\n\nΑν κάποιος θελήσει να μετρήσει τα κατορθώματα του “τεράστιου” Μάικλ Τζόρνταν, καθώς και την συμβολή του στους 6 τίτλους που κατέκτησαν οι Σικάγο Μπουλς την δεκαετία του ’90, σίγουρα θα χρειαστεί κομπιουτεράκι.Ειδικά αν πρέπει να τα καταγράψει, σελίδες ολόκληρες…Μέσα στα πολλά λοιπόν, ας θυμηθούμε ένα που πέτυχε σε σειρά τελικών των Μπουλς απέναντι στους Πόρτλαντ Μπλέηζερς το 1992…\n
“Σεληνιασμένος”…
\nΟι Μπουλς θα αντιμετώπιζαν τους Μπλέηζερς του Κλάιντ Ντρέξλερ στο “Chicago Stadium”.Ήταν ο πρώτος τελικός και επομένως ο Τζόρνταν ήθελε από νωρίς να “δείξει τα δόντια” του και να οδηγήσει την ομάδα του στο να κάνει το πρώτο βήμα για την κατάκτηση του δεύτερου σερί πρωταθλήματος.(Την προηγούμενη χρονιά είχε κατακτήσει το πρώτο απέναντι στους Λέηκερς του Μάτζικ…).\n\nΆλλωστε το ασφυκτικά γεμάτο στάδιο αυτό περίμενε από το “είδωλο” του.\n\nΚαλύτερο ξεκίνημα πάντως κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ακόμα και όταν μιλάμε για τον υπεραθλητή Τζόρνταν. Μέσα σε ένα ημίχρονο κατάφερε να πετύχει 35(!!) πόντους, σπάζοντας την καλύτερη έως τότε επίδοση σε πλέη-οφ που ήταν οι 33 του Elgin Baylor to 1962.\n\nΟ ίδιος μάλιστα, μετά το 6ο τρίποντο, γύρισε προς την μεριά των τηλεσχολιαστών και με μια κίνηση ήταν σαν να τους έλεγε\n
“δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο…”
\nΟ ίδιος μάλιστα δήλωσε μετά το παιχνίδι:\n
“Με προκάλεσαν από νωρίς να σουτάρω σαν να σουτάρω γυμναστήριο, μαζί με κάποιον που μου επέστρεφε την μπάλα. Στο πρώτο αισθάνθηκα καλά. Τα τρίποντα έμπαιναν λες και ήταν βολές!
\n
Με το “δεξί” και κατάκτηση…
\nΣτο δεύτερο ημίχρονο εκείνου του αγώνα, ο Τζόρνταν πέτυχε μόλις 4 πόντους αλλά η δουλειά είχε γίνει και οι Μπουλς έκαναν αρχή στις νίκες με το επιβλητικό 122-89.Εκείνο το παιχνίδι, πέρα από μια απλή νίκη έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ψυχολογία των 2 ομάδων και ήταν “κλειδί” για την τελική επικράτηση των Μπουλς στην σειρά με 4-2 που έφερε το repeat.\n\nΟ Τζόρνταν πάντως για εκείνη την βραδιά είπε και κάτι άλλο σημαντικό που έδειχνε ποιός πραγματικά ήταν:\n
“Δεν θέλω να θυμάστε για πολύ καιρό αυτά τα έξι εύστοχα τρίποντα, γιατί το στυλ μου ως παίκτης δεν είναι αυτό του σουτέρ.Μου αρέσει να μπαίνω στην ρακέτα, να έχω σωματική επαφή με τους ψηλούς, να σουτάρω από την γραμμή των βολών και γενικά να δημιουργώ”.
\nΌσο γι’αυτά κανείς δεν πρέπει να είχε αμφιβολία…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=V5XGfCpQ0Ns?w=728\n