Ιωαννίδης – Κόκκαλης. Σχέση οργής και στοργής

Ιωαννίδης - Κόκκαλης

Γιάννης Ιωαννίδης – Σωκράτης Κόκκαλης

\r\nΠολλές φορές στον αθλητισμό οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων θυμίζουν αυτές ενός ζευγαριού που μπορεί μια να είναι αγαπημένο, μια να τσακώνεται, μια να χωρίζει, μια να τα ξαναβρίσκει κοκ.Σε πολλές περιπτώσεις βέβαια τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο σύνθετα καθώς πίσω από μια ταραχώδης επαγγελματική σχέση υπάρχουν συμφέροντα, φίλαθλοι και πολύ παρασκήνιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η σχέση Κόκκαλης – Ιωαννίδης, η οποία χωρίς υπερβολή, έχει περάσει από τα “χίλια κύματα”.\r\n

Η αρχή της γνωριμίας και η εξύψωση του Ολυμπιακού…

\r\nΤο 1991 ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός βρισκόταν στην μέση των “πέτρινων χρόνων” του, ενώ το ελληνικό μπάσκετ βρισκόταν στο απόγειο του, 4 χρόνια μετά το “χρυσό” 1987 και την κατάκτηση της Ευρώπης από την Εθνική μας ομάδα.Ήταν μια ευκαιρία λοιπόν για τον αντίστοιχο μπασκετικό Ολυμπιακό να “βγει απ’την αφάνεια” και να δώσει χαρά στους “πληγωμένους” ποδοσφαιρικά Πειραιώτες.\r\n\r\nΗ ανάληψη της ΚΑΕ από τον Σωκράτη Κόκκαλη ήταν ίσως το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα.Έπρεπε όμως να συνοδευτεί και από έναν καλό “καπετάνιο” για τα αγωνιστικά της ομάδας.Δεν θα μπορούσε λοιπόν να υπάρξει καλύτερη επιλογή από τον Γιάννη Ιωαννίδη, ο οποίος τα προηγούμενα χρόνια είχε φτιάξει την αξέχαστη αυτοκρατορία του Άρη.\r\n\r\nΗ απόφαση του “ξανθού” να έρθει στον Πειραιά και στον ανυπόληπτο τότε μπασκετικά Ολυμπιακό ενώ είχε πρόταση από τον ΠΑΟΚ, ο οποίος τότε ήταν η δεύτερη δύναμη πίσω από τον Άρη, ήταν αρκετά δύσκολη αλλά τελικά το όνομα της ομάδας και η πίεση ανθρώπων του Ολυμπιακού έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να μετακομίσει ο πολυνίκης κόουτς στην Αθήνα.Βρέθηκε στα γραφεία της INTRACOM, μίλησε με τον Κόκκαλη και σε πολύ λίγη ώρα συμφώνησαν, μέσα σε πολύ καλό κλίμα, ξεκινώντας παράλληλα μια άψογη σχέση συνεργασίας και αμοιβαίας εκτίμησης και σεβασμού.\r\n\r\nΑπό τότε ξεκίνησε μια πενταετία θριάμβων για τον Ολυμπιακό που κυριολεκτικά “εκτοξεύτηκε” και στην Ευρώπη, ενώ το δίδυμο Κόκκαλη – Ιωαννίδη συνεργαζόταν με “κλειστά μάτια”.\r\n

1995, 1996:Τα νερά που “πρωτοδηλητηρίασαν” την σχέση και το επεισόδιο στην Μαδρίτη

\r\nΤο 1995 ο Ολυμπιακός θα αντιμετώπζιε την ΤΣΣΚΑ Μόσχας σε 3ο παιχνίδι που θα έκρινε στην πρόκριση στο Final 4 της Σαραγόσα.Παραμονές του αγώνα 5 παίκτες των Ρώσων παθαίνουν δηλητηρίαση από μολυσμένα νερά που ήπιαν και έτι η ΤΣΣΚΑ αποδεκατίζεται. Ο Ιωαννίδης ζητάει την αναβολή του αγώνα από την ΦΙΜΠΑ, ωστόσο αυτό δεν γίνεται αποδεκτό. Όλα αυτά όμως, μαζί με τους “ψιθύρους” ότι πίσω από αυτήν την ιστορία κρύβονταν άνθρωποι του Ολυμπιακού, ενόχλησαν τον Κόκκαλη και διατάραξαν για πρώτη φορά τις σχέσεις του με τον Ιωαννίδη.\r\n\r\nΈναν χρόνο μετά πάλι σε τρίτο αγώνα του Ολυμπιακού με την Ρεάλ στην Μαδρίτη για πρόκριση στο Final four του Παρισιού, είχαμε το δεύτερο και καθοριστικό επεισόδιο για την οριστική τότε ρήξη στις σχέσεις μεταξύ των 2 αντρών. Αρχικά ο Ιωαννίδης, που ήταν προληπτικός, εξέφρασε την “ενόχληση” του,μεταξύ σοβαρού και αστείου, για την παρουσία στην αποστολή συνεργάτη του Σωκράτη Κόκκαλη, τον οποίο ο “ξανθός” θεωρούσε “γκαντέμη”. Αυτό εξόργισε τον Κόκκαλη, ο οποίος ακόμα και διαφορετικό αεροπλάνο από τον Ιωαννίδη χρησιμοποίησε για να γυρίσει πίσω.\r\n\r\nΤο “κερασάκι στην τούρτα” ήταν δηλώσεις που έκανε στο αεροδρόμιο ο Ιωαννίδης για “σέρβικο λόμπυ” στο μπάσκετ και είχαν ως κύριο στόχο τον πρόεδρο της ΦΙΜΠΑ Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς. Αυτές βρήκαν κάθετα αντίθετο τον Κόκκαλη και σε συνδυασμό με τα προηγούμενα οδήγησαν στο να χωρίσου οι δύο πλευρές το καλοκαίρι του 1996, μετά από 5 σερί κατακτημένα πρωταθλήματα, καθώς η διαφορά φιλοσοφίας ήταν πια εμφανής..\r\n

