τον Φεβρουάριο του 1994,ο “κύκλος της καταστροφής” για την Μαρσέιγ “κλείνει” όταν οι Εϊντελί και Πρίμορατς γίνονται μάρτυρες κατηγορίας για διαφθορά και δωροδοκία εναντίον του Ταπί, με αποτέλεσμα η ομάδα να υποβιβαστεί στην Β κατηγορία.\n\nΝαι μεν κέρδισε την άνοδο της αγωνιστικά το 1995 αλλά τα οικονομικά προβλήματα μετά την αποχώρηση του Ταπί την “άφησαν” άλλη μια σεζόν εκεί για να επανέλθει οριστικά το 1997…\n

2006, Γιουβέντους: Ο “εφιάλτης” του calciopolis…

\nΊσως το μεγαλύτερο σκάνδαλο στον χώρο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, το calciopolis, ήταν η αφορμή που η “Μεγάλη Κυρία” έζησε την σεζόν 2006-07 τον “εφιάλτη” της Serie B.Επικεφαλής του ήταν ο ο γενικός διευθυντής της Γιουβέντους, Λουτσιάνο Μότζι και το σκάνδαλο είχε σχέση με επικοινωνία παραγόντων πολλών ομάδων με διαιτητές και προσπάθεια να τους επηρεάσουν στο πώς θα σφύριζαν σε κάποιους αγώνες.\n\nΕκατοντάδες τηλεφωνικές συνομιλίες υποκλάπηκαν και η εισαγγελία της Νάπολης έκανε ατελείωτες αναλύσεις προσπαθώντας να βγάλει συμπεράσματα.\n\nΤελικά οι “καμπάνες” χτύπησαν για πολλές ομάδες, ανάμεσα τους φυσικά και η Γιουβέντους η οποία υποβιβάστηκε στην Serie B και της αφαιρέθηκαν τα πρωταθλήματα 2005 και 2006.\n\nΜάλιστα την σεζόν στην Serie b την ξεκίνησε με -9 βαθμούς, ωστόσο παίκτες όπως οι Αλεσάντρο ντελ Πιέρο, Τζιανλουίτζι Μπουφόν και Πάβελ Νέντβεντ βοήθησαν στα μέγιστα ώστε να σβήσει αυτή η “κακή παρένθεση” και να επανέλθει η Γιουβέντους εκεί που άξιζε άμεσα…\n \n\n

2012, Ρέηντζερς. Την “έπνιξαν” τα χρέη…

\nΠιο πρόσφατη περίπτωση “τρανταχτού” υποβιβασμού είναι αυτή της ιστορικής ομάδας της Σκωτίας, Ρέηντζερς.Μοιάζει απίστευτο αν αναλογιστούμε ότι είναι η πιο πετυχημένη ομάδα του σκοτσέζικου ποδοσφαίρου, με 54 πρωταθλήματα, 33 κύπελλα, 27 λιγκ καπ και ένα Κύπελλο UEFA (1972).\n\nΤο πιο συγκλονιστικό όμως είναι ότι τα οικονομικά προβλήματα που είχε την οδήγησαν κατευθείαν στην…4η κατηγορία, αφήνοντας την Σέλτικ, που είναι το αντίπαλο δέος, “μόνη”…Τα προβλήματα αυτά “ταλαιπωρούσαν” τους διαμαρτυρόμενους για πολλά χρόνια ωστόσο “ήρθαν στην επιφάνεια” μια και καλή το 2012….\n\nΤον Απρίλιο εκείνου του έτους αποκαλύφθηκε ότι το συνολικό χρέος της ομάδας ήταν περίπου 156 εκατομμύρια ευρώ.Ήταν επόμενο λοιπόν να πρέπει το κλαμπ να μπει σε “σχέδιο ειδικής εκκαθάρισης”, κάτι που προέβλεπε ότι όλη η περιουσία του συλλόγου (γήπεδο κτλ) έπρεπε να περάσει σε χέρια άλλων και η ομάδα μετονομάστηκε σε “Rangers Football Club Ltd”.\n\nΑποτέλεσμα φυσικά ήταν να ενταχθεί στην 4η κατηγορία και να ξεκινήσει από το μηδέν.Φέτος ανέβηκε στην τρίτη και όλοι ελπίζουν σε 2 χρόνια η μεγάλη αυτή ομάδα να επανέλθει στην “πρώτη γραμμή”, έχοντας φυσικά την αμέριστη στήριξη των φιλάθλων της που, σαν γνήσιοι Σκωτσέζοι, δεν την εγκαταλείπουν ποτέ..\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=8rzG_j_flw8?w=728\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=XzcOdTLFBy8?w=728\n\n

Λίβερπουλ-Έβερτον. Το ντέρμπι των Merseyside.

Λίβερπουλ-Έβερτον. Το ντέρμπι των Merseyside.

\n\nΤο ντέρμπι του Merseyside αποτελεί το παλαιότερο τοπικό ντέρμπι στο Νησί, μεταξύ των δύο ιστορικών ομάδων του μεγάλου λιμανιού: της Λίβερπουλ (Anfield) και της Έβερτον (Goodison Park). Η Έβερτον ιδρύθηκε το 1878 και από το 1884 είχε ως έδρα το Anfield, ιδιοκτησίας John Houlding, ο οποίος ήταν επίσης και πρόεδρος της ομάδας.\n\nΛόγω πολιτικών διαφορών, το 1892, τα περισσότερα μέλη του ΔΣ αποχώρησαν και αγόρασαν την έκταση του Goodison Park, στην απέναντι πλευρά του πάρκου Stanley όπου και επανεγκαταστάθηκε η ομάδα της Έβερτον. Ο Houlding παρέμεινε στο Anfield και για τη συνέχιση της χρησιμοποίησης του χώρου, ίδρυσε τη Liverpool.\n\nΣτη δεκαετία του 60, οι αναμετρήσεις είχαν χαρακτήρα «φιλικού», κυρίως λόγω του γεγονότος ότι στις οικογένειες υπήρχαν οπαδοί και των δύο ομάδων. Αποκορύφωμα ο τελικός του Charity Shield το καλοκαίρι του 1984, όπου 100.000 οπαδοί σε ένα πολύχρωμο (κόκκινο και μπλε) Wembley τραγουδούσαν\n

“Merseyside, Merseyside”

\nκαι\n

“Are you watching Manchester?”.

\nΑπό το 1985 και μετά τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν και η ένταση στους μεταξύ τους αγώνες είναι πλέον τόσο μεγάλη που από καταβολής Premier League η κόκκινη κάρτα αποτελεί κανόνα και όχι εξαίρεση.\n\nΑντίθετα με ό,τι συνεπάγεται ο όρος «ντέρμπι», δεν υπάρχουν σαφείς πολιτικοί, κοινωνικοί ή θρησκευτικοί διαχωρισμοί μεταξύ των οπαδών. Ακόμα και τα γήπεδα απέχουν λιγότερο από 2 χιλιόμετρα. Οι σχέσεις μεταξύ των οπαδών δεν ήταν ιδιαίτερα «εχθρικές» μέχρι την τραγωδία του Haysel (1985), οπότε και οι οπαδοί των «ζαχαρωτών» κατηγόρησαν αυτούς των «κόκκινων» για την μη συμμετοχή σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ενώ η εν μέρει αποκατάστασή τους έλαβε χώρα μετά την τραγωδία του Hillsborough (1989), όπου όλο το Merseyside συμμετείχε στο (δικαιολογημένο όπως προσφάτως αποδείχτηκε) μποϊκοτάζ της εφημερίδας The Sun.\n\nΕπίσης, χαρακτηριστικά που δύσκολα συναντά κανείς σε άλλες περιπτώσεις είναι ότι όχι μόνο πολλοί παίκτες της μίας ομάδας μετεγγράφηκαν στην άλλη, αλλά και παίκτες της μίας δήλωναν στην παιδική τους ηλικία οπαδοί της άλλης! Τρανά παραδείγματα «αλλαξοπιστίας» (Έβερτον σε Λίβερπουλ) οι Michael Owen, Steve McManaman, Robbie Fowler, Adam Lallana, ο τεράστιος Ian Rush και ο εμβληματικός υπαρχηγός Jamie Carragher. Την αντίθετη διαδρομή έχουν κάνει σαφώς λιγότεροι με πιο πρόσφατους τους Nick Barmby και Phil Jevons.\n\nΑπό πλευράς Λίβερπουλ, ο Ian Rush έχει πετύχει τα περισσότερα γκολ (25) και ακολούθως ο Steven Gerrard με 10 και ο Harry Chambers με 8. Για την Έβερτον 19 γκολ έχει πετύχει ο Dixie Dean και 12 ο Alex “Sandy” Young. Ο Ian Rush κρατάει ακόμη μια πρωτιά για τη Λίβερπουλ, με 36 συμμετοχές σε ντέρμπι (1980-96), ενώ για την Έβερτον πρώτος σε συμμετοχές είναι ο τερματοφύλακας Neville Southall με 41 (1981-98).\n

Οι αναμετρήσεις μεταξύ τους είχαν πάντα ειδικό ενδιαφέρον

\nΑπό τις αρχές της δεκαετίας του 70, παρότι οι πορείες των ομάδων ήταν αντίθετες, η Λίβερπουλ δυσκολευόταν πάντα στις αναμετρήσεις με τη γειτόνισσά της, ιδιαιτέρως όμως κατά την επόμενη δεκαετία οι νίκες μοιράζονταν, για όλες τις εγχώριες διοργανώσεις, χωρίς τις περισσότερες φορές να παίζει ρόλο η έδρα.\n\nΠαρά τη μη συστηματική διεκδίκηση των εγχώριων τίτλων από τις δύο ομάδες από το 1991 και ύστερα, θεωρούνται από τα ιστορικότερα και σημαντικότερα σωματεία στο Ηνωμένο Βασίλειο, με την Έβερτον να έχει κατακτήσει συνολικά 24 τίτλους (9 πρωταθλήματα Αγγλίας, 5 FA cups, 9 Community Shields και 1 κύπελλο Κυπελλούχων Ομάδων Ευρώπης), ενώ η Λίβερπουλ συνολικά 59 τίτλους (18 πρωταθλήματα Αγγλίας, 7 FA cups, 15 Community Shields, 8 League Cups, 3 Κύπελλα UEFA και 3 Ευρωπαϊκά Super Cup).\n\nΤα 5 Κύπελλα Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης έχουν κατατάξει τη Λίβερπουλ στην παγκόσμια ελίτ των ποδοσφαιρικών κλαμπ, με ορόσημο τον τελικό του 2005 της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία των τελικών του θεσμού.\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

Διοργάνωση Παιχνίδια Νίκες Λίβερπουλ Ισοπαλίες Νίκες Έβερτον Γκολ Λίβερπουλ Γκολ Έβερτον
Football League Division One 146 54 44 48 203 181
Premier League 46 19 18 9 61 43
FA Cup 23 10 6 7 37 27
League Cup 4 2 1 1 2 1
Charity Shield 3 1 1 1 2 2
Screen Sport Super Cup 2 2 0 0 7 2
Σύνολα 224 88 70 66 312 256

\n \n \n\n

Dixie Dean

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=hMYsD5KtJAg?w=728\n

Ian Rush

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=mQpT5V6hKG8?w=728\n

Merseyside derby days

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=VIjZ-waklJo?w=728\n\n

Τελικός ΟΥΕΦΑ 2001: θέαμα και υιός Κρόιφ

Τελικός ΟΥΕΦΑ 2001: θέαμα και υιός Κρόιφ

\n\n

Τελικός ΟΥΕΦΑ 2001: Το πρόγραμμα του αγώνα
Τελικός ΟΥΕΦΑ 2001: Το πρόγραμμα του αγώνα
\n\nΈνας τελικός στο ποδόσφαιρο σίγουρα από μόνος του αποτελεί ένα μεγάλο γεγονός καθώς είναι το “επιστέγασμα” των προσπαθειών 2 ομάδων να κατακτήσουν την κορυφή.\n\nΥπάρχουν όμως τελικοί οι οποίοι μπορούν να “χαραχθούν” στην μνήμη του μέσου φιλάθλου για διάφορους λόγους που δεν έχουν απαραίτητα σχέση με τον νικητή(ήττα του φαβορί, ανατροπή, ένα φοβερό γκολ κτλ), καθώς τα φλας και οι κάμερες αποθανατίζουν το καθετί εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων.\n\nΗ μάχη του 2001 για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ μεταξύ Λίβερπουλ και Αλαβές σίγουρα είναι από αυτές που δεν ξεχνιούνται εύκολα…\n\n
Τελικός ΟΥΕΦΑ 2001: Το εισιτήριο του αγώνα
Τελικός ΟΥΕΦΑ 2001: Το εισιτήριο του αγώνα
\n

Ματς θρίλερ, πανδαισία γκολ και…Ζόρντι Κρόιφ.

\nΜε τον Στήβεν Τζέραρντ(αρχηγός για χρόνια μέχρι το 2015 που αποχώρησε από την ομάδα) στην “τρυφερή” ηλικία των 20 ετών και προπονητή τον Ζεράρ Ουγιέ (βοηθό προπονητή του Εμέ Ζακέ στην κατάκτηση του Μουντιάλ από την Γαλλία το 1998) η Λίβερπουλ, ιστορική ομάδα της Αγγλίας, αντιμετώπισε την πρωτάρα σε τέτοιο αγώνα Αλαβές της Ισπανίας, προσπαθώντας να κατακτήσει έναν ακόμα τίτλο στην Ευρώπη και ας μην είχε αυτός την λάμψη του Τσάμπιονς Λιγκ(το κατέκτησε 4 χρόνια μετά, το 2005).Ήταν το φαβορί αλλά ποτέ κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει μια ισπανική ομάδα…\n\n

Τελικός ΟΥΕΦΑ 2001: Ο Στήβεν Τζέραρντ(αριστερά) ήταν μόλις 20 χρονών
Τελικός ΟΥΕΦΑ 2001: Ο Στήβεν Τζέραρντ(αριστερά) ήταν μόλις 20 χρονών
\n\nΣτην σύνθεση της Αλαβές βρισκόταν ο γιος του μεγάλου Γιόχαν Κρόιφ, Ζόρντι, ο οποίος ήθελε να κάνει την Ευρώπη να ασχοληθεί για άλλη μια φορά με το επώνυμο “Κρόιφ”, ξέροντας ο ίδιος ασφαλώς πόσο “βαρύ φορτίο” κουβάλαγε.\n\nΟ αγώνας διεξήχθη στο “ΒεστφάλενΣτάντιον” που ήταν το γήπεδο της Ντόρτμουντ. Η εξέλιξή του ήταν συναρπαστική καθώς η Λίβερπουλ προηγήθηκε 2 φορές με 2 γκολ (2-0 και 3-1) αλλά τελικά ο αγώνας πήγε στην παράταση με τελικό σκορ…4-4. Το τελευταίο γκολ της κανονικής διάρκειας το πέτυχε ο Κρόιφ με κεφαλιά από κόρνερ, καταφέρνοντας εκείνο το βράδυ να κάνει περήφανο τον πατέρα του…\n\nΤελικά η Λίβερπουλ νίκησε με το(τότε) “χρυσό” αυτογκολ(!!!) στο 116′ του Χέλι και κατέκτησε το ΟΥΕΦΑ. Ήταν μια χρονιά καταπληκτική για τους “κόκκινους διαβόλους” καθώς είχαν ήδη κατακτήσει Λιγκ Καπ και Κύπελλο Αγγλίας, θυμίζοντας ότι η Λίβερπουλ υπάρχει για να πρωταγωνιστεί.\n\nΌσον αφορά τον Κρόιφ-τζούνιορ, ο ίδιος δεν κατάφερε κάτι σπουδαίο στην συνέχεια της καριέρας του, ωστόσο εκείνος ο τελικός θα θυμίζει ότι η οικογένεια Κρόιφ είχε ένα ακόμα μέλος στα ποδοσφαιρικά τεκταινόμενα…\n\n
Τελικός ΟΥΕΦΑ 2001: Ο ασπασμός του γιού Ζόρντι με τον πατέρα Γιόχαν, ο οποίος ήταν στην απονομή!
Τελικός ΟΥΕΦΑ 2001: Ο ασπασμός του γιού Ζόρντι με τον πατέρα Γιόχαν, ο οποίος ήταν στην απονομή!
\n

Οι συνθέσεις…

\nΑλαβές: Χερέρα, Έγκεν (22 Αλόνσο), Κόντρα, Καρμόνα, Τέλεζ, Χέλι, Κρόιφ, Τόμιτς, Ντέσιο, Αστουδίγιο (46 Μάνιο), Χάβι Μορένο (64 Πάμπλο).\n\nΛίβερπουλ: Βέστερφελντ, Γκάραχερ, Ανσό (54 Σμίτσερ), Χίπια, Μπάμπελ, Τζέραρντ, ΜακΑλιστερ, Χάμαν, Μέρφι , Χέσκεϊ (64 Φάουλερ), Όουεν (78 Μπέργκερ)\n

Οι σκόρερ…

\nΛίβερπουλ: Μπάμπελ 3′, Τζέραρντ 16′, Μακάλιστερ 40′(πεν.), Φάουλερ 72′, Χέλι 116′(αυτ.)\n\nΑλαβές: Αλόνσο 26′, Μορένο 47′ και 49′, Κρόιφ 88’\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=LjEE9K3nc5E?w=728\n\n

Η ευαίσθητη πλευρά του Κριστιάνο Ρονάλντο…

Η ευαίσθητη πλευρά του Κριστιάνο Ρονάλντο...

\n\nΤο να είναι κάποιος μεγάλος αθλητής και παγκοσμίως γνωστός συνεπάγεται ότι παρακολουθείται από πολύ κόσμο ο οποίος θέλει να τον θαυμάσει και να τον μιμηθεί(όσο μπορεί).Είναι αναμφισβήτητα ένα πρότυπο τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικών χώρων καθώς η ζωή του δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.”Φροντίζουν” γι’αυτό άλλωστε ο Τύπος και οι “κατάσκοποι” του.\n\nΑπό τo παραπάνω δεν θέλουμε να βγει ως συμπέρασμα ότι αναφερόμαστε μόνο στην προσωπική ζωή ενός αθλητή και στο πόσες γυναίκες έχουν περάσει από την ζωή του, αλλά και σε άλλα πολύ πιο σημαντικά γεγονότα…\n\nΈνα από αυτά είναι και οι φιλανθρωπίες που μπορεί να έχει κάνει, αποδεικνύοντας ότι είναι και μεγάλος χαρακτήρας.Σ’αυτήν την περίπτωση θα μιλήσουμε για τον Κριστιάνο Ρονάλντο…\n

Οι δύο όψεις του Κριστιάνο

\nΣαν αθλητής ο Κριστιάνο είναι αναγνωρισμένος σχεδόν απ’όλο τον πλανήτη(πάντα θα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις), με την απίστευτη ταχύτητα του και την έφεση στο σκοράρισμα. Όμως εξίσου αντιπαθής έχει καταφέρει να γίνει σε πολλούς με την αλαζονική συμπεριφορά που δείχνει πολλές φορές ακόμα και σε συμπαίκτες του καθώς η κάμερα τον έχει “συλλάβει” να μην πανηγυρίζει γκολ που σκοράρουν εκείνοι, από “τσαντίλα” που δεν σκόραρε ο ίδιος. Γενικά ως συμπεριφορά μέσα στο γήπεδο δεν τον λες και υπόδειγμα…\n

Φιλανθρωπικό Έργο

\nΑυτά όμως, κατά την γνώμη μας, είναι ασήμαντα μπροστά στην ευαισθησία που έχει δείξει ο Ρονάλντο όσον αφορά θέματα που έχουν σχέση με φιλανθρωπικές ενέργειες.Αξίζει να θυμηθούμε κάποιες…\n

    \n

  1. Πούλησε “Χρυσό Παπούτσι” που έχει κερδίσει έναντι 1 περίπου εκατ.ευρώ και δώρησε όλο το ποσό σε φτωχούς στην Αφρική,
  2. \n

  3. Πρόσφερε 7 εκατομμύρια ευρώ στην οργάνωση “Save the children” για βοήθεια στους σεισμόπληκτους του Νεπάλ.Το νούμερο ήταν 7 επειδή αυτό φοράει στη Ρεάλ Μαδρίτης και στην Εθνική Πορτογαλίας, ενώ έχει καλέσει μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Twitter τον κόσμο να στηρίξει τις προσπάθειες της οργάνωσης Save The Children στο Νεπάλ.
  4. \n

  5. Έχει επισκεφτεί παιδάκια που πάσχουν από καρκίνο σε νοσοκομείο και τους έχει δώσει ελπίδα.
  6. \n

  7. Έχει πληρώσει όλα τα έξοδα για νεαρό φίλαθλο της Ρεάλ, προκειμένου ο τελευταίος να υποβληθεί σε εγχείρηση εγκεφάλου…
  8. \n

\nΑπό τα παραπάνω δεν νομίζω να χωράει αμφιβολία για το ανθρώπινο πρόσωπο του μεγάλου(ανθρώπου και αθλητή) Ρονάλντο.Είμαστε σίγουροι ότι θα κάνει και άλλα…\n\nΔείτε τα βίντεο…Αξίζει…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=DVJMeZwE6ZI?w=728\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=r_sBELTPHTo?w=728\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wapf3AEfiVU?w=728\n\n

Επική ανατροπή στην Γαλλία…!!

Επική ανατροπή στην Γαλλία...!!

\n\nΣ’έναν αγώνα ποδοσφαίρου μπορεί μέσα σε λίγα λεπτά να συμβεί ότι δεν έχει γίνει μέσα σε ένα ολόκληρο 90λεπτο. Άλλωστε η “δύναμη της στιγμής” είναι αυτό που κάνει τον “βασιλιά των σπορ” τόσο δημοφιλή σ’όλη την υφήλιο.\n\nΕιδικά όταν μιλάμε για ολική ανατροπή μέσα σε ελάχιστα λεπτά, τότε τα παραπάνω ενισχύονται ακόμα περισσότερο…\n

Από 3-1 σε 3-4 στο τέλος…

\nΑν αυτό που συνέβη σε αγώνα τρίτης εθνικής στην Γαλλία δεν είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα τότε ποιό είναι…Στην προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος η Φρεζούς υποδεχόταν την Ρεντ Σταρ(απλή συνωνυμία και μόνο με τον Ερυθρό Αστέρα…).\n\nΟι γηπεδούχοι κέρδιζαν 3-1 μέχρι τις καθυστερήσεις.Τότε, σαν να ήπιαν “μαγικό φίλτρο” οι παίκτες της Ρεντ Σταρ, κατάφεραν την ολική ανατροπή αφού όχι απλά ισοφάρισαν αλλά πήραν και την νίκη με 3-4…!!!\n\nΝα σημειωθεί ότι ήταν και νίκη ουσίας καθώς η ομάδα προβιβάστηκε στην ανώτερη κατηγορία.Η ανατροπή πάντως, αν και σε αγώνα χαμηλού ενδιαφέροντος, είναι σίγουρο ότι δεν θα ξεχαστεί εύκολα…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=d8NcmbbpJbc?w=728\n\n

Ντέιβ Μπίζαντ. Ο “μαθουσάλας” τερματοφύλακας…

Ντέιβ Μπίζαντ. Ο "μαθουσάλας" τερματοφύλακας...

\n\nΑν ρωτήσουμε κάποιον σε “ποιά θέση οι ποδοσφαιριστές μπορούν να αποσυρθούν σε μεγάλη ηλικία” σίγουρα το μυαλό των περισσότερων θα πάει σ’αυτήν του τερματοφύλακα.Η φύση της άλλωστε επιτρέπει κάτι τέτοιο καθώς δεν περιλαμβάνει πολλά τρεξίματα ή τεράστια αντοχή.\n\nΠολλές περιπτώσεις μπορούν να αναφερθούν και μάλιστα παγκόσμιας κλάσης όπως αυτές των Σίμαν, Σίλαβερτ, Βαν ντερ Σααρ που αποσύρθηκαν κοντά στα 40…(ή τα ξεπέρασαν λίγο).\n\nΑν όμως μιλήσουμε για ηλικία άνω των 50 και μάλιστα για τερματοφύλακα που σ’αυτήν αποφάσισε να επανέλθει στην αγωνιστική δράση, τότε σίγουρα δεν μιλάμε για συνηθισμένη περίπτωση…\n

Ντέιβ Μπίζαντ η επιστροφή…

\nΜιλάμε λοιπόν για τον Ντέιβ Μπίζαντ, ο οποίος το 2004 αποφάσισε να κρεμάσει τα γάντια του, έπειτα από μία σημαντική καριέρα 25 ετών.Κατά την διάρκεια αυτής αγωνίστηκε σε αρκετές ομάδες( Νότιγχαμ Φόρεστ, Γουίμπλεντον, Νιουκάστλ, Τσέλσι, Σαουθάμπτον και αρκετές άλλες) ενώ μετράει και δύο συμμετοχές με την εθνική Αγγλίας.\n\nΚατέκτησε και ένα Κύπελλο Αγγλίας με την Γουίμπλεντον το 1988 αποκρούοντας και πέναλτι.\n\nΣε ηλικία 54 ετών πήρε την μεγάλη απόφαση να γυρίσει στην ενεργό δράση. Για ένα χρόνο άνηκε στο ρόστερ της Νορθ Γκρίνφορντ Γιουνάιτεντ.\n\nΜία σεζόν αργότερα προσελήφθη ως προπονητής τερματοφυλάκων στην Στίβενεϊτζ, η οποία αγωνίζεται στην League two.Μαζί του πήρε και τον 27χρονο γιο του Σαμ Μπίζαντ ο οποίος αγωνίζεται στην ίδια θέση.\n

Αλλαγή του γιου του…

\nΠέρα από τα παραπάνω, το “ωραίο” της όλης ιστορίας είναι αυτό:\n\nΣτο πλαίσιο των πλέι-οφ της League Τwo για την άνοδο στην League Οne, ο Μπίζαντ βρίσκεται αρκετά κοντά ώστε το όνομα του να βρεθεί στο πάνθεον του αγγλικού ποδοσφαίρου, με το να γίνει ο γηραιότερος τερματοφύλακας που αγωνίστηκε ποτέ στο “Νησί”.\n\nΑυτό, αν γίνει, θα το καταφέρει κυρίως “χάρη” στον γιο του ο οποίος αρρώστησε και δεν θα μπορέσει να αγωνιστεί στον επαναληπτικό αγώνα που δίνει η ομάδα της Στίβενεϊτζ απέναντι στην Σάουθεντ Γιουνάιτεντ(πρώτο ματς 1-1)\n\nΑξίζει να σημειωθεί ότι ο γιος του δεν είχε αγωνιστεί και στον πρώτο αγώνα λόγω ασθένειας αλλά τότε ο “αειθαλής” Μπίζαντ έμεινε στον πάγκο…\n\n

Ιράν:Ο φόβος οδήγησε στο ψέμα…

Ιράν:Ο φόβος οδήγησε στο ψέμα...

\n\nΤο ποδόσφαιρο, εδώ και δεκάδες χρόνια είναι, πέρα από σπορ, ένα κοινωνικό φαινόμενο.Μπορεί να διαμορφώνει καταστάσεις και εκτός αγωνιστικών χώρων και να επηρεάζει ακόμα και την…πολιτική πλευρά ενός τόπου.\n\nΌταν μάλιστα μιλάμε για κράτη που είναι πιο αυστηρά σε κάποιους τομείς όπως το Ιράν τότε μπορεί να δικαιολογηθεί ακόμα και η παρακάτω απίστευτη πραγματικά ιστορία…\n

3 ομάδες για πρωτάθλημα…

\nΑς δούμε από την αρχή τι συνέβη λοιπόν…\n\nΤο πρωτάθλημα του Ιράν βρισκόταν στην τελευταία αγωνιστική και αναμενόταν σκληρή μάχη για 3 ομάδες οι οποίες διεκδικούσαν τον τίτλο.Αυτές ήταν οι Tractor Sazi, Naft Tehran και Sepahan.Όπως στα περισσότερα πρωταθλήματα του κόσμου, έτσι και στο Ιράν όλοι οι αγώνες της τελευταίας αγωνιστικής γινόντουσαν την ίδια ώρα για ευνόητους λόγους.\n\nΣτην μάχη του πρωταθλήματος οι δύο διεκδικήτριες (Tractor Sazi και Naft Tehran) έπαιζαν μεταξύ τους, ενώ η τρίτη (Sepahan) απέναντι σε μια αδιάφορη ομάδα.\n\nΗ Tractor Sazi προηγούνταν με 3-1 στο σκορ μέχρι και το 75ο λεπτό, όταν η Naft Tehran μείωσε αρχικά στο 76′ και ισοφάρισε στο 81ο λεπτό. Την ίδια ώρα η Sepahan νικούσε με 2-0 και έδειχνε να βγαίνει πρωταθλήτρια απ’όλη αυτήν την διαδικασία.Σε μια συνηθισμένη περίπτωση θα είχαμε σκυθρωπά πρόσωπα στο ένα γήπεδο και πανηγύρια στο άλλο.Όμως τότε συνέβη το απίστευτο…\n

Κυβερνητική παρέμβαση και τελικά επεισόδια…

\nΣτο γήπεδο της Tractor Sazi υπήρχαν 90.000 θεατές ενώ η χωρητικότητα του ήταν για 70.000.Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η Κυβέρνηση του Ιράν, φοβούμενη τυχόν επεισόδια που θα “γεννιόντουσαν” από την απώλεια του πρωταθλήματος, να “κόψει” κάθε είδους επικοινωνία είτε από σταθερά είτε από κινητά.Στόχος ήταν να ειπωθούν από τα μεγάφωνα του σταδίου ψέμματα ότι δήθεν η ομάδα της Sazi κατέκτησε το πρωτάθλημα…\n\nΣτην αρχή ο κόσμος πανηγύρισε νομίζοντας ότι η Sepahan είχε “στραβοπατήσει”.Όμως, όπως είναι λογικό σε τέτοιες περιπτώσεις, η πίκρα “πολλαπλασιάζεται” αν αποκαλυφθεί μετά η αλήθεια.Και επειδή τίποτα δεν μένει κρυφό, όταν αυτή έγινε γνωστή, ο κόσμος άρχισε να σπάει καθίσματα οργισμένος και για την απώλεια του πρωταθλήματος αλλά και για την παραπλάνηση…\n\nΤην επόμενη φορά οι ιθύνοντες θα το σκεφτούν καλύτερα, αυτό είναι σίγουρο…\n\nΠραγματικά απίστευτη ιστορία.\n

Ντένις Λο. Ο δήμιος της Μάντσεστερ που έγινε άγαλμα

\n\nΗ Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι από τις ομάδες που και μόνο το άκουσμα του ονόματος τους προκαλεί δέος.Αποτελεί μαζί με την Λίβερπουλ την κορυφαία ομάδα στο “Νησί” έχοντας στο πλούσιο παλμαρέ της και 3 Τσάμπιονς Λιγκ.\n\nΜισητός της αντίπαλος είναι η “συμπολίτισσα” της Μάντσεστερ Σίτι. Και όμως η μοίρα της είχε παίξει ένα πολύ άσχημο παιχνίδι την σεζόν 1973-74.\n\nΆλλωστε πόσο ποιο άσχημο θα μπορούσε να είναι όταν έχει να κάνει με υποβιβασμό και μάλιστα μέσω ήττας από την μισητή αντίπαλο που προήλθε με γκολ ενός “δικού της παιδιού”…\n

Η δύσκολη μέρα του Ντένις Λο…

\n”Δήμιος λοιπόν των “κόκκινων διαβόλων” έμελλε να είναι ο Ντένις Λο, ποδοσφαιριστής που ανδρώθηκε με την Γιουνάιτεντ αγωνιζόμενος σε αυτήν για 11 χρόνια(1962-1973) έχοντας πάντως πριν “περάσε锨για ένα χρόνο και από την Σίτι(1961).\n\n

Ο Ντένις Λο έχει μόλις σημειώσει το γκολ που έστειλε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στη Β' Εθνική.
Ο Ντένις Λο έχει μόλις σημειώσει το γκολ που έστειλε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στη Β’ Εθνική.
\n\nΉταν ο παίκτης που την σεζόν 1973-74 στην τελευταία αγωνιστική απέναντι στην παλιά του αγάπη σκόραρε μέσα στο Ολντ Τράφορντ και την έριξε οριστικά στην Β’εθνική μετά από 36 χρόνια(είχε υποβιβαστεί πάλι το 1937).\n\nΒέβαια κάτι τέτοιο πιθανόν να είχε συμβεί και χωρίς το γκολ αυτό καθώς παράλληλα έπρεπε να χάσει και η Μπέρμιγχαμ σε ματς που γινόταν αργότερα, κάτι που δεν έγινε αλλά εκείνη την στιγμή αυτό δεν ήταν γνωστό.\n

“Δεν έχω νιώσει τόση κατάθλιψη στη ζωή μου όσο εκείνο το Σαββατοκύριακο. Δεν ήθελα να συμβεί κάτι τέτοιο. Πόσο κράτησε το συναίσθημα; Για πόσο μετά το παιχνίδι; Για τριάντα χρόνια. Αυτή είναι η απάντηση. Το θέμα πάντα ανακύπτει. Είναι πάντα εκεί και το θυμάμαι. Είναι κρίμα”

\nείχε πει αργότερα ο Σκωτσέζος επιθετικός, ο οποίος (και σωστά) δεν χαρίστηκε στην πρώην ομάδα του…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=aXpF2v0Kgvk?w=728\n

Εισβολή αγανάκτησης και άγαλμα του “δήμιου”

\nΕκείνο το γκολ πάντως έγινε αφορμή να διακοπεί οριστικά το παιχνίδι καθώς οι φίλαθλοι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν άντεχαν να βλέπουν την πριν από λίγα χρόνια πρωταθλήτρια Ευρώπης να υποβιβάζεται.\n\nΜπήκαν στον αγωνιστικό χώρο σαν μια κίνηση απόγνωσης και στεναχώριας μέσα σε έντονη συναισθηματική φόρτιση.\n\nΠάντως η μεγάλη αυτή ομάδα δεν “κράτησε κακία” στον Λο και αναγνώρισε την μεγάλη του προσφορά φτιάχνοντας και άγαλμα προς τιμήν του έξω από το Ολντ Τράφορντ…\n\n

Το άγαλμα του Ντένις Λο έξω από το Όλντ Τράφορντ, ανάμεσα στον Μπόμπι Τσάρλτον και τον Τζορτζ Μπεστ.
Το άγαλμα του Ντένις Λο έξω από το Όλντ Τράφορντ, ανάμεσα στον Μπόμπι Τσάρλτον και τον Τζορτζ Μπεστ.
\n\n

Νίκος Μαχλάς:”μπαλωθιές” στην Ολλανδία…

Νίκος Μαχλάς:"μπαλωθιές" στην Ολλανδία...

