Category: Ευρώπη

Posted on

Ελλάδα vs Ευρώπη: Κλασσικές “γιγαντομαχίες”

Ελλάδα vs Ευρώπη: Κλασσικές "γιγαντομαχίες"

\n\nΤο “χρυσό” Ευρωμπάσκετ του 1987, είχε ως αποτέλεσμα την εκτόξευση όλου του ελληνικού μπάσκετ, τόσο σε επίπεδο Εθνικής ομάδας, όσο και σε συλλογικό.Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι από εκείνο το “σωτήριο (μπασκετικά) έτος, μετράμε αμέτρητες επιτυχίες των ομάδων μας στα κύπελλα Ευρώπης, είτε με τίτλους, είτε με συμμετοχές σε φάιναλ-φορ, είτε με μεγάλες νίκες εντός και εκτός έδρας.\n\nΤο γεγονός ότι έχουμε κατακτήσει 9 φορές την Ευρωλίγκα(6 ο ΠΑΟ, 3 ο Ολυμπιακός) αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τα παραπάνω.Ίσως όμως, πιο σημαντικό και από τους αριθμούς να είναι το γεγονός ότι πλέον το ελληνικό μπάσκετ αντιμετωπίζεται με τον απόλυτο σεβασμό και θεωρείται ότι π.χ. και το ισπανικό ποδόσφαιρο για την Ευρώπη.\n\nΚάποιες μάχες ομάδων μας με “μεγαθήρια” της “Γηραιάς ηπείρου” έχουν φτάσει σε σημείο να χαρακτηριστούν ως “γιγαντομαχίες” και “all-time classic” καθώς, με την πάροδο του χρόνου απέκτησαν ξεχωριστή σημασία, κερδίζοντας παράλληλα το ενδιαφέρον του μπασκετικού κοινού.Το sportbrio σας θυμίζει 4 από αυτές…\n

1)Άρης-Μακάμπι

\nΟ μεγάλος Άρης της δεκαετίας του ’80, ήταν η ομάδα που ένωνε όλους τους φιλάθλους, ανεξαρτήτου “χρώματος”.Μπορούμε να πούμε, ότι αν και δεν κατέκτησε ποτέ την κορυφή της Ευρώπης,ήταν αυτός που, σε συνέχεια του “χρυσού” ’87, έφερε τις πρώτες μεγάλες νίκες σε συλλογικό επίπεδο όπως αυτήν εκτός έδρας με την Μπαρτσελόνα την σεζόν 1987-88 και το “διπλό” με την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Γιουγκοπλάστικα το 1990.\n\nΌμως, μπορούμε να πούμε ότι στο “πάνθεον” της ιστορίας γράφτηκαν με λίγο μεγαλύτερα γράμματα οι αναμετρήσεις με την Μακάμπι Τελ Αβίβ, κυρίως λόγω της μεγάλης κόντρας Γκάλη-Τζάμσι αλλά και μιας χαμένης ευκαιρίας για συμμετοχή του Άρη σε τελικό Πρωταθλητριών, το 1989, όταν ένα επεισόδιο μεταξύ του Γιαννάκη και του (συγχωρεμένου πια) Μαγκί έγινε αφορμή ο Άρης να χάσει τον ρυθμό του και το προβάδισμα που είχε έως τότε(68-60) και τελικά να ηττηθεί.\n\nΓενικά οι αναμετρήσεις ήταν μεγάλες και ο Άρης ήταν ίσως ο πρώτος, που ένιωσε από “πρώτο χέρι” την καυτή ατμόσφαιρα του Γιάντ Ελιάου(γήπεδο της Μακάμπι, σημερινό NOKIA ARENA).T0 1983 μάλιστα κατάφερα να φύγει νικητής αλλά να αποκλειστεί γιατί είχε χάσει με μεγαλύτερη διαφορά στο Αλεξάνδρειο.\n\nΠροϊστορία του Αρη με τη Μακάμπι για την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση:\n

    \n

  • 31/10/1979: Αρης-Μακάμπι 104-103

    • \n

  • 29/11/1979: Μακάμπι-Αρης 111-78

    • \n

  • 27/10/1983: Αρης-Μακάμπι 62-68

    • \n

  • 03/11/1983: Μακάμπι-Αρης 75-76

    • \n

  • 10/12/1987: Μακάμπι-Αρης 95-91

    • \n

  • 25/02/1998: Αρης-Μακάμπι 93-77

    • \n

  • 22/12/1988: Μακάμπι-Αρης 97-77

    • \n

  • 23/02/1989: Αρης-Μακάμπι 90-102

    • \n

  • 04/04/1989: Μακάμπι-Αρης 99-86

    • \n

  • 01/02/1990: Αρης-Μακάμπι 98-81

    • \n

  • 29/03/1990: Μακάμπι-Αρης 94-92

    • \n

  • 17/01/1991: Αρης-Μακάμπι 93-81

    • \n

  • 14/03/1991: Μακάμπι-Αρης 101-89

    • \n

  • 06/12/2007: Μακάμπι-Αρης 85-70

    • \n

\n

Η χαμένη ευκαιρία και το επειόδιο Γιαννάκη-Μαγκί…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=CucCEP0BD-o?w=728\n\n \n\n

2)ΠΑΟ-Μακάμπι

\nΜετά τον Άρη, ήταν η σειρά του ΠΑΟ να δώσει τις δικές του “γιγαντομαχίες” με την “ομάδα του λαού”. Οι “¨πράσινοι” βρέθηκαν πολλές φορές αντίπαλοι με του Ισραηλινούς και μάλιστα σε αγώνες που έκριναν τίτλο.\n\n3 τελικοί (2000, 2001, 2011), ημιτελικοί φάιναλ φορ(2002, 2005) και προημιτελικές αναμετρήσεις(χαρακτηριστική αυτή του 2012 όπου αμφότερες έσπασαν τις έδρες με τελικό νικητή τον ΠΑΟ με 3-2 νίκες) συνθέτουν το παζλ αυτών των επικών αναμετρήσεων, όπου την “μερίδα του λέοντος” την έχει ο, έξι φορές πρωταθλητής Ευρώπης, ΠΑΟ.\n\nΜια στιγμή που έμεινε χαραγμένη στις μνήμες είναι ο τελικός του 2000 στην Θεσσαλονίκη, όπου, λίγο πριν το τέλος και με το σκορ στο 60-57 υπέρ του ΠΑΟ, ένας παίκτης-έμβλημα για την Μακάμπι, (αλλά αγωνιζόμενος τότε για τους “πράσινους”)ο Κάτας, πέτυχε ένα καθοριστικό τρίποντο που τελικά έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην νίκη του “τριφυλλιού” με 73-67.\n

Οι αναμετρήσεις

\n

    \n

  • 1971-72: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση των 16) 81-73

    • \n

  • 1971-72: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση των 16) 81-80

    • \n

  • 1974-75: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Β’ Γύρος) 76-90

    • \n

  • 1974-75: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Β’ Γύρος) 113-80

    • \n

  • 1980-81: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 81-76

    • \n

  • 1980-81: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 83-71

    • \n

  • 1981-82: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 112-91

    • \n

  • 1981-82: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 78-86

    • \n

  • 03/11/1994: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 63-62

    • \n

  • 19/01/1995: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 92-91

    • \n

  • 21/12/1995: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 67-62

    • \n

  • 15/02/1996: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 79-86

    • \n

  • 24/09/1998: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 62-84

    • \n

  • 05/11/1998: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 67-58

    • \n

  • 20/04/2000: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Τελικός Ευρωλίγκα) 67-73

    • \n

  • 13/05/2001: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Τελικός Σουπρολίγκα) 81-67

    • \n

  • 03/05/2002: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Ημιτελικός Final 4) 83-75

    • \n

  • 24/10/2002: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Κανονική Περίοδος) 64-77

    • \n

  • 09/01/2003: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Κανονική Περίοδος) 79-86

    • \n

  • 20/11/2003: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Κανονική Περίοδος) 97-75

    • \n

  • 22/01/2004: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Κανονική Περίοδος) 84-91

    • \n

  • 06/05/2005: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Ημιτελικός Final 4) 91-82

    • \n

  • 07/12/2006: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Κανονική Περίοδος) 90-88

    • \n

  • 01/02/2007: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Κανονική Περίοδος) 76-73

    • \n

  • 08/05/2011: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Τελικό Ευρωλίγκας) 78-70

    • \n

  • 20/03/2012: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Play offs) 93-73

    • \n

  • 22/03/2012: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Play offs) 92-94

    • \n

  • 27/03/2012: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Play offs) 65-62

    • \n

  • 29/03/2012: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Play offs) 69-78

    • \n

  • 05/04/2012: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Play offs) 86-85

    • \n

  • 14/11/2013: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Κανονική Περίοδος) 75-68

    • \n

  • 19/12/2013: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Κανονική Περίοδος) 55-68

    • \n

\n

Ο τελικός του Κάτας…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=_VG_EkUnX1U?w=728\n

3)Ολυμπιακός -Ρεάλ

\nΟι “γιγαντομαχίες” μεταξύ των 12 φορές συνολικά πρωταθλητών Ευρώπης(9 η Ρεάλ, 3 ο Ολυμπιακός) ξεκινάνε ουσιαστικά από το 1993(πριν είχαν συναντηθεί 2 φορές το 1979)με αναμετρήσεις που έγραψαν ιστορία και κρίθηκαν πολλές φορές κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.(όπως το 1993 με ακυρωθέν καλάθι του Σαμπόνις στην λήξη και το 1994 με καλάθι του Νάκιτς)\n\nΟι δύο ομάδες τέθηκαν 3 φορές αντιμέτωπες σε τελικούς (1995, 2013, 2015), αλλά και μια “συμβολική” την σεζόν 2000-01 όπου έδωσαν τον πρώτο αγώνα στην μετονομασία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών σε Ευρωλίγκα.\n\nΕπίσης, το 1994 ο Ολυμπιακός πέτυχε την πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας στην Μαδρίτη με καλάθι του Σιγάλα ακριβώς με την λήξη του αγώνα, νίκη που του έδωσε ώθηση στο να φτάσει στον τελικό εκείνη την χρονιά, χάνοντας εκείνον τον “καταραμένο τελικό” απέναντι στην Μπανταλόνα…\n

    \n

  • 1978-79 (Όμιλοι Κυπέλλου Πρωταθλητριών): Ρεάλ -Ολυμπιακός 113-72

    • \n

  • 1978-79 (Όμιλοι Κυπέλλου Πρωταθλητριών): Ολυμπιακός-Ρεάλ 97-101

    • \n

  • 1992-93 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 92-74

    • \n

  • 1992-93 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 63-62

    • \n

  • 1993-94 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 57-58

    • \n

  • 1993-94 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 75-73

    • \n

  • 1994-95 (Τελικός Ευρωλίγκα): Ρεάλ-Ολυμπιακός 73-61

    • \n

  • 1995-96 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, α’ αγώνας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 68-49

