Ιωάννου-Βουτσαράς. Η μοιραία σύγκρουση…

\n \n

\n\nΜέσα στο γήπεδο, δυστυχώς κατά καιρούς, γινόμαστε, μέσω της τηλεόρασης, μάρτυρες θανάτων ποδοσφαιριστών από διάφορες αιτίες που οφείλονται κυρίως στις ελλιπείς ιατρικές εξετάσεις.\n\nΣτις 4 Οκτώβρη του 1959 όμως ο θάνατος του ποδοσφαιριστή του Εθνικού Θοδωρή Ιωάννου δεν προήλθε από κάτι τέτοιο αλλά από μια καταραμένη στιγμή που περιελάμβανε μια μοιραία σύγκρουση με τον τερματοφύλακα του ΠΑΟ Μιχάλη Βουτσαρά…\n

Η αγάπη του Ιωάννου για την επίθεση…

\nΟ Ιωάννου γεννήθηκε το 1939. Στην ”τρυφερή” ηλικία των 5 ετών έχασε και τους δύο γονείς του και ο θείος του ανέλαβε να τον μεγαλώσει. Για να βγάλει τα προς το ζειν εργαζόταν ως ηλεκτρολόγος.Ως ποδοσφαιριστής, ξεκίνησε να παίζει στην άμυνα αλλά το όνειρό του ήταν να γίνει ο γκολτζής των Πειραιωτών.\n\nΗ επιθυμία του αυτή έγινε πραγματικότητα στην μοιραία 4η Οκτώβρη του 1959 όταν ο Ιταλός προπονητής του Εθνικού Τριβιζάν αποφάσισε να τον δοκιμάσει σ’αυτήν την θέση, στο φιλικό με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, αντί του Γεωργούλη που είχε καθυστερήσει να έλθει στο γήπεδο.Μάλιστα πριν το παιχνίδι ο Ιωάννου είχε πει στον συμπαίκτη του Μίμη Τσερεγκώφ:\n

“Θα βάλω γκολάκια σήμερα. Κάνε μου καλές πάσες για να γλεντήσουμε τον Βουτσαρά”

\n \n \n \n

Η μοιραία έξοδος…

\nΔεν είχαν περάσει παρά 14 λεπτά όταν στη πρώτη αξιόλογη επίθεση του Εθνικού ο Ιωάννου βρέθηκε απέναντι στον Βουτσαρά που βγήκε να διώξει τη μπάλα. Ο Ιωάννου έσκυψε το κεφάλι του να τη βρει, αλλά χτύπησε στο γόνατο του αντιπάλου του, μένοντας στο χορτάρι χωρίς να αντιδράει.\n\n

\n\nΑκολούθησαν σκηνές πανικού με τους παίκτες να φωνάζουν για βοήθεια παράλληλα με τα μεγάφωνα του σταδίου που κάνα έκκληση για γιατρό.Ο Κώστας Λινοξυλάκης ξήλωσε μια πινακίδα η οποία χρησιμοποιήθηκε ως φορείο για τον άτυχο ποδοσφαιριστή.\n\nΚάποια στιγμή φάνηκε να ανακτά την αναπνοή του και μεταφέρθηκε στο Ιπποκράτειο.Τελικά δεν άντεξε καθώς την επόμενη μέρα στις 16.30 ξεψύχησε, ενώ μέχρι εκείνη την στιγμή ζούσε με μηχανική υποστήριξη…\n

Το δράμα του Βουτσαρά και η κηδεία…

\n

\n\nΟ Μιχάλης Βουτσαράς δεν μπορούσε με τίποτα να πιστέψει τι είχε συμβεί.Έκλαιγε σε μια γωνιά με λυγμούς ενώ την ίδια μέρα πήγε σε ένα εκκλησάκι να προσευχηθεί γα τον Ιωάννου, δυστυχώς χωρίς να εισακουστούν οι προσευχές του.\n\nΤο γεγονός αυτό τον σημάδεψε για όλη του την υπόλοιπη καριέρα, καθώς συνέχισε να παίζει μπάλα λόγω της στήριξης των συμπαικτών του χωρίς πια να είναι ο ίδιος ταλαντούχος τερματοφύλακας που ήταν πριν.\n\nΤον Ιωάννου συνόδεψαν στην τελευταία του κατοικία 50.000 άνθρωποι, ανάμεσα τους και διοικήσεις ομάδων, συγκλονισμένοι από την πρωτοφανή τραγωδία\n

Μπορούσε να σωθεί…

\nΔυστυχώς η έλλειψη ιατρικών γνώσεων ήταν μια επιπλέον αιτία για τον θάνατο του Ιωάννου, καθώς, λίγες μέρες αργότερα ο ιατροδικαστής Αγιουντάνης έλεγε ότι ο θάνατος του ποδοσφαιριστή προήλθε από εγκεφαλική αιμορραγία αλλά μπορούσε να είχε σωθεί εάν του έριχναν κρύο νερό στο κεφάλι και τον είχαν αφήσει ακίνητο μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο.\n\nΤόνισε όμως παράλληλα ότι η αορτή της καρδιάς του ήταν στενή και δεν θα έπρεπε να είχε ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο.\n \n \n