Φάιναλ Φορ. Οι μεγάλες εκπλήξεις

Φάιναλ Φορ. Οι μεγάλες εκπλήξεις

\n\nΟ θεσμός του Φάιναλ Φορ στην Ευρωλίγκα πρωτοεμφανίστηκε το 1988 και μέχρι σήμερα παραμένει ίδιος και απαράλλαχτος.Μπορεί να αλλάζει ενίοτε το σύστημα διεξαγωγής αγώνων μέχρι οι ομάδες να φτάσουν εκεί αλλά η τελική φάση παραμένει σε αυτήν την μορφή.\n\nΕίναι λογικό άλλωστε καθώς μέχρι σήμερα έχουν γίνει συναρπαστικοί αγώνες με τον “Δαυίδ” να κερδίζει τον “Γολιάθ” ουκ ολίγες φορές.\n\nΤο SportBrio κάνει μια μίνι αναδρομή στο παρελθόν και σας θυμίζει τις, κατά την γνώμη του, μεγαλύτερες εκπλήξεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα σε Φάιναλ Φορ…(η σειρά γίνεται βάσει χρονολογίας).\n

1)1992:Η “τρίποντη μαχαιριά” του Τζόρτζεβιτς…

\nΣτο Φάιναλ Φορ της Κωνσταντινούπολης, τα “τρομερά μωρά” της Παρτιζάν(Ντανίλοβιτς, Τζόρτζεβιτς και σία), με καθοδηγητή τον(πρωτόπειρο τότε) Ζέλικο Ομπράντοβιτς, φτάνουν στην κατάκτηση της Ευρώπης όντας αουτσάιντερ και γλυκαίνοντας το γιουγκοσλαβικό μπάσκετ που ήταν “θύμα” της διάσπασης της Γιουγκοσλαβίας.\n\nΣτον τελικό ο μεγάλος Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς “σκοτώνει” την ισπανική Μπανταλόνα(και φαβορί) του Βιγιακάμπα με τρίποντο σχεδόν στην εκπνοή…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ESQuXC_7KDs?w=728\n

2)1993:To “ξύλο” της Λιμόζ…

\nΤο 1993 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, η Λιμόζ του Μάλκοβιτς, με αρχηγό τον Ρισάρντ Ντακουρί, πήγε στο Φάιναλ Φορ με κύριο όπλο της το σκληρό παιχνίδι που περιελάμβανε πολύ “ξύλο” κάτω από το καλάθι.Ήταν η αρχή του μπασκετικού “κατενάτσιου” και η πρώτη φορά που το θέαμα “πήγε περίπατο”.\n\nΊσως να ήταν και η πρώτη φορά που πολλοί δεν χάρηκαν από την επικράτηση του αουτσάιντερ για τον παραπάνω λόγο.Όπως και να’χει πάντως η Λιμόζ πέτυχε έναν “άθλο” νικώντας στο ημιτελικό την Ρεάλ του Σαμπόνις και στον τελικό την Μπενετόν Τρεβίζο του Σκάνσι με 59-55.\n\nΤότε έγινε και η ιστορική δήλωση του προπονητή της ιταλικής ομάδας Σκάνσι που εμπεριείχε πάντως την νέα πραγματικότητα όσον αφορά το θέαμα:”Σήμερα “πέθανε” το μπάσκετ”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=bOgLVjKtFvo?w=728\n

3)1994:Ο “εφιάλτης” Τόμπσον…

\nΌτι δεν κατάφερε ως φαβορί η Μπανταλόνα το 1992, το κατάφερε όντας το απόλυτο αουτσάιντερ 2 χρόνια μετά, στο φάιναλ φορ του Τελ Αβιβ, έχοντας προπονητή τον Ομπράντοβιτς που τότε της το είχε στερήσει. Στον τελικό αντιμετώπισε το απόλυτο φαβορί που ήταν ο Ολυμπιακός των Τάρπλεϊ, Πάσπαλι και Σιγάλα, με προπονητή τον Ιωαννίδη.\n\nΑυτήν την φορά, λες και της το χρωστούσε η “μοίρα”, κατακτάει την κορυφή με ένα απίστευτο τρίποντο του Αμερικανού Κορνήλιους Τόμπσον, που έως τότε στην καριέρα του είχε βάλει μόλις ένα.\n\n’Ηταν και η εποχή που ο Ομπράντοβιτς πρωτοβαφτίστηκε “Γκαστόνε” λόγω της δεύτερης φοράς που κατακτούσε τρόπαιο σε φάιναλ φορ με τον ίδιο τρόπο…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wNvyG-oRgrQ?w=728\n