    • \n

  • 1995-96 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, β’ αγώνας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 80-77

    • \n

  • 1995-96 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, γ’ αγώνας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 80-65

    • \n

  • 1997-98 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 77-78

    • \n

  • 1997-98 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 82-75

    • \n

  • 2000-01 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 75-73

    • \n

  • 2000-01 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 91-84

    • \n

  • 2002-03 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 73-66

    • \n

  • 2002-03 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 71-68

    • \n

  • 2004-05 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 76-62

    • \n

  • 2004-05 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 75-83

    • \n

  • 2007-08 (TΟΠ-16 Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 80-70

    • \n

  • 2007-08 (TΟΠ-16 Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 72-63

    • \n

  • 2008-09 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, α’ αγώνας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 88-79

    • \n

  • 2008-09 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, β’ αγώνας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 79-73

    • \n

  • 2008-09 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, γ’ αγώνας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 71-63

    • \n

  • 2008-09 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, δ’ αγώνας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 75-78

    • \n

  • 2010-11 (Πρώτη Φάση Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 82-66

    • \n

  • 2010-11 (Πρώτη Φάση Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 82-68

    • \n

  • 2012-13 (Τελικός Ευρωλίγκα): Ολυμπιακός-Ρεάλ 100-88

    • \n

  • 2013-14(προημιτελικά): πέρασε η Ρεάλ με 3-2 νίκες

    • \n

  • 2014-15(Τελικός):Νίκη Ρεάλ με 78-59

    • \n

\n

Σιγάλας at the buzzer…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=m80g2CrvYow?w=728\n

4)”Αιώνιοι” εναντίον “αρκούδας

\nΗ μεγάλη δύναμη του ρωσικού μπάσκετ, ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει βρει τον μπελά της ουκ ολίγες φορές από Ολυμπιακό και ΠΑΟ, καθώς αμφότεροι της έχουν “φράξει” πολλές φορές τον δρόμο για τον τίτλο.\n\nΤα τελευταία 10 χρόνια, η “αρκούδα” ξεκινάει ως ένα από τα μεγάλα φαβορί για την κορυφή, αλλά τις πιο πολλές φορές βρίσκει μπροστά της τους “Έλληνες” και “μένει με την όρεξη”.Δύο φορές ο ΠΑΟ(τελικοί 2007, 2009) και μία ο Ολυμπιακός(2012) της άρπαξαν κυριολεκτικά το τρόπαιο μέσα από τα χέρια.Όλοι οι αγώνες πάντως ήταν συναρπαστικοί και έμειναν στους κορυφαίους στην ιστορία της Ευρωλίγκας.\n\nΕπίσης πολλές φορές οι ελληνικές ομάδες αντιμετώπισαν την ΤΣΣΚΑ σε ημιτελικό και τις πιο πολλές φορές την απέκλεισαν(ΠΑΟ το 1996, Ολυμπιακός 2013, 2015) ενώ κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει το “επικό” “three on three” στον τρίτο προημιτελικό του 1995 στο ΣΕΦ, με την περίφημη ιστορία των ¨δηλητηριασμένων νερών”, τα οποία έστειλαν στο νοσοκομείο 5 παίκτες των Ρώσων..\n

Το περίφημο “three on three”

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=5_Ogcuz6Zvc?w=728\n

Θρίαμβος του ΠΑΟ…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=HREHAdqkU0c?w=728\n

Αξέχαστο buzzer-beater Πρίντεζη…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=_4eO-WEQk8g?w=728\n\nΣυνεχίζεται….\n

Posted on

Τζόρνταν: “Tαύρος” made in Spain…

Τζόρνταν: "Tαύρος" made in Spain...

\n\nΤο να μιλήσει κάποιος για τον Μάικλ Τζόρνταν και την αξία του είναι πλέον περιττό καθώς ακόμα και στην απομονωμένη χώρα του κόσμου ο καθένας γνωρίζει ότι αυτό το όνομα είναι η “έννοια” του μπάσκετ.\n\nΗ παρουσία του και μόνο σε οποιοδήποτε γήπεδο του NBA ξεσήκωνε ενθουσιασμό και χειροκροτήματα ακόμα και από αντίπαλους φιλάθλους.Όταν ειδικά όμως “πέρναγε” στην άλλη όχθη του Ατλαντικού ο ενθουσιασμός από τους τυχερούς Ευρωπαίους, που θα τον έβλεπαν να αγωνίζεται έστω και για λίγο στην “¨γηραιά ήπειρο”, χτυπούσε “κόκκινο”.\n

2ήμερο στην Ισπανία και “προεόρτια” για Ντριμ Τιμ 1

\nΤο 1990 ο Τζόρνταν δεν είχε ακόμα κατακτήσει κάποιον τίτλο στο NBA.Ωστόσο η φήμη του ήταν ήδη τεράστια σε κάθε γωνιά του πλανήτη.29 και 30 Αυγούστου λοιπόν ,ο “Air” πραγματοποιεί ένα διήμερο ταξίδι σε Βαρκελώνη και Μαδρίτη προκειμένου να “ευλογήσει” με την παρουσία του την έναρξη της ΑCB(ονομασία του ισπανικής ομοσπονδίας μπάσκετ).\n\nΚατά την διάρκεια της επίσκεψης δίνει δύο συνεντεύξεις Τύπου στις δύο πόλεις και επισκέπτεται τα γραφεία της ACB καθώς και τα αντίστοιχα της Nike εκτοξεύοντας αυτόματα τις μετοχές και των 2 στα ύψη.\n\nΠαράλληλα παίρνει και μια “γεύση” από την χώρα στην οποία 2 χρόνια αργότερα θα αγωνιζόταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες με την ιστορική Ντριμ-Τιμ 1 “παρέα” με άλλους 11 “θρύλους”.\n

Συμμετοχή σε αγώνα και..κριτής

\nΜια παρουσία όμως σαν του Τζόρνταν δεν θα μπορούσε να μείνει μόνο σε επισκέψεις εκτός αγωνιστικών χώρων.Ο “Θεός” του μπάσκετ λοιπόν είχε προγραμματίσει, στις 30 Αυγούστου στο Palacios de los Deportes της Mαδρίτης, να δείξει λίγο από το ταλέντο του σ’έναν αγώνα επίδειξης μεταξύ των καλύτερων παικτών της ACB.\n\nΟι δύο ομάδες χωρίστηκαν σε “πορτοκαλί” και “μπλε” και ο Τζόρνταν αγωνίστηκε ένα ημίχρονο με την καθεμία.Aν και σχεδόν απροπόνητος πέτυχε 37 πόντους συνολικά σε έναν αγώνα δύο 15λεπτων και στον οποίο αποχώρησε 1.5 λεπτό πριν το τέλος μέσα σε πανδαιμόνιο.\n\nΠριν τον αγώνα είχε διατελέσει και “χρέη” κριτή στον διαγωνισμό καρφωμάτων της NIKE για νέους αθλητές.Ήταν ένας αγώνας-εμπειρία ζωής για όσους ήταν έξω και μέσα στον αγωνιστικό χώρο εκείνη την ημέρα καθώς μέχρι τότε οι επισκέψεις των σταρ του NBA στην Ευρώπη ήταν σπάνιες και η μπασκετική απόσταση μεταξύ των 2 ηπείρων τεράστια…\n

Οι συνθέσεις του ιστορικού αγώνα…

\nΜΠΛΕ: Αντούνιεθ 2, Βιγιακάμπα 4, Γουίσλοου 16, ΜακΓκι 20, Τόμπσον 12, Κρέους 5, Σμιθ 4, Μπίγκενχαϊμερ 12, Ντέιβις 4, Τζόρνταν 21.\n\nΠΟΡΤΟΚΑΛΙ: Γιορέντε 4, Σίμπσον 9, Α. Μαρτίν 6, Νόρις 10, Τζόρνταν 16, Μοντέρο 8, Τζάκσον 4, Ρίβας 2, Ερέρα 15, Μπέρι 13.\n\nΟ Τζόρνταν ” Ισπανός ταύρος…”\n \nhttps://www.youtube.com/watch?v=gj3C8GfdQqk?w=728\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=LiP75ZfixYY?w=728

Posted on

Ολυμπιακός-Ρεάλ. Κόντρες από το παρελθόν

Ολυμπιακός-Ρεάλ. Κόντρες από το παρελθόν

\n\nΚάποια ζευγάρια στην Ευρωλίγκα έχουν γράψει την δική τους ιστορία μέσω συναρπαστικών αγώνων που χαρακτηρίστηκαν από πάθος ένταση και πολλές φορές διαμαρτυρίες.\n\nΟ Ολυμπιακός και η Ρεάλ Μαδρίτης έχουν βρεθεί τα τελευταία περίπου 20 χρόνια πάρα πολλές φορές αντίπαλοι και δίχως αμφιβολία αποτελούν ένα all-time classic ζευγάρι.Το γεγονός μάλιστα ότι έχουν αγωνιστεί σε 3 τελικούς(1995,2013 και 2015) ενισχύει τον παραπάνω χαρακτηρισμό.\n\nΑς κάνουμε μια μίνι αναδρομή σε μερικά σημαντικά παιχνίδια ξεκινώντας από τον μεγάλο Άρβιντας Σαμπόνις και καταλήγοντας στον Ρούντι Φερνάντεθ…\n

1993:Πρώτη νίκη επί της “βασίλισσας”…

\nΗ σεζόν 1992-93 ήταν η πρώτη μετά από πάρα πολλά χρόνια που ο αναγεννημένος Ολυμπιακός του Ιωαννίδη “πρωτοέδειξε τα δόντια του”.Η νίκη στο ΣΕΦ απέναντι στην Ρεάλ του Σαμπόνις με 63-62 ήταν ίσως η μεγαλύτερη στην ιστορία του έως εκείνη την στιγμή και κρίθηκε από τον μη καταλογισμό ενός καλαθιού του Σαμπόνις ως εκπρόθεσμο…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wC0LtDmptrE?w=728\n

1994:Buzzer beater εις διπλούν

\nΗ επόμενη χρονιά ήταν η απόλυτη καταξίωση για την ομάδα του Πειραιά που έφτασε μέχρι τον τελικό και έχασε το τρόπαιο από αυτοκτονία στον άτυχο τελικό με την Μπανταλόνα.”Κλειδί” γι’αυτήν την πορεία αποτέλεσαν οι δύο νίκες επί της Ρεάλ του Σαμπόνις(πάλι) σε Ισπανία και Ελλάδα με Σιγάλα και Νάκιτς να πετυχαίνουν αντίστοιχα τα νικητήρια καλάθια…Μάλιστα στο ματς στο ΣΕΦ η είσοδος των φιλάθλων του Ολυμπιακού στο γήπεδο για να πανηγυρίσουν στοίχισε στην ομάδα μια αγωνιστική κεκλεισμένων\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=m80g2CrvYow?w=728\n \n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=82LXGpvsrCA?w=728\n