1999-2000. Επιστροφή “με το ζόρι” και δικαστήρια

\r\nΤο καλοκαίρι του 1999, ο Ολυμπιακός είχε χάσει το δεύτερο σερί πρωτάθλημα και μάλιστα μέσα στο ΣΕΦ από τον ΠΑΟ.Ο Ίβκοβιτς, που είχε έρθει το 1996 ως “διάδοχος” του Ιωαννίδη, φεύγει και ο Κόκκαλης ψάχνει τον αντικαταστάτη του.Οι επιλογές πολλές, μεταξύ αυτών και ο Ομπράντοβιτς.Τελικά μπορούμε να πούμε ότι εκείνο το καλοκαίρι υπερίσχυσε το “θέλω” του κόσμου των “ερυθρολεύκων”, ο οποίος “απαιτούσε” την επιστροφή Ιωαννίδη στο “λιμάνι”\r\n\r\nΟ Κόκκαλης αυτήν την φορά δεν ήταν διατεθειμένος να “δώσει” εξ’ολοκλήρου τα “κλειδιά” στον Ιωαννίδη, καθώς ήθελε να αποδείξει ότι μπορούσε να ξαναπάει ο Ολυμπιακός στην κορυφή χωρίς την ουσιαστική συμβολή του “ξανθού”.Αποτέλεσμα ήταν να μην κάνει όλα τα χατίρια στον κόοουτς και να παίρνει και ο ίδιος, έμμεσα, αποφάσεις για τα αγωνιστικά.\r\n\r\nΜε μια τέτοια σχέση ήταν λογικό η χρονιά να μην κλείσει με επιτυχία καθώς ο Ολυμπιακός τερμάτισε 3ος.Είχαμε όμως και το “αποκορύφωμα” που ήταν η διαμάχη μεταξύ των δύο αντρών και είχε να κάνει με την αποζημίωση του Ιωαννίδη, κάτι που τους οδήγησε μέχρι τα δικαστήρια…\r\n

Η εξομάλυνση των σχέσεων

\r\nΗ διαμάχη κράτησε έως το 2007.Μετά όμως οι σχέσεις των δύο αποκαταστάθηκαν,Οι κόντρες ξεχάστηκαν καθώς, μετ το πέρασμα του χρόνου εκτιμήθηκε η γενική συνεργασία που είχαν και αποφασίστηκε από κοινού τα “κακώς κείμενα” να ξεχαστούν.\r\n\r\nΑξιοσημείωτο είναι ότι ο Ιωαννίδης βρέθηκε στην συνέντευξη αποχώρησης του Κόκκαλη από την ΠΑΕ το 2010 ενώ εθεάθησαν να κάθονται δίπλα-δίπλα στην παρουσίαση βιβλίου του παλαίμαχου τερματοφύλακα Αντώνη Νικοπολίδη το 2012…\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ttYXpI3cTm8\r\n\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ttYXpI3cTm8

Σικάγο Μπουλς 1996. Η “Αγία Τριάδα” και το ρεκόρ!

Σικάγο Μπουλς 1996. Η "Αγία Τριάδα" και το ρεκόρ!

Όταν μιλάμε για τους Σικάγο Μπουλς, αυτομάτως το μυαλό όλων μας πάει στο “ιερό τέρας” του μπάσκετ Μάικλ Τζόρνταν.Επίσης στην (με διαφορά) κορυφαία ομάδα του NBA την δεκαετία του ’90 και πιθανόν σε ολόκληρη την ιστορία του μαζί με 3-4 ακόμα(Λέηκερς, Σέλτικς κοκ).Το αποκορύφωμα και η απόλυτη κυριαρχία αυτής της “μυθικής αρμάδας” ήταν αναμφισβήτητα η σεζόν 1995-96 όταν έφτασαν στον τίτλο με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο στο NBA έως σήμερα…\r\n

Η επιστροφή του “θεού”…

\r\nΟι οιωνοί για τα παραπάνω φάνηκε από την προηγούμενη σεζόν όταν και ο Τζόρνταν αποφάσισε να επιστρέψει στην ενεργό δράση μετά την πρώτη αποχώρηση του το 1993, η οποία οφειλόταν, όπως είχε ακουστεί επισήμως, κυρίως στην δολοφονία του πατέρα του.\r\n\r\nΤις 2 σεζόν που απουσίασε οι Χιούστον Ρόκετς του μεγάλου Χακίμ Ολάζουον βρήκαν ευκαιρία να κατακτήσουν ισάριθμα πρωταθλήματα και να “σπάσουν” την τριετή κυριαρχία των Μπουλς(1991-93).Ήταν και αυτό ένα επιπλέον κίνητρο για τον “Air” να αφήσει το μπαστούνι του μπέηζμπολ(κατά την διάρκεια που δεν αγωνιζόταν στο NBA, είχε αφοσιωθεί εκεί…) και να γυρίσει πίσω “αγριεμένος” και διψασμένος…\r\n\r\nΕπίσης ο αποκλεισμός στα πλέη οφ του 1995 από τους Ορλάντο Μάτζικ του Σακίλ ήταν ένα επιπλέον κίνητρο…\r\n\r\nΜαζί με τον Πίπεν, τον (“ψημένο” πια) Τόνι Κούκοτς και τον έμπειρο προπονητή Φιλ Τζάκσον η ομάδα έμοιαζε έτοιμη για την επανενθρόνιση. Το παζλ όμως δεν είχε ακόμα συμπληρωθεί.\r\n

