Είναι γνωστό ότι ένα ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού μπορεί να αποτελείται από πάθος, ένταση και, δυστυχώς αρκετές φορές, από επεισόδια. Την δεκαετία του ’60 βέβαια δεν υπήρχε χουλιγκανισμός άρα δεν υπήρχαν και τα λεγόμενα “εκτεταμένα επεισόδια” τα οποία οδηγούν σε διακοπή αγώνα, υλικές ζημιές, τραυματισμούς κτλ κτλ. Αντί αυτού υπήρχε η απλή “καζούρα” που γινόταν μεταξύ των φιλάθλων, η οποίοι καθόντουσαν και στις ίδιες εξέδρες, πράμα που σήμερα ακούγεται ως “σενάριο επιστημονικής φαντασίας”.\n\nΚαι όμως ακόμα και τότε υπήρξε ένας αγώνας με επεισόδια και υλικές καταστροφές αλλά για λόγους εντελώς διαφορετικούς από τους σημερινούς.\n\nΣτις 17 Ιουνίου 1964 Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός αναμετρήθηκαν στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας για τον ημιτελικό του κυπέλλου. Με το τότε σύστημα δεν υπήρχε η διαδικασία των πέναλτι και σε περίπτωση που και στην παράταση το ματς έληγε ισόπαλο, οι δύο ομάδες θα έπαιζαν ξανά μεταξύ τους. Αυτό θα σήμαινε την έκδοση νέων εισιτηρίων και περισσότερα έσοδα για τις ομάδες, αφού εκείνη την εποχή, λόγω απουσίας διαφημίσεων και χορηγών, τα εισιτήρια αποτελούσαν το μεγαλύτερο ποσοστό οικονομικών εισπράξεων για τις ομάδες.\n\nΤο ματς έληξε στην κανονική διάρκεια 1-1 και στην παράταση δεν έδειχνε να αλλάζει τίποτα. Μάλιστα πολλοί οπαδοί είχαν αρχίσει την “μουρμούρα”, καθώς θεωρούσαν ότι οι παίκτες ήθελαν σκόπιμα να τελειώσουν το ματς ισόπαλοι για τους παραπάνω λόγους.\n\nΧαρακτηριστική είναι η μαρτυρία ενός θεατή:\n

Σε όλο το παιχνίδι άλλαζαν πάσες μεταξύ τους και σέρνονταν στο γήπεδο. Καμία ομάδα δεν έδειχνε διάθεση να βγει στην επίθεση. Από το πρώτο κιόλας ημίχρονο το ματς “μύριζε” στημένο. Στα τελευταία λεπτά του κανονικού αγώνα και καθ’όλη την διάρκεια της παράτασης, από την αγανάκτηση, το γήπεδο έμοιαζε με καζάνι που βράζει. Τα συνθήματα υπέρ των ομάδων είχαν σταματήσει εκατέρωθεν και μια ενιαία έντονη ιαχή “Θα μπούμε μέσα” δονούσε όλο το γήπεδο. Ο κόσμος είχε πιάσει και κούναγε τα κάγκελα από τα κιγκλιδώματα κι από το μεταλλικό θόρυβο γινόταν χαμός! Κάποια στιγμή σε μια επίθεση πρέπει να ήταν ο Δομάζος, ενώ έφτασε μια ανάσα πριν το τέρμα, ανεξήγητα γύρισε μόνος του πίσω τη μπάλα, σαν να μην ήθελε να βάλει το γκολ… Αυτό ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ο κόσμος εξαγριωμένος άρχισε να σπάει ό,τι έβρισκε μπροστά του κι όρμησε μέσα να λιτζάρει τους παίχτες!!

\nΛίγο πριν την λήξη της παράτασης, συγκεκριμένα στο 112′, η μουρμούρα μετατράπηκε σε αγανάκτηση και οι οπαδοί των 2 ομάδων, ενώ σε όλο το ματς ήταν αντίπαλοι, συμμάχησαν και, αφού έσπασαν το κιγκλίδωμα που τους χώριζε από τους παίκτες και τον αγωνιστικό χώρο, μπήκαν στο γήπεδο και έσπαγαν ότι έβλεπαν μπροστά τους, κυνηγώντας παράλληλα και τους παίκτες. Ξηλώθηκαν καθίσματα, πετάχτηκαν πέτρες ενώ κάποιοι πιο ανεξέλεγκτοι πετούσαν μέσα στα αποδυτήρια καμένες εφημερίδες με στόχο τους παίκτες.\n\nΤο ενδεχόμενο μιας ακόμα επανάληψης αγώνα Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός είχε προκαλέσει “αμοκ” στους οπαδούς οι οποίοι ένιωθαν “κορόιδα”.\n\nΟ απολογισμός αυτής της “λεηλασίας” ήταν ένα κατεστραμμένο γήπεδο και 5 τραυματίες αστυνομικοί. Οι παίκτες, προκειμένου να γλιτώσουν, φυγαδεύτηκαν σαν κατάδικοι και με διάφορα μέσα προσπάθησαν να “αποδράσουν” (πολλοί μεταμφιέστηκαν σε υπαλλήλους του γηπέδου για να περάσουν απαρατήρητοι από το πλήθος). Τελικά επαναληπτικός δεν έγινε ποτέ και κυπελλούχος εκείνη την χρονιά στέφτηκε η νρια του άλλου ημιτελικού, ΑΕΚ.\n\nΛίγα χρόνια μετά, ο μεγάλος στρατηγός του Παναθηναϊκού, Μίμης Δομάζος, θα δηλώσει ότι “δεν υπήρξε κανένα συνεννοημένο παιχνίδι αλλά οι συνθήκες διεξαγωγής εκείνου του αγώνα (καλοκαίρι με 40 βαθμούς) ήταν αυτές που έκαναν τους ποδοσφαιριστές να μην μπορούν να αποδώσουν τα μέγιστα”. Η ιστορία πάντως έγραψε ότι εκείνη την ημέρα οι οπαδοί των 2 “αιωνίων” συμμάχησαν για πρώτη και τελευταία, έως σήμερα, φορά…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ikF8lNPR0KE