\n\nΌσο και αν ψάξουμε στο χρονοντούλαπο της σύγχρονης ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου, δύσκολα θα βρούμε περίπτωση Έλληνα ποδοσφαιριστή που αγωνίστηκε στο εξωτερικό, έγινε σύνθημα σε χείλη ξένων οπαδών, βγήκε πρώτος σκόρερ σε μια σεζόν και για χάρη του σε κάθε γκολ παιζόταν από τα μεγάφωνα του γηπέδου….συρτάκι…\n\nΚαι όμως ο μεγάλος Νίκος Μαχλάς κατάφερε όλα τα παραπάνω μέσα σε μια μόνο σεζόν.\n

ΟΦΗ και Εθνική

\nΤο κοπέλι της Κρήτης ξεκίνησε την καριέρα του στο ΟΦΗ το 1990 σε ηλικία 17 χρονών(γεν.1973).Σύντομα “έκλεψε τις καρδιές” των φιλάθλων με τις εκπληκτικές εμφανίσεις του και πολλά κρίσιμα γκολ που πετύχαινε(π.χ. εναντίον της Ατλέτικο το 1993).\n\nΥπό τις οδηγίες του Ευγένιου Γκέραρντ(Ολλανδός και προπονητής στον ΟΦΗ για 15 χρόνια) γινόταν χρόνο με τον χρόνο όλο και καλύτερος.\n\nΜε την φανέλα της εθνικής κατάφερε να συμμετάσχει στο Μουντιάλ των ΗΠΑ το 1994 και μάλιστα πέτυχε το γκολ στο νικηφόρο 1-0 επί της Ρωσίας στην τελευταία αγωνιστική των προκριματικών.Είχε όλα τα φόντα για ψηλότερα.\n

Ολλανδία και Φίτεσε

\nΤο 1996 κατάφερε να πάρει μεταγραφή σε μια αρκετά καλή ομάδα της Ολλανδίας, την Φίτεσε από το Άρνεμ.Μέχρι τότε το να αγωνιζόταν Έλληνας στο εξωτερικό δεν ήταν συνηθισμένο και οι περιπτώσεις ήταν μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού(π.χ.Δώνης, Τσάρτας).\n\nΑυτές οι λίγες περιπτώσεις μάλιστα δεν κατάφεραν και πολλά πράγματα όχι λόγω ικανοτήτων αλλά γιατί για έναν Έλληνα ποδοσφαιριστή ήταν δύσκολο να προσαρμοστεί στους ρυθμούς του εξωτερικού.Ο Μαχλάς όμως ήταν αποφασισμένος να κάνει την διαφορά.\n\nΗ σεζόν 1996-97 ήταν “αναγνωριστική” για τον Κρητικό και οι εμφανίσεις του αρκετά καλές.Τίποτα όμως δεν προϊδέαζε για το τι θα επακολουθούσε την επόμενη χρονιά.\n

1998:Συρτάκι,”χρυσό παπούτσι” και απόλυτη αναγνώριση

\nΤην σεζόν 1997-98 ο Μαχλάς “ανάγκασε¨ μια ολόκληρη Ευρώπη να ασχολείται μαζί του.Σκόραρε κατά βούληση και μάλιστα πετύχαινε γκολ που έδιναν νίκες στην ομάδα του Άρνεμ.Ο κόσμος της ομάδας, από ένα σημείο και μετά χόρευε συρτάκι σε κάθε γκολ του και ο ίδιος ζούσε το απόλυτο όνειρο.\n\nΣτο τέλος της σεζόν πέτυχε κάτι μοναδικό έως σήμερα για Έλληνα ποδοσφαιριστή.34 γκολ σε 32 αγώνες και κατάκτηση “χρυσού παπουτσιού”, που σήμαινε πρώτος σκόρερ στην Ευρώπη…Ήταν η πρώτη φορά ένας Έλληνας παίκτης ακούστηκε τόσο πολύ στην Ευρώπη και έγινε διακαής πόθος αρκετών ομάδων.\n\nΤο τελευταίο του μάλιστα γκολ το πέτυχε επί της πανίσχυρης Φέγενορντ στην νίκη της ομάδας του με 2-1 την 3η μέρα του Μάη 1998.\n

Στον μεγάλο Άγιαξ…

\nΤΟ καλοκαίρι του 1999 “εξαργύρωσε” τις φοβερές εμφανίσεις του με μεταγραφή στον μεγάλο Άγιαξ, έναντι πολλών εκατομμυρίων…\n\nΟι εμφανίσεις του με τον “Αίαντα” δεν ήταν τόσο “λαμπερές” αλλά και μόνο το γεγονός ότι κατάφερε να αγωνιστεί σε μια ομάδα που την δεκαετία του ’70 “μάγεψε” τα πλήθη με το “ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο”, κατακτώντας 3 σερί κύπελλα Πρωταθλητριών(με τον Γιόχαν Κρόιφ αρχηγό…)ήταν από μόνο του ιστορικό και σπουδαίο.\n\nΚατάφερε πάντως να κατακτήσει το πρωτάθλημα του 2002 ενώ σε 74 αγώνες πέτυχε 38 γκολ, απολογισμός καθόλου κακός…\n

Ισπανία, Ελλάδα, Κύπρος και τέλος…

\nΜετά από το πρωτάθλημα που κατέκτησε πήγε δανεικός στην Σεβίλλη, φεύγοντας από την Ολλανδία μετά από 7 “γεμάτα” χρόνια.. Το 2003 επέστρεψε στην Ελλάδα αγωνιζόμενος για έναν χρόνο στον Ηρακλή και έπειτα για δυο χρονιές στον αγαπημένο του ΟΦΗ από τον οποίο όμως αποχώρησε πικραμένος το 2007 λόγω κακών σχέσεων με τον τότε πρόεδρο, Φανούρη Βατσινά.\n\nΤελικά αγωνίστηκε έναν ακόμα χρόνο στην Κύπρο και συγκεκριμένα στον ΑΠΟΕΛ για να “κρεμάσει” τα παπούτσια του σε ηλικία 38 χρονών.\n\nΔεν είναι υπερβολή να πούμε ότι οι εμφανίσεις του Μαχλά στην Φίτεσε βοήθησαν στο να δείχνουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ξένοι σύλλογοι στους Έλληνες ποδοσφαιριστές, κάτι που έγινε ακόμα πιο “δυνατό” με την κατάκτηση του Euro 2004 από την Εθνική μας…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=N78L36eTZOY?w=728\n\n

Ο αετός των Μπενφίκα-Λάτσιο

Ο αετός των Μπενφίκα-Λάτσιο

\n\nΤο έμβλημα κάθε ομάδας έχει μια ιστορία και προέρχεται από κάποια έμπνευση. Όπως και να χει όμως λίγες είναι οι ομάδες μέχρι σήμερα που “ενσαρκώνουν” το έμβλημα τους και το χρησιμοποιούν ως θέαμα προς τέρψιν των φιλάθλων τους.\n\nΗ Μπενφίκα και η Λάτσιο αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα καθώς κυριολεκτικά “ζωντανεύουν” το σήμα τους το οποίο είναι κοινό και αποτελείται από έναν αετό…\n

Οι “Αετοί της Λισαβώνας”

\n

Μπενφίκα
Μπενφίκα
\n\nΊσως η δημοφιλέστερη ομάδα της Πορτογαλίας, η Μπενφίκα, φροντίζει να επιβεβαιώσει το προσωνύμιο της μέσω ενός θηλυκού αετού που ονομάζεται Águia Vitória (στα ελληνικά σημαίνει “Νικητής Αετός”).\n\nΤο συμπαθές πτηνό κάνει μια πτήση πριν από κάθε αγώνα της Μπενφίκα στο Ντα Λουζ(έδρα της)αλλά έχει “ρόλο” και στο πλαίσιο της παρουσίασης νέων μεταγραφικών αποκτημάτων είτε την καλοκαιρινή είτε τη χειμερινή περίοδο,με τους παίκτες να βγάζουν κάθε φορά φωτογραφία μαζί του.\n\nΤο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του αετού είναι πως έχει λευκό κεφάλι, ενώ η λατινική του ονομασία είναι Haliaeetus leucocephalus.\n\nΌσον αφορά το πώς εκπαιδεύεται, ο αρμόδιος τοποθετεί ένα μπολ με κρέας σ’ ένα ομοίωμα αετού όμως πριν επιτρέψει να πλησιάσει ο αληθινός αετός, τον καθοδηγεί κουνώντας τα χέρια του, προκειμένου το πουλί να πετάει πότε δεξιά, πότε αριστερά και γενικά να αποκτάει ευελιξία στο πέταγμα.\n\n
Ο αετός της Μπενφίκα
Ο αετός της Μπενφίκα
\n

Ο “ζωηρός” αετός της Λάτσιο και ο τραυματισμός του…

\n

Λάτσιο
Λάτσιο
\n\nΌπως και η Μπενφίκα έτσι και η Λάτσιο έχει τον δικό της αετό, ο οποίος πραγματοποιεί τις δικές του πτήσεις πάνω από το “Ολύμπικο” και ονομάζεται “Aquila Olympia”. Ωστόσο, έχοντας μάλλον το ιταλικό ταμπεραμένο το συμπαθές πτηνό έχει “καρδιοχτυπήσει” τους υπεύθυνους του συλλόγου δύο φορές.\n\nΗ πρώτη ήταν όταν το έσκασε από τον εκπαιδευτή του και παρέμεινε μακριά του για μερικές ώρες πετώντας σε ένα δάσος κοντά στο προπονητικό κέντρο όπου προετοιμάζεται η Λάτσιο. ( μετά από αρκετές ώρες τον εντόπισαν και κατάφεραν να τον πιάσουν).\n\nΤην δεύτερη φορά το σήμα-κατατεθέν της Λάτσιο δέχθηκε επίθεση από κοράκι στον ουρανό της ιταλικής πρωτεύουσας λίγο πριν την έναρξη ενός αγώνα των “λατσιάλι”.\n\nΑξίζει να σημειωθεί ότι και η ΑΕΚ, μέσω δηλώσεων του προέδρου της Γιάννη Μελισσανίδη σκέφτεται όταν φτιαχτεί το νέο γήπεδο να αποκτήσει και εκείνη τον δικό της αετό ώστε να ενσαρκώσει και αυτή τον “δικέφαλο” στο σήμα της.\n\n
Ο αετός της Λάτσιο
Ο αετός της Λάτσιο
\n

Το πέταγμα των αετών…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=dpJfDvtJuOU?w=728\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=qdIqKSNBzmI?w=728\n\n

Ο πρώτος διεθνής αγώνας ποδοσφαίρου

Ο πρώτος διεθνής αγώνας ποδοσφαίρου

\n\nΌταν ακούμε την λέξη “ποδόσφαιρο” σε πάρα πολλούς το πρώτο που έρχεται στο μυαλό είναι η Αγγλία. Μπορεί οι Άγγλοι διεθνώς να έχουν μια μόνο επιτυχία(κατάκτηση Μουντιάλ 1966), ωστόσο από την χώρα τους ξεκίνησε την διαδρομή του το δημοφιλέστερο σπορ του κόσμου. Είναι λοιπόν λογικό και ο πρώτος διεθνής αγώνας να είχε την συμμετοχή της.\n

Επισήμως 1872…

\nΑντίπαλος σ’αυτήν την ιστορική αναμέτρηση ήταν η “αιώνια αντίπαλος” Σκωτία και ο αγώνας διεξήχθη το 1872 στην Γλασκόβη στο γήπεδο Hamilton Crescent της ομάδας κρίκετ West of Scotland Cricket Club στο Πέρτικ.\n\nΟ αγώνας αρχικά ήταν να γίνει 14:00 αλλά καθυστέρησε 20 λεπτά λόγω ομίχλης. Οι Άγγλοι φορούσαν λευκή εμφάνιση και καπέλο, ενώ οι Σκωτσέζοι μπλέ σκούρα εμφάνιση με κεντημένο γαϊδουράγκαθο και κόκκινη κουκούλα.\n\nΜπορεί το ματς να έγινε το 1872 ωστόσο είχαν γίνει και κάποιες άλλες αναμετρήσεις λίγο νωρίτερα.Η διαφορά ήταν ότι σ’αυτές την ομάδα της Σκωτίας δεν την αποτελούσαν ντόπιοι Σκωτσέζοι παίκτες.\n\nΣυγκεκριμένα: η πρώτη αναμέτρηση (ισόπαλη 1-1) ανάμεσα στις ομάδες που εκπροσώπησαν την Αγγλία και την Σκωτία έλαβε χώρα στις 5 Μαρτίου του 1870 στο γήπεδο κρίκετ The Oval, στο Λονδίνο.\n\nΑκολούθησαν άλλες τέσσερις σαββατιάτικες αναμετρήσεις στο ίδιο γήπεδο: 19 Νοεμβρίου 1870 (1-0), 25 Φεβρουαρίου 1871 (1-1), 18 Νοεμβρίου 1871 (2-1) και 24 Φεβρουαρίου 1872 (1-0).\n\nΌλοι οι παίκτες που επιλέχθηκαν για την πλευρά της Σκωτίας ήταν από την περιοχή του Λονδίνου. Ο μόνος παίκτης συνδεδεμένος με Σκωτσέζικο σύλλογο ήταν ο Ρόμπερτ Σμιθ (Robert Smith) από την ομάδα Queen’s Park F.C., της Γλασκώβης.\n\nΑυτός ήταν και ο λόγος που οι παραπάνω αναμετρήσεις έμειναν στην ιστορία σαν “δοκιμαστικές” πριν την πρώτη επίσημε που έγινε το 1872.Ο αγώνας έμελλε να λήξει χωρίς τέρματα.\n\nΒίντεο του αγώνα δεν νομίζουμε να περιμένατε….\n\nΌλοι οι παίκτες της Σκωτίας ήταν από την Κουϊνς Παρκ. Η ενδεκάδα : Γκάρντνερ (αρχηγός), Κερ, Τέιλορ, Τόμσον, Τζέιμς Σμιθ, Ρόμπερτ Σμιθ, Λέκι, Ριντ, Μακ Κίνον, Γουέιρ, Γουόδερσπουν.\n\nΓια την Αγγλία αγωνίστηκαν παίκτες κυρίως από την Νοτς Κάουντι, την Σέφιλντ Γουέντ., την Κρίσταλ Πάλας, την Μπαρνς κ.α.\n\nΗ ενδεκάδα ήταν: Μπάρκερ, Γκρίνχαλ, Γουέλς, Τσάπελ, Μέιναρντ, Μπρόκμπανκ, Κλεγκ, Κίρκε, Όταγουεϊ (αρχηγός), Τσένερι, Μόρις.\n\nΤον ιστορικό αγώνα παρακολούθησαν περίπου 4.000 θεατές και ο διαιτητής ήταν ο Σκωτσέζος Κί.Η τιμή του εισιτηρίου ήταν μια λίρα.\n\n

Μπίλλυ Ίνγκαμ. Ο φίλαθλος-τοτέμ της Έβερτον!

Μπίλλυ Ίνγκαμ. Ο φίλαθλος-τοτέμ της Έβερτον!

\nΑποτελεί την έννοια της λέξης “πιστός φίλαθλος”.Ο 87χρονος Μπίλυ Ίνγκαμ (Billy Ingham) έχει κυριολεκτικά ταυτίσει την ζωή του με τους αγώνες της Έβερτον στο Γκούντισον Παρκ.\n\nΌταν άλλωστε εδώ και 80 χρόνια δεν έχει χάσει ούτε ένα ματς των “ζαχαρωτών” σε αυτό το γήπεδο τότε σίγουρα δεν μας αφήνει περιθώρια να πούμε κάτι λιγότερο από την λέξη “φίλαθλος-τοτέμ”\n

“Story about passion” (“Μία ιστορία πάθους”)

\nΜε αυτόν τον τίτλο που έδωσε η Barcleys (επίσημος σπόνσορας της Premier League) σε ντοκιμαντέρ που έφτιαξε για τη ζωή του ακούραστου Μπίλυ, καταλαβαίνουμε απόλυτα όλα τα παραπάνω.\n\nΆλλωστε τόσο πιστή σχέση σε μια ομάδα δεν βρίσκεται κάθε μέρα…Αξίζει να σημειωθεί ότι τα τελευταία 70 χρόνια έχει θέση “ρεζερβέ” στο Γκούντισον Παρκ ως κάτοχος εισιτηρίου διαρκείας.\n\nΕπιπλέον Τα λεγόμενα του στο ντοκυμαντέρ μας ανατριχιάζουν και δείχνουν πόση αγάπη μπορεί να έχει κάποιος για την ομάδα του:\n

“Η Έβερτον σημαίνει τα πάντα για μένα. Όταν φτάνω στο στάδιο και βλέπω αυτό τον αγωνιστικό χώρο έχω πάντα τα ίδια συναισθήματα. Ανυπομονώ για το κάθε ματς. Η Έβερτον είναι το πάθος μου και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ”.

\n

Η ιστορία της Έβερτον στα μάτια του…

\nΜέσα σε όλα αυτά τα χρόνια ο επονομαζόμενος “Billy the blue”(το ψευδώνυμο του) έχει δει πολλούς και σπουδαίους παίκτες που αποτέλεσαν την “ζωντανή ιστορία” της Έβερτον.( Ντίξι Ντιν, Ντέιβ Χίκσον, Γκάρι Λίνεκερ, Πολ Γκασκόιν ).\n\nΈχει πανηγυρίσει επίσης με τα “ζαχαρωτά” 4 πρωταθλήματα και 3 Κύπελλα Αγγλίας, 7 Σούπερ Καπ Αγγλίας και 1 Κύπελλο Κυπελλούχων.\n

Και διαφήμιση και αναγνώριση…

\nΗ αναγνωρισιμότητα του εκτοξεύτηκε στα ύψη όταν πρωταγωνίστησε σε διαφημιστική καμπάνια για το πρωτάθλημα της Premier League με τίτλο “Thank You”.Σχεδόν όλοι πια τον βλέπουν και τον χαιρετάνε.Ο ίδιος το αντιμετωπίζει με ενθουσιασμό και λέει:\n

“Όλα αυτά μου φαίνονται απίστευτα. Με το που φτάνω στα τουρνικέ για να μπω στο γήπεδο ο κόσμος με βλέπει και μου λέει “Είσαι ο Μπίλι που παίζει στο διαφημιστικό, εσύ δεν είσαι;”

\nΗ απόλυτη αναγνώριση πάντως για την υποστήριξή του στην ομάδα ήρθε στις 24 Αυγούστου 2013 μέσα σε ένα κατάμεστο Γκούντισον Παρκ και στο ματς απέναντι στην Γουέστ Μπρομ.\n\nΕκεί όλο το γήπεδο ήταν κυριολεκτικά “στο πόδι” και προσέφερε ένα φοβερό standing ovation όταν ο Μπίλυ Ίνγκαμ βρέθηκε στο χορτάρι…\n

Το υπέροχο σποτ…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=edCr1s_8DKw?w=728\n

Παντοτινή αγάπη…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=0vE4EPKsUDs?w=728\n

Αμπντεσλάμ Ουαντού. Απόδραση από το Κατάρ

Αμπντεσλάμ Ουαντού. Απόδραση από το Κατάρ

\n\nΌταν μια χώρα όπως το Κατάρ αποφασίζει να διοργανώσει Μουντιάλ(2022) και αναλαμβάνει αυτήν την μεγάλη ευθύνη, τότε σίγουρα το στοίχημα είναι μεγάλο κυρίως λόγω των κλιματολογικών συνθηκών που επικρατούν εκεί.\n\nΕπίσης, πρέπει η ίδια η χώρα να αποδεικνύει σε όλο τον πλανήτη ότι στον τομέα “ποδόσφαιρο” φέρεται επαγγελματικά και έχει την κατάλληλη υποδομή να στηρίξει ένα τέτοιο μεγάλο εγχείρημα.\n\nΜε τον όρο “υποδομή” δεν εννοούμε μόνο την τεχνολογία και τον εξοπλισμό αλλά επίσης την νοοτροπία και τον επαγγελματισμό των παραγόντων. Σίγουρα στην περίπτωση του πρώην ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Αμπντεσλάμ Ουαντού κάτι τέτοιο δεν φάνηκε.\n

“Ήμουν σκλάβος…”

\nΜε την αγανάκτηση να ξεχειλίζει ο Ουαντού βγάζει όλον τον πόνο που βίωσε όσο βρισκόταν στο Κατάρ, στο οποίο, κατά τον ίδιο υπήρχαν συνθήκες σκλαβιάς.\n

“Νομίζουν ότι με τα λεφτά που έχουν μπορούν να αγοράσουν τα πάντα, ακόμα και ανθρώπους.Εγώ ήμουν ένας σκλάβος γι’αυτούς…”

\nΟ Ουαντού βρέθηκε στο Κατάρ, φεύγοντας από το γαλλικό πρωτάθλημα και την Νανσί το 2010.Όσο βρισκόταν στην Γαλλία είχε πέσει και θύμα ρατσιστικής επίθεσης το 2008. Αλλά αυτό το περιστατικό ίσως να του φάνηκε ασήμαντο μπροστά σε αυτά που έμελλε να περάσει στο Κατάρ.\n\nΗ αρχή πάντως δεν ήταν καθόλου άσχημη, καθώς η ομάδα στην οποία πήγε, η Lekhwiya Sports Club, τον πρώτο χρόνο κατέκτησε το πρωτάθλημα. Ο ίδιος όμως είπε:\n

“Φαινομενικά όλα ήταν καλά με εξαίρεση το γεγονός ότι κανείς δεν υπολόγιζε την γνώμη του προπονητή για την ενδεκάδα. Το αφεντικό της ομάδας, έχει και την Paris Saint-Germain και ήταν ευτυχισμένος με την επιτυχία, τον πρώτο τίτλο στην ιστορία του συλλόγου του Κατάρ. Γύρισα στην πατρίδα μου για διακοπές, αλλά, ξαφνικά έμαθα ότι τα συμβόλαια δεν έχουν αξία στο Κατάρ. Αν δε σε θέλουν σε αλλάζουν με συνοπτικές διαδικασίες. Γι’αυτούς είσαι ένα τίποτα.”

\n

Αμπντεσλάμ Ουαντού. Απόδραση από το Κατάρ
Αμπντεσλάμ Ουαντού. Απόδραση από το Κατάρ. – Στην αρχή όλα έδειχναν ρόδινα…
\n

“Ότι πει ο Πρίγκιπας”…

\nΜέσα σε όλα αυτά προσθέτει και το γεγονός ότι μέσα σε ένα βράδυ αποφάσισαν να τον διώξουν και επειδή αυτό έγινε με “εντολή του Πρίγκιπα”. Δεν δέχτηκαν καν να συζητήσουν μαζί του…\n\nΟ ίδιος αναγκάστηκε να αλλάξει ομάδα και να πάει στην Qatar SC. Τελικά η ομάδα του τερμάτισε στην όγδοη θέση στο πρωτάθλημα ενώ η Lekhwiya κατέκτησε τον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο της. Τότε συνέβη και δεύτερο σκηνικό που “ξεχείλισε το ποτήρι” της υπομονής του Ουαντού.\n\nΜετά από τις διακοπές του στην Γαλλία, ο παίκτης γύρισε στο Κατάρ κι εκεί, την πρώτη ημέρα της προετοιμασίας, του είπαν\n

“Έχεις συμβόλαιο έως τον Ιούλιο του 2013, αλλά, πρέπει να φύγεις τώρα. Θα πάρεις μία μικρή αποζημίωση και θα αποχωρήσεις άμεσα. Αυτό είναι τελεσίδικο”.

\nΑυτή την φορά αρνήθηκε, αλλά, μπήκε σε περιπέτειες…\n\n \n

Η τιμωρία του “ανυπάκουου”…

\nΑρχικά, τον έβγαλαν από τη λίστα με τους παίκτες οι οποίοι είχαν δικαίωμα συμμετοχής στο πρωτάθλημα ενώ στις προπονήσεις τον έβαζαν να προπονείται με τους αναπληρωματικούς.\n

«Υπάκουα σε όλα, αν και προσπαθούσαν να με απομονώσουν, να με αποθαρρύνουν. Στη συνέχεια, με έβαζαν να προπονούμαι μόνος μου, 2 φορές την ημέρα με 40 και 50 βαθμούς θερμοκρασία. Ήθελαν να λυγίσω. Μου έλεγαν εκβιαστικά ότι αυτά θα τελείωναν αν έφευγα. Αυτά γινόντουσαν και αλλού. Τελικά τον Ιούλιο του 2012, κατέφυγα στην FIFA»

\nδηλώνει γεμάτος αγανάκτηση…\n\nΗ FIFA τελικά διαβίβασε την υπόθεση στην Ομοσπονδία, n οποία στη συνέχεια ενημέρωσε την ομάδα. Αλλά τελικά ο Ουαντού έπρεπε να βάλει τα μεγάλα “μέσα”…\n

Επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων…

\n

“Για να παίξεις ποδόσφαιρο στο Qatar, πρέπει να έχεις ντόπιο μάνατζερ. Ο μάνατζερ μου, που ήταν μέλος της Lekhwiya, μου είπε ότι αν ήθελα να πάρω άδεια για να φύγω από τη χώρα, θα έπρεπε να αποσύρω την καταγγελία μου στην FIFA.\n\nΤους είπα ότι ήμουν έτοιμος να προσφύγω στην Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Αυτό τους τρόμαξε κάπως, με αποτέλεσμα να μου δώσουν την βίζα μου και να φύγω τον Νοέμβρη του 2013 από το Κατάρ. Μου είπαν όμως, ότι έχουν επιρροή στην FIFA και ότι θα πρέπει να περιμένω 4 με 5 χρόνια για να πάρω τα χρήματα μου…\n\nΠολλοί παίκτες έχουν τα ίδια προβλήματα με εμένα. Δεν μπορώ να συγχωρέσω όλους εκείνους, οι οποίοι δε με σεβάσθηκαν. Γνωρίζω ότι έχουν δύναμη, αλλά, θα πληρώσουν το τίμημα για τη συμπεριφορά τους απέναντι μου. Ήθελαν να με λυγίσουν, όμως, δε το κατάφεραν. Θα φθάσω μέχρι το τέλος. Κανείς, δεν πρόκειται να κλέψει τη ζωή μου”.

\n

Εν τέλει….δικαίωση…

\nΤελικά τον Φεβρουάριο του 2014 ο Αμπντεσλάμ Ουαντού δικαιώθηκε στη δικαστική του διαμάχη με την πρώην ομάδα του στο Κατάρ, καταφέρνοντας να εισπράξει τις οφειλές του συμβολαίου του και να πάρει και επισήμως βίζα εξόδου από την χώρα.\n

“Είμαι πολύ ικανοποιημένος από την απόφαση”,

\nδήλωσε ο Ουαντού στην ιστοσελίδα της παγκόσμιας ένωσης επαγγελματιών ποδοσφαιριστών (FIFPro) μετά τη δικαίωσή του από την επιτροπή επίλυσης διαφορών της FIFA.\n

“Πλέον ο κόσμος στο Κατάρ ξέρει πως δεν μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν και ανεξέλεγκτα, ακόμη κι αν έχουν πολλά λεφτά. Ήταν θέμα αρχών. Πάλευα για τα δικαιώματά μου και γι’ αυτό χαίρομαι τόσο για τη νίκη μου…”

\n

Γενικά…

\nΣίγουρα δεν μπορούμε να καταδικάσουμε την επιτυχία ή όχι του Μουντιάλ που θα γίνει το 2022.\n\nΌμως καλό θα είναι οι αρμόδιοι της χώρας όσον αφορά το ποδόσφαιρο να προβληματιστούν από την περίπτωση Ουαντού και να προσπαθήσουν να διαφημίσουν αυτό το μεγάλο γεγονός με τον τρόπο και την “λάμψη” που του αξίζει…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=HGBs6U3nhNY?w=728\n\n

Άαρον Ράμσεϊ. Κάθε γκολ και θάνατος!!

Άαρον Ράμσεϊ. Κάθε γκολ και θάνατος!!

Είναι μερικές φορές που ακόμα και αυτοί που δεν πιστεύουν στην μοίρα και στις “διαβολικές” συμπτώσεις έρχονται στο σημείο να αναρωτηθούν αν τελικά “κάποια πράγματα δεν είναι τυχαία”.\n\nΗ περίπτωση του ποδοσφαιριστή της Άρσεναλ Άαρον Ράμσεϊ είναι σίγουρα μια από αυτές που μπορούν να δημιουργήσουν μια “ανατριχίλα” στον καθένα για τα παιχνίδια που μπορεί μερικές φορές να παίξει η τύχη.\n\nΑς γίνουμε πιο σαφείς και μάλλον θα συμφωνήσετε μαζί μας…\n

Κάθε γκολ του Ράμσεϊ και…θάνατος επωνύμου…

\nΟύτε στόχο να είχε βάλει ο επιθετικός της Άρσεναλ διάσημους ανθρώπους… Εδώ και περίπου 3 χρόνια, μερικά γκολ που έχει σκοράρει έχουν “συνοδευτεί” και από τον θάνατο κάποιου ανθρώπου παγκόσμιας φήμης, που η απώλεια του συγκλόνισε τον κόσμο για διάφορους λόγους.\n\nΑυτό όπως θα δείτε συμβαίνει κατά διαστήματα και έχει χαρακτηριστεί από τα μίντια ως “η κατάρα του Ράμσεϊ”.Διαβάστε και μόνοι σας:\n

2 Μαΐου 2011

\nΟ Οσάμα Μπιν Λάντεν πέφτει νεκρός. Μια μέρα πριν ο Ουαλός είχε βάλει γκολ στο ντέρμπι με τη Γιουνάιτεντ.\n

2 Οκτωβρίου 2011

\nΟ Ράμσεϊ σκοράρει ξανά απέναντι στην Τότεναμ και δύο 24ωρα μετά πεθαίνει ο Στιβ Τζομπς.\n

20 Οκτωβρίου 2011

\nΣκοτώνεται ο Καντάφι από αντικαθεστωτικούς, ενώ μια μέρα πριν ο Ράμσεϊ είχε σκοράρει κόντρα στη γαλλική Μαρσέιγ.\n

11 Φεβρουαρίου 2012

\nΣκοράρει απέναντι στην Σάντερλαντ και την ίδια ώρα η είδηση ότι η Γουίτνεϊ Χιούστον έφυγε από την ζωή κυριαρχεί στον παγκόσμιο τύπο.\n

30 Νοεμβρίου 2013

\nO Ράμσεϊ έβαλε δύο γκολ, ενώ λίγες ώρες μετά σκοτώθηκε ο Paul Walker με το φίλο του.2 γκολ 2 θάνατοι!!!\n

11 Αυγούστου 2014

\nΟ Άαρον Ράμσεϊ άρχισε τη σεζόν με δυναμικό τρόπο, οδηγώντας την Άρσεναλ σε νίκη 3-0 επί της Μάντσεστερ Σίτι για το σούπερ καπ, με τον ίδιο να σημειώνει το 2ο γκολ της ομάδας του.Μία ημέρα αργότερα, στις 11 Αυγούστου, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού Ωκεανού, ο ηθοποιός Ρόμπιν Γουίλιαμς δίνει τέλος στην ζωή του…\n\n

Άαρον Ράμσεϊ
Άαρον Ράμσεϊ
\n\nΔεν ξέρουμε αν έχει κάποιο κουκλάκι βουντού ο Ράμσεϊ αλλά καλό θα είναι στο επόμενο του γκολ να προσέχουν όλοι οι επώνυμοι και να βρίσκονται…κλεισμένοι στα σπίτια τους…\n\nΆλλωστε είδαμε ότι και οι θάνατοι προέκυψαν από διαφορετικά αίτια αλλά με κοινό σημείο τα γκολ του παίκτη της Άρσεναλ… Ένας οπαδός της ομάδας μάλιστα είπε:\n

“Φοβάμαι ότι τα πράγματα θα βγουν εκτός ελέγχου όταν ξανασκοράρει”.