Ντένις Ρόντμαν. Εκκεντρικός αλλά και καταλύτης

\r\nΤους Τζόρνταν-Πίπεν λοιπόν έμελλε να πλαισιώσει ο κορυφαίος ίσως ριμπάουντερ στην ιστορία του ΝΒΑ, Ντένις Ρόντμαν.Οι Σαν Αντόνιο Σπερς δεν ήταν διατεθιμένοι να κρατήσουν στο ρόστερ τους έναν ατίθασο και ιδιόρρυθμο χαρακτήρα που είχε απασχολήσει πολλές φορές τα ΜΜΕ λόγω της εξωγηπεδικής του ζωής(πάρτυ, επεισόδια στον δρόμο, ξενύχτια, γυναίκες κτλ).\r\n\r\nΟι Μπουλς όμως είχαν καλύτερο τρόπο να διαχειριστούν την κατάσταση και σ’αυτό έπαιξε ρόλο ο σεβασμός που έτρεφε ο Ρόντμαν για τον Τζόρνταν.Ίσως αυτό να ήταν το κλειδί για την μετέπειτα πορεία και τα ρεκόρ που έσπασαν.\r\n\r\nΣικάγο Μπουλς 1996. Η "Αγία Τριάδα" και το ρεκόρ!\r\n

Το “φονικό τρίγωνο” των Μπουλς και το ασύλληπτο 72-10…

\r\nΗ “Αγία Τριάδα” λοιπόν σάρωσε τα πάντα εκείνη την σεζόν.Με το “μυθικό” πλέον σύστημα του “τριγώνου” το οποίο χρησιμοποίησε πολλές φορές ο Φιλ Τζάκσον διαλύθηκαν όλες σχεδόν οι αντίπαλες άμυνες και έσπασε το προηγούμενο ρεκόρ νικών-ηττών (69-13) που κατείχαν οι Λέηκερς από το 1971 καθώς οι Μπουλς το συνέτριψαν με το απίστευτο 72-10.\r\n\r\nΟ Τζόρνταν αποτελούσε, όπως ήταν φυσικό, τον “στυλοβάτη” της ομάδας με 31 πόντους μ.ο., ο Πίππεν τον πλαισίωνε ως συνήθως και ο Ρόντμαν έπαιζε “σκυλίσια άμυνα” και άρπαζε όλα τα “σκουπίδια”.(ριμπάουντ)\r\n\r\nΚαθοριστικό ρόλο βέβαια έπαιζαν και άλλοι παίκτες όπως οι Χάρπερ, Λόνγκλευ και Κερ οι οποίοι αργότερα θα είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στο δεύτερο three-peat (τρία σερί πρωταθλήματα)των Μπουλς.\r\n

Πλέι-οφ και το κλάμα του Τζόρνταν

\r\nΑν και οι Αμερικανοί λένε ότι το “πραγματικό παιχνίδι αρχίζει στα πλέι-οφ”, οι Μπουλς δεν ήταν διατεθιμένοι να “χύσουν την καρδάρα με το γάλα”.\r\n\r\nΜε τα “φρένα σπασμένα” περνούν εύκολα το εμπόδιο των Χιτ με 3-0 ενώ στον δεύτερο γύρο “διαλύουν” με 4-1 τους “αιώνιους αντιπάλους” Νιου Γιορκ Νικς(όταν τους έβρισκε μπροστά του ο Τζόρνταν ήταν “σεληνιασμένος” και είχε επιπλέον λόγο εκείνη την σεζόν γιατί εν τη απουσία του είχαν αποκλείσει τους Μπουλς το 1994) ενώ παίρνουν και ρεβάνς από τους Ορλάντο Μάτζικ στους τελικούς της Ανατολικής Περιφέρειας (για τον αποκλεισμό τους την προηγούμενη χρονιά) και μάλιστα με sweep(4-0).\r\n\r\nΣτους τελικούς αντιμετωπίζουν τους Σόνικς των Κεμπ και Σρεμπφ και προηγούνται με 3-0.Τελικά χάνουν δύο σερί παιχνίδια στο Σηάτλ αλλά στο Σικάγο ολοκληρώνουν την “μαγική χρονιά” κερδίζοντας 87-75 και με τον Τζόρνταν να “αφιερώνει” μέσω δακρύων το πρωτάθλημα στον δολοφονημένο πατέρα του…\r\n

Unstop-a-bulls…

\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=rfAoaAb3Nc0

Ντικ Μπαβέτα. O “θρυλικός” διαιτητής του NBA

Ντικ Μπαβέτα. O "θρυλικός" διαιτητής του NBA

Όταν είσαι διαιτητής, σε οποιοδήποτε άθλημα και ειδικά ομαδικό, το πρώτο πράγμα που πρέπει να “κερδίζεις” είναι ο σεβασμός των αθλητών για τους οποίους θα πάρεις αποφάσεις, είτε αυτές θα τους αρέσουν είτε όχι.Όσον αφορά το φίλαθλο κοινό, μπορούμε να πούμε ότι δύσκολα αυτό θα “αγαπήσει τον άρχοντα του αγώνα” ή αν προτιμάτε θα είναι πάντα “καχύποπτος”.\n\nΌπως όμως και σε πολλούς τομείς του αθλητισμού, έτσι και εδώ υπάρχουν οι εξαιρέσεις και μάλιστα αποτελούν “φωτεινά παραδείγματα” για το πώς πρέπει να λειτουργούν κάποιοι φορείς σε όλα τα σπορ.Χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή του, παλαίμαχου πλέον, διαιτητή του NBA, Ντικ Μπαβέτα…\n

