https://www.youtube.com/watch?v=KY40__rBvSk\n\nΟ προημιτελικός του Μουντιάλ το 1986 στο Μεξικό, πέρα από τη σημασία του ως αγώνας, “άφησε” στο ποδοσφαιρικό κοινό αντιφατικά συναισθήματα… Πρωταγωνιστής αυτής της αντίφασης ήταν ο Ντιέγκο Μαραντόνα. Ο λόγος ήταν τα δύο γκολ που πέτυχε και έδωσαν τη νίκη στην Αργεντινή με 2-1 επί της Αγγλίας… Δεν ήταν όμως δύο συνηθισμένα γκολ.. Το πρώτο, με το οποίο άνοιξε το σκορ, ήταν το περίφημο γκολ με το χέρι, το οποίο ο Ντιέγκο δε δίστασε να χαρακτηρίσει ως “το χέρι του Θεού” (θέλοντας να τονίσει με νόημα ότι ο Θεός ήθελε να γίνουν έτσι τα πράγματα). Ήταν μια φάση-σύμβολο ποδοσφαιρικής κλεψιάς, κουτοπονηριάς και αδικίας… Αν το ματς είχε κριθεί μόνο από αυτό το γκολ σίγουρα θα συζητιόταν επί άλλης βάσης και δε θα ήταν ό,τι καλύτερο για τον Ντιέγκο… Όμως, 10 λεπτά μετά, ο ίδιος φρόντισε να θυμίσει γιατί ήταν, για κάποιους, ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στο κόσμο… Με μια ποδοσφαιρική ραψωδία 15 δευτερολέπτων(από την ώρα που πήρε τη μπάλα στη σέντρα μέχρι να μπει σχεδόν ο ίδιος στα δίχτυα) έκανε ακόμα και τους ίδιους τους Άγγλους να ξεχάσουν τη προηγούμενη ατιμία του και να σταθούν στο ποδοσφαιρικό του μεγαλείο..(απόδειξη ότι μετά τον αγώνα σχεδόν είχαν ξεχάσει το “χέρι του Θεού” και αρκέστηκαν σε χλιαρές διαμαρτυρίες). Ήταν από τις φορές εκείνες όπου ακόμα και παίκτες-έννοιες του ποδοσφαίρου μας δείχνουν την καλή, αλλά και την κακή πλευρά του αθλήματος…\n\nΓιώργος Ρεσβάνης\ngresvanis@sportbrio.gr