4)1999: Η τρομερή Ζαλγκίρις

\nΤο 1999, στο Φάιναλ Φορ του Μονάχου, η Ζαλγκίρις Κάουνας από την Λιθουανία πήγε εκεί ως το απόλυτο αουτσάιντερ, πράγμα λογικό αν σκεφτούμε ότι συμμετείχε ο Ολυμπιακός του Ίβκοβιτς και η Κίντερ Μπολόνια του Ντανίλοβιτς, πρωταθλητές των προηγούμενων 2 χρόνων(1997,1998 αντίστοιχα).\n\nΗ “αρμάδα” του Καζλάουσκας όμως αποτελούμενη από τους Στομπέργκας, Μπούι, Έντνι, Ζουκάουσκας και πολούς ακόμα, “διαλύει” τα προγνωστικά και μαζί τους τους αντιπάλους της…(Ολυμπιακό στον ημιτελικό, Κίντερ στον τελικό) κατακτώντας για πρώτη φορά στην ιστορία της το “ιερό δισκοπότηρο”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=fIUKBkbLHVY?w=728\n

5)2002:Το πιο “γλυκό” από τα 6 του ΠΑΟ…

\nΟ ΠΑΟ έχει κατακτήσει έως σήμερα 6 φορές την κορυφή της Ευρώπης.Πάντως αν ρωτήσουμε τους φιλάθλους του πια ήταν η πιο “γλυκιά” το πιθανότερο είναι να αναφερθούν στην κατάκτηση του 2002.Ο λόγος ήταν ότι έγινε απέναντι στην γηπεδούχο Κίντερ Μπολόνια(έδρα του Φάιναλ Φορ ήταν η Μπολόνια) και μάλιστα απέναντι στον μεγάλο Τζινόμπιλι και την παρέα του.\n\nΉταν η βραδιά που ο Ομπράντοβιτς μετονομάστηκε από “Γκαστόνε”(που ποτέ δεν του άρεσε…) σε “Άρχοντα των Δαχτυλιδιών” (κατακτούσε για 4η φορά την διοργάνωση).Το ματς ήταν “επικό” και περιελάμβανε ανατροπή του ΠΑΟ που βρισκόταν στο -14.\n\nΓια να έρθει αυτή, πέραν του Μποντιρόγκα και των λοιπών, συνέβαλλε και η έμπνευση του Ομπράντοβιτς που “άκουγε” στο όνομα Λάζαρος Παπαδόπουλος…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=-DkOm73AqNw?w=728\n

6)2013:Πρίντεζης for the win!!

\nΜετά το 1992 άλλη μια μεγάλη έκπληξη έγινε στο φάιναλ φορ στην Κωσταντινούπολη το 2013.Αυτήν την φορά ήταν τα “τρομερά μωρά” του Ολυμπιακού με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς απέναντι στο απόλυτο φαβορί, την ΤΣΣΚΑ Μόσχας των Κιριλένκο, Τεόντοσιτς…\n\nΠέρα από την νίκη, στην ιστορία έμεινε η μεγάλη ανατροπή που έκανε ο ολυμπιακός, ο οποίος έχανε με 19 πόντους 12 λεπτά πριν το τέλος.Ακόμα μεγαλύτερο θαυμασμό όμως προκάλεσε το γεγονός ότι πρωτεργάτες αυτής της ανατροπής ήταν νεαροί και πρωτάρηδες σε τέτοιες καταστάσεις παίκτες όπως οι Παπανικολάου, Σλούκας, Μάντζαρης.\n\nΤο buzzer-beater του Πρίντεζη από την ασίστ του Σπανούλη ήταν απλά το “κερασάκι στην τούρτα”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=_4eO-WEQk8g?w=728\n\n

