Ιωαννίδης – Κόκκαλης. Σχέση οργής και στοργής

Ιωαννίδης - Κόκκαλης

Γιάννης Ιωαννίδης – Σωκράτης Κόκκαλης

\r\nΠολλές φορές στον αθλητισμό οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων θυμίζουν αυτές ενός ζευγαριού που μπορεί μια να είναι αγαπημένο, μια να τσακώνεται, μια να χωρίζει, μια να τα ξαναβρίσκει κοκ.Σε πολλές περιπτώσεις βέβαια τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο σύνθετα καθώς πίσω από μια ταραχώδης επαγγελματική σχέση υπάρχουν συμφέροντα, φίλαθλοι και πολύ παρασκήνιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η σχέση Κόκκαλης – Ιωαννίδης, η οποία χωρίς υπερβολή, έχει περάσει από τα “χίλια κύματα”.\r\n

Η αρχή της γνωριμίας και η εξύψωση του Ολυμπιακού…

\r\nΤο 1991 ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός βρισκόταν στην μέση των “πέτρινων χρόνων” του, ενώ το ελληνικό μπάσκετ βρισκόταν στο απόγειο του, 4 χρόνια μετά το “χρυσό” 1987 και την κατάκτηση της Ευρώπης από την Εθνική μας ομάδα.Ήταν μια ευκαιρία λοιπόν για τον αντίστοιχο μπασκετικό Ολυμπιακό να “βγει απ’την αφάνεια” και να δώσει χαρά στους “πληγωμένους” ποδοσφαιρικά Πειραιώτες.\r\n\r\nΗ ανάληψη της ΚΑΕ από τον Σωκράτη Κόκκαλη ήταν ίσως το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα.Έπρεπε όμως να συνοδευτεί και από έναν καλό “καπετάνιο” για τα αγωνιστικά της ομάδας.Δεν θα μπορούσε λοιπόν να υπάρξει καλύτερη επιλογή από τον Γιάννη Ιωαννίδη, ο οποίος τα προηγούμενα χρόνια είχε φτιάξει την αξέχαστη αυτοκρατορία του Άρη.\r\n\r\nΗ απόφαση του “ξανθού” να έρθει στον Πειραιά και στον ανυπόληπτο τότε μπασκετικά Ολυμπιακό ενώ είχε πρόταση από τον ΠΑΟΚ, ο οποίος τότε ήταν η δεύτερη δύναμη πίσω από τον Άρη, ήταν αρκετά δύσκολη αλλά τελικά το όνομα της ομάδας και η πίεση ανθρώπων του Ολυμπιακού έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να μετακομίσει ο πολυνίκης κόουτς στην Αθήνα.Βρέθηκε στα γραφεία της INTRACOM, μίλησε με τον Κόκκαλη και σε πολύ λίγη ώρα συμφώνησαν, μέσα σε πολύ καλό κλίμα, ξεκινώντας παράλληλα μια άψογη σχέση συνεργασίας και αμοιβαίας εκτίμησης και σεβασμού.\r\n\r\nΑπό τότε ξεκίνησε μια πενταετία θριάμβων για τον Ολυμπιακό που κυριολεκτικά “εκτοξεύτηκε” και στην Ευρώπη, ενώ το δίδυμο Κόκκαλη – Ιωαννίδη συνεργαζόταν με “κλειστά μάτια”.\r\n

1995, 1996:Τα νερά που “πρωτοδηλητηρίασαν” την σχέση και το επεισόδιο στην Μαδρίτη

\r\nΤο 1995 ο Ολυμπιακός θα αντιμετώπζιε την ΤΣΣΚΑ Μόσχας σε 3ο παιχνίδι που θα έκρινε στην πρόκριση στο Final 4 της Σαραγόσα.Παραμονές του αγώνα 5 παίκτες των Ρώσων παθαίνουν δηλητηρίαση από μολυσμένα νερά που ήπιαν και έτι η ΤΣΣΚΑ αποδεκατίζεται. Ο Ιωαννίδης ζητάει την αναβολή του αγώνα από την ΦΙΜΠΑ, ωστόσο αυτό δεν γίνεται αποδεκτό. Όλα αυτά όμως, μαζί με τους “ψιθύρους” ότι πίσω από αυτήν την ιστορία κρύβονταν άνθρωποι του Ολυμπιακού, ενόχλησαν τον Κόκκαλη και διατάραξαν για πρώτη φορά τις σχέσεις του με τον Ιωαννίδη.\r\n\r\nΈναν χρόνο μετά πάλι σε τρίτο αγώνα του Ολυμπιακού με την Ρεάλ στην Μαδρίτη για πρόκριση στο Final four του Παρισιού, είχαμε το δεύτερο και καθοριστικό επεισόδιο για την οριστική τότε ρήξη στις σχέσεις μεταξύ των 2 αντρών. Αρχικά ο Ιωαννίδης, που ήταν προληπτικός, εξέφρασε την “ενόχληση” του,μεταξύ σοβαρού και αστείου, για την παρουσία στην αποστολή συνεργάτη του Σωκράτη Κόκκαλη, τον οποίο ο “ξανθός” θεωρούσε “γκαντέμη”. Αυτό εξόργισε τον Κόκκαλη, ο οποίος ακόμα και διαφορετικό αεροπλάνο από τον Ιωαννίδη χρησιμοποίησε για να γυρίσει πίσω.\r\n\r\nΤο “κερασάκι στην τούρτα” ήταν δηλώσεις που έκανε στο αεροδρόμιο ο Ιωαννίδης για “σέρβικο λόμπυ” στο μπάσκετ και είχαν ως κύριο στόχο τον πρόεδρο της ΦΙΜΠΑ Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς. Αυτές βρήκαν κάθετα αντίθετο τον Κόκκαλη και σε συνδυασμό με τα προηγούμενα οδήγησαν στο να χωρίσου οι δύο πλευρές το καλοκαίρι του 1996, μετά από 5 σερί κατακτημένα πρωταθλήματα, καθώς η διαφορά φιλοσοφίας ήταν πια εμφανής..\r\n

1999-2000. Επιστροφή “με το ζόρι” και δικαστήρια

\r\nΤο καλοκαίρι του 1999, ο Ολυμπιακός είχε χάσει το δεύτερο σερί πρωτάθλημα και μάλιστα μέσα στο ΣΕΦ από τον ΠΑΟ.Ο Ίβκοβιτς, που είχε έρθει το 1996 ως “διάδοχος” του Ιωαννίδη, φεύγει και ο Κόκκαλης ψάχνει τον αντικαταστάτη του.Οι επιλογές πολλές, μεταξύ αυτών και ο Ομπράντοβιτς.Τελικά μπορούμε να πούμε ότι εκείνο το καλοκαίρι υπερίσχυσε το “θέλω” του κόσμου των “ερυθρολεύκων”, ο οποίος “απαιτούσε” την επιστροφή Ιωαννίδη στο “λιμάνι”\r\n\r\nΟ Κόκκαλης αυτήν την φορά δεν ήταν διατεθειμένος να “δώσει” εξ’ολοκλήρου τα “κλειδιά” στον Ιωαννίδη, καθώς ήθελε να αποδείξει ότι μπορούσε να ξαναπάει ο Ολυμπιακός στην κορυφή χωρίς την ουσιαστική συμβολή του “ξανθού”.Αποτέλεσμα ήταν να μην κάνει όλα τα χατίρια στον κόοουτς και να παίρνει και ο ίδιος, έμμεσα, αποφάσεις για τα αγωνιστικά.\r\n\r\nΜε μια τέτοια σχέση ήταν λογικό η χρονιά να μην κλείσει με επιτυχία καθώς ο Ολυμπιακός τερμάτισε 3ος.Είχαμε όμως και το “αποκορύφωμα” που ήταν η διαμάχη μεταξύ των δύο αντρών και είχε να κάνει με την αποζημίωση του Ιωαννίδη, κάτι που τους οδήγησε μέχρι τα δικαστήρια…\r\n

Η εξομάλυνση των σχέσεων

\r\nΗ διαμάχη κράτησε έως το 2007.Μετά όμως οι σχέσεις των δύο αποκαταστάθηκαν,Οι κόντρες ξεχάστηκαν καθώς, μετ το πέρασμα του χρόνου εκτιμήθηκε η γενική συνεργασία που είχαν και αποφασίστηκε από κοινού τα “κακώς κείμενα” να ξεχαστούν.\r\n\r\nΑξιοσημείωτο είναι ότι ο Ιωαννίδης βρέθηκε στην συνέντευξη αποχώρησης του Κόκκαλη από την ΠΑΕ το 2010 ενώ εθεάθησαν να κάθονται δίπλα-δίπλα στην παρουσίαση βιβλίου του παλαίμαχου τερματοφύλακα Αντώνη Νικοπολίδη το 2012…\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ttYXpI3cTm8\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ttYXpI3cTm8

Ελλάδα vs Ευρώπη: Κλασσικές “γιγαντομαχίες”

Ελλάδα vs Ευρώπη: Κλασσικές "γιγαντομαχίες"

\n\nΤο “χρυσό” Ευρωμπάσκετ του 1987, είχε ως αποτέλεσμα την εκτόξευση όλου του ελληνικού μπάσκετ, τόσο σε επίπεδο Εθνικής ομάδας, όσο και σε συλλογικό.Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι από εκείνο το “σωτήριο (μπασκετικά) έτος, μετράμε αμέτρητες επιτυχίες των ομάδων μας στα κύπελλα Ευρώπης, είτε με τίτλους, είτε με συμμετοχές σε φάιναλ-φορ, είτε με μεγάλες νίκες εντός και εκτός έδρας.\n\nΤο γεγονός ότι έχουμε κατακτήσει 9 φορές την Ευρωλίγκα(6 ο ΠΑΟ, 3 ο Ολυμπιακός) αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τα παραπάνω.Ίσως όμως, πιο σημαντικό και από τους αριθμούς να είναι το γεγονός ότι πλέον το ελληνικό μπάσκετ αντιμετωπίζεται με τον απόλυτο σεβασμό και θεωρείται ότι π.χ. και το ισπανικό ποδόσφαιρο για την Ευρώπη.\n\nΚάποιες μάχες ομάδων μας με “μεγαθήρια” της “Γηραιάς ηπείρου” έχουν φτάσει σε σημείο να χαρακτηριστούν ως “γιγαντομαχίες” και “all-time classic” καθώς, με την πάροδο του χρόνου απέκτησαν ξεχωριστή σημασία, κερδίζοντας παράλληλα το ενδιαφέρον του μπασκετικού κοινού.Το sportbrio σας θυμίζει 4 από αυτές…\n

1)Άρης-Μακάμπι

\nΟ μεγάλος Άρης της δεκαετίας του ’80, ήταν η ομάδα που ένωνε όλους τους φιλάθλους, ανεξαρτήτου “χρώματος”.Μπορούμε να πούμε, ότι αν και δεν κατέκτησε ποτέ την κορυφή της Ευρώπης,ήταν αυτός που, σε συνέχεια του “χρυσού” ’87, έφερε τις πρώτες μεγάλες νίκες σε συλλογικό επίπεδο όπως αυτήν εκτός έδρας με την Μπαρτσελόνα την σεζόν 1987-88 και το “διπλό” με την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Γιουγκοπλάστικα το 1990.\n\nΌμως, μπορούμε να πούμε ότι στο “πάνθεον” της ιστορίας γράφτηκαν με λίγο μεγαλύτερα γράμματα οι αναμετρήσεις με την Μακάμπι Τελ Αβίβ, κυρίως λόγω της μεγάλης κόντρας Γκάλη-Τζάμσι αλλά και μιας χαμένης ευκαιρίας για συμμετοχή του Άρη σε τελικό Πρωταθλητριών, το 1989, όταν ένα επεισόδιο μεταξύ του Γιαννάκη και του (συγχωρεμένου πια) Μαγκί έγινε αφορμή ο Άρης να χάσει τον ρυθμό του και το προβάδισμα που είχε έως τότε(68-60) και τελικά να ηττηθεί.\n\nΓενικά οι αναμετρήσεις ήταν μεγάλες και ο Άρης ήταν ίσως ο πρώτος, που ένιωσε από “πρώτο χέρι” την καυτή ατμόσφαιρα του Γιάντ Ελιάου(γήπεδο της Μακάμπι, σημερινό NOKIA ARENA).T0 1983 μάλιστα κατάφερα να φύγει νικητής αλλά να αποκλειστεί γιατί είχε χάσει με μεγαλύτερη διαφορά στο Αλεξάνδρειο.\n\nΠροϊστορία του Αρη με τη Μακάμπι για την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση:\n

    \n

  • 31/10/1979: Αρης-Μακάμπι 104-103
  • \n

  • 29/11/1979: Μακάμπι-Αρης 111-78
  • \n

  • 27/10/1983: Αρης-Μακάμπι 62-68
  • \n

  • 03/11/1983: Μακάμπι-Αρης 75-76
  • \n

  • 10/12/1987: Μακάμπι-Αρης 95-91
  • \n

  • 25/02/1998: Αρης-Μακάμπι 93-77
  • \n

  • 22/12/1988: Μακάμπι-Αρης 97-77
  • \n

  • 23/02/1989: Αρης-Μακάμπι 90-102
  • \n

  • 04/04/1989: Μακάμπι-Αρης 99-86
  • \n

  • 01/02/1990: Αρης-Μακάμπι 98-81
  • \n

  • 29/03/1990: Μακάμπι-Αρης 94-92
  • \n

  • 17/01/1991: Αρης-Μακάμπι 93-81
  • \n

  • 14/03/1991: Μακάμπι-Αρης 101-89
  • \n

  • 06/12/2007: Μακάμπι-Αρης 85-70
  • \n

\n

Η χαμένη ευκαιρία και το επειόδιο Γιαννάκη-Μαγκί…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=CucCEP0BD-o?w=728\n\n \n\n

2)ΠΑΟ-Μακάμπι

\nΜετά τον Άρη, ήταν η σειρά του ΠΑΟ να δώσει τις δικές του “γιγαντομαχίες” με την “ομάδα του λαού”. Οι “¨πράσινοι” βρέθηκαν πολλές φορές αντίπαλοι με του Ισραηλινούς και μάλιστα σε αγώνες που έκριναν τίτλο.\n\n3 τελικοί (2000, 2001, 2011), ημιτελικοί φάιναλ φορ(2002, 2005) και προημιτελικές αναμετρήσεις(χαρακτηριστική αυτή του 2012 όπου αμφότερες έσπασαν τις έδρες με τελικό νικητή τον ΠΑΟ με 3-2 νίκες) συνθέτουν το παζλ αυτών των επικών αναμετρήσεων, όπου την “μερίδα του λέοντος” την έχει ο, έξι φορές πρωταθλητής Ευρώπης, ΠΑΟ.\n\nΜια στιγμή που έμεινε χαραγμένη στις μνήμες είναι ο τελικός του 2000 στην Θεσσαλονίκη, όπου, λίγο πριν το τέλος και με το σκορ στο 60-57 υπέρ του ΠΑΟ, ένας παίκτης-έμβλημα για την Μακάμπι, (αλλά αγωνιζόμενος τότε για τους “πράσινους”)ο Κάτας, πέτυχε ένα καθοριστικό τρίποντο που τελικά έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην νίκη του “τριφυλλιού” με 73-67.\n

Οι αναμετρήσεις

\n

    \n

  • 1971-72: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση των 16) 81-73
  • \n

  • 1971-72: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση των 16) 81-80
  • \n

  • 1974-75: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Β’ Γύρος) 76-90
  • \n

  • 1974-75: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Β’ Γύρος) 113-80
  • \n

  • 1980-81: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 81-76
  • \n

  • 1980-81: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 83-71
  • \n

  • 1981-82: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 112-91
  • \n

  • 1981-82: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 78-86
  • \n

  • 03/11/1994: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 63-62
  • \n

  • 19/01/1995: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 92-91
  • \n

  • 21/12/1995: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 67-62
  • \n

  • 15/02/1996: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 79-86
  • \n

  • 24/09/1998: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 62-84
  • \n

  • 05/11/1998: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 67-58
  • \n

  • 20/04/2000: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Τελικός Ευρωλίγκα) 67-73
  • \n

  • 13/05/2001: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Τελικός Σουπρολίγκα) 81-67
  • \n

  • 03/05/2002: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Ημιτελικός Final 4) 83-75
  • \n

  • 24/10/2002: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Κανονική Περίοδος) 64-77
  • \n

  • 09/01/2003: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Κανονική Περίοδος) 79-86
  • \n

  • 20/11/2003: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Κανονική Περίοδος) 97-75
  • \n

  • 22/01/2004: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Κανονική Περίοδος) 84-91
  • \n

  • 06/05/2005: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Ημιτελικός Final 4) 91-82
  • \n

  • 07/12/2006: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Κανονική Περίοδος) 90-88
  • \n

  • 01/02/2007: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Κανονική Περίοδος) 76-73
  • \n

  • 08/05/2011: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Τελικό Ευρωλίγκας) 78-70
  • \n

  • 20/03/2012: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Play offs) 93-73
  • \n

  • 22/03/2012: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Play offs) 92-94
  • \n

  • 27/03/2012: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Play offs) 65-62
  • \n

  • 29/03/2012: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Play offs) 69-78
  • \n

  • 05/04/2012: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Play offs) 86-85
  • \n

  • 14/11/2013: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Κανονική Περίοδος) 75-68
  • \n

  • 19/12/2013: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Κανονική Περίοδος) 55-68
  • \n

\n

Ο τελικός του Κάτας…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=_VG_EkUnX1U?w=728\n

3)Ολυμπιακός -Ρεάλ

\nΟι “γιγαντομαχίες” μεταξύ των 12 φορές συνολικά πρωταθλητών Ευρώπης(9 η Ρεάλ, 3 ο Ολυμπιακός) ξεκινάνε ουσιαστικά από το 1993(πριν είχαν συναντηθεί 2 φορές το 1979)με αναμετρήσεις που έγραψαν ιστορία και κρίθηκαν πολλές φορές κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.(όπως το 1993 με ακυρωθέν καλάθι του Σαμπόνις στην λήξη και το 1994 με καλάθι του Νάκιτς)\n\nΟι δύο ομάδες τέθηκαν 3 φορές αντιμέτωπες σε τελικούς (1995, 2013, 2015), αλλά και μια “συμβολική” την σεζόν 2000-01 όπου έδωσαν τον πρώτο αγώνα στην μετονομασία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών σε Ευρωλίγκα.\n\nΕπίσης, το 1994 ο Ολυμπιακός πέτυχε την πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας στην Μαδρίτη με καλάθι του Σιγάλα ακριβώς με την λήξη του αγώνα, νίκη που του έδωσε ώθηση στο να φτάσει στον τελικό εκείνη την χρονιά, χάνοντας εκείνον τον “καταραμένο τελικό” απέναντι στην Μπανταλόνα…\n

    \n

  • 1978-79 (Όμιλοι Κυπέλλου Πρωταθλητριών): Ρεάλ -Ολυμπιακός 113-72
  • \n

  • 1978-79 (Όμιλοι Κυπέλλου Πρωταθλητριών): Ολυμπιακός-Ρεάλ 97-101
  • \n

  • 1992-93 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 92-74
  • \n

  • 1992-93 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 63-62
  • \n

  • 1993-94 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 57-58
  • \n

  • 1993-94 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 75-73
  • \n

  • 1994-95 (Τελικός Ευρωλίγκα): Ρεάλ-Ολυμπιακός 73-61
  • \n

  • 1995-96 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, α’ αγώνας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 68-49
  • \n

  • 1995-96 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, β’ αγώνας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 80-77
  • \n

  • 1995-96 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, γ’ αγώνας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 80-65
  • \n

  • 1997-98 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 77-78
  • \n

  • 1997-98 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 82-75
  • \n

  • 2000-01 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 75-73
  • \n

  • 2000-01 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 91-84
  • \n

  • 2002-03 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 73-66
  • \n

  • 2002-03 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 71-68
  • \n

  • 2004-05 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 76-62
  • \n

  • 2004-05 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 75-83
  • \n

  • 2007-08 (TΟΠ-16 Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 80-70
  • \n

  • 2007-08 (TΟΠ-16 Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 72-63
  • \n

  • 2008-09 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, α’ αγώνας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 88-79
  • \n

  • 2008-09 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, β’ αγώνας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 79-73
  • \n

  • 2008-09 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, γ’ αγώνας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 71-63
  • \n

  • 2008-09 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, δ’ αγώνας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 75-78
  • \n

  • 2010-11 (Πρώτη Φάση Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 82-66
  • \n

  • 2010-11 (Πρώτη Φάση Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 82-68
  • \n

  • 2012-13 (Τελικός Ευρωλίγκα): Ολυμπιακός-Ρεάλ 100-88
  • \n

  • 2013-14(προημιτελικά): πέρασε η Ρεάλ με 3-2 νίκες
  • \n

  • 2014-15(Τελικός):Νίκη Ρεάλ με 78-59
  • \n

\n

Σιγάλας at the buzzer…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=m80g2CrvYow?w=728\n