1995:η εκδίκηση του Σαμπόνις

\nΤο 1995 οι δύο ομάδες βρέθηκαν στον τελικό της Σαραγόσα. Ο Ολυμπιακός αυτήν την φορά υποτάχθηκε στην ανωτερότητα της Ρεάλ των Σαμπόνις, Αρλάουκας και Ομπράντοβιτς.Ήταν η τελευταία χρονιά του Σαμπόνις στην Ευρώπη πριν αναχωρήσει για τον “μαγικό κόσμο” του NBA…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=mwE11x8OEro?w=728\n

2001:αγώνας ιστορικού περιεχομένου

\nΗ σεζόν 2000-2001 ήταν χρονιά που το Κύπελλο Πρωταθλητριών μετονομάστηκε σε Ευρωλίγκα(την ίδια χρονιά ήταν η μοναδική φορά που γίναν δύο διοργανώσεις, η Ευρωλίγκα και η Uleb, καθώς επήλθε ρήξη ανάμεσα στις 2 ομοσπονδίες) Ο αγώνας Ρεάλ-Ολυμπιακού ήταν ο πρώτος χρονολογικά για την νεοσύστατη Ευρωλίγκα…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=7MEej9iXesc?w=728\n

2009:επιστροφή του Ολυμπιακού στα Φάιναλ-Φορ…

\nΟ Ολυμπιακό είχε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που απείχε από την συμμετοχή σε Φάιναλ-φορ .Από το 1999 μέχρι το 2009 η ομάδα του λιμανιού έμενε εκτός.Τελικά η κατάρα έσπασε στα προημιτελικά το 2009 απέναντι στην Ρεάλ την οποία απέκλεισε με 3-1 νίκες, με τον Παπαλουκά στο τιμόνι…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=IGNr3T70iIo?w=728\n

2013:η ρεβάνς του Ολυμπιακού

\nΟ τελικός του 2013 στην Κωσταντινούπολη ήταν ένας πραγματικός θρίαμβος του ολυμπιακού του Σπανούλη απέναντι στην Ρεάλ του Ρούντι Φερνάντεθ και μάλιστα με ίδια διαφορά πόντων που είχε χάσει στην Σαραγόσα το 1995.Ο Ολυμπιακός κατέκτησε την 2η σερί Ευρωλίγκα και άφησε την Ρεάλ για 18ο χρόνο χωρίς τρόπαιο.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wQLNGEVX_dM?w=728\n\n

Posted on

Ρούντι Φερνάντεθ. “Λατρεύεις” να τον μισείς…

Ρούντι Φερνάντεθ. "Λατρεύεις" να τον μισείς...

\n\nΗ έννοια “μεγάλος αθλητής” είναι “ιερή”.Αυτός ο όρος δεν είναι υπερβολικός γιατί μέσα του εμπεριέχονται όλα τα προτερήματα που πρέπει να έχει ο αθλητής προκειμένου να ξεχωρίζει από τους άλλους και να δίνει μια ιδανική εικόνα στα τόσα χιλιάδες ή εκατομμύρια “μάτια” που τον παρακολουθούν και πιθανόν να θέλουν να του μοιάσουν.\n\nΣίγουρα το σημαντικότερο από τα παραπάνω είναι τα προσόντα που δείχνει εντός αγωνιστικών χώρων και οι επιδόσεις του.Όμως εξίσου(αν όχι παραπάνω) σημαντικό είναι η συμπεριφορά και το ήθος που επιδεικνύει ακόμα και όταν κάτι δεν του αρέσει.\n\nΑν το τελευταίο χαρακτηρίζεται από μικροπρέπεια και αλαζονεία τότε μπορεί να “χαλάσει όλη η μαγιά” και το παράδειγμα να γίνει αντι-παράδειγμα.Ο Ισπανός παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης, Ρούντυ Φερνάντεθ έχει “φροντίσει” πολλάκις γι’αυτό…To sporbrio σας θυμίζει μερικά από τα “κατορθώματα” του που εξελίχτηκαν σε “σόου” για “γέλια και για κλάματα”\n

Σταρ, “θεατρίνος”και”παλιόπαιδο” στην συσκευασία του ενός…

\nΤο ταλέντο του Ισπανού δεν αμφισβητείται από κανέναν.Άλλωστε αγωνίστηκε και στο NBA (2008-2011 και το 2012 με Μπλέηζερς και Νάγκετς αντίστοιχα) ενώ με την εθνική Ισπανίας ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή.\n\nΟ χαρακτήρας του όμως είναι αυτός που μέχρι σήμερα τον εμποδίζει στο να χαρακτηριστεί “ηγέτης”.Βέβαια τον θεατρινισμό και την κουτοπονηριά στο μπάσκετ τα έχουν οι Ισπανοί γενικότερα, ωστόσο στην περίπτωση του Φερνάντεθ αυτά “πολλαπλασιάζονται”.\n\nΆλλωστε τον μεγάλο παίκτη μια ομάδα τον χρειάζεται για να την ηρεμεί στα δύσκολα και όχι για να κάνει σαν “κακομαθημένο παιδί” που δεν ξέρει να χειριστεί καταστάσεις…Τα παρακάτω βίντεο άλλωστε μαρτυρούν γιατί ο 30χρονος Ρούντυ έχει γίνει “κόκκινο πανί” για πολλούς…\n

1)Όσκαρ ηθοποιίας…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=GjzUGzI3HRQ?w=728\n

2)Κουτοπονηριά…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=tCDerpBv95I?w=728\n

3)Απέναντι στον Σπανούλη …

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=TmGFIsVvPYE?w=728\n

4)”Εξαγρίωσε” ακόμα και τους ήρεμους Λιθουανούς…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=YmXcys4rmj8?w=728\n

5)Έπρεπε να πάει στο Χόλυγουντ…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=OXZYnPvS8pU?w=728\n\nΤα συμπεράσματα δικά σας…\n

Posted on

Φάιναλ Φορ. Οι μεγάλες εκπλήξεις

Φάιναλ Φορ. Οι μεγάλες εκπλήξεις

\n\nΟ θεσμός του Φάιναλ Φορ στην Ευρωλίγκα πρωτοεμφανίστηκε το 1988 και μέχρι σήμερα παραμένει ίδιος και απαράλλαχτος.Μπορεί να αλλάζει ενίοτε το σύστημα διεξαγωγής αγώνων μέχρι οι ομάδες να φτάσουν εκεί αλλά η τελική φάση παραμένει σε αυτήν την μορφή.\n\nΕίναι λογικό άλλωστε καθώς μέχρι σήμερα έχουν γίνει συναρπαστικοί αγώνες με τον “Δαυίδ” να κερδίζει τον “Γολιάθ” ουκ ολίγες φορές.\n\nΤο SportBrio κάνει μια μίνι αναδρομή στο παρελθόν και σας θυμίζει τις, κατά την γνώμη του, μεγαλύτερες εκπλήξεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα σε Φάιναλ Φορ…(η σειρά γίνεται βάσει χρονολογίας).\n

1)1992:Η “τρίποντη μαχαιριά” του Τζόρτζεβιτς…

\nΣτο Φάιναλ Φορ της Κωνσταντινούπολης, τα “τρομερά μωρά” της Παρτιζάν(Ντανίλοβιτς, Τζόρτζεβιτς και σία), με καθοδηγητή τον(πρωτόπειρο τότε) Ζέλικο Ομπράντοβιτς, φτάνουν στην κατάκτηση της Ευρώπης όντας αουτσάιντερ και γλυκαίνοντας το γιουγκοσλαβικό μπάσκετ που ήταν “θύμα” της διάσπασης της Γιουγκοσλαβίας.\n\nΣτον τελικό ο μεγάλος Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς “σκοτώνει” την ισπανική Μπανταλόνα(και φαβορί) του Βιγιακάμπα με τρίποντο σχεδόν στην εκπνοή…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ESQuXC_7KDs?w=728\n

2)1993:To “ξύλο” της Λιμόζ…

\nΤο 1993 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, η Λιμόζ του Μάλκοβιτς, με αρχηγό τον Ρισάρντ Ντακουρί, πήγε στο Φάιναλ Φορ με κύριο όπλο της το σκληρό παιχνίδι που περιελάμβανε πολύ “ξύλο” κάτω από το καλάθι.Ήταν η αρχή του μπασκετικού “κατενάτσιου” και η πρώτη φορά που το θέαμα “πήγε περίπατο”.\n\nΊσως να ήταν και η πρώτη φορά που πολλοί δεν χάρηκαν από την επικράτηση του αουτσάιντερ για τον παραπάνω λόγο.Όπως και να’χει πάντως η Λιμόζ πέτυχε έναν “άθλο” νικώντας στο ημιτελικό την Ρεάλ του Σαμπόνις και στον τελικό την Μπενετόν Τρεβίζο του Σκάνσι με 59-55.\n\nΤότε έγινε και η ιστορική δήλωση του προπονητή της ιταλικής ομάδας Σκάνσι που εμπεριείχε πάντως την νέα πραγματικότητα όσον αφορά το θέαμα:”Σήμερα “πέθανε” το μπάσκετ”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=bOgLVjKtFvo?w=728\n

3)1994:Ο “εφιάλτης” Τόμπσον…

\nΌτι δεν κατάφερε ως φαβορί η Μπανταλόνα το 1992, το κατάφερε όντας το απόλυτο αουτσάιντερ 2 χρόνια μετά, στο φάιναλ φορ του Τελ Αβιβ, έχοντας προπονητή τον Ομπράντοβιτς που τότε της το είχε στερήσει. Στον τελικό αντιμετώπισε το απόλυτο φαβορί που ήταν ο Ολυμπιακός των Τάρπλεϊ, Πάσπαλι και Σιγάλα, με προπονητή τον Ιωαννίδη.\n\nΑυτήν την φορά, λες και της το χρωστούσε η “μοίρα”, κατακτάει την κορυφή με ένα απίστευτο τρίποντο του Αμερικανού Κορνήλιους Τόμπσον, που έως τότε στην καριέρα του είχε βάλει μόλις ένα.\n\n’Ηταν και η εποχή που ο Ομπράντοβιτς πρωτοβαφτίστηκε “Γκαστόνε” λόγω της δεύτερης φοράς που κατακτούσε τρόπαιο σε φάιναλ φορ με τον ίδιο τρόπο…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wNvyG-oRgrQ?w=728\n

4)1999: Η τρομερή Ζαλγκίρις

\nΤο 1999, στο Φάιναλ Φορ του Μονάχου, η Ζαλγκίρις Κάουνας από την Λιθουανία πήγε εκεί ως το απόλυτο αουτσάιντερ, πράγμα λογικό αν σκεφτούμε ότι συμμετείχε ο Ολυμπιακός του Ίβκοβιτς και η Κίντερ Μπολόνια του Ντανίλοβιτς, πρωταθλητές των προηγούμενων 2 χρόνων(1997,1998 αντίστοιχα).\n\nΗ “αρμάδα” του Καζλάουσκας όμως αποτελούμενη από τους Στομπέργκας, Μπούι, Έντνι, Ζουκάουσκας και πολούς ακόμα, “διαλύει” τα προγνωστικά και μαζί τους τους αντιπάλους της…(Ολυμπιακό στον ημιτελικό, Κίντερ στον τελικό) κατακτώντας για πρώτη φορά στην ιστορία της το “ιερό δισκοπότηρο”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=fIUKBkbLHVY?w=728\n