40 χρόνια (όχι φούρναρης) διαιτητής με κακή αρχή…

\nΓεννημένος το 1939 στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης, ο Ρίτσαρντ “Ντικ” Μπαβέτα ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι του στον χώρο της διαιτησίας σε ηλικία μόλις 27 ετών, ξεκινώντας από τις χαμηλότερες κατηγορίες των αμερικανικών πρωταθλημάτων (αρχικά το CBA και στην συνέχεια το ABA).\n\nΣτο NBA πρωτοεμφανίστηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1975 σε αναμέτρηση των Νιού Γιορκ Νικς με τους Μπόστον Σέλτικς στην Νέα Υόρκη.\n\nΚανείς δεν φανταζόταν τότε ότι θα συμπλήρωνε 40 χρόνια στο επάγγελμα(39 για την ακρίβεια, αφού αποσύρθηκε το 2014), ειδικά από την στιγμή που οι “οιωνοί”δεν ήταν καλοί, καθώς μέχρι και το 1982 οι αξιολογήσεις του ήταν μέτριες και κινδύνευε να ξαναγυρίσει στις χαμηλότερες κατηγορίες.\n

Το ξεπέταγμα του ’82 και η φυσική κατάσταση

\nΤο καλοκαίρι του 1982 αποφάσισε ότι η θέση του είναι στον “μαγικό κόσμο” του ΝΒΑ.Προκειμένου να μείνει εκεί, άρχισε να προσέχει την διατροφή του και σε συνδυασμό με γυμναστική, μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα έγινε ένας από τους πιο γρήγορους διαιτητές και ακολουθούσε το παιχνίδι βλέποντας και σφυρίζοντας “τα πάντα”.Η ανταμοιβή του ήταν να προβιβαστεί σε πρώτο διαιτητή το 1983, κάτι που σημαίνει ότι είχε τον πρώτο λόγο σε κάθε απόφαση.\n

Σχέσεις με παίκτες και παράγοντες

\nΣτα τόσα χρόνια πορείας του κλήθηκε ουκ ολίγες φορές να διευθύνει αγώνες με “ιερά τέρατα” όπως ο Magic Johnson, o Larry Bird, o Michael Jordan, o Kareem Abdul-Jabbar, ο Shaquille O’Neal, o Kobe Bryant, αλλά και οι Tracey McGrady, LeBron James, Kevin Durant και πολλοί άλλοι.\n\nΜε όλους διατηρούσε μια άψογη σχέση εντός αγωνιστικού χώρου, καθώς δεν ήταν “ψυχρός και τυπικός” αλλά προσπαθούσε, όταν υπήρχε κάποια διαφωνία, να προσεγγίσει ευγενικά τον διαμαρτυρόμενο και να του εξηγήσει με υπομονή τον τρόπο σκέψης του σφυρίγματος του, σαν να ήταν φίλος του.Έτσι, ακόμα και σε λάθη του, δεν δημιουργούσε γκρίνιες και αποδοκιμασίες(συνήθως…)\n\nΕίχε πολύ καλές σχέσεις με τον “αιώνιο κομισάριο” του NBA, Ντέιβιντ Στερν,κάτι που σχολιαζόταν ποικιλοτρόπως(κυρίως όσον αφορά το πόσο δίκαιος ήταν…)ωστόσο ο ίδιος, με τις φοβερές διαιτησίες του, συνήθως “διέλυε” τους “ψιθύρους”.\n

Νούμερα, Ironman και Hall of fame…

\nΗ εξαιρετική φυσικά κατάσταση του επέτρεψε να διαιτητεύσει σε 2.635 συνεχόμενα παιχνίδια της Regular Season (ρεκόρ στην ιστορία του ΝΒΑ) με φυσικό επακόλουθο να χαρακτηριστεί “Ironman”. Επίσης διεύθυνε α270 αγώνες πλέι-οφ, 27 αγώνες Τελικών του ΝΒΑ και 3 All Star Game (1989, 1996 και 2006).\n\nΜετά από τα παραπάνω γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι δεν θα μπορούσε να λείπει το όνομά του από το Ηall of fame και προστέθηκε το 2015, ένα χρόνο μετά την απόσυρση του, ως αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του “πως πρέπει να λειτουργεί ο άρχων του αγώνα”..\n

Και θρύλος…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ssfMW4iCuOI?w=728\n

Και σόουμαν..

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=9twwa9DvE1U?w=728

Ελλάδα vs Ευρώπη: Κλασσικές “γιγαντομαχίες”

Ελλάδα vs Ευρώπη: Κλασσικές "γιγαντομαχίες"

\n\nΤο “χρυσό” Ευρωμπάσκετ του 1987, είχε ως αποτέλεσμα την εκτόξευση όλου του ελληνικού μπάσκετ, τόσο σε επίπεδο Εθνικής ομάδας, όσο και σε συλλογικό.Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι από εκείνο το “σωτήριο (μπασκετικά) έτος, μετράμε αμέτρητες επιτυχίες των ομάδων μας στα κύπελλα Ευρώπης, είτε με τίτλους, είτε με συμμετοχές σε φάιναλ-φορ, είτε με μεγάλες νίκες εντός και εκτός έδρας.\n\nΤο γεγονός ότι έχουμε κατακτήσει 9 φορές την Ευρωλίγκα(6 ο ΠΑΟ, 3 ο Ολυμπιακός) αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τα παραπάνω.Ίσως όμως, πιο σημαντικό και από τους αριθμούς να είναι το γεγονός ότι πλέον το ελληνικό μπάσκετ αντιμετωπίζεται με τον απόλυτο σεβασμό και θεωρείται ότι π.χ. και το ισπανικό ποδόσφαιρο για την Ευρώπη.\n\nΚάποιες μάχες ομάδων μας με “μεγαθήρια” της “Γηραιάς ηπείρου” έχουν φτάσει σε σημείο να χαρακτηριστούν ως “γιγαντομαχίες” και “all-time classic” καθώς, με την πάροδο του χρόνου απέκτησαν ξεχωριστή σημασία, κερδίζοντας παράλληλα το ενδιαφέρον του μπασκετικού κοινού.Το sportbrio σας θυμίζει 4 από αυτές…\n