Το παρασκήνιο της χαμένης ευκαιρίας στο Τελ Αβίβ, το 1994

Το παρασκήνιο της χαμένης ευκαιρίας στο Τελ Αβίβ, το 1994

Είναι από τις φορές που μπορείς να πεις ότι σου μένουν βαθιά χαραγμένες στην μνήμη.Από αυτές που σε πληγώνουν και σε κάνουν να νιώθεις ότι για ένα τσακ χάθηκε μια μεγάλη στιγμή δόξας.Γιατί όπως και να το κάνουμε η πρώτη φορά είναι πάντα πιο γλυκιά…\n\nΑπό το “καταραμένο” ματς του Ολυμπιακού στον τελικό του πρωταθλητριών το 1994 με την Μπανταλόνα που διεξήχθη στο Τελ Αβίβ πέρασε πάνω από μια εικοσαετία.Από τότε ο Ολυμπιακός συμμετείχε σε πολλά φάιναλ φορ και κατέκτησε τα τρία από αυτά. Και όμως αν ρωτήσεις τους σημερινούς 30άρηδες και 40άρηδες φίλους του Ολυμπιακού για εκείνον τον αγώνα θα διακρίνεις ότι η πίκρα παραμένει. Αφενός γιατί ο Ολυμπιακός θα γινόταν η πρώτη ομάδα που κατακτούσε ευρωπαικό(τελικά έγινε ο ΠΑΟ το 1996 στο Παρίσι)αφετέρου γιατί εκείνη η πανίσχυρη “αρμάδα” του Γιάννη Ιωαννίδη(που έμεινε με τον καημό της κατάκτησης ενός πρωταθλητριών) άξιζε πέρα ως πέρα να γράψει το όνομά της με χρυσά γράμματα.Οι λόγοι ήταν πολλοί, αγωνιστικοί και μη…\n\nΟ ημιτελικός εκείνου του Φάιναλ Φορ βρήκε αντιμέτωπους για πρώτη φορά τους “αιώνιους” Ολυμπιακό και ΠΑΟ σε ευρωπαικό παιχνίδι. Ο νικητής θα γινόταν η πρώτη ελληνική ομάδα που θα αγωνιζόταν σε τελικό Πρωταθλητριών.Αυτό από μόνο του αποτελούσε τεράστιο κίνητρο,πέρα από την παραδοσιακή κόντρα των δύο ομάδων.Ο Ολυμπιακός επικράτησε με 77-72 σ’ένα ματς που ο Σιγάλας “έσβησε” τον Νίκο Γκάλη και τον κράτησε στους 8 πόντους.Η νίκη πάντως σ’εκείνο το ματς έκανε τους παίκτες του Ολυμπιακού να αισθανθούν ήδη πρωταθλητές, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στον τελικό θα έβρισκαν την-θεωρητικά-αδύναμη Μπανταλόνα(ομάδα του νέου-τότε-Ομπράντοβιτς που είχε πάει στο Φάιναλ Φορ έχοντας αποκλείσει την Ρεάλ του Σαμπόνις αλλά με τους παίκτες της τελευταίας να απεργούν σε αυτά τα παιχνίδια).