5)2002:Το πιο “γλυκό” από τα 6 του ΠΑΟ…

\nΟ ΠΑΟ έχει κατακτήσει έως σήμερα 6 φορές την κορυφή της Ευρώπης.Πάντως αν ρωτήσουμε τους φιλάθλους του πια ήταν η πιο “γλυκιά” το πιθανότερο είναι να αναφερθούν στην κατάκτηση του 2002.Ο λόγος ήταν ότι έγινε απέναντι στην γηπεδούχο Κίντερ Μπολόνια(έδρα του Φάιναλ Φορ ήταν η Μπολόνια) και μάλιστα απέναντι στον μεγάλο Τζινόμπιλι και την παρέα του.\n\nΉταν η βραδιά που ο Ομπράντοβιτς μετονομάστηκε από “Γκαστόνε”(που ποτέ δεν του άρεσε…) σε “Άρχοντα των Δαχτυλιδιών” (κατακτούσε για 4η φορά την διοργάνωση).Το ματς ήταν “επικό” και περιελάμβανε ανατροπή του ΠΑΟ που βρισκόταν στο -14.\n\nΓια να έρθει αυτή, πέραν του Μποντιρόγκα και των λοιπών, συνέβαλλε και η έμπνευση του Ομπράντοβιτς που “άκουγε” στο όνομα Λάζαρος Παπαδόπουλος…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=-DkOm73AqNw?w=728\n

6)2013:Πρίντεζης for the win!!

\nΜετά το 1992 άλλη μια μεγάλη έκπληξη έγινε στο φάιναλ φορ στην Κωσταντινούπολη το 2013.Αυτήν την φορά ήταν τα “τρομερά μωρά” του Ολυμπιακού με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς απέναντι στο απόλυτο φαβορί, την ΤΣΣΚΑ Μόσχας των Κιριλένκο, Τεόντοσιτς…\n\nΠέρα από την νίκη, στην ιστορία έμεινε η μεγάλη ανατροπή που έκανε ο ολυμπιακός, ο οποίος έχανε με 19 πόντους 12 λεπτά πριν το τέλος.Ακόμα μεγαλύτερο θαυμασμό όμως προκάλεσε το γεγονός ότι πρωτεργάτες αυτής της ανατροπής ήταν νεαροί και πρωτάρηδες σε τέτοιες καταστάσεις παίκτες όπως οι Παπανικολάου, Σλούκας, Μάντζαρης.\n\nΤο buzzer-beater του Πρίντεζη από την ασίστ του Σπανούλη ήταν απλά το “κερασάκι στην τούρτα”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=_4eO-WEQk8g?w=728\n\n

Posted on

ΠΑΟ 1996.Πάντα θα έχουμε το Παρίσι…

ΠΑΟ 1996.Πάντα θα έχουμε το Παρίσι...

\n \nΟλυμπιακός και ΠΑΟ έχουν κατακτήσει έως σήμερα 9 φορές την Ευρωλίγκα (3 και 6 αντίστοιχα).Ωστόσο, ανεξάρτητα την ομάδα που υποστηρίζει ο κάθε Έλληνας, η πρώτη φορά για τα ελληνικά χρώματα ήταν στις 11 Απριλίου του 1996 και σίγουρα “μένει” στο μυαλό σαν η πρώτη εμπειρία.Ειδικά όταν ο τόπος που συνέβη αυτό λέγεται Παρίσι ή “Πόλη του Φωτός”, όπου κυριολεκτικά το ελληνικό μπάσκετ “είδε το φως του”.\n

Αποτυχημένες απόπειρες και “Μεσσίας” Ντομινίκ

\nΗ Ελλάδα θα μπορούσε να έχει κατακτήσει το “ιερό δισκοπότηρο” νωρίτερα αλλά δεν τα κατάφερε λόγω απειρίας ή ατυχίας αν θέλετε. Χαρακτηριστικές ήταν οι περιπτώσεις του Άρη το 1989 και ο ημιτελικός με την Μακάμπι (όπου ο Άρης κέρδιζε 68-60 μέχρι που ο Γιαννάκης να τσακωθεί με τον συγχωρεμένο Μαγκί και το επεισόδιο αυτό να αποσυντονίσει τον Άρη που τελικά ηττήθηκε 99-86), του ΠΑΟΚ το 1993(στον ημιτελικό με την Μπενετόν στο ΣΕΦ που έχασε με καλάθι στην εκπνοή) και ο Ολυμπιακός το 1994(ήττα στον τελικό από το αουτασάιντερ Μπανταλόνα με τον Τάρπλευ να μην βοηθάει καθόλου).\n\nΗ τύχη και η μοίρα χρωστούσε λοιπόν στην Ελλάδα αυτήν την κατάκτηση.Ο μεγάλος σταρ του NBA Ντομινίκ Ουίλκινς που ήρθε το καλοκαίρι στον ΠΑΟ έμελλε να είναι αυτός που θα αποτελούσε τον “Μεσσία” για το ελληνικό μπάσκετ και θα ολοκλήρωνε αυτό που άφησαν στην μέση οι προηγούμενες περιπτώσεις.\n

“Πύργος του Άιφελ” ο Βράνκοβιτς…

\n

Ντομινίκ Γουίλκινς - Στόγιαν Βράνκοβιτς
ΠΑΟ 1996.Πάντα θα έχουμε το Παρίσι…
\n\nΦυσικά ο Ουίλκινς δεν κατέκτησε μόνος του την κορυφή.”Κλειδί” για να πραγματοποιηθεί αυτή η επιτυχία ήταν ο μεγάλος Στόγιαν Βράνκοβιτς.2 τάπες του έχουν μείνει στην ιστορία…Η πρώτη ήταν αυτή που “έριξε” στον Ρέμπρατσα στον 3ο προημιτελικό απέναντι στην Μπενετόν και έδωσε την νίκη-πρόκριση στην ομάδα του με 65-64 μέσα στην Ιταλία.\n\nΗ δεύτερη ήταν αυτή που τον άφησε για πάντα “στις καρδιές” των φιλάθλων και ήταν απέναντι στον Μοντέρο στον τελικό, όπου “μετατράπηκε” σε κατοστάρης προκειμένου να τον προλάβει.Ήταν 2 στιγμές που αν είχαν άλλη εξέλιξη πιθανόν το πρώτο πρωτάθλημα Ευρώπης να είχε χαθεί για άλλη μια φορά στις λεπτομέρειες…\n \n \n \n

Οι διαμαρτυρίες των “Καταλανών” και το κολλημένο χρονόμετρο

\nΤο “τριφύλλι” μπορούσε να έχει “καθαρίσει” την υπόθεση-νίκη πολύ νωρίτερα στον τελικό με την Μπαρτσελόνα αλλά πολλά απανωτά λάθη το έκαναν να χάσει μια διαφορά 13 πόντων που είχε πάρει 8 λεπτά πριν το τέλος.Φτάσαμε έτσι προς το τέλος με το ματς στην “κόψη του ξυραφιού”.\n\nΠρέπει να αναφέρουμε ότι στην μείωση της διαφοράς μέτρησαν και κάποια σφυρίγματα υπέρ των “Καταλανών” με αποκορύφωμα ένα καθαρό φάουλ στο 67-63 ένα λεπτό πριν το τέλος του αγώνα στον Οικονόμου που δεν σφυρίχτηκε με αποτέλεσμα στον αιφνιδιασμό να μειωθεί η διαφορά στον πόντο με γκολ-φάουλ του Γκαλιλέα.\n\nΣτην τελευταία φάση η Μπαρτσελόνα κλέβει την μπάλα με το χρονόμετρο να κολλάει στα 4,9″.Ο Μοντέρο είναι έτοιμος να σκοράρει ανενόχλητος αλλά εκεί εμφανίζεται ως “από μηχανής Θεός” ο Βράνκοβιτς και τον κόβει χαρίζοντας την κούπα στην Ελλάδα.Οι “Καταλανοί” διαμαρτυρήθηκαν ότι το κόψιμο ήταν αντικανονικό.Η αλήθεια είναι ότι η φάση ήταν οριακή ωστόσο αν το χρονόμετρο δεν είχε κολλήσει, ακόμα και να σκόραρε ο Μοντέρο το καλάθι θα ήταν εκπρόθεσμο.\n\nΣυνολικά λοιπόν η νίκη του ΠΑΟ ήταν πανάξια και αν χανόταν αυτό το κύπελλο θα ήταν μεγάλη αδικία για την ομάδα του Μάλκοβιτς, που “έγραψε” την πρώτη μεγάλη “χρυσή σελίδα” στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ σε συλλογικό επίπεδο.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ffWyVaAQZv8?w=728\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ycvSDtDjTsw?w=728\n \n

Posted on

Τα Τάιμ-Άουτ των Στεναγμών”…

Τα Τάιμ-Άουτ των Στεναγμών"...

Το τάιμ-άουτ είναι, ως γνωστόν, μια διακοπή του αγώνα από κάποιον προπονητή, ο οποίος βλέπει τα ”κακώς κείμενα” της ομάδας του και θέλει να τα διορθώσει είτε δίνοντας οδηγίες είτε κόβοντας τον ρυθμό των αντιπάλων. Λογικό είναι, κατά την διάρκεια αυτής της διακοπής να υπάρχει ένταση, νεύρα αλλά και βιασύνη καθώς μέσα σε ένα λεπτό πρέπει ο προπονητής να ”εμφυσήσει” στους παίκτες του τι παραπάνω θέλει.\n\nΩς αποτέλεσμα έχουμε πολλές φορές ακραίες, έντονες και αστείες καταστάσεις που παρατηρούνται στους πάγκους όταν ο κάμεραμαν έχει κέφια…\n\nΑς θυμηθούμε μερικές…\n

Γιάννης Ιωαννίδης(1989 ΠΑΟΚ-Άρης Κύπελλο)

\nΟ ”ξανθός” σε ξέσπασμα ψυχής, ξεχνώντας για λίγο τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=k1dvKvC9iWI\n

Ντούσαν Ίβκοβιτς (γενικά)

\nΟπτικά φαίνεται ήρεμος…Όμως ο ”σοφός” Ντούντα ξέρει πότε πρέπει να τα”ψάλλει” και όταν το κάνει το κάνει πολύ μα πάρα πολύ καλά…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=X2ro8nvNe-c\nhttps://www.youtube.com/watch?v=SwR71Efwtjw\nhttp://www.gazzetta.gr/basketball/article/686828/o-ivkovits-trelathike-vid#.VKmz6IZkJEg.facebook\n

Μπόζινταρ Μάλκοβιτς(Εθνική Σλοβενίας)

