Tag: σιδνευ

Την δεκαετία του ’60 οι ΗΠΑ μαστίζονταν από διάφορα γεγονότα που μείναν στη ιστορία,όπως οι δολοφονίες των δύο Κένεντι και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο πόλεμος του Βιετνάμ και από πάρα πολλά περιστατικά ρατσισμού. Το τελευταίο έγινε αφορμή για την εμφάνιση μιας μαύρης οργάνωσης με την ονομασία “Μαύροι Πάνθηρες”,την οποία αποτελούσαν αριστεροί μαύροι και απέκτησε σύντομα μεγάλη δύναμη. (ιδρύθηκε το 1966 και το 1969 ήδη απαριθμούσε 250.000 μέλη).\n\nΣτο παραπάνω έπαιξε σημαντικότατο ρόλο μια ιστορική ενέργεια δύο μαύρων αθλητών,του Τόμι Σμιθ και του Τζον Κάρλος, οι οποίοι, στις 16/10/1968, αφού κατέκτησαν την πρώτη και τρίτη θέση αντίστοιχα στο αγώνισμα των 200 μέτρων, κατά την διάρκεια της απονομής ύψωσαν τα χέρια τους στο ουρανό σε σχήμα γροθιάς. Ήθελαν να περάσουν ένα μήνυμα για την ”μαύρη δύναμη” και να τονίσουν σε όλο τον κόσμο ότι ο ρατσισμός δεν έχει θέση πουθενά (να σημειωθεί ότι και οι δύο ανέβηκαν στο βάθρο χωρίς παπούτσια,θέλοντας να τονίσουν επιπλέον και την φτώχεια των μαύρων…) Στο βάθρο όμως υπήρχε και ένα τρίτο πρόσωπο που έμεινε στην ιστορία…\n\nΟ Αυστραλός Πήτερ Νόρμαν, όντας δεύτερος και λευκός , αποφάσισε να συμπαρασταθεί στους 2 συναθλητές του. Αφού φόρεσε μια ολυμπιακή κονκάρδα για τα ανθρώπινα δικαιώματα (την οποία δανείστηκε από Αμερικανό αθλητή της κωπηλασίας), συμβούλεψε τον Κάρλος (που είχε ξεχάσει τα γάντια του) να δανειστεί το ένα γάντι του Σμιθ ώστε να μπορούνε και οι δύο να υψώσουν τα χέρια τους με τα μαύρα γάντια και να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση σ’αυτήν την χειρονομία. Ήταν δύο μικρές ενέργειες, που όμως έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο για να περάσει καλύτερα το αντιρατσιστικό μήνυμα. Ο ίδιος, μερικά χρόνια αργότερα, δήλωσε ότι ήταν ενήμερος για τις προθέσεις των 2 συναθλητών του αλλά δεν τους είδε τι ακριβώς έκαναν κατά την διάρκεια της απονομής.\n\n

\n\nΌλα αυτά όμως, ο Νόρμαν τα “πλήρωσε” όταν γύρισε στην πατρίδα του, καθώς η κονκάρδα που είχε φορέσει ήταν αντίθετη με την τότε πολιτική της ”Λευκής Αυστραλίας” και την νοοτροπία “η Αυστραλία για τους Αυστραλούς” (που σήμαινε αυστηρή πολιτική για τους μη-λευκούς μετανάστες). Πέρα από το γεγονός ότι πολλοί τον μίσησαν ,του απαγορεύτηκε η συμμετοχή στην Ολυμπιάδα του 1972 , αν και ο ίδιος είχε πιάσει 13 φορές το όριο και ήταν και ένα από τα φαβορί για το χρυσό μετάλλιο. Μετά από αυτό ο Νόρμαν εγκατέλειψε τον κλασικό αθλητισμό και ασχολήθηκε με το αυστραλέζικο ποδόσφαιρο από το 1972 έως το 1977 (έπαιξε στην ομάδα West Brunwick) Γενικά όμως υπέφερε ψυχολογικά που δεν μπορούσε να ακολουθήσει το πραγματικό όνειρό του.\n\nΤο 2000 στους Ολυμπιακούς του Σίδνευ οι Αυστραλοί θεώρησαν ότι τιμήθηκε υπερβολικά όταν και έδωσε το παρόν στην παρουσίαση της ολυμπιακής ομάδας της Αυστραλίας στο πινγκ-πονγκ(!!!!). Η άλλη όψη του νομίσματος όμως περιείχε το κάλεσμα του χρυσού Αμερικανού Ολυμπιονίκη Μάικλ Τζόνσον στον Νόρμαν στο πάρτυ γενεθλίων του και η δήλωσή του ότι ο Νόρμαν ήταν “ήρωας των παιδικών του χρόνων”.\n\nΣτην κηδεία του το 2006 το φέρετρο σήκωσαν οι Σμιθ και Κάρλος με όλη την δύναμη της ψυχή τους.\n\n

\n\nΤο 2012 η ομοσπονδιακή Βουλή της Αυστραλίας ,ζήτησε συγνώμη για τον αποκλεισμό του από τους Ολυμπιακούς το 1972 ενώ παράλληλα αναγνώρισε τα εξαίσια αθλητικά προσόντα του και την συμμετοχή του στην καταπολέμηση του ρατσισμού. Τέλος οι Αμερικανοί έδωσαν το όνομά του στην ημέρα κλασσικού αθλητισμού των ΗΠΑ σαν ένδειξη τιμής σ’αυτόν τον “λευκό ήρωα”…Έστω και μετά θάνατον ,ο αγώνας του Νόρμαν δικαιώθηκε…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=5CVbsALXqTg