Το Μουντομπάσκετ που θα γίνει στην Ισπανία φέτος θα αποτελέσει την 7η συμμετοχή για την  Εθνική μας σε αυτόν τον θεσμό. Μια συμμετοχή η οποία μπορεί μεν να προήλθε μέσω της λεγόμενης wild-card (ειδική πρόσκληση της ΦΙΜΠΑ σε 7 ομάδες που δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν πρόκριση) ωστόσο κάτι τέτοιο δεν θα γινόταν εφικτό αν η Εθνική μας δεν είχε αφήσει (και αγωνιστικά) καλές εντυπώσεις στις προηγούμενες 6 συμμετοχές της ,οι οποίες την ανέβασαν στον παγκόσμιο χάρτη του μπάσκετ.\n\nΗ πρώτη συμμετοχή μας σε τελική φάση Μουντομπάσκετ  έγινε στην χώρα που διοργανώνεται και το φετινό ,δηλαδή στην Ισπανία. Η πορεία της Ελλάδας μπορούμε να πούμε ότι ”έστρωσε τον δρόμο” για αυτό που θα ακολουθούσε 1 χρόνο μετά (κατάκτηση Ευρωμπάσκετ 1987 Αθήνα) και ήταν η αρχή της απόλυτης άνθισης του ελληνικού μπάσκετ. Η Εθνική,αφού πρώτα προκρίθηκε στα τελικά με μια επική νίκη στο Έκεντρεβιλ επί της Γαλλίας  (130-126 μετά απο 3 παρατάσεις) ,κληρώθηκε με τις Βραζιλία,Παναμά,Ισπανία,Γαλλία και Νότιο Κορέα. Ξεκίνησε με 2 νίκες (Παναμά,Γαλλία),στην συνέχεια έκανε 2 ήττες (με Ισπανία στον πόντο και Βραζιλία) και έκλεισε την πρώτη φάση με νίκη επί της Κορέας. Στην δεύτερη φάση ηττήθηκε κατά σειρά από Σοβιετική Ένωση, Κούβα και Ισραήλ, παίζοντας τελικά για τις θέσεις 9-12 όπυ κέρδισε Αργεντινή και έχασε από Κίνα για να τερματίσει 10η. Μια θέση που, ενώ σήμερα θα ήταν αποτυχία, τότε ήταν μια από τις κορυφαίες στιγμές για την πρωτάρα Εθνική. Ο Γκάλης ,με 33.5 πόντους μ.ο., ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ και έδωσε μια πρώτη γεύση παγκοσμίως για το ποιός ήταν(λόγω συγκυριών πάντως δεν ξαναέπαιξε σε Μουντομπάσκετ).\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=hsOuACGMXOI\n\nΤο 1990 η Εθνική κατέβηκε στο Μουντομπάσκετ της Αργεντινής χωρίς τον Γκάλη(λόγω τραυματισμού) και με τις ελπίδες για κάτι καλό μειωμένες (είχε προηγηθεί το αργυρό στο Ευρωμπάσκετ 1989) Φρόντισε όμως να διαψεύσει και με το παραπάνω τα προγνωστικά. Ξεκινώντας την πρώτη φάση (με ΗΠΑ ,Ισπανία και Νότιο Κορέα) έχασε από τις ΗΠΑ στην παράταση,( σε ένα παιχνίδι που δεν μέτρησε κανονικό καλάθι του Γαλακτερού στην λήξη) και εν συνεχεία νίκησε Ισπανία(με τρομερή εμφάνιση του Χριστοδούλου) και Κορέα. Στον επόμενο γύρο έχασε από Γιουγκοσλαβία και Σοβ.Ένωση ,κέρδισε την Βραζιλία και τελικά έπαιξε για τις θέσεις 5-8 ,όπου με 1 νίκη (με την γηπεδούχο Αργεντινή) και μια ήττα(Βραζιλία) κατετάγη 6η και έδειξε να ”απογαλακτίζεται” σιγά-σιγά από τον μεγάλο Γκάλη.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=L3LFEaRYQZ4\n\nΕπόμενος σταθμός της Εθνικής ήταν το παγκόσμιο του Τορόντο ,στο οποίο έμελλε να έχει την υποστήριξη πολλών ομογενών, οι οποίοι ήθελαν να χαμογελάσουν μετά από την αποτυχία της ποδοσφαιρικής ομάδας στο Μουντιάλ των ΗΠΑ. Η Εθνική δεν τους απογοήτευσε… Πέρασε την πρώτη φάση με 2 νίκες(Γερμανία που μας είχε κερδίσει στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ 1993 και Αίγυπτο και μια ήττα (Πουέρτο Ρίκο) και στην δεύτερη ,με μια ιστορική νίκη επί του γηπεδούχου Καναδά(ιστορική και για τα πούρα που άναψε ο Φασούλας μετά τον αγώνα στα αποδυτήρια..) και άλλη μια επί της Κίνας προκρίθηκε για πρώτη φορά σε Παγκόσμιο, στον ημιτελικό (στο τελευταίο αδιάφορο ματς έχασε από την Κροατία).