1)Άρης-Μακάμπι

\nΟ μεγάλος Άρης της δεκαετίας του ’80, ήταν η ομάδα που ένωνε όλους τους φιλάθλους, ανεξαρτήτου “χρώματος”.Μπορούμε να πούμε, ότι αν και δεν κατέκτησε ποτέ την κορυφή της Ευρώπης,ήταν αυτός που, σε συνέχεια του “χρυσού” ’87, έφερε τις πρώτες μεγάλες νίκες σε συλλογικό επίπεδο όπως αυτήν εκτός έδρας με την Μπαρτσελόνα την σεζόν 1987-88 και το “διπλό” με την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Γιουγκοπλάστικα το 1990.\n\nΌμως, μπορούμε να πούμε ότι στο “πάνθεον” της ιστορίας γράφτηκαν με λίγο μεγαλύτερα γράμματα οι αναμετρήσεις με την Μακάμπι Τελ Αβίβ, κυρίως λόγω της μεγάλης κόντρας Γκάλη-Τζάμσι αλλά και μιας χαμένης ευκαιρίας για συμμετοχή του Άρη σε τελικό Πρωταθλητριών, το 1989, όταν ένα επεισόδιο μεταξύ του Γιαννάκη και του (συγχωρεμένου πια) Μαγκί έγινε αφορμή ο Άρης να χάσει τον ρυθμό του και το προβάδισμα που είχε έως τότε(68-60) και τελικά να ηττηθεί.\n\nΓενικά οι αναμετρήσεις ήταν μεγάλες και ο Άρης ήταν ίσως ο πρώτος, που ένιωσε από “πρώτο χέρι” την καυτή ατμόσφαιρα του Γιάντ Ελιάου(γήπεδο της Μακάμπι, σημερινό NOKIA ARENA).T0 1983 μάλιστα κατάφερα να φύγει νικητής αλλά να αποκλειστεί γιατί είχε χάσει με μεγαλύτερη διαφορά στο Αλεξάνδρειο.\n\nΠροϊστορία του Αρη με τη Μακάμπι για την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση:\n

    \n

  • 31/10/1979: Αρης-Μακάμπι 104-103
  • \n

  • 29/11/1979: Μακάμπι-Αρης 111-78
  • \n

  • 27/10/1983: Αρης-Μακάμπι 62-68
  • \n

  • 03/11/1983: Μακάμπι-Αρης 75-76
  • \n

  • 10/12/1987: Μακάμπι-Αρης 95-91
  • \n

  • 25/02/1998: Αρης-Μακάμπι 93-77
  • \n

  • 22/12/1988: Μακάμπι-Αρης 97-77
  • \n

  • 23/02/1989: Αρης-Μακάμπι 90-102
  • \n

  • 04/04/1989: Μακάμπι-Αρης 99-86
  • \n

  • 01/02/1990: Αρης-Μακάμπι 98-81
  • \n

  • 29/03/1990: Μακάμπι-Αρης 94-92
  • \n

  • 17/01/1991: Αρης-Μακάμπι 93-81
  • \n

  • 14/03/1991: Μακάμπι-Αρης 101-89
  • \n

  • 06/12/2007: Μακάμπι-Αρης 85-70
  • \n

\n

Η χαμένη ευκαιρία και το επειόδιο Γιαννάκη-Μαγκί…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=CucCEP0BD-o?w=728\n\n \n\n

2)ΠΑΟ-Μακάμπι

\nΜετά τον Άρη, ήταν η σειρά του ΠΑΟ να δώσει τις δικές του “γιγαντομαχίες” με την “ομάδα του λαού”. Οι “¨πράσινοι” βρέθηκαν πολλές φορές αντίπαλοι με του Ισραηλινούς και μάλιστα σε αγώνες που έκριναν τίτλο.\n\n3 τελικοί (2000, 2001, 2011), ημιτελικοί φάιναλ φορ(2002, 2005) και προημιτελικές αναμετρήσεις(χαρακτηριστική αυτή του 2012 όπου αμφότερες έσπασαν τις έδρες με τελικό νικητή τον ΠΑΟ με 3-2 νίκες) συνθέτουν το παζλ αυτών των επικών αναμετρήσεων, όπου την “μερίδα του λέοντος” την έχει ο, έξι φορές πρωταθλητής Ευρώπης, ΠΑΟ.\n\nΜια στιγμή που έμεινε χαραγμένη στις μνήμες είναι ο τελικός του 2000 στην Θεσσαλονίκη, όπου, λίγο πριν το τέλος και με το σκορ στο 60-57 υπέρ του ΠΑΟ, ένας παίκτης-έμβλημα για την Μακάμπι, (αλλά αγωνιζόμενος τότε για τους “πράσινους”)ο Κάτας, πέτυχε ένα καθοριστικό τρίποντο που τελικά έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην νίκη του “τριφυλλιού” με 73-67.\n

Οι αναμετρήσεις

\n

    \n

  • 1971-72: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση των 16) 81-73
  • \n

  • 1971-72: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση των 16) 81-80
  • \n

  • 1974-75: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Β’ Γύρος) 76-90
  • \n

  • 1974-75: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Β’ Γύρος) 113-80
  • \n

