Οι λεγόμενες “μεγάλες ομάδες” (Ολυμπιακός,ΠΑΟ,ΑΕΚ,ΠΑΟΚ)είναι γνωστό ότι έχουν έναν μεγάλο αριθμό φιλάθλων που τις υποστηρίζουν, τις αγαπούν και αφιερώνουν χρόνο και χρήμα από την ζωή τους, προκειμένου να τις παρακολουθήσουν από κοντά.\r\n\r\nΑυτό βέβαια δεν συμβαίνει μόνο στα μεγάλα κλαμπ, όπου ένα ποσοστό της αγάπης μπορούμε να πούμε ότι προέρχεται και από τους τίτλους που κατακτούν, καθώς υπάρχουν και περιπτώσεις που η υποστήριξη “γεννιέται” μέσα από μια καθαρή και ρομαντική σκοπιά μιας άλλης εποχής.\r\n\r\nΕιδικά όταν μιλάμε για ομάδες που έχουν αγωνιστεί στις χαμηλότερες κατηγορίες, το παραπάνω γίνεται ακόμα πιο “πειστικό”.Το sportbrio επιλέγει τους 2 αγνούς φιλάθλους του Αστέρα Εξαρχείων και Εθνικού, Μιχάλη Λώλου και Γιάννη Ματζουράνη ως χαρακτηριστικά παραδείγματα.\r\n

Γιάννης Ματζουράνης:o “αιώνιος Εθνικάρας”…

\r\nΗ φωνή του δονεί τα γήπεδα όπου αγωνίζεται η ιστορική ομάδα του Εθνικού από το 1944. Η κραυγή “Εθνικάρα” έχει γράψει πλέον ιστορία και αποτελεί κάτι σαν τα μουσικά σήματα στους ραδιοφωνικούς σταθμούς.\r\n\r\nΑπό το τέλος λοιπόν του Β’Παγκοσμίου Πολέμου, ο πιο πιστός φίλαθλος της ομάδας του Πειραιά, βρίσκεται ανελλιπώς στο πλευρό της ομάδας έχοντας χάσει μόνο(κατά δήλωση του…) 8 παιχνίδια. Αποτελεί την “έννοια” του φιλάθλου καθώς δεν αποδοκιμάζει ποτέ τον αντίπαλο ή τους διαιτητές, αλλά δίνει όλη την ενέργεια του στην εμψύχωση των παικτών του Εθνικού.\r\n\r\nΈχει ζήσει πολλές συμμετοχές της ομάδας στα “μεγάλα σαλόνια” καθώς και τις δυσκολίες των τοπικών πρωταθλημάτων. Πάντα αντιμετώπιζε τις ήττες και τις νίκες με δάκρυα ή χαρά και ποτέ(αν και γνώστης πολλών καταστάσεων) δεν προσπαθούσε να ρίξει ευθύνες σε κανέναν για άσχημα γεγονότα.\r\n\r\nΌλα τα παραπάνω δεν τα έκανε βέβαια για ανταλλάγματα αλλά μόνο από αγάπη στην ομάδα.Πολλές φορές είναι και ο εμψυχωτής της Εθνικής, φωνάζοντας πάλι το ιστορικό “Εθνικάρα”…\r\n

Μιχάλης Λώλος:o “γίγαντας” του Αστέρα Εξαρχείων

\r\n

Μιχάλης Λώλος - Αστέρας Εξαρχείων

Μιχάλης Λώλος – Αστέρας Εξαρχείων

\r\n\r\nΟ Μιχάλης Λώλος ή “γίγαντας” Μάικ, όπως τον αποκαλούσανε, δικαίως έχει κερδίσει μια θέση στις καρδιές του ρομαντικού φίλαθλου κοινού.\r\n\r\nΈζησε 70 χρόνια, όλα στην πλατεία Εξαρχείων.Από το 1960 έως το 1977 ήταν παίκτης του Αστέρα ενώ μετά το κλείσιμο της καριέρας του έμεινε δίπλα στην ομάδα με κάθε τρόπο. Προπονητής, έφορος,φροντιστής, γιατρός, μόνο το γκαζόν του γηπέδου δεν κούρευε… Πολλές φορές έγινε και χρηματοδότης της ομάδας, όταν η ίδια αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, πράγμα όχι σπάνιο για ομάδες που αγωνίζονται σε τοπικά πρωταθλήματα.\r\n\r\nΟ μόνος λόγος που θα άφηνε για λίγο τα καθήκοντά του ήταν η Εθνική Ελλάδος, την οποία μάλιστα ακολούθησε στο Μουντιάλ του 1994 στις ΗΠΑ, Στην πρώτη της συμμετοχή.\r\n\r\nΠαρά τις προτάσεις που είχαν γίνει από άλλες ομάδες για διάφορα πόστα, εκείνος ήταν “ταγμένος” στον Αστέρα, σαν να είχε κάνει κάποιο “αόρατο συμβόλαιο ισόβιας δέσμευσης”.\r\n\r\nΉταν αυτός που τα επεισόδια που έγιναν στο κέντρο της Αθήνας τον Δεκέμβρη του 2008, προσπαθούσε να προστατέψει τους παίκτες και την ομάδα, ώστε να συνεχίζουν τις προπονήσεις τους κανονικά(καθώς τα Εξάρχεια ήταν μέσα στις “εμπόλεμες ζώνες”).\r\n\r\nΠεριττό να πούμε ότι όλα τα παραπάνω τα προσέφερε σχεδόν αφιλοκερδώς, με μόνη του ανταμοιβή τις όποιες επιτυχίες της αγαπημένης του ομάδας που για εκείνον ήταν η “δεύτερη οικογένεια του”.Πέθανε τον Νοέμβρη του 2010 ηλικία 70 ετών…\r\n

Ματζουράνης-Καρβέλας και ύμνος Εθνικού…

\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=H0xc5E3jvzk\r\n

Ο “Εθνικάρας”

\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=0MOofWobBMM