\n \n\nΥ.Γ. Το άρθρο είναι έως ένα βαθμό χιουμοριστικό προς αποφυγή παρεξηγήσεων.Και λέμε “έως ένα βαθμό” γιατί ο θάνατος δεν είναι κάτι αστείο-το εντελώς αντίθετο-, αλλά αυθόρμητα τέτοιες συμπτώσεις μπορεί και να προκαλέσουν ένα μικρό…μειδίασμα.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=kdRd45qgwew\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=WVbgn56AS34

Αξιοσημείωτα από το El Clasico, Μπαρτσελόνα – Ρεάλ, 22/3/15

Αξιοσημείωτα από το El Clasico, Μπαρτσελόνα - Ρεάλ, 22/3/15

Η Μπαρτσελόνα στο ντέρμπι της χρονιάς(el clasico) νίκησε τη Ρεάλ Μαδρίτης και την άφησε τέσσερις βαθμούς πίσω. Πάμε να δούμε τι συνέβη στο χθεσινό παιχνίδι μέσα από φωτογραφίες και έναν μικρό σχολιασμό…!\n

1. 157 (!) συνολικά χώρες μετέδωσαν το παιχνίδι.

\nΗ εφημερίδα Sport… καρφίτσωσε πάνω στον χάρτη της Γης την τοπική ώρα που θα ξεκινούσε ο αγώνας σε αρκετές μεγάλες πόλεις. Από τις 13.00 στο Λος Άντζελες μέχρι τις 7 τα ξημερώματα στο Σίδνεϊ!\n\nEl Clasico 22/3/15. Μπαρτσελόνα - Ρεάλ\n

2. Το πανό για την ανεξαρτησία της Καταλονίας

\nΤο πανό υπέρ της ανεξαρτησίας της Καταλονίας, κρεμάστηκε όταν το “Camp Nou” ήταν άδειο. Το “Catalonia is not Spain” αναγράφηκε σε πανό που κρεμάστηκε στις εξέδρες, περνώντας ένα συμβολικό μήνυμα ενόψει της αναμέτρηση των “μπλαουγκράνα” με τους “μερένγκες”.\n\nEl Clasico 22/3/15. Μπαρτσελόνα - Ρεάλ\n

3. Το γιγάντιο κορεό των οπαδών της Μπαρτσελόνα

\nΤο εκπληκτικό κορεό των 98.760 οπαδών της Μπαρτσελόνα αποτέλεσε τον δωδέκατο παίκτη, που έδωσε θάρρος στους γηπεδούχους να επιβληθούν των αντιπάλων τους. Και τα κατάφεραν μια χαρά!!\n\nEl Clasico 22/3/15. Μπαρτσελόνα - Ρεάλ\n

4. Ο σχολιαστής Ερίκ Αμπιντάλ

\nΑνάμεσα στους σχολιαστές της βραδιάς ήταν και ο -μέχρι πρότινος παίκτης του Ολυμπιακού- Έρικ Αμπιντάλ.\n\nEl Clasico 22/3/15. Μπαρτσελόνα - Ρεάλ\n

5. H άσεμνη χειρονομία του Κριστιάνο Ρονάλντο

\nH άσεμνη χειρονομία του Κριστιάνο Ρονάλντο-η οποία υπάρχει και σε βίντεο-,έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων στην Ισπανία. Λέγεται ότι ο Πορτογάλος άσος γύρισε προς τον διαιτητή Ματέου Λαόθ, έπιασε τα γεννητικά του όργανα και του φώναξε: “Mateu te gusta;”, δηλαδή “Ματέου σου αρέσουν;”.. Τα σχόλια δικά σας….\n\nEl Clasico 22/3/15. Μπαρτσελόνα - Ρεάλ\n

6. Το τράβηγμα αυτιού αντιπάλου από τον Κ.Ρονάλντο

\nΠρωταγωνιστής σε αυτή τη φωτογραφία και πάλι ο ‘ είμαι ανώριμος και το αποδεικνύω περίτρανα’ Κ. Ρονάλντο, ο οποίος φαίνεται να τραβάει (!) από το αυτί τον παίκτη της αντίπαλης ομάδας…. Μάλλον η εγκατάλειψη από την Ιρίνα Σάικ του δημιούργησε ψυχολογικά…!\n\nEl Clasico 22/3/15. Μπαρτσελόνα - Ρεάλ\n

7. Οι “big-3” της Μπαρτσελόνα

\nΟι big-3 της Μπαρτσελόνα, Σουάρες, Μέσι και Νεϊμάρ, πανηγυρίζουν τη νίκη τους στα αποδυτήρια φορώντας τα «ρούχα της δουλειάς». Τη φωτογραφία ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram ο Νεϊμάρ!\n\nEl Clasico 22/3/15. Μπαρτσελόνα - Ρεάλ\n

8. Το “ιδιαίτερο” syling των παικτών της Μπαρτσελόνα

\nΤι να πρωτοσχολιάσουμε ;;; Τον Μέσι που είναι έτοιμος να πρωταγωνιστήσει στο « Ημερολόγιο ενός Σπασίκλα»; Ή τους …… κλαρινογαμπρούς Νεϊμάρ και Άλβες;; Δεν αμφισβητείται το ταλέντο αυτών των ποδοσφαιριστών όμως η αλλαγή στυλίστα είναι επιτακτική!!\n\nEl Clasico 22/3/15. Μπαρτσελόνα - Ρεάλ\n\n 

Ιδιαίτεροι πανηγυρισμοί…

Ιδιαίτεροι πανηγυρισμοί...

\n \nΕίναι γνωστό, από τότε που δημιουργήθηκε το ποδόσφαιρο, ότι ο απώτερος στόχος του κάθε παίκτη είναι να στείλει την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα.Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ.\n\nΤο πώς πανηγυρίζει όμως ο καθένας μια επιτυχία του είναι κάτι εντελώς ατομικό και αυθόρμητο.Δείχνει πολλά για το πώς ένας ποδοσφαιριστής αντιμετωπίζει την επιτυχία του και το πόσο σημαντική είναι για εκείνον.\n\nΚατά καιρούς έχουμε δει στα γήπεδα πολλών ειδών πανηγυρισμούς που έχουν αποτυπωθεί στην μνήμη μας και μας έχουν έχουν δημιουργήσει διαφόρων ειδών συναισθήματα. Το SportBrio κάνει μια μικρή αναδρομή και θυμάται…\n

10 Ιδιαίτεροι πανηγυρισμοί

\n

1)Δεν πας για ψάρεμα?

\nΚυριολεκτικά έβαλαν το γκολ και πήγαν για ψάρεμα\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=QieyCqOVb-M?w=720\n

2)Ώρα για μπάνιο

\nΜετά το γκολ αραλίκι και μπανάκι…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=9mjz5c4iO_o?w=720\n

3)”Εκρηκτικό” γκολ

\nΤο ηφαίστειο που μπορεί να ξυπνήσει όταν μπει η μπάλα στα δίχτυα…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=CGo4PBBMi78?w=720\n

4)Ai se tu pego

\nΟ γνωστός χορός made by ΠΑΟ…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=EOyxCoFFRLQ?w=720\n

5)Τα ίδια και από Ρονάλντο-Νειμάρ

\nΑποφασίστε ποιός τον χορεύει καλύτερα…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=epBilo5buQU?w=720\n \n \n \n

6)Οι κωλοτούμπες

\nΠιο πολύ ενέργεια για να πανηγυρίσουν παρά για το γκολ…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=LJfc3KaFJRE?w=720\n

7)Και γκολ και μπόουλινγκ…

\nΟ συγκεκριμένος έχει διπλό ταλέντο.Να το κοιτάξει…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Drz4GbV5n3Q?w=720\n

8)I want to ride my bicycle…

\nΑυτό θα πει να κάνεις την ζωή του αντιπάλου ποδήλατο…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=CN4gIHtfhpY?w=720\n

9)Να σας ζήσει…

\nΟ ιστορικός πανηγυρισμός του Μπεμπέτο στο Μουντιάλ του 1994 για να ”τιμήσει” την γέννηση του παιδιού του…(”πηγή” έμπνευσης για πολλούς…)\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=sbhaDnd-5kg?w=720\n

10)Μόνο για κορίτσια…

\nΈτοιμος για διαγωνισμό body-building ο Κριστιάνο και το δείχνει περίτρανα…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Rui3FfWsyCY?w=720\n \n \n 

Πάολο Ντι Κάνιο. Fair play & Ναζιστικός Χαιρετισμός

Πάολο Ντι Κάνιο. Fair play & Ναζιστικός Χαιρετισμός

Όταν είσαι ποδοσφαιριστής και μάλιστα διάσημος, είναι αναπόφευκτο να έχεις πάνω σου πολλά βλέμματα είτε μέσα στο γήπεδο είτε από την τηλεόραση, η οποία έχει την δύναμη να καταγράφει την κάθε λεπτομέρεια.\n\nΠάολο Ντι ΚάνιοΑυτή η ”έκθεση” ενός ανθρώπου μπορεί να δημιουργήσει και απόψεις όσον αφορά τον χαρακτήρα του και εκτός αγωνιστικών χώρων, πράγμα που βέβαια είναι πολύ παρακινδυνευμένο πολλές φορές, ειδικά στην περίπτωση που τα δείγματα είναι αντιφατικά.\n\nΈνα τρανό παράδειγμα είναι κάποιες ενέργειες του Ιταλού παλαίμαχου ποδοσφαιριστή Πάολο Ντι Κάνιο, ενός ατόμου ”εκρηκτικού” που απασχόλησε τα ΜΜΕ περισσότερο για άλλα θέματα παρά για τις αγωνιστικές επιδόσεις του.\n

Αντιπαθής και ευέξαπτος

\nΩς ποδοσφαιριστής ο Ντι Κάνιο δεν ήταν αυτό που λέμε ”υπόδειγμα επαγγελματία”.Πολύ συχνά τσακωνόταν με τους προπονητές των ομάδων που αγωνιζόταν.\n\nΕνδεικτικά αναφέρουμε ότι ήρθε στα χέρια με τον Φάμπιο Καπέλο κατά τη διάρκεια μιας τουρνέ στην Ασία με τη Μίλαν και έσπρωξε δυνατά τον Τζιοβάνι Τραπατόνι στο τέλος ενός φιλικού αγώνα της Γιουβέντους με το Παλέρμο(πράγματα που τα αφηγείται ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του).\n\nΣαν παίκτης γενικά ήταν ένας αρκετά καλός επιθετικός που αγωνίστηκε σε Ιταλία και Αγγλία. Όμως με τις ενέργειες που έκανε πάντα δίχαζε τις γνώμες γι’αυτόν ειδικά όταν αγωνιζόταν στην πατρίδα του.\n

”Επαγγελματίας εγκληματίας”…

\nΤο 1997 αγωνίστηκε για πρώτη φορά στο ”Νησί” με την φανέλα της Σέφιλντ Γουένσντεϊ. Μέσα σε έναν χρόνο όμως δεν άργησε να δείξει στους Άγγλους το ”μεσογειακό του ταμπεραμέντο”.\n\nΣυγκεκριμένα, στις 26 Σεπτεμβρίου του 1998 χαρακτηρίστηκε ως ”επαγγελματίας εγκληματίας” σπρώχνοντας και ρίχνοντας στο έδαφος τον διαιτητή Πολ Αλκοκ που τον απέβαλε κατά τη διάρκεια του αγώνα της ομάδας του με την Άρσεναλ.\n

[gdlr_video url=”https://www.youtube.com/watch?v=j37sS1u2FR8″ ]\n\nΟ χαρακτηρισμός αυτός ήταν πολύ εύκολος να αποδοθεί από τον αγγλικό τύπο που σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις είναι αμείλικτος. Όμως 2 χρόνια μετά ο ίδιος έφερε όλη τα ”πάνω κάτω” όσον αφορά την αντιμετώπισή του…\n

Από εγκληματίας, ήρωας…

\nΣτις 16 Δεκεμβρίου του 2000, όντας πια παίκτης της Γουέστ Χαμ, πρωταγωνίστησε σε μια φάση που έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα μεγαλύτερα fair-play και ανέδειξαν την ανθρώπινη πλευρά του Ντι Κάνιο.\n\nΣυγκεκριμένα στο τελευταίο λεπτό του αγώνα Εβερτον – Γουέστ Χαμ, δέχτηκε την μπάλα μέσα στην μικρή περιοχή και είχε την ευκαιρία να σκοράρει και να δώσει την νίκη στην ομάδα του την στιγμή όμως που ο τερματοφύλακας της Έβερτον ήταν ”εξουδετερωμένος” λόγω τραυματισμού.\n\nΤελικά ο Ντι Κάνιο αντί να σουτάρει και να επιτύχει γκολ, σταμάτησε την μπάλα με τα χέρια, για να μπορέσουν να μπουν στο γήπεδο οι γιατροί και οι φυσιοθεραπευτές και να βοηθήσουν τον αντίπαλο.Ο ίδιος δήλωσε:\n

«Είχα τον χρόνο να σκεφθώ.Εάν η φάση εξελισσόταν πολύ πιο γρήγορα, θα σούταρα και εκεί θα τελείωνε το θέμα. Μεταξύ του τραυματισμού του τερματοφύλακα και της στιγμής που έφθασε η μπάλα σε εμένα, πέρασαν κάποια δευτερόλεπτα, αρκετά για να με κάνουν να σκεφτώ ότι θα έπρεπε να σταματήσω το παιχνίδι. Ο δύστυχος ο τερματοφύλακας βρισκόταν στο έδαφος, υπέφερε και νομίζω ότι θα ήταν απάνθρωπο εγώ να στείλω την μπάλα στα δίχτυα».

\n[gdlr_video url=”https://www.youtube.com/watch?v=UPxRtKTM2AU” ]\n\nΌσον αφορά τον αγγλικό τύπο, ο ίδιος που ”έκραζε” τον Ντι Κάνιο πριν δύο χρόνια, ο ίδιος τον ”μεταμόρφωσε” σε ”ήρωα”… Ενδεικτικά μερικοί τίτλοι:\n

«Της εισόδου του στο γήπεδο θα έπρεπε να προηγηθούν ήχοι από σάλπιγγες» (έγραψε η «Mirror».)\n\n«Είναι μια κλάση καλύτερος από όλους τους άλλους ξένους που αγωνίζονται στο πρωτάθλημά μας» («Daily Mail»).\n\n«Είναι ένας βιρτουόζος του οποίου οι εκτελέσεις μπορούν να συγκριθούν μόνο με τις πιο γνωστές άριες» («Sun»).

\nΕννοείται πως βραβεύτηκε από τον σπόνσορα της Πρέμιερ Λιγκ και λίγο αργότερα έλαβε μια επιστολή από τον πρόεδρο της FIFA Ζεπ Μπλάτερ, γεμάτη θαυμασμό και ευχαριστίες για το αθλητικό παράδειγμα προς μίμηση που χάρισε σε όλο τον κόσμο του ποδοσφαίρου.\nΠάολο Ντι Κάνιο\n

Ναζιστικός χαιρετισμός εις τριπλούν και ”λάτρης του Μουσολίνι”

\nΠάολο Ντι ΚάνιοΌταν γύρισε στην πατρίδα του το 2004 πήγε στην Λάτσιο. Η επιλογή μάλλον δεν ήταν τυχαία καθώς ο ίδιος δήλωνε ”θαυμαστής του Μουσολίνι” κάτι το οποίο τον έκανε ιδιαίτερα ”δημοφιλή” στους Λατσιάλι, γνωστούς ”Μουσολινικούς”.\n\nΣτη διάρκεια ενός ντέρμπι με αντίπαλο της Ρόμα, την αιώνια αντίπαλο, ο Ντι Κάνιο χαιρέτησε φασιστικά το κοινό. Η χειρονομία αυτή επαναλήφτηκε άλλες δύο φορές απέναντι στην Λιβόρνο και Γιουβέντους, και τιμωρήθηκε με χρηματικό πρόστιμο ύψους 10 000 ευρώ και ποινή αποκλεισμού ενός αγώνα από την πειθαρχική επιτροπή της Ιταλική Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.\n\nΠάολο Ντι ΚάνιοΟ ίδιος ο Ντι Κάνιο πάντως, δημιουργώντας για άλλη μια φορά διχογνωμία ανακοίνωσε στον τύπο :\n

“Είμαι φασίστας, αλλά όχι ρατσιστής. Κάνω τον ρωμαϊκό χαιρετισμό για να χαιρετίσω τους κολλητούς μου και αυτούς που μοιράζονται τις ιδέες μου. Το τεντωμένο αυτό χέρι δεν αποτελεί προτροπή για βία ή για φυλετικό μίσος.”

\nΠραγματοποίησε στη διάρκεια της καριέρας του αρκετούς φασιστικούς χαιρετισμούς και άλλα σύμβολα του φασισμού.Αξίζει να σημειωθεί πως ο Ντι Κάνιο φέρει τα αρχικά DVX σε τατουάζ στο χέρι του, που σημαίνουν Ντούτσε στα λατινικά.\n\nΠάολο Ντι Κάνιο\n\nΣαν sportbrio ένα έχουμε να πούμε: “Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου”…\n\n[gdlr_video url=”https://www.youtube.com/watch?v=qw0kgk2qkDc” ]\n\n 

Γιατί φοράει κράνος ο Πετρ Τσεχ;

Γιατί φοράει κράνος ο Πετρ Τσεχ;

Όπως έχουμε τονίσει και σε άλλα άρθρα, στον αθλητισμό μια στιγμή μπορεί να φέρει ότι δεν φέρνουν όλα τα χρόνια στην καριέρα ενός αθλητή. Ένα σημαντικό γκολ, ένα λάθος που κοστίζει ήττα ή ένας σοβαρός τραυματισμός είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Στην περίπτωση του τερματοφύλακα της Τσέλσι Πετρ Τσεχ ένας τραυματισμός στο κεφάλι το 2006 τον ”σημάδεψε” καθώς έγινε αιτία να φοράει σε όλη του την καριέρα προστατευτικό κράνος, σε βαθμό που να…ξεχάσουν οι περισσότεροι πώς είναι το πρόσωπό του στην πραγματικότητα. Ας θυμηθούμε το γεγονός.\r\n

Παρολίγον…θάνατος του Πετρ Τσεχ…

\r\n

Πετρ Τσεχ
Ο τραυματισμός του Πετρ Τσεχ
\r\n\r\nΤον Οκτώβρη του 2006 η Τσέλσι αντιμετώπιζε την Ρέντινγκ εκτός έδρας.Στην πρώτη επίθεση του αγώνα ο επιθετικός της Ρέντινγκ Στίφεν Χαντ, σε μια προσπάθειά του να ”τσιμπήσει” την μπάλα, ”πάτησε” τον Τσεχ στο κεφάλι.\r\n\r\nΣτην αρχή ο τραυματισμός φάνηκε τυπικός και ελαφρύς. Όσο όμως περνούσαν τα λεπτά και ο Τσεχ δεν σηκωνόταν η ανησυχία μεγάλωνε.\r\n\r\nΤελικά βγήκε με φορείο εκτός αγωνιστικού χώρου καθώς δεν μπορούσε καν να περπατήσει.Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο όπου και διαγνώστηκε ότι το χτύπημα του είχε προκαλέσει αιμάτωμα που εξαπλωνόταν με γοργούς ρυθμούς.\r\n\r\n
Η ακτινογραφία με το χτύπημα του Πετρ Τσεχ
Η ακτινογραφία με το χτύπημα του Πετρ Τσεχ
\r\n\r\nΘα μπορούσε μάλιστα, μια μικρή καθυστέρηση να του στοιχίσει και την ζωή.\r\n\r\nΤελικά ο τερματοφύλακας της Τσέλσι εγχειρίστηκε και επέστρεψε στους αγωνιστικούς χώρους τον Γενάρη του 2007 φορώντας το ”ιστορικό” πια προστατευτικό κράνος.\r\n\r\nΟ λόγος ήταν πρωτίστως ο απόλυτα δικαιολογημένος φόβος του Τσεχ ότι αν ξανασυνέβαινε κάτι τέτοιο θα μπορούσε να του στοιχίσει την ζωή.\r\n\r\nΟ ίδιος είχε δηλώσει χαρακτηριστικά:\r\n

“Tον πρώτο καιρό είχα τρομερούς πονοκεφάλους και δεν μπορούσα να αρθρώσω σωστά τις λέξεις.Δεν θυμάμαι τίποτα από τον τραυματισμό μου.”

\r\n

Πετρ Τσεχ

\r\n

Τραυματισμός εις διπλούν και…Μουάμπα

\r\nΑξίζει να αναφέρουμε μια τρομερή σύμπτωση εκείνου του αγώνα. Ο αναπληρωματικός τερματοφύλακας τη Τσέλσι, Γκουντιτσίνι, που αντικατέστησε τον Τσεχ τραυματίστηκε και αυτός στο κεφάλι(!!!) αλλά απλά μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με λίγες ζαλάδες. Αποτέλεσμα ήταν σ’εκείνον τον αγώνα να κάτσει κάτω από τα δοκάρια ο αρχηγός των ”μπλε” Τζον Τέρρυ.\r\n\r\nΝα σημειώσουμε ότι η ιατρική βοήθεια στον Τσεχ δόθηκε με μεγάλη καθυστέρηση καθώς μόνο το ασθενοφόρο που θα τον μετέφερε στο νοσοκομείο έκανε 30 λεπτά να έρθει. Αν αυτό συνέβαινε στην περίπτωση που είχαμε αναφέρει σε άλλο άρθρο και αφορούσε τον Φαμπρίς Μουάμπα, τότε ο τελευταίος δεν θα είχε ελπίδα να ζήσει.\r\n\r\nΕνδεικτικά μερικά από τα μέτρα που πήρε η αγγλική ομοσπονδία ήταν:\r\n

    \r\n

  • Aσθενοφόρο στο γήπεδο, το οποίο προορίζεται αποκλειστικά για τους ποδοσφαιριστές.
  • \r\n

  • Κάθε σύλλογος οφείλει να έχει έναν γιατρό στο γήπεδο που θα βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο, δίπλα στους πάγκους.
  • \r\n

  • Όλοι οι γιατροί και οι φυσιοθεραπευτές πρέπει να έχουν εξασφαλίσει ειδική άδεια εργασίαw (AREA).
  • \r\n

  • Οι γηπεδούχοι δίνουν στον επικεφαλής της αποστολής των φιλοξενούμενων πληροφορίες για τα πλησιέστερα νοσοκομεία.
  • \r\n

  • Όλοι οι παίκτες πρέπει να εξετάζονται τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο
  • \r\n

\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=rgX1Yb9p5b8\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=KfeAsrVN1RU

Ποδοσφαιριστής με παραπάνω κιλά γίνεται; Κι όμως…

Ποδοσφαιριστής με παραπάνω κιλά γίνεται; Κι όμως...

Πολλές φορές έχουμε δει ποδοσφαιριστές να αγωνίζονται και αν έχουν παραπάνω βάρος από το κανονικό,σε σημείο που αν τους βλέπαμε στον δρόμο σίγουρα κάθε άλλο παρά για αθλητές θα τους περνάγαμε.\n\nΚι όμως πολλοί από αυτούς, όπως θα δείτε παρακάτω έγραψαν και γράφουν την δική τους ιστορία με τις επιδόσεις τους στον αγωνιστικό χώρο και όχι μόνο…στις ταβέρνες.Μερίδα του λέοντος σ’αυτόν τον τομέα…οι Βραζιλιάνοι.\n\nΑπολαύστε 10 χαρακτηριστικές περιπτώσεις εντός και εκτός Ελλάδας.\n

1) Φέρεντς Πούσκας

\nΟ ”καλπάζων συνταγματάρχης” είχε πάντα ένα θέμα με τα κιλά του αλλά αυτά κάθε άλλο παρά επηρέασαν τους καλπασμούς του στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο…\n

[gdlr_video url=”https://www.youtube.com/watch?v=rZfCDHegItE” ]\n

2) Ρονάλντο

\nΤο ”Φαινόμενο” σε όλη του την καριέρα ”φούσκωνε” και ”ξεφούσκωνε” παίρνοντας και χάνοντας κατά καιρούς κιλά.Όμως η καριέρα του σε γενικές γραμμές γράφτηκε με ”χρυσά γράμματα”.\n[gdlr_video url=”https://www.youtube.com/watch?v=SA_4NiKrLuU” ]\n

3) Ροναλντίνιο

\nΟ ”Ρόνι” έκανε τεράστια καριέρα και δεν επηρεάστηκε από τα …πατατάκια που έτρωγε στις διαφημίσεις που καμιά φορά φαίνονταν στα κιλά του.\n[gdlr_video url=”https://www.youtube.com/watch?v=cNMwB6KoIDU” ]\n

4) Αντριάνο

\nΦαίνεται ότι η δόξα επιφέρει καλοπέραση στους Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές.Στην περίπτωση του Αντριάνο τα κιλά εμπόδισαν και την εξέλιξη της καριέρας του.\n[gdlr_video url=”https://www.youtube.com/watch?v=dLkm-BXpJU8″ ]\n

5) Αίλτον

\nΒραζιλίας συνέχεια…Ο Αίλτον πάντως ”έκανε παρέα” με τα κιλά του σε όλη την διάρκεια της καριέρας του, ”τρώγοντας” πάντως και τα αντίπαλα δίχτυα.\n[gdlr_video url=”https://www.youtube.com/watch?v=GK–KEDToxM” ]\n

6) Βασίλης Καραπιάλης

\nΠάμε και λίγο Ελλάδα και με τον ”Μπίλαρο” ο οποίος πάντα είχε τα κιλάκια του αλλά έβαζε και τα γκολάκια του..\n[gdlr_video url=”https://www.youtube.com/watch?v=M2OSTcFRXr4″ ]\n

7) Ντάνουτ Λούπου

\nΟ Ρουμάνος πρώην παίκτης ήρθε στην Ελλάδα και έφυγε ”διπλάσιος”…\n\n

Ντάνουτ Λούπου
Ντάνουτ Λούπου
\n

8) Ερίκ Ραμπρεσαντρατανά

\nΠερισσότερο για ”παλαιστή” έμοιαζε ο πρώην παίκτης της ΑΕΚ παρά για ποδοσφαιριστή.Αδυναμία του τα σουβλάκια…\n

9) Αντεμπαγιό Ακινφέουα

\nΑπό τους πιο ”καλοφαγάδες” ποδοσφαιριστές εν ενεργεία.Σκοράρει πάντως κατά βούληση..\n[gdlr_video url=”https://www.youtube.com/watch?v=3VkraIE0sKk” ]\n

10) Γουέιν Ρούνι

\nΤι να πρωτοπεί κανείς για τον μεγάλο Γουέιν.Πάντως ”στιλάκι” σαν τον Μπέκαμ δεν τον έλεγες…\n[gdlr_video url=”https://www.youtube.com/watch?v=W9ocKfzgTIQ” ]\n\nΤόσα λεφτά έχουν…ένα κέντρο αδυνατίσματος δεν θα έβλαπτε για κάποιους…

Ολυμπιακός – Ουκρανία. Η παράδοση είναι καλή!

Ολυμπιακός - Ουκρανία. Η παράδοση είναι καλή!

Απέναντι σε ουκρανικές ομάδες ο Ολυμπιακός έχει να επιδείξει κάποιες πολύ καλές εμφανίσεις οι οποίες όμως δεν συνοδεύονταν πάντα με θετικό αποτέλεσμα.Γενικά, στην παγωμένη Ουκρανία η ομάδα του Πειραιά έχει καταφέρει να κλέψει τις εντυπώσεις όσες φορές αγωνίστηκε αλλά συνήθως τα προβλήματα τα είχε όταν αντιμετώπιζε ουκρανική ομάδα στο Φάληρο, πράγμα που του κόστισε και προκρίσεις.Ας ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν…\n

Ολυμπιακός-Δυναμό Κιέβου 1975-76(Πρωταθλητριών):Με έδρα την…Τούμπα

\nΟ πρώτος αγώνας του Ολυμπιακού με ουκρανική ομάδα έγινε στην Τούμπα στις 15-9-75 απέναντι στην Δυναμό Κιέβου, λόγω τιμωρίας των ”ερυθρολεύκων”.Χαρακτηριστικό είναι ότι στο ματς βρέθηκαν περίπου 300 οπαδοί του ΠΑΟΚ που υποστήριζαν την αντίπαλο του Ολυμπιακού. Γενικά πάντως το γήπεδο ήταν κατάμεστο (40.000 θεατές) αλλά ο Ολυμπιακός δεν έκανε καλή αρχή καθώς βρέθηκε πίσω με 0-2, αντέδρασε όμως και με γκολ των Κρητικόπουλου, Αιδινίου ισοφάρισε την ομάδα του Μπλαχίν.Στην ρεβάνς που έγινε στο Κίεβο την 1-10-75, δεν κατάφερε να σταματήσει τον μεγάλο Όλεγκ Μπλαχίν, ο οποίος όμως έβρισκε εμπόδια απέναντι στον Κελεσίδη.Τελικά με ένα γκολ προς το τέλος ηττήθηκε 1-0 και αποκλείστηκε.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=rtgcMzi7GXI\n

Ολυμπιακός-Τσερνομόρετς 1992-93(Κυπελλούχων):Τα ”υπερηχητικά Μινγκ”

\nΜε αντίπαλο την Τσερνομόρετς ο Ολυμπιακός ήταν το φαβορί για την πρόκριση.Ωστόσο, στον πρώτο αγώνα που έγινε στο Φάληρο (17-9-92)στάθηκε εξαιρετικά άτυχος σε όλο το ματς, χάνοντας σωρεία ευκαιριών και τελικά και τον αγώνα με ένα γκολ στο τέλος από λάθος του Μίρτσου.Στην ρεβάνς όμως(30-9-92) ”μίλησαν” τα ”υπερηχητικά Μινγκ” του Ολυμπιακού, Προτάσοφ και Λιτόφτσενκο(σκόραραν αμφότεροι) και η ομάδα του Πειραιά πέτυχε τον απόλυτο θρίαμβο με 0-3 παίρνοντας την πρόκριση….\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=qsU8dtDkl9c\n

Ολυμπιακό-Σαχτάρ Ντόνεσκ 2006-07(Τσάμπιονς Λιγκ):”Παγοθραυστικό” Καστίγιο

\nΤην σεζόν 2006-07 ο Ολυμπιακός τέθηκε αντιμέτωπος με την Σαχτάρ για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.Στον πρώτο γύρο(27-9-06) ο αγώνας έμεινε στην ιστορία για την μεγάλη εμφάνιση του Νέρι Καστίγιο (σέρβιρε έτοιμο γκολ στον Κωσταντίνου και σκόραρε το δεύτερο) τον οποίο τελικά η ουκρανική ομάδα απέκτησε με ένα ”μυθικό” συμβόλαιο.Ο αγώνας πάντως έληξε 2-2 ενώ στο δεύτερο ματς στο Φάληρο(5-12-06)ο Ολυμπιακός ήθελε μόνο νίκη για να πάρει την τρίτη θέση του ομίλου που οδηγούσε στο Γιουρόπα Λιγκ, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε καθώς έμεινε στην ισοπαλία(1-1 με σκόρερ πάλι τον Καστίγιο)\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=RbV1SkphuM0\n

4/12/2008, ΜΕΤΑΛΙΣΤ ΧΑΡΚΙΒ 1-0 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ(Γιουρόπα Λιγκ):Ατυχία και ”νόμος της μπάλας”

\nΣε όμιλο για το Γιουρόπα Λιγκ ,όπου τότε υπήρχε το σύστημα των μονών αγώνων, ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε την Μέταλιστ στην Ουκρανία, κάνοντας εξαιρετική εμφάνιση, χάνοντας σπουδαίες ευκαιρίες, αλλά για άλλη μια φορά στάθηκε άτυχος και με ένα γκολ στο τέλος(86′) ηττήθηκε με 1-0…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=apRERr-vagg\n

Ολυμπιακός-Μέταλιστ 2011-12(Γιουρόπα Λιγκ):Η χαμένη ευκαιρία…

\nΗ ατυχία με την Μέταλιστ εμφανίστηκε και 4 χρόνια μετά για την φάση των ”16” του Γιουρόπα λιγκ.Ο Ολυμπιακός, με μια σπουδαία εμφάνιση στην Ουκρανία(8-3-12) κέρδισε 1-0 με γκολ του Φουστέρ, έχοντας και λίγο την τύχη με το μέρος του.Στην ρεβάνς στο Φάληρο όμως(16-3-12) του πήρε πίσω ότι του έδωσε.\n\nΣε ένα κατάμεστο στάδιο όπου οι φίλαθλοι ζήταγαν την πρόκριση στα προημιτελικά, ο Ολυμπιακός ξεκίνησε δυνατά και προηγήθηκε στο 13′ με γκολ του Μαρκάνο.Στο δεύτερο μέρος έλεγχε τον αγώνα αλλά το τελευταίο 20λεπτο θα πρόσφερε όλες τις πίκρες μαζεμένες.Η Μέταλιστ χάνει πέναλτυ στο 70′ και εκεί που όλοι περίμεναν αυτό να ”αφυπνίσει” τους παίκτες για την τελική ευθεία, αυτοί δεν ανταποκρίνονται και με δυο γκολ στο τελευταίο δεκάλεπτο η Μέταλιστ τα φέρνει όλα ”τούμπα” και ”παγώνει” το γήπεδο.Ίσως μια από τις μεγαλύτερες πίκρες όλων των εποχών(όπως αυτή με τον αποκλεισμό από την Γιουβέντους το 1999)…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=bEm3wRI9VYs

Φαμπρίς Μουάμπα. Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει…

Φαμπρίς Μουάμπα. Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει...