  • 1980-81: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 81-76
  • \n

  • 1980-81: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 83-71
  • \n

  • 1981-82: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 112-91
  • \n

  • 1981-82: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 78-86
  • \n

  • 03/11/1994: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 63-62
  • \n

  • 19/01/1995: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 92-91
  • \n

  • 21/12/1995: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 67-62
  • \n

  • 15/02/1996: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 79-86
  • \n

  • 24/09/1998: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Φάση Ομίλων) 62-84
  • \n

  • 05/11/1998: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Φάση Ομίλων) 67-58
  • \n

  • 20/04/2000: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Τελικός Ευρωλίγκα) 67-73
  • \n

  • 13/05/2001: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Τελικός Σουπρολίγκα) 81-67
  • \n

  • 03/05/2002: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Ημιτελικός Final 4) 83-75
  • \n

  • 24/10/2002: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Κανονική Περίοδος) 64-77
  • \n

  • 09/01/2003: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Κανονική Περίοδος) 79-86
  • \n

  • 20/11/2003: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Κανονική Περίοδος) 97-75
  • \n

  • 22/01/2004: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Κανονική Περίοδος) 84-91
  • \n

  • 06/05/2005: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Ημιτελικός Final 4) 91-82
  • \n

  • 07/12/2006: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Κανονική Περίοδος) 90-88
  • \n

  • 01/02/2007: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Κανονική Περίοδος) 76-73
  • \n

  • 08/05/2011: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Τελικό Ευρωλίγκας) 78-70
  • \n

  • 20/03/2012: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Play offs) 93-73
  • \n

  • 22/03/2012: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Play offs) 92-94
  • \n

  • 27/03/2012: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Play offs) 65-62
  • \n

  • 29/03/2012: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Play offs) 69-78
  • \n

  • 05/04/2012: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Play offs) 86-85
  • \n

  • 14/11/2013: Μακάμπι-Παναθηναϊκός (Κανονική Περίοδος) 75-68
  • \n

  • 19/12/2013: Παναθηναϊκός-Μακάμπι (Κανονική Περίοδος) 55-68
  • \n

\n

Ο τελικός του Κάτας…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=_VG_EkUnX1U?w=728\n

3)Ολυμπιακός -Ρεάλ

\nΟι “γιγαντομαχίες” μεταξύ των 12 φορές συνολικά πρωταθλητών Ευρώπης(9 η Ρεάλ, 3 ο Ολυμπιακός) ξεκινάνε ουσιαστικά από το 1993(πριν είχαν συναντηθεί 2 φορές το 1979)με αναμετρήσεις που έγραψαν ιστορία και κρίθηκαν πολλές φορές κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.(όπως το 1993 με ακυρωθέν καλάθι του Σαμπόνις στην λήξη και το 1994 με καλάθι του Νάκιτς)\n\nΟι δύο ομάδες τέθηκαν 3 φορές αντιμέτωπες σε τελικούς (1995, 2013, 2015), αλλά και μια “συμβολική” την σεζόν 2000-01 όπου έδωσαν τον πρώτο αγώνα στην μετονομασία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών σε Ευρωλίγκα.\n\nΕπίσης, το 1994 ο Ολυμπιακός πέτυχε την πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας στην Μαδρίτη με καλάθι του Σιγάλα ακριβώς με την λήξη του αγώνα, νίκη που του έδωσε ώθηση στο να φτάσει στον τελικό εκείνη την χρονιά, χάνοντας εκείνον τον “καταραμένο τελικό” απέναντι στην Μπανταλόνα…\n

    \n

  • 1978-79 (Όμιλοι Κυπέλλου Πρωταθλητριών): Ρεάλ -Ολυμπιακός 113-72
  • \n

  • 1978-79 (Όμιλοι Κυπέλλου Πρωταθλητριών): Ολυμπιακός-Ρεάλ 97-101
  • \n

  • 1992-93 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 92-74
  • \n

  • 1992-93 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 63-62
  • \n

  • 1993-94 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 57-58
  • \n

  • 1993-94 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 75-73
  • \n

  • 1994-95 (Τελικός Ευρωλίγκα): Ρεάλ-Ολυμπιακός 73-61
  • \n

  • 1995-96 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, α’ αγώνας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 68-49
  • \n

  • 1995-96 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, β’ αγώνας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 80-77
  • \n

  • 1995-96 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, γ’ αγώνας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 80-65
  • \n

  • 1997-98 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 77-78
  • \n

  • 1997-98 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 82-75
  • \n

  • 2000-01 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 75-73
  • \n

  • 2000-01 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 91-84
  • \n

  • 2002-03 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 73-66
  • \n

  • 2002-03 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 71-68
  • \n

  • 2004-05 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 76-62
  • \n

  • 2004-05 (Όμιλοι Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 75-83
  • \n

  • 2007-08 (TΟΠ-16 Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 80-70
  • \n

  • 2007-08 (TΟΠ-16 Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 72-63
  • \n

  • 2008-09 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, α’ αγώνας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 88-79
  • \n

  • 2008-09 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, β’ αγώνας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 79-73
  • \n

  • 2008-09 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, γ’ αγώνας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 71-63
  • \n

  • 2008-09 (Προημιτελικά Ευρωλίγκας, δ’ αγώνας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 75-78
  • \n

  • 2010-11 (Πρώτη Φάση Ευρωλίγκας): Ολυμπιακός-Ρεάλ 82-66
  • \n

  • 2010-11 (Πρώτη Φάση Ευρωλίγκας): Ρεάλ-Ολυμπιακός 82-68
  • \n

  • 2012-13 (Τελικός Ευρωλίγκα): Ολυμπιακός-Ρεάλ 100-88
  • \n

  • 2013-14(προημιτελικά): πέρασε η Ρεάλ με 3-2 νίκες
  • \n

  • 2014-15(Τελικός):Νίκη Ρεάλ με 78-59
  • \n

\n

Σιγάλας at the buzzer…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=m80g2CrvYow?w=728\n