4)”Αιώνιοι” εναντίον “αρκούδας

\nΗ μεγάλη δύναμη του ρωσικού μπάσκετ, ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει βρει τον μπελά της ουκ ολίγες φορές από Ολυμπιακό και ΠΑΟ, καθώς αμφότεροι της έχουν “φράξει” πολλές φορές τον δρόμο για τον τίτλο.\n\nΤα τελευταία 10 χρόνια, η “αρκούδα” ξεκινάει ως ένα από τα μεγάλα φαβορί για την κορυφή, αλλά τις πιο πολλές φορές βρίσκει μπροστά της τους “Έλληνες” και “μένει με την όρεξη”.Δύο φορές ο ΠΑΟ(τελικοί 2007, 2009) και μία ο Ολυμπιακός(2012) της άρπαξαν κυριολεκτικά το τρόπαιο μέσα από τα χέρια.Όλοι οι αγώνες πάντως ήταν συναρπαστικοί και έμειναν στους κορυφαίους στην ιστορία της Ευρωλίγκας.\n\nΕπίσης πολλές φορές οι ελληνικές ομάδες αντιμετώπισαν την ΤΣΣΚΑ σε ημιτελικό και τις πιο πολλές φορές την απέκλεισαν(ΠΑΟ το 1996, Ολυμπιακός 2013, 2015) ενώ κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει το “επικό” “three on three” στον τρίτο προημιτελικό του 1995 στο ΣΕΦ, με την περίφημη ιστορία των ¨δηλητηριασμένων νερών”, τα οποία έστειλαν στο νοσοκομείο 5 παίκτες των Ρώσων..\n

Το περίφημο “three on three”

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=5_Ogcuz6Zvc?w=728\n

Θρίαμβος του ΠΑΟ…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=HREHAdqkU0c?w=728\n

Αξέχαστο buzzer-beater Πρίντεζη…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=_4eO-WEQk8g?w=728\n\nΣυνεχίζεται….\n

Μάκης Δενδρινός:o ”Βούδας” που “κοιμήθηκε”

Μάκης Δενδρινός:o ''Βούδας'' που "κοιμήθηκε"

\n\nΚατά την δεκαετία του ’90 οι Έλληνες και οι Γιουγκοσλάβοι προπονητές “κυριαρχούσαν” στους ελληνικούς πάγκους. Αμφότεροι είχαν ως κύριο χαρακτηριστικό, πέραν από τις γνώσεις, το “εκρηκτικό” ταμπεραμέντο που άλλοτε οδηγούσε σε εκπληκτικά αποτελέσματα άλλοτε μπορούσε όμως και να καταστρέψει το παιχνίδι της ομάδας τους.\n\nΧαρακτηριστικότερη περίπτωση ήταν αυτή του Γιάννη Ιωαννίδη, ο οποίος είχε όμως και “συνοδοιπόρους” όπως τον Βαγγέλη Αλεξανδρή, τον “κίτσο” Διαμαντόπουλο, τον Καλαφατάκη κοκ. Άλλωστε η δεκαετία εκείνη χαρακτηριζόταν από έντονο μπασκετικό πάθος κάτι που αποτυπωνόταν σε κάθε μορφή μπασκετικής εκδήλωσης.\n\nΥπήρχε όμως και ένας προπονητής που είχε τον δικό του τρόπο σκέψης και έκφρασης και πιθανόν να ξεχώριζε σαν “την μύγα μες στο γάλα” σ’αυτόν τον τομέα.Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι είχε το προσωνύμιο “Βούδα”.Ο λόγος για ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια του ελληνικού μπάσκετ, τον Μάκη Δενδρινό…\n

Δύο δεκαετίες στην “πλατεία”…

\nΟ “Βούδας”(γεννήθηκε το 1950) μεγάλωσε, ανδρώθηκε και ολοκλήρωσε την καριέρα του ως παίκτης στην ομάδα μπάσκετ του Πανιωνίου την οποία “υπηρέτησε” για 13 χρόνια (1968-1981) και με την οποία διέσχισε μια διαδρομή από τα “αλώνια” της Α’τοπικής κατηγορίας στην Α’Εθνική το 1973 ενώ συμμετείχε και σε έναν τελικό Κυπέλλου το 1977.\n

“Βούδας”-Πάτρα σημειώσατε 1…

\nΣτις 28 Νοεμβρίου του 1976 στο γήπεδο του Μίλωνα, διεξήχθη η πρώτη αναμέτρηση στην ιστορία μεταξύ Πανιωνίου και Απόλλωνα Πατρών, με τον τελευταίο να αγωνίζεται χωρίς τον “Νουρέγιεφ” Κώστα Πετρόπουλο, ο οποίος με την σειρά του εξελίχθηκε σε έναν ακόμα πετυχημένο προπονητή.\n\nΟ Δενδρινός, με εμφάνιση που θύμιζε Γκάλη πέτυχε 41 πόντους και κέρδισε σχεδόν μόνος του τον Απόλλωνα με 101-88.’Ηταν ίσως το κορυφαίο του ματς με την “κυανέρυθρη” φανέλα…\n

Καριέρα στους πάγκους…

\nΜε την ολοκλήρωση της καριέρας του ως παίκτης, και αφού αγωνίστηκε και 7 φορές με την Εθνική Ανδρών, αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική.Εργάστηκε σε Πανιώνιο, Ηρακλή και Παγκράτι αλλά τις μεγάλες του επιτυχίες της έκανε στην Εθνική ομάδα…\n\nΑπό το 1992 ως το 1996 εργάστηκε στην ΕΟΚ ως α΄ προπονητής σε 63 ματς στις Εθνικές ομάδες εφήβων, ελπίδων, ανδρών και μικτής σε ανεπίσημα ματς. Επίσης, το 1993 και 1994 διετέλεσε βοηθός προπονητής σε 29 ματς στις εθνικές ανδρών και ελπίδων.\n

Η “χρυσή” τριετία (1994-96)στην Εθνική Ανδρών…

\nΤο καλοκαίρι του 1994 ανέλαβε την Εθνική Ανδρών και μαζί το “βαρύ φορτίο” να την κρατήσει στα ψηλά στα οποία ήδη βρισκόταν από το χρυσό Ευρωμπάσκετ του 1987.Αν συνυπολογίσουμε ότι ο Γκάλης είχε αποσυρθεί από την Εθνική το εγχείρημα γινόταν δυσκολότερο.Όμως ο “Βούδας” είχε το μαγικό ραβδί…\n\nΣτην πρώτη κιόλας διοργάνωση που συμμετείχε και ήταν το Παγκόσμιο του 1994 στο Τορόντο οδήγησε την Εθνική στην 4η θέση, η καλύτερη έως τότε που είχαμε πάρει σ’αυτήν την διοργάνωση.\n\nΣτον ημιτελικό ήταν ο πρώτος που κατάφερε να κρατήσει την φοβερή Ντριμ-Τιμ 2 (η ομάδα των ΗΠΑ που εμφανιζόταν για δεύτερη σερί διοργάνωση με επαγγελματίες παίκτες του ΝΒΑ και έως τότε έριχνε παντού κατοστάρες) κάτω από τους 100 πόντους χάνοντας βέβαια με 97-58.\n\nΤην αμέσως επόμενη χρονιά(1995) οδηγεί την Εθνική στην 4η θέση του Ευρωμπάσκετ στην Αθήνα και παράλληλα εξασφαλίζει για πρώτη φορά στην ιστορία την πρόκριση σε Ολυμπιακούς Αγώνες.\n\nΟι τελευταίοι έγιναν στην Ατλάντα το 1996 και η Εθνική κατέκτησε την 5η θέση.\n\nΜπορούμε να πούμε ότι ήταν ίσως μια από τις πιο πετυχημένες τριετίες στην ιστορία της Εθνικής και οφειλόταν σε μεγάλο ποσοστό στον “Βούδα”.\n

Η “διαφωνία” με τον Σιγάλα…

\nΑν και πάντα ψύχραιμος, ο Δενδρινός “έχασε” για λίγο την ηρεμία του σε έναν αγώνα ομίλων του Μουντομπάσκετ του Τορόντο το 1994.Αιτία μια βολή του Γιώργου Σιγάλα…\n\nΣυγκεκριμένα ήταν ο τελευταίος αγώνας του ομίλου με το Πουέρτο Ρίκο.Ο Σιγάλας στήνεται στις βολές 4 δευτερόλεπτα πριν το τέλος με το σκορ στο 72-63 υπέρ των Πορτορικάνων.\n\nΑν χάναμε από 8 πόντους και κάτω θα βγαίναμε πρώτοι στον όμιλο και θα πέφταμε με Κροατία, Καναδά και μάλλον Ισπανία (έπαιζε σε λίγη ώρα με Κίνα.) . Σαν δεύτεροι παίζαμε στον όμιλο της Αμερικής που ήταν σαφώς πιο εύκολος (Ρωσία και Αυστραλία οι άλλες δύο ομάδες).\n\nΟ Σιγάλας κοιτάει απορημένος τον πάγκο. «Σίδερο σίδερο» του φωνάζει ο “Βούδας”. Ο Σιγάλας τη ρίχνει με δύναμη στο ταμπλό και εκείνη …μπαίνει μέσα στο καλάθι!\n\nΤο βλέμμα του μετά την βολή ήταν όλα τα λεφτά… Για καλή μας τύχη όμως οι Κινέζοι κερδίζουν την Ισπανία και τελικά ο όμιλος γίνεται πιο εύκολος και μας οδηγεί στην τετράδα.\n

Τα τελευταία χρόνια…

\nΌταν αποσύρθηκε από τους πάγκους, ο Μάκης Δενδρινός τραβήχτηκε από τα “φώτα της δημοσιότητας”.Άλλωστε πάντα ήταν άνθρωπος χαμηλών τόνων.Το μόνο που έκανε όσον αφορά το μπάσκετ ήταν να εμφανίζεται κάποιες φορές σε σεμινάρια προπονητικής και να μαθαίνει(πιθανότατα…) στους καινούργιους πως μπορούν να παραμένουν ψύχραιμοι.\n\nΠέθανε το 2015 από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου αλλά η κληρονομιά που αθόρυβα άφησε πίσω του θα μένει για μια ζωή…\n\n \n\nΌταν ο “Βούδας” κράτησε τις ΗΠΑ κάτω από τους 100 πόντους…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=FL47w_N5CHs?w=728

Αξέχαστοι τελικοί μπάσκετ της Α1…

\n\nΗ Α1, από την χρονιά ίδρυσης της(1992-93) και την καθιέρωση των πλέη-οφ, έχει “αφήσει” στις μνήμες των φιλάθλων μερικούς τελικούς που για διάφορους λόγους ήταν λίγο παραπάνω αξιοσημείωτοι.\n\nΤην “μερίδα του λέοντος” έχουν οι τελικοί μεταξύ των δύο “αιωνίων” της Αθήνας, αφού την χρονιά που ξεκίνησε η Α1 το μπάσκετ και τα μεγάλα μπάτζετ μεταφέρθηκαν στην Αθήνα και πλέον τα ντέρμπι για τον τίτλο ήταν μεταξύ Ολυμπιακού και ΠΑΟ(παίρνοντας την σκυτάλη από τα ιστορικά παιχνίδια του Αλεξανδρείου μεταξύ Άρη-ΠΑΟΚ…).\n\nΠειραιώτες και Αθηναίοι έχουν αναμετρηθεί στους 14 από τους 22 τελικούς που έχουν γίνει.Ας θυμηθούμε γενικά μερικά γεγονότα…\n

1993:Η ανολοκλήρωτη σειρά…

\nΗ πρώτη χρονιά των πλέη-οφ ήταν επεισοδιακή.Ολυμπιακός και ΠΑΟ βρισκόντουσαν στο 2-1 στις νίκες, με τους Πειραιώτες του Πάσπαλιε να θέλουν άλλη μια μέσα στο ΣΕΦ για να στεφθούν πρωταθλητές(για πρώτη φορά από το 1978) απέναντι στον ΠΑΟ του Γκάλη.\n\nΟ αγώνας όμως δεν έγινε ποτέ καθώς ο ιδιοκτήτης του “τριφυλλιού” Παύλος Γιαννακόπουλος δεν κατέβασε την ομάδα στον 4ο τελικό ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την διαιτησία στον προηγούμενο αγώνα στην Γλυφάδα.\n\nΑποτέλεσμα ήταν οι φίλαθλοι που πήγαν στο γήπεδο να δουν μόνο απονομή και ένα …οικογενειακό διπλό.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=3f1zOpKojVE?w=728\n

1994:Τα “αιώνια” 2,5 δευτερόλεπτα και χωρίς…κάλτσες

\nΟι τελικοί του 1994 έγιναν μεταξύ Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ. Η σειρά ήταν συναρπαστική και θα κρινόταν σε 5ο παιχνίδι στο ΣΕΦ.\n\nΛίγο πριν το τέλος και με το σκορ στο 68-65 υπέρ των γηπεδούχων, ο Σιγάλας κλέβει την μπάλα από τον Πρέλεβιτς και στον αιφνιδιασμό δέχεται ένα σκληρό φάουλ από τον Μπέρι 2.5 δευτερόλεπτα πριν το τέλος.\n\nΑκολουθεί ένα “μείγμα” πανηγυρισμών και επεισοδίων που οδηγεί τους παίκτες του ΠΑΟΚ στο να τρέξουν στα αποδυτήρια.Τελικά, αφού ηρέμησαν τα πνεύματα, επέστρεψαν ίσα-ίσα για να ολοκληρωθεί το παιχνίδι και να μην μηδενιστεί η ομάδα της Θεσσαλονίκης.\n\nΧαρακτηριστικό ήταν ότι οι 5 που μπήκαν στο γήπεδο δεν φόραγαν καν κάλτσες…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=mY64KQJw15o?w=728\n

1995:Κλέψιμο Σιγάλα και…3ο πρωτάθλημα…

\nΆλλη μια σειρά συναρπαστικών αγώνων μεταξύ των αιωνίων που κρίθηκε στον 5ο τελικό στο ΣΕΦ και συγκεκριμένα στην τελευταία φάση όπου ο Σιγάλας έκλεψε την μπάλα από τον Σοκ, δίνοντας το 3ο σερί πρωτάθλημα στον Ολυμπιακό…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=jRzhsM8eXAM?w=728\n \n\n

1996:Αντίο του Ιωαννίδη με 35αρα….

\nΤο τελευταίο πρωτάθλημα του Ιωαννίδη με τον Ολυμπιακό επισφραγίστηκε σε 5ο πάλι αγώνα στο ΣΕΦ και μάλιστα με θρίαμβο επί του πρωταθλητή Ευρώπης ΠΑΟ(που αγωνίστηκε σε εκείνο το ματς χωρίς το αστέρι του Ντομινίκ Ουίλκινς, ο οποίος είχε φύγει τις προηγούμενες μέρες για άγνωστους λόγους…) με το ιστορικό 73-38…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=EBvL-fiduZU?w=728\n

1998:Επιστροφή στην κορυφή για ΠΑΟ…

\nΜετά από 14 χρόνια(1984) ο ΠΑΟ επέστρεψε στην κορυφή το 1998, νικώντας τον ΠΑΟΚ με 3-2 νίκες.\n\nΣτον 5ο τελικό στο ΟΑΚΑ είχαμε ιστορικούς πανηγυρισμούς με τον Ράτζα να ανεβαίνει στο τραπέζι της γραμματείας και τον προπονητή Λευτέρη Σούμποτιτς να κρατάει ένα ψεύτικο κύπελλο.\n\nΌλα αυτά 7 δευτερόλεπτα πριν την λήξη…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ZD_JP_HvNY0?w=728\n

1999:”Άλωση” του ΣΕΦ…

\nΤΟ δεύτερο σερί πρωτάθλημα του ΠΑΟ ήρθε με τον πιο “γλυκό” τρόπο για τους πράσινους, οι οποίοι στον 5ο τελικό κέρδισαν τον Ολυμπιακό μέσα στο ΣΕΦ, με πρωταγωνιστές τους Ράτζα και Μποντιρόγκα.\n\nΉταν το πρωτάθλημα “κλειδί” για τα επόμενα που θα κατακτούσε η ομάδα του “τριφυλλιού”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=SyrRIoa42Lk?w=728\n

2002:Η επική ανατροπή της ΑΕΚ…

\nΗ ΑΕΚ στέφεται πρωταθλήτρια μετά από 32 χρόνια(1970 η τελευταία φορά) νικώντας στους τελικούς τον Ολυμπιακό με τρόπο εκπληκτικό καθώς “γυρίζει” μια χαμένη σειρά από 0-2 σε 3-2…”Κλειδί” ήταν η νίκη της μέσα στο ΣΕΦ με 60-61…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=aIlF7MBJCWk?w=728\n \n\n

2010 και 2013:διακοπές αγώνων και πρωταθλήματα στον ΠΑΟ

\nΤο 2010 και το 2013 οι σειρές μεταξύ των “αιωνίων” της Αθήνας δεν ολοκληρώθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.Την πρώτη φορά έγινε διακοπή αγώνα στον 4ο τελικό στο ΣΕΦ 1 περίπου λεπτό πριν το τέλος και με το σκορ να είναι 69-76 υπέρ του ΠΑΟ(που είχε προβάδισμα στις νίκες με 2-1).\n\nΤο ίδιο συνέβη και στον τρίτο τελικό του 2013 με τον ΠΑΟ να προηγείται 76-72 1.26” πριν την λήξη(στις νίκες κέρδιζε με 2-0).\nΔύο άσχημες στιγμές που θύμισαν την ανολοκλήρωτη σειρά του 1993…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=2C34Y0QO0pg?w=728\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=N6MhDqdfkv0?w=728\n\n

Σπανούλης, o “εκτελεστής” των πρώην…

Σπανούλης, o "εκτελεστής" των πρώην...

\n\nΠολλές φορές η ζωή “παίζει” παράξενα παιχνίδια με απίστευτες συμπτώσεις.Ως μια τέτοια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και αυτή του Βασίλη Σπανούλη, ο οποίος τα τελευταία δύο χρόνια έχει δώσει 3 νίκες στην ομάδα του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα με δικά του κρίσιμα καλάθια απέναντι σε πρώην ομάδες και προπονητές που συνεργάστηκε…\n\nΑς θυμηθούμε τις περιπτώσεις αυτές…\n

1)2013-14:Buzzer-beater με ΠΑΟ…

\nΣτην τελευταία αγωνιστική της φάσης των “16” Ολυμπιακός και ΠΑΟ, έχοντας ήδη προκριθεί στα προημιτελικά, αγωνιζόντουσαν για την κατάληψη της 3ης θέσης στον όμιλο.Ο Σπανούλης, με τρίποντο 0.5″ πριν το τέλος “εκτέλεσε” την πρώην ομάδα του…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=D_wokA2wl-w?w=728\n

2)2014-15:Ο Σπανούλης απέναντι στον Ζοτς.