Σε προηγούμενο άρθρο “Θάνατος στο Χορτάρι” που είχαμε κάνει στο SportBrio.gr είχαμε αναφέρει περιπτώσεις αθλητών που πέθαναν μέσα στο γήπεδο κυρίως από καρδιακά επεισόδια. Ευτυχώς η περίπτωση του ποδοσφαιριστή Φαμπρίς Μουάμπα δεν πρόσθεσε άλλο ένα θύμα σ’αυτόν τον ”μαύρο” κατάλογο κυρίως χάρη στην έγκαιρη παρέμβαση των γιατρών αλλά και την δύναμη ψυχής του ποδοσφαιριστή.\n

Το περιστατικό

\n

Φαμπρίς Μουάμπα
Φαμπρίς Μουάμπα
\n\nΉταν 17 Μαρτίου 2012 και η Τότεναμ αντιμετώπιζε την Μπόλτον για το Κύπελλο Αγγλίας. Γύρω στο 41ο λεπτό ο χρόνος σταμάτησε… Όλος ο κόσμος εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου είχε μείνει ”βουβός” καθώς έβλεπε τον Φαμπίς Μουάμπα της Μπόλτον να πέφτει στο χορτάρι χωρίς κάποιο προφανή λόγο και να μην κινείται. Το μυαλό όλων, όπως είναι λογικό, πήγε στα χειρότερα…\n\nΌλα τα ιατρικά επιτελεία ”έπεσαν” γρήγορα πάνω στον άτυχο παίκτη για να προλάβουν τα χειρότερα.Οι στιγμές που ακολούθησαν θύμιζαν ”αρχαία ελληνική τραγωδία”, καθώς πολλοί οπαδοί έκλαιγαν και άλλοι χειροκροτούσαν για να ενθαρρύνουν τον Μουάμπα να σηκωθεί. Τα λεπτά περνούσαν και κάθε δευτερόλεπτο ενίσχυε τις άσχημες σκέψεις.\n

Η καταλυτική και σωτήρια παρέμβαση του θεατή γιατρού

\nΗ δουλειά των επιτελείων ήταν πολύ καλή καθώς προσπαθούσαν να ”επαναφέρουν΄’ τον Μουάμπα με διάφορους τρόπους, αλλά όλα θα ήταν αλλιώς αν δεν υπήρχε ο ”από μηχανής Θεός” δρ Άντριου Ντίνερ.\n\nΟ τελευταίος, καταλαβαίνοντας ότι υπήρχε περίπτωση καρδιακού επεισοδίου και όντας χρόνια καρδιολόγος έτρεξε μέσα στον αγωνιστικό χώρο και είπε:\n

Είμαι καρδιολόγος και μπορώ να βοηθήσω!

\nΣτην συνέχεια πρόσφερε την πολύτιμη εμπειρία του στις προσπάθειες επαναφοράς του Μουάμπα και πήγε μαζί του με το ασθενοφόρο στο νοσοκομείο για τα περαιτέρω. Οι στιγμές ήταν κρίσιμες και η ζωή του αθλητή κρεμόταν σε κάτι πιο λεπτό και από κλωστή…\n

”Σταμάτησε η καρδιά για 78 λεπτά…”

\n

Φαμπρίς Μουάμπα
Φαμπρίς Μουάμπα
\n\nΤην ώρα που μεταφερόταν στο νοσοκομείο η καρδιά του Μουάμπα είχε σταματήσει για 48 λεπτά. Όταν έφτασε στο νοσοκομείο χρειάστηκαν άλλα 30 λεπτά ιατρικής βοήθειας για να επανέλθει σε φυσιολογικούς παλμούς. O Δρ. Ντίνερ είπε:\n

Η καρδιά του σταμάτησε για 78 λεπτά! Αν και είχα εμπειρία δεν ήμουν αισιόδοξος ότι θα καταφέρουμε να τον σώσουμε…

\nΤελικά, μετά από 36 ώρες κλινικά νεκρός, ο ήρωας μας επανήλθε και κατέρριψε όλα τα δυσμενή προγνωστικά που έφταναν μέχρι και τον θάνατο.\n

Ήταν ένα ”φαινόμενο”.Μια ατελείωτη δύναμη ψυχής να ζήσει. Δυο ώρες αφού επανήλθε είχε διάθεση να αστειευτεί. Ήταν μια πολύ έντονη στιγμή για μένα

\nκατέληξε ο πολύπειρος καρδιολόγος με δάκρυα στα μάτια και αποτυπώνοντας με δυο λέξεις το μέγεθος της κατάστασης…\n\n

Ο Φαμπρίς Μουάμπα με τον σωτήρα του Δρ. Άντριου Ντίνερ
Ο Φαμπρίς Μουάμπα με τον σωτήρα του Δρ. Άντριου Ντίνερ
\n

Επιστροφή στο παρολίγον ”μοιραίο γήπεδο”, απόσυρση και διάθεση για ζωή…

\n3 μήνες μετά τη ”δεύτερη ευκαιρία” για ζωή που πήρε, ο Μουάμπα επέστρεψε στο γήπεδο της Τότεναμ και γνώρισε πραγματική αποθέωση από το κοινό ενώ ο ίδιος ήταν φανερά συγκινημένος από την τρομερή αγάπη του κόσμου. Όπως ήταν φυσικό τον Αύγουστο του 2012 ανακοίνωσε την απόσυρσή του από τα γήπεδα, αφήνοντας πίσω του μια ενδεχομένως καλή καριέρα αλλά κερδίζοντας την μεγαλύτερη μάχη που μπορεί να κερδίσει άνθρωπος, αυτή με τον θάνατο.\n\n

Φαμπρίς Μουάμπα
O Φαμπρίς Μουάμπα επιστρέφει στο γήπεδο που παρα λίγο να χάσει τη ζωή του
\n\nΤον Δεκέμβρη του ίδιου έτους συμμετείχε σε τηλεοπτικό σόου όπου έδειξε τις δυνατότητές του στον χορό και παράλληλα πέρασε το μήνυμα ότι η δύναμη ψυχής σώζει ζωές και βοηθάει στο να ξεπερνάμε ακόμα και κάτι που φαίνεται ανυπέρβλητο…\n\n
Φαμπρίς Μουάμπα
Φαμπρίς Μουάμπα
\n\nΣυγχαρητήρια Φαμπρίς…!!\n

H στιγμή της κατάρρευσης στο γήπεδο

\nΧωρίς σχόλια…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=FzLNzBhghao\n

Η επιστροφή στο γήπεδο που ”νίκησε” τον Χάρο…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=75t6vxpmhEE

Οι 10 Μεγαλύτερες Ποινές Αποκλεισμού Ποδοσφαιριστών!

Οι 10 Μεγαλύτερες Ποινές Αποκλεισμού Ποδοσφαιριστών!

Οι ποδοσφαιριστές δεν είναι πάντα αθλητές-πρότυπο όπως οφείλουν, αλλά υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά περιστατικά αντιαθλητικής συμπεριφοράς που έχουν επισύρει και μεγάλες ποινές αποκλεισμού από τις ομοσπονδίες ή τη FIFA. Ας δούμε παρακάτω, στο αφιέρωμα του SportBrio.gr, τις 10 μεγαλύτερες ποινές αποκλεισμού στην ιστορία του ποδοσφαίρου.\n

Top-10 Αποκλεισμοί Ποδοσφαιριστών

\n

#10. Luis Suarez, 4 μήνες

\nΤο ταλέντο από μόνο του δεν μπορεί να σε πάει παντού, καθώς στη ζωή τον πρώτο λόγο έχουν ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα του ατόμου και ως εκ τούτου, το ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση σ’αυτό. Μετά από μια λαμπρή σεζόν με την Λίβερπουλ, ο Λουίς Σουάρεζ πήρε τη μεγάλη μεταγραφή για τη Μπαρτσελόνα. Κατά τη διάρκεια του αγώνα της Ουρουγουάης με την Ιταλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, ο Σουάρες δάγκωσε τον Τζιόρτζιο Κιελλίνι στον ώμο.\n\nΔεν ήταν η πρώτη φορά που ο Ουρουγουανός επιθετικός ενήργησε έτσι στο γήπεδο, αλλά αυτή τη φορά πήρε αποκλεισμό τεσσάρων μηνών από την FIFA.\n\n

Βαρύτεροι Αποκλεισμοί - Λουίς Σουάρεζ
Λουίς Σουάρεζ
\n

#9. Vinnie Jones, 6 μήνες

\nΗ Πρέμιερ Λιγκ είναι διάσημη για την παραγωγή μερικών από τους ιστορικά πιο βίαιους και επιθετικούς παίκτες του κόσμου. Ο Άγγλος πρώην μέσος Βίνι Τζόουνς είναι ένας από αυτούς. Τον Νοέμβριο του 1992 τιμωρήθηκε με πρόστιμο £20,000 και 6μηνο αποκλεισμό με 3χρονη αναστολή από την Αγγλική Ομοσπονδία για το σχολιασμό του σε ένα βίντεο που εξυμνούσε τη βία στα γήπεδα και τις βρώμικες τακτικές. Ο Τζόουνς πέρασε από πολλές ομάδες όπως η Λιντς, η ΚΠΡ και ακόμη και Τσέλσι και σήμερα ακολουθεί καριέρα ηθοποιού.\n\n

Βαρύτεροι Αποκλεισμοί - Βίνι Τζόουνς
Βίνι Τζόουνς
\n

#8. Kolo Toure, 6 μήνες

\nΟ αμυντικός από την Ακτή Ελεφαντοστού, Κόλο Τουρέ, έλαβε ποινή αποκλεισμού 6 μηνών το 2011, μετά την αποτυχία στο τεστ απαγορευμένων ουσιών. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ο Τουρέ φάνηκε να είναι τόσο απελπισμένος για το βάρος του, που πήρε δισκία νερού που του συνέστησε φίλος της συζύγου του. Έπαιζε στην Μάντσεστερ Σίτι εκείνη την εποχή, και φαίνεται ότι είχε εμμονή με “το λίπος της κοιλιάς” του. Είναι πραγματικά άξιο απορίας γιατί πήρε συμβουλές από κάποιον που δεν είχε την παραμικρή ιδέα για το ποδόσφαιρο και τους κανονισμούς του.\n\n

Βαρύτεροι Αποκλεισμοί - Κόλο Τουρέ
Κόλο Τουρέ
\n

#7. Adrian Mutu, 6 μήνες

\nΟ πρώην διεθνής επιθετικός της Τσέλσι και της Ρουμανίας, Αντριάν Μούτου, έχει μακρόχρονη σχέση με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Το 2010, ενώ έπαιζε για την Φιορεντίνα στην Serie A, ο Μούτου απέτυχε ένα τεστ απαγορευμένων ουσιών μετά από έναν αγώνα. Δεν ήταν η πρώτη του φορά, όμως. Προφανώς, δεν είχε μάθει το μάθημά του. Τα πήγαινε αρκετά καλά με τον ιταλικό σύλλογο εκείνη τη χρονική στιγμή, έχοντας σκοράρει 50 γκολ σε 91 συμμετοχές. Αργότερα, του απαγορεύτηκε η συμμετοχή και στην Εθνική ομάδα της χώρας του.\n\n

Βαρύτεροι Αποκλεισμοί - Άντριαν Μούτου
Άντριαν Μούτου
\n

#6. Adrian Mutu, 7 μήνες

\nΟ πάιχτης της Τσέλσι Αντριάν Μούτου, αποκλείστηκε από την ενεργό δράση για μια περίοδο επτά μηνών και πρόστιμο £ 20.000 από την Αγγλική Ομοσπονδία μετά από σε αποτυχημένο τεστ απαγορευμένων ουσιών πίσω στο 2004. Είχε κάνει καλή αρχή με την Τσέλσι, αλλά η απόδοσή του ήταν σαφώς επηρεασμένη από την κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών. Είναι αυτονόητο ότι η απαγόρευση, μετά την αποτυχία στο τεστ απαγορευμένων ουσιών σήμαινε κι ότι ο Αντριάν Μούτου έπρεπε να μαζέψει τα πράγματά του και να αφήσει το Στάμφορντ Μπριτζ. Η Τσέλσι τον έδιωξε χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση.\n\n

Βαρύτεροι Αποκλεισμοί - Άντριαν Μούτου
Άντριαν Μούτου
\n

#5. Rio Ferdinand, 8 μήνες

\nΟ πρώην άσος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ρίο Φέρντιναντ είχε κάποτε τιμωρηθεί με αποκλεισμό για οκτώ μήνες και πρόστιμο £50.000 για μη παρουσία σε τεστ απαγορευμένων ουσιών πίσω στο 2004. Παρά το γεγονός ότι παρείχε καθαρό δείγμα δύο ημέρες μετά την ημέρα του τεστ, η Αγγλική Ομοσπονδία αποφάσισε να επιμείνει στον αποκλεισμό των 8 μηνών. Ο Ρίο Φέρντιναντ ήταν 25χρονών τότε, αλλά ακόμα και σήμερα δεν είναι σαφές αν η απουσία του στο τεστ έγινε κατά λάθος ή επίτηδες.\n\n

Βαρύτεροι Αποκλεισμοί - Ρίο Φέρντιναντ
Ρίο Φέρντιναντ
\n

#4. Mark Bosnich, 9 μήνες

\nΟ Μαρκ Μπόσνιτς είναι ο μοναδικός τερματοφύλακας που εμφανίζεται σε αυτή τη λίστα. Στην κορυφαία του στιγμή, έκανε ένα πέρασμα από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά αποδείχτηκε πολύ σύντομο, καθώς μετά από λίγο οι κόκκινοι διάβολοι τον αντικατέστησαν με τον Φαμπιάν Μπαρτέζ και στη συνέχεια είχε πτωτική πορεία. Το 2001, υπέγραψε στην Τσέλσι ως ελεύθερος, αλλά το Σεπτέμβριο του 2002 απέτυχε σε τεστ απαγορευμένων ουσιών, κάτι που του κόστισε ποινή αποκλεισμού 9 μηνών και αποχώρηση από το ρόστερ της Τσέλσι!\n\n

Βαρύτεροι Αποκλεισμοί - Μαρκ Μπόσνιτς
Μαρκ Μπόσνιτς
\n

#3. Eric Cantona, 9 μήνες

\nΗ παλιά σημαία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ερίκ Καντονά, φημιζόταν για τον οξύθυμο χαρακτήρα του. Το 1995, όπως πολύ πρόσφατα αναφερθήκαμε και σε άρθρο του SportBrio.gr, κατά τη διάρκεια ενός αγώνα με την Κρίσταλ Πάλας, ο Γάλλος επιθετικός έχασε την ψυχραιμία του και χτύπησε με ένα λάκτισμα “Kung-Fu” τον οπαδό Μάθιου Σίμονς, που τον έλουζε για πολλή ώρα με διάφορα “κοσμητικά” επίθετα. Η ποινή που του επεβλήθη ήταν αποκλεισμός 9 μηνών από τα γήπεδα.\n\n

Βαρύτεροι Αποκλεισμοί - Ερίκ Καντονά
Ερίκ Καντονά
\n

#2. Diego Armando Maradona, 15 μήνες

\nΟ Μαραντόνα θεωρείται ευρέως ως ίσως ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών παγκοσμίως, μαζί με τον Πελέ, αλλά πρέπει να αναφέρουμε ότι η καριέρα του Αργεντινού απείχε πολύ από το να χαρακτηριστεί καθαρή. Πίσω στο 1991, ενώ έπαιζε για την Νάπολι, ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα απέτυχε σε τεστ απαγορευμένων ουσιών και, κατά συνέπεια, τιμωρήθηκε με αποκλεισμό 15 μηνών!\n\nΟ Μαραντόνα ήταν τοξικομανής και παρότι πάλεψε σκληρά για να απαλλαγεί από αυτή την ολέθρια συνήθεια, επρόκειτο να επαναλάβει το λάθος του το 1994.\n\n

Βαρύτεροι Αποκλεισμοί - Ντιέγκο Μαραντόνα
Ντιέγκο Μαραντόνα – Νάπολι
\n

#1. Diego Armando Maradona, 15 μήνες

\nΔυστυχώς, ο θρύλος της Αργεντινής φάνηκε να μην έχει μάθει το μάθημά του. Τρία χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994, ο Μαραντόνα βρέθηκε ξανά θετικός σε κάποια τεστ απαγορευμένων ουσιών και τιμωρήθηκε εκ νέου με ποινή αποκλεισμού για 15 μήνες. Περιττό να αναφέρουμε πως έχασε το υπόλοιπο του τουρνουά. Θα μπορούσε να είχε πετύχει πολύ περισσότερα στην καριέρα του, αν δεν είχε τον εθισμό του σε διάφορα διεγερτικά και ναρκωτικά. Ωστόσο, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί το “θρύλο” του ως ποδοσφαιριστής.\n\n

Βαρύτεροι Αποκλεισμοί - Ντιέγκο Μαραντόνα
Ντιέγκο Μαραντόνα – Αργεντινή

Παλαιστίνη. Ακόμα και Χωρίς Κράτος, Γίνεται Ποδόσφαιρο!

Παλαιστίνη. Ακόμα και Χωρίς Κράτος, Γίνεται Ποδόσφαιρο!

Ποιος λέει ότι το ποδόσφαιρο δεν έχει σχέση με την πολιτική; Το εθνικό στάδιο του Μάλε, της πρωτεύουσας των Μαλδίβων, ήταν μισογεμάτο, όμως τα 6.000 άτομα που βρίσκονταν στις κερκίδες είδαν να γράφεται Ιστορία. Ήταν Μάιος του 2014 και οκτώ εθνικές ομάδες αγωνίζονταν για το ποια θα προκριθεί στην τελική φάση του Κυπέλλου Ασίας. Η ομάδα της Παλαιστίνης νίκησε τις Φιλιππίνες με ένα γκολ και προκρίθηκε.\n\n

Παλαιστίνη μετά την Ιστορική Νίκη
Η Εθνική Παλαιστίνης μετά την Ιστορική Νίκη
\n\nΣτο Νιουκαστλ η Παλαιστίνη – που αναγνωρίστηκε ως εθνική ομάδα από τη FIFA το 1998, αλλά δεν έχει ακόμη αναγνωρισθεί πλήρως ως χώρα από τον ΟΗΕ – έχασε στην πρεμιέρα του Asian Cup από την Ιαπωνία με 4-0. Όμως, η παρουσία της και μόνο σήμανε περισσότερα από μία πιθανή νίκη….\n\n
Παλαιστίνη - Παλαιστίνιοι οπαδοί πανηγυρίζουν την ιστορική νίκη-πρόκριση κατά των Φιλιππινών
Παλαιστίνιοι οπαδοί πανηγυρίζουν την ιστορική νίκη-πρόκριση κατά των Φιλιππινών
\n\nΣτον αγωνιστικό χώρο οι παίκτες είναι ένας μικρόκοσμος του παλαιστινιακού κόσμου. Ο σκόρερ Νούμαν είναι από τη Βηθλεέμ αλλά παίζει στη Σαουδική Αραβία. Ο Χουσάμ έχει γεννηθεί στο Ισραήλ, είναι ένας από τους Άραβες πολίτες της χώρας, που αποτελούν το 20% του πληθυσμού της.\n\nΟ Μπαχτάρι είναι από τη Γάζα και συχνά – ακόμα και όταν παίζει η Εθνική – οι Ισραηλινοί τον σταματούν στα περάσματα και δεν του επιτρέπουν να περάσει. Ο Τζαρούν, γεννημένος στην Τζόρτζια των ΗΠΑ από παλαιστίνιο πατέρα, έχει ξανθιά χαίτη και δεν μιλά καν αραβικά.\n

Η ιστορία του παλαιστινιακού ποδοσφαίρου είναι εξίσου δύσκολη με την προσπάθεια δημιουργίας κράτους.

\nΟι Παλαιστίνιοι προσπάθησαν να φτιάξουν πρωτάθλημα από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, όμως τουλάχιστον 10 χρονιές δεν ολοκληρώθηκε. Διάφορα υποτυπώδη γήπεδα καταστράφηκαν από βομβαρδισμούς. Ποδοσφαιριστές και διαιτητές δεν φθάνουν ποτέ στους αγώνες λόγω της απαγόρευσης της κυκλοφορίας από το Ισραήλ….\n\n

Παλαιστίνη - Ο Παλαιστίνιος Σαρσάκ στο βομβαρδισμένο από το Ισραήλ γήπεδο της Γάζας
Ο Παλαιστίνιος Σαρσάκ στο βομβαρδισμένο από το Ισραήλ γήπεδο της Γάζας
\n\n \n\nΗ FIFA χαλάρωσε τους κανονισμούς περί υπηκοότητας και επέτρεψε στους Παλαιστινίους να ζητήσουν βοήθεια από τη μεγάλη διασπορά τους. Διαφημίσεις προς άγραν παικτών μπήκαν σε εφημερίδες της Γερμανίας, της Σουηδίας, των ΗΠΑ και της Χιλής, όπου μάλιστα μια ομάδα που φτιάχτηκε από παλαιστίνιους μετανάστες, η “Παλαιστίνο”, διαπρέπει στην Α’ κατηγορία.\n\n
Παλαιστίνη - Λογότυπο Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας
Παλαιστίνη – Λογότυπο Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας
\n\nΣήμερα πρόεδρος της Παλαιστινιακής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας είναι ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Αραφάτ, που έχει περάσει 17 χρόνια στις ισραηλινές φυλακές και προσπαθεί να φτιάξει πρωτάθλημα με ομάδες από προσφυγικούς καταυλισμούς, πόλεις και χωριά που συχνά από τους αποκλεισμούς δεν έχουν καν τρόφιμα.\n\nΣτο παιχνίδι στη Βρετανία, μεταξύ των θεατών ήταν αρκετοί Παλαιστίνιοι που τραγουδούσαν και κρατούσαν σημαίες. Παρά την ήττα, πανηγύριζαν τρελά. Το ίδιο έκανε και ο προπονητής Αχμάντ αλ Χασάν. Όπως είπε:\n

Αρκεί να σκεφθεί κάποιος, ότι στο τουρνουά αυτό είμαστε η μοναδική εθνική ομάδα χώρας που βρίσκεται ακόμη υπό κατοχή…

\n(Πηγή Κειμένου: Μηχανή του Χρόνου)\n\n

Παλαιστίνη - Εθνική Ομάδα
Παλαιστίνη – Εθνική Ομάδα

Ερίκ Καντονά. Η κλωτσιά που συγκλόνισε τους Άγγλους!

Ερίκ Καντονά. Η κλωτσιά που συγκλόνισε τους Άγγλους!

Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν περιπτώσεις παικτών που μένουν στην ιστορία για διάφορους λόγους, είτε αγωνιστικούς είτε εξωαγωνιστικούς.\n\n

Ερίκ Καντονά
Ερίκ Καντονά
\n\nΜια ωραία ενέργεια, ένα ωραίο γκολ, ένας άσχημος τραυματισμός ή μια… κλωτσιά κουνγκ-φου σε οπαδό μπορεί να είναι μερικοί από αυτούς.\n\nΟ τελευταίος ήταν αυτός που παραλίγο να οδηγήσει τον μεγάλο Ερίκ Καντονά σε πρόωρο τέλος της μεγάλης του καριέρας που θα είχε ως επακόλουθο να χάσει το ποδόσφαιρο ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που πέρασαν ποτέ από την ιστορία και την ομάδα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.\n

”Γαλλική παιδεία”

\n

Ερίκ Καντονά

\nΟ Καντονά, από την αρχή της καριέρας του, σε αντίθεση με τα φοβερά ποδοσφαιρικά του προσόντα, έδειχνε το εντελώς αντίθετο όσον αφορά τον γενικότερο χαρακτήρα του.\n\nΕπιθετικός, οξύθυμος και ”μην σηκώνοντας μύγα στο σπαθί του”, είχε εμπλακεί σε 2 καυγάδες ως παίκτης της Οσέρ και της Μαρσέιγ.\n\nΣτον πρώτο το 1987 είχε επιτεθεί στον τερματοφύλακα της ομάδας του Μπρούνο Μαρτίνι, μαυρίζοντας του το μάτι ενώ στον δεύτερο είχε πετάξει την φανέλα του σε διαιτητή την στιγμή αντικατάστασή του. Όλη αυτή η συμπεριφορά ήταν ένας από τους κύριους λόγους που έφυγε από το γαλλικό πρωτάθλημα το 1992.\n\n

Ερίκ Καντονά
Ερίκ Καντονά
\n

”Κουνγκ φου” α λα Μπρους Λη…

\nΗ μεταγραφή του στη Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ πάντως ήταν μια καλή ευκαιρία να συνεχίσει να αγωνίζεται σε ψηλό ποδοσφαιρικό επίπεδο και να αποτελεί τον ”Βασιλιά” της αγγλικής ομάδας, που τότε έδειχνε να επιστρέφει στην κορυφή. Μέχρι που ήρθε η 25η Γενάρη του 1995…\n\nΕκείνη την ημέρα, η Μάντσεστερ αντιμετώπισε την Κρίσταλ Πάλας στο Λονδίνο, σε ένα ματς καθοριστικό για την έκβαση του τίτλου μεταξύ αυτής και της τότε διεκδικήτριας Μπλάκμπερν. Σε μια φάση ο αμυντικός της Πάλας Ρίτσαρντ Σο τράβηξε άτσαλα τον Καντονά από την φανέλα και ο τελευταίος αντέδρασε με το να τον χτυπήσει. Ως αποτέλεσμα πήρε κόκκινη κάρτα.\n\nΤην ώρα που όλα φαίνονταν να τελειώνουν εκεί ένας οπαδός ονόματι Μάθιου Σίμονς εξαπέλυσε βρισιές εναντίον του ήδη φορτισμένου Καντονά. Το αποτέλεσμα ήταν να νιώσει στο ”πετσί του ” τις ”ικανότητες” του Γάλλου στο κουνγκ φου από την κλωτσιά που δέχτηκε, ως αντίδραση του στο υβρεολόγιο(”γ…..νε παράτα και γύρνα στην Γαλλία κοκ…).\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wo2aUfwPQvs\n

Σύλληψη, 8μηνος αποκλεισμός, γενική κατακραυγή αλλά και…τραγούδι

\n

Ερίκ Καντονά
Ερίκ Καντονά
\n\nΑπό κει και πέρα άρχισε ένας ”γολγοθάς” κυρίως ψυχολογικός για τον ”Βασιλιά”. Αρχικά συνελήφθη την ίδια μέρα και τιμωρήθηκε με λίγες μέρες φυλάκιση οι οποίες μετατράπηκαν σε μέρες κοινωνικής υπηρεσίας. Ο αγγλικός τύπος, γνωστός για τον τρόπο που ”λιθοβολεί”, κατακεραύνωνε τον Γάλλο και τόνιζε σε γενικές γραμμές ότι ”αποτελούσε ντροπή για το αγγλικό ποδόσφαιρο”.\n\n
Ash - Kung Fu - Ερίκ Καντονά
Ash – Kung Fu
\n\nΗ Μάντσεστερ τον τιμώρησε με 4μηνο αποκλεισμό, ενώ η αγγλική ομοσπονδία πρόσθεσε άλλους τόσους. Μέσα σε όλα αυτά πάντως έκανε και ένα συγκρότημα γνωστό.\n\nΉταν το ”Ash” το οποίο, κατόπιν άδειας που εξασφάλισε από τον Καντονά, χρησιμοποίησε την φωτογραφία με την κλωτσιά στον οπαδό ως εξώφυλλο στο σινγκλ που είχε τίτλο ”Kung Fu”…\n

Αποκλεισμός από την Εθνική και παρέμβαση Φέργκιουσον…

\nΟ αποκλεισμός από την Εθνική ομάδα της Γαλλίας και η αφαίρεση του περιβραχιόνιου του αρχηγού ήταν μερικές ακόμα συνέπειες της ενέργειας του. Ο ίδιος, βλέποντας όλο αυτό το κλίμα ήταν έτοιμος να ζητήσει να φύγει από την Γιουνάιτεντ, προκειμένου να μην τον έδιωχνε πρώτα η διοίκηση.\n\nΕκεί όμως υπήρξε παρέμβαση του σερ Άλεξ Φέργκιουσον ο οποίος τον έπεισε να μείνει και να κάνει μια νέα αρχή.\n\n

Ερίκ Καντονά
Ερίκ Καντονά
\n\nΟ Καντονά τελικά τον δικαίωσε και με το παραπάνω καθώς την ίδια χρονιά κατάκτησε τον νταμπλ με την Μάντσεστερ έχοντας ίσως την σημαντικότερη προσφορά και άψογη συμπεριφορά.\n\n
Ερίκ Καντονά
Ερίκ Καντονά
\n\nΟ Έρικ ‘Βασιλιάς‘ Καντονά πάντως έμεινε στις ”καρδιές” των οπαδών ως ένας παίκτης-σύμβολο που απλά κάποιες φορές έχασε τον έλεγχο και δημιούργησε κάποιες μικρές ”κηλίδες” στην καριέρα του…\n\n
Ερίκ Καντονά
Ερίκ Καντονά
\n

Θυμηθείτε παρακάτω μεγάλες στιγμές του “τεράστιου” θρύλου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Ερίκ Καντονά

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=r7RMfj4WRRw

Ρεάλ-Μπάρτσα: Το Απίστευτο 11-1 υπό τον Φράνκο !!

Ρεάλ-Μπάρτσα: Το Απίστευτο 11-1 υπό τον Φράνκο !!