4)”Αιώνιοι” εναντίον “αρκούδας

\nΗ μεγάλη δύναμη του ρωσικού μπάσκετ, ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει βρει τον μπελά της ουκ ολίγες φορές από Ολυμπιακό και ΠΑΟ, καθώς αμφότεροι της έχουν “φράξει” πολλές φορές τον δρόμο για τον τίτλο.\n\nΤα τελευταία 10 χρόνια, η “αρκούδα” ξεκινάει ως ένα από τα μεγάλα φαβορί για την κορυφή, αλλά τις πιο πολλές φορές βρίσκει μπροστά της τους “Έλληνες” και “μένει με την όρεξη”.Δύο φορές ο ΠΑΟ(τελικοί 2007, 2009) και μία ο Ολυμπιακός(2012) της άρπαξαν κυριολεκτικά το τρόπαιο μέσα από τα χέρια.Όλοι οι αγώνες πάντως ήταν συναρπαστικοί και έμειναν στους κορυφαίους στην ιστορία της Ευρωλίγκας.\n\nΕπίσης πολλές φορές οι ελληνικές ομάδες αντιμετώπισαν την ΤΣΣΚΑ σε ημιτελικό και τις πιο πολλές φορές την απέκλεισαν(ΠΑΟ το 1996, Ολυμπιακός 2013, 2015) ενώ κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει το “επικό” “three on three” στον τρίτο προημιτελικό του 1995 στο ΣΕΦ, με την περίφημη ιστορία των ¨δηλητηριασμένων νερών”, τα οποία έστειλαν στο νοσοκομείο 5 παίκτες των Ρώσων..\n

Το περίφημο “three on three”

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=5_Ogcuz6Zvc?w=728\n

Θρίαμβος του ΠΑΟ…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=HREHAdqkU0c?w=728\n

Αξέχαστο buzzer-beater Πρίντεζη…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=_4eO-WEQk8g?w=728\n\nΣυνεχίζεται….\n

Τζόρνταν: “Tαύρος” made in Spain…

Τζόρνταν: "Tαύρος" made in Spain...

\n\nΤο να μιλήσει κάποιος για τον Μάικλ Τζόρνταν και την αξία του είναι πλέον περιττό καθώς ακόμα και στην απομονωμένη χώρα του κόσμου ο καθένας γνωρίζει ότι αυτό το όνομα είναι η “έννοια” του μπάσκετ.\n\nΗ παρουσία του και μόνο σε οποιοδήποτε γήπεδο του NBA ξεσήκωνε ενθουσιασμό και χειροκροτήματα ακόμα και από αντίπαλους φιλάθλους.Όταν ειδικά όμως “πέρναγε” στην άλλη όχθη του Ατλαντικού ο ενθουσιασμός από τους τυχερούς Ευρωπαίους, που θα τον έβλεπαν να αγωνίζεται έστω και για λίγο στην “¨γηραιά ήπειρο”, χτυπούσε “κόκκινο”.\n

2ήμερο στην Ισπανία και “προεόρτια” για Ντριμ Τιμ 1

\nΤο 1990 ο Τζόρνταν δεν είχε ακόμα κατακτήσει κάποιον τίτλο στο NBA.Ωστόσο η φήμη του ήταν ήδη τεράστια σε κάθε γωνιά του πλανήτη.29 και 30 Αυγούστου λοιπόν ,ο “Air” πραγματοποιεί ένα διήμερο ταξίδι σε Βαρκελώνη και Μαδρίτη προκειμένου να “ευλογήσει” με την παρουσία του την έναρξη της ΑCB(ονομασία του ισπανικής ομοσπονδίας μπάσκετ).\n\nΚατά την διάρκεια της επίσκεψης δίνει δύο συνεντεύξεις Τύπου στις δύο πόλεις και επισκέπτεται τα γραφεία της ACB καθώς και τα αντίστοιχα της Nike εκτοξεύοντας αυτόματα τις μετοχές και των 2 στα ύψη.\n\nΠαράλληλα παίρνει και μια “γεύση” από την χώρα στην οποία 2 χρόνια αργότερα θα αγωνιζόταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες με την ιστορική Ντριμ-Τιμ 1 “παρέα” με άλλους 11 “θρύλους”.\n

Συμμετοχή σε αγώνα και..κριτής

\nΜια παρουσία όμως σαν του Τζόρνταν δεν θα μπορούσε να μείνει μόνο σε επισκέψεις εκτός αγωνιστικών χώρων.Ο “Θεός” του μπάσκετ λοιπόν είχε προγραμματίσει, στις 30 Αυγούστου στο Palacios de los Deportes της Mαδρίτης, να δείξει λίγο από το ταλέντο του σ’έναν αγώνα επίδειξης μεταξύ των καλύτερων παικτών της ACB.\n\nΟι δύο ομάδες χωρίστηκαν σε “πορτοκαλί” και “μπλε” και ο Τζόρνταν αγωνίστηκε ένα ημίχρονο με την καθεμία.Aν και σχεδόν απροπόνητος πέτυχε 37 πόντους συνολικά σε έναν αγώνα δύο 15λεπτων και στον οποίο αποχώρησε 1.5 λεπτό πριν το τέλος μέσα σε πανδαιμόνιο.\n\nΠριν τον αγώνα είχε διατελέσει και “χρέη” κριτή στον διαγωνισμό καρφωμάτων της NIKE για νέους αθλητές.Ήταν ένας αγώνας-εμπειρία ζωής για όσους ήταν έξω και μέσα στον αγωνιστικό χώρο εκείνη την ημέρα καθώς μέχρι τότε οι επισκέψεις των σταρ του NBA στην Ευρώπη ήταν σπάνιες και η μπασκετική απόσταση μεταξύ των 2 ηπείρων τεράστια…\n