\nΑγώνας της φάσης των “16” μέσα στην Τουρκία απέναντι στην Φενέρ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς που τον είχε προπονητή ο Σπανούλης τα χρόνια που ήταν στον ΠΑΟ. Ο “Kill-Bill”, με τρίποντο 16″ πριν το τέλος, δίνει την καθοριστική βολή στον πρώην κόουτς του…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=3y9Nfb7LFMo?w=728\n

3)2014-15:Σκοτώνει την “αρκούδα” του Ιτούδη

\nΒοηθός του Ομπράντοβιτς όλα τα χρόνια που ήταν ο Σπανούλης στον ΠΑΟ, ήταν ο Δημήτρης Ιτούδης.Οι δύο τους τέθηκαν αντιμέτωποι στον ημιτελικό του Φάιναλ-φορ της Μαδρίτης.Το τρίποντο του Σπανούλη στα 8″ με το σκορ ισόπαλο 66-66 δίνει επί της ουσίας την πρόκριση στον Ολυμπιακό και ο ίδιος γίνεται δήμιος ενός ακόμα πρώην συνεργάτη του…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=byvtGpvD6To?w=728\n\n

Άρης 1988. Το πρώτο ελληνικό φάιναλ-φορ

Άρης 1988. Το πρώτο ελληνικό φάιναλ-φορ

\n\nΤο ελληνικό μπάσκετ, από το 1987 με την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ από την εθνική μας ομάδα, μας έχει προσφέρει χαρές που ποτέ δεν φανταζόμασταν.Κύπελλα, διακρίσεις, πανευρωπαϊκός σεβασμός και πολλά ακόμα είναι αυτά που η πορτοκαλί μπάλα μας χαρίζει διαρκώς.\n\nΌμως, όπως σε όλους τους τομείς της ζωής, οι πρώτες επιτυχίες είναι αυτές που “μένουν” ανεξίτηλα στην μνήμη αυτών που τις έζησαν αλλά και στους νεαρότερους που τις μαθαίνουν με το πέρασμα του χρόνου.\n\nΚανείς λοιπόν που ασχολείται σοβαρά με το μπάσκετ δεν γίνεται να μην γνωρίζει την πρώτη παρουσία ελληνικής ομάδας σε Φάιναλ-φορ.Ειδικά όταν αυτή ήταν ο Άρης των Γκάλη, Γιαννάκη και Ιωαννίδη…\n

Άρης, 1988. Πρώτη ελληνική συμμετοχή σε φάιναλ-φορ

\nΈνα χρόνο μετά το “χρυσό” Ευρωμπάσκετ, το “νερό” είχε ήδη “μπει στο αυλάκι” για περισσότερες επιτυχίες καθώς η δυναμική του μπάσκετ στην Ελλάδα αυξήθηκε στο κατακόρυφο.\n\nΗ υλοποίηση αυτών των προσδοκιών δεν θα μπορούσε παρά να έρθει μέσω του μεγάλου Άρη ο οποίος είχε ήδη δώσει τα προηγούμενα χρόνια κάποια δείγματα με αποκορύφωμα την πρόκριση στα ημιτελικά του Κόρατς το 1985.\n\nΜε την ομάδα να έχει τον βασικό κορμό (Γκάλης, Γιαννάκης, Φιλίππου, Ρωμανίδης) σταθερό και με καθοδηγητή τον νεαρό και φιλόδοξο Γιάννη Ιωαννίδη οι συνθήκες για μια μεγάλη πορεία στην Ευρώπη φάνταζαν ιδανικές.\n\nΑξίζει να σημειωθεί ότι εκείνη η χρονιά ήταν η πρώτη που καθιερώθηκε ο θεσμός του Φάιναλ-φορ και έχει μείνει έτσι έως σήμερα.(πριν γινόταν απλά ένας τελικός σε μια προκαθορισμένη έδρα).\n\nΗ διαφορά ήταν ότι τότε συμμετείχαν 8 ομάδες που έπαιζαν όλες μεταξύ τους εντός-εκτός έδρας και οι 4 πρώτες πήγαιναν στην τελική φάση που ήταν φυσικά το Φάιναλ-φορ το οποίο θα διεξαγόταν σε μια συγκεκριμένη πόλη.Ο Άης ήταν μια από αυτές.\n

Πορεία-όνειρο και οι “Άγιες Πέμπτες”…

\nΗ πρώτες μάχες του πρωτόπειρου Άρη απέναντι στα παραδοσιακά “μεγαθήρια” ήταν το κεντρικό θέμα όλης της Ελλάδας.Επειδή οι αγώνες γινόντουσαν Πέμπτη, εκείνη την ημέρα στην Θεσσαλονίκη γινόταν κάτι σαν “ανεπίσημη αργία”, με τα θέατρα και τους κινηματογράφους να μην ανοίγουν την ώρα που έπαιζε ο Άρης.Ήταν άλλωστε περιττό αφού σχεδόν κανείς δεν θα άφηνε την παρέα των Γκάλη-Γιαννάκη για να δει κάτι άλλο…\n\nΣτα προκριματικά ο Άρης είχε αποκλείσει με δύο νίκες την Ελβετική Πιγί, νικώντας την με σκορ 127-125 εκτός έδρας και 113-94 μέσα στο Αλεξάνδρειο.Στην τελική φάση των “8” θα αντιμετώπιζε την πανίσχυρη Τρέισερ (των Μάκαντου, Ντ’αντόνι, Μενεγκίν και κάτοχο του τίτλου την προηγούμενη χρονιά), την “αυτοκράτειρα” του Ισραήλ Μακάμπι Τελ Αβίβ, την Ισπανική Μπαρτσελόνα, την Γιουγκοσλάβικη Παρτιζάν Βελιγραδίου(των νεαρών Ντίβατς, Τζόρτζεβιτς,Πάσπαλιε και πολλών ακόμα…), την Γαλλική Ορτέζ, την Δυτικογερμανική Σατούρν Κολωνίας και την αδύναμη Ντεν Μπος από την Ολλανδία.\n\nΟ δρόμος ήταν πολύ δύσκολος λοιπόν για να μπει η ομάδα της Θεσσαλονίκης στην πρώτη τετράδα.Κι όμως η ίδια διέψευσε όλα τα προγνωστικά…\n\nΟ Άρης τερμάτισε στην 2η θέση έχοντας απολογισμό 9 νίκες και 5 ήττες πετυχαίνοντας εντυπωσιακούς θριάμβους όπως στο Αλεξάνδρειο με την Παρτίζαν (96-87), την Τρέισερ Μιλάνο (120-95),= και τη Μακάμπι(93-77).\n\nΠέτυχε επίσης και ιστορική νίκη στην Ισπανία επί της Μπαρτσελόνα με 88-89 ενώ ο Γκάλης αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 479 πόντους(34 πόντους μ.ο.!!)\n \n\n

Γάνδη:απειρία, Ιωαννίδης και 4η θέση…

\nΣτην Γάνδη ο Άρης ταξίδεψε με ενθουσιασμό που ενισχυόταν από τους 5000 φίλους του που τον ακολούθησαν.Η απειρία όμως από τέτοιες διοργανώσεις φάνηκε πριν καν ο Άρης πατήσει το παρκέ του Flanders Expo(έτσι ονομαζόταν το γήπεδο).\n\nΟ Ιωαννίδης, που είχε μεγάλο μερίδιο στην επιτυχημένη πορεία ου Άρη, στην ουσία απομόνωσε τους παίκτες του και τους απαγόρευσε να επικοινωνούν με τον οποιονδήποτε φορτώνοντας του με άγχος σαν να μην υπήρχε “αύριο”.\n\nΑυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ένιωθαν όλοι το “βαρύ φορτίο” που κουβαλούσαν, έδρασε καταλυτικά στον τομέα “ψυχολογία”. Όταν μάλιστα ο αντίπαλος ήταν η έμπειρη Τρέησερ, τα πράγματα δυσκόλευαν περισσότερο.\n\nΟ Άρης πάντως έδωσε μια μεγάλη μάχη αλλά ηττήθηκε με 90-84, ενώ στον μικρό τελικό ηττήθηκε από την νεαρή ομάδα της Παρτιζάν που έδειξε να θέλει πιο πολύ την 3η θέση από τον απογοητευμένο Άρη.\n\nΟι φίλαθλοι του Άρη αλλά και όλης της Ελλάδας, δεν είναι υπερβολικό να πούμε ότι έκλαιγαν για αυτές τις δύο ήττες όμως το ελληνικό μπάσκετ είχε ήδη ανέβει ένα ακόμα σκαλοπάτι προς τις μελλοντικές επιτυχίες και καταξιώσεις που θα ερχόντουσαν…\n

Mε τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τ’άλλα παιδιά…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=FwjQD2PqODc?w=728\n

O δρόμος προς την Γάνδη…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=U3G_2epK5Bs?w=728\n\n

Παύλος Γιαννακόπουλος, ο “μεγάλος” κοντός…

Παύλος Γιαννακόπουλος, ο "μεγάλος" κοντός...

\n\nΤην σημερινή εποχή, σε μια περίοδο κρίσης, είναι λογικό ο κάθε παράγοντας που θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο του αθλητισμού και να επενδύσει σε κάποια ομάδα, να έχει την “απαίτηση” να βγαίνει κερδισμένος όσον αφορά το χρήμα.\n\nΚατά το παρελθόν όμως υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι πραγματικά δεν έβαλαν σε πρώτη μοίρα κάτι τέτοιο, αλλά θέλησαν να συνεισφέρουν στην ομάδα της “καρδιάς τους”, όπου και να κατέληγε αυτό.\n\nΧαρακτηριστική και πρόσφατη περίπτωση είναι αυτή του μεγάλου και αξιοσέβαστου Παύλου Γιαννακόπουλου, ιδιοκτήτη της ΒΙΑΝΕΞ μαζί με τα δύο αδέρφια του Θανάση και Κώστα,της μεγαλύτερης φαρμακοβιομηχανίας στην Ελλάδα\n

Στον ΠΑΟ από το ’70…

\nΗ αγάπη του για τον Παναθηναϊκό ξεκίνησε έμπρακτα από το 1972 όταν πρωτοασχολήθηκε με το σωματείο, ενώ το 1973.κλέχθηκε πρόεδρος του Παναθηναϊκού Συναγερμού διεκδικώντας μαζί με άλλα στελέχη την ηγεσία του Παναθηναϊκού.\n\nΤο 1979 τη χρονιά που η ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού έγινε επαγγελματική και ανεξαρτοποιήθηκε διοικητικά από τον ερασιτεχνικό σώμα ο Παύλος Γιαννακόπουλος δεν κατάφερε να εισχωρήσει στη διοίκηση της ΠΑΕ καθώς ο Γιώργος Βαρδινογιάννης απέκτησε το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών.\n\nΑπό το 1987 έως το 1997 υπήρξε πρόεδρος όλων των ερασιτεχνικών τμημάτων του Παναθηναϊκού. Από το 1992 η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού αυτονομήθηκε και αυτή ως επαγγελματική ανέλαβε τη διοίκησή της σε συνεργασία με τον αδερφό του Θανάση Γιαννακόπουλο.\n\n

Παύλος & Θανάσης Γιαννακόπουλος
Παύλος & Θανάσης Γιαννακόπουλος
\n

Η αναγέννηση του μπασκετικού ΠΑΟ.

\nΤο 1992, όντας πια στα μπασκετικά δρώμενα 5 χρόνια, αποφάσισε να φτιάξει έναν πανίσχυρο μπασκετικό Παναθηναϊκό, βλέποντας παράλληλα την απήχηση που είχε στο ευρύ κοινό το άθλημα μετά την επιτυχία του 1987.\n\nΦτιάχνει μια “μικτή” Ευρώπης, αγοράζοντας τους Γκάλη, Κόμαζετς, Σοκ, Βράνκοβιτς και πολλούς ακόμα χρήσιμους παίκτες.Αυτόματα ανεβάζει τον ΠΑΟ(που την προηγούμενη χρονιά είχε τερματίσει 8ος…) πολλά σκαλοπάτια επάνω.\n

Τα πρώτα δύσκολα χρόνια, η δικαίωση και ο “Μεσσίας” Ντομινίκ…

\nΜέχρι το 1996 πάντως είχε κατακτήσει μόνο ένα κύπελλο Ελλάδας ενώ σε 2 Φάιναλ Φορ Πρωταθλητριών(1994,1995) ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό του Κόκκαλη στα ημιτελικά.\n\n

Ο hall-of-famer του NBA, Ντομινίκ Γουίλκινς σηκώνει το κύπελλο της Ευρωλίγκα με τη φανέλα του ΠΑΟ
Ο hall-of-famer του NBA, Ντομινίκ Γουίλκινς σηκώνει το κύπελλο της Ευρωλίγκα με τη φανέλα του ΠΑΟ
\n\nΤελικά το 1996 πραγματοποιεί ίσως την μεγαλύτερη μεταγραφή στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ(ίσως και του ευρωπαϊκού)με την έλευση του σούπερσταρ των Χοκς Ντομινίκ Ουίλκινς.\n\nΗ επένδυσή του δικαιώνεται καθώς την ίδια χρονιά παίρνει την πρώτη Ευρωλίγκα στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.\n\nΤο νερό είχε ήδη μπει στο αυλάκι.\n\nΚατακτά άλλες 5 φορές την Ευρωλίγκα (2000, 2002, 2007, 2009, 2011) ενώ από το 1998 κάνει την ομάδα σχεδόν μόνιμη πρωταθλήτρια Ελλάδας με μεγάλα ονόματα να “παρελαύνουν” επί προεδρίας του ( Μποντιρόγκα, Ράτζα, Τζεντίλε, Ρέμπρατσα, Διαμαντίδης, Κάτας και πολλοί ακόμα…).\n\n \n

“Άσχετος” από μπάσκετ και Μάτζικ Τζόνσον στον ΠΑΟ…

\nΑκούγοντας τα παραπάνω θα υπέθετε κάποιος ότι ο Γιαννακόπουλος γεννήθηκε με μια μπάλα μπάσκετ στην κούνια.Και όμως αυτό δεν είναι καθόλου μα καθόλου αλήθεια…Αρκεί να διαβάσετε το παρακάτω περιστατικό…\n\nΕν έτει 1987, ένα βράδυ στο Hilton είπε στον τότε προπονητή Ρίτσαρντ Ντουξάιρ:\n

“Θέλω να μου φέρεις ένα μεγάλο όνομα από το ΝΒΑ”

\nγια να πάρει την απάντηση:\n

“Θα βρούμε κάποιον καλό παίκτη να μας βοηθήσει”.

\nΟ Παύλος συνέχισε λέγοντας με αρκετό ενθουσιασμό:\n

“Ξέρεις ποιόν θέλω; Έναν που είδα στην τηλεόραση, στο all star game, να δεις πως τον έλεγε ο Συρίγος…”

\nΟ Ντουξάιρ άρχισε να του αναφέρει ορισμένα ονόματα από εκείνον τον αγώνα, αλλά ο Παύλος του έλεγε:\n

“Όχι, όχι, πως τον έλεγε, πως τον έλεγε, Μα.., Ματζ..”

\nΈκπληκτος ο Ντουξάιρ του είπε:\n

“Μη μου πεις τον Μάτζικ Τζόνσον;”

\nγια να αναφωνήσει ο Παυλάρας:\n

“Μπράβο, αυτόν!”

\nΌπως ήταν αναμενόμενο ο Ντουξάιρ εξήγησε στον Παύλο ότι για να πάρει αυτόν τον παίκτη δεν φτάνει ούτε ένα εργοστάσιο για να του δώσει και ότι ο συγκεκριμένος δεν έρχεται με τίποτα…\n\n

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος με το 1ο κύπελλο Ευρωλίγκα το 1996
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος με το 1ο κύπελλο Ευρωλίγκα το 1996
\n

“Μεγάλος” άνθρωπος…

\nΣαν παράγοντας νομίζω ότι δείξαμε την αξία του.Σαν άνθρωπος όμως μπορούμε να πούμε ότι ήταν ακόμα “μεγαλύτερος”.Ας θυμηθούμε μερικά μόνο γεγονότα τα οποία είναι ξέχωρα από τις αγαθοεργίες που κάνει μέσω της φαρμακευτικής του εταιρείας…\n

    \n

  1. έδωσε όλο το πλάσμα αίματος στο νοσοκομείο “Τζάνειο” το 1981 στην τραγωδία της θύρας 7
  2. \n

  3. ανέλαβε έξοδα για την νοσηλεία του Αττίλιο(ιστορικός οπαδός του Ολυμπιακού με την θρυλική τρομπέτα) όταν αυτός ήταν άρρωστος
  4. \n

  5. ανέλαβε τα έξοδα νοσηλείας του άτυχου Μπόμπαν Γιάνκοβιτς(παίκτη του Πανιωνίου με τον γνωστό τραυματισμό στο κεφάλι)
  6. \n

\n

Άντρας που παραδεχόταν τα λάθη του

\nΣαν άνθρωπος παρορμητικός και παθιασμένος έκανε και κάποια λάθη όταν το 1996 στον 3ο ημιτελικό ΠΑΟ-Πανιωνίου μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και επιτέθηκε φραστικά στον διαιτητή Κορομηλά.\n\nΟ ίδιος πάντως λίγο μετά, σαν σωστός άνθρωπος που αναγνωρίζει τα λάθη του είπε:\n

“Μεγαλύτερο λάθος από αυτό που έκανα στον αγώνα με τον Πανιώνιο, σε βάρος του διαιτητή Kορομηλά, δεν έκανα ποτέ άλλοτε στη ζωή μου!\n\nΤο ξέρω, το παραδέχομαι, με βασάνισε πολύ… Η μεγάλη μου γκάφα ήταν που συμπεριφέρθηκα τόσο άσχημα στον Kορομηλά.\n\nΓι’ αυτό και του ζήτησα συγγνώμη!\n\nΧάλασα το προφίλ μου και έδωσα ταυτόχρονα αφορμή σε εκείνους που θέλουν να βλάψουν τον Παναθηναϊκό και το μπάσκετ”

\nΕπίσης, παραδέχτηκε ότι έπρεπε να πάρει καλύτερη θέση στην κόντρα Γκάλη-Πολίτη το 1995 (στον αγώνα Αμπελόκηποι-ΠΑΟ ο Πολίτης δεν ξεκίνησε τον Γκάλη πεντάδα, ο τελευταίος έφυγε από το γήπεδο σαν αντίδραση και ήταν η αρχή του τέλους της καριέρας του…), κατά την διάρκεια της οποίας πάντως είχε επισκεφτεί ο ίδιος τον Γκάλη σπίτι του για να μιλήσουν για το θέμα…\n

Ο Πάυλος σοφέρ…

\n

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος με τον γιο του Δημήτρη, σημερινό πρόεδρο του ΠΑΟ, σε παιδική ηλικία
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος με τον γιο του Δημήτρη, σημερινό πρόεδρο του ΠΑΟ, σε παιδική ηλικία
\n\nΘα κλείσουμε αυτό το μινι-αφιέρωμα με μια ιστορία-μαρτυρία πριν από σχεδόν 20 χρόνια. Τότε ένας νεαρός δημοσιογράφος βρέθηκε στο κλειστό της Γλυφάδας για να πάρει συνέντευξη από τον Ζάρκο Πάσπαλιε που είχε έρθει μεταγραφή από τον Ολυμπιακό.\n\nΤελικά ο Ζάρκο αρνήθηκε και ο δημοσιογράφος ήταν έτοιμος να αποχωρήσει. Εκείνη την στιγμή συναντήθηκε τυχαία με τον Παύλο, ο οποίος αφού έμαθε τι έγινε, του ζήτησε συγγνώμη εκ μέρους του Σέρβου και επέμεινε να τον γυρίσει ο ίδιος στα γραφεία της εφημερίδας που εργαζόταν(!!!).\n\nΈτσι και έγινε…Ο Παύλος έγινε σοφέρ ενός νεαρού δημοσιογράφου…\n\nΝομίζω ότι μετά και αυτήν την αναφορά σας καλύψαμε απόλυτα ως προς το τι εστί ο Παύλος Γιαννακόπουλος…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wgdXndp6sTE?w=728\n\n

Πανιώνιος μπάσκετ. Τι να θυμηθώ τι να ξεχάσω…

Πανιώνιος μπάσκετ. Τι να θυμηθώ τι να ξεχάσω...