\n\nΗ παραπάνω σιγουριά, η οποία ειδικά σε αγώνες 2 ημερών αποδεικνύεται καταστροφική και ειδικά στον τομέα της προετοιμασίας, δεν ήταν ο μόνος λόγος. Παραμονές του τελικού ο Ολυμπιακός είχε να αντιμετωπίσει και τις ιδιορρυθμίες του ,σούπερσταρ μεν αυτοκαταστροφικού δε, Ρόι Τάρπλευ. Ο Αμερικανός, αφού πριν το Φάιναλ Φορ είχε δημιουργήσει γκρίνια για κάποια χρωστούμενα πριμ και με απειλή αποχώρησης από την ομάδα(το θέμα λύθηκε με παρέμβαση του προέδρου Σωκράτη Κόκκαλη) ξαναχτύπησε και πριν τον τελικό, καθώς παραλίγο να έρθει στα χέρια για ασήμαντη αφορμή με τον  συμπαίκτη του Τζορτζ Παπαδάκο. Μετά τον καβγά έφυγε από το ξενοδοχείο(για την ακρίβεια το έσκασε) και βρέθηκε από το τιμ της ομάδας σ’ένα κοντινό μπαρ,έχοντας καταναλώσει κάμποσες μπύρες. Ο Ιωαννίδης δεν μπορούσε καν να σκεφτεί ότι δεν θα αγωνιζόταν ο Ρόι στον τελικό καθώς θεωρούσε ότι ήταν ένα από τα πιο σημαντικά βαρόμετρα της ομάδας.\n\nΤην μέρα του αγώνα,καθώς το πούλμαν κατευθυνόταν στο γήπεδο, ο Τάρπλευ κοιμόταν βαθιά και ξύπνησε λίγο πριν βάλει την φόρμα του και βγει στον αγωνιστικό χώρο σε κακή κατάσταση.Αγωνιστικά άντεξε ένα ημίχρονο ενώ στο δεύτερο δεν μπορούσε ούτε να ακολουθήσει τον “βαρύ” Κορνήλιους Τόμπσον κάτι που φάνηκε και στην φάση που ο τελευταίος σκόραρε το “μοιραίο” τρίποντο, με τον Τάρπλευ σχεδόν να τον κοιτά. Σε αυτά του Τάρπλευ προσθέστε και το γεγονός ότι ο Ζάρκο Πάσπαλι εκείνη την χρονιά είχε άθλιο ποσοστό στις ελεύθερες βολές και όταν κέρδισε φάουλ στα 4” πριν το τέλος με το σκορ στο 59-57 δεν είχε καν την ψυχολογία να τις βάλει(ο ίδιος δήλωσε αργότερα ότι “ήξερε το αποτέλεσμα των βολών πριν καν πάει στην γραμμή…”)\n\nΣ’όλα τα παραπάνω προσθέστε και το γεγονός ότι τα τελευταία 7 λεπτά, με το σκορ στο 57-52 υπέρ του, ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να βάλει ούτε πόντο,δείγμα του άγχους αλλά και την κακή ψυχολογική προετοιμασία από πλευράς Ιωαννίδη, ο οποίος “κουβαλώντας” τις κακές συνήθειες που είχε από τα Φάιναλ Φορ με τον Άρη(απομόνωση παικτών, άγχος σαν να μην υπάρχει αύριο κτλ.) είχε και αυτός κάποιες ευθύνες που αυτό το -κατά τα άλλα-τέλειο δημιούργημά του δεν κατέκτησε τον ευρωπαϊκό “θρόνο”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=kE1m0FEhz8I\n\n 