\nΤο τι μπορεί να πάθει κάποιος που δεν προσέχει τον ”Μπόζα” φαίνεται ξεκάθαρα στο παρακάτω βίντεο…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=CnjKYZAaIMQ\n

Ντέηβηντ Μπλατ (Μακάμπι)

\nΑπόλυτος εκνευρισμός ”made in USA” από τον ήρεμο συνήθως Μπλατ\nhttps://www.youtube.com/watch?v=CmlXPip1D1Q\n

Σέρτζιο Σκαριόλο(Αρμάνι Μιλάνο)

\nΟ συμπαθής Σέρτζιο δίνει οδηγίες για ολοκληρωμένη επίθεση ξεχνώντας ότι η ομάδα του είχε μόνο 10 δευτερόλεπτα…Ζαλάδα α λα ιταλικά…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=lR1Crd30sdM\n

Γιώργος Μπαρτζώκας(Ολυμπιακός)

\nolympiakos time out\n\nΚλείνουμε όπως αρχίσαμε δηλαδή με ελληνικό ταμπεραμέντο και Μπαρτζώκας στα χνάρια του Ιωαννίδη…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=fo32gFik4Og\n\n 

Posted on

Το παρασκήνιο της χαμένης ευκαιρίας στο Τελ Αβίβ, το 1994

Το παρασκήνιο της χαμένης ευκαιρίας στο Τελ Αβίβ, το 1994

Είναι από τις φορές που μπορείς να πεις ότι σου μένουν βαθιά χαραγμένες στην μνήμη.Από αυτές που σε πληγώνουν και σε κάνουν να νιώθεις ότι για ένα τσακ χάθηκε μια μεγάλη στιγμή δόξας.Γιατί όπως και να το κάνουμε η πρώτη φορά είναι πάντα πιο γλυκιά…\n\nΑπό το “καταραμένο” ματς του Ολυμπιακού στον τελικό του πρωταθλητριών το 1994 με την Μπανταλόνα που διεξήχθη στο Τελ Αβίβ πέρασε πάνω από μια εικοσαετία.Από τότε ο Ολυμπιακός συμμετείχε σε πολλά φάιναλ φορ και κατέκτησε τα τρία από αυτά. Και όμως αν ρωτήσεις τους σημερινούς 30άρηδες και 40άρηδες φίλους του Ολυμπιακού για εκείνον τον αγώνα θα διακρίνεις ότι η πίκρα παραμένει. Αφενός γιατί ο Ολυμπιακός θα γινόταν η πρώτη ομάδα που κατακτούσε ευρωπαικό(τελικά έγινε ο ΠΑΟ το 1996 στο Παρίσι)αφετέρου γιατί εκείνη η πανίσχυρη “αρμάδα” του Γιάννη Ιωαννίδη(που έμεινε με τον καημό της κατάκτησης ενός πρωταθλητριών) άξιζε πέρα ως πέρα να γράψει το όνομά της με χρυσά γράμματα.Οι λόγοι ήταν πολλοί, αγωνιστικοί και μη…\n\nΟ ημιτελικός εκείνου του Φάιναλ Φορ βρήκε αντιμέτωπους για πρώτη φορά τους “αιώνιους” Ολυμπιακό και ΠΑΟ σε ευρωπαικό παιχνίδι. Ο νικητής θα γινόταν η πρώτη ελληνική ομάδα που θα αγωνιζόταν σε τελικό Πρωταθλητριών.Αυτό από μόνο του αποτελούσε τεράστιο κίνητρο,πέρα από την παραδοσιακή κόντρα των δύο ομάδων.Ο Ολυμπιακός επικράτησε με 77-72 σ’ένα ματς που ο Σιγάλας “έσβησε” τον Νίκο Γκάλη και τον κράτησε στους 8 πόντους.Η νίκη πάντως σ’εκείνο το ματς έκανε τους παίκτες του Ολυμπιακού να αισθανθούν ήδη πρωταθλητές, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στον τελικό θα έβρισκαν την-θεωρητικά-αδύναμη Μπανταλόνα(ομάδα του νέου-τότε-Ομπράντοβιτς που είχε πάει στο Φάιναλ Φορ έχοντας αποκλείσει την Ρεάλ του Σαμπόνις αλλά με τους παίκτες της τελευταίας να απεργούν σε αυτά τα παιχνίδια).\n\nΗ παραπάνω σιγουριά, η οποία ειδικά σε αγώνες 2 ημερών αποδεικνύεται καταστροφική και ειδικά στον τομέα της προετοιμασίας, δεν ήταν ο μόνος λόγος. Παραμονές του τελικού ο Ολυμπιακός είχε να αντιμετωπίσει και τις ιδιορρυθμίες του ,σούπερσταρ μεν αυτοκαταστροφικού δε, Ρόι Τάρπλευ. Ο Αμερικανός, αφού πριν το Φάιναλ Φορ είχε δημιουργήσει γκρίνια για κάποια χρωστούμενα πριμ και με απειλή αποχώρησης από την ομάδα(το θέμα λύθηκε με παρέμβαση του προέδρου Σωκράτη Κόκκαλη) ξαναχτύπησε και πριν τον τελικό, καθώς παραλίγο να έρθει στα χέρια για ασήμαντη αφορμή με τον  συμπαίκτη του Τζορτζ Παπαδάκο. Μετά τον καβγά έφυγε από το ξενοδοχείο(για την ακρίβεια το έσκασε) και βρέθηκε από το τιμ της ομάδας σ’ένα κοντινό μπαρ,έχοντας καταναλώσει κάμποσες μπύρες. Ο Ιωαννίδης δεν μπορούσε καν να σκεφτεί ότι δεν θα αγωνιζόταν ο Ρόι στον τελικό καθώς θεωρούσε ότι ήταν ένα από τα πιο σημαντικά βαρόμετρα της ομάδας.\n\nΤην μέρα του αγώνα,καθώς το πούλμαν κατευθυνόταν στο γήπεδο, ο Τάρπλευ κοιμόταν βαθιά και ξύπνησε λίγο πριν βάλει την φόρμα του και βγει στον αγωνιστικό χώρο σε κακή κατάσταση.Αγωνιστικά άντεξε ένα ημίχρονο ενώ στο δεύτερο δεν μπορούσε ούτε να ακολουθήσει τον “βαρύ” Κορνήλιους Τόμπσον κάτι που φάνηκε και στην φάση που ο τελευταίος σκόραρε το “μοιραίο” τρίποντο, με τον Τάρπλευ σχεδόν να τον κοιτά. Σε αυτά του Τάρπλευ προσθέστε και το γεγονός ότι ο Ζάρκο Πάσπαλι εκείνη την χρονιά είχε άθλιο ποσοστό στις ελεύθερες βολές και όταν κέρδισε φάουλ στα 4” πριν το τέλος με το σκορ στο 59-57 δεν είχε καν την ψυχολογία να τις βάλει(ο ίδιος δήλωσε αργότερα ότι “ήξερε το αποτέλεσμα των βολών πριν καν πάει στην γραμμή…”)\n\nΣ’όλα τα παραπάνω προσθέστε και το γεγονός ότι τα τελευταία 7 λεπτά, με το σκορ στο 57-52 υπέρ του, ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να βάλει ούτε πόντο,δείγμα του άγχους αλλά και την κακή ψυχολογική προετοιμασία από πλευράς Ιωαννίδη, ο οποίος “κουβαλώντας” τις κακές συνήθειες που είχε από τα Φάιναλ Φορ με τον Άρη(απομόνωση παικτών, άγχος σαν να μην υπάρχει αύριο κτλ.) είχε και αυτός κάποιες ευθύνες που αυτό το -κατά τα άλλα-τέλειο δημιούργημά του δεν κατέκτησε τον ευρωπαϊκό “θρόνο”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=kE1m0FEhz8I\n\n 

Posted on

Ομπράντοβιτς. Βγήκε απ’τη φυλακή κι έγινε ο “Άρχοντας των Δαχτυλιδιών” !!

Ομπράντοβιτς. Βγήκε απ'τη φυλακή κι έγινε ο "Άρχοντας των Δαχτυλιδιών" !!