\n\nΤο ελληνικό μπάσκετ, το οποίο έχει χαρίσει τόσες επιτυχίες στην χώρα, είχε πάντα κάποιες ομάδες που ξεχώριζαν και το βοήθαγαν στο να ανεβαίνει όλο και ψηλότερα.\n\nΟλυμπιακός, ΠΑΟ, Άρης, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Πανιώνιος ήταν πάντα στην “πρώτη γραμμή”, είτε για τους τίτλους που κατακτούσαν στην Ευρώπη, είτε για τα ταλέντα που προσέφεραν στον χώρο αυτόν, είτε για απλές στιγμές που έμειναν στις μνήμες όλων των μπασκετόφιλων και όχι μόνο.\n\nΟ υποβιβασμός του Πανιωνίου στην Α2 λοιπόν δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος καθώς η ομάδα της Νέας Σμύρνης είχε σημαντικό ρόλο στα μπασκετικά τεκταινόμενα.\n

Πανιώνιος. Ένα προδιαγεγραμμένο τέλος…

\nΌταν μια τόσο ιστορική ομάδα υποβιβάζεται είναι σίγουρο ότι πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί έφτασε ως εκεί.Στην περίπτωση του Πανιωνίου από το καλοκαίρι είχε φανεί ότι η κατάσταση μπορούσε να οδηγηθεί σε αυτό το σημείο.\n\nΗ μη εξασφάλιση άδειας λίγο πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα κόντεψε να ρίξει το σωματείο στην Β εθνική πριν καν ξεκινήσει το πρωτάθλημα.\n\nΣκοπός του άρθρου δεν είναι να ψάξει για τους “ενόχους” απλά ως μόνο σχόλιο που μπορούμε να κάνουμε είναι το γεγονός ότι δεν υπήρξε οργάνωση και ευελιξία σε διοικητικό επίπεδο ώστε να εξασφαλιστούν τα απαραίτητα.Αυτό έγινε τελικά αλλά το κακό είχε ήδη γίνει…\n\nΗ ομάδα φτιάχτηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή ενώ τις πρώτες αγωνιστικές κατέβαινε στους αγώνες με εφήβους.\n\nΜε “μπαλώματα” όμως δεν μπορεί κανείς να επιβιώσει και έτσι το τέλος της χρονιάς βρήκε τον Πανιώνιο τελευταίο και υποβιβασμένο στην Α2 μετά από 35 χρόνια(1980 ήταν η τελευταία φορά που αγωνίστηκε στην Β εθνική, καθώς τότε δεν υπήρχε Α2).\n

Ο “Μπέμπης” του ελληνικού μπάσκετ

\nΗ συμβολή που είχε ο Πανιώνιος στο ελληνικό μπάσκετ είναι τεράστια και ας μην έχει να κάνει με τίτλους και πρωταθλήματα.Μιλάμε για μια ομάδα που κατά καιρούς αναδείκνυε από τα φυτώρια της ταλέντα που έγραψαν την δική τους ιστορία.\n\n

Πανιώνιος - Φάνης Χριστοδούλου
Πανιώνιος – Φάνης Χριστοδούλου
\n\nΧαρακτηριστικότερο παράδειγμα δεν θα μπορούσε να μην είναι ο Φάνης Χριστοδούλου, ο μεγάλος “μπέμπης” που ήταν στέλεχος της “χρυσής” εθνικής ομάδας του 1987 αλλά και “πιστός στρατιώτης” του συλλόγου για 14 χρόνια(1983-1997).\n\nΠαίκτης που μπορούσε να αγωνιστεί σε όλες τις θέσεις αλλά και λάτρης των καταχρήσεων(τσιγάρο, φαγητό) που πιθανόν χωρίς αυτές να είχε γίνει ο πρώτος Έλληνας που θα αγωνιζόταν στον “μαγικό κόσμο” του NBA.\n\nΆλλωστε, το 1989 επιλέχθηκε από τους Ατλάντα Χωκς στο νούμερο 96 του ντραφτ αλλά ποτέ δεν πήρε τη μεγάλη απόφαση. Δεν ήταν λίγο αυτοί που τον συνέκριναν(έως ένα βαθμό βέβαια…)με τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ.\n \n

Το “καυτό’ Αρτάκης

\nΠέρα από τις ομάδες που είχε κατά καιρούς, αξίζει να αναφερθεί και ένα ακόμα μεγάλο “όπλο” που είχε ο Πανιώνιος και δεν ήταν άλλο από το γήπεδο που βρίσκεται στην οδό Αρτάκης, στη Νέα Σμύρνη.\n\nΈνα κλειστό καθαρά μπασκετικό στο οποίο πολλές φορές “δεινοπάθησε” η μεγάλη ομάδα του Άρη την δεκαετία του ’80 καθώς και οι μετέπειτα μεγάλες ομάδες του Ολυμπιακού και του ΠΑΟ την δεκαετία του ’90.\n\nΟ κόσμος αρκετά συχνά γέμιζε το γήπεδο καθώς κάθε αγώνας του Πανιωνίου σήμαινε “γενικό συναγερμό” για την μπασκετική Νέα Σμύρνη.\n

Οι φοβερές επιλογές Αμερικάνων, τα ταλέντα και άλλοι…

\nΌπως είπαμε ο Πανιώνιος προσέφερε σημαντικούς αθλητές στον χώρο του μπάσκετ.\n\nΠέραν του Χριστοδούλου από την ομάδα της Νέας Σμύρνης αναδείχτηκαν οι Νίκος Λινάρδος, Γιώργος Καράγκουτης, Γιώργος Καλαϊτζής, Στράτος Περπέρογλου, Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς(γιος του αδικοχαμένου Μπόμπαν), Βασίλης Κικίλιας και πολλοί ακόμα σημαντικοί αθλητές.\n\nΑυτοί κατά καιρούς πλαισιώνονταν από φοβερούς Αμερικάνους καθώς ο Πανιώνιος πάντα έκανε καλές επιλογές σ’αυτόν τον τομέα.Μερικά παραδείγματα αποτελούν οι Τζον Χάτσον, ο Χένρι Τέρνερ, ο Μπάιρον Ντίνκινς και ο Φράνκι Κινγκ.\n\nΤέλος στην ομάδα αγωνίστηκαν κατά καιρούς μεγάλες μορφές όπως οι Παναγιώτης Γιαννάκης, Τάκης Κορωναίος, Ζάρκο Πάσπαλι και ο αείμνηστος Μπόμπαν.\n

Highlights…

\nΩς επίλογο, μαζί με την ευχή η ιστορική αυτή ομάδα να επανέλθει δυναμικά στο προσκήνιο, ας θυμηθούμε μερικές στιγμές της που έμειναν στο “πάνθεον” του ελληνικού μπάσκετ για διάφορους λόγους…\n

1990:ο διασυρμός της ΤΣΣΚΑ

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=TxJ6Brq9IwI?w=728\n

1991:Κατάκτηση κυπέλλου απέναντι στον μεγάλο ΠΑΟΚ

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=cRpzHY1BUAA?w=728\n

1993:Η νικητήρια τάπα του Τέρνερ στον Γκάλη

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=7YwhFKfm1mo?w=728\n

1993:Το δράμα του Γιάνκοβιτς…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=tdP7ybWPI1k?w=728\n

1994:η μεγάλη νίκη επί της Μακάμπι στο Γιαντ Ελιάου που έδωσε πρόκριση στους “4” του Κόρατς…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=HhTapebn3gw?w=728\n

1999:ημιτελικό Κόρατς απέναντι στην Μπαρτσελόνα…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=2aBHNDJO7Rg?w=728\n\n

ΠΑΟ 1996.Πάντα θα έχουμε το Παρίσι…

ΠΑΟ 1996.Πάντα θα έχουμε το Παρίσι...

\n \nΟλυμπιακός και ΠΑΟ έχουν κατακτήσει έως σήμερα 9 φορές την Ευρωλίγκα (3 και 6 αντίστοιχα).Ωστόσο, ανεξάρτητα την ομάδα που υποστηρίζει ο κάθε Έλληνας, η πρώτη φορά για τα ελληνικά χρώματα ήταν στις 11 Απριλίου του 1996 και σίγουρα “μένει” στο μυαλό σαν η πρώτη εμπειρία.Ειδικά όταν ο τόπος που συνέβη αυτό λέγεται Παρίσι ή “Πόλη του Φωτός”, όπου κυριολεκτικά το ελληνικό μπάσκετ “είδε το φως του”.\n

Αποτυχημένες απόπειρες και “Μεσσίας” Ντομινίκ

\nΗ Ελλάδα θα μπορούσε να έχει κατακτήσει το “ιερό δισκοπότηρο” νωρίτερα αλλά δεν τα κατάφερε λόγω απειρίας ή ατυχίας αν θέλετε. Χαρακτηριστικές ήταν οι περιπτώσεις του Άρη το 1989 και ο ημιτελικός με την Μακάμπι (όπου ο Άρης κέρδιζε 68-60 μέχρι που ο Γιαννάκης να τσακωθεί με τον συγχωρεμένο Μαγκί και το επεισόδιο αυτό να αποσυντονίσει τον Άρη που τελικά ηττήθηκε 99-86), του ΠΑΟΚ το 1993(στον ημιτελικό με την Μπενετόν στο ΣΕΦ που έχασε με καλάθι στην εκπνοή) και ο Ολυμπιακός το 1994(ήττα στον τελικό από το αουτασάιντερ Μπανταλόνα με τον Τάρπλευ να μην βοηθάει καθόλου).\n\nΗ τύχη και η μοίρα χρωστούσε λοιπόν στην Ελλάδα αυτήν την κατάκτηση.Ο μεγάλος σταρ του NBA Ντομινίκ Ουίλκινς που ήρθε το καλοκαίρι στον ΠΑΟ έμελλε να είναι αυτός που θα αποτελούσε τον “Μεσσία” για το ελληνικό μπάσκετ και θα ολοκλήρωνε αυτό που άφησαν στην μέση οι προηγούμενες περιπτώσεις.\n

“Πύργος του Άιφελ” ο Βράνκοβιτς…

\n

Ντομινίκ Γουίλκινς - Στόγιαν Βράνκοβιτς
ΠΑΟ 1996.Πάντα θα έχουμε το Παρίσι…
\n\nΦυσικά ο Ουίλκινς δεν κατέκτησε μόνος του την κορυφή.”Κλειδί” για να πραγματοποιηθεί αυτή η επιτυχία ήταν ο μεγάλος Στόγιαν Βράνκοβιτς.2 τάπες του έχουν μείνει στην ιστορία…Η πρώτη ήταν αυτή που “έριξε” στον Ρέμπρατσα στον 3ο προημιτελικό απέναντι στην Μπενετόν και έδωσε την νίκη-πρόκριση στην ομάδα του με 65-64 μέσα στην Ιταλία.\n\nΗ δεύτερη ήταν αυτή που τον άφησε για πάντα “στις καρδιές” των φιλάθλων και ήταν απέναντι στον Μοντέρο στον τελικό, όπου “μετατράπηκε” σε κατοστάρης προκειμένου να τον προλάβει.Ήταν 2 στιγμές που αν είχαν άλλη εξέλιξη πιθανόν το πρώτο πρωτάθλημα Ευρώπης να είχε χαθεί για άλλη μια φορά στις λεπτομέρειες…\n \n \n \n

Οι διαμαρτυρίες των “Καταλανών” και το κολλημένο χρονόμετρο

\nΤο “τριφύλλι” μπορούσε να έχει “καθαρίσει” την υπόθεση-νίκη πολύ νωρίτερα στον τελικό με την Μπαρτσελόνα αλλά πολλά απανωτά λάθη το έκαναν να χάσει μια διαφορά 13 πόντων που είχε πάρει 8 λεπτά πριν το τέλος.Φτάσαμε έτσι προς το τέλος με το ματς στην “κόψη του ξυραφιού”.\n\nΠρέπει να αναφέρουμε ότι στην μείωση της διαφοράς μέτρησαν και κάποια σφυρίγματα υπέρ των “Καταλανών” με αποκορύφωμα ένα καθαρό φάουλ στο 67-63 ένα λεπτό πριν το τέλος του αγώνα στον Οικονόμου που δεν σφυρίχτηκε με αποτέλεσμα στον αιφνιδιασμό να μειωθεί η διαφορά στον πόντο με γκολ-φάουλ του Γκαλιλέα.\n\nΣτην τελευταία φάση η Μπαρτσελόνα κλέβει την μπάλα με το χρονόμετρο να κολλάει στα 4,9″.Ο Μοντέρο είναι έτοιμος να σκοράρει ανενόχλητος αλλά εκεί εμφανίζεται ως “από μηχανής Θεός” ο Βράνκοβιτς και τον κόβει χαρίζοντας την κούπα στην Ελλάδα.Οι “Καταλανοί” διαμαρτυρήθηκαν ότι το κόψιμο ήταν αντικανονικό.Η αλήθεια είναι ότι η φάση ήταν οριακή ωστόσο αν το χρονόμετρο δεν είχε κολλήσει, ακόμα και να σκόραρε ο Μοντέρο το καλάθι θα ήταν εκπρόθεσμο.\n\nΣυνολικά λοιπόν η νίκη του ΠΑΟ ήταν πανάξια και αν χανόταν αυτό το κύπελλο θα ήταν μεγάλη αδικία για την ομάδα του Μάλκοβιτς, που “έγραψε” την πρώτη μεγάλη “χρυσή σελίδα” στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ σε συλλογικό επίπεδο.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ffWyVaAQZv8?w=728\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ycvSDtDjTsw?w=728\n \n

ΑΕΚ 1968. Η πρώτη “Ανάσταση” του μπάσκετ!

ΑΕΚ 1968. Η πρώτη "Ανάσταση" του μπάσκετ!

\n \nΑν ρωτήσουμε έναν αριθμό φιλάθλων για το “πότε κατά την γνώμη τους άρχισε η επανάσταση του ελληνικού μπάσκετ” ίσως οι περισσότεροι να απαντήσουν “το 1987 με την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ” και τους να τους έρθει στο μυαλό το όνομα “Νίκος Γκάλης”.\n\nΔεν θα είναι και παράλογο αλλά για να ξεκινήσει μια επανάσταση πάντα πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες βάσεις.Αυτές δεν θα μπορούσαν να είναι πιο γερές από την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων από την ΑΕΚ έστω και σχεδόν 20 χρόνια πριν, το 1968…\n\nΑς θυμηθούμε εκείνη την ιστορική μέρα…\n

Πρώτο “χτύπημα” της μοίρας και μεγάλη πορεία…

\nΕκείνη η ομάδα της ΑΕΚ, αποτελούμενη από τους Αμερικάνο, Ζούπα, Λαρεντζάκη, Τρόντζο, Χρηστέα, Σάββα και Βασιλειάδη έπρεπε να ξεπεράσει το “σοκ” της απώλειας του μεγάλου Γεώργιου Μόσχου ένα χρόνο πριν, ο οποίος χτυπήθηκε από την επάρατη νόσο.(είχε αγωνιστεί μαζί με τον Ζούπα στην μικτή Ευρώπης το 1966).Ήταν ίσως η πρώτη μεγάλη δυσκολία που εμφανίστηκε.\n\nΗ “Βασίλισσα” είχε πραγματοποιήσει μεγάλη πορεία μέχρι να φτάσει στον τελικό. Οι αγώνες σε κάθε φάση ήταν διπλοί και μέτραγε η διαφορά των πόντων.Στους “16” η “Ένωση” αντιμετώπισε την Βιτόρια από την οποία έχασε εκτός με 82-72 ενώ κέρδισε στην Αθήνα με 85-65 δείχνοντας από νωρίς τα ψυχικά αποθέματα που είχε.\n\nΑυτά τα “επιστράτευσε” και στα προημιτελικά με αντίπαλο την βελγική Άντερλεχτ την οποία νίκησε στην Αθήνα 76-54 αλλά εκτός έδρας παρά λίγο να αυτοκτονήσει, κάτι που δεν έγινε αφού η ήττα με 74-54 της έδωσε την πρόκριση στη τετράδα.\n\nΕκεί αντιμετώπισε την κάτοχο του τίτλου Βαρέζε, από την οποία ηττήθηκε στην Ιταλία με 78-60 και όλα φάνηκε να έχουν τελειώσει.Αλλά, σε μια ρεβάνς που παρακολούθησαν 42.000 θεατές στο Παναθηναϊκό στάδιο η ΑΕΚ έκανε την μεγάλη ανατροπή και με το 72-52 που πέτυχε πέρασε στον μεγάλο τελικό…\n\n

ΑΕΚ 1968. Η πρώτη
ΑΕΚ 1968. Η πρώτη “Ανάσταση” του μπάσκετ!
\n

80.000 μέσα και 30.000 έξω…

\nΑπέναντι της θα έβρισκε την σπουδαία Σλάβια Πράγας η οποία 2 χρόνια πριν είχε φτάσει στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών.Ο αγώνας θα γινόταν στις 4 Απριλίου 1968 και ήταν προγραμματισμένος για τις 8.30 μ.μ..\n\nΤο Καλλιμάρμαρο όμως, όπου θα διεξαγόταν ο αγώνας, είχε “γεμίσει” από τις 6 με 80.000 θεατές ενώ 30.000 περίπου βρίσκονταν έξω από τις θύρες θέλοντας απλά να πάρουν μια “γεύση” από την ατμόσφαιρα.\n\nΠολλές καφετέριες και ζαχαροπλαστεία είχαν βάλει μεγάφωνα έξω προκειμένου να ακούγεται παντού η μυθική περιγραφή του Βασίλη Γεωργίου…\n \n \n \n

Η σκληρή μάχη

\nΟ αγώνας ήταν συναρπαστικός καθώς καμία ομάδα δεν μπορούσε να ξεφύγει στο σκορ.Το ημίχρονο έληξε με 47-38 υπέρ της ΑΕΚ αλλά με αντεπίθεση η Σλάβια πέρασε μπροστά 60-58.Ο “γίγαντας” Τρόντζος όμως, άξιος συμπαραστάτης του Αμερικάνου, “πήρε την ομάδα στις πλάτες του” βάζοντας τα με όλη την Σλάβια και βοήθησε την ΑΕΚ να προηγηθεί 78-70.\n\nΚάποια στιγμή ο Ζούπας αποβλήθηκε με 5 φάουλ και κάθισε στον πάγκο ξεσπώντας σε λυγμούς.Το κύπελλο όμως δεν ήταν δυνατόν να χαθεί.Η ΑΕΚ κράτησε το προβάδισμα μέχρι τέλους και τελικά επικράτησε 89-82 “χαρίζοντας” στον ελληνικό αθλητισμό την πρώτη μεγάλη επιτυχία…\n

Φλας, πανηγύρια και…Βασίλης Γεωργίου

\nΩς συνήθως ένας τέτοιος θρίαμβος καμιά φορά φέρνει στην επιφάνεια “κακιές γλώσσες”.Αυτές “έλεγαν” ότι ο κακός αγωνιστικός χώρος(γήπεδο από τσιμέντο) και τα φλας των ρεπόρτερ(που “τύφλωναν” τους παίκτες της Σλάβια όταν εκτελούσαν βολές..) ήταν 2 μεγάλα “πλεονεκτήματα” που είχε η “Ένωση” για να φτάσει στον θρίαμβο.Κάτι τέτοιο είναι απλά μια άποψη καθώς ούτε οι ίδιοι παίκτες της Σλάβια διαμαρτυρήθηκαν για τα παραπάνω…\n\nΟι πανηγυρισμοί πάντως ήταν πρωτόγνωροι και κράτησαν όλη την νύχτα.Η περιγραφή του Βασίλη Γεωργίου ακόμα μας ανατριχιάζει:\n

«Ο Τρόντζος φωνάζει “δώστε μου τη μπάλα, τους παίζω όπως θέλω”, του δίνει τη μπάλα ο Τσάβας, γυρίζει και την καρφώνει στο αντίπαλο καλάθι. Μετά από αυτό το καλάθι, κύριοι, σήμερα δεν χάνουμε. Ο Θεός της ΑΕΚ, ο Θεός της Ελλάδας είναι μαζί μας, και το κύπελλο Ευρώπης σε λίγα λεπτά θα είναι δικό μας».

\n

ΑΕΚ 1968. Η πρώτη
ΑΕΚ 1968. Η πρώτη “Ανάσταση” του μπάσκετ!
\n

Οι σκόρερ:

\nAEK: Aμερικάνος 29, Tρόντζος 24, Zούπας 12, Bασιλειάδης 11, Λαρεντζάκης 6, Xρηστέας 4, Tσάβας 3, Πετράκης, Νεσιάδης, Δημητριάδης\n\nΣλάβια Πράγας: Zίντεκ 27, Pουζίτσκα 25, Mπάροχ 12, Mίφκα 14, Tόμασεκ 4, Αμέρ, Kονοπάτσκο\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=iXFJMNiCzJo?w=728\n \n

Και ο Χρηστάκης τραγούδησε για εκείνη την επιτυχία…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=S12DczmG_2g?w=728\n \n

ΠΑΟΚ: Η κατάκτηση του Κόρατς το 1994…

ΠΑΟΚ: Η κατάκτηση του Κόρατς το 1994...