Τα ντέρμπυ μεταξύ των δύο ισχυρότερων ισπανικών ομάδων, ”ελ κλάσικο” όπως συνηθίζουμε να τα λέμε, πάντα τραβούσαν το ενδιαφέρον των ποδοσφαιρόφιλων σε όλο τον πλανήτη.Κατά καιρούς έχουμε δει θεαματικά παιχνίδια, μεγάλες μορφές και μεγάλα σκορ υπέρ της μιας ή της άλλης ομάδας.\n\nΑυτό που συνέβη όμως στα ημιτελικά κυπέλλου, στις 13 Ιουνίου 1943 έμεινε στην ιστορία καθώς η συντριβή της Μπαρτσελόνα με 11-1 δεν θα μπορούσε να μείνει στην συνείδηση ως κάτι καθαρά αγωνιστικό, όσο και αν υπάρχει η θεωρία του ”μπάλα είναι όλα γίνονται”.\n\nΠόσο μάλλον σε αυτή την περίπτωση που η Ισπανία βρισκόταν υπό το καθεστώς του γνωστού δικτάτορα Φράνκο…\n

Ο πρώτος αγώνας και ”η επίθεση” του φιλοκαθεστωτικού τύπου

\nΌπως και σήμερα, έτσι και τότε οι αγώνες του Copa del Rey(κύπελλο Ισπανίας αν και τότε λεγόταν Copa de el Generalisimo,ονομασία που είχε επιβάλλει ο Φράνκο)ήταν διπλοί.Ο πρώτος αγώνας επρόκειτο να διεξαχθεί στην Βαρκελώνη.Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι τότε η επιρροή του Φράνκο στα ποδοσφαιρικά τεκταινόμενα δεν ήταν μεγάλη, αλλά πάντα στόχος του ήταν να μην ισχυροποιούνται μέσα και έξω από τον αγωνιστικό χώρο ομάδες που αποτελούσαν απειλή για το καθεστώς.Μια τέτοια ήταν και η Μπαρτσελόνα…\n\nΣτον πρώτο αγώνα λοιπόν οι ”καταλανοί”επικράτησαν με 3-0.Ο αγώνας όμως σημαδεύτηκε από διάφορα περιστατικά που έδωσαν ”τροφή” στον φιλοκαθεστωτικό τύπο να αρχίσει μια οργισμένη επίθεση εναντίον της Μπαρτσελόνα και του λαού της. Ο λόγος ήταν οι έντονες αποδοκιμασίες εναντίον των παικτών της Ρεάλ, σε μια εποχή μάλιστα που δεν υπήρχε τόσο μεγάλη κόντρα μεταξύ των 2 ομάδων. Το κλίμα όμως που είχε δημιουργηθεί ήταν ότι η ”βασίλισσα” είχε την εύνοια του δικτάτορα. Αυτό μεταδόθηκε και μέσα στον αγωνιστικό χώρο όπου οι κλωτσιές και οι αψιμαχίες ”έδιναν και έπαιρναν”….\n\nΤην επόμενη μέρα σχεδόν όλα τα μέσα καταδίκασαν την διαιτησία και τους φιλάθλους της Μπαρτσελόνα, περνώντας την γραμμή ότι όλα αυτά είχαν ως στόχο το καθεστώς του Φράνκο.( εφημερίδες αυτής της γραμμής ήταν και οι γνωστές Marca και Mundo deportivo)\n

Η επιστολή του προέδρου της Μπαρτσελόνα Πινιέιρο και ‘το σκάνδαλο του Τσαμαρτίν’

\nΒλέποντας το κλίμα να έχει γίνει εκρηκτικό εν όψει ρεβάνς, ο τότε πρόεδρος της Μπαρτσελόνα Πινιέιρο, γνωστός Φρανκικός(είχε πολεμήσει στο πλευρό του Φράνκο ως αξιωματικός κατά την διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου), έγραψε μια επιστολή στον αντίστοιχο πρόεδρο της Ρεάλ.\n\nΣ’αυτήν αναφερόταν στο ”φιλικό κλίμα που πολλές φορές είχε αποδειχτεί ότι υπήρχε μεταξύ των 2 ομάδων” και τόνιζε ‘‘την ανάγκη να μην επαναληφθούν στο δεύτερο ματς κάποια άσχημα φαινόμενα που έγιναν στο πρώτο, καθώς ήταν μεμονωμένα και δεν εκπροσωπούσαν το σύνολο των φιλάθλων”. Η επιστολή δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα…\n\nΔυο μέρες πριν τον αγώνα η αποστολή της Μπαρτσελόνα ταξίδεψε για την Μαδρίτη με τρένο.Οι φίλαθλοί της δεν μπόρεσαν να την ακολουθήσουν καθώς αυτό τους απαγορεύτηκε.Η ίδια η ομάδα δέχτηκε ανελέητη επίθεση, η οποία περιελάμβανε πέτρες και βρισιές, από τον σταθμό του Τσαμαρτίν μέχρι το ξενοδοχείο που θα έμενε.Όλα αυτά πάντως δεν ήταν τίποτα μπροστά σε αυτό που συνέβη την μέρα του αγώνα…\n

”Είστε εδώ χάρη στην γενναιοδωρία του καθεστώτος…”

\nΕνώ΄η ομάδα της Μπαρτσελόνα βρισκόταν στα αποδυτήρια και ετοιμαζόταν να μπει στον αγωνιστικό χώρο, δέχτηκε μια επίσκεψη που έμελλε να καθορίσει οριστικά την εξέλιξη του αγώνα.Οι επισκέπτες ήταν ο γενικός διευθυντής της εθνικής ασφάλειας και ο πρόεδρος της εθνικής επιτροπής αθλητισμού, Στρατηγός Μοσκαρδό.\n\nΤα λόγια τους ήταν λίγα αλλά ”πέρασαν” το μήνυμα:\n

Σας επετράπη να αγωνιστείτε μόνο χάρη στην γενναιοδωρία του καθεστώτος, το οποίο σας συγχώρεσε την έλλειψη πατριωτισμού που δείξατε…

\nΔεν χρειαζόταν κάτι παραπάνω..Μπροστά σε αυτές τις έμμεσες απειλές ακόμα και το εχθρικό κοινό έμοιαζε ”παιδική χαρά”. Το ημίχρονο έληξε 8-0 υπέρ της Ρεάλ.\n\nΛίγο πριν την έναρξη του β’ ημιχρόνου βρέθηκε άλλος ένας ”επισκέπτης” στα αποδυτήρια των ”καταλανών”.Ήταν ένας συνταγματάρχης της κυβέρνησης που τους τόνισε ότι δεν θα έπρεπε να προκαλούν το φίλαθλο κοινό της Ρεάλ(!!!).Τελικά ο αγώνας έληξε με το ”ιστορικό” 11-1 αλλά αυτό που ενδιέφερε και χαροποίησε τελικά τους παίκτες της Μπαρτσελόνα ήταν ότι μπόρεσαν να γυρίσουν σπίτια τους σώοι και αβλαβείς\n

Και ”κερατάδες και δαρμένοι”…

\nΩς επίλογος των παραπάνω αξίζει να αναφερθεί η τιμωρία που επεβλήθη στην Μπαρτσελόνα και αφορούσε πρόστιμο 25000 πεσετών γιατί η ποδοσφαιρική ομοσπονδία θεώρησε ότι προκαλούσαν τους φιλάθλους της Ρεάλ.Αυτά προστέθηκαν στις 2500 πεσέτες που τους είχαν επιβληθεί στο πρώτο παιχνίδι για την συμπεριφορά των φιλάθλων τους.\n\nΗ Ρεάλ από την άλλη τιμωρήθηκε με 5000 για κακή συμπεριφορά των οπαδών στη ρεβάνς.Μετά από λίγο καιρό πάντως η δικαιοσύνη απονεμήθηκε εντός αγωνιστικού χώρου μέσω της Αθλέτικ Μπιλμπάο, η οποία νίκησε 1-0 την ”Βασίλισσα” και πήρε το κύπελλο…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=q-GhdX8hbIQ

Γκαρίντσα: O Aυτοκαταστροφικός “Aνταγωνιστής” του Πελέ

Γκαρίντσα: O Aυτοκαταστροφικός "Aνταγωνιστής" του Πελέ

Ο Φραντσίσκο Ντος Σάντος(ή Γκαρίντσα, ψευδώνυμο που σήμαινε ένα είδος πουλιού, τον τρυποφράκτη) αποτέλεσε παράδειγμα ποδοσφαιριστή που κάποιος έπρεπε να το μιμηθεί μόνο εντός αγωνιστικού χώρου και να κάνει τα αντίθετα εκτός.\n\nΑυτό γιατί ο μεγάλος Γκαρίντσα άφησε μεν το στίγμα του στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο με τις μαγικές του ντίμπλες, την ταχύτητα και την φαντασία που διέθετε αλλά από την άλλη η εξωγηπεδική του ζωή ήταν τόσο άστατη που αποδείχτηκε τελικά μοιραία.\n\nΌπως και να έζησε όμως, έμεινε στην ιστορία σαν ισάξιος παίκτης με τον Πελέ και μάλιστα ψηφίστηκε από την ΦΙΦΑ ως 7ος καλύτερος παίκτης όλων των εποχών κατακτώντας με την εθνική Βραζιλίας 2 Μουντιάλ, με τον τεράστιο Πελέ να δηλώνει:\n

Χωρίς αυτόν δε θα μπορούσα να κατακτήσω αυτά που κατάκτησα…

\n

Πελέ - Γκαρίντσα
Πελέ – Γκαρίντσα
\n

Η επιμονή και το δύσκολο ξεκίνημα κόντρα στην φύση

\nΟ Γκαρίντσα γεννήθηκε το 1933 στην πόλη Πάου Γκράντε του Ρίο Ντε Τζανέιρο.Κάποια προβλήματα που είχε εκ γενετής παραλίγο να μην του επιτρέψουν ποτέ να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο.\n

Η σπονδυλική του στήλη ήταν παραμορφωμένη ενώ το αριστερό του πόδι ήταν κατά έξι πόντους κοντύτερο από το δεξί.

\nΗ επιμονή του όμως να κλωτσήσει το τόπι ήταν τεράστια. Βρήκε το κουράγιο να υποβληθεί σε μια σειρά επεμβάσεων για να μπορεί να περπατάει φυσιολογικά, ενώ παράλληλα πήγε κόντρα στους γιατρούς που τον απέτρεψαν από το να γίνει ποδοσφαιριστής.\n\nΤα προβλήματα που είχε πάντως του δημιούργησαν επιπλέον εμπόδια καθώς πολλές ομάδες δεν τον ήθελαν λόγω αυτών. Τελικά η Μποταφόγκο αποφάσισε το 1953 να του δώσει μια ευκαιρία.Ο Γκαρίντσα δεν μπορούσε παρά να την ”πιάσει” από τα μαλλιά.\n\nΑπό τους πρώτους αγώνες άρχισε να δείχνει μέσα στο γήπεδο τις εκπληκτικές αρετές του(ντρίμπλα, ταχύτητα, άψογη τεχνική κατάρτιση) ενώ ένα από τα δυνατά του σημεία ήταν και οι ελιγμοί που είχε στο ένας με έναν και οι οποίοι οφείλονταν παραδόξως στην δυσμορφία της σπονδυλικής του στήλης(!!).\n\nΟ τρόπος που ξεγέλαγε τους αμυντικούς ”οδήγησε” κάποιους να τον ”βαφτίσουν”\n

Ο Τσάπλιν του ποδοσφαίρου

\n

Γκαρίντσα
Γκαρίντσα
\n

Εθνική Βραζιλίας και άξιος αντικαταστάτης του Πελέ

\n

Πελέ - Γκαρίντσα
Πελέ – Γκαρίντσα
\n\nΜε την εθνική Βραζιλίας έκανε το ντεμπούτο του στις 18 Σεπτεμβρίου 1955. Ήταν η αρχή μιας χρυσής 7ετίας γι’αυτόν και την ίδια. Το 1958 κατέκτησε το Μουντιάλ στην Σουηδία παρέα με τον 17χρονο Πελέ και άλλα ”ιερά τέρατα” όπως οι Ντίντι, Ζαγκάλο.\n\nΩστόσο το αποκορύφωμα της καριέρας του ήταν το 1962 όπου στο Μουντιάλ της Χιλής πήρε ”στις πλάτες του” όλη την εθνική καθώς ο μεγάλος Πελέ τραυματίστηκε στο ξεκίνημα των αγώνων.\n\n
Πελέ - Γκαρίντσα
Πελέ – Γκαρίντσα
\n\nΜε 4 γκολ αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του Μουντιάλ, το οποίο τελικά κατέκτησε κερδίζοντας και τον τίτλο του καλύτερου παίκτη.Ήταν τότε που για πρώτη φορά βρέθηκε ένας παίκτης που να ”συναγωνίζεται” τον Πελέ και μάλιστα πολλοί να τον θεωρούν και ισάξιο.\n\nΤελευταία διοργάνωση που συμμετείχε ήταν το Μουντιάλ της Αγγλίας το 1966, στο οποίο όμως κινήθηκε στην μετριότητα όπως και όλη η Βραζιλία που αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο.Ο ίδιος πέτυχε ένα γκολ.Συνολικά σε 12 αγώνες τελικής φάσης Μουντιάλ έβαλε 5 γκολ.\n

Μποταφόγκο και άστατη ζωή

\nΣε επίπεδο συλλόγων αγωνίστηκε 12 χρόνια στην Μποταφόγκο με την οποία κατέκτησε τρία πρωταθλήματα Καριόκα στο Ρίο (1957, 1961, 1962) και δύο πρωταθλήματα Ρίο/Σάο Πάουλο (1962, 1964) σκοράροντας 249 γκολ σε 579 αγώνες.Εν συνεχεία αγωνίστηκε σε Κορίνθιανς(κατακτώντας ένα ακόμα πρωτάθλημα), Ατλέτικο Τζούνιορ(Κολομβία), Φλαμένγκο και έκλεισε την καριέρα του σε ηλικία 40 ετών στην Ολαρία το 1973.\n\n

Γκαρίντσα
Γκαρίντσα
\n\nΌσον αφορά την προσωπική ζωή του, δεν έκανε και το καλύτερο. Ήταν αλκοολικός και η μέθη του τον οδηγούσε στο να καυγαδίζει αρκετά συχνά. Τα χρήματα που κέρδιζε τα σπαταλούσε σε γυναίκες, αλκοόλ αλλά και γενικότερα στις γειτονιές.\n\nΣε αντίθεση με το πείσμα που έδειξε όταν θέλησε να αντιμετωπίσει τα εκ φύσεως προβλήματα και να παίξει μπάλα, δεν έκανε καμία προσπάθεια να ζήσει μια ήρεμη ζωή.Παντρεύτηκε σε ηλικία 19 ετών, απέκτησε 8 παιδιά αλλά μετά τον πρώτο γάμο του διατηρούσε περιστασιακούς δεσμούς με διάφορες γυναίκες.\n\nΗ γενικά κλονισμένη υγεία του φαινόταν και στα τελευταία βήματα της καριέρας του ενώ προς το τέλος τη ζωής του αντιμετώπισε και ψυχολογικά προβλήματα που είχαν ως συνέπεια να επιζητά την απομόνωση και να ”βυθίζεται” στην μελαγχολία.\n\nΤελικά πέθανε στις 20 Ιανουαρίου 1983 από κύρωση του ήπατος, αφήνοντας πάντως πίσω του μια τεράστια ποδοσφαιρική κληρονομιά γεμάτη ντίμπλες, θέαμα και μαγεία. Στην Μπραζίλια υπάρχει το γήπεδο ”Μανε Γκαρίντσα’‘ που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του…\n\n
Πελέ - Γκαρίντσα
Πελέ – Γκαρίντσα
\n

O ”μάγος” Γκαρίντσα

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=JeYyx87NWrU\n

H σύγκριση των δύο ”γιγάντων”

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=0p2w01BWLsQ

Εθνική Ζάμπια. Η Αεροπορική Τραγωδία του ’93

Εθνική Ζάμπια. Η Αεροπορική Τραγωδία του '93

Η Αφρική έχει κατά καιρούς ”βγάλει” πολλές καλές εθνικές ομάδες ποδοσφαίρου και παίκτες που αγωνίζονται με μεγάλη επιτυχία στα πιο καλά πρωταθλήματα της Ευρώπης.Μια από αυτές ήταν η Εθνική Ζάμπιας στην δεκαετία του ’90, για την οποία όμως δεν ήταν γραφτό να ολοκληρώσει τον κύκλο της εξαιτίας του τραγικού αεροπορικού δυστυχήματος τον Απρίλη του 1993.Μια τραγωδία που ”σημάδεψε για πάντα αυτή τη χώρα και σόκαρε όλον τον κόσμο…\n

1988-1992:”Υψηλές πτήσεις” και 4άρα σε Ιταλία…

\nΣε αντίθεση με την προβληματική οικονομία της χώρας, η οποία είχε φτάσει σε σημείο να μην μπορεί να ενισχύσει ούτε τις μετακινήσεις της εθνικής ποδοσφαίρου (γινόντουσαν με απαρχαιωμένα αεροσκάφη της πολεμικής αεροπορίας), η τελευταία είχε εντυπωσιακές επιτυχίες.\n\nΑποκορύφωμα ήταν η 5η θέση που κατέκτησε στην Ολυμπιάδα της Σεούλ το 1988, σκορπίζοντας μάλιστα την Ιταλία με 4-0.Πρωταγωνιστής ο (κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών της Ζάμπιας) Καλούσα Μπουάλια ο οποίος ”φιλοδώρησε” με χατ-τρικ την ”σκουάντρα ατζούρα”. Επίσης, η πρόκριση για το Μουντιάλ της Ιταλίας το 1990 ”χάθηκε” στο τελευταίο παιχνίδι με αντίπαλο την Τυνησία.Όμως οι εξαιρετικές βάσεις αυτής της ομάδας της επέτρεπαν να ονειρεύεται πρόκριση στο επόμενο Μουντιάλ του 1994 στις ΗΠΑ…\n\nΠράγματι το ξεκίνημα των αγώνων της προκριματικής φάσης ήταν ελπιδοφόρο καθώς η Ζάμπια κέρδισε τους δύο πρώτους αγώνες, ενώ έκανε και καλές εμφανίσεις στο αφρικανικό πρωτάθλημα, το οποίο διεξαγόταν παράλληλα με τα προκριματικά του Μουντιάλ. Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια…\n

Η ”πτήση του θανάτου”

\nΗ Ζάμπια ήταν έτοιμη να ταξιδέψει στο Ντακάρ για την αναμέτρηση με την Σενεγάλη στα πλαίσια των προκριματικών του Μουντιάλ. Το αεροσκάφος που θα μετέφερε την ομάδα ήταν τύπoυ ”Buffalo DHC-5D”, το οποίο είχε αποσυρθεί για 5 μήνες(τέλη του ’92 έως Απρίλη του ’93) ενώ και σε δοκιμαστικές πτήσεις που είχε χρησιμοποιηθεί είχε εμφανίσει δυσλειτουργίες στις μηχανές του…\n\nΤην αποστολή που επιβιβάστηκε στο ”μοιραίο” αεροσκάφος αποτελούσαν 18 ποδοσφαιριστές, το προπονητικό επιτελείο, ο πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας και κάποια ακόμα άτομα. Το μεγάλο αστέρι, ο Μπουάλια θα ερχόταν από το Άμστερνταμ, αφού βρισκόταν εκεί λόγω της Αιντχόφεν που αγωνιζόταν.\n\nΑπό την αρχή φάνηκαν κάποια προβλήματα καθώς η πτήση είχε 8ωρη καθυστέρηση. Επίσης ο πιλότος είχε προγραμματίσει 3 στάσεις ανεφοδιασμού σε Δημοκρατία του Κονγκό, Γκαμπόν και Ακτή Ελεφαντοστού. Όταν το αεροπλάνο όμως απογειώθηκε από την Γκαμπόν χάθηκε οποιαδήποτε επαφή με τον πύργο ελέγχου.\n\nΛίγο αργότερα ήρθε η μοιραία έκρηξη, με το επικρατέστερο σενάριο να ”λέει” ότι ο πιλότος διαπίστωσε φωτιά σε έναν από τους κινητήρες αλλά αντί να σβήσει αυτόν που καιγόταν έσβησε τον αντίστοιχο που λειτουργούσε, οδηγώντας στον θάνατο τον ίδιο και τους υπόλοιπους επιβαίνοντες… Ήταν 27 Απρίλη του 1993…\n

Βαρύ πένθος και προσπάθεια ανασύνταξης…

\nΗ επόμενη μέρα βρήκε ένα ολόκληρο έθνος να ”ντύνεται στα μαύρα”.Χιλιάδες άνθρωποι πενθούσαν πάνω από 30 φέρετρα τα οποία περιείχαν τον ποδοσφαιρικό ”θησαυρό” της χώρας και την είχαν κάνει περήφανη πολλές φορές.Αυτά τοποθετήθηκαν στο ”Στάδιο Ανεξαρτησίας’, το εθνικό στάδιο της χώρας.Το πένθος που κηρύχτηκε ήταν 3ήμερο και την τελευταία μέρα 100.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν έξω από το γήπεδο. Παρά το τραγικό όμως αυτό γεγονός, η ζωή έπρεπε να συνεχιστεί.\n\nΗ ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Ζάμπια ζήτησε από την FIFA προθεσμία 2 μηνών για να μπορέσει να ανασυνταχθεί και να επανέλθει στις αγωνιστικές υποχρεώσεις.Το νέο οικοδόμημα θα στηριζόταν στο μεγάλο της αστέρι, Καλούσα Μπουάλια. Επίσης πολλές χώρες, όντας συγκινημένες από το δράμα της χώρας, προσέφεραν βοήθεια κάθε είδους, όπως η Δανία η οποία προσέφερε προπονητικό καμπ με όλα τα έξοδα πληρωμένα για ένα μήνα ή η Αγγλία που προσέφερε τον προπονητή ‘Ιαν Πότερφιλντ, με τους μισθούς του πληρωμένους ,ώστε να βοηθήσει με την εμπειρία του…\n\nΗ όλη διαδικασία ανασύνταξης κράτησε 1 μήνα.Τα αποτελέσματα δεν άργησαν να φανούν…\n

Συνέχεια επιτυχιών και ”το φάντασμα της Γκαμπόν”…

\nΟι παίκτες της εθνικής Ζάμπιας αγωνίζονταν πλέον και για τις ”ψυχές” αυτών που χάθηκαν.Με φοβερή δύναμη ψυχής κατάφεραν να προκριθούν στον επόμενο γύρο του Αφρικανικού Κυπέλλου και έφτασαν για άλλη μια φορά να ”παίζουν΄΄ την πρόκριση στο Μουντιάλ του 1994 στο τελευταίο παιχνίδι στην Καζαμπλάνκα.Για άλλη μια φορά όμως ”δεν ήπιαν νερό”.\n\nΣ’έναν αγώνα που είχαν δύο δοκάρια και γενική υπεροχή, ηττήθηκαν με 1-0. Χαρακτηριστικό εκείνου του αγώνα ήταν ότι ο διαιτητής, που είχε καταγωγή από την Γκαμπόν, άφησε με πολλά παράπονα την ομάδα της Ζάμπιας, με αποτέλεσμα να ”ξυπνήσει” έμμεσα μνήμες του ατυχήματος που είχε συμβεί πάνω από εκείνη την χώρα, καθώς άλλη μια φορά το όνομα της Γκαμπόν συνδεόταν με μια άσχημη στιγμή της Ζάμπιας. Ο χαρακτηρισμός εκείνου του αγώνα ήταν ”το φάντασμα της Γκαμπόν”.\n

1994,2012:Η διπλή ”εξιλέωση” των θυμάτων και η επιστροφή στον τόπο της τραγωδίας

\nΤο 1994 η Ζάμπια κατάφερε την μεγαλύτερη -έως τότε- επιτυχία της.Με μια φοβερή πορεία στο Αφρικανικό πρωτάθλημα έφτασε μέχρι τον τελικό, έχοντας νικήσει, μεταξύ άλλων, Σενεγάλη και Ακτή Ελεφαντοστού.Στον τελικό αγωνίστηκε με πάθος αλλά δεν κατάφερε να λυγίσει την τρομερή Νιγηρία των Φίνιντι, Οκότσα και Αμοκάτσι, χάνοντας 2-1 και αφού είχε προηγηθεί στο σκορ.Τελικά το 2012 έμελλε να είναι η χρονιά της απόλυτης εξιλέωσης της χώρας για το κακό που την βρήκε το 1993…\n\nΕκείνη την χρονιά ο τελικός του Αφρικανικού κυπέλλου θα γινόταν στην Γκαμπόν…Η ομάδα είχε δώσει όρκο να επισκεφτεί τον τόπο της τραγωδίας εφόσον προκρινόταν εκεί.Κάνοντας άλλη μια εντυπωσιακή πορεία, η πρόκριση επετεύχθη και ο τίτλος θα παιζόταν απέναντι στην Ακτή Ελεφαντοστού των Ντρογμπά, Ζερβινιό.Πριν τον τελικό η αποστολή επισκέφτηκε την ακτή που είχε συντριβεί το αεροσκάφος με αρχηγό της αποστολής τον Μπουάλια, ο οποίος με δάκρυα στα μάτια θυμήθηκε εκείνες τις τραγικές στιγμές αλλά και έδωσε το ”έναυσμα” της κατάκτησης του κυπέλλου.\n\nΑυτό επετεύχθη τελικά, αφού η Ζάμπια νίκησε την Ακτή στα πέναλντυ σε ένα τελικό που ονομάστηκε ”ο τελικός των ψυχών”.Το τέλος εκείνου του αγώνα βρήκε τους παίκτες, αντί να πανηγυρίζουν , να προσεύχονται ομαδικά στο κέντρο του γηπέδου για τις αδικοχαμένες ψυχές της ομάδας του 1993.Ο στόχος είχε επιτευχθεί και ο κύκλος είχε κλείσει με τον καλύτερο τρόπο…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=pMePZg9OYMw\n\nΗ κηδεία της ομάδας…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=QhCoAqB8J60\n\nο ”τελικός των ψυχών”\nhttps://www.youtube.com/watch?v=l9GRe8HIDqQ

Ποδοσφαιρικά Παπούτσια. Από τον Χάλυβα στο Τσιπ…

Ποδοσφαιρικά Παπούτσια. Από τον Χάλυβα στο Τσιπ...

\n \nΤο ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα με ρίζες από τον 19ο αιώνα. Η εξέλιξή του λοιπόν έχει πολλά παρακλάδια. Από κανόνες που αλλάζουν μέχρι τα παπούτσια. Ειδικά όσον αφορά τα τελευταία, έχει παρατηρηθεί ότι εξελίσσονται με ταχύτητα ”αστραπή”, καθώς ακολουθούν τον ρυθμό των αγώνων(δηλαδή την ταχύτητα που με τα χρόνια γίνεται όλο και μεγαλύτερη), τον ανταγωνισμό των εταιρειών για το ποια έχει το καλύτερο, όπως και την ολοένα και μεγαλύτερη απαιτούμενη άνεση που θέλουν να έχουν οι αθλητές όταν τα φοράνε.\n\nΑς θυμηθούμε από την αρχή την εξέλιξή τους…\n

Μπότες και χάλυβας…

\n

Ποδοσφαιρικά παπούτσια του 1800+
Ποδοσφαιρικά παπούτσια του 1800+
\n\nΤα πρώτα ποδοσφαιρικά παπούτσια χρονολογούνται γύρω στο 1526. Είχαν σχήμα μπότας και ανήκαν στον βασιλιά Henry τον 8ο, χωρίς να υπάρχουν όμως αναλυτικές λεπτομέρειες γι’αυτά. Επί της ουσίας, τα πρώτα αυθεντικά ποδοσφαιρικά παπούτσια εφευρέθηκαν παράλληλα με την μεγάλη ανάπτυξη του ποδοσφαίρου στην Αγγλία προς το τέλος του 19ου αιώνα.\n\nΑπό θέμα άνεσης δεν ήταν ότι καλύτερο, αλλά ο χάλυβας που είχαν προστάτευε με τον καλύτερο τρόπο τα δάχτυλα των αθλητών, που αγωνιζόντουσαν σε δύσκολα τερέν. Χαρακτηριστικό είναι ότι ζύγιζαν 500 γρ., αλλά όταν βρεχόντουσαν παίρναν το διπλάσιο βάρος, δηλαδή 1 κιλό!\n

Πρώτη ανάπτυξη, πρώτες εταιρείες και τα αδέρφια Dassler

\n

Παπούτσια - Άντολφ Ντάσσλερ, Adidas, Puma
Ο Άντολφ Ντάσσλερ – Ιδρυτής Adidas
\n\nΑπό 1900 έως 1940 παρατηρούνται οι πρώτες σημαντικές εξελίξεις στα ποδοσφαιρικά παπούτσια με αποτέλεσμα την εμφάνιση των πρώτων εταιρειών που ήταν οι Gola, Hummel και Valsport.\n\n
Παπούτσια - Ρούντολφ Ντάσσλερ, Adidas, Puma
Ο Ρούντολφ Ντάσσλερ – Ιδρυτής Puma
\n\nΜετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο εμφανίζονται στην αγορά παπούτσια που δίναν μεγαλύτερη άνεση στους αθλητές και τους βοηθούσαν να είναι πιο γρήγοροι και εκρηκτικοί.\n\nΠρωτομάστορες γι’αυτό ήταν οι Λατινοαμερικάνοι, τους οποίους πάντοτε χαρακτήριζαν αυτά τα προσόντα.\n\nΤο 1954, τα αδέρφια Dassler, Adolf και Rudolf θα αποτελέσουν τους δημιουργούς παπουτσιών με τάπες που μπορούσαν να συναρμολογηθούν και να αλλάξουν.\n\nΜια διαμάχη που είχαν μεταξύ τους αργότερα αποδείχτηκε ”καλή” για το ποδόσφαιρο καθώς ο καθένας έφτιαξε από μια δική του μεγάλη εταιρεία.\n

Η συμβολή της Adidas και παπούτσια μέχρι τον αστράγαλο…

\nΑπό την δεκαετία του ’60, οι εταιρίες Mitre, Asics και Joma άλλαξαν το γενικότερο στυλ των παπουτσιών καθώς τα έφτιαχναν με ύψος μέχρι τον αστράγαλο, δίνοντας ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα και ευελιξία στους αθλητές.\n\nΤο 1970 η Adidas αφήνει το στίγμα της παγκοσμίως, παρουσιάζοντας τα πρώτα παπούτσια που δεν ήταν μαύρα, καινοτομία μεγάλη για εκείνη την εποχή. Μάλιστα,ο Αυστραλός Κρεγκ Τζόνστον, πρώην ποδοσφαιριστής σε Λίβερπουλ και Μίντλεσμπρο, δημιούργησε το Adidas Predator τη δεκαετία του 1980 που έως σήμερα αποτελεί το πιο διάσημο ποδοσφαιρικό παπούτσι.\n\nΣτα τέλη της ίδιας δεκαετίας εμφανίζεται στην αγορά η Umbro, ενώ αργότερα εμφανίζονται οι μετέπειτα κολοσσοί Reebok και Mizuno.\n

Nike και… τσιπ

\nΤη δεκαετία του ’90 ξεκινάει να ασχολείται με ποδοσφαιρικά παπούτσια και η αμερικανική Nike, που μέχρι τότε σχεδίαζε υποδήματα για αθλητές του NBA. Το 1998 μάλιστα θα εφεύρει το Nike Mercurial, βάρους 200 γρ., αποτελώντας το πιο ελαφρύ παπούτσι στην ιστορία.\n\nΗ Kelme το 2006 θα φέρει άλλη μια πρωτοπορία, καθώς φτιάχνει το πρώτο παπούτσι με τεχνολογία Ελέγχου Υγρασίας. Με την τεχνολογία laser, που ολοένα και αναπτύσσεται, τα παπούτσια πλέον σχεδιάζονται ακριβώς σύμφωνα με τις ατομικές ανάγκες των αθλητών.\n\nΔείγμα της ”ρομποτικής” δυνατότητας σχεδιασμού είναι το τσιπ που έβαλε η Adidas στα παπούτσια του Μέσι και έχει την δυνατότητα αποθήκευσης στατιστικών στοιχείων του αθλητή σε κάθε αγώνα.(!!!).\nΠεριμένουμε τις νέες εφευρέσεις…\n\n

Παπούτσια Adidas Messi
Παπούτσια Adidas Messi
\n\nπηγή :tromaktiko\n\n \n \n \n\nΤα ποδοσφαιρικά παπούτσια Adidas F5 Tf που φοράει ο Λιονέλ Μέσσι στην φωτογραφία, μπορείτε να τα βρείτε στο SPORTBRIO SHOP, όπως και άλλα πολλά ποδοφαιρικά παπούτσια και αθλητικά είδη !

Ο Αγώνας Ζωής του Ερίκ Αμπιντάλ. Νίκησε Φτώχεια, Ρατσισμό & Επάρατη Νόσο!