Ο Ζέλιμιρ ή Ζέλικο Ομπράντοβιτς, πέραν του ότι θεωρείται ένας από τους κορυφαίους προπονητές στην Ευρώπη(αν όχι ο κορυφαίος), αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για το πώς ένας προπονητής μπορεί να αναδειχτεί σε γρήγορο χρονικό διάστημα, εφόσον ο ίδιος βέβαια φροντίσει να δουλέψει γι’αυτό, στηριζόμενος ΚΑΙ στην τύχη αλλά όχι μόνο…\n\nΟ Ομπράντοβιτς ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα,με τρόπο που κανείς δεν θα ευχόταν. Όντας παίκτης της Παρτιζάν, φυλακίζεται το 1991 για το θάνατο μιας γυναίκας σε αυτοκινητιστικό ατύχημα. Όταν αποφυλακίστηκε το ίδιο έτος, ο πρόεδρος της Παρτιζάν, ο μεγάλος Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς, προκειμένου να τον κρατήσει στην ομάδα, του προσφέρει την θέση του προπονητή προκειμένου να διαδεχτεί τον Ντούσκο Βουγιόσεβιτς.\n\n”Αρπάζοντας την ευκαιρία από τα μαλλιά” και ακούγοντας και τις συμβουλές του μεγάλου Άτσα Νίκολιτς, ο Ομπράντοβιτς φτιάχνει μια νεανική ομάδα (μ.ο. 22 ετών) με νεαρούς παίκτες από τις ακαδημίες όπως οι Ντανίλοβιτς, Ρεμπράτσα, Τζόρτζεβιτς και Λόντσαρ. Ένα χρόνο μετά, το 1992, κατακτάει το Κύπελλο Πρωταθλητριών,όντας το απόλυτο αουτσάιντερ, κερδίζοντας στον τελικό την Μπανταλόνα 71-70 με ένα εκπληκτικό τρίποντο του Τζόρτζεβιτς στην λήξη. Ήταν η αρχή της δόξας του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αφού ως προπονητής μιας χρονιάς κατακτούσε την Ευρώπη!!!\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=mjJmvdUGB0Q\n\nΈνα χρόνο μετά(1993)  αναλαμβάνει την Μπανταλόνα, η οποία ήθελε να αποκτήσει τον προπονητή που της στέρησε ένα σίγουρο τρόπαιο. Το 1994 φτάνει στο Φάιναλ-φορ και λίγο με την βοήθεια της τύχης, καθώς στα προημιτελικά αντιμετώπισε την Ρεάλ Μαδρίτης(των Σαμπόνις, Αρλάουκας) η οποία όμως αγωνίστηκε με την δεύτερη ομάδα καθώς οι παίκτες της είχαν κατέβει σε απεργία, με αποτέλεσμα ο Ζέλικο να πάρει 2 εύκολες νίκες. Στο Φάιναλ-φορ του Τελ Αβίβ, πήγε πάλι ως το απόπλυτο άουτσάιντερ, αλλά στον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνο οδήγησε την ομάδα του σε θρίαμβο με 79-65 ενώ στον τελικό αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό του Ιωαννίδη,για πολλούς κορυφαία ομάδα τότε στην Ευρώπη έχοντας στην σύνθεσή του Πάσπαλι,Τάρπλευ και Φασούλα. Στον τελικό όμως ο Ολυμπιακός ήταν αποκαρδιωτικός και έτσι η Μπανταλόνα, μ’ένα απίθανο τρίποντο του Κορνήλιους Τόμπσον (δεύτερο σε όλη την καριέρα του) κατέκτησε το κύπελλο και ο Ομπράντοβιτς απέκτησε το δεύτερο ”δαχτυλίδι” του.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=87oszU_Tox8\n\nΓια όλα τα παραπάνω, οι δημοσιογράφοι του “κόλλησαν” το ψευδώνυμο “Γκαστόνε”(ξάδερφος του Ντόναλντ που η ζωή του βασιζόταν στην τύχη,την οποία πάντα είχε με το μέρος του) καθώς οι δύο επιτυχίες του περιείχαν αρκετή δόση τύχης, πέρα από ικανότητα. Ο ίδιος όμως φρόντισε να αποδείξει ότι η τύχη βοηθάει μόνο τους ικανούς και τους τολμηρούς.\n\nΤο 1995 κατέκτησε την τρίτη του Ευρωλίγκα με την Ρεάλ του Σαμπόνις, επικρατώντας στον τελικό πάλι του Ολυμπιακού με 73-61. Ακόμα και τότε θεωρήθηκε “τυχερός” επειδή είχε τον μεγάλο Άρβιντας στην κορυφή της καριέρας του ,καθώς την επόμενη χρονιά θα πήγαινε το ΝΒΑ. Ώσπου τελικά, το 1999 ήρθε η κίνηση-ματ για να μετατραπεί ο “Γκαστόνε” σε “Άρχοντας των Δαχτυλιδιών”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=mwE11x8OEro\n\nΟ Παύλος Γιαννακόπουλος, πρόεδρος του ΠΑΟ, αποφασίζει να φέρει τον Ομπράντοβιτς στην ομάδα με σκοπό να κατακτήσει την δεύτερη Ευρωλίγκα μετά από αυτήν του Παρισιού το 1996, έχοντας στα υπόψιν ότι το Φάιναλ-φορ του 2000 θα διεξαγόταν στην Θεσσαλονίκη. Ο Ομπράντοβιτς τον δικαίωσε και με το παραπάνω…  Με μια εκπληκτική πορεία κατέκτησε το τρόπαιο, έχοντας υπό τις οδηγίες του,μεταξύ άλλων, τους Ρέμπρατσα και Μποντίρογκα με τους οποίους είχε κατακτήσει το 1998 το Παγκόσμιο με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας. Ήταν η αρχή μιας σχέσης πάθους (που κράτησε 15 χρόνια)με τον ΠΑΟ και τον κόσμο του και το τέταρτο δαχτυλίδι για τον Ζέλικο.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=_VG_EkUnX1U\n\nΤο 2002 φτάνει στον τελικό της Ευρωλίγκας του 2002 και βρίσκει απέναντί ου την μεγάλη Κίντερ Μπολόνια του Τζινόμπιλι, η οποία ήταν και γηπεδούχος,καθώς το Φάιναλ-φορ γινόταν στην Ιταλία. Αν και βρέθηκε να χάνει έως και 12 πόντους, ο Ομπράντοβιτς, με εξαιρετικό κοουτσάρισμα και ”βγάζοντας λαγό από τον καπέλο του” με την χρησιμοποίηση του,νεαρού και άπειρου τότε, Λάζαρου Παπαδόπουλου, θριαμβεύει και κατακτά την 5η του Ευρωλίγκα.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=8vapGlY7CPI\n\nΤο 2007 και το 2009  κατακτά,με τον ΠΑΟ πάντα, άλλες 2 Ευρωλίγκες με μια αποκλειστικά δικιά του καλοκουρδισμένη μηχανή, την οποία αποτελούσαν παίκτες που ο ίδιος είχε αναδείξει και οδήγησαν και την Εθνική μας σε μεγάλες επιτυχίες (Διαμαντίδης, Τσαρτσαρής, Σπανούλης, Χατζηβρέττας). Και τις δύο φορές αντιμετώπισε στον τελικό την ΤΣΣΚΑ του Μεσίνα σε Αθήνα και Βερολίνο ενώ στην ιστορία έχει μείνει το ”ξέσπασμά” του μετά από έναν νικηφόρο(!!!) αγώνα του ΠΑΟ με την πολωνική Πρόκομ, το 2009,  επειδή προέβλεπε ότι η ομάδα, με τον τρόπο που έπαιζε, δεν θα έφτανε ούτε στο Φάιναλ-φορ…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=j8UyoyIOIGU\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=HREHAdqkU0c\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=z-gyjtOnwA8\n\nΤο 2011 κατακτάει την τελευταία, έως σήμερα, Ευρωλίγκα με τον ΠΑΟ να ξεκινάει την χρονιά με προβλήματα αλλά τελικά να φτάνει μετά βίας στα προημιτελικά με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα του Πασκουάλ , η οποία, πέρα από το γεγονός ότι ήταν το μεγάλο φαβορί, ήθελε να φτάσει στο Φάιναλ-φορ που θα γινόταν στην πόλη της. Αν και με μειονέκτημα έδρας, αν και χάνοντας στις λεπτομέρειες το πρώτο ματς, αν και ομάδα με αρκετούς νέους παίκτες (π.χ.Καλάθης) ο Ομπράντοβιτς τα καταφέρνει πάλι…Κερδίζει με 3-1 νίκες τους υπερόπτες Ισπανούς (Ναβάρο και σια) και προκρίνεται στο Φάιναλ-φορ, όπου πλέον δεν θα μπορούσε να χάσει την 8η Ευρωλίγκα του και κερδίζει στον τελικό την Μακάμπι με 78-70.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=bcbJcUhYKMg\n\n \n\nΤο 2012 αποχωρεί από τον ΠΑΟ και πλέον, ως προπονητής της τουρκικής Φενέρ, στοχεύει για νέες δόξες, αφού ο ίδιος δηλώνει ακόμα ”πεινασμένος”…

Posted on

Άρης-Τρέισερ Μιλάνο, 1986. Το πρώτο “σκληρό” μάθημα…

Άρης-Τρέισερ Μιλάνο, 1986. Το πρώτο "σκληρό" μάθημα...

\n\nΤο 1986 ο Άρης είχε ήδη αρχίσει να εγκαθιστά την αυτοκρατορία του στην Ελλάδα έχοντας κατακτήσει 2 πρωταθλήματα (1985, 1986). Με Γκάλη, Γιαννάκη και προπονητή τον Ιωαννίδη, έδειχνε πανέτοιμος να μπει για τα καλά και στα σαλόνια της Ευρώπης και συγκεκριμένα στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, έχοντας έως τότε ως μεγαλύτερη διάκριση μια παρουσία στα ημιτελικά του Κόρατς το 1985.\n\nΗ κλήρωση για τα προκριματικά ήταν η χειρότερη δυνατή καθώς ο Άρης έπρεπε να αντιμετωπίσει την πανίσχυρη Τρέισερ Μιλάνο που την αποτελούσαν ένας “γαλαξίας” αστέρων (Μπομπ Μάκαντου που ήταν πρώην σταρ των Λέικερς, Ντίνο Μενεγκίν, Μάικ Ντ’Αντόνι και άλλοι).\n\nΟι Ιταλοί είχαν επενδύσει πολλά σε αυτήν την διοργάνωση και είχαν σκοπό να την κατακτήσουν ενώ ο Άρης ήθελε να αποκομίσει εμπειρίες. Το πρώτο ματς όμως έδειξε τα εντελώς αντίθετα… Ο Άρης, μπροστά σ’ένα Αλεξάνδρειο που “κόχλαζε” και με έναν “δαιμονισμένο” Γκάλη να πετυχαίνει 40 πόντους, διέλυσε την Τρέισερ με 98-67.\n\nΣτο τέλος του αγώνα ο Μπομπ Μάκαντου θα δηλώσει ότι\n

“αυτά που έκανε ο Γκάλης δεν τα είχε δει ούτε σε αγώνα Λέηκερς-Σέλτικς”.

\nΉταν μια διαφορά που έμοιαζε απίθανο να καλυφθεί αν λάβουμε υπόψιν και τους κανόνες της εποχής, όπου η επίθεση διαρκούσε 30 δευτερόλεπτα ενώ η ομάδα είχε δικαίωμα, αντί να εκτελεί μια συν μια βολές, να παίζει την μπάλα απ’έξω. Κάπως έτσι την “πάτησε” ο ‘Αρης.\n\n \n \n \n\nΗ ομάδα της Θεσσαλονίκης πήγε στο Μιλάνο με νοοτροπία αμυντικής τακτικής, δηλαδή να “παίζει” με τον χρόνο από το πρώτο λεπτό. Αυτό θα το κατάφερνε εξαντλώντας σε κάθε επίθεση τα 30 δευτερόλεπτα οπότε η Τρέισερ δεν θα προλάβαινε να καλύψει την διαφορά.\n\nΗ παραπάνω νοοτροπία έδειξε πόσο “ανώριμος” ήταν τότε ο Άρης στο να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις.\n\nΗ Τρέισερ, με πίεση σε όλο το γήπεδο και κάποια σφυρίγματα υπέρ της σε καθοριστικά σημεία(άλλωστε οι Ιταλοί, που είχαν διασυνδέσεις με την ΦΙΜΠΑ και είχαν επενδύσει πολλά στον Μάκαντου, δεν θα άφηναν την πρόκριση έτσι απλά…) κατάφερε να επικρατήσει με 83-49 και στην συνέχεια να κατακτήσει τελικά το τρόπαιο.\n\nΗ πίκρα του Άρη γι’αυτήν την αναπάντεχη ανατροπή(σ.σ. η μεγαλύτερη στην ιστορία των ευρωπαϊκών κυπέλλων) ήταν τεράστια, ωστόσο αποτέλεσε ένα “σκληρό” μάθημα που τον ωρίμασε μπασκετικά και τον οδήγησε στα επόμενα 3 χρόνια σε ισάριθμα φάιναλ φορ (όπως αυτό του 1988 όπου ηττήθηκε στον ημιτελικό πάλι από την Τρέισερ, η οποία μετά έκανε το repeat)\n\nΣτη φωτογραφία βλέπετε το Νίκο Γκάλη με τον Μάικ Ντ’Αντόνι, ο οποίος, μετέπειτα, έγινε κορυφαίος προπονητής στο NBA περνώντας από Ντένβερ Νάγκετς, Φοίνιξ Σανς, Νιου Γιορκ Νικς και Λος Άντζελες Λέικερς.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=8eY_CeLdvaI\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=u09Mi7m8MZc\n\n

Posted on

McDonald’s Open. Όταν η FIBA συναντούσε το NBA!