Το Κύπελλο Κόρατς ήταν μια διοργάνωση που πήρε το όνομα του μεγάλου Γιουγκοσλάβου μπασκετμπολίστα Ραντιβόι Κόρατς.Κράτησε 30 χρόνια (1972-2002) και αν και ήταν η τρίτη τη τάξει διοργάνωση στα κύπελλα Ευρώπης, προσέλκυε το ενδιαφέρον σε αρκετά μεγάλο βαθμό, ειδικά την δεκαετία του ’90 όπου το μπάσκετ βρισκόταν στην πλήρη ακμή του.\n\nΤο γεγονός αυτό έκανε ακόμα πιο μεγάλο το κατόρθωμα που πέτυχε ο ΠΑΟΚ το 1994, όταν και κατάφερε να το κατακτήσει απέναντι σε πάρα πολύ δυνατές ομάδες.’Ηταν μάλιστα η πρώτη κατάκτηση αυτής διοργάνωσης για την Ελλάδα, η οποία μέχρι τότε είχε 3 Κυπελλούχων από ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Άρη.\n\nΔεν αποτέλεσε πάντως έκπληξη καθώς ο ΠΑΟΚ είχε μια από τις μεγαλύτερες ομάδες στην ιστορία του, παρά το γεγονός ότι την προηγούμενη χρονιά έχασε τον Φασούλα που πήγε στον Ολυμπιακό.\n\nΆλλωστε το κενό του καλύφθηκε με τον Ζόραν Σάβιτς ενώ ο Ουόλτερ Μπέρι θα βοηθούσε στο να δημιουργηθεί μια πανίσχυρη φροντ-λάιν.Προσθέστε Γαλακτερό, Πρέλεβιτς, Κόρφα, Μπουντούρη και Ρεντζιά και θα καταλάβετε γιατί το αποτέλεσμα ήταν φυσιολογικό.Πάντως δεν ήρθε και εύκολα καθώς αρκετές φορές χρειάστηκε να δείξει…επτάψυχος.\n

Αρχή στην παγωμένη Ρωσία και όμιλοι

\nΤο “ταξίδι” του ΠΑΟΚ ξεκίνησε απέναντι στην ρωσική Σαμάρα την οποία κέρδισε με 81-77 στην Ρωσία και διέλυσε με 101-56 στο Αλεξάνδρειο, δείχνοντας από νωρίς τις ”ορέξεις”του.\n\nΟ όμιλος δεν ήταν και ότι ευκολότερο καθώς περιελάμβανε την ιταλική Ρεκοάρο Μιλάνο, την κροατική ΚΚ Ζάγκρεμπ και την ισπανική Κάχα Σαν Φερνάντο.\n\nΟ ΠΑΟΚ όμως ήταν ασταμάτητος και κατέλαβε την πρώτη θέση με 5 νίκες-1 ήττα, περνώντας στα προημιτελικά…\n

Διασυρμός και θρίαμβος

\nΕκεί θα αντιμετώπιζε την Σκαβολίνι Πέζαρο, μια ομάδα ”πονοκέφαλο” για τις ελληνικές ομάδες εκείνη την δεκαετία.Μάλιστα την προηγούμενη χρονιά την είχε αντιμετωπίσει στο Πρωταθλητριών έχοντας μια νίκη και μια ήττα.\n\nΗ εμφάνιση στην Ιταλία ήταν τραγική και ο ”δικέφαλος” ηττήθηκε με 82-66, ένα αποτέλεσμα που φάνηκε να τον οδηγεί σε πρόωρο αποκλεισμό.Κάνοντας όμως μια ”επική” εμφάνιση στο ”καυτό΄΄ Αλεξάνδρειο κατάφερε έναν ιστορικό θρίαμβο με 96-58, που στην ουσία του έδωσε το τελικό έναυσμα για φτάσει στην κορυφή…Μπέρι, Πρέλεβις και Σάβιτς ήταν ασταμάτητοι…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=FQX5rrSuhLc&w=720\n

Πρώτος εμφύλιος ever και επτάψυχος εις διπλούν…

\nΣτον ημιτελικό θα αντιμετώπιζε τον Πανιώνιο, σ’ένα ιστορικό παιχνίδι καθώς αυτό το ματς ήταν ο πρώτος ”εμφύλιος” στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Μέσα στο γεμάτο κλειστό γήπεδο του Πανιωνίου στην Αρτάκης, ο ΠΑΟΚ βρήκε απέναντί του μια από τις καλύτερες ομάδες που είχε ποτέ η ομάδα της Νέας Σμύρνης και την αποτελούσαν οι Χριστοδούλου, Γιαννάκης(μόλις είχε φύγει από τον Άρη), Στόουκς και ο φοβερός και τρομερός Τέρνερ.\n\nΟ Αμερικανός πέτυχε 30(!!) πόντους στο πρώτο ημίχρονο και ο Πανιώνιος προηγήθηκε με 46-29.Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ ισοφάρισε 57-57 αλλά και πάλι ο Πανιώνιος πήρε προβάδισμα 13 πόντων(78-65)..Όμως ήταν ”πολύ σκληρός για να πεθάνει”…\n\nΜε μια αντεπίθεση διαρκείας πήρε την νίκη με 85-83 και έγινε το μεγάλο φαβορί για να πάει στον τελικό.\nΑυτό το επιβεβαίωσε λίγα βράδια μετά όπου στο κατάμεστο Αλεξάνδρειο νίκησε με 82-64(αν και στο ημίχρονο έχανε 31-34) παίρνοντας την πρόκριση μέσα σε ξέφρενους πανηγυρισμούς.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=_ZXxxtzZPro&w=720\n

Διπλός θρίαμβος και κατοστάρα απέναντι στον…Μποντιρόγκα

\nΤο τελευταίο εμπόδιο για την κορυφή ήταν άλλη μια ιταλική ομάδα.Η Στεφανέλ Τριέστε των Μποντιρόγκα(στα πρώτα του βήματα),Τζεντίλε, Φούτσκα και Λάμπλει έμοιαζε αρκετά επικίνδυνη.Ο ΠΑΟΚ όμως είχε πάρει ”τον αέρα” των Ιταλών…\n\nΣτο πρώτο ματς κέρδισε μέσα στο Αλεξάνδρειο με 75-66 αφήνοντας ”ανοιχτούς λογαριασμούς” για την Τεργέστη.\n\nΟ επαναληπτικός της 16ης Μαρτίου του 1994 είχε αρκετή αγωνία.Ο ΠΑΟΚ βρέθηκε να χάνει με 66-60 10 περίπου λεπτά πριν το τέλος.Με ”σεληνιασμένους” όμως τους Μπέρι και Πρέλεβιτς (26 και 30 πόντους αντίστοιχα) το κύπελλο ήταν αδύνατο να χαθεί.\n\nΟ θρίαμβος με 91-100 ήταν γεγονός και τα πανηγύρια στον Λευκό Πύργο είχαν ξεκινήσει.Ήταν κατά κάποιον τρόπο μια ”εκδίκηση” του ”δικεφάλου” απέναντι στο ιταλικό μπάσκετ για τον μεγάλο χαμένο ημιτελικό του Πρωταθλητριών το 1993 απέναντι στην Μπενετόν Τρεβίζο…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=V_Vl0cNYMTs&w=720

Ολυμπιακός στην Ευρωλίγκα. 10 αξέχαστες στιγμές…

Ολυμπιακός στην Ευρωλίγκα. 10 αξέχαστες στιγμές...

\n \nΠριν από λίγες μέρες ο Ολυμπιακός συμπλήρωσε 500 αγώνες στην Ευρωλίγκα(ή Κύπελλο Πρωταθλητριών όπως λεγόταν παλιά).Σ’αυτήν την μεγάλη διαδρομή, που ξεκίνησε το 1961, υπήρξαν στιγμές που έμειναν στην ιστορία και φέρνουν διαφόρων ειδών συναισθήματα σε όποιον τις θυμάται.\n\nΕμείς σαν sportbrio ξεχωρίσαμε τις (κατά την άποψή μας) 10 και σας τις παρουσιάζουμε κάνοντας ένα ταξίδι αναμνήσεων με την μηχανή του χρόνου.Απολαύστε…\n

10 μοναδικές στιγμές που μας χάρισε ο Ολυμπιακός

\n

#10. 1979 και πρόκριση στο final 6

\nΣτην τρίτη του μόλις συμμετοχή στην Ευρωλίγκα, ο Ολυμπιακός των Γιατζόγλου, Καστρινάκη πανηγυρίζει την πρόκρισή του στις 6 κορυφαίες ομάδες της διοργάνωσης παίζοντας με ομάδες ”θηρία” (Μπόσνα Σαράγεβο που κατέκτησε και τον τίτλο εκείνη την χρονιά, Ρεάλ Μαδρίτης, Μακάμπι Τελ Αβίβ, Μπανταλόνα, Βαρέζε)\n\nΟ μεγάλος Στηβ…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=dUY7SXnMAHM\n

#9. 1993:Η ”καταραμένη” γραμμή

\nΣτο τρίτο και καθοριστικό παιχνίδι με την Λιμόζ, όπου ο νικητής θα προκρινόταν στο final 4, ο Ολυμπιακός του Ιωαννίδη χάνει στις λεπτομέρειες, από μια άτυχη στιγμή του Πάσπαλι, που πατάει γραμμή λίγο πριν την τελευταία επίθεση…\n\nΣτο 57.15 η άτυχη στιγμή…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=xbWpHnTfgLQ\n

#8. 1995:Το άδειασμα του Αμπτσί Ιπεκτσί

\nΟ ”τουρκοφάγος” Γιάννης Ιωαννίδης, που σχεδόν ποτέ δεν έχανε στην Τουρκία, διαλύει την Εφές Πίλσεν στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας το 1995 και με έναν Ολυμπιακό να αναγκάζει του Τούρκους φιλάθλους να αδειάσουν νωρίς το γήπεδο.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=YOH6Y5idxIE\n

#7. 1994:Νάκιτς at the buzzer…

\nΜεγάλη και καθοριστική νίκη για πρόκριση στο final 4 επί της Ρεάλ του Σαμπόνις με τον Φράνκο Νάκιτς να σκοράρει στην εκπνοή προκαλώντας ”ντελίριο” στους φιλάθλους στο ΣΕΦ, που με την λήξη του αγώνα εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=82LXGpvsrCA\n

#6. Σιγάλας at the buzzer no2

\nΠάλι με την Ρεάλ, την ίδια χρονιά, μόνο που αυτή την φορά το καλάθι του Σιγάλα ακριβώς με την λήξη του αγώνα δίνει την πρώτη νίκη του Ολυμπιακού στην ιστορία του μέσα στην Μαδρίτη.Ίσως η μεγαλύτερη μέχρι τότε…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=VjUOgts-l0Y\n \n \n \n

#5. 1994:η αυτοκτονία στο Γιαντ Ελιάου…

\nΜπορεί να κέρδισε εκείνη την χρονιά δυο φορές την Ρεάλ αλλά στον πρώτο τελικό ελληνικάς ομάδας στην Ευρωλίγκα, ο Ολυμπιακός χάνει μεγάλη ευκαιρία να τον κατακτήσει κάνοντας το χειρότερο δυνατό του παιχνίδι…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=kE1m0FEhz\n\n#4. 1997:Η άλωση του ΟΑΚΑ\n\nΗ μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού επί του ”αιωνίου” αντιπάλου του και πρωταθλητή Ευρώπης την προηγούμενη χρονιά, και μάλιστα με 20 πόντους εκτός έδρας, αποτελεί αγώνα-κλειδί για την μετέπειτα κατάκτηση της Ευρωλίγκας εκείνη την χρονιά…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=XX_QtzatLgc\n

#3. 1997:”Σόου Ρίβερς” και ”κατακτητές της κορυφής”

\nΜε έναν φοβερό Ρίβερς ο Ολυμπιακός ”καταπίνει” την Μπαρτσελόνα στον τελικό της Ρώμης και φτάνει στην κατάκτηση της πρώτης Ευρωλίγκας στην ιστορία του…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=oL9u0YCxWvU\n

#2. 2013: 100άρα στον τελικό και repeat…

\nΠετυχαίνοντας 90 πόντους σε 3 δεκάλεπτα(!!) και ανατρέποντας τον -17 της πρώτης περιόδου ο Ολυμπιακός ισοπεδώνει την Ρεάλ με 100-88 και κατακτάει την δεύτερη συνεχόμενη Ευρωλίγκα.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wQLNGEVX_dM\n

#1. 2012:Κατάθεση ψυχής…

\nΌσο και να προσπαθήσαμε δεν μπορούσαμε να βρούμε άλλη κορυφαία στιγμή.Ο τελικός της Πόλης το 2012, με τα νεαρά παιδιά του Ίβκοβιτς απέναντι στο απόλυτο φαβορί, την ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Κιριλένκο, θα μείνει πάντα χαραγμένος στο μυαλό.Η ανατροπή από το -19 στο 28′(53-34) και το buzzer-beater του Πρίντεζη από την ασίστ του Σπανούλη θα προκαλούν πάντα ”ανατριχίλα” και δυνατά συναισθήματα για την αυταπάρνηση που έδειξε εκείνη η ομάδα…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wXhwr87NF2w\n \n \n 

Τα Eλληνικά All-Star Game έχουν το δικό τους χρώμα!

Τα Eλληνικά All-Star Game έχουν το δικό τους χρώμα!

To All-star game, σε όποια χώρα και να γίνεται, αποτελεί την έννοια της ”γιορτής του μπάσκετ”.Θέαμα, καρφώματα, τρίποντα και αγώνες με υψηλό σκορ είναι οι ”αδιαπραγμάτευτες” απαιτήσεις των θεατών από τα ”αστέρια” του πρωταθλήματος.Στο NBA ξεκίνησε από πολύ παλιά(θα κάνουμε σύντομα αφιέρωμα)αλλά στην χώρα μας το πρώτο All-star game έγινε την εποχή που όλη η Ελλάδα ”χόρευε” στους ρυθμούς της πορτοκαλί μπάλας και συγκεκριμένα το 1991.Από τότε έως σήμερα έχουν γίνει συνολικά 20 τέτοια eventς.Αξίζει να θυμηθούμε μερικά αξιοσημείωτα γεγονότα.\n

1991:Χάτσον ο ”καταστροφέας”

\nΤο πρώτο All-star game έγινε σε ένα κατάμεστο ΣΕΦ παραμονές πρωτοχρονιάς του 1992.Τότε αγωνιζόντουσαν οι καλύτεροι Έλληνες παίκτες με τους καλύτερους ξένους.Το τελικό σκορ ήταν 133-122 υπέρ των τελευταίων, το όλο event όμως σημαδεύτηκε από τον Τζον Χάτσον του Πανιωνίου, ο οποίος στον διαγωνισμό καρφωμάτων, έκανε ”κομμάτια” την μπασκέτα, προσφέροντας ”άρωμα” ΝBA και κερδίζοντας φυσικά τον διαγωνισμό…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=8VclFY4xnHc\n

1994:Θέαμα αλλά και επιπολαιότητα.

\nΜετά από διακοπή 2 χρόνων το All-star game ξαναδιοργανώθηκε, πάλι στο ΣΕΦ.Σε αντίθεση με αυτό του 1991, οι ομάδες θα απαρτίζονταν η μιά από τους καλύτερους Ευρωπαίους παίκτες και η άλλη από τους αντίστοιχους Αμερικάνους.Η ομάδα της Αμερικής κέρδισε με 1115-104 αλλά κακή εντύπωση προκάλεσε το γεγονός η κακή οργάνωση όσον αφορά την ώρα διεξαγωγής, καθώς είχαν φτάσει μεσάνυχτα και δεν είχε παιχτεί το 40 δεκάλεπτο.Τελικά αποφασίστηκε σ’αυτό να τρέχει ο χρόνος συνεχώς έτσι ώστε να ολοκληρωθεί γρήγορα το παιχνίδι.\n

1996:Η ”λάμψη” του Ντομινίκ

\nΤο 1996 το All-star game ”σημαδεύτηκε” από την παρουσία του μεγάλου Ντομινίκ Ουίλκινς, ο οποίος τότε αγωνιζόταν στον ΠΑΟ και ήταν αυτός που παραλίγο το 1988 να κέρδιζε τον Τζόρνταν στον διαγωνισμό καρφωμάτων του NBA.Δεν θα μπορούσε να μην προσφέρει λοιπόν αρκετές στιγμές θεάματος στην νίκη των Αμερικανών επί των Ευρωπαίων με 124-113.Η διοργάνωση έγινε στο ΟΑΚΑ.\n

Η πρώτη νίκη του Αλβέρτη…

\nΟ ”Φράγκι” του ΠΑΟ κατάφερε για 3 σερί χρόνια(1996-1998) να κερδίσει τον διαγωνισμό τριπόντων με τρόπο εμφατικό.Ωστόσο αξέχαστη θα μείνει η πρώτη φορά που το κατάφερε απέναντι στον πιο έμπειρο Άγγελο Κορωνιό του Περιστερίου, ο οποίος είχε ευστοχήσει σε 17 προσπάθειες ενώ ο Αλβέρτης έκανε 19 ακριβώς με την λήξη και βάζοντας την έγχρωμη μπάλα που μέτραγε για 2 πόντους…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=aaWtG8-ZmW4\n

1997:Πρώτη φορά συμπρωτεύουσα και ”Πέτζα”

\nΤο 1997 το All-star game έγινε στο γήπεδο όπου γινόντουσαν οι μεγάλες αναμετρήσει ΠΑΟΚ-Άρη την δεκαετία του ’80, το Αλεξάνδρειο. Ο αγώνας ήταν φτωχός σε θέαμα(Ευρώπη-Αμερική 83-75) αλλά έμεινε στην ιστορία για τον εκπληκτικό Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς, ο οποίος αργότερα θα ”μάγευε” τα πλήθη του NBA…\n

1999, 2001, 2002, 2005:Ντέρμπι μέχρι τέλους

\n4 φορές το All-star game κρίθηκε κυριολεκτικά στον πόντο.Η πρώτη ήταν 1999 όπου οι Αμερικανοί κέρδισαν με 119-118.(MVP Μποντιρόγκα).Το ίδιο συνέβη και 3 ακόμα φορές, το 2001(εκείνη την χρονιά ξαναέγινε ο αγώνας με την μορφή Έλληνες-Ξένοι που παραμένει μέχρι σήμερα),2002 και 2005 με τους Έλληνες να κερδίζουν τις 2(2001 με 86-85, 2005 με 77-76) και τους Ξένους 1(2002 με 126-125).\n

2010:Σόου α λα Big Sofo

\nTo 2010 η διοργάνωση έγινε στο Ηράκλειο Κρήτης. ΤΟ μέρος ήταν απόλυτα ταιριαστό με αυτό που είδαμε εντός παρκέ, καθώς ο αγώνας έμεινε στην ιστορία για το ”τρελό θέαμα” που προσέφερε ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης, ο οποίος, εκτός του ότι πέτυχε 42 πόντους (!!!) ευστόχησε και 3 τρίποντα(!!).Οι 42 πόντοι αποτελούν μέχρι σήμερα ρεκόρ για το All-star game.Ρεκόρ αποτέλεσε ακόμα και η διαφορά των 33 πόντων με την οποία κέρδισαν οι Έλληνες τους ξένους(147-114 ελέω Σόφο)\n

2013: Μπρεντ Πέτγουέι: Mvp, νικητής καρφωμάτων και…τραγουδιστής

\nTo 2013 η Πάτρα είχε την ευκαρία να θαυμάσει ένα All-star game Που είχε την έννοια του one man show.Λογικό αν σκεφτούμε ότι συμμετείχε ένας πρώην παίκτης των Ηarlem, o Μπρεντ Πέτγουει.Ο παίκτης του Ρεθύμνου (σήμερα παίζει στον Ολυμπιακό) αφού κέρδισε τον διαγωνισμό καρφωμάτων, πήρε το μικρόφωνο και τραγούδησε, σαν άλλος Πάνος Κιάμος κάνοντας εξαίσιες χορευτικές φιγούρες.Αυτές συνεχίστηκαν και εντός παρκέ όπου ο Πέτγουέι αναδείχτηκε και MVP του αγώνα στην νίκη των Ξένων με 131-125…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=L7PN2Qh9jNY\n

Αναλυτικά τα στατιστικά…(αποτελέσματα, τόποι διεξαγωγής και MVP)

\n1 1991-92 31 Δεκεμβρίου 1991 Ξένοι 133-122 Έλληνες ΣΕΦ Μπράιαν Βονς\n2 1993-94 10 Απριλίου 1994 Αμερική 115-104 Ευρώπη ΣΕΦ Τόνι Ουάιτ\n3 1994-95 22 Δεκεμβρίου 1994 Ευρώπη 94-88 Αμερική ΣΕΦ Στόγιαν Βράνκοβιτς Παναθηναϊκός\n4 1995-96 6 Ιανουαρίου 1996 Αμερική 124-113 Ευρώπη ΟΑΚΑ Ντομινίκ Ουίλκινς Παναθηναϊκός\n5 1996-97 14 Δεκεμβρίου 1996 Ευρώπη 83-75 Αμερική Αλεξάνδρειο Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς ΠΑΟΚ\n6 1997-98 22 Νοεμβρίου 1997 Ευρώπη 127-108 Αμερική ΕΑΚ Πατρών Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς ΠΑΟΚ\n7 1998-99 21 Νοεμβρίου 1998 Ευρώπη 124-114 Αμερική ΟΑΚΑ Άριαν Κόμαζετς\n8 1999-00 20 Νοεμβρίου 1999 Αμερική 118-119 Ευρώπη ΟΑΚΑ Ντέγιαν Μποντιρόγκα Παναθηναϊκός\n9 2000-01 20 Ιανουαρίου 2001 Έλληνες 86-85 Ξένοι ΕΑΚ Πατρών Φραγκίσκος Αλβέρτης Παναθηναϊκός\n10 2001-02 16 Φεβρουαρίου 2002 Ξένοι 126-125 Έλληνες Κ.Γ. Δ.Κραχτίδης Ιμπραήμ Κουτλουάι Παναθηναϊκός\n11 2002-03 30 Μαρτίου 2003 Έλληνες 115-110 Ξένοι ΔΑΚ Κανήθου Γιώργος Διαμαντόπουλος Πανιώνιος\n12 2003-04 28 Μαρτίου 2004 Έλληνες 102-89 Ξένοι Κ.Γ. Νέας Ιωνίας Νέστορας Κόμματος Άρης\n13 2004-05 10 Απριλίου 2005 Έλληνες 77-76 Ξένοι ΠΕΑΚ Δ.Τόφαλος Νίκος Μπάρλος Απόλλων Πατρών\n14 2005-06 26 Φεβρουαρίου 2006 Έλληνες 97-97

[1] Ξένοι ΕΑΚ Νεάπολης Σοφοκλής Σχορτσανίτης Ολυμπιακός\n15 2006-07 4 Φεβρουαρίου 2007 Ξένοι 99-87 Έλληνες ΔΑΚ Λαμίας Αντρέ Χάτσον Πανιώνιος\n16 2007-08 12 Απριλίου 2008 Ξένοι 111-101 Έλληνες Αμαλιάδας Τζέρεμι Μάσεϊ Άρης\n17 2008-09 15 Μαρτίου 2009 Έλληνες 127-93 Ξένοι Φίλιππος Αμοιρίδης Ξάνθης Γιάννης Μπουρούσης Ολυμπιακός\n18 2009-10 14 Μαρτίου 2010 Έλληνες 147-114 Ξένοι Ηρακλείου Σοφοκλής Σχορτσανίτης Ολυμπιακός\n19 2010-11 13 Μαρτίου 2011 Έλληνες 141-122 Ξένοι Πύργου Αντώνης Φώτσης Παναθηναϊκός\n\n2ο 2012-13 10 Μαρτίου 2013 Ξένοι 131-125 Έλληνες Περιβόλας, Πάτρα Μπρεντ Πέτγουεϊ\n

Οι νικητές στον διαγωνισμό καρφωμάτων

\nΠερίοδος Νικητής Ομάδα\n1991-92 Τζον Χάτσον Πανιώνιος\n1993-94 Χένρι Τέρνερ Πανιώνιος\n1994-95 Κρις Κινγκ Αρης\n1995-96 Λόρενς Φάντερμπερκ ΠΑΟΚ\n1996-97 Χάρολντ Ελις Απόλλων Π.\n1997-98 Αντόνιο Χάρβεϊ Πανιώνιος\n1998-99 Αντόνιο Χάρβεϊ Ηράκλειο\n1999-00 Χένρι Τέρνερ Μαρούσι\n2000-01 Δημήτρης Παπανικολάου Ολυμπιακός\n2001-02 Ράιαν Λόρθριτζ ΚΑΟΔ\n2002-03 Τάιρον Νέσμπι Ολύμπια Λ.\n2003-04 Κασίμπ Πάουελ ΠΑΟΚ\n2004-05 Τόμπι Μπέιλι ΑΕΚ\n2005-06 Μιχάλης Παραγυιός Ηλυσιακός\n2006-07 Γιώργος Πρίντεζης Ολύμπια Λ.\n2007-08 Κίντελ Γουντς Ολυμπιακός\n2008-09 Ουίλιαμ Ντάνιελς Καβάλα\n2009-10 Λανς Χάρις Κολοσσός Ρόδου\n2010-11 Λανς Χάρις Ίκαρος Καλλιθέας\n2012-13 Μπρεντ Πέτγουεϊ ΑΓΟ Ρεθύμνου\n

Οι νικητές στο διαγωνισμό τριπόντων

\nΠερίοδος Νικητής Ομάδα\n1991-92 Γιάννης Γιαννόπουλος Παγκράτι\n1993-94 Δημήτρης Ποδαράς ΑΕΚ\n1994-95 Τράβις Μέις Πανιώνιος\n1995-96 Φραγκίσκος Αλβέρτης Παναθηναϊκός\n1996-97 Φραγκίσκος Αλβέρτης Παναθηναϊκός\n1997-98 Φραγκίσκος Αλβέρτης Παναθηναϊκός\n1998-99 Αντι Τούλσον Μαρούσι\n1999-00 Νίκος Χατζής ΑΕΚ\n2000-01 Γιάννης Κρητικός Περιστέρι\n2001-02 Ιμπραήμ Κουτλουάι Παναθηναϊκός\n2002-03 Νίκος Χατζής ΑΕΚ\n2003-04 Άγγελος Κορωνιός Πανιώνιος\n2004-05 Δημήτρης Τσαρουχάς Ηλυσιακός\n2005-06 Φώτης Βασιλόπουλος Πανιώνιος\n2006-07 Σάνι Μπετσίροβιτς Παναθηναϊκός\n2007-08 Πρόδρομος Νικολαΐδης Αιγάλεω\n2008-09 Δημήτρης Καραδολάμης ΑΕΛ\n2009-10 Ντριου Νίκολας Παναθηναϊκός\n2010-11 Ντριου Νίκολας Παναθηναϊκός\n2012-13 Γιώργος Δέδας ΠΑΟΚ\n

Μεγάλες Στιγμές….