Ομπράντοβιτς. Βγήκε απ’τη φυλακή κι έγινε ο “Άρχοντας των Δαχτυλιδιών” !!

Ομπράντοβιτς. Βγήκε απ'τη φυλακή κι έγινε ο "Άρχοντας των Δαχτυλιδιών" !!

Ο Ζέλιμιρ ή Ζέλικο Ομπράντοβιτς, πέραν του ότι θεωρείται ένας από τους κορυφαίους προπονητές στην Ευρώπη(αν όχι ο κορυφαίος), αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για το πώς ένας προπονητής μπορεί να αναδειχτεί σε γρήγορο χρονικό διάστημα, εφόσον ο ίδιος βέβαια φροντίσει να δουλέψει γι’αυτό, στηριζόμενος ΚΑΙ στην τύχη αλλά όχι μόνο…\n\nΟ Ομπράντοβιτς ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα,με τρόπο που κανείς δεν θα ευχόταν. Όντας παίκτης της Παρτιζάν, φυλακίζεται το 1991 για το θάνατο μιας γυναίκας σε αυτοκινητιστικό ατύχημα. Όταν αποφυλακίστηκε το ίδιο έτος, ο πρόεδρος της Παρτιζάν, ο μεγάλος Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς, προκειμένου να τον κρατήσει στην ομάδα, του προσφέρει την θέση του προπονητή προκειμένου να διαδεχτεί τον Ντούσκο Βουγιόσεβιτς.\n\n”Αρπάζοντας την ευκαιρία από τα μαλλιά” και ακούγοντας και τις συμβουλές του μεγάλου Άτσα Νίκολιτς, ο Ομπράντοβιτς φτιάχνει μια νεανική ομάδα (μ.ο. 22 ετών) με νεαρούς παίκτες από τις ακαδημίες όπως οι Ντανίλοβιτς, Ρεμπράτσα, Τζόρτζεβιτς και Λόντσαρ. Ένα χρόνο μετά, το 1992, κατακτάει το Κύπελλο Πρωταθλητριών,όντας το απόλυτο αουτσάιντερ, κερδίζοντας στον τελικό την Μπανταλόνα 71-70 με ένα εκπληκτικό τρίποντο του Τζόρτζεβιτς στην λήξη. Ήταν η αρχή της δόξας του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αφού ως προπονητής μιας χρονιάς κατακτούσε την Ευρώπη!!!\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=mjJmvdUGB0Q\n\nΈνα χρόνο μετά(1993)  αναλαμβάνει την Μπανταλόνα, η οποία ήθελε να αποκτήσει τον προπονητή που της στέρησε ένα σίγουρο τρόπαιο. Το 1994 φτάνει στο Φάιναλ-φορ και λίγο με την βοήθεια της τύχης, καθώς στα προημιτελικά αντιμετώπισε την Ρεάλ Μαδρίτης(των Σαμπόνις, Αρλάουκας) η οποία όμως αγωνίστηκε με την δεύτερη ομάδα καθώς οι παίκτες της είχαν κατέβει σε απεργία, με αποτέλεσμα ο Ζέλικο να πάρει 2 εύκολες νίκες. Στο Φάιναλ-φορ του Τελ Αβίβ, πήγε πάλι ως το απόπλυτο άουτσάιντερ, αλλά στον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνο οδήγησε την ομάδα του σε θρίαμβο με 79-65 ενώ στον τελικό αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό του Ιωαννίδη,για πολλούς κορυφαία ομάδα τότε στην Ευρώπη έχοντας στην σύνθεσή του Πάσπαλι,Τάρπλευ και Φασούλα. Στον τελικό όμως ο Ολυμπιακός ήταν αποκαρδιωτικός και έτσι η Μπανταλόνα, μ’ένα απίθανο τρίποντο του Κορνήλιους Τόμπσον (δεύτερο σε όλη την καριέρα του) κατέκτησε το κύπελλο και ο Ομπράντοβιτς απέκτησε το δεύτερο ”δαχτυλίδι” του.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=87oszU_Tox8\n\nΓια όλα τα παραπάνω, οι δημοσιογράφοι του “κόλλησαν” το ψευδώνυμο “Γκαστόνε”(ξάδερφος του Ντόναλντ που η ζωή του βασιζόταν στην τύχη,την οποία πάντα είχε με το μέρος του) καθώς οι δύο επιτυχίες του περιείχαν αρκετή δόση τύχης, πέρα από ικανότητα. Ο ίδιος όμως φρόντισε να αποδείξει ότι η τύχη βοηθάει μόνο τους ικανούς και τους τολμηρούς.