Εκεί ,απέναντι στους NBAερς των ΗΠΑ ήταν από την αρχή καταδικασμένη σε ήττα ,ωστόσο κατάφερε να γίνει η πρώτη ομάδα που δεν δέχτηκε 1οο πόντους από επαγγελματίες Αμερικάνους (σχετικό αφιέρωμα του sportbrio)Στον μικρό τελικό έχασε πάλι από την Κροατία, αλλά η 4η θέση ήταν πια η απόλυτη καταξίωση από το έπος του ’87…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=735m1Ce1_9Q\n\nΤο 1998 , η Εθνική μας ήταν η οικοδέσποινα του Μουντομπάσκετ και με υψηλές βλέψεις,(ακόμα και για χρυσό καθώς οι ΗΠΑ δεν είχαν κατεβάσει επαγγελματίες αλλά ένα σύνολο που αποτελούσαν Αμερικάνοι παίκτες που αγωνίζονταν στην Ευρώπη) Με τον Φασούλα ως τελευταίο εν ενεργεία διεθνή της χρυσή ομάδας του ’87, η Εθνική ξεκίνησε με 3 νίκες στην πρώτη φάση (Καναδά,Ιταλία και Σενεγάλη) ενώ στην επόμενη νίκησε το Πουέρτο Ρίκο και προκρίθηκε στην 8άδα( οι ήττες με Ρωσία  και Γιουγκοσλαβία ήταν αδιάφορες). Εκεί υπέταξε την Ισπανία με ένα καθοριστικό τρίποντο του Μπαλογιάννη(παίκτης-έκπληξη σ’εκείνη την διοργάνωση) αλλά στον ημιτελικό με τον ”κακό μας δαίμονα”, την Γιουγκοσλαβία, ηττήθηκε στην παράταση με 78-73 (αν και είχε προηγηθεί στο 28′ με 12 πόντους, καθοριστικό ρόλο έπαιξαν πάντως και τα σφυρίγματα των διαιτητών) .Στον μικρό τελικό,κουρασμένη και απογοητευμένη ,έχασε από τις ΗΠΑ και κατετάγη πάλι 4η αφήνοντας μια ”γλυκόπικρη” γεύση σε όλους μας…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=egGhKzVMsT4\n\nΗ απουσία μας από το Παγκόσμιο της Ινδιανάπολις το 2002 αποδείχτηκε ευεργετική…Η Εθνική, μετά από μια στείρα τριετία (1999-2002) έκανε το πιο δυναμικό come-back στην ιστορία της. Η ”αρμάδα” του Παναγιώτη Γιαννάκη( Διαμαντίδης,Σπανούλης,Παπαλουκάς,Σχορτσιανίτης,Τσαρτσαρής και σία) με ”φόρα” από την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ 2005, πήγε στην Ιαπωνία (τόπος διεξαγωγής του Μουντομπάσκετ 2006) με κρυφό στόχο ένα μετάλλιο. Αφού πέρασε τρένο την πρώτη φάση( 5 νίκες με Κατάρ,Λιθουανία,Βραζιλία,Αυστραλία Τουρκία) προκρίθηκε στους 16 όπου υπέταξε την Κίνα του Γιάο Μινγκ και εν συνεχεία στους 8 την Γαλλία των πολλών NBAερς για να προκριθεί στα ημιτελικά με αντίπαλο τις ΗΠΑ του Λεμπρόν Τζέιμς. Η νίκη απέναντι τους και μάλιστα με κατοστάρα (101-95) αποτέλεσε ίσως την κορυφαία στιγμή του ελληνικού μπάσκετ αλλά και πιθανόν όλου του ελληνικού αθλητισμού. Στον τελικό όμως, με ”άδειο” ρεζερβουάρ από την υπερπροσπάθεια ήρθε η ήττα από την Ισπανία(που δεν είχε τον τραυματία Γκασόλ) με 70-47, μια ήττα που οφειλόταν επίσης στην υπέρμετρη αισιοδοξία που μας έδωσε η νίκη επί των Αμερικάνων( οι οποίοι παρεμπιπτόντως από τότε δεν έχουν χάσει κανένα ματς ,είτε φιλικό είτε επίσημο). Το ασημένιο μετάλλιο όμως και η ιστορική αυτή νίκη έχουν ριζώσει βαθιά στην μνήμη κάθε Έλληνα…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=vdZj5TaW95Y\n\nΣτο τελευταίο Μουντομπάσκετ που διοργανώθηκε στην Τουρκία δεν καταφέραμε ,αναλογιζόμενοι τι μπορούσαμε κάτι σημαντικό. Στην πρώτη φάση, με μέτριες εμφανίσεις πετύχαμε 3 νίκες(Πουέρτο ρίκο,Κίνα και Ακτή Ελεφαντοστού, ενώ ηττηθήκαμε από Τουρκία και Ρωσία,αγώνας που ”ψίθυροι” έλεγαν ότι το χάσαμε για να έχουμε εύκολο αντίπαλο στους 16, κάτι που τελικά δεν έγινε καθώς πέσαμε πάνω στον κακό μας ”δαίμονα” Ισπανία, χάνοντας με 80-72 (τελευταίο ματς του Διαμαντίδη με την Εθνική). Ήταν η αρχή κάποιων πέτρινων χρόνων μιας Εθνικής , η οποία και στις επόμενες διοργανώσεις (Ευρωμπάσκετ 2011,2013 και αποκλεισμός από τους Ολυμπιακούς το 2012) δεν πέτυχε κάτι σημαντικό,αλλά ας μην ξεχνάμε τα πολλά προβλήματα με τραυματισμούς και αλλαγές προσώπων που συνέβησαν αυτήν την 3ετία.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=kJM5ymlbi0I\n\n \n\nΜε την ελπίδα λοιπόν τα προηγούμενα χρόνια να αποτελέσουν ”μαθήματα”, ας ευχηθούμε καλή επιτυχία στην Εθνική μας στο φετινό Μουντομπάσκετ. Δυνατότητες υπάρχουν και με το παραπάνω…\n\n \n\n