\n

Big Σόφο από το ”σπίτι” του

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=5_fy4y7RycA\n

All-star game 1996

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=46EOVH0EqSI\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=xktRlTE8HVU\n

1994

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=OzBA_NDIL98\n

2001:Tεστ ”Παπ” πετυχημένο

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=6DhKWY1s-yg

Ρόι Τάρπλεϊ. Ήταν τεράστιος! Τον “έφαγαν” τα ναρκωτικά & οι μπύρες!

Ρόι Τάρπλεϊ. Ήταν τεράστιος! Τον "έφαγαν" τα ναρκωτικά & οι μπύρες!

Όταν ακούς το όνομα Ρόι Τάρπλεϊ, σίγουρα δυο πράγματα σου έρχονται στο μυαλό: Mεγάλο ταλέντο και Nαρκωτικά. Είναι αλήθεια ότι αυτά τα 2 στοιχεία, όσο αντιφατικά και να είναι, συνέθεταν σε γενικές γραμμές το προφίλ ενός παίκτη που μπορούσε να γράψει την δική του ιστορία στον χώρο του NBA αλλά τελικά, λόγω των κακών συνηθειών του, κατέληξε να αγωνίζεται μέχρι τα 40 του σε χαμηλό επίπεδο προκειμένου να βγάλει τα προς το ζειν… Το ταλέντο του πάντως ήταν αναμφισβήτητο.\n

1986-1988:Τo “καταραμένο” ντραφτ του 1986 και το πολλά υποσχόμενο ξεκίνημα

\n

Ρόι Τάρπλεϊ εναντίον Κ.Α Τζαμπάρ
Ρόι Τάρπλεϊ εναντίον Κ.Α Τζαμπάρ
\n\nΜετά από κάποια χρόνια στο κολλέγιο του Μίτσιγκαν, ο Τάρπλεϊ, έχοντας ανακηρυχτεί 3 φορές MVP, επιλέγεται από του Ντάλας Μάβερικς ως No 7 στο ”καταραμένο” ντραφτ του 1986.\n\n
Ρόι Τάρπλεϊ εναντίον Μάτζικ Τζόνσον
Ρόι Τάρπλεϊ εναντίον Μάτζικ Τζόνσον
\n\nΧαρακτηρίστηκε έτσι γιατί οι 4 από τους 10 πρώτους εκείνου του ντραφτ αντιμετώπισαν στην συνέχεια πολλά προβλήματα με τα ναρκωτικά. (δυστυχώς ήταν και ο Ρόι ένας από αυτούς…)\n\nΤα πρώτα 2 χρόνια πάντως ήταν εξαιρετικά ελπιδοφόρα για τον ίδιο, καθώς τον πρώτο χρόνο ψηφίστηκε στην all-rookie team ενώ την σεζόν 87-88 ανακηρύσσεται καλύτερος 6ος παίκτης και συμβάλλει αποφασιστικά στην πορεία των Ντάλας μέχρι τους τελικούς της Δύσης(ηττήθηκαν 4-3 από τους Λέηκερς του Μάτζικ).\n\nΌμως εκεί κάπου φάνηκαν τα πρώτα ”σύννεφα”…\n

1988-1992: Oι κακές συνήθειες και ο διετής αποκλεισμός από το NBA…

\nTo 1988 ο Τάρπλεϊ αρχίζει να ”πέφτει” στα ”νύχια” του αλκοόλ και των ναρκωτικών. Παρά το γεγονός ότι μίλαγε σε ειδικό για το πρόβλημά του, ο ίδιος δεν κατάφερε ουσιαστικά να το ξεπεράσει με αποτέλεσμα τον Γενάρη του 1989 να αποβληθεί από την υπόλοιπη σεζόν λόγω χρήσης ουσιών.Είχαν επίσης αρχίσει και τα πρώτα προβλήματα τραυματισμών με τα γόνατά του, συνέπεια της πολυτάραχης ζωής του.\n\nΑγωνίστηκε σε πολύ λίγα παιχνίδια τις σεζόν 1990 και 1991 αλλά στις 17 Οκτωβρίου 1991 το NBA τον απέβαλλε οριστικά όταν αρνήθηκε να εξεταστεί σε drug test, στο οποίο είχε βρεθεί θετικός τα 2 προηγούμενα χρόνια… Απουσίες από αγώνες, οδήγηση υπό την επήρεια μέθης και πολλά άλλα παρόμοια περιστατικά συνέθεταν την ζωή του Ρόι εκείνη την περίοδο.\n

1992-93:Ευρώπη και Άρης

\nΈχοντας πλέον διαγραφεί από τις λίστες του NBA, ο Τάρπλεϊ αποφασίζει να δοκιμάσει την τύχη του στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και συγκεκριμένα στον Άρη, σε μια προσπάθεια να βρει τον παλιό του εαυτό. Η σεζόν 1992-93 ήταν καλή στην αρχή, καθώς ο Ρόι κάνει ”πράγματα και θαύματα” και οδηγεί τον Άρη στην κατάκτηση του Κυπελλούχων απέναντι στην Έφες Πίλσεν.\n\nΈνας τραυματισμός που είχε μεσούσης της περιόδου επηρεάζει τον Άρη, που φτάνει στα πλέη οφ ως 5ος αντιμετωπίζοντας με μειονέκτημα έδρας τον Ολυμπιακό.Το πρώτο ματς έγινε στην Χαλκίδα λόγω τιμωρίας των Πειραιωτών και έμελλε να είναι το τελευταίο του Τάρπλεϊ στον Άρη. Ο λόγος ήταν η μαρτυρία ενός υπαλλήλου του ξενοδοχείου που έμενε η αποστολή του Άρη ότι βρήκε κάτω από το κρεβάτι του Ρόι κουτιά μπύρας.\n\nΜετά από αυτό ο Τάρπλεϊ έφυγε για την πατρίδα του και δεν ξαναγύρισε στον Άρη, έχοντας παράλληλα τσακωθεί και με τον τότε προπονητή Σβι Σερφ… Οι κακές συνήθειες δεν έλεγαν να τον αφήσουν…\n\n

Ο Ρόι Τάρπλεϊ στην 1η χρονιά του στην Ελλάδα με τη φανέλα του Άρη
Ο Ρόι Τάρπλεϊ στην 1η χρονιά του στην Ελλάδα με τη φανέλα του Άρη
\n

1993-94:Ολυμπιακός και το ”μοιραίο” επεισόδιο με Παπαδάκη

\nΤην επόμενη σεζόν εντάσσεται στο δυναμικό του τότε πρωταγωνιστή Ολυμπιακού, με εισήγηση του Ιωαννίδη, που ήθελε τον Αμερικάνο για να αποτελέσει ένα πανίσχυρο δίδυμο με τον Ζάρκο Πάσπαλι. Η σεζόν που ακολουθεί είναι ”ονειρική” για την ομάδα αλλά και για τον ίδιο.\n\nΟ Ολυμπιακός φτάνει στον τελικό του Πρωταθλητριών και είναι το φαβορί απέναντι στην Μπανταλόνα του Ομπράντοβιτς. Ο Τάρπλεϊ έχει βοηθήσει τα μέγιστα. Γι άλλη μια φορά όμως θα γίνει αρνητικός πρωταγωνιστής εκτός γηπέδου, αφού παραμονές του τελικού στο Τελ Αβίβ, τσακώνεται με τον Μπάμπη Παπαδάκη και φεύγει από το ξενοδοχείο.\n\nΤον βρίσκουν μετά από λίγες ώρες μεθυσμένο σε ένα μπαρ. Την επόμενη ”παραπατάει” στον τελικό και ο Ολυμπιακός χάνει το τρόπαιο. Τελικά θα κατακτήσει το νταμπλ με την ομάδα του Πειραιά, μπαλώνοντας κάπως την κατάσταση, με καλές εμφανίσεις που του έδιναν ελπίδες για ακόμα μια ευκαιρία στο NBA…\n\n

Ο Ρόι Τάρπλεϊ με τη φανέλα του Ολυμπιακού
Ο Ρόι Τάρπλεϊ με τη φανέλα του Ολυμπιακού
\n

1994-96:Η τρίτη και φαρμακερή…(NBA)

\nΤο 1994 γυρνάει στο NBΑ και οι Μάβερικς τον ”αγκαλιάζουν” προσφέροντάς του συμβόλαιο αξίας 20 εκ. δολλαρίων(!!). Όμως το NBA του είχε περάσει το μήνυμα ότι στο πρώτο παράπτωμα θα τον απέβαλλε οριστικά και αμετάκλητα. Εκείνη η χρονιά κύλησε αρκετά καλά για τον Τάρπλεϊ, ο οποίος τελείωσε την σεζόν με περίπου 13 πόντους και 8 ριμπάουντ μ.ο..\n\n

Ο Ρόι Τάρπλεϊ στο 2ο πέρασμά του από τους Ντάλας Μάβερικς
Ο Ρόι Τάρπλεϊ στο 2ο πέρασμά του από τους Ντάλας Μάβερικς
\n\nΤο ξεκίνημα της σεζόν 1995-96 όμως ήταν και το τελευταίο για τον ίδιο, καθώς τιμωρήθηκε από την Λίγκα επειδή απέτυχε να περάσει ένα αλκοοτεστ. Ο ίδιος θεώρησε άδικη αυτή την απόφαση καθώς υποστήριζε ότι η ποσότητα αλκοόλ που βρέθηκε στο αίμα του ήταν, μέσα στα νόμιμα όρια. Αλλά με το κακό παρελθόν που είχε και όλο το κλίμα που είχε δημιουργηθεί εις βάρος του, κανείς σχεδόν δεν τον πίστευε.’Ηταν το τέλος του αμερικάνικου ονείρου για τον Ρόι…\n

1995-2006:περιπλάνηση στον κόσμο και αίτημα επανένταξης στο ΝΒΑ(2003)

\nΗ τελευταία δεκαετία της καριέρας του ήταν ένας δρόμος χωρίς προορισμό. Ο Ρόι περιπλανήθηκε σε Ελλάδα(Ηρακλής,Έσπερος),Κίνα και Ρωσία ενώ αγωνιζόταν έως τα 40 του σε ομάδες της Αμερικής από το CBA και το USBL, προσπαθώντας να κερδίζει χρήματα για να ζήσει. ΤΟ 2003 έκανε αίτημα επανένταξης στο NBA, όντας 39 ετών, σε μια προσπάθεια να ”καθαρίσει” το όνομά του πριν αποσυρθεί. Του ζητήθηκε να περνά κάθε βδομάδα drug test και αλκοοτεστ, κάτι που ο ίδιος το έπραξε αλλά τελικά η επιθυμία του δεν πραγματοποιήθηκε…\n\nΓενικά ο Ρόι Τάρπλεϊ είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα ταλέντου που χάθηκε από εξωαγωνιστικούς λόγους και από κακές συνήθειες. Υπήρξε ”ευλογία” και κατάρα για τις ομάδες που αγωνίστηκε καθώς η πορεία του ποτέ δεν ήταν σταθερή. Πέθανε στις 9/1/2015, σε ηλικία 50 ετών, στην κλινική που νοσηλευόταν από πρόβλημα στο συκώτι, αφήνοντας μια σπουδαία ιστορία που θα μπορούσε όμως να είναι πολύ μεγαλύτερη και ενδοξότερη από κάθε άποψη.\n

Αιωνία σου η μνήμη Ρόι…!

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=xF5Vje2qD44\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Hw74PMToyBs\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=hsuhQn6_Uyg\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=npgnIcg9gLc

Ίβκοβιτς-Σούμποτιτς: Ο Ιστορικός Καβγάς

Ίβκοβιτς-Σούμποτιτς: Ο Ιστορικός Καβγάς

\n \n\nΟ Ντούσαν Ίβκοβιτς και ο Λευτέρης Σούμποτιτς έχουν γράψει την δική τους ιστορία στον χώρο του ελληνικού μπάσκετ.Ο πρώτος, ως προπονητής, έχει καταφέρει να οδηγήσει πολλούς συλλόγους σε μεγάλες επιτυχίες ενώ ο δεύτερος, κυρίως ως παίκτης του Άρη αλλά και αργότερα από την θέση του πάγκου, πάντα κατάφερνε να βρίσκει τον δρόμο για ψηλά.\n\nΚαι οι δύο είναι σεβαστοί από όλους τους φιλάθλους για το ήθος τους και την ευγένειά τους.Ωστόσο μια νύχτα του Νοεμβρίου του 1997 κάτι τους ”μετάλλαξε” σε ”άγρια θηρία” και μπλέχτηκαν σε ένα καυγά ο οποίος ερμηνεύτηκε με πολλούς τρόπους και έμεινε στην ιστορία.\n

Το χρονικό μέχρι την”μοιραία συνάντηση”…

\nΝοέμβρης’97 και ο ΠΑΟ του Σούμποτιτς αντιμετωπίζει τον Ολυμπιακό του Ίβκοβιτς στο ΟΑΚΑ σε ντέρμπι κορυφής. Οι”πράσινοι”, με τους Ράτζα και Σκοτ να ”οργιάζουν”, συντρίβουν τον ”αιώνιο” με 68-48 και δείχνουν έτοιμοι να κατακτήσουν την κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος για πρώτη φορά μετά το 1984(σ.σ. τότε ξεκίνησε η κυριαρχία του ΠΑΟ).\n\nΛίγο μετά τον αγώνα ο Λευτέρης Σούμποτιτς, αφού δεν δίνει το χέρι στον Ίβκοβιτς, πάει πρώτος στην συνέντευξη Τύπου και φεύγει μην περιμένοντας τον Ντούντα, που είχε αργήσει.Την ώρα που αποχωρούσε όμως μαζί με τον βοηθό του Μηνά Γκέκο ”έπεσε” πάνω του καθώς ο Ίβκοβιτς κατευθυνόταν προς την αίθουσα τύπου μαζί με τον έτερο βοηθό Γιάννη Μπογατσιώτη…\n

Διάλογοι ”απείρου κάλλους” και απειλές…

\nΟ διάλογος που ακολούθησε δεν θα ήταν ευγενικό να γραφτεί ακριβώς.Θα τον αποδώσουμε με όσο το δυνατόν περισσότερη λογοκρισία..\n

Ίβκοβιτς: ”Γιατί δεν έδωσες το χέρι;”\nΣούμποτιτς: ”Όυτε εσύ μου το έδωσες πέρυσι με τον Άρη”(ήταν προπονητής της ομάδας)\nΊβκοβιτς: “Γ…ώ την μάνα σου…”\nΣούμποτιτς: “Πάρε τα α….α μου…”

\nΌπως καταλαβαίνετε ένας τέτοιος διάλογος δεν μπορούσε να μείνει μόνο στα λόγια.Οι δύο άντρες όρμησαν ο ένας πάνω στον άλλον με λύσσα και ευτυχώς υπήρχαν οι δύο βοηθοί να τους χωρίσουν γιατί αλλιώς τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα.Πάνω στην σύρραξη ο Ίβκοβιτς είπε στον Σoύμποτιτς:\n

Θα τα πούμε στο ΣΕΦ…

\n

Η δημοσιοποίηση του καβγά και η ερμηνεία του ως κόντρα των σέρβικων λόμπι…

\nΛίγο μετά το επεισόδιο ο Σούμποτιτς, σε κάποιο ”πηγαδάκι” κοντά στα αποδυτήρια, είπε τα εξής:\n

Ο Ίβκοβιτς με απείλησε.Δεν ξέρει να χάνει.Αν έχει κάποιο πρόβλημα ας σηκωθεί να φύγει ή να με πάρει τηλέφωνο να τα πούμε έξω οι δυό μας.

\nΜε αυτόν τον τρόπο έγινε η ”αποκάλυψη” του καβγά στον Τύπο.Αυτό εξόργισε τον Ίβκοβιτς που απάντησε:\n

Αν ήταν άντρας θα έπρεπε τον καβγά να τον κρατήσει μεταξύ μας…

\nΩστόσο όλα αυτά που συνέβησαν δεν οφείλονταν μόνο στο γεγονός ότι ο Σούμποτιτς δεν έδωσε το χέρι στον Ντούντα. Η διαμάχη αυτή ήταν κάτι σαν πόλεμος μεταξύ των σέρβικων λόμπι που τότε κυριαρχούσαν στην προπονητική.Από την μια ο Ίβκοβιτς στήριζε τον ανερχόμενο αστέρα Ομπράντοβιτς ενώ ο Σούμποτιτς ήταν ανέκαθεν υποστηρικτής του μεγάλου και συγχωρεμένου πια Άτσα Νίκολιτς, έχοντας παράλληλα συνταχτεί με Τζούροβιτς και Μάλκοβιτς.\n\nΑπλά με αυτόν τον καβγά βγήκαν στην φόρα τα ”απωθημένα” με μορφή παρολίγον ”ξύλου”. Οι δύο προπονητές τιμωρήθηκαν με μια αγωνιστική εκτός πάγκων και χρηματικό πρόστιμο.\n

Η λήξη της διαμάχης εις…διπλούν

\nΕπειδή όμως ο χρόνος είναι πάντα ο ”μεγάλος γιατρός”, μετά από κάποιο διάστημα απόλυτης ψυχράδας, το 2000 και συγκεκριμένα τον Οκτώβρη, οι 2 προπονητές έδωσαν χειραψία και αντάλλαξαν λάβαρα στον φιλικό αγώνα ΑΕΚ-Πανιωνίου για το τουρνουά ”Αντρέας Βαρίκας”(Ντούντα προπονητής ΑΕΚ και ”Πίξι” του Πανιωνίου).\n\nΕπίσης τον Μάη του 2011 βρέθηκαν μετά από 14 χρόνια σε κοινή συνέντευξη τύπου μετά από έναν αγώνα ΟΣΦΠ-Άρη και μάλιστα χαμογελούσαν φιλικά δείχνοντας πως οι κακές στιγμές ανήκουν στο παρελθόν…\n \n\n \n 

Μπάσκετ Α1: Μοναδικές Στιγμές 90’s που Δεν Ξεθωριάζουν…

Μπάσκετ Α1: Μοναδικές Στιγμές 90's που Δεν Ξεθωριάζουν...