McDonald's Open. Όταν η FIBA συναντούσε το NBA!

Οι συναντήσεις ομάδων του NBA με αντίστοιχες της Ευρώπης είχαν πάντα ενδιαφέρον όσον αφορά τα σχόλια που ακολουθούσαν του τύπου περί του πόσο κοντά έχει έρθει η Ευρώπη στο ΝΒΑ και ποιοί παίκτες από την Ευρώπη είναι ικανοί να παίξουν σ’αυτό.\n\nΤο NBA EUROPE LIVE TOUR (περιοδεία ομάδων του ΝΒΑ στην Ευρώπη), που διοργανώνεται τα τελευταία χρόνια, μας δείχνει ότι οι ομάδες της Ευρώπης μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια περισσότερο από κάθε άλλη φορά αυτές του ΝΒΑ και κάποιες φορές να τις νικήσουν. Έστω και αν οι τελευταίες υστερούν σε προετοιμασία, η αξία των νικών αυτών δεν μειώνεται αν λάβουμε υπόψιν μας τους αγώνες των McDonald’s Open…\n\nΤο McDonald’s Open, όπως λεγόταν λόγω του χορηγού, την ομώνυμη εταιρία φαστ-φουντ, ξεκίνησε το 1987 και διεξήχθη τελευταία φορά το 1999 μετά από 9 διοργανώσεις. Σε σύγκριση με το NBA EUROPE LIVE TOUR είχε πιο επίσημο χαρακτήρα με την μορφή τουρνουά σε σύστημα νοκ-άουτ αγώνων.\n\nΣυμμετείχε συνήθως μια ομάδα από το ΝΒΑ (σχεδόν πάντα ο πρωταθλητής), κάποιες εμπορικές ομάδες της Ευρώπης, κάποιες της Λατινικής Αμερικής και στις δύο πρώτες διοργανώσεις συμμετείχαν 2 εθνικές ομάδες (ΕΣΣΔ και Γιουγκοσλαβία). Οι ομάδες του ΝΒΑ κατέκτησαν όλα τα τουρνουά αήττητες και απειλήθηκαν πολύ λίγες φορές (ο τελικός του 1991 ανάμεσα στους Λέϊκερς του Μάτζικ και την Μπανταλόνα του Βιγιακάμπα ήταν μια από αυτές).\n\nΑν και δεν ήταν σε φουλ φόρμα οι διαφορές ήταν εμφανείς, κάτι που όμως ισοσκελιζόταν κάπως από το γεγονός ότι οι κανονισμοί ήταν του ΝΒΑ (π.χ τέσσερα 12λεπτα, 24″ επίθεση και 7.25μ. ή 6,75μ. το τρίποντο).\n\nΝα σημειωθεί ότι μετά τον θάνατο του μεγάλου Ντράζεν Πέτροβιτς (1993), καθιερώθηκε το “Drazen Petrovic Trophy” ως το βραβείο για τον πολυτιμότερο παίκτη του τουρνουά. (η εικόνα του Τζόρνταν να το κρατάει στα χέρια του μετά το τέλος του αγώνα Chicago Bulls-Ολυμπιακός, στην μοναδική συμμετοχή ελληνικής ομάδας, είναι από τις εικόνες που έμειναν στο πάνθεον αυτού του θεσμού)\n\nΠαρά την εμπορικότητα του θεσμού όμως, η έλλειψη ανταγωνιστικότητας οδήγησε στην σταδιακή απαξίωσή του και τελικά οδήγησε στην κατάργησή του το 1999. Στην χώρα μας δεν διεξήχθη ποτέ, καθώς τότε δεν υπήρχαν πολλά καταστήματα McDonald’s στην Ελλάδα και έτσι δεν θα είχε απήχηση η διαφήμιση του χορηγού.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=LLuASIeEgTc\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=GxiaQwRfH5M\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=GWF9yTwrHKs

Posted on

Όταν ο Φίλιππος Συρίγος με τις “μυθικές” περιγραφές του μας μύησε στο μπάσκετ…

Πολλές φορές ,όταν παρακολουθούμε μια ζωντανή μετάδοση,πέρα από τον αγώνα, μπορεί να μας μείνουν στην μνήμη ”διάφορα” που ακούμε από τον εκάστοτε δημοσιογράφο που περιγράφει ή σχολιάζει. Ο Φίλιππος Συρίγος δεν υπήρξε απλώς ένας δημοσιογράφος. Ήταν κάτι πολύ, πολύ περισσότερο: η βαθιά, σοβαρή και σταθερή φωνή του, χρωματισμένη σποραδικά με συναισθηματικές εξάρσεις, θαυμασμού, απορίας ή αγανάκτησης κατά περίπτωση, συνόδευ(σ)ε τα πιο ωραία «παραμύθια» της δεκαετίας του ’80, που έγιναν πραγματικότητα.\n\nΓια μένα, και τους ανθρώπους της γενιάς μου, εφήβους εκείνα τα χρόνια, αποτελούσε μια εμβληματική, σχεδόν «πατρική» τηλεοπτική μορφή, που μας μυούσε από τις αρχές των eighties στα άδυτα ενός κόσμου όχι και τόσο γνώριμου ακόμη: του κόσμου της πορτοκαλί μπάλας. Ήταν ο άνθρωπος που μας μάθαινε δυσπρόφερτα ξένα ονόματα. Που μας εξηγούσε τα μυστικά του μπάσκετ. Μα πάνω από όλα ο άνθρωπος που με τα αιχμηρά, δίκαια, αλλά και ειλικρινή σχόλιά του, έβαζε τα πράγματα στη θέση τους. Που αποκαθιστούσε την αλήθεια και υποδείκνυε μια απροκατάληπτη και αντικειμενική θέαση των γεγονότων. Χωρίς παραχωρήσεις σε γραφικές, γελοίες και πομπώδεις ή κραυγάζουσες ατάκες και περιγραφές.\n\n«Η πρόκριση στα χέρια αυτού του τίμιου γίγαντα», έλεγε για τον Καμπούρη, πριν ο ψηλός σουτάρει τις τελευταίες δύο βολές στον τελικό του Ευρωμπάσκετ του ’87, κάνοντας ο σχολιαστής άθελά του -και υποσυνείδητα- το σφάλμα να μιλήσει για επικείμενη πρόκριση, ενώ (θα) επρόκειτο για τίτλο: η δύναμη της ως τότε συνήθειας (των ασήμαντων) διακρίσεων της Εθνικής, βλέπετε, σαν να τον εμπόδιζε να αναφέρει τα πιο ΜΕΓΑΛΑ που έρχονταν και που θα άλλαζαν τη μοίρα του ελληνικού αθλητισμού.\n\nΛάθη, φωνές διαμαρτυρίας ή ενθουσιασμού και πολλά άλλα συνθέτουν το παρακάτω άρθρο. Απολαύστε το…\n\nΟ συγχωρεμένος Φίλιππος Συρίγος αρκετά συχνά “έκραζε” την οργάνωση καθώς και την ατμόσφαιρα ξένων χωρών που αφορούσε έναν αγώνα Ευρωλίγκας…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=3rmKEaCcATk\nhttps://www.youtube.com/watch?v=RWm1UXMDOtI\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Wr6hm1jYF0w\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Wk9MP_T6KwA\n\nΕπίσης αρκετές φορές “τα έβαζε” με τους διαιτητές με χαρακτηριστικό τρόπο, όταν εκείνοι αδικούσαν μια ελληνική ομάδα(γνωστός για το πάθος του ο μεγάλος Φίλιππος Συρίγος για την Εθνική και κάθε ελληνική ομάδα που αγωνιζόταν στην Ευρώπη, κοιτάξτε μόνο το βίντεο “κλοπή” και θα καταλάβετε…)\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=IORQsr20P0c\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=hHOU1h2m8yM\n\nΥπάρχουν ακόμα κάποιες φορές που τα μικρόφωνα έμειναν ανοιχτά…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=vpwTU1z7fNs\n\n 

Posted on

Ο Εκτελεστής Βάλτερς απ’τη Σοβιετική και ο άπειρος Ντίβατς…

Σαν σήμερα, πριν από 28 χρόνια (17 Ιουλίου 1986), έγινε ίσως ο συναρπαστικότερος ημιτελικός Μουντομπάσκετ που έχουμε δει ποτέ, ανάμεσα σε 2 παραδοσιακά “μεγαθήρια”, τη Σοβιετική Ένωση και τη Γιουγκοσλαβία. Ένας γαλαξίας αστέρων βρέθηκε στο παρκέ για να δώσει μια ακόμα μάχη με έπαθλο τον τελικό όπου περίμεναν οι Αμερικανοί (τότε η Αμερική έπαιζε με κολλεγιόπαιδα).

\n

Το ματς ήταν συναρπαστικό από την αρχή έως το τέλος με μόνο μελανό σημείο τη μεροληπτική διαιτησία υπέρ των Γιουγκοσλάβων (άλλωστε αφεντικό της ΦΙΜΠΑ ήταν τότε ο συμπατριώτης τους Στάνκοβιτς) και την ανοχή σε πολλές προκλήσεις από τον “συγχωρεμένο”  Ντράζεν Πέτροβιτς. Το σκορ είχε φτάσει στο 85-76 υπέρ των “πλάβι” 2 λεπτά πριν το τέλος και όλα έδειχναν ότι είχαν κριθεί. Τότε όμως συνέβησαν πράγματα που έμειναν χαραγμένα στην ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ. Η Σοβιετική Ένωση με 2 τρίποντα του Βάλτερς και 1 του Σαμπόνις ισοφάρισε σε 85-85 και έστειλε το ματς στην παράταση, στην οποία, έχοντας τη ψυχολογία με το μέρος της, επικράτησε με 91-90. Αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ το σκορ ήταν 85-82 με 17 δευτερόλεπτα για το τέλος, οι Γιουγκοσλάβοι είχαν την μπάλα στην κατοχή τους και το μόνο που έπρεπε να κάνουν ήταν να την κρατήσουν και να μην την χάσουν από λάθος ή κλέψιμο (τότε οι ομάδες είχαν σε κάθε φάουλ που γινόταν εκτός σουτ την επιλογή για “μία συν μία” ή την επαναφορά από πλάγια γραμμή). Το λάθος όμως έγινε από τον τότε άπειρο Ντίβατς, ο οποίος υπέπεσε σε νταμπλ-ντριμπλ και έδωσε ευκαιρία στους Σοβιετικούς να ισοφαρίσουν ακριβώς με τη λήξη. (όλη η παραπάνω δράση 1.05.50-1.09.40). Στον τελικό οι Σοβιετικοί ηττήθηκαν από τους Αμερικάνους, αλλά ο ημιτελικός “σημάδεψε” εκείνο το Μουντομπάσκετ που έγινε στην Ισπανία.

