\n \n\nΕίναι πολλές φορές που στον χώρο του ποδοσφαίρου μπορεί να μείνει στην ιστορία μια ομάδα χωρίς να έχει κατακτήσει κάποιον τίτλο ή να έχει κάποια σημαντική διάκριση. Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Φωστήρας, η ομάδα του Ταύρου, ο οποίος είχε τον τρόπο να δυσκολεύει πάντα τις μεγάλες ομάδες του πρωταθλήματος, με αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί ως ”Φονέας των γιγάντων”.\n\nΑς ρίξουμε μια ματιά στην διαδρομή αυτής της συμπαθητικής και μαχητικής ομάδας..\n

Ίδρυση, πρώτος αγώνας και πορεία μέχρι τον πόλεμο…

\nΟ Φωστήρας ιδρύθηκε το 1926 από μια παρέα προσφυγόπουλων, στα Νέα Σφαγεία, τότε περιοχή του σημερινού Ταύρου. Εμπνευστής του ονόματος και των κιτρινόμαυρων χρωμάτων της ομάδας ήταν ο Χρήστος Χατζόπουλος, ο οποίος ήθελε η φανέλα να έχει βυζαντινά χρώματα, όντας και ο ίδιος πρόσφυγας.\n\nΟ πρώτος αγώνας του συλλόγου έγινε στις 30 Ιανουαρίου 1927 με αντίπαλο τον Ατρόμητο Νεαπόλεως που έληξε ισόπαλος 2-2 .Το 1930 συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Γ’ΕΠΣΑ και μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’30 είχε ανέβει στην Β’ΕΠΣΑ ενώ παράλληλα είχε συγχωνευτεί με άλλες 2 ομάδες του Ταύρου, των Ατρόμητο Σφαγείων και τον Νέο Αστήρ.Μετά ήρθε ο πόλεμος..\n

Συμμετοχές στην μεγάλη κατηγορία και …”Φονέας…”

\nΜετά τον πόλεμο, ο Φωστήρας πήγε στην Α΄ κατηγορία, και στην πρώτη σεζόν του 1945-46 παραλίγο να κατακτήσει τον τίτλο Αθηνών, τερματίζοντας δύο βαθμούς πίσω από την πρωταθλήτρια ΑΕΚ. Ιστορική σεζόν για τον Φωστήρα ήταν και το 1948-49, όταν τερμάτισε 3ος, με προπονητή τον ”ιστορικό” Κώστα Νεγρεπόντη. Η μεγάλη του επιτυχία όμως έγινε στο Κύπελλο Ελλάδος, όπου έφτασε ως τα προημιτελικά του και στις 21 Φεβρουαρίου 1949 αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό στο Φάληρο.\n\nΚανοντας ένα φανταστικό παιχνίδι, αναδείχτηκε ισόπαλος 3-3, χάνοντας την πρόκριση στον επαναληπτικό.Αυτή η μαχητικότητα που έδειξε τουήταν η αρχή για να χαρακτηριστεί ως ”Φονέας των γιγάντων”.Η σύνθεση εκείνης της ομάδας ήταν η εξής: Λαμψίδης (τερμ.), Μαντέλλος, Ζαρρές, Τσαλαβούτας, Χατζηιωάννου, Μυλωνάκης, Πιλάτος, Δημητσάνας, Γιαλαμπίδης, Τσισκάκης και ο μετέπειτα παίκτης του Ολυμπιακού Θανάσης Μπέμπης.\n\nΣτις 17 Ιουνίου 1949 έγινε και η επίσημη ”βάφτιση” της ομάδας ως ”Φονέα” σ’ένα γλέντι της ομάδας που έγινε σε ταβέρνα της Νέας Κηφισιάς. ”Νονός” ήταν ο γραμματέας του συλλόγου Μανίκας που απήγγειλε το παρακάτω άσμα…\n

Ο Φωστήρ για όλους είναι λαμπρό στολίδι, θείο\n\nείναι από τα πιο αρχαία με ιστορία σωματείο.\n\nΣτην αρχή δειλά εμπήκε μεσ’ σε γήπεδα μεγάλα\n\nκαι κατάπιε τόσες πίκρες και ακόμα τόσα άλλα.\n\nΜα ποτέ δεν απελπίσθη κι’ εξελίχθη τέλος πάντων\n\nόπως όλοι ομολογήσαν σε Φονέα των γιγάντων.

\n

Το μετέπειτα και οι συμμετοχές στην Α Εθνική

\nΤην δεκαετία του ’50 βρισκόταν πάντα σε ανταγωνιστικό επίπεδο με αποκορύφωμα την σεζόν 1955-56 όπου και αναδείχθηκε δευτεραθλητής Αθηνών παίρνωντας έτσι την πρόκριση στην προκριματική φάση του πανελλήνιου πρωταθλήματος, όπου κατετάγη 4ος. Όταν το πρωτάθλημα απέκτησε την μορφή των ”εθνικών κατηγοριών” ο «Φονέας» εντάχθηκε στη Β΄ Εθνική, κατηγορία στην οποία είχε τις περισσότερες συμμετοχές. Κατάφερε να αγωνιστεί στην Α΄ Εθνική για 7 συνολικά σεζόν (1960-63 και 1970-74) καταφέρνοντας και κάποια αξιοσημείωτα γεγονότα..\n\nΣυγκεκριμένα στις 26 Νοεμβρίου 1961,στην 9η αγωνιστική, ο Μπάμπης Χατζηδήμου πέτυχε το πρώτο γκολ από κτύπημα κόρνερ στην ιστορία της Α Εθνικής, στη νίκη επί της Καλαμαριάς με 5-1. Επίσης ο παίκτης Δημήτρης Ρεμούνδος πέτυχε 7 γκολ στη νίκη με 10-0 επί της Θήβας στις 26/1/1970 για το πρωτάθλημα Β΄ Εθνικής με προπονητή τον Κώστα Λινοξυλάκη.\n\nΣτην τελευταία του σεζόν στην Α Εθνική έκανε και ένα αρνητική ρεκόρ, χάνοντας με 11-0 από τον Ολυμπιακό στον Πειραιά, στις 3 Μαρτίου 1974.\n\nΜετά την ακμαία εκείνη περίοδο ο σύλλογος ακολούθησε φθίνουσα πορεία και αγωνιζόταν από την Β’εθνική έως τα τοπικά.Το προσωνύμιο του “Φονέα” όμως θα τον συνοδεύει πάντα…\n \n\n \n