Η δεκαετία του ’90, δηλαδή αυτή που άρχισε λίγα χρόνια μετά το ”χρυσό” Ευρωμπάσκετ του 1987, ήταν η χρονιά της απόλυτης εκτόξευσης του ελληνικού μπάσκετ, το οποίο μάλιστα χαρακτηρίστηκε ως ”το καλύτερο της Ευρώπης”.Τότε μπορούμε να πούμε ότι ”εξαργυρώσαμε” με ευρωπαικές κούπες τις τρομερές βραδιές του Άρη, ο οποίος στα τέλη της δεκαετίας του ’80 έφτασε σε 3 final-four αλλά δεν κατέκτησε κανένα.Έβαλε όμως γερά θεμέλια για τα χρόνια που ακολούθησαν.\n\nΕπίσης, ”εντός των τειχών” είχαμε πολλές ενδιαφέρουσες στιγμές με πάθος, ένταση και ενέργεια, οι οποίες ήταν ενδεικτικές του κλίματος και του ανταγωνισμού που επικρατούσε στο ελληνικό πρωτάθλημα.Αξίζει να θυμηθούμε κάποιες…\n

Άρης-ΠΑΟΚ, τελικοί 1991:”Πότε ποτέ ποτέ”

\nΤο 1991 ήταν η τελευταία φορά, μέχρι σήμερα, που βρέθηκαν αντίπαλοι στους τελικούς οι Άρης και ΠΑΟΚ.Μετά από τις αλησμόνητες κόντρες τους στο ‘Παλέ’ την δεκαετία του ’80, προστέθηκε ακόμα μια το 1991 που ήταν κάτι σαν ”αποχαιρετισμός στα όπλα” στο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης, καθώς μετά ξεκίνησε η κυριαρχία των 2 ”αιωνίων” της Αθήνας, ΟΣΦΠ και ΠΑΟ.Ο Άρης για μια ακόμα φορά αναδείχτηκε πρωταθλητής με τρόπο απίθανο και δείχνοντας το ΄΄μέταλλο” που είχε ως ομάδα.Με το σκορ στις νίκες να είναι 2-2 (τότε η σειρά κρινόταν στις 4 νίκες) πήρε τα δύο τελευταία παιχνίδια κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.\n\nΤο 3-2 έγινε με ανατροπή του σκορ από 81-85 σε 86-85 μέσα σε 20” (με τον Γιαννάκη να σκοράρει στην εκπνοή) και το 4-2 με ανατροπή από 76-80 σε 81-80.Χαρακτηριστικό ήταν ότι και στις δύο ανατροπές συνέβαλλαν αντίστοιχα ”παιδικά λάθη” των παικτών του ΠΑΟΚ, που έδειξαν να μην πιστεύουν στον τίτλο και ”ενέπνευσαν” τους Αρειανούς να φωνάξουν στις εξέδρες ”Ποτέ ,ποτέ, ποτέ.Η ”χρυσή” δεκαετία δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=MWOkFx6yfV0\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Cp0FNl4KyY8\n

Το σακάκι του ”Ξανθού”, η μη εμφάνιση του ΠΑΟ και το ”ερυθρόλευκο” οικογενειακό διπλό…(1993)

\nΌταν τελείωσε η αυτοκρατορία του Άρη και αφού μεσολάβησε ένα πρωτάθλημα του συμπολίτη του ΠΑΟΚ το 1992, άρχισε μια άλλη και είχε χρώμα ”ερυθρόλευκο”.Ο Ολυμπιακός, με τον Ιωαννίδη στον πάγκο του, ξεκίναγε ένα πενταετές σερί(1993-1997) κατάκτησης πρωταθλημάτων.Αυτό το σερί πάντως άρχισε κάπως περίεργα, καθώς στους τελικούς του 1993 νίκησε τον ΠΑΟ ΜΕ 3-1. Ο τελευταίος όμως δεν κατέβηκε στο 4ο ματς στο ΣΕΦ λόγω διαμαρτυρίας για την διαιτησία στο 3ο παιχνίδι στην Γλυφάδα.Έτσι οι φίλαθλοι που πήγαν στο ΣΕΦ εκείνο το απόγευμα(δεν ήταν σίγουρο ότι δεν θα γίνει το ματς)παρακολούθησαν ένα ”οικογενειακό” διπλό μεταξύ των παικτών του Ολυμπιακού και εν συνεχεία την φιέστα.\n\nΕκείνη την σεζόν έμεινε στην ιστορία και η κίνηση του Ιωαννίδη, σε έναν αγώνα ΟΣΦΠ-ΠΑΟΚ στο ΣΕΦ, να βγάλει το σακάκι του και να το ”δώσει” στους διαιτητές λέγοντάς τους:\n

‘Μας τα πήρατε όλα πάρτε και αυτό…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=t3VzupQ7Qjw\nhttps://www.youtube.com/watch?v=3f1zOpKojVE\n

Πανιώνιος-ΠΑΟ,1994:Το απίστευτο σόου του Τέρνερ και το κερδισμένο…στοίχημα

\nΟ Χένρι Τέρνερ που αγωνίστηκε στον Πανιώνιο την σεζόν 1993-94 αποτέλεσε αναμφισβήτητα έναν από τους κορυφαίους Αμερικανούς την ιστορία της Α1.Προσέφερε θεαματικά καρφώματα, τάπες και γενικά ”έφερε” το NBA στην Ελλάδα.Κανείς όμως δεν θα ξεχάσει 2 φάσεις που έκανε στον αγώνα του πρώτου γύρου με τον ΠΑΟ στην Νέα Σμύρνη.\n\nΗ πρώτη ήταν ένα κάρφωμα μπροστά στον θηριώδη Βράνκοβιτς και η δεύτερη, ακόμα πιο σημαντική , μια τάπα στον Νίκο Γκάλη στο τέλος του αγώνα, την ώρα που ο τελευταίος ετοιμαζόταν να σκοράρει και να δώσει την νίκη στον ΠΑΟ.Ο Τέρνερ έτρεξε σαν ”άνεμος” και πηδώντας σχεδόν από την βολή τον έκοψε καθαρά και έδωσε την νίκη στην ομάδα του.Πριν από τον αγώνα μάλιστα είχε βάλει στοίχημα με παράγοντα του Πανιωνίου ένα γεύμα ότι θα κάρφωνε μπροστά στον Βράνκοβιτς και θα τάπωνε τον Γκάλη. Το κέρδισε πανηγυρικά…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=xxNY7rdMS6A\n

1997-98:O ”ήρωας” Καρνισόβας και ο Ράτζα πάνω στην γραμματεία…

\nΗ σεζόν 1997-98 ήταν η έναρξη μιας ”νέας αυτοκρατορίας”, αυτή του ΠΑΟ.Έχοντας κατακτήσει 2 χρόνια πριν την κορυφή της Ευρώπης, το ”τριφύλλι”, ενισχυόμενο με τους Ράτζα, Σκοτ, έβαλε ως στόχο να ”σπάσει” την 5ετή κυριαρχία του Ολυμπιακού. Η ομάδα του Πειραιά ξεκίνησε εντυπωσιακά εκείνη την χρονιά κάνοντας 16 νίκες σε όλες τις διοργανώσεις, αλλά τελικά λύγισε από του πολλούς τραυματισμούς.\n\nΔύο στιγμές που θα θυμόμαστε από την σεζόν πάντως είναι το νικητήριο καλάθι του Καρνισόβας στο ντέρμπι των αιωνίων(ο οποίος, παίζοντας με μπανταρισμένο πόδι, πήρε το ριμπάουντ μετά από ένα χαμένο σουτ του Πέττα και σκόραρε με την λήξη) και το ”πάθος” του ”χορτασμένου” από επιτυχίες Ράτζα, ο οποίος στον 5ο τελικό με τον ΠΑΟΚ, με το ματς να έχει κριθεί, ανέβηκε στο τραπέζι της γραμματείας και πανηγύρισε έξαλλα τον τίτλο.Το πάθος ενός τέτοιου παίκτη δείχνει την αξία που είχε η κατάκτηση του ελληνικού πρωταθλήματος…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=DvjpF0B4HfE\n

Το σκαρφάλωμα του Ράτζα στο 1.25.00

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=GdaEDJKNB5c

Μπόμπαν Γιάνκοβιτς: Η “Καταραμένη” Στιγμή

Μπόμπαν Γιάνκοβιτς: Η "Καταραμένη" Στιγμή

 \n \n \nΕίναι μερικές φορές στη ζωή που λέμε τη φράση ”όσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος”. Αυτό που συνέβη στο κλειστό γήπεδο της οδού Αρτάκης στις 28 Απριλίου 1993 στον 3ο ημιτελικό αγώνα μπάσκετ μεταξύ Πανιωνίου-ΠΑΟ, θα μπορούσαμε να πούμε ότι απέδωσε πλήρως το νόημα της παραπάνω φράσης.\n

Το ”μοιραίο” ματς

\nΟ αγώνας βρισκόταν στο 50-56 υπέρ του ΠΑΟ και ήθελε 8 λεπτά για να τελειώσει.Ο Πανιώνιος βρισκόταν στην επίθεση σε μια προσπάθεια να μειώσει το σκορ.Ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς σκόραρε αλλά ο διαιτητής Κουκουλεκίδης σφύριξε επιθετικό φάουλ του Σέρβου πάνω στον Αλβέρτη (αποδείχτηκε ότι δεν ήταν).\n\n

Μπόμπαν Γιάνκοβιτς
Μπόμπαν Γιάνκοβιτς
\n\nΟ Γιάνκοβιτς, μην μπορώντας να συγκρατήσει την οργή του, χτύπησε με μανία το κεφάλι του πάνω στην μπασκέτα!!\n\nΤην αμέσως επόμενη στιγμή έπεσε αιμόφυρτος στο πάτωμα. Πολλοί δεν κατάλαβαν την σοβαρότητα της κατάστασης. Μάλιστα πολλοί οπαδοί του ΠΑΟ φώναζαν ειρωνικά ”Πέθανε, πέθανε” (εννοείται χωρίς να ξέρουν και οι ίδιοι ότι αυτό δεν απείχε πολύ από την πραγματικότητα…) Όταν όμως ο Γιάνκοβιτς φώναξε στον γιατρό του Πανιωνίου, κ.Κατσιφαράκη\n

Γιατρέ βοήθησέ με, δεν νιώθω τα πόδια μου

\nτότε εξαφανίστηκε η οποιαδήποτε αμφιβολία…Τα πράγματα ήταν σοβαρά…\n

Η διάγνωση σοκ…

\nΟ Γιάνκοβιτς μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Γενικό Κρατικό… Η διάγνωση:\n

Διατομή του πέμπτου αυχενικού, τομή νωτιαίου μυελού

\nΜπόμπαν Γιάνκοβιτς\n\nΤις πρώτες μέρες υπήρχε και άμεσος κίνδυνος για την ζωή του αλλά στην συνέχεια σταθεροποιήθηκε και μάλιστα έφτασε σε σημείο να πιστεύει και ο ίδιος ότι μπορεί να επιστρέψει στην ενεργό δράση.\n \n \n \nΤελικά έμεινε την υπόλοιπη ζωή του σε αναπηρικό καροτσάκι. Ο τότε Αμερικανός του Πανιωνίου Πι Τζέι Μπράουν δήλωσε :\n

Ήμουν μπροστά στην σκηνή του τραυματισμού και το σοκ που πέρασα δεν θα το ξεπεράσω ποτέ

\n

Η ζωή του μετά το ατύχημα…

\nΟ τραυματισμός του Γιάνκοβιτς έγινε αφορμή να τοποθετηθούν ειδικά στρώματα στις μπασκέτες για την καλύτερη ασφάλεια των παικτών.Ο ίδιος όμως το είχε πάθει το κακό και το αναπηρικό καροτσάκι έγινε ο μόνιμος σύντροφός του στο υπόλοιπο της ζωής του. Ο Πανιώνιος του στάθηκε στις αρχές, καθώς του έδωσε δουλειά στις ακαδημίες του ενώ δίπλα του στάθηκε και ο παίκτης του Ολυμπιακού Ντράγκαν Τάρλατς.\n\n

Βλάντο Γιάνκοβιτς
Βλάντο Γιάνκοβιτς
\n\nΗ γυναίκα του όμως τον εγκατέλειψε και έτσι έμεινε μόνος του με τον μικρό του γιο Βλάντο, ο οποίος σήμερα,μετά από κάποια πετυχημένα χρόνια στον Πανιώνιο, κάνει καριέρα στον ΠΑΟ. (ο ίδιος σε συνέντευξή του είπε ότι την σκηνή του τραυματισμού του πατέρα του την είδε πρώτη φορά 11 χρονών).\n\n
Μπόμπαν Γιάνκοβιτς
Μπόμπαν Γιάνκοβιτς
\n\nΣαν έντονη στιγμή έχει μείνει η συνάντησή του με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς το 1999, όταν ο τελευταίος αγωνιζόταν στην Μπαρτσελόνα και είχε έρθει στην Νέα Σμύρνη για τον ημιτελικό του Κόρατς με τον Πανιώνιο.\n\nΟι δύο συμπατριώτες τα είπαν αλλά όταν ο Τζόρτζεβιτς απομακρύνθηκε, ξέσπασε σε λυγμούς βλέποντας τον φίλο του σε αυτή την κατάσταση.\n

Η σύντομη καριέρα του Μπόμπαν και το τέλος του…

\nΟ Σλόμπονταν Γιάνκοβιτς γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1963 στο Βελιγράδι. Φόρεσε τη φανέλα του Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου το διάστημα 1986-1990, ενώ την περίοδο 1990-91 αγωνίστηκε στη Βοϊβοντίνα. Το 1992 ήρθε στον Πανιώνιο ως επιλογή του Βλάντο Τζούροβιτς. Μετά το ατύχημα έμεινε 13 χρόνια σε αναπηρικό καροτσάκι πριν πεθάνει από ανακοπή καρδιάς σε πλοίο, την ώρα που πήγαινε διακοπές στην Σύρο…\n

Δεν τον ξεχνάνε ποτέ…

\nΟ μπασκετικός Πανιώνιος πάντως δεν ξέχασε τον Μπόμπαν καθώς έβαλε την φανέλα του με το 8 στην οροφή του κλειστού της Αρτάκης ενώ οι οπαδοί τίμησαν την μνήμη του πριν ένα χρόνο βάζοντας λουλούδια στον χώρο του ατυχήματος…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=tdP7ybWPI1k\nhttps://www.youtube.com/watch?v=YX62a2Buq8A\nhttps://www.youtube.com/watch?v=3_a4wJw8T04\nhttps://www.youtube.com/watch?v=afHC47tGJmc&amp\n \n \n 

Ομπράντοβιτς. Βγήκε απ’τη φυλακή κι έγινε ο “Άρχοντας των Δαχτυλιδιών” !!

Ομπράντοβιτς. Βγήκε απ'τη φυλακή κι έγινε ο "Άρχοντας των Δαχτυλιδιών" !!

Ο Ζέλιμιρ ή Ζέλικο Ομπράντοβιτς, πέραν του ότι θεωρείται ένας από τους κορυφαίους προπονητές στην Ευρώπη(αν όχι ο κορυφαίος), αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για το πώς ένας προπονητής μπορεί να αναδειχτεί σε γρήγορο χρονικό διάστημα, εφόσον ο ίδιος βέβαια φροντίσει να δουλέψει γι’αυτό, στηριζόμενος ΚΑΙ στην τύχη αλλά όχι μόνο…\n\nΟ Ομπράντοβιτς ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα,με τρόπο που κανείς δεν θα ευχόταν. Όντας παίκτης της Παρτιζάν, φυλακίζεται το 1991 για το θάνατο μιας γυναίκας σε αυτοκινητιστικό ατύχημα. Όταν αποφυλακίστηκε το ίδιο έτος, ο πρόεδρος της Παρτιζάν, ο μεγάλος Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς, προκειμένου να τον κρατήσει στην ομάδα, του προσφέρει την θέση του προπονητή προκειμένου να διαδεχτεί τον Ντούσκο Βουγιόσεβιτς.\n\n”Αρπάζοντας την ευκαιρία από τα μαλλιά” και ακούγοντας και τις συμβουλές του μεγάλου Άτσα Νίκολιτς, ο Ομπράντοβιτς φτιάχνει μια νεανική ομάδα (μ.ο. 22 ετών) με νεαρούς παίκτες από τις ακαδημίες όπως οι Ντανίλοβιτς, Ρεμπράτσα, Τζόρτζεβιτς και Λόντσαρ. Ένα χρόνο μετά, το 1992, κατακτάει το Κύπελλο Πρωταθλητριών,όντας το απόλυτο αουτσάιντερ, κερδίζοντας στον τελικό την Μπανταλόνα 71-70 με ένα εκπληκτικό τρίποντο του Τζόρτζεβιτς στην λήξη. Ήταν η αρχή της δόξας του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αφού ως προπονητής μιας χρονιάς κατακτούσε την Ευρώπη!!!\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=mjJmvdUGB0Q\n\nΈνα χρόνο μετά(1993)  αναλαμβάνει την Μπανταλόνα, η οποία ήθελε να αποκτήσει τον προπονητή που της στέρησε ένα σίγουρο τρόπαιο. Το 1994 φτάνει στο Φάιναλ-φορ και λίγο με την βοήθεια της τύχης, καθώς στα προημιτελικά αντιμετώπισε την Ρεάλ Μαδρίτης(των Σαμπόνις, Αρλάουκας) η οποία όμως αγωνίστηκε με την δεύτερη ομάδα καθώς οι παίκτες της είχαν κατέβει σε απεργία, με αποτέλεσμα ο Ζέλικο να πάρει 2 εύκολες νίκες. Στο Φάιναλ-φορ του Τελ Αβίβ, πήγε πάλι ως το απόπλυτο άουτσάιντερ, αλλά στον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνο οδήγησε την ομάδα του σε θρίαμβο με 79-65 ενώ στον τελικό αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό του Ιωαννίδη,για πολλούς κορυφαία ομάδα τότε στην Ευρώπη έχοντας στην σύνθεσή του Πάσπαλι,Τάρπλευ και Φασούλα. Στον τελικό όμως ο Ολυμπιακός ήταν αποκαρδιωτικός και έτσι η Μπανταλόνα, μ’ένα απίθανο τρίποντο του Κορνήλιους Τόμπσον (δεύτερο σε όλη την καριέρα του) κατέκτησε το κύπελλο και ο Ομπράντοβιτς απέκτησε το δεύτερο ”δαχτυλίδι” του.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=87oszU_Tox8\n\nΓια όλα τα παραπάνω, οι δημοσιογράφοι του “κόλλησαν” το ψευδώνυμο “Γκαστόνε”(ξάδερφος του Ντόναλντ που η ζωή του βασιζόταν στην τύχη,την οποία πάντα είχε με το μέρος του) καθώς οι δύο επιτυχίες του περιείχαν αρκετή δόση τύχης, πέρα από ικανότητα. Ο ίδιος όμως φρόντισε να αποδείξει ότι η τύχη βοηθάει μόνο τους ικανούς και τους τολμηρούς.\n\nΤο 1995 κατέκτησε την τρίτη του Ευρωλίγκα με την Ρεάλ του Σαμπόνις, επικρατώντας στον τελικό πάλι του Ολυμπιακού με 73-61. Ακόμα και τότε θεωρήθηκε “τυχερός” επειδή είχε τον μεγάλο Άρβιντας στην κορυφή της καριέρας του ,καθώς την επόμενη χρονιά θα πήγαινε το ΝΒΑ. Ώσπου τελικά, το 1999 ήρθε η κίνηση-ματ για να μετατραπεί ο “Γκαστόνε” σε “Άρχοντας των Δαχτυλιδιών”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=mwE11x8OEro\n\nΟ Παύλος Γιαννακόπουλος, πρόεδρος του ΠΑΟ, αποφασίζει να φέρει τον Ομπράντοβιτς στην ομάδα με σκοπό να κατακτήσει την δεύτερη Ευρωλίγκα μετά από αυτήν του Παρισιού το 1996, έχοντας στα υπόψιν ότι το Φάιναλ-φορ του 2000 θα διεξαγόταν στην Θεσσαλονίκη. Ο Ομπράντοβιτς τον δικαίωσε και με το παραπάνω…  Με μια εκπληκτική πορεία κατέκτησε το τρόπαιο, έχοντας υπό τις οδηγίες του,μεταξύ άλλων, τους Ρέμπρατσα και Μποντίρογκα με τους οποίους είχε κατακτήσει το 1998 το Παγκόσμιο με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας. Ήταν η αρχή μιας σχέσης πάθους (που κράτησε 15 χρόνια)με τον ΠΑΟ και τον κόσμο του και το τέταρτο δαχτυλίδι για τον Ζέλικο.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=_VG_EkUnX1U\n\nΤο 2002 φτάνει στον τελικό της Ευρωλίγκας του 2002 και βρίσκει απέναντί ου την μεγάλη Κίντερ Μπολόνια του Τζινόμπιλι, η οποία ήταν και γηπεδούχος,καθώς το Φάιναλ-φορ γινόταν στην Ιταλία. Αν και βρέθηκε να χάνει έως και 12 πόντους, ο Ομπράντοβιτς, με εξαιρετικό κοουτσάρισμα και ”βγάζοντας λαγό από τον καπέλο του” με την χρησιμοποίηση του,νεαρού και άπειρου τότε, Λάζαρου Παπαδόπουλου, θριαμβεύει και κατακτά την 5η του Ευρωλίγκα.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=8vapGlY7CPI\n\nΤο 2007 και το 2009  κατακτά,με τον ΠΑΟ πάντα, άλλες 2 Ευρωλίγκες με μια αποκλειστικά δικιά του καλοκουρδισμένη μηχανή, την οποία αποτελούσαν παίκτες που ο ίδιος είχε αναδείξει και οδήγησαν και την Εθνική μας σε μεγάλες επιτυχίες (Διαμαντίδης, Τσαρτσαρής, Σπανούλης, Χατζηβρέττας). Και τις δύο φορές αντιμετώπισε στον τελικό την ΤΣΣΚΑ του Μεσίνα σε Αθήνα και Βερολίνο ενώ στην ιστορία έχει μείνει το ”ξέσπασμά” του μετά από έναν νικηφόρο(!!!) αγώνα του ΠΑΟ με την πολωνική Πρόκομ, το 2009,  επειδή προέβλεπε ότι η ομάδα, με τον τρόπο που έπαιζε, δεν θα έφτανε ούτε στο Φάιναλ-φορ…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=j8UyoyIOIGU\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=HREHAdqkU0c\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=z-gyjtOnwA8\n\nΤο 2011 κατακτάει την τελευταία, έως σήμερα, Ευρωλίγκα με τον ΠΑΟ να ξεκινάει την χρονιά με προβλήματα αλλά τελικά να φτάνει μετά βίας στα προημιτελικά με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα του Πασκουάλ , η οποία, πέρα από το γεγονός ότι ήταν το μεγάλο φαβορί, ήθελε να φτάσει στο Φάιναλ-φορ που θα γινόταν στην πόλη της. Αν και με μειονέκτημα έδρας, αν και χάνοντας στις λεπτομέρειες το πρώτο ματς, αν και ομάδα με αρκετούς νέους παίκτες (π.χ.Καλάθης) ο Ομπράντοβιτς τα καταφέρνει πάλι…Κερδίζει με 3-1 νίκες τους υπερόπτες Ισπανούς (Ναβάρο και σια) και προκρίνεται στο Φάιναλ-φορ, όπου πλέον δεν θα μπορούσε να χάσει την 8η Ευρωλίγκα του και κερδίζει στον τελικό την Μακάμπι με 78-70.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=bcbJcUhYKMg\n\n \n\nΤο 2012 αποχωρεί από τον ΠΑΟ και πλέον, ως προπονητής της τουρκικής Φενέρ, στοχεύει για νέες δόξες, αφού ο ίδιος δηλώνει ακόμα ”πεινασμένος”…