Οι συνθέσεις του ιστορικού αγώνα…

\nΜΠΛΕ: Αντούνιεθ 2, Βιγιακάμπα 4, Γουίσλοου 16, ΜακΓκι 20, Τόμπσον 12, Κρέους 5, Σμιθ 4, Μπίγκενχαϊμερ 12, Ντέιβις 4, Τζόρνταν 21.\n\nΠΟΡΤΟΚΑΛΙ: Γιορέντε 4, Σίμπσον 9, Α. Μαρτίν 6, Νόρις 10, Τζόρνταν 16, Μοντέρο 8, Τζάκσον 4, Ρίβας 2, Ερέρα 15, Μπέρι 13.\n\nΟ Τζόρνταν ” Ισπανός ταύρος…”\n \nhttps://www.youtube.com/watch?v=gj3C8GfdQqk?w=728\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=LiP75ZfixYY?w=728

Όταν ο Ολάζουον κυριάρχησε του Ρόμπινσον…

Όταν ο Ολάζουον κυριάρχησε του Ρόμπινσον...

\n\nΤα πλέη-οφ του NBA, από παλιά έως σήμερα, έχουν προσφέρει στους μπασκετόφιλους όλου του κόσμου πολλές συγκινήσεις και σίγουρα…θέαμα.\n\nΑνέκαθεν, όσο και να αλλάζουν τα πράγματα γύρω από το άθλημα και πλέον να μην αρκεί ένας παίκτης για να κάνει την διαφορά, οι κόντρες μεταξύ των “αστεριών” των ομάδων είναι αυτές που “διαφημίζονται” περισσότερο και γύρω από τις οποίες “πέφτουν στοιχήματα” για το ποιός θα επικρατήσει του άλλου.\n\nΘυμηθείτε τις κόντρες Μάτζικ-Μπερντ την δεκαετία του ’80 στις σειρές Λέηκερς-Σέλτικς, τις αντίστοιχες μεταξύ Τζόρνταν-Μπάρκλευ(το 1993 που ο τελευταίος είχε βγει MVP της κανονικής σεζόν και ο Τζόρνταν είχε “σκυλιάσει να αποδείξει το αντίθετο…) και πολλές ακόμα για να καταλάβετε τι εννοούμε…\n\nΜια τέτοια που έμεινε στην ιστορία ήταν αυτή μετξύ των τελικών της Δύσης του 1995 ανάμεσα σε Ρόμπινσον και Ολάζουον με τον δεύτερο να “παίρνει την ταυτότητα” του πρώτου…\n

Η δεύτερη χρονιά του “Χακίμ the dream”…

\nΗ ομάδα του Χακίμ Ολάζουον, οι Χιούστον Ρόκετς, με αυτόν ως “πρώτο” όνομα και κάποιους άξιους συμπαραστάτες(Ρόμπερτ Χόρυ, Σαμ Κασέλ) είχε “σπάσει” την τριετή κυριαρχία των Μπουλς κατακτώντας το πρωτάθλημα του 1994.\n\nΤο 1995 είχε ήδη βρεθεί στους τελικούς της Δύσης έχοντας αποκλείσει τους Γιούτα Τζαζ του Καρλ Μαλόουν και τους Φοίνιξ Σανς του Τσαρλς Μπάρκλευ, “γυρίζοντας” μια σειρά από 1-3 σε 4-3, δείχνοντας ότι έχουν την “καρδιά του πρωταθλητή”.\n\nΣτα ημιτελικά, Ο Ολάζουον και η παρέα του είχαν μια τεράστια πρόκληση αφού απέναντι τους ήταν οι Σαν Αντόνιο Σπερς του “Ναύαρχου” Ντέηβιντ Ρόμπινσον.\n\nΗ πρόκληση ήταν τεράστια ειδικά για τον ίδιο τον “Χακίμ the dream”(όνειρο στα ελληνικά)που ήθελε να αποδείξει ότι στο ένας με έναν απέναντι του μπορούσε να κυριαρχήσει.Άλλωστε εκείνη την εποχή οι σύνθετες άμυνες δεν υπήρχαν όπως σήμερα και αυτό έδινε περισσότερο χώρο στον, πλούσιο από ρεπερτόριο κινήσεις Ολάζουον, να ξεδιπλώσει το ταλέντο του.\n

Θρίαμβος των Ρόκετς και κυριαρχία Ολάζουον

\nΚαθ’όλη την διάρκεια της σειράς, φαινόταν ότι ο Ολάζουον δεν ήθελε με τίποτα να λείπει από τους τελικούς του 1995.Στην προσωπική κόντρα με τον Ρόμπινσον έκανε τα πάντα για το πετύχει καθώς σε άμυνα και επίθεση τον έπαιζε σαν “την γάτα με το ποντίκι”.\n\nΤα φλας και η κάμερα αποθανάτιζαν στιγμές που έδειχναν με τον καλύτερο τρόπο τα παραπάνω.Οι θεατές εκείνων των αγώνων έβλεπαν τον Χακίμ να ταπώνει τον Ρόμπινσον, να καρφώνει μπροστά του και να σκοράρει απέναντι του με οποιονδήποτε δυνατό τρόπο.\n\nΟ ίδιος ο “Ναύαρχος” φαινόταν να βρίσκεται σε τρικυμία και η εικόνα του σε έναν από τους αγώνες, στον οποίο είχε κάτσει στον πάγκο με ένα ύφος σαν να λέει” τι άλλο να κάνω…”, ήταν αδιάψευστες εικόνες που αποