Οι συναντήσεις ομάδων του NBA με αντίστοιχες της Ευρώπης είχαν πάντα ενδιαφέρον όσον αφορά τα σχόλια που ακολουθούσαν του τύπου περί του πόσο κοντά έχει έρθει η Ευρώπη στο ΝΒΑ και ποιοί παίκτες από την Ευρώπη είναι ικανοί να παίξουν σ’αυτό.\n\nΤο NBA EUROPE LIVE TOUR (περιοδεία ομάδων του ΝΒΑ στην Ευρώπη), που διοργανώνεται τα τελευταία χρόνια, μας δείχνει ότι οι ομάδες της Ευρώπης μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια περισσότερο από κάθε άλλη φορά αυτές του ΝΒΑ και κάποιες φορές να τις νικήσουν. Έστω και αν οι τελευταίες υστερούν σε προετοιμασία, η αξία των νικών αυτών δεν μειώνεται αν λάβουμε υπόψιν μας τους αγώνες των McDonald’s Open…\n\nΤο McDonald’s Open, όπως λεγόταν λόγω του χορηγού, την ομώνυμη εταιρία φαστ-φουντ, ξεκίνησε το 1987 και διεξήχθη τελευταία φορά το 1999 μετά από 9 διοργανώσεις. Σε σύγκριση με το NBA EUROPE LIVE TOUR είχε πιο επίσημο χαρακτήρα με την μορφή τουρνουά σε σύστημα νοκ-άουτ αγώνων.\n\nΣυμμετείχε συνήθως μια ομάδα από το ΝΒΑ (σχεδόν πάντα ο πρωταθλητής), κάποιες εμπορικές ομάδες της Ευρώπης, κάποιες της Λατινικής Αμερικής και στις δύο πρώτες διοργανώσεις συμμετείχαν 2 εθνικές ομάδες (ΕΣΣΔ και Γιουγκοσλαβία). Οι ομάδες του ΝΒΑ κατέκτησαν όλα τα τουρνουά αήττητες και απειλήθηκαν πολύ λίγες φορές (ο τελικός του 1991 ανάμεσα στους Λέϊκερς του Μάτζικ και την Μπανταλόνα του Βιγιακάμπα ήταν μια από αυτές).\n\nΑν και δεν ήταν σε φουλ φόρμα οι διαφορές ήταν εμφανείς, κάτι που όμως ισοσκελιζόταν κάπως από το γεγονός ότι οι κανονισμοί ήταν του ΝΒΑ (π.χ τέσσερα 12λεπτα, 24″ επίθεση και 7.25μ. ή 6,75μ. το τρίποντο).\n\nΝα σημειωθεί ότι μετά τον θάνατο του μεγάλου Ντράζεν Πέτροβιτς (1993), καθιερώθηκε το “Drazen Petrovic Trophy” ως το βραβείο για τον πολυτιμότερο παίκτη του τουρνουά. (η εικόνα του Τζόρνταν να το κρατάει στα χέρια του μετά το τέλος του αγώνα Chicago Bulls-Ολυμπιακός, στην μοναδική συμμετοχή ελληνικής ομάδας, είναι από τις εικόνες που έμειναν στο πάνθεον αυτού του θεσμού)\n\nΠαρά την εμπορικότητα του θεσμού όμως, η έλλειψη ανταγωνιστικότητας οδήγησε στην σταδιακή απαξίωσή του και τελικά οδήγησε στην κατάργησή του το 1999. Στην χώρα μας δεν διεξήχθη ποτέ, καθώς τότε δεν υπήρχαν πολλά καταστήματα McDonald’s στην Ελλάδα και έτσι δεν θα είχε απήχηση η διαφήμιση του χορηγού.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=LLuASIeEgTc\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=GxiaQwRfH5M\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=GWF9yTwrHKs
Εκατό, όχι εδώ Dream Team 2 !
Πριν 20 χρόνια, στο Μουντομπάσκετ που έγινε στο Τορόντο του Καναδά, η Εθνική μας ,φτάνοντας στα ημιτελικά , αντιμετώπισε τις ΗΠΑ ,ή αλλιώς Dream Team 2 (συνέχεια της αξέχαστης Dream-Team των Ολυμπιακών της Βαρκελώνης το 1992). Η παρέα της ”Αγίας Τριάδας” του ελληνικού μπάσκετ (Γιαννάκης,Φασούλας, Χριστοδούλου) είχε πετύχει άλλον έναν άθλο( μετά την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ 1987 και το ασημένιο μετάλλιο στο αντίστοιχο του 1989) καθώς στην τρίτη μόλις συμμετοχή της Εθνικής μας σε Μουντομπάσκετ φτάναμε στην 4άδα. Φυσικά η Dream Team 2 δεν ήταν δυνατόν, όχι να νικηθεί ,αλλά ούτε καν να ζοριστεί από οποιονδήποτε. Μπορεί να μην είχε την ”λάμψη” της πρώτης , αλλά όταν μιλάμε για παίκτες όπως Μάερλυ, Κέβιν Τζόνσον, Ντομινίκ Ουίλκινς( έπαιξε στον ΠΑΟ το 1996 και κατέκτησε το πρώτο ελληνικό Πρωταθλητριών) ,Αλόνζο Μόουρνινγκ και τον ανερχόμενο τότε Σακίλ Ο’Νιλ, σίγουρα ο καθένας καταλαβαίνει ότι το κυρίως θέμα συζήτησης ήταν αν θα γίνει κανένα καινούργιο ρεκόρ επίθεσης ,άμυνας κοκ..\n\nΚι όμως….Αν και το ματς έληξε με 97-58 υπέρ της Dream Team 2 (είχαμε προηγηθεί 17-14 στα μέσα του α ημιχρόνου) εντούτοις το γεγονός ότι δεν δεχτήκαμε 100 πόντους μας άφησε μια ”γλυκιά” γεύση καθώς έως τότε , σε συναντήσεις ,είτε ομάδων ΝBA με αυτές της Ευρώπης (Mc Donalds open κτλ), είτε της Εθνικής των ΗΠΑ με επαγγελματίες παίκτες απέναντι σε άλλες , το κοντέρ είχε γράψει 32 νίκες με 32 κατοστάρες υπέρ των Αμερικάνων. Ήταν ένα μίνι κατόρθωμα της Εθνικής μας, που έδειξε ότι είναι σκληροτράχηλη και προσπαθεί για το καλύτερο ακόμα και όταν ένα ματς είναι χαμένο πριν ξεκινήσει…\n\nhttp://youtu.be/MW4_mH_YQIc