“Αιώνιες” κόντρες στο κύπελλο. (Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός)

Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός έχουν κοντραριστεί αρκετές φορές για τον θεσμό του κυπέλλου στο μπάσκετ, ένα θεσμό που ξεκίνησε το 1976. Έχουν συναντηθεί σε τελικό 9 φορές με τον Παναθηναϊκό να έχει 7 κατακτήσεις (1979, 1983, 1986, 2008, 2009, 2012, 2013) έναντι 2 του Ολυμπιακού (2010, 2011). Υπήρχαν όμως και μερικές μάχες που έμειναν στην ιστορία όχι μόνο γιατί κρίθηκε κάποιος τίτλος αλλά για κάποια άλλου είδους γεγονότα. Άλλωστε, πάντα μια αναμέτρηση αυτών των 2 παρουσιάζει ενδιαφέρον…\n\n1977. Καλλιμάρμαρο – Φάση των 32: Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός: 110-68\n\nΣε εποχές Καλλιμάρμαρου, με τα ανοιχτά γήπεδα και το τελείως ερασιτεχνικό τότε μπάσκετ, ένας αγώνας κυπέλλου για την φάση των 32 θα είχε ξεχαστεί. Όπως είπαμε όμως, όταν μιλάμε για “αιώνιους” τα πράγματα αλλάζουν. Έτσι και σ’αυτόν τον αγώνα έμεινε στην ιστορία η διαφορά των 42 πόντων που αποτελεί την μεγαλύτερη σε επίσημο ντέρμπι μεταξύ τους (κύπελλο, πρωτάθλημα, Ευρωλίγκα).\n\n1988. ΣΕΦ – Τελικός: Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός: 78-88\n\nΣ’αυτόν τον αγώνα ήταν η πρώτη φορά που οι 2 “αιώνιοι” αναμετρήθηκαν στο ΣΕΦ μιας και τότε ο Ολυμπιακός χρησιμοποιούσε σαν έδρα το Παπαστράτειο και ο Παναθηναϊκός την Λεωφόρο. Ανδρίτσος εναντίον Καμπούρη σημειώσατε άσο με τους δύο διεθνείς να κατακτούν με την Εθνική την επόμενη χρονιά το ιστορικό Ευρωμπάσκετ.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=5hOGHsW6YZY\n\n1995. Πατήσια – Πρώτη φάση: Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός: 42-40\n\nΤο συγκεκριμένο ματς έμεινε στην ιστορία για 2 λόγους. Πρώτον για το φοβερά χαμηλό σκορ ανάμεσα σε δύο ομάδες που ήταν από τις καλύτερες της Ευρώπης (την ίδια χρονιά βρέθηκαν στο φάιναλ φορ της Σαραγόσα) και δεύτερον γιατί ήταν το τελευταίο ντέρμπυ του μεγάλου Νίκου Γκάλη, ο οποίος ένα μήνα μετά θα ερχόταν σε σύγκρουση με τον προπονητή του Κώστα Πολίτη με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός να του κάνει διακοπή συμβολαίου και ο ίδιος ο Νικ, όντας πλέον 38, να πάρει την απόφαση να σταματήσει (την οριστική του αποχώρηση την ανακοίνωσε 1 χρόνο μετά).\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=9tG7DVUDvFs\n\n2006. ΣΕΦ – Φάση των 16: Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός: 51-81\n\nΤο 2005-06 ήταν η πρώτη χρονιά που ανέλαβαν οι Αγγελόπουλοι τον Ολυμπιακό και προσπάθησαν να τον “αναγεννήσουν” και να αφήσει πίσω του την διετία 2003-05, όπου είχε τερματίσει ακόμα και 8ος(!!!!). Ο Παναθηναϊκός ήταν ήδη από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη με τον Ομπράντοβιτς για 6ο χρόνο στο τιμόνι και με έναν πανίσχυρο κορμό (Διαμαντίδης, Τσαρτσαρής και άλλοι). Παρά την διαφορά δυναμικής όμως, η διαφορά 30 πόντων σ’ένα “ντέρμπι αιωνίων” μόνο απαρατήρητη δεν περνάει…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=C99RTcD7l4A\n\n2013. Ελληνικό – Τελικός: Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός: 81-78\n\nΈνα ματς που έμεινε στη ιστορία για τα επεισόδια που προκάλεσαν οι οπαδοί των 2 ομάδων με “ντου” στον αγωνιστικό χώρο και μια φωτοβολίδα που χτύπησε τον παίκτη του Ολυμπιακού Χάινς. Τελικά το γήπεδο εκκενώθηκε και ο αγώνας διεξήχθη παρουσία “συγγενών και φίλων” (χαρακτηριστικό της ημέρας ΚΑΙ η έλλειψη περιγραφής λόγω απεργίας των δημοσιογράφων).\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=K7PhCXcAQFg\n\n 

Όταν ο Φίλιππος Συρίγος με τις “μυθικές” περιγραφές του μας μύησε στο μπάσκετ…

Πολλές φορές ,όταν παρακολουθούμε μια ζωντανή μετάδοση,πέρα από τον αγώνα, μπορεί να μας μείνουν στην μνήμη ”διάφορα” που ακούμε από τον εκάστοτε δημοσιογράφο που περιγράφει ή σχολιάζει. Ο Φίλιππος Συρίγος δεν υπήρξε απλώς ένας δημοσιογράφος. Ήταν κάτι πολύ, πολύ περισσότερο: η βαθιά, σοβαρή και σταθερή φωνή του, χρωματισμένη σποραδικά με συναισθηματικές εξάρσεις, θαυμασμού, απορίας ή αγανάκτησης κατά περίπτωση, συνόδευ(σ)ε τα πιο ωραία «παραμύθια» της δεκαετίας του ’80, που έγιναν πραγματικότητα.\n\nΓια μένα, και τους ανθρώπους της γενιάς μου, εφήβους εκείνα τα χρόνια, αποτελούσε μια εμβληματική, σχεδόν «πατρική» τηλεοπτική μορφή, που μας μυούσε από τις αρχές των eighties στα άδυτα ενός κόσμου όχι και τόσο γνώριμου ακόμη: του κόσμου της πορτοκαλί μπάλας. Ήταν ο άνθρωπος που μας μάθαινε δυσπρόφερτα ξένα ονόματα. Που μας εξηγούσε τα μυστικά του μπάσκετ. Μα πάνω από όλα ο άνθρωπος που με τα αιχμηρά, δίκαια, αλλά και ειλικρινή σχόλιά του, έβαζε τα πράγματα στη θέση τους. Που αποκαθιστούσε την αλήθεια και υποδείκνυε μια απροκατάληπτη και αντικειμενική θέαση των γεγονότων. Χωρίς παραχωρήσεις σε γραφικές, γελοίες και πομπώδεις ή κραυγάζουσες ατάκες και περιγραφές.\n\n«Η πρόκριση στα χέρια αυτού του τίμιου γίγαντα», έλεγε για τον Καμπούρη, πριν ο ψηλός σουτάρει τις τελευταίες δύο βολές στον τελικό του Ευρωμπάσκετ του ’87, κάνοντας ο σχολιαστής άθελά του -και υποσυνείδητα- το σφάλμα να μιλήσει για επικείμενη πρόκριση, ενώ (θα) επρόκειτο για τίτλο: η δύναμη της ως τότε συνήθειας (των ασήμαντων) διακρίσεων της Εθνικής, βλέπετε, σαν να τον εμπόδιζε να αναφέρει τα πιο ΜΕΓΑΛΑ που έρχονταν και που θα άλλαζαν τη μοίρα του ελληνικού αθλητισμού.\n\nΛάθη, φωνές διαμαρτυρίας ή ενθουσιασμού και πολλά άλλα συνθέτουν το παρακάτω άρθρο. Απολαύστε το…\n\nΟ συγχωρεμένος Φίλιππος Συρίγος αρκετά συχνά “έκραζε” την οργάνωση καθώς και την ατμόσφαιρα ξένων χωρών που αφορούσε έναν αγώνα Ευρωλίγκας…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=3rmKEaCcATk\nhttps://www.youtube.com/watch?v=RWm1UXMDOtI\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Wr6hm1jYF0w\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Wk9MP_T6KwA\n\nΕπίσης αρκετές φορές “τα έβαζε” με τους διαιτητές με χαρακτηριστικό τρόπο, όταν εκείνοι αδικούσαν μια ελληνική ομάδα(γνωστός για το πάθος του ο μεγάλος Φίλιππος Συρίγος για την Εθνική και κάθε ελληνική ομάδα που αγωνιζόταν στην Ευρώπη, κοιτάξτε μόνο το βίντεο “κλοπή” και θα καταλάβετε…)\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=IORQsr20P0c\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=hHOU1h2m8yM\n\nΥπάρχουν ακόμα κάποιες φορές που τα μικρόφωνα έμειναν ανοιχτά…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=vpwTU1z7fNs\n\n 

Το ξύλο ΔΕΝ βγήκε απ’τον παράδεισο…

Στο παρελθόν ,σε αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος (που είχε χαρακτηριστεί στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ως το καλύτερο της Ευρώπης), παρατηρούσαμε αρκετές φορές το φαινόμενο συμπλοκής και ξύλο μεταξύ παικτών,κάτι που μπορεί να είναι δυσάρεστο στα μάτια ενός θεατή ,από την άλλη όμως έδειχνε το πάθος που υπήρχε και -αν θέλετε- τον εγωισμό που έβγαζαν οι παίκτες ,έστω και αν αυτός ο τρόπος δεν θα είναι ποτέ ο ενδεδειγμένος .\n\nΑς θυμηθούμε μερικές περιπτώσεις αρχίζοντας απ’το 1991. Το καθοριστικό ματς τίτλου μεταξύ Άρη-ΠΑΟΚ έχει μόλις τελειώσει με τον Άρη νικητή, αλλά στα επόμενα λεπτά που ακολούθησαν οι θεατές παρακολούθησαν έξτρα ”αγώνα πυγμαχίας” μεταξύ Γκάλη και Πρέλεβιτς. Πράγμα απίστευτο για 2 τόσο μεγάλες προσωπικότητες και καλούς χαρακτήρες .Το επεισόδιο έληξε με την παρέμβαση των ψυχραιμότερων και κυρίως του Γιαννάκη που αγκάλιασε τον Πρέλεβιτς για να τον ηρεμήσει…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=229dqBKgcuU\n\nΤην επόμενη χρονιά ,το 1992 ,είχαμε επεισόδιο μεταξύ του Μυλωνά και του Πάσπαλι στον αγώνα Περιστέρι-Ολυμπιακός όπου ο πρώτος ,αφού πέταξε την μπάλα στην μούρη του Σέρβου ,εν συνεχεία του έριξε μια κλωτσιά .Ελαφρύ περιστατικό ,αφού ο Ζάρκο δεν αντέδρασε.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=CYme45pb6kU\n\nΤο 2002 είχαμε έναν αγώνα πυγμαχίας α λα ”μεγάλης των πλάβι σχολή”. Συγκεκριμένα ο ,αγαπημένος των Ολυμμπιακών για το πάθος του, Σέρβος του Ολυμπιακού Τόμιτς ”έπαιξε” μπουνιές με τον αντίστοιχο αγαπημένο των Παναθηναικών, Μποντιρόγκα, κατά την διάρκεια μιας γενικότερης συμπλοκής που ξεκίνησε από τον καβγά Ρισασέ-Παπαδόπουλου. Το ξύλο έμεινε στην ιστορία ως οπαδική κόντρα σχετικά με το ποιός από τους δύο έριξε τις περισσότερες(!!!!).\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=HYH68mOEI28\n\nΤο 2007 είχαμε συμπλοκή μεταξύ Σκέιλς και Ζίζιτς στον αγώνα  ΟΣΦΠ-Άρης,κάτι που πήγε να οδηγήσει σε γενικότερη συμπλοκή όπως το 2002 ,κάτι που αποφεύχθηκε με την παρέμβαση των ψυχραιμοτέρων.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=da1kbGrZm7s\n\nΤέλος, το 2008 στον τελικό ΠΑΟ-ΟΣΦΠ είχαμε συμπλοκή και παρ’ολίγον ξύλο μεταξύ Γουντς και Τομάσεβιτς ,καθώς ο πρώτος προσπάθησε να ρίξει γροθιά στον Σέρβο ,όταν ο τεύταίος τον έπιασε στιγμιαία από τον λαιμό σε μια φάση με τον Διαμαντίδη,αλλά δεν τον βρήκε για ελάχιστα εκατοστά…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=WD0zm5QCcVE\n\n \n\n 

Νίκος Γκάλης και Λάρυ Μπερντ μαζί στο Λας Βέγκας…

Στις 2 Δεκεμβρίου του 1979, ο “θρυλικός” Νίκος Γκάλης έκανε το ντεμπούτο του σε επίσημο αγώνα με την φανέλα του Άρη (αντίπαλος ο Ηρακλής και νίκη του Άρη με 79-78, ο Νίκος Γκάλης σκόραρε 30 πόντους). Την ίδια χρονιά ,στις  31 Μαρτίου, ο Νικ είχε αγωνιστεί σε έναν ιστορικό αγώνα που σίγουρα του έμεινε στην μνήμη πριν κατηφορίσει στην Θεσσαλονίκη.\n\nΕκείνη την ημέρα λοιπόν,έχοντας ολοκληρώσει μια φοβερή χρονιά στο Σίτον Χολ όπου και σπούδαζε, ο Γκάλης έπαιξε συμπαίκτης με ένα άλλο ανερχόμενο αστέρι της εποχής. Το όνομά του ήταν Λάρυ Μπερντ (του Σίκαμορ της Ιντιάνα) και ο αγώνας στον οποίο συμμετείχαν ήταν ένα κολλεγιακό All-star game που έγινε στο Λας Βέγκας…\n\nΣ’εκείνον τον αγώνα Νίκος Γκάλης και Λάρυ Μπερντ άφησαν για τα καλά το στίγμα τους. Ο Λάρυ Μπερντ, όντας το απόλυτο ταλέντο της εποχής,ανακηρύχθηκε MVP  του αγώνα με 17 πόντους ,ενώ ο Νίκος Γκάλης, αν και πέτυχε μόλις 5 πόντους, πήρα άριστα στον οργανωτικό τομέα, μοιράζοντας 7 ασίστ και κάνοντας 4 κλεψίματα. Η Ανατολή με την οποία αγωνίστηκαν επικράτησε της Δύσης με 107-92 και ο Νίκος Γκάλης απέδειξε ότι ήταν από τους λίγους που μπορούσε να “κοιτάξει” κατάματα τον μεγάλο Λάρυ Μπερντ. (σ.σ. στον αγώνα συμμετείχαν και οι γνωστοί Αιζάια Τόμας και Τζο Ντούμαρς καθώς και ο Βιν Τζόνσον που το 1990 είχε δώσει πρωτάθλημα στους Πίστονς με σουτ στην εκπνοή).\nhttps://www.youtube.com/watch?v=PUdOiTjIcxo\n\n 

Όταν το ”ποτάμι” (Ρίβερς) γύρισε πίσω(από τον θάνατο).

Όταν το ''ποτάμι'' (Ρίβερς) γύρισε πίσω(από τον θάνατο).

Ο Ντέιβιντ Ρίβερς είναι σίγουρο ότι ήταν από τους παίκτες που έμειναν βαθιά ριζωμένοι στην μνήμη των φιλάθλων του  Ολυμπιακού αλλά και γενικά όλων των μπασκετόφιλων που μεγάλωσαν στην δεκαετία του ’90. Αγωνιζόμενος τρία  χρόνια στον Ολυμπιακό (1996,1997 και το 2001 αλλά χωρίς σπουδαίες επιδόσεις τότε ) ”μάγεψε”,ειδικά την δεύτερη χρονιά, όλους τους φιλάθλους με τις εκπληκτικές του κούρσες  μέσα στο παρκέ ,στο οποίο ξεχυνόταν σαν πραγματικός ”ποταμός”(το επίθετό του αυτό σήμαινε στα ελληνικά). Αυτός ήταν άλλωστε ο κύριος ”υπαίτιος” για το πρώτο πρωτάθλημα Ευρώπης του Ολυμπιακού(1997 Ρώμη). Και όμως όλα αυτά θα μπορούσαν να μην είχαν συμβεί ποτέ…\n\nΠριν από 28 χρόνια, στις 24 Αυγούστου 1986, ο Ρίβερς παραλίγο να έκανε το ”αιώνιο ταξίδι”. Επιβιβασμένος σε ένα βαν που οδηγούσε ο ”κολλητός” του Κεν Μπάρλοου(γνωστός από την σπουδαία θητεία του στον ΠΑΟΚ το 1993) δε μπορούσε να φανταστεί τι θα συνέβαινε μέσα σε μια  στιγμή…Ενώ λοιπόν το βαν βρισκόταν στο Έλκχαρ Κάουντ, ένας απρόσεκτος οδηγός έχασε τον έλεγχο και βρέθηκε στο αντίθετο ρεύμα με αποτέλεσμα τα δύο οχήματα να συγκρουστούν μετωπικά. Αποτέλεσμα της σύγκρουσης ήταν το βαν ,αφού στριφογύρισε στον αέρα, να πέσει σε κάτι προστατευτικές μπάρες και ο Ρίβερς να πεταχτεί έξω από το παρμπρίζ, με τα θραύσματα αυτού να του προκαλούν μια ουλή 40 εκατοστών στο στομάχι του..(ο Μπάρλοου τραυματίστηκε ελαφριά στα πόδια). Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί ,σοκαρισμένοι διαπίστωσαν ότι είχε χάσει το μισό του αίμα και αν το σχίσιμο ήταν λίγο πιο βαθύ τότε θα είχαν πειραχτεί η καρδιά και τα νεφρά του και θα ήταν απίθανο να ζήσει. Ο τότε προπονητής του Ρίβερς στο κολλέγιο του Νοτρ-Νταμ (Ντίγκερ Φελπς ο οποίος είχε πατέρα νεκροθάφτη) απευθυνόμενος στον Θεό τον παρακάλεσε να ”μην γίνει ο Ρίβερς πελάτης του πατέρα του”…\n\nΤελικά ο Θεός τον άκουσε. Μετά από μια επέμβαση που κράτησε 7 ώρες, ο ”ποταμός” γύρισε πίσω από τον θάνατο για να συνεχίσει την σπουδαία έως τότε καριέρα του και να μας χαρίσει μαγικές στιγμές όπως η κούρσα στο παρακάτω βίντεο…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=muVwD-IosPE\n\nhttp://youtu.be/0UbfrpLUXyE\n\n \n\n