\n\nΤο 1995 κατέκτησε την τρίτη του Ευρωλίγκα με την Ρεάλ του Σαμπόνις, επικρατώντας στον τελικό πάλι του Ολυμπιακού με 73-61. Ακόμα και τότε θεωρήθηκε “τυχερός” επειδή είχε τον μεγάλο Άρβιντας στην κορυφή της καριέρας του ,καθώς την επόμενη χρονιά θα πήγαινε το ΝΒΑ. Ώσπου τελικά, το 1999 ήρθε η κίνηση-ματ για να μετατραπεί ο “Γκαστόνε” σε “Άρχοντας των Δαχτυλιδιών”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=mwE11x8OEro\n\nΟ Παύλος Γιαννακόπουλος, πρόεδρος του ΠΑΟ, αποφασίζει να φέρει τον Ομπράντοβιτς στην ομάδα με σκοπό να κατακτήσει την δεύτερη Ευρωλίγκα μετά από αυτήν του Παρισιού το 1996, έχοντας στα υπόψιν ότι το Φάιναλ-φορ του 2000 θα διεξαγόταν στην Θεσσαλονίκη. Ο Ομπράντοβιτς τον δικαίωσε και με το παραπάνω…  Με μια εκπληκτική πορεία κατέκτησε το τρόπαιο, έχοντας υπό τις οδηγίες του,μεταξύ άλλων, τους Ρέμπρατσα και Μποντίρογκα με τους οποίους είχε κατακτήσει το 1998 το Παγκόσμιο με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας. Ήταν η αρχή μιας σχέσης πάθους (που κράτησε 15 χρόνια)με τον ΠΑΟ και τον κόσμο του και το τέταρτο δαχτυλίδι για τον Ζέλικο.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=_VG_EkUnX1U\n\nΤο 2002 φτάνει στον τελικό της Ευρωλίγκας του 2002 και βρίσκει απέναντί ου την μεγάλη Κίντερ Μπολόνια του Τζινόμπιλι, η οποία ήταν και γηπεδούχος,καθώς το Φάιναλ-φορ γινόταν στην Ιταλία. Αν και βρέθηκε να χάνει έως και 12 πόντους, ο Ομπράντοβιτς, με εξαιρετικό κοουτσάρισμα και ”βγάζοντας λαγό από τον καπέλο του” με την χρησιμοποίηση του,νεαρού και άπειρου τότε, Λάζαρου Παπαδόπουλου, θριαμβεύει και κατακτά την 5η του Ευρωλίγκα.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=8vapGlY7CPI\n\nΤο 2007 και το 2009  κατακτά,με τον ΠΑΟ πάντα, άλλες 2 Ευρωλίγκες με μια αποκλειστικά δικιά του καλοκουρδισμένη μηχανή, την οποία αποτελούσαν παίκτες που ο ίδιος είχε αναδείξει και οδήγησαν και την Εθνική μας σε μεγάλες επιτυχίες (Διαμαντίδης, Τσαρτσαρής, Σπανούλης, Χατζηβρέττας). Και τις δύο φορές αντιμετώπισε στον τελικό την ΤΣΣΚΑ του Μεσίνα σε Αθήνα και Βερολίνο ενώ στην ιστορία έχει μείνει το ”ξέσπασμά” του μετά από έναν νικηφόρο(!!!) αγώνα του ΠΑΟ με την πολωνική Πρόκομ, το 2009,  επειδή προέβλεπε ότι η ομάδα, με τον τρόπο που έπαιζε, δεν θα έφτανε ούτε στο Φάιναλ-φορ…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=j8UyoyIOIGU\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=HREHAdqkU0c\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=z-gyjtOnwA8\n\nΤο 2011 κατακτάει την τελευταία, έως σήμερα, Ευρωλίγκα με τον ΠΑΟ να ξεκινάει την χρονιά με προβλήματα αλλά τελικά να φτάνει μετά βίας στα προημιτελικά με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα του Πασκουάλ , η οποία, πέρα από το γεγονός ότι ήταν το μεγάλο φαβορί, ήθελε να φτάσει στο Φάιναλ-φορ που θα γινόταν στην πόλη της. Αν και με μειονέκτημα έδρας, αν και χάνοντας στις λεπτομέρειες το πρώτο ματς, αν και ομάδα με αρκετούς νέους παίκτες (π.χ.Καλάθης) ο Ομπράντοβιτς τα καταφέρνει πάλι…Κερδίζει με 3-1 νίκες τους υπερόπτες Ισπανούς (Ναβάρο και σια) και προκρίνεται στο Φάιναλ-φορ, όπου πλέον δεν θα μπορούσε να χάσει την 8η Ευρωλίγκα του και κερδίζει στον τελικό την Μακάμπι με 78-70.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=bcbJcUhYKMg\n\n \n\nΤο 2012 αποχωρεί από τον ΠΑΟ και πλέον, ως προπονητής της τουρκικής Φενέρ, στοχεύει για νέες δόξες, αφού ο ίδιος δηλώνει ακόμα ”πεινασμένος”…