Ο Αγώνας Ζωής του Ερίκ Αμπιντάλ. Νίκησε Φτώχεια, Ρατσισμό & Επάρατη Νόσο!
Ο Ερίκ Αμπιντάλ στη συνέντευξη Τύπου
Ο Ερίκ Αμπιντάλ στη συνέντευξη Τύπου
\n\nΟ Ερίκ Αμπιντάλ ανακοίνωσε την Παρασκευή 19/12/2014 ότι κρεμάει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια ή αλλιώς ότι βάζει τέλος στη σταδιοδρομία του ως ποδοσφαιριστής, η οποία ήταν ένας δρόμος που μόνο με ροδοπέταλα δεν ήταν στρωμένος, αφού αναγκάστηκε να δώσει πολλές σκληρές μάχες και ξεπεράσει εμπόδια που για άλλον θα είχαν αποτελέσει τροχοπέδη για τη συνέχεια.\n\nΟ Αμπιντάλ, όχι μόνο δεν μάσησε, αλλά κατάφερε να βγει νικητής και να ολοκληρώσει την καριέρα του με επιτυχίες που πολλοί συναθλητές του δεν έχουν καν φανταστεί για τον εαυτό τους.\n

Γεννήθηκε & Μεγάλωσε

\nΗ καταγωγή του, ο τόπος που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και γνωρίστηκαν οι γονείς του είναι στα νησιά Μαρτινίκ, γαλλικής κυριότητας, της μακρινής Καραϊβικής. Μέσα στη δεκαετία του ’70 μετανάστευσαν στη Γαλλία σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, μια εποχή που όπως λέει ο ίδιος ο Αμπιντάλ:\n

Όσο πιο σκουρόχρωμο δέρμα είχες, τόσο πιο απίθανο ήταν να βρεις δουλειά

\n

Ερίκ Αμπιντάλ
Ερίκ Αμπιντάλ
\n\nΣτις 11/9/1979, έρχεται στον κόσμο ο Αμπιντάλ. Ο πατέρας του ήταν ο πρώτος που ανίχνευσε το ταλέντο του μικρού Ερίκ και τον παρότρυνε να ασχοληθεί επαγγελματικά. Η μητέρα του φρόντιζε να αποφεύγει τις κακοτοπιές στο δρόμο σε μια ιδιαίτερα επικίνδυνη γειτονιά. Όπως λέει χαρακτηριστικά:\n

Μπορεί να σε λήστευαν γιατί ο κόσμος δεν είχε λεφτά. Ήταν πολύπλοκη η γειτονιά μου. Οι γονείς μου δούλευαν για να στέλνουν λεφτά και στην πατρίδα μου και έφτασαν στη Γαλλία σε μια εποχή που όλα κρίνονταν από την τύχη.

\nΗ πρώτη μάχη του Αμπιντάλ ήταν για το ρατσισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το κλίμα που επικρατούσε αποτελεί η δήλωσή των γονιών του πως:\n

αν τύχαινε να περάσεις συνέντευξη για μια δουλειά μαζί με έναν λευκό, δεν είχες καμία τύχη

\nΟ Ερίκ έμεινε μακριά από τις κακές παρέες, τελείωσε το σχολείο και ποτέ δεν ασχολήθηκε με κάτι άλλο.\n

Πάντα ήμουν σπίτι-σχολείο, σχολείο-σπίτι. Σχεδόν όπως είμαι και τώρα. Η μητέρα μου συνήθιζε να μου λέει. «Αν δεν έχεις κάτι να κάνεις στο δρόμο, γιατί να είσαι εκεί;». Πρόσεχα πάντα ό,τι μου έλεγε. Έβγαινα απ’ το σπίτι μόνο για να παίξω ποδόσφαιρο».

\n

Επαγγελματικό ντεμπούτο στα 21!

\nΗ καριέρα του δεν ήρθε με τον παραδοσιακό τρόπο. Για την ακρίβεια, έμοιαζε πως δεν θα έρθει ποτέ, αφού ο Αμπιντάλ είχε φτάσει 21 ετών και ακόμα αγωνιζόταν σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Από την ομάδα Lyon-Duchere, τον ανακάλυψε ο Κλοντ Πιελ το 2000 και τον πήρε κοντά του στο Μονακό.\n\n

Ο Ερίκ Αμπιντάλ με τη φανέλα της Μονακό
Ο Ερίκ Αμπιντάλ με τη φανέλα της Μονακό
\n\nΕντελώς τυχαία, σε ένα παιχνίδι που είχαν μαζευτεί οι σκάουτερς για να παρακολουθήσουν ένα χαμένο ταλέντο, τον Ντομινίκ Αλανιέρ.\n

Υπάρχει ένα ανώτερο πλάνο που πρέπει να αποδεχτούμε. Αν δεν είχα παίξει σε εκείνο το παιχνίδι, αν ήμουν κρυωμένος ή κάτι τέτοιο, ουδείς γνωρίζει που θα βρισκόμουν σήμερα. Ίσως θα βρισκόμουν κάπου στο Λυών να βάφω τοίχους και να χτίζω. Όλοι είχαν έρθει να δουν τον Αλανιέρ εκείνη την ημέρα κι όμως εγώ πήγα στη Μονακό την επόμενη χρονιά. Θα μπορούσε να ήταν οποιοσδήποτε από τους συμπαίκτες μου, που σήμερα παλεύουν να τα βγάλουν πέρα στο Λυών. Όμως, συνέβη σε εμένα.

\nΣε δύο χρόνια έπαιξε μόλις σε 22 παιχνίδια, αφού δεν ήταν εύκολο να προσαρμοστεί στην απότομη αλλαγή επιπέδου.\n\nΟ 50χρονος Γάλλος τεχνικός επέμενε στο ταλέντο του. Ο Πιελ θα τον έπαιρνε κοντά του το 2002 στη Λιλ κι εκεί θα εκτινασσόταν η καριέρα του. Έπαιξε σε 62 παιχνίδια σε δύο χρόνια και όταν η ομάδα του αποφάσισε να τον αγοράσει από τη Μονακό, η Λυών κινήθηκε πιο αποφασιστικά.\n\n

Ο Ερίκ Αμπιντάλ με τη φανέλα της Γαλλίας
Ο Ερίκ Αμπιντάλ με τη φανέλα της Γαλλίας
\n\nΜαζί με τη μεταγραφή του στην πρωταθλήτρια Γαλλίας, θα έρθει και η κλήση για την Εθνική ομάδα της χώρας του, με την οποία θα κάνει ντεμπούτο τον Αύγουστο του 2004. Η καριέρα του χρόνο με τον χρόνο θα έχει κατακόρυφη άνοδο και η Μπαρτσελόνα θα εκφράσει το ενδιαφέρον της.\n

Είχα δώσει το λόγο μου ότι θα παραμείνω στη Λυών, γι’ αυτό δεν ήρθα νωρίτερα

\nθα πει στην παρουσίασή του τον Ιούνιο του 2007, όταν οι Καταλανοί ξοδεύουν 16 εκ. ευρώ για να αποκτήσουν τον Ερίκ Αμπιντάλ. Έναν ερασιτέχνη που έγινε επαγγελματίας, τρεις φορές πρωταθλητής Γαλλίας και τρεις φορές κυπελλούχος.\n

Η απόλυτη καταξίωση στη Βαρκελώνη

\n

Ο Ερίκ Αμπιντάλ στη Μπαρτσελόνα με το Λίο Μέσι
Ο Ερίκ Αμπιντάλ στη Μπαρτσελόνα με το Λίο Μέσι
\n\nΣτη Βαρκελώνη θα φτάσει τον Ιούνιο του 2007, μια απόφαση που είχε πάρει από καιρό.\n

Έδωσα εντολή στον μάνατζέρ μου να απορρίψει όλες τις προτάσεις, γιατί ήθελα να παίξω στην Μπάρτσα.

\nΈνας μεγάλος έρωτας ξεκίνησε, έστω κι αν στις πρώτες του ημέρες στην Βαρκελώνη θα τύχαινε ένα περιστατικό που θα τον σόκαρε.\n

«Μια μέρα η γυναίκα μου και η μητέρα μου περίμεναν στη στάση το λεωφορείο. Ένας ηλικιωμένος άντρας είπε «τι δουλειά έχουν μαύροι εδώ πέρα». Ευτυχώς τότε δεν το κατάλαβαν»

\nθυμήθηκε σε μια συνέντευξη κι ενώ πλέον έχει χαράξει την πορεία του με την Μπαρτσελόνα.\n\nΣτην Βαρκελώνη θα κατακτούσε τέσσερα πρωταθλήματα, δύο κύπελλα, τρία σούπερ καπ, δύο Champions League, δύο διηπειρωτικά, δύο Super Cup Ευρώπης και στην πορεία του έμοιαζε αποφασισμένος να τελειώσει την καριέρα του εκεί.\n

Για μένα, είναι Μπαρτσελόνα ή τέλος. Αν ανανεώσουμε το συμβόλαιό μου, θα μείνω και θα συνεχίσω. Αν όχι, θα σταματήσω. Εδώ απολαμβάνω το ποδόσφαιρο και έχω κερδίσει τα πάντα. Μ’ αρέσει, όμως, η οικογενειακή ζωή και δεν βρίσκομαι πολλές ώρες στο σπίτι

\nείχε δηλώσει μέσα στο 2011, πριν την ανανέωση του συμβολαίου του ως το 2013.\n\nΤο σπουδαιότερο επίτευγμά του, δε, ήταν ότι κατάφερε και να σκοράρει! Πέτυχε το πρώτο γκολ της καριέρας του με την Μπαρτσελόνα στις 5 Ιανουαρίου του 2011 κόντρα στην Αθλέτικ Μπιλμπάο.\n

«Διάβαζα στο Facebook που όλοι ήθελαν να βάλω ένα γκολ και είπα να το κάνω»

\nείπε αστειευόμενος, προσθέτοντας πως το όνειρό του τώρα είναι «να βγω πρώτος σκόρερ στην Ισπανία!». Το χιούμορ ήταν κάτι που θα του χρειαζόταν για τα δύσκολα.\n\n

Ο Ερίκ Αμπιντάλ αποθεώνεται από τους συμπαίχτες του στη Μπαρτσελόνα
Ο Ερίκ Αμπιντάλ αποθεώνεται από τους συμπαίχτες του στη Μπαρτσελόνα
\n

Ο δυσκολότερος αγώνας (ζωής)!

\n15 Μαρτίου 2011… 28 Μαΐου 2011… Δύο ημερομηνίες που σημάδεψαν τον Ερίκ Αμπιντάλ. Σημάδεψαν όσους μπορούσαν να αισθανθούν, όσους παρακολουθούσαν τις στιγμές και ένιωθαν μια ιστορία που δεν τους αφορά, να τους αγγίζει σε τέτοιο βαθμό. 73 ημέρες που άλλαξαν τα πάντα. 73 ημέρες που μετέτρεψαν έναν ποδοσφαιριστή σε ήρωα, έναν απλό άνθρωπο σε πρότυπο κι έκαναν μια καθημερινή ιστορία, παράδειγμα ζωής.\n\nΣτις 15 Μαρτίου του 2011, τα νέα σοκάρουν.\n

Βρέθηκε όγκος στο συκώτι του ποδοσφαιριστή Αμπιντάλ και θα χειρουργηθεί την ερχόμενη Παρασκευή. Πέρα από τις ευχές μας προς τον παίκτη, παρακαλούμε να σεβαστείτε την προσωπική του ζωή.

\n

Είναι το πιο σκληρό χτύπημα που έχουμε δεχτεί ποτέ. Η χειρότερη στιγμή που έχω ζήσει ποτέ σε αποδυτήρια.

\nΟ Τσάβι μιλούσε για τη νεκρική σιγή που επικρατούσε στα ιδιαίτερα του «Καμπ Νου», ενώ οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης πλημμύριζαν με «διάσημες» ευχές για την ανάρρωση του συμπαθούς Γάλλου αμυντικού. Εκείνος έλεγε πάντα τα λιγότερα. Δέχτηκε στωϊκά την κατάστασή του και παρακίνησε τους συμπαίκτες του να κοιτάξουν μπροστά.\n

Πήγα στο γήπεδο και τους είπα να μην ανησυχούν για μένα. Το μόνο που θα γίνει είναι να μου αφαιρέσουν ένα κομμάτι από το συκώτι μου.

\nΌλο εκείνο το διάστημα επέλεξε να το περάσει με την οικογένειά του, χαμένος από τα μίντια και απρόθυμος να μοιραστεί την ιστορία του.\n

Δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς «γιατί σε μένα;».\nΦοβάσαι. Στην αρχή, υπάρχει μόνο φόβος. Όμως, μετά αποφασίζεις να δώσεις τη μάχη σου. Όλη σου τη ζωή παλεύεις. Παλεύεις στη γειτονιά, παλεύεις να βρεις δουλειά, παλεύεις να κερδίσεις τη θέση σου στην ομάδα, να την κρατήσει, να κερδίσεις τίτλους. Δεν τα παρατάς σε κάτι τόσο δύσκολο.\n\nΔεν ήταν εύκολο, ιδιαίτερα για την οικογένειά μου. Το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι όταν μαθαίνεις τέτοια νέα, είναι η οικογένειά σου, τα παιδιά σου. Δε θες να τους αφήσεις πίσω.

\nΗ εγχείρηση επισπεύθηκε. Μπήκε στο χειρουργείο Πέμπτη αντί για Παρασκευή, γεγονός που σήκωσε θύελλα φημών και κακόγουστων αστείων.\n

Ο γιατρός μού είπε ότι θα με χειρουργήσει την επόμενη εβδομάδα. Εγώ του είπα «όχι. Το χειρουργείο θα γίνει αύριο». Δεν ήθελα χρόνο να το σκέφτομαι.

\nΒγήκε από το χειρουργείο υγιής.\n

Μετά από όσα μου έχουν συμβεί, βλέπω τη ζωή μου διαφορετικά. Χαλαρώνω περισσότερη ώρα κάθε μέρα, ιδιαίτερα με τα παιδιά μου. Ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει, γι’ αυτό είναι σημαντικό να απολαμβάνεις κάθε στιγμή.

\n

Το «Ánimo Abidal» που φορούσαν οι παίκτες της Ρεάλ
Το «Ánimo Abidal» που φορούσαν οι παίκτες της Ρεάλ
\n\nΟι στιγμές που τον περίμεναν να απολαύσει έμοιαζαν ως μια αντίστροφη παράσταση όσων είχε περάσει το προηγούμενο διάστημα. Όταν μέρα με τη μέρα τα νέα γίνονταν χειρότερα για εκείνον… Αγώνα με τον αγώνα, οι στιγμές του και οι εμπειρίες του θα κορυφώνονταν. Το «Ánimo Abidal», που φορούσαν οι παίκτες της Ρεάλ και της Λυών πριν το μεταξύ τους αγώνα για το Champions League και το χειροκρότημα για ολόκληρο το 22ο λεπτό (σ.σ. αριθμός της φανέλας του) στον αγώνα της Μπαρτσελόνα με την Χετάφε, θα αποδεικνυόταν το λιγότερο. Στις 3 Μαΐου, κόντρα στα προγνωστικά και στις εικασίες, ο Έρικ Αμπιντάλ θα επέστρεφε στους αγωνιστικούς χώρους.\n\nΜπήκε στις καθυστερήσεις του ημιτελικού με τη Ρεάλ στη θέση του Κάρλες Πουγιόλ. Τα δύο λεπτά που αγωνίστηκε έμοιαζαν με αιωνιότητα…\n

Ήταν από τις πιο έντονες στιγμές της καριέρας μου. Εκείνη την ημέρα ένιωθα σα να σκόραρα. Δεν έπαιξα πολύ, αλλά ήταν ιδιαίτερα φορτισμένο για μένα.

\nΗ επόμενη στιγμή, θα ερχόταν 25 μέρες μετά. Ο Γάλλος αμυντικός είχε χάσει τον τελικό του Champions League το 2009, λόγω της άδικης αποβολής του στον ημιτελικό με την Τσέλσι. Τα προγνωστικά ήταν εναντίον του και το 2011.\n\nΣτις 28 Μαΐου του 2011 επέστρεφε στο Λονδίνο.\n

«Θυμάμαι τα λόγια του γιατρού μόλις ξύπνησα από την αναισθησία. «Αγαπημένε μου Έρικ, θα τα πούμε στο Γουέμπλεϊ. Εγώ θα είμαι εκεί και το ξέρω πως θα είσαι κι εσύ». Πίστεψα ότι είναι τρελός».

\nΟ Δόκτορας Έρικ Φουστέρ αποδείχθηκε σοφός. Ο Αμπιντάλ ήταν βασικός στα 90 λεπτά του αγώνα, αλλά ήταν και κάτι παραπάνω. Ήταν αρχηγός! Ο Τσάβι Ερνάντεζ και ο Αντρές Ινιέστα δεν ενδιαφέρθηκαν για τη φωτογραφία τους στο επιβλητικό μουσείο της Μπαρτσελόνα. Έδωσαν το περιβραχιόνιο στον Ερίκ Αμπιντάλ κι εκείνος σήκωσε το τρόπαιο του Champions League.\n

Δεν ήξερα ότι θα παίξω. Όταν άκουσα το όνομά μου από τον Γκουαρντιόλα, έπαθα σοκ. Μόνο εγώ. Όλοι οι άλλοι έμοιαζαν να το γνωρίζουν. Πήγα στον Πουγιόλ και τον ρώτησα γιατί δεν παίζει. Με κοίταξε και μου είπε: «Δεν έχω εγώ σημασία τώρα. Εσύ μετράς! Καταλαβαίνεις τι αρχηγό έχουμε? Είναι τελικός του Champions League και δεν τον νοιάζει ότι δεν θα παίξει. Αυτή είναι η Μπαρτσελόνα.\n\nΚαι μετά μου έδωσαν να σηκώσω το τρόπαιο… Ούτε που καταλάβαινα τι γινόταν. Έχεις ιδέα? Είχα καρκίνο, έκανα εγχείρηση, έπαιξα στον τελικό του Champions League, σήκωσα το τρόπαιο, μέσα σε τρεις μήνες. Τι παραπάνω να ζητήσω;

\n

Ο Ερίκ Αμπιντάλ σηκώνει το τρόπαιο του Champion's League
Ο Ερίκ Αμπιντάλ σηκώνει το τρόπαιο του Champion’s League
\n\nΤο 2012, το κακό επέστρεψε… Σα νέο χτύπημα της μοίρας, η ημερομηνία ήταν και πάλι 15 Μαρτίου. Αυτή τη φορά, ο Έρικ Αμπιντάλ χρειαζόταν μεταμόσχευση ήπατος. Ο Ντάνι Άλβες προσφέρθηκε να του δώσει το δικό του, ο Γάλλος αμυντικός αρνήθηκε.\n\nΣτις 10 Απριλίου υπεβλήθη στην επέμβαση και αυτή τη φορά έβαζε σε προτεραιότητα τη ζωή του. Δεν σκεφτόταν το ποδόσφαιρο, όμως σταδιακά αντιλήφθηκε ότι δεν μπορούσε χωρίς τη δουλειά που είχε μάθει να κάνει σε όλη του τη ζωή. Ξεκίνησε να προπονείται τον Οκτώβριο και έκλεισε τη χρονιά φορώντας και πάλι τη φανέλα της αγαπημένης του Μπαρτσελόνα. Έστω κι αν αυτή τη φορά ήταν για το τελευταίο χειροκρότημα.\n

Ο Επίλογος…

\nΗ τελευταία σελίδα στην καριέρα του Ερίκ Αμπιντάλ γράφτηκε στις 20/12/2014 στον εκτός έδρας αγώνα του Ολυμπιακού(τελευταίος σταθμός στην καριέρα του) με την Καλλονή (0-5 για την ιστορία) και γνώρισε την αποθέωση τόσο από το κοινό μέσα στο γήπεδο που τον χειροκρότησε όρθιο, όσο και από τους συμπαίχτες του στα αποδυτήρια μετά το τέλος του αγώνα.\n\n

\n\n \n\n(Πηγές: gazzetta.gr, olympiacos.org)\n

Το “ερυθρόλευκο” αντίο στον Έρικ Αμπιντάλ!

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=7lDIT5KlKPs&w=720\n

Αφιέρωμα στον Ερίκ Αμπιντάλ

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=cnq5sbbemXQ&w=720\n

Δείτε το μοναδικό γκολ του Ερίκ Αμπιντάλ

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=5FFQMEh8NVw&w=720\n\n 

Στην Καταλονία Ακόμα Βρέχει Κάρτες…

Στην Καταλονία Ακόμα Βρέχει Κάρτες...

Μερικές φορές (έως αρκετές) ένας αγώνας ποδοσφαίρου δεν μένει στην ιστορία ούτε για κάποιο ωραίο γκολ, ούτε για το ποιά ομάδα νίκησε και γενικά για κανένα αγωνιστικό λόγο. Αν όμως το ”μενού” ενός αγώνα περιλαμβάνει 18 κάρτες(!!!) τότε το πράμα αλλάζει…\n

Θέαμα στην αρχή

\nΣτις 13 Δεκεμβρίου του 2003 η Εσπανιόλ υποδέχτηκε την Μπαρτσελόνα για την 16η αγωνιστική της Πριμέρα Ντιβιζιόνένταση ήταν δεδομένη καθώς αυτό το ματς αποτελεί το ”ντέρμπι της Καταλονίας” και ως γνωστόν, σε τοπικά ντέρμπι το πάθος ”ξεχειλίζει”.(εδώ όπως θα δούμε ”παραξεχείλισε”…).\n\nΑπό πλευράς θεάματος το ματς ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς.Η Εσπανιόλ προηγήθηκε στο 8′ με τον Τζόρντι Κρόιφ, η Μπαρτσελόνα ισοφάρισε αμέσως μετά με τον Ροναλτίνιο και με δύο γκολ του Κλάιφερτ στο 20′ και στο 35′ προηγήθηκε με 1-3. Και ενώ ο κόσμος είχε χορτάσει γκολ έφτασε το 41ο λεπτό να “χαλάσει” όλη την ποδοσφαιρική πανδαισία…\n

Ο “καρτοδιαιτητής”

\nΟ Ντε λα Πένια της Εσπανιόλ, όχι και ο πιο αθλητικός παίκτης του κόσμου, “κλάδεψε” με δύναμη τον Ράισινγκερ, όταν ο τελευταίος τον είχε προσπεράσει σε μια κούρσα.Ο διαιτητής Πίνι Θαμοράνο, τότε άρχισε τον ”χορό των καρτών”, βγάζοντας στον τελευταίο κόκκινη.\n\nΟ Ντε λα Πένια άρχισε να του σούρει διάφορα πριν πάει στα αποδυτήρια και το κλίμα είχε ήδη ”χαλάσει”.Στο δεύτερο ημίχρονο είχαμε συνέχεια εν αρχή με αποβολές των Μάρκες και Κουαρέσμα με δεύτερη κίτρινη και στο 61′ με την αποβολή του Σολντεβίγια με αποτέλεσμα οι δύο ομάδες να μείνουν με 9…\n

Ότι κινείται “κιτρινίζεται”

\nΟι παραπάνω αποβολές προκάλεσαν τεράστιο εκνευρισμό στους εναπομείναντες παίκτες και μετέτρεψαν τον αγώνα σε ”ροντέο” με τα αντιαθλητικά μαρκαρίσματα να γίνονται σωρηδόν και τον διαιτητή να βρίσκεται μόνιμα με μια κάρτα στο χέρι.\n\nΣυνολικά έδειξε 12 κίτρινες ενώ μέχρι το τέλος απέβαλλε άλλους 2 παίκτες. Τον Κοκού της Μπαρτσελόνα και τον Λόπο της Εσπανιόλ.Τελικά κατάφερε να γίνει ο απόλυτος πρωταγωνιστής του αγώνα και ”ρέκορντμαν” καθώς οι 6 κόκκινες και οι 12 κίτρινες κάρτες που έδειξε αποτέλεσαν το απόλυτο ρεκόρ στην Πριμέρα Ντιβιζιόν (και ο αριθμός των κόκκινων και των κίτρινων).\n\nΟ Θαμοράνο είπε μετά το ματς πως δεν κατάφερε να ακολουθήσει το ”πνεύμα” του αγώνα με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο και να κιτρινίσει ή να κοκκινίσει ότι του φαινόταν αντιαθλητικό(υπερβολικά ”ευαίσθητος” θα λέγαμε…)\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=c7O0yRQfinE

Οι 12 ακριβότερες ομάδες του κόσμου της χρονιάς 2014/15

Οι 12 ακριβότερες ομάδες του κόσμου της χρονιάς 2014/15

\n\nΤο SportBrio.gr σας παραθέτει τα 12 ακριβότερα ποδοσφαιρικά ρόστερ στην Ευρώπη και στον κόσμο γενικότερα. Προσοχή! Οι αριθμοί ζαλίζουν…\n

Οι 12 ακριβότερες ομάδες της σαιζόν 2014/15

\n

#12. Ατλέτικο Μαδρίτης – 344.500.000€

\nΗ αξία της ομάδας είναι 344,5 εκατομμύρια ευρώ και αποτελεί το 12ο πιο ακριβό ρόστερ της Ευρώπης\n\n

Ατλέτικο Μαδρίτης - Οι 12 ακριβότερες ομάδες του κόσμου για τη χρονιά 2014/15
Ατλέτικο Μαδρίτης
\n

#11. Γιουβέντους – 345.000.000€

\nΜία από τις πιο επιτυχημένες ομάδες ποδοσφαίρου στην Ιταλία. Έχει κερδίσει 29 Serie A, 98 Κόπα Ιτάλια και 2 τίτλους του UEFA Champions League. Η αξία της ομάδας είναι 345 εκατομμύρια ευρώ και είναι σήμερα το πιο ακριβό ρόστερ της Ιταλίας και 11ο παγκοσμίως.\n\n

Γιουβέντους - Οι 12 ακριβότερες ομάδες του κόσμου για τη χρονιά 2014/15
Γιουβέντους
\n

#10. Λίβερπουλ – 361.000.000€

\nΗ αξία της ομάδας είναι 361 εκατομμύρια ευρώ και αποτελεί το 10ο πιο ακριβό ρόστερ της Ευρώπης\n\n

Λίβερπουλ - Οι 12 ακριβότερες ομάδες του κόσμου για τη χρονιά 2014/15
Λίβερπουλ
\n

#9. Παρί Σεν Ζερμαίν – 363.000.000€

\nΈχουν κερδίσει 4 φορές τη Ligue 1, 8 φορές το Coupe de France και μία φορά το κύπελλο UEFA Cup Winners’. Οι ιδιοκτήτες του συλλόγου έχουν δαπανήσει τεράστια χρηματικά ποσά κατά τη διάρκεια των μεταγραφών για να αγοράσουν παίκτες όπως οι Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, Τιάγκο Σίλβα και πολλοί άλλοι. Η αξία της ομάδας είναι 363 εκατομμύρια ευρώ και βρίσκονται σήμερα στην 9η θέση στη λίστα.\n\n

Παρί Σεν Ζερμαίν - Οι 12 ακριβότερες ομάδες του κόσμου για τη χρονιά 2014/15
Παρί Σεν Ζερμαίν
\n

#8. Μπορούσια Ντόρτμουντ – 366.500.000€

\nΕίναι μία από τις πιο επιτυχημένες ομάδες στην Μπουντεσλίγκα(Bundesliga) την οποία κέρδισαν τις σαιζόν 2010/11 & 2011/12. Μέχρι τώρα έχει κερδίσει 8 πρωταθλήματα & 3 Κύπελλα Γερμανίας καθώς και 1 UEFA Champion’s League. H αξία της ομάδας είναι 366,5 εκατομμύρια ευρώ και αποτελεί το 8ο πιο ακριβό στην Ευρώπη.\n\n

Μπορούσια Ντόρτμουντ - Οι 12 ακριβότερες ομάδες του κόσμου για τη χρονιά 2014/15
Μπορούσια Ντόρτμουντ
\n\n \n\n\n  \n\n

#7. Άρσεναλ – 435.000.000€

\nΈνα από τα πιο γνωστά ονόματα στο αγγλικό ποδόσφαιρο με 13 τίτλους Premier League και 10 Κύπελλα Αγγλίας. Ήταν ένα σημαντικό γεγονός σε όλο τον κόσμο του ποδοσφαίρου όταν η Άρσεναλ υπέγραψε Mesut Ozil από την Ρεάλ Μαδρίτης για 53.000.000 ευρώ. Η αξία της ομάδας είναι σήμερα 435 εκατομμύρια ευρώ, κάτι που τη φέρνει στην έβδομη θέση της λίστας.\n\n

Άρσεναλ - Οι 12 ακριβότερες ομάδες του κόσμου για τη χρονιά 2014/15
Άρσεναλ
\n

#6. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – 457.000.000€

\nΜέχρι σήμερα έχει κερδίσει 20 τίτλους Πρέμιερ Λιγκ, 11 Κύπελλα και 3 τίτλους UEFA Champions League. Είναι η δεύτερη πλουσιότερη ομάδα ποδοσφαίρου στον κόσμο. Η αξία του σημερινού ρόστερ είναι 457 εκατομμύρια ευρώ και καταλαμβάνει την έκτη θέση στη λίστα με τις πιο ακριβές ομάδες της Ευρώπης. Είναι η μόνη ομάδα από τη σχετική λίστα η οποία, τη φετινή χρονιά, δεν συμμετέχει στο Champion’s League.\n\n

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Οι 12 ακριβότερες ομάδες του κόσμου για τη χρονιά 2014/15
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
\n

#5. Τσέλσι – 478.000.000€

\nΗ ομάδα του Ρώσου μεγιστάνα Ρόμαν Αμπράμοβιτς έχει κερδίσει 4 τίτλους Πρέμιερ Λιγκ, 7 Κύπελλα Αγγλίας και 1 Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην πρώτη θέση στην Πρέμιερ Λιγκ μετρώντας μόλις 1 ήττα. Η αξία του έμψυχου υλικού είναι 478 εκατομμύρια ευρώ ή αλλιώς το 5ο ακριβότερο της Ευρώπης.\n\n

Τσέλσι - Οι 12 ακριβότερες ομάδες του κόσμου για τη χρονιά 2014/15
Τσέλσι
\n

#4. Μάντσεστερ Σίτι – 512.000.000€

\nΗ Μάντσεστερ Σίτι μας έχει πείσει για την αφθονία χρημάτων που διαθέτει καθώς ο σύλλογος ανήκει στον αραβικό όμιλο Abu Dhabi United Group Investment and Development Limited. Αυτή η αφθονία τους έφερε νικητές  της Πρέμιερ Λιγκ τη σεζόν 2013/14. Η αξία της ομάδας αγγίζει τα 512 εκατομμύρια ευρώ και βρίσκεται στην τέταρτη θέση.\n\n

Μάντσεστερ Σίτι - Οι 12 ακριβότερες ομάδες του κόσμου για τη χρονιά 2014/15
Μάντσεστερ Σίτι
\n\n \n\n\n  \n\n

#3. Μπάγερν Μονάχου – 620.000.000€

\nΗ ομάδα-μύθος της Γερμανίας έχει κερδίσει 23 πρωταθλήματα στη Μπουντεσλίγκα, 16 Κύπελλα Γερμανίας, 5 τίτλους του UEFA Champions League, και 1 κυπέλλου UEFA. Είναι μία από τις πλουσιότερες ομάδες ποδοσφαίρου στον κόσμο. Η αξία της ομάδας είναι 620 εκατομμύρια ευρώ και βρίσκεται στην τρίτη θέση της λίστας.\n\n

Μπάγερν Μονάχου - Οι 12 ακριβότερες ομάδες του κόσμου για τη χρονιά 2014/15
Μπάγερν Μονάχου
\n

#2. Μπαρτσελόνα – 671.000.000€

\nΕίναι μία από τις πιο δημοφιλείς ομάδες παγκοσμίως ανεξαρτήτως αθλήματος κι έχει τη μεγαλύτερη βάση οπαδών. Έχει κερδίσει 22 τίτλους La Liga, 26 Copa del Rey και 4 τίτλους UEFA Champions League. Περιλαμβάνει 9 ξένους παίκτες και η αξία του ρόστερ της είναι 671 εκατομμύρια ευρώ, κάτι που την κατατάσσει ανάμεσα στις 2 πιο ακριβές ομάδες της Ευρώπης.\n\n

Μπαρτσελόνα - Οι 12 ακριβότερες ομάδες του κόσμου για τη χρονιά 2014/15
Μπαρτσελόνα
\n\n \n

#1. Ρεάλ Μαδρίτης – 758.000.000€

\nΗ “Βασίλισσα” Ρεάλ Μαδρίτης είναι η ομάδα με το μεγαλύτερο πρεστίζ και η πιο επιτυχημένη βάσει τίτλων στην Ευρώπη, με 32 πρωταθλήματα Ισπανίας και 9 UEFA Champions League. Το ρόστερ περιλαμβάνει 11 ξένους παίκτες και με αξία 758 εκατομμύρια ευρώ φιγουράρει στην 1η θέση της λίστας, όντας η πιο ακριβή ομάδα της Ευρώπης και του κόσμου γενικότερα.\n\n