\n

 
\nhttps://www.youtube.com/watch?v=b6-ijqR1hTk
\n 

Posted on

100 χρόνια μπάσκετ στο μέρος που δοξαστήκαμε…

http://youtu.be/TaUGiw_eQ38\n\nΣτις 8 Ιουνίου 1991 συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη μέρα που ο Αμερικανός καθηγητής Νέισμιθ (μαζί με μια παρέα από φοιτητές του) ανακάλυπτε το μπάσκετ, που στη πορεία εξελίχθηκε ως το δεύτερο δημοφιλέστερο σπορ σε όλο τον κόσμο. Προκειμένου να τιμήσει η ΦΙΜΠΑ αυτή την επέτειο,αποφάσισε τη διεξαγωγή ενός αγώνα επίδειξης ανάμεσα στους σταρ των Βαλκανίων και αυτών της υπόλοιπης Ευρώπης. Ο αγώνας έγινε στο ΣΕΦ ,το μέρος δηλαδή που πριν 4 χρόνια αποτέλεσε τόπο δόξας και “εκτόξευσης” του ελληνικού μπάσκετ(κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ 1987) Γκάλης, Γιαννάκης, Ντίβατς, Κούκοτς, Πάσπαλιε, Ντακουρί, Ράτζα, Σαν Επιφάνιο, Ρίβα, Οστρόφσκι και πολλοί ακόμα “αστέρες” (υπήρχαν και απώλειες όπως αυτές των Πέτροβιτς και Ντίβατς)έδωσαν έναν θεαματικό και συνάμα συγκλονιστικό αγώνα που καθήλωσε όλους τους λάτρεις του μπάσκετ και τελείωσε με νίκη των σταρ των Βαλκανίων με 103-102. Ήταν ο καλύτερος τρόπος να τιμηθεί η ιδέα του κου Νέισμιθ. (αξίζει να σημειωθεί ότι πρώτος σκόρερ ήταν ο μεγάλος Νίκος Γκάλης με 34 πόντους)

Posted on

Και φύγαμε για τελικό..

https://www.youtube.com/watch?v=2hVYW8qEf-U\n\n27 χρόνια πέρασαν…και όμως ακόμα μοιάζει απίστευτο…Η (σχεδόν ασήμαντη έως τότε) Εθνική του μπάσκετ καταφέρνει να κερδίσει για δεύτερη φορά μέσα σε μια βδομάδα τους φοβερούς Γιουγκοσλάβους (Πέτροβιτς, Κούκοτς, Ράτζα, Τσβετιτσιάνιν, Ντίβατς και δε συμμαζεύεται..) και να περάσει για πρώτη φορά στην ιστορία της σε τελικό ευρωμπάσκετ. Η δήλωση ”μύθος” του Γκάλη μετά το παιχνίδι με την Ιταλία στα προημιτελικά (”η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου μέχρι την επόμενη) αποδείχτηκε προφητική..Σε έναν αγώνα με διακυμάνσεις στο σκορ, πάθος, ένταση, μπόλικη υπεροψία από τους Γιουγκοσλάβους (χαρακτηριστικά στιγμιότυπα στο 49.05 και 45.40) μακροβούτια του Γιαννάκη(1.30.55)  και γλίστρημα  σε ιδρώτα που είχε μείνει στο παρκέ (1.31.50), η Ελλάδα κατάφερε να πετύχει μια ιστορική νίκη .Αξίζει να αναφέρουμε το φοβερό μαρκάρισμα του Φάνη(που έπαιζε τραυματίας) στον συγχωρημένο Ντράζεν Πέτροβιτς σημείο κλειδί για την έκβαση του αγώνα…Στο βίντεο από κάτω βλέπουμε πανηγύρια στα αποδυτήρια του ΣΕΦ με τον Γκάλη να έχει αγκαλιά την τότε σύζυγο του(συγχωρημένη πλέον) Τζένη…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=0bPoKbjERq4\n\n

Πριν το τζάμπολ του αγώνα, διακρίνεται ο θηριώδης σέντερ
Πριν το τζάμπολ του αγώνα, διακρίνεται ο θηριώδης σέντερ

Posted on

Η ”θαυματουργή οικογένεια” του 1987..

https://www.youtube.com/watch?v=flQFrAgZ15M\n\nΤο έπος του 1987 (κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ από την Εθνική μας) ήταν, αναμφισβήτητα, η αρχή μιας νέας σελίδας για όλο τον ελληνικό αθλητισμό και “πρόδρομος” των επιτυχιών που ακολούθησαν όχι μόνο στο μπάσκετ αλλά σε όλα τα σπορ. Ήταν η πρώτη φορά που σαν ‘Ελληνες νιώσαμε ότι μπορούμε περισσότερα στο αθλητικό κομμάτι.. Η ψυχή που κατέθεσαν τότε 12 παίκτες και ο προπονητής τους μας έδωσε αυτό το δικαίωμα και μας ανέβασε ψηλότερα τον πήχη… Ως γνωστόν όμως, για να έρθει μια τέτοια επιτυχία, πέρα από τις ατομικές ικανότητες, πρέπει μια ομάδα να είναι “δεμένη” σαν οικογένεια.(είδαμε στο άρθρο “Περιοδεύων θίασος…” που αφορούσε την ποδοσφαιρική Εθνική του 1994 τι μπορεί να συμβεί όταν δεν υπάρχει αυτό το στοιχείο) Στο παραπάνω βίντεο (εκπομπή αμέσως μετά τη νίκη στον τελικό επί του Σοβιετικού “μεγαθήριου”) βλέπουμε πόσο απλοί και προσγειωμένοι στις δηλώσεις τους είναι όλοι οι πρωταγωνιστές του θριάμβου.(αποκορύφωμα οι δηλώσεις του Νίκου Γκάλη στο 7.30). Το γεγονός ότι, λίγο μετά την επίτευξη ενός τέτοιου κατορθώματος, βλέπουμε ομαδικό πνεύμα ακόμα και σε λεκτικό επίπεδο, δείχνει γιατί αυτή η ομάδα έμεινε στις “καρδιές” όλων, εμπνέει ακόμα και σήμερα νέες γενιές και ονομάστηκε “επίσημη αγαπημένη”…\n\nΕυρωμπάσκετ 1987\n\n

Ευρωμπάσκετ 1987
Ευρωμπάσκετ 1987

Posted on

Από το σπίτι του…

https://www.youtube.com/watch?v=ITt9py0QZO4\n\nΜπορεί τα τελευταία 15 (και βάλε) χρόνια οι μάχες για τον τίτλο στο μπάσκετ να κρίνονται, συνήθως, μεταξύ ΟΣΦΠ και ΠΑΟ…Τη δεκαετία του ’80 όμως και μέχρι τις αρχές του ’90 η συμπρωτεύουσα μονοπωλούσε το ενδιαφέρον με τις αξέχαστες μάχες Άρη-ΠΑΟΚ στο ασφυκτικά γεμάτο Αλεξάνδρειο (σήμερα γνωστό ως ”ΝΙCK GALIS SPORTS ARENA). Πολλά ματς έχουν μείνει στην ιστορία για την ένταση, το πάθος, την αγωνία και τα απρόοπτα που προσέφεραν…Στο βίντεο παραθέτουμε ένα από αυτά το οποίο κρίθηκε στο τελευταίο δευτερόλεπτο από ένα ”απίθανο” τρίποντο του Πρέλεβιτς (με υποψία βημάτων πριν σουτάρει). Οι πανηγυρισμοί που ακολουθούν δείχνουν με το καλύτερο τρόπο το κλίμα εκείνων των αγώνων…

Posted on

H αρχή της δόξας…

https://www.youtube.com/watch?v=E_bHxODIFmo\n\n

Το 1987 ήταν, όπως είναι γνωστό σχεδόν σε όλους, η ”εκτόξευση” του ελληνικού μπάσκετ (και πιθανόν όλου του ελληνικού αθλητισμού) στα ουράνια. Θα θυμηθούμε πολλές στιγμές από εκείνες τις 10 μέρες (3-14 Ιουνίου διοργανώθηκε το τουρνουά). Μια πρώτη αναφορά θα κάνουμε με τη μεγάλη νίκη της Εθνικής μας ,τη δεύτερη μέρα των αγώνων, επί της πανίσχυρης Γιουγκοσλαβίας των Πέτροβιτς, Ντίβατς, Πάσπαλιε ,Κούκοτς ,Ράτζα και δε συμμαζεύεται…Η νίκη αυτή ,ουσιαστικά, ”αφύπνησε” το ελληνικό κοινό ,το οποίο άρχισε να ”πιστεύει” αυτή την ομάδα περισσότερο απο κάθε άλλη φορά. Ήταν το ”κλειδί” για τις επόμενες επιτυχίες που ακολούθησαν.. (το κλάμα του αείμνηστου Συρίγου στο 1.22.30 αντικατοπτρίζει τα τότε συναισθήματα)

Posted on

Όταν ο ”γιός του διαβόλου” πήγε στο παράδεισο….

https://www.youtube.com/watch?v=R-Cx3M57utw\n\nΠριν από 21 χρόνια(7 Ιουνίου 1993) έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 29 χρονών ο ”Μότσαρτ” του ευρωπαϊκού μπάσκετ Ντράζεν Πέτροβιτς. Η γλιστερή άσφαλτος του Ντένκενντορφ της Γερμανίας έμελλε να στείλει στον ουρανό μια από τις μεγαλύτερες μπασκετικές μορφές της Ευρώπης και τον πρώτο Ευρωπαίο παίκτη που αγωνίστηκε στο ΝΒΑ. Προσωπικότητα που λάτρευες να μισείς καθώς ο, πολλές φορές, προκλητικός χαρακτήρας του συνοδευόταν από ένα τεράστιο μπασκετικό ταλέντο στο οποίο ο καθένας υποκλινόταν.Αγωνίστηκε στις: Σιμπένκα(Κροατία), Τσιμπόνα(Κροατία) και Ρεάλ(Ισπανία), ενώ διέπρεψε στο ΝΒΑ με τις φανέλες των New Jersey Nets και Portland Trail Blazers. Λίγες μέρες πριν φύγει από τη ζωή υπήρχε φημολογία ότι ήταν έτοιμος να υπογράψει στον Παναθηναϊκό. Με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας κατέκτησε τα πάντα(Ευρωπαϊκό 1989 1991, Παγκόσμιο 1990, αργυρό στους Ολυμπιακούς της Σεούλ 1988). Στο βίντεο βλέπουμε την ιστορική μονομαχία του με τον Οσκάρ Σμιντ (ιερό τέρας του βραζιλιάνικου μπάσκετ) στο τελικό του Κυπελλούχων ανάμεσα στη Ρεάλ και τη Σναϊτέρο το 1989 στο ΣΕΦ. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη φράση του μεγαλύτερου μπασκετμπολίστα όλων των εποχών Μάικλ Τζόρνταν: ”o Ντράζεν ήταν ο μόνος που με κοίταζε στα μάτια χωρίς να φοβάται”…