Ρεάλ Μαδρίτης - Οι 12 ακριβότερες ομάδες του κόσμου για τη χρονιά 2014/15
Ρεάλ Μαδρίτης
\n\n \n

Παρατηρήσεις Σύνταξης:

\n1. Ενδεικτικό του πως έχουν ξεφύγει τα μπάτζετ κάποιων ομάδων και πολύ εντυπωσιακό παράλληλα, είναι το γεγονός ότι Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα κοστίζουν έκαστη περισσότερο από όσο 2 εκ των 4 τελευταίων της λίστας μαζί, πχ Ατλέτικο Μαδρίτης και Γιουβέντους !\n\n2. Για να κάνετε μια αντιπαραβολή των αριθμών με τα ελληνικά δεδομένα, στην Ελλάδα, η ακριβότερη ομάδα είναι ο Ολυμπιακός με αξία 90,5 εκατομμύρια ευρώ. Αμέσως μετά είναι ο ΠΑΟΚ με 35 και ο Παναθηναϊκός με 25. Τα συμπεράσματα δικά σας…\n\n \n\n(Πηγή Στοιχείων: Sportdata.gr)\n\n

Τραγωδία Χίλσμπορο. 96 Νεκροί – Η Απόπειρα Κάλυψης

Στις 15 Απριλίου 1989 γράφτηκε μια από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές τραγωδίες, που είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν άδοξα 96 ψυχές, όλοι φίλαθλοι της Λίβερπουλ. Οι αιτίες πολλές, το ίδιο και οι υπεύθυνοι αλλά και τα δύο φανερώθηκαν πλήρως στο πέρασμα του χρόνου και οριστικά στις 12 Σεπτέμβρη του 2012. Ας ξετυλίξουμε το “κουβάρι” αυτής της αποφράδας μέρας από την αρχή…\n

Το χρονικό της τραγωδίας και τα μοιραία λάθη της αστυνομίας

\nΛίβερπουλ και Νότιγχαμ Φόρεστ ήταν έτοιμες να αναμετρηθούν για τον ημιτελικό του κυπέλλου Αγγλίας στο Χίλσμπορο. Οι οπαδοί της πρώτης έφτασαν καθυστερημένοι στο γήπεδο, με αποτέλεσμα λίγο πριν την έναρξη να δημιουργηθεί το αδιαχώρητο έξω από μια εξέδρα του γηπέδου, καθώς πολλοί έφταναν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.\n\nΗ αγγλική αστυνομία τότε, εντελώς απροετοίμαστη, έκανε 2 λάθη που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην μετέπειτα εξέλιξη της τραγωδίας.\n\nΤο πρώτο λάθος, βλέποντας τους φιλάθλους ότι δεν θα προλάβαιναν την έναρξη του αγώνα, καθώς έμπαιναν ένας-ένας από τα τουρνικέ, έδωσε εντολή να ανοίξουν οι πύλες με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη συρροή πολλών φιλάθλων και συνέπεια κάποιοι να ποδοπατηθούν, κάποιοι να πεθάνουν, κάποιοι να τραυματιστούν και κάποιοι άλλοι να μπουν μέσα στον αγωνιστικό χώρο για να σωθούν.\n\nΤο δεύτερο λάθος ήταν ότι όταν οι αστυνομικοί είδαν τους φιλάθλους να μπαίνουν μέσα, νόμιζαν ότι ήταν χούλιγκαν και τους πίεσαν να γυρίσουν πίσω, λέγοντας στον διαιτητή να διακόψει τον αγώνα, ενώ οι νεκροί και οι τραυματίες αυξάνονταν. Αποτέλεσμα: 96 νεκροί (2 υπέκυψαν λίγες μέρες αργότερα) και 776 τραυματίες. Η πιο ”μαύρη” σελίδα για το αγγλικό ποδόσφαιρο είχε γραφτεί…\n\n

\n

“Ζώα οι Λιβερπούλιανς”. “Η αλήθεια” της SUN και η οργή των συγγενών…

\nΑπό εκεί και πέρα ξεκίνησε μια προσπάθεια απόδοσης ευθυνών που είχαν ως επίκεντρο την αστυνομία. Κάτι τέτοιο όμως αμφισβητήθηκε στην αρχή λόγω του κακού πρόσφατου παρελθόντος των οπαδών της Λίβερπουλ στο Χέιζελ(1985) και πολλοί πίστευαν ότι έφταιγαν οι ίδιοι οι οπαδοί. Πρώτος από όλους ο πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ Ζακ Ζόρζ ο οποίος μάλιστα τους χαρακτήρισε “ζώα” (όταν πληροφορήθηκε ακριβώς τα γεγονότα ζήτησε συγγνώμη).\n\nΠιο σοκαριστικό όμως ήταν το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ”SUN” το οποίο χωρίς κανένα δισταγμό και καμία δημοσιογραφική δεοντολογία έγραφε:\n

Κάποιοι οπαδοί έκλεβαν τα θύματα. Κάποιοι οπαδοί κατουρούσαν τους γενναίους αστυνομικούς. Κάποιοι οπαδοί χτυπούσαν αυτούς που έδιναν το φιλί της ζωής.

\nΤελικά το 2004, ύστερα από πολλές κατακραυγές και μηνύσεις, ζήτησε συγγνώμη με νέο πρωτοσέλιδο…\n\n

Τραγωδία Χίλσμπορο. 96 Νεκροί - Λίβερπουλ-Νότγχαμ Φόρεστ
Το πρωτοσέλιδο της SUN τότε και η μετάνοια 23 χρόνια μετά
\n\nΟι συγγενείς των θυμάτων ζητούσαν όλα τα χρόνια την καταδίκη των 2 υψηλόβαθμων μελών της αστυνομίας που είχαν αναλάβει την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα. Τελικά, το 2002, ο ένας κρίθηκε ένοχος και ο άλλος αθωώθηκε.\n

Η καθοριστική συμβολή του Τζέιμς Τζόουνς στην αποκατάσταση της αλήθειας

\nΟ Επίσκοπος του Λίβερπουλ Τζέιμς Τζόουνς συνέβαλλε τα μέγιστα ώστε να φανούν οι πραγματικοί ένοχοι και να σταματήσουν τα ψέμματα ότι οι οπαδοί της Λίβερπουλ ευθυνόντουσαν για το μακελειό. Συγκεντρώνοντας πάρα πολλά έγγραφα που είχαν σχέση με το Χίλσμπορο, το 2004, μαζί με μια Επιτροπή συνέταξε και παρέδωσε στην δημοσιότητα τα παρακάτω:\n\n

Ο επίσκοπος Τζέιμς Τζόουνς. Τραγωδία Χίλσμπορο. 96 Νεκροί - Λίβερπουλ-Νότγχαμ Φόρεστ
Ο επίσκοπος Τζέιμς Τζόουνς
\n

Για περίπου 25 χρόνια οι οικογένειες των 96 θυμάτων και οι επιζήσαντες του Χίλσμπορο περίμεναν μια δικαίωση για τους ανθρώπους που έχασαν.\nΗ μη εξεύρεση της αλήθειας ήταν ένα επιπλέον ”χτύπημα” γι’αυτούς. Όλοι τους ένιωθαν ότι κανείς δεν θα λογοδοτούσε ποτέ για εκείνο το μοιραίο απόγευμα. Τα έγγραφα που αποκαλύφθηκαν και αναλύθηκαν από την Επιτροπή, δείχνουν ότι η τραγωδία δεν θα έπρεπε να είχε συμβεί. Οι επιχειρησιακές αποτυχίες εκείνης της μέρας, έγινε προσπάθεια να καλυφθούν, ρίχνοντας τα ”βάρη” στους φιλάθλους. Όλοι όσοι ασχοληθήκαμε με αυτό το θέμα μείναμε εντυπωσιασμένοι από την επιμονή των συγγενών των θυμάτων να βρεθούν οι ένοχοι…

\nΕπί της ουσίας στο πόρισμα του Τζόουνς και της Επιτροπής του γράφονται τα εξής:\n

Είναι ξεκάθαρο από πολλές έρευνες ότι από την αρχή η Αστυνομία του Νότιου Γιόρκσαϊρ προσπάθησε να μεταθέσει τις ευθύνες για την τραγωδία στους οπαδούς της Λίβερπουλ χωρίς σοβαρές αποδείξεις.

\nΚαι συνεχίζει αναφέροντας ότι έγινε παραποίηση των γεγονότων από πλευράς αστυνομίας αλλά και των νοσοκομειακών αρχών προκειμένου να καλυφθούν οι πραγματικοί ένοχοι. Δίνεται επίσης έμφαση και στο πώς ο τύπος συνέβαλλε σ’αυτό έχοντας ως κύριο υπεύθυνο το πρωτοσέλιδο της “SUN”. Γενικά η Επιτροπή του Τζόουνς προσπαθούσε να αποδείξει ότι την τραγωδία την προκάλεσαν οι λάθος χειρισμοί των αστυνομικών και όχι κάποιοι χούλιγκαν. Παράλληλα εκφράστηκε και η αμφισβήτηση για το πόσο “καθαρές” ήταν οι ανακρίσεις που έγιναν\n

Η συγγνώμη της Κυβέρνησης

\nΌλα τα παραπάνω οδήγησαν τον τότε Πρωθυπουργό της Αγγλίας, Κάμερον, να ζητήσει “συγγνώμη από τις οικογένειες των θυμάτων” και να τονίσει την ενοχή της αστυνομίας, δικαιώνοντας τον αγώνα του Τζόουνς.\nΠρόσθεσε ακόμη την παραποίηση τουλάχιστον 164 καταθέσεων και έδωσε προτεραιότητα στις οικογένειες των θυμάτων στην ανάγνωση του πορίσματος. Έκλεισε λέγοντας ότι\n

59 από τους 96 νεκρούς θα μπορούσαν να είχαν σωθεί αν είχαν έγκαιρη ιατρική περίθαλψη…

\n

Η αντίδραση της Λίβερπουλ

\nΗ διοίκηση της Λίβερπουλ μετά τα παραπάνω εξέδωσε μια απλή αλλά τόσο ”περιεκτική” ανακοίνωση:\n

Έπειτα από 23 επίπονα χρόνια, οι οπαδοί μας απαλλάχθηκαν για όλα όσα τους κατηγόρησαν. Σήμερα, ο κόσμος γνωρίζει αυτό που εμείς ξέραμε. Οι οπαδοί της Λίβερπουλ ήταν αθώοι εκείνη την τραγική μέρα. Υπήρξε κατακριτέα και επιζήμια διαστρέβλωση της αλήθειας.

\n

Τραγωδία Χίλσμπορο. 96 Νεκροί - Λίβερπουλ-Νότγχαμ Φόρεστ
Τραγωδία Χίλσμπορο. 96 Νεκροί – Λίβερπουλ-Νότγχαμ Φόρεστ
\n\n

Παρέμβαση της Θάτσερ Nο2

\nΌπως και στο Χέιζελ, έτσι και 4 χρόνια μετά έπρεπε να “χυθεί” αίμα για να αλλάξει κάτι. Η Μάργκαρετ Θάτσερ πρωτοστάτησε και τότε, καθώς έδωσε εντολή για καλύτερα μέτρα ασφαλείας στα γήπεδα ώστε να αποφευχθούν παρόμοιες τραγωδίες. Μερικά απ’αυτά ήταν καλύτερες εξέδρες, προσεκτικότερος έλεγχος αυτών που μπαίνουν στο γήπεδο και καλύτερη οργάνωση των αστυνομικών μέτρων που στην περίπτωση του Χίλσμπορο δεν εφαρμόστηκαν…\n\nΓια την ιστορία ο αγώνας διεξήχθη τελικά στις 7 Μαίου στο Όλντ Τράφορντ και βρήκε νικήτρια την Λίβερπουλ με 3-1, η οποία κατέκτησε και το κύπελλο νικώντας στον τελικό την Έβερτον με 3-2 στο Γουέμπλεϊ.\n

Τραγωδία Χίλσμπορο. 96 Νεκροί - Λίβερπουλ-Νότγχαμ Φόρεστ
Τραγωδία Χίλσμπορο. 96 Νεκροί – Λίβερπουλ-Νότγχαμ Φόρεστ
\n

Λίγα λεπτά πριν την τραγωδία…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=4SdGtCWrvlo\n\nΝτοκυμαντέρ του BBC για το μοιραίο απόγευμα και την αποκάλυψη της αλήθειας…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=T2L_8sj6Wyc

ΟΥΕΦΑ Financial Fair Play: “Σανίδα Σωτηρίας”;

ΟΥΕΦΑ Financial Fair Play: "Σανίδα Σωτηρίας";

Το ”περίφημο” Financial fair play που συχνά πυκνά διαβάζουμε έδωσε κάποιες σοβαρές οικονομικές λύσεις ”επιβίωσης” σε πολλές ομάδες που είχαν φτάσει στο σημείο να ξοδεύουν πιο πολλά από αυτά που κέρδιζαν.”Έμπνευση” της ΟΥΕΦΑ τον Σεπτέμβρη του 2009, αναπτύχθηκε και καθιερώθηκε αποτελώντας και ”σανίδα σωτηρίας” εν και καιρώ κρίσης\n\nΣτην ανακοίνωση αυτού του εγχειρήματος, ο Πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ Μισέλ Πλατινί δήλωσε τα παρακάτω:\n

Οι μισές ομάδες περίπου κέρδιζαν λιγότερα απ’όσα ξόδευαν με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.Με αυτό το μέτρο δεν θέλουμε να ”σκοτώσουμε” τις ομάδες που συμμετέχουν στις διοργανώσεις μας, αλλά να τις βοηθήσουμε να βγουν δυναμικά στις αγορές.Οι ίδιες αποδέχτηκαν αυτό το νέο μέτρο.Οι ιδιοκτήτες τους το ζητάνε επίμονα καθώς καταλαβαίνουν ότι όσο πιο πολλά λεφτά τοποθετείς στην ομάδα, τόσο δυσκολότερα θα έχεις κέρδος…

\nΣε γενικές γραμμές η ΟΥΕΦΑ προσπαθεί να πετύχει τα παρακάτω:\n

1. Καταπολέμηση “μαύρου” χρήματος και διαφάνεια στα βιβλία

\nΌλες οι ομάδες έχουν το καθήκον  να δίνουν αναλυτική αναφορά εσόδων – εξόδων, να δικαιολογούν τα έξοδά τους από τα έσοδα της κάθε οικονομικής χρήσης και να παρουσιάζουν το αναλυτικό μπάτζετ της επόμενης χρονιάς προκειμένου να πιστοποιούν τη φερεγγυότητά τους ως εταιρίες και εφόσον τα πληρούν να παίρνουν άδεια συμμετοχής στις διοργανώσεις. Το ”μαύρο χρήμα” δεν δικαιολογείται πλέον…\n

2. Υγιείς επενδυτές προοπτικής και έλεγχος στο κατά πόσο οι ομάδες ξοδεύουν με τα ίδια κριτήρια

\nΜε το financial fair play η ΟΥΕΦΑ φιλοδοξεί ότι σε βάθος χρόνου θα “καθαρίσει” από το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο τους επενδυτές σκοπιμότητας ή αλλιώς της ”αρπαχτής”,καθώς θα είναι υποχρεωμένοι, κάθε χρόνο, να καλύπτουν εμπράκτως τη ζημία που προκάλεσαν στην προηγούμενη σεζόν ( μέχρι 45 εκατ. ευρώ για την πρώτη τριετία και 30 για τις επόμενες), ενώ ο νέος κανονισμός ευνοεί τα  έξοδα για γήπεδο, προπονητικό κέντρο και Ακαδημίες καθώς ενθαρρύνει κάποιον που θέλει να επενδύσει χρήματα στην ομάδα του σε έργα υποδομής τα οποία θα μείνουν στην ιδιοκτησία της ομάδας άσχετα με τον ιδιοκτήτη της…\n

3. “‘Εμμεσο” Σάλαρι Καπ…

\nΈτσι χαρακτηρίστηκε το financial fair play και από τον Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε και από τον Τζιάνι Ινφαντίνο στην τελική του παρουσίαση στη Νιόν. Και αυτό είναι λογικό αφού από μόνος του ο νέος κανονισμός θα μειώσει το κόστος και των μεταγραφών αλλά και των συμβολαίων των ποδοσφαιριστών. Η απλή μαθηματική λογική λέει ότι αποκλείεται μια ομάδα να έχει οικονομική ισορροπία όταν τα χρήματα για μισθούς και συμβόλαια υπερβαίνουν κατά πολύ το 50% των εσόδων της.(μια χώρα στην οποία οι ομάδες βγαίνουν κερδισμένες από αυτό είναι η Γερμανία)\n

4. Εφαρμογή των νόμων για όλους

\n«Τέλος στις επιτυχίες επί πιστώσει» ήταν η ατάκα του Μισέλ Πλατινί όταν για πρώτη φορά παρουσίασε την ιδέα του νέου κανονισμού. Η κεντρική ιδέα του financial fair play ήταν, δηλαδή, κάθε ομάδα να στηρίζεται στις δικές τις δυνάμεις και άμεση ανάγκη, παράλληλα,  να μειωθεί η φούσκα των ολοένα και διογκούμενων χρεών του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. «Αν οι ομάδες μάθουν να ξοδεύουν όσα εισπράττουν , στο ποδόσφαιρο θα επιστρέψει το σχέδιο και  ο προγραμματισμός» ήταν η βασική άποψη ..\n

5. Καλύτερη οργάνωση

\n«Τι σόι ποδόσφαιρο είναι αυτό όταν οι ομάδες λίγο πριν την καταστροφή περιμένουν να έρθει ο ιππότης πάνω στο άσπρο άλογο και να αρχίζει να μοιράζει λεφτά;» αναρωτήθηκε ο Τζιάνι Ινφαντίνο στην πρόσφατη παρουσίαση της ΟΥΕΦΑ, επικαλούμενος το παράδειγμα του άψογα οργανωμένου οικονομικού μοντέλου της Άρσεναλ και της  Μπουντεσλίγκα. Και μόνο που οι ομάδες θα είναι υποχρεωμένες να ενημερώνουν μέσω διαδικτύου την ΟΥΕΦΑ για τα οικονομικά τους σε όλη τη διάρκεια μίας  σεζόν, θα τους αναγκάσει να βάλουν σε τάξη το χάος που επικρατεί στα περισσότερα λογιστήρια αυτών.

Τζόρτζ Μπεστ: Κέρδισε τα πάντα. Έχασε από το Αλκοόλ

Τζόρτζ Μπεστ: Κέρδισε τα πάντα. Έχασε από το Αλκοόλ
Τζορτζ Μπεστ
Τζορτζ Μπεστ
\n\nΟ Τζόρτζ Μπεστ αποτέλεσε μια χαρακτηριστική περίπτωση αυτοκαταστροφικού ποδοσφαιριστή.Ακροβατώντας συνεχώς μεταξύ ζωής και θανάτου, επιχείρησε να συνδυάσει μια σύντομη καριέρα με την ατίθαση ζωή ενός hippie.\n\nΔεν το κατάφερε, ωστόσο έμεινε η ”σφραγίδα” του τόσο στο ποδόσφαιρο, όσο και στον τρόπο ζωής του εκτός γηπέδων.\n\nΟ Τζορτζ Μπεστ έχασε τη μάχη με την ζωή στις 25 Νοεμβρίου του 2005. Το ποτό που τόσο λάτρεψε τον οδήγησε μοιραία σε αυτό το μονοπάτι…\n\n \n

Γενικά για τον Μπεστ

\n17 ετών δοκιμάστηκε από τον σερ Ματ Μπάσμπι στην μεγάλη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και σε δέκα χρόνια είχε στο ενεργητικό του 466 εμφανίσεις με τους “κόκκινους διαβόλους” και 178 γκολ.\n\n

Τζορτζ Μπεστ - Πελέ
Τζορτζ Μπεστ – Πελέ
\n\nΟ καλύτερος ποδοσφαιριστής της Ευρώπης του 1968 γεννήθηκε στην Βόρεια Ιρλανδία κάτι που τον εμπόδισε να συμμετέχει στις διεθνείς διοργανώσεις.\n\nΕν τούτοις, αυτό δεν απέτρεψε τον Πελέ να τον χαρακτηρίσει τον καλύτερο ποδοσφαιριστή που έχει δει…\n\nΕπίσης, ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα δήλωσε  ότι ήταν το ίνδαλμά του. Ο Μπεστ στάθηκε η αιτία να ”γεννηθούν” σκέψεις για μία Ενωμένη Ιρλανδία σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, όπως συμβαίνει στο ράγκμπι και το χόκεϊ, έτσι ώστε η χώρα να μην είναι ο ”κομπάρσος” της Μεγάλης Βρετανίας.\n\nΕκτός όμως από τα παραπάνω,υπήρξε και η ”άλλη όψη του νομίσματος”. Έχοντας κατακτήσει τα πάντα σε ηλικία 22 ετών, σταμάτησε το ποδόσφαιρο στα 27 του χρόνια.Οι καταχρήσεις αλκοόλ, το πάθος του με τις γυναίκες και ο τζόγος τον οδήγησαν σε ένα τέλος που κανένας άνθρωπος δεν θα ήθελε…\n

\n

Η αρχή…

\nΓεννημένος στο Μπέλφαστ, στις 22 Μαΐου του 1946, ο Τζορτζ Μπεστ πέρασε αρκετά δύσκολα παιδικά χρόνια. Η οικογένειά του άνηκε στο εργατικό στρώμα του Κρέγκαφ, στο κέντρο της πρωτεύουσας της Βόρειας Ιρλανδίας και τα χρήματα που έβγαζε ήταν πολύ λίγα.\n\nΣτο σχολείο ήταν από τους καλύτερους μαθητές στην τάξη του και έδειξε από νωρίς το πάθος του για μπάλα αφού την ώρα της γυμναστικής έπαιζε ποδόσφαιρο, κάτι που αργότερα, οι καθηγητές του στο γυμνάσιο “Γκρόσβενορ” δεν του επέτρεπαν επειδή το σχολείο ήταν γραμματικό.\n\n

Τζορτζ Μπεστ 17 ετών
Τζορτζ Μπεστ 17 ετών
\n\nΟ πεισματάρης Μπεστ, για να μπορέσει να συνεχίσει το χόμπι του, γράφτηκε στον τοπικό σύλλογο. Σε ένα παιχνίδι της Κρέγκαφ με την Μπόιλαντ (ομάδα γεμάτη με 18χρονους), ο 15χρονος Μπεστ σκόραρε δύο φορές και οδήγησε την ομάδα του στη νίκη με 4-2. Για καλή του τύχη, τον αγώνα παρακολούθησε ο σκάουτερ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μπομπ Μπίσοπ, ο οποίος στην συνέχεια επικοινώνησε με τον ”θρυλικό” Ματ Μπάσμπι…\n\nΟ τεχνικός των “κόκκινων διαβόλων“, ο οποίος επιθυμούσε να οδηγήσει την ομάδα στην κορυφή της Ευρώπης μέσα σε δέκα χρόνια από την αεροπορική τραγωδία του Μονάχου (1958), δέχτηκε να δοκιμάσει τον Μπεστ. Ωστόσο έχοντας να ανταγωνιστεί ”ιερά τέρατα”, όπως ο Μπόμπι Τσάρλτον και ο Χάρι Γκρεγκ (ο τερματοφύλακας της πατρίδας του), δεν μπόρεσε να αντεπεξέλθει.\n\nΩστόσο λίγο αργότερα επέστρεψε στο Μάντσεστερ και το πείσμα του τον οδήγησε στο να αποτελέσει, σε ηλικία 17 ετών, μια από τις επιλογές του Μπάσμπι.\n\n \n

Οι μέρες δόξας

\nΟ Τζορτζ Μπεστ έκανε το επίσημο ντεμπούτο του στις 14 Σεπτεμβρίου του 1963, σε ηλικία 17 ετών και 4 μηνών, κόντρα στην Γουέστ Μπρομ. Λίγο πριν συμπληρώσει τα 18 του χρόνια, ο Μπεστ συμμετείχε για πρώτη φορά και σε αγώνα με την εθνική ομάδα της πατρίδας του, τη Βόρεια Ιρλανδία. …\n\n

Τζορτζ Μπεστ
Η Θρυλική επίθεση της Μάντσεστερ
\n\nΟ δεξιοπόδαρος μεσοεπιθετικός, όντας μόλις 50 κιλά στην αρχή, αναγκάστηκε να αναπτύξει σε τεράστιο βαθμό ορισμένα προσόντα τα οποία θα τον άφηναν στην ιστορία. Ελαστικότητα, εκρηκτικότητα, ντρίμπλα και ευελιξία στις κινήσεις ήταν τα ατού του Μπεστ, με τα οποία ”γλιστρούσε” ανάμεσα από τους αντιπάλους.\n\nΉταν στις 29 Δεκεμβρίου του 1963, σε παιχνίδι απέναντι στην Μπέρνλι στο “Ολντ Τράφορντ“, σκόραρε το πρώτο του γκολ στην νίκη της Γιουνάιτεντ με 5-1.\n\nΜε το τέλος της σεζόν 1963-64, η Μάντσεστερ είχε μια φοβερή επίθεση που την αποτελούσαν οι. Μπεστ, Λόου, Χερντ, Τσάρλτον και Κόνελι, υπό τις  οδηγίες του Μπάσμπι, με αποτέλεσμα να κατακτήσει  τον τίτλο του πρωταθλητή το 1965 και το 1967. Το 1966, στον προημιτελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών κόντρα στην μεγάλη Μπενφίκα, η Μάντσεστερ κέρδισε με 5-1, με τον Μπεστ να σημειώνει δύο γκολ και να πραγματοποιεί ίσως την καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του.\n\n
Τζορτζ Μπεστ - Χρυσή Μπάλα 1968
Τζορτζ Μπεστ – Χρυσή Μπάλα 1968
\n\nΤελικά το 1968 η επιθυμία του Μπάσμπι πραγματοποιήθηκε. Η Μάντσεστερ κέρδιζε στον τελικό του Πρωταθλητριών την Μπενφίκα του μεγάλου Εουσέμπιο με 4-1 και στέφτηκε πρωταθλήτρια αφιερώνοντας τον τίτλο στα θύματα της αεροπορικής τραγωδίας του 1958.Ο Μπεστ πέτυχε το δεύτερο γκολ της αναμέτρησης, πραγματοποιώντας ένα σόλο, περνώντας και τον τερματοφύλακα.\n\nΤο τέλος της σεζόν βρίσκει τον Τζορτζ Μπεστ να κατακτά τον τίτλο του κορυφαίου Ευρωπαίου ποδοσφαιριστή… Μάλιστα, ο ίδιος ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας με 28 γκολ, αν και δεν ήταν “καθαρόαιμος” επιθετικός.\n\nΓια τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα χριζόταν κορυφαίος σκόρερ του συλλόγου. Το 1970, σε αγώνα κόντρα στην Νορθάμπτον για το κύπελλο Αγγλίας , σημειώνει έξι γκολ και η ομάδα του κερδίζει με 8-2. Έτσι, έγινε ο μοναδικός παίκτης του συλλόγου με 6 τέρματα σε ένα ματς.\n\nΗ εμφάνιση της τηλεόρασης και η εικόνα του Μπεστ να ξεπερνάει τους αντιπάλους σαν σταματημένους, γρήγορα τον απογείωσε στο φίλαθλο κοινό.Η πτώση όμως ήταν κοντά…\n\n
O Τζορτζ Μπεστ όταν μεσουρανούσε - Στα 22 του είχε κατακτήσει τα πάντα...
O Τζορτζ Μπεστ όταν μεσουρανούσε – Στα 22 του είχε κατακτήσει τα πάντα…
\n\n \n

Η κατάρρευση του θρύλου…

\nΤο παρατσούκλι του ήταν “ο πέμπτος Beatle” κάτι που οφειλόταν στο όμορφο παρουσιαστικό του. Ήταν μόλις 22 ετών, και είχε ήδη αποκτήσει όλα όσα θα επιθυμούσε κανείς.\n\nΧρήματα, γυναίκες, αλκοόλ και τζόγος ήταν στην πρώτη γραμμή της ζωής του…. Ο Μπεστ ήταν είδωλο, πια, για άτομα κάθε φύλου και κάθε ηλικίας. Αυτή η εικόνα του pop-symbol που φρόντιζε να διατηρεί, κατάφερε τελικά να τον καταστρέψει.\n\n

Τζορτζ Μπεστ
Τζορτζ Μπεστ – Το αλκοόλ έρεε πάντα άφθονο
\n\nΣτο επίκεντρο της προσοχής κάθε στιγμή, ο Μπεστ άρχισε να μην μπορεί να αποδώσει αγωνιστικά. Ορισμένες επιχειρηματικές κινήσεις του(άνοιγμα καταστημάτων και νυχτερινών μαγαζιών) δεν πήγαν όπως περίμενε και γνώρισε αμέσως την πρώτη αποτυχία. Στην ερωτική του ζωή άλλαζε τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα πηγαίνοντας με διάσημες και άσημες.\n\nΜε την αποχώρηση του Μπάσμπι από την προπονητική το 1969, κανείς πλέον δεν μπορούσε να συγκρατήσει τον Μπεστ. Οι Φρανκ Ο’ Φάρελ και Τόμι Ντόχερτι που τον διαδέχθηκαν δεν είχαν την υπομονή του Μπάσμπι και τον τρόπο να “χαλιναγωγήσουν” τον Μπεστ, ο οποίος αντιδρούσε με συχνές απουσίες από τις προπονήσεις.\n\nΤο 1970 αποκλείεται από την εθνική Βόρειας Ιρλανδίας, με αφορμή λάσπη που πέταξε σε έναν διαιτητή. Από το 1972 άρχισε η σταδιακή αποχώρησή του από την Μάντσεστερ αφού άλλοτε αγωνιζόταν και άλλοτε όχι. Τελικά η συμμετοχή του Μπεστ στην ήττα της Γιουνάιτεντ από την ΚΠΡ με 3-0 το 1974, έμελλε να είναι η τελευταία του…\n\nΣε ηλικία 27 ετών, ο Μπεστ ήταν ένα φθαρμένο είδωλο. Αν και δεν σταμάτησε το ποδόσφαιρο, την επόμενη δεκαετία περιπλανήθηκε στη Βρετανία, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία σαν να ήταν ένας απλός γυρολόγος, σε ομάδες δευτεροκλασάτες. Τελικώς, το 1983, σε ηλικία 37 ετών, σταμάτησε οριστικά το ποδόσφαιρο.\n\n
\nΔεν σταμάτησε όμως το αλκοόλ, που τον οδήγησε και σε άλλα προβλήματα όπως το 1984, που καταδικάστηκε σε τρεις μήνες φυλάκιση, επειδή οδηγούσε μεθυσμένος και πρόσβαλε αστυνομικό… Οι συναναστροφές του με άτομα του αντίθετου φύλου παρέμειναν πολλές και έντονες. Τα λογικά του Μπεστ άρχισαν πια να μην υπάρχουν…\n

Το μετέπειτα…

\n

Τζορτζ Μπεστ
Τζορτζ Μπεστ
\n\nΤον Οκτώβριο του 2003 ο Μπέστ πούλησε το τρόπαιο του καλύτερο ποδοσφαιριστή της Ευρώπης που είχε κερδίσει το 1968, αλλά δεν κατάφερε να πουλήσει και αυτό του MVP που του είχαν απονείμει οι δημοσιογράφοι της Βρετανίας την ίδια σεζόν. Σκοπός του ήταν να συγκεντρώσει χρήματα ώστε να αγοράσει σπίτι στην Κέρκυρα κάτι που δεν έγινε.\n\nΤο 2002 κάνει μεταμόσχευση ήπατος αντικαθιστώντας το κατεστραμμένο του συκώτι από το αλκοόλ…\n\nΤο 2003, η νέα σύζυγός του, Άλεξ, συμμετέχει σε ριάλιτι, αποκαλύπτοντας άσχημες πτυχές της σχέσης της με τον Μπεστ. Στις 3 Ιανουαρίου του 2004 καταδικάζεται και πάλι για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ και του αφαιρείται το δίπλωμα οδήγησης. Τον Απρίλιο του 2004 χωρίζει με την Άλεξ.\n\nΤον Ιούνιο του 2005 συνελήφθη με την κατηγορία ότι παρενόχλησε ένα ανήλικο κορίτσι και χτύπησε μία ενήλικη αλλά αθωώθηκε.  Λίγους μήνες μετά, στις 25 Νοεμβρίου φεύγει από την ζωή λόγω κύρωσης του ήπατος, ολοκληρώνοντας αυτόν τον θλιβερό κύκλο…\n

Ατάκες του Τζωρτζ Μπεστ…

\nγια το πάθος του, το αλκοόλ:\n

“Έχω σταματήσει να πίνω, αλλά μόνο όταν κοιμάμαι.”\n\n”Το 1969 εγκατέλειψα τις γυναίκες και το αλκοόλ. Ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά τις ζωής μου.”\n\n”Ξόδεψα το 90% των χρημάτων μου σε ποτά, κορίτσια και γρήγορα αυτοκίνητα. Τα υπόλοιπα απλώς τα σπατάλησα.”

\nγια τον Ερίκ Καντονά:\n

“Θα έδινα όλη την σαμπάνια που έχω πιει στη ζωή μου για να έπαιζα μαζί του σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό αγώνα στο Ολντ Τράφορντ.”

\nγια το Ντέιβιντ Μπέκαμ:\n

“Δεν έχει καλό αριστερό πόδι, δεν έχει καλή κεφαλιά, δεν μαρκάρει και δεν σκοράρει συχνά. Κατά τα άλλα είναι καλός παίκτης.”

\nγια τον Πολ Γκασκόιν:\n

“Είχα πει κάποτε ότι ο δείκτης νοημοσύνης του Γκασκόιν ήταν μικρότερος από τον αριθμό της φανέλας του και αυτός με ρώτησε: “Τι είναι δείκτης νοημοσύνης;”

\nγια τον εαυτό του:\n

“Αν είχα γεννηθεί άσχημος κανείς δεν θα ήξερε τον Πελέ.”

\n \n\n

O Τζορτζ Μπεστ
O Τζορτζ Μπεστ
\n\nΑπολαύστε λίγη από τη μαγεία του Τζορτζ Μπεστ όταν ήταν στην κορυφή της καριέρας του…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Pp7cTlvHgUQ\nhttps://www.youtube.com/watch?v=jYU0KsGLuxE\nhttps://www.youtube.com/watch?v=HQdSpwVZ2MM\nhttps://www.youtube.com/watch?v=FcPeaeJ0Id4

Ο “ξυλουργός” των Νησιών Φερόε

Ο "ξυλουργός" των Νησιών Φερόε
\n\nΤην Παρασκευή, αυτός και η ομάδα του, τα Νησιά Φερόε, έγραψαν ιστορία κερδίζοντας την Ελλάδα εκτός έδρας…Την Δευτέρα ο κάθε παίκτης των Φερόε γύρισε στην καθημερινή εργασία του ενώ οι Έλληνες στις προπονήσεις με τις ομάδες τους…\n\nΟ αρχηγός της ομάδας Φρόντι Μπενιάμινσεν επέστρεψε στο ξυλουργείο του. Μην απορείτε… Από τέτοιες δουλειές ζούνε αυτοί οι ”ήρωες” που πέτυχαν αυτόν τον πραγματικά μεγάλο άθλο. Ο ίδιος ο Μπενιάμινσεν έδωσε την παρακάτω συνέντευξη…\n\n \n\n

\n

\n

-Νικήσατε την Ελλάδα την Παρασκευή. Νιώθεις σταρ σήμερα;\n\n-Όχι δε νομίζω. Είναι συνηθισμένη μέρα. Μια Δευτέρα στη δουλειά και τίποτα άλλο.\n\n-Πώς νιώθεις να δουλεύεις μετά τη νίκη στην Ελλάδα, τη μεγαλύτερη στην ιστορία των Φερόε;\n\n-Είναι πολύ ωραία γιατί σε συγχαίρουν όλοι. Από τη στιγμή που είμαστε ερασιτέχνες, κάνουμε προπόνηση μετά τις δουλειές μας\n\n-Πώς μπορείς να συνδυάζεις τη δουλειά ενός πολίτη με το να είσαι αρχηγός των Φερόε και να συγκεντρώνεσαι και στην οικογένειά σου;\n\n-Γίνεται γιατί η οικογένειά μου με στηρίζει. Χωρίς την υποστήριξή της, θα ήταν αδύνατο. Στο σπίτι ρίχνεις τους ρυθμούς σου. Γιατί αν θες να παίζεις μπάλα, πρέπει να προπονείσαι πολύ. Και πρέπει και να κάνεις και τέλεια τη δουλειά σου.

\nΟ ίδιος σχολιάζει και την δήλωση του προέδρου της ομοσπονδίας των Φερόε, ότι δηλαδή “η ομάδα μπορεί να παίξει στα τελικά του EURO 2020 λέγοντας: “Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό, αλλά ο σκοπός είναι να έχεις έναν στόχο και να προσπαθείς να τον ”πιάσεις” βελτιώνοντας τον εαυτό σου…”\n\nΟ Φρόντι Μπενιάμινσεν είναι 37 χρονών και αγωνίζεται στην HB Torshvan από το 2008 ως στόπερ και αμυντικός μέσος.Η βασική του δουλειά είναι εργάτης και δουλεύει σε οικοδομές ως ξυλουργός. Μετά την δουλειά πάει απευθείας για προπόνηση.\n\nΩς site, επειδή έως σήμερα απλά γράφαμε για την ”ντροπιαστική ήττα” της Ελλάδας, θα θέλαμε εδώ να δώσουμε συγχαρητήρια σ’αυτόν και σε όλους τους παίκτες των Φερόε για το ”μάθημα” που μας έδωσαν και εντός και εκτός γηπέδου…\n\n \n\n\n

\n

\n

\n

Η τραγωδία του Χέιζελ 1985

Η τραγωδία του Χέιζελ 1985

Έχει χαρακτηριστεί μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και όχι άδικα, καθώς 39 άτομα έχασαν τη ζωή τους το απόγευμα της 29ης Μαΐου 1985, στο στάδιο «Χέιζελ» των Βρυξελλών. Μια τραγωδία όμως που άλλαξε μια για πάντα την αντιμετώπιση του χουλιγκανισμού από τους Άγγλους, με πρωτοβουλία της Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία έλαβε δραστικά μέτρα αντιμετώπισής τους. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…\n

Το χρονικό της τραγωδίας…

\nΑπόγευμα 29ης Μαΐου 1985. και η Γιουβέντους αντιμετωπίζει τη Λίβερπουλ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Περισσότεροι από 60 τηλεοπτικοί σταθμοί μετέφεραν στις χώρες τους την εικόνα του αγώνα.  Οι οπαδοί και των δύο ομάδων είχαν δημιουργήσει μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα με την αστυνομία έτοιμη να παρέμβει σε περίπτωση που θα χρειαζόταν.\n\nΣτις 5 το απόγευμα είχαν συγκεντρωθεί πάνω από 60.000 οπαδοί στο στάδιο, με τους περισσότερους Άγγλους όμως να βρίσκονται υπό κατάσταση μέθης. Ο τομέας «Ζ» ήταν δίπλα στους φανατικούς  της Λίβερπουλ. Αυτές οι θέσεις ανήκαν στους ουδέτερους φιλάθλους. Εκεί είχαν καθίσει και αρκετοί Ιταλοί, φίλοι της Γιουβέντους, οι οποίοι είχαν ταξιδέψει στις Βρυξέλες για να δουν τον τελικό. Οι πιο πολλοί από αυτούς ήταν άνθρωποι με οικογένειες και μικρά παιδιά..\n\nΣτις 7 το απόγευμα είχε καθοριστεί η ώρα έναρξης του αγώνα. Η κατάσταση είχε ήδη αρχίσει να γίνεται εκρηκτική από τα συνθήματα των οπαδών των 2 ομάδων. Ο τομέας «Ζ» βρισκόταν δίπλα στους Άγγλους χούλιγκαν και οι οπαδοί που βρίσκονταν εκεί καλύπτονταν από ελάχιστη αστυνομική δύναμη. Στις τάξεις των Άγγλων φιλάθλων, είχαν εισχωρήσει αρκετοί χούλιγκαν χωρίς εισιτήριο και έχοντας καταναλώσει πολύ αλκοόλ. Η κατάσταση “μύριζε μπαρούτι”.\n\nΠερίπου μια ώρα πριν από τη σέντρα του αγώνα, οι οπαδοί της Λίβερπουλ πέρασαν χωρίς πρόβλημα το διαχωριστικό και επιτέθηκαν με ορμή στους Ιταλούς που βρίσκονταν στον τομέα «Ζ». Αυτό προκάλεσε την αντίδραση των τελευταίων και για αρκετή ώρα καθίσματα και διάφορα άλλα αντικείμενα εκτοξεύονταν εκατέρωθεν. Ωστόσο, οι Άγγλοι συνέχιζαν να έρχονται κατά δεκάδες στον τομέα «Ζ» αναγκάζοντας σχεδόν όλους τους Γιουβεντίνους να κάνουν άτακτη υποχώρηση.\n\nΑρκετοί Ιταλοί στριμώχθηκαν σε έναν τοίχο στο τέλος της εξέδρας, ο οποίος κατέρρευσε από την πίεση των σωμάτων. Δεκάδες άνθρωποι παγιδεύτηκαν κάτω από τα συντρίμμια και ποδοπατήθηκαν από πολλούς που έτρεχαν να ξεφύγουν από την μανία των Άγγλων. Απολογισμός;\n

39 άνθρωποι νεκροί(32 Ιταλοί, τέσσερις Βέλγοι, δύο Γάλλοι και ένας Ιρλανδός), περισσότεροι από 350 τραυματίες , και μια κατάσταση πανικού που είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση των πρώτων βοηθειών.

\nΥπήρχε και συνέχεια όμως…\n\nΤην ώρα που δεκάδες ανθρώπινα σώματα βρίσκονταν στο έδαφος, ορισμένοι Ιταλοί εξοργισμένοι έτρεξαν προς το μέρος των φιλάθλων της Λίβερπουλ. Η Αστυνομία προσπάθησε να σταματήσει αυτήν την επίθεση και οι μάχες που ακολούθησαν καταγράφηκαν από τις κάμερες.\n\nΗ μαρτυρία ενός από τους επιζώντες δείχνει το δράμα σε όλο του το μεγαλείο.\n

Σώματα ήταν πεσμένα κάτω και δεν αντιδρούσαν. Πολλά από τα μικρά παιδιά πέθαναν από ασφυξία αφού τα είχαν πατήσει. Εγώ δεν πρόκειται ποτέ πια να έχω φυσιολογική ζωή. Κάθε μέρα, κάθε βράδυ, σε κάθε όνειρο μου βλέπω τους ανθρώπους εκείνους που πέθαιναν. Βλέπω τα παιδάκια που δεν μπορούσαν να πάρουν ανάσα.

\nΚαι πολλοί άλλοι σίγουρα ένιωθαν έτσι…\n

Η μη αναβολή του αγώνα, το άδικο πέναλτι και ο “φάουλ” πανηγυρισμός του Πλατινί…

\nΗ τραγωδία μεταδόθηκε ζωντανά σε όλο τον κόσμο μέσω των τηλεοπτικών σταθμών. Ο αγώνας φυσικά δεν είχε αρχίσει. Η UEFA και οι Βέλγοι απέφυγαν να αποκαλύψουν την πραγματική τραγωδία. Οι δημοσιογράφοι που προσπαθούσαν να δουν τι ακριβώς είχε συμβεί δεν μπορούσαν να βγάλουν άκρη, καθώς δεν υπήρχε καν ενημέρωση για την ύπαρξη ή μη νεκρών. Οι διοργανωτές προσπάθησαν να κρύψουν από τους ποδοσφαιριστές αυτά που είχαν πραγματικά συμβεί.\n\nΤελικά, οι αρχηγοί των δύο ομάδων, Ο Νιλ και ο Σιρέα, πήραν το μικρόφωνο του σταδίου, καλώντας τα πλήθη να ηρεμήσουν, ανακοινώνοντας παράλληλα ότι το παιχνίδι θα γινόταν κανονικά. Εξάλλου, οι εντολές της UEFA, απαιτούσαν το παιχνίδι να διεξαχθεί κανονικά.\n\nΤελικά η σέντρα έγινε στις 21.40. Αρκετοί υποστήριξαν ότι το ματς δεν έπρεπε να γίνει. Τελικά όμως έγινε. Ίσως ενδεχόμενη αναβολή του να δημιουργούσε περαιτέρω προβλήματα. Το ίδιο πάντως το ματς ξεχάστηκε τελείως όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι.\n\nΓια την ιστορία η Γιουβέντους κέρδισε 1-0 με ανύπαρκτο πέναλτι που εκτέλεσε ο Πλατινί και  το οποίο το έδωσε ο διαιτητής θέλοντας ίσως να κατευνάσει λίγο τον πόνο των Ιταλών… Αρνητικά σχολιάστηκε πάντως ο έξαλλος πανηγυρισμός του Πλατινί, ο οποίος έδειξε να μην έχει καταλάβει το δράμα που είχε παιχτεί.\n

Το “μετά” της τραγωδίας και η παρέμβαση της Θάτσερ…

\nΗ νίκη της Γιουβέντους, έστω και άδικη, ίσως να ήταν η επιθυμητή από την από την πλειοψηφία προκειμένου να μην υπάρξουν άλλα επεισόδια. Δεν είναι λίγοι που υποστηρίζουν ότι ο διαιτητής πήρε οδηγίες για να “εξασφαλίσει” την νίκη της Γιουβέντους. Το ποδόσφαιρο, όμως, έχασε πολλά περισσότερα εκείνο το βράδυ…\n\nΤην επόμενη μέρα, ο παρατηρητής της ΟΥΕΦΑ, Γκούντερ Σνάιντερ, επιρρίπτει ευθύνες αποκλειστικά στους οπαδούς της Λίβερπουλ, αθωώνοντας παράλληλα τους διοργανωτές του αγώνα, τους αρμόδιους του γηπέδου, τη βελγική αστυνομία και τους φιλάθλους της Γιουβέντους.\n\nΗ Λίβερπουλ έπρεπε να υποστεί εξοντωτικές ποινές. Στις 31 Μαΐου, η πρωθυπουργός της Βρετανίας, Μάργκαρετ Θάτσερ, πιέζει για την αποβολή όλων των αγγλικών ομάδων από όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.\n\nΤελικά, σε συνεννόηση της με την ΟΥΕΦΑ, θα “πετύχει” την απαγόρευση της συμμετοχής τους για 5 χρόνια ενώ για την Λίβερπουλ η απαγόρευση θα ισχύσει για ένα χρόνο παραπάνω… Ήταν βέβαια και ένα καθοριστικό χτύπημα της Θάτσερ απέναντι στον χουλιγκανισμό που βρισκόταν τότε στο αποκορύφωμά του και δημιουργούσε πολλά προβλήματα και στην Πρέμιερ Λιγκ.\n\nΗ Βρετανική Αστυνομία εξέτασε από την πλευρά της το βίντεο του αγώνα και συνέλαβε 27 άτομα με την υποψία της ανθρωποκτονίας, πλειοψηφία εξ αυτών, γνωστοί χούλιγκαν της Λίβερπουλ.\n\nΤο στάδιο της καταστροφής, το “Χέιζελ“, συνέχισε να λειτουργεί για περίπου δέκα χρόνια, φιλοξενώντας, όμως, αθλητικά γεγονότα άσχετα με το ποδόσφαιρο.\n

Οι άτυχοι οπαδοί

\nΡόκο Ατσέρα (29), Μπρούνο Μπάλι (50), Αλφονς Μπος, Τζιανκάρλο Μπρουσκέρα (21), Αντρέα Καζούλα (11), Τζιοβάνι Καζούλα (44), Νίνο Τσερούλο (24), Βίλι Σιέλενς, Τζιουζεπίνα Κόντι (17), Ντιρκ Ντενέκι, Ντιονίζιο Φάμπρο (51), Ζακ Φρανσουά, Εουτζένιο Γκαλιάνο (35), Φραντσέσκο Γκάλι (25), Τζιανκάρλο Γκονέλι (20), Φραντσέσκο Γκάλι (25), Τζιανκάρλο Γκονέλι (20), Αλμπέρτο Γκουαρίνι (21), Τζιοβαίνιο Λαντίνι (50), Ρομπέρτο Λορεντίνι (31), Μπάρμπαρα Λούσι (58), Φράνκο Μαρτέλι (46), Λόρις Μεσόρε (28), Τζιάνι Μαστρολάκο (20), Σέρτζιο Μπαστίνο Ματσίνο (20), Λουτσιάνο Ρόκο Παπαλούκα (38), Λουίτζι Πιντόνε (31), Μπέντο Πιστολάτο (50), Πάτρικ Ράντκλιφ, Ντομένικο Ραγκάτσι (44), Αντόνιο Ρανιανέζε (29), Κλοντ Ρομπέρ, Μάριο Ρόνκι (43), Ντομένικο Ρούσο (28), Ταρτσίζιο Σάλβι (49), Τζιανφράνκο Σάρτο (47), Αμεντέο Τζιουζέπε Σπαλαόρε (55), Μάριο Σπάνου (41), Ταρτσίζιο Βεντουρίν (23), Ζαν Μισέλ Βαλά, Κλαούντιο Τζαβαρόνι (28)\n\n \n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ClegJGD2zfE\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=q1npxg9szPY

Calciopoli 2006: Συγκλόνισε την ποδοσφαιρική Ευρώπη…

Calciopoli 2006: Συγκλόνισε την ποδοσφαιρική Ευρώπη...

Τον Μάιο του 2006 η Γιουβέντους είχε ανακηρυχθεί για δεύτερη σερί χρονιά πρωταθλήτρια Ιταλίας. Ήταν η εποχή που πολλοί παίκτες της θα συμμετείχαν στην Εθνική της Ιταλίας στο Μουντιάλ που θα γινόταν στην Γερμανία.Μέχρι που ένα σκάνδαλο ήρθε να “ταράξει τα νερά” της “Κυρίας” και όλου του ιταλικού ποδοσφαίρου.\n\nΤο παραπάνω σκάνδαλο έμεινε στην ιστορία με την ονομασία Calciopoli.Ξεκίνησε όταν κάποιες ιταλικές εφημερίδες δημοσιοποίησαν τηλεφωνικές συνομιλίες της σεζόν 2005-06 μεταξύ του τότε γενικού διευθυντή της Γιουβέντους Λουτσιάνο Μότζι και διάφορων μεγάλων αρχιδιαιτητών με σκοπό  να γίνονται αρεστοί ορισμοί διαιτητών για την ”Μεγάλη Κυρία”.Στις συνομιλίες, που είχαν μπροστάρη τον Μότζι, ακούστηκαν και άλλες που ήταν από παράγοντες των Φιορεντίνα, Μίλαν, Λάτσιο και Ρετζίνα.Επίσης , στο σκάνδαλο φαίνεται να συμμετείχαν ”γερά” ονόματα της διαιτησίας όπως οι Μασίμο Ντε Σάνκτις και Ρομπέρτο Ροζέτι, καθώς και παγκοσμίου φήμης παίκτες όπως ο Τζιανλούιτζι Μπουφόν, τερματοφύλακας της Γιουβέντους, που κατηγορήθηκε για παράνομο στοιχηματισμό σε ποδοσφαιρικούς αγώνες.\n\nΤο Calciopoli είχε αρκετές συνέπειες για τις παραπάνω ομάδες και όχι μόνο, αφού παραιτήθηκε ο πρόεδρος της Ιταλικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, Φράνκο Καράρο καθώς και όλο το διοικητικό συμβούλιο της Γιουβέντους,ενώ και η μετοχή της τελευταίας έπεσε κατακόρυφα λόγω των αναπόφευκτων ποινών που θα ακολουθούσαν.Όσον αφορά τις ίδιες τις ομάδες, αρχικά ο εισαγγελέας Στέφανο Παλάτσι πρότεινε τον υποβιβασμό της Γιουβέντους στην Serie C1 και των υπολοίπων 4 στην Serie B. Τελικά οι ποινές διαμορφώθηκαν ως εξής:\n\n-Υποβιβασμός της Γιουβέντους στην Serie B ξεκίνημα από το -9 την σεζόν 2006-07 ενώ παράλληλα της αφαιρέθηκαν τα πρωταθλήματα 2005 και 2006, με το τελευταίο να πηγαίνει στην Ίντερ, η οποία, εκμεταλλευόμενη το γεγονός,κατέκτησε στην συνέχεια 4 σερί πρωταθλήματα.\n\n-Η Μίλαν έπεσε από την 2η στην 3η θέση, συμμετέχοντας πάντως στο Champions League της σεζόν 2006-07(το οποίο και κατέκτησε) ενώ ξεκίνησε την ίδια σεζόν με -8.\n\n-Η Φιορεντίνα έπεσε από την 4η θέση στην 9η και ξεκίνησε το νέο πρωτάθλημα με -15\n\n-Η Λάτσιο έπεσε από την 6η στην 16η θέση και ξεκίνησε με -3\n\n-Τέλος,η Ρετζίνα ξεκίνησε την νέα σεζόν με -11’\n\nΟι παραπάνω ποινές προκάλεσαν πολλές αντιδράσεις από τους ανθρώπους της Γιουβέντους,καθώς θεώρησαν ότι εξαντλήθηκε η αυστηρότητα από τον εισαγγελέα.Ως συνέπεια είχαμε τον αποδεκατισμό της ομάδας(αποχώρηση του προπονητή Φάμπιο Καπέλο και πρωτοκλασάτων παικτών όπως Καναβάρο, Ιμπραίμοβιτς, Έμερσον, Βιειρά, Τουράμ και άλλων πολλών).Παρ’όλα αυτά η ”Μεγάλη Κυρία” επέστρεψε την επόμενη χρονιά στην μεγάλη κατηγορία και κατάφερε το 2012 να ξανακατακτήσει το σκουντέτο και στην συνέχεια τα 2 επόμενα,δείχνοντας ότι οι μεγάλες ομάδες μπορούν να ”αναγεννηθούν από τις στάχτες τους”…

Σώκρατες. Ιατρική, Καταχρήσεις, Πολιτική και Μπάλα…

Σώκρατες. Ιατρική, Καταχρήσεις, Πολιτική και Μπάλα...

Στις 19 Φεβρουαρίου του 1954 γεννήθηκε στο Μπέλεμ της Βραζιλίας ένας ακόμα παίκτης που έμελλε να γράψει την δική του ιστορία στο βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο και να βαδίσει στα χνάρια των Πελέ, Ριβελίνο, Τοστάο Ζάιρζίνιο και σία.Τ’όνομα αυτού Σώκρατες… Αρχαιοελληνικό και διαλεγμένο από τον πατέρα του, ο οποίος την εποχή που γεννήθηκε διάβαζε την Πολιτεία του Πλάτωνα και έτσι έδωσε στον γιό του τ’όνομα του αρχαίου φιλόσοφου( δύο αδέρφια του Σώκρατες ονομάστηκαν Σωσθένης και Σοφοκλής,παίρνοντας και αυτά αρχαιοελληνικά ονόματα.).\n\nΑπό μικρή ηλικία και σε αντίθεση με πολλά παιδιά της ηλικίας του, ο Σώκρατες δεν είχε κάποιο ίνδαλμα από τον χώρο του ποδοσφαίρου αλλά θαύμαζε άτομα από την πολιτική και καλλιτεχνική σκηνή όπως ο Τσε Γκεβάρα, ο Φιντέλ Κάστρο και ο Τζον Λένον. Άνθρωπος των γραμμάτων, σπούδασε ιατρική (απέκτησε το παρατσούκλι ”Δρ Σώκρατες”)ενώ, παράλληλα, έγραφε άρθρα σε εφημερίδες πολιτικού και οικονομικού περιεχομένου.\n\nΠαρά την ιατρική ο Σώκρατες έπινε και κάπνιζε σε υπερβολικό βαθμό,τα φυσικά του προσόντα όμως ήταν τέτοια που του επέτρεψαν να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο και το 1974 υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο με την Μποταφόγκο.Τέσσερα χρόνια μετά, σε μια Βραζιλία που υπήρχε το δικτατορικό πολίτευμα, ο Σώκρατες, όντας και αριστερός, μεταγράφηκε στην Κορίνθιανς, στην οποία εφαρμοζόταν η κορινθιακή Δημοκρατία και προέβλεπε συμμετοχή των παικτών σε αγωνιστικά και διοικητικά ζητήματα.\n\nΗ παραπάνω μεταγραφή ήταν ότι καλύτερο για τον Σώκρατες, ο οποίος έμεινε στην ιστορία  τόσο για την υψηλή του τεχνική κατάρτιση(βρίσκεται ανάμεσα στα μεγαλύτερα ονόματα του βραζιλιάνικου και παγκόσμιου ποδοσφαίρου) όσο και για τα πολιτικά μηνύματα που προσπαθούσε να περάσει, κυρίως μέσω μιας κορδέλας που φόραγε στο κεφάλι του και έγραφε ”Ελευθερία και Δικαιοσύνη” ή ”Οι άνθρωποι χρειάζονται δικαιοσύνη”.\n\nΑγωνιστικά διατήρησε το υψηλό του επίπεδο για πάρα πολλά χρόνια. Πέρα από τις βραζιλιάνικες ομάδες, πέρασε έναν χρόνο από την Ευρώπη και συγκεκριμένα στην ιταλική Φιορεντίνα. Με την φανέλα της Εθνικής Βραζιλίας  εντυπωσίασε την υφήλιο στα Μουντιάλ του 1982 και του 1986, άσχετα αν δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιο από αυτά.(το κατάφερε μερικά χρόνια αργότερα, το 1994, ο μικρότερος αδερφός του Ράι).\n\nΤο 2004 επέστρεψε για ένα μήνα στην δράση σε μια ερασιτεχνική ομάδα της Αγγλίας (Garforth) και εργάστηκε ως παίκτης-προπονητής. Ήταν η τελευταία ”σάμπα” του μεγάλου Βραζιλιάνου, οποίος το 2011 άφησε την τελευταία του πνοή στην μονάδα εντατικής θεραπείας του Σάο Πάολο Άλμπερτ Άινστάιν, από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, που ήταν άλλωστε και το πάθος του-κατά τα άλλα- εξαιρετικού αθλητή και ανθρώπου Σώκρατες…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=XcqAD697Cbk

Θάνατος στο χορτάρι…

Είναι οι φορές που το αίμα παγώνει…Είναι η στιγμή που μένει για πάντα στο μυαλό και στην σκέψη…Είναι αυτό που λέμε ”όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος”…Αρκετές φορές στα γήπεδα έχουμε δει σοβαρούς τραυματισμούς,επεισόδια, δυνατά συναισθήματα κοκ. Το να βλέπεις όμως τον ίδιο τον θάνατο σε ανύποπτο χρόνο είναι το λιγότερο σοκαριστικό και κάτι που σε ”σημαδεύει” για μια ζωή στην ψυχή σου. Μπορεί το sportbrio συνήθως να ”προσφέρει” ευχάριστα θέματα αλλά εδώ θα μας επιτρέψετε να δώσουμε έμφαση στην δυσάρεστη πλευρά του αθλητισμού,που είναι ο θάνατος,  πολύ απλά γιατί ΥΠΑΡΧΕΙ και δεν μπορούμε να την παραβλέψουμε. Πάμε λοιπόν να θυμηθούμε μερικές περιπτώσεις θανάτων ποδοσφαιριστών μέσα στο γήπεδο που ακόμα και σήμερα δημιουργούν δέος…\n\nΜαρκ Βιβιέν Φοέ (Γαλλία 2003)\n\nΣτο γήπεδο ”Ζερλάν” το Καμερούν αντιμετώπιζε την Κολομβία για τα ημιτελικά του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών. Ο αγώνας βρισκόταν στο 75′ όταν ο 28χρονος Καμερουνέζος Μαρκ Βιβιέν Φοέ έπεσε αναίσθητος στο κέντρο του γηπέδου. Η εικόνα ήταν σοκαριστική, καθώς τα μάτια του είχαν γυρίσει. Παρά την άμεση ιατρική επέμβαση, ήρθε ο θάνατός του μια ώρα μετά, με την διάγνωση να λέει ”υπερτροφική δεξιά κοιλία που οδήγησε σε ανακοπή”. Την επόμενη μέρα στον τελικό αναρτήθηκε ένα μεγάλο πανό προς τιμήν του που έλεγε ”ένα λιοντάρι ποτέ δεν πεθαίνει, απλά κοιμάται”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=xjcdH3J4PNE\n\nΜίκλος Φεχέρ (Πορτογαλία 2004)\n\nΣτις 25 Ιανουαρίου του 2004 η Μπενφίκα έπαιζε εκτός με την Γκιμαράες για το πορτογαλικό πρωτάθλημα και ήταν μπροστά στο σκορ με 1-0. Ο 25χρονος Ούγγρος επιθετικός των ”αετών” Μίκλος Φεχέρ, αφού χρεώνεται με κίτρινη κάρτα για καθυστέρηση, χαμογελάει ειρωνικά και πάει να βοηθήσει στην άμυνα. Δεν προλαβαίνει να κάνει όμως 2 βήματα και σωριάζεται στο έδαφος. Υπέστη καρδιακή προσβολή και η βοήθεια του γιατρού δεν ήταν αρκετή…Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και λίγες ώρες μετά διαπιστώθηκε ο θάνατος του, με την διάγνωση να λέει ότι έπασχε από δυσπλασία στην καρδιά και όχι από χρήση αναβολικών ή άλλων απαγορευμένων ουσιών.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=KplarFrNjf0\n\nΣερζίνιο (Βραζιλία 2004)\n\nΤην ίδια χρονιά με τον Φεχέρ είχαμε άλλον έναν θάνατο στο γήπεδο, αυτόν του Βραζιλιάνου Σερζίνιο στον αγώνα Σάο Καετάνο-Σάο Πάολο. Ο 30χρονος  εξέπνευσε κατά την διάρκεια του αγώνα και η αυτοψία έδειξε ότι ο θάνατος του προήλθε από το γεγονός ότι η καρδιά του ζύγιζε 600 γρ δηλαδή το διπλάσιο από το φυσιολογικό. Ως ένοχοι γι’αυτόν τον θάνατο κρίθηκαν ο πρόεδρος και ο γιατρός της Σάο Καετάνο και τιμωρήθηκαν από τις αρχές της χώρας.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Q6XRLe2yEQk\n\nΑντόνιο Πουέρτα (Ισπανία 2007)\n\nΣτο ματς της Σεβίλλης με την Χετάφε και συγκεκριμένα στο 30′ ο αμυντικός της πρώτης, Αντόνιο Πουέρτα, πέφτει στο έδαφος έχοντας υποστεί 2 καρδιακά επεισόδια. Με την άμεση επέμβαση του ιατρικού επιτελείου ανακτά τις αισθήσεις του και μεταφέρεται στα αποδυτήρια όπου λιποθυμάει ξανά. Μεταφέρεται στην εντατική και μετά από λίγο ο πρόεδρος της Σεβίλλης δηλώνει ότι η κατάστασή του είναι σταθερή. Δυστυχώς,και ενώ η αποστολή της Σεβίλλης είναι στον δρόμο για την Αθήνα για τον επαναληπτικό με την ΑΕΚ για το Τσάμπιονς Λιγκ, ανακοινώνεται ο θάνατος του.Τα ΜΜΕ της Ισπανίας διαδίδουν ότι ο θάνατος προήλθε από κάποια μορφή δυσπλασίας στην καρδιά,κάτι που τον οδήγησε και στα 2 καρδιακά επεισόδια στο ματς με την Χετάφε. Μετά από 5 προσπάθειες καρδιακής ανάνηψης, οι γιατροί δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο και  το αποτέλεσμα ήταν μοιραίο…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=b6f6ohkUS-0\n\nΤο συγκινητικό ”αντίο” των φιλάθλων της ΑΕΚ στον Πουέρτα…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=AWOEXI8kxWs\n\nΑιωνία τους η μνήμη και ας ευχηθούμε όχι άλλες τέτοιες σκηνές ποτέ και πουθενά…\n\n 

Δείτε το εξαιρετικό animation της Nike για το μουντιάλ “Risk Everything”

https://www.youtube.com/watch?v=Iy1rumvo9xc\n\nΗ Nike στα πλαίσια του μουντιάλ έφτιαξε ένα πολύ ευρηματικό βίντεο με ιστορία animation. Αξίζει να το δείτε…

Μπουνιές μεταξύ συμπαικτών εν ώρα αγώνα δεν είχαμε ξαναδεί…

https://www.youtube.com/watch?v=AFLeTm46CqQ&feature=youtu.be\n\nΛένε πως η ομάδα πρέπει πρώτα να είναι οικογένεια. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως οι παίκτες της Newcastle, Dyer και Bowyer, βγήκαν εκτός ορίων αφού “πιάστηκαν στα χέρια” κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ως φυσικό επακόλουθο, αντίκρισαν κι οι δυο την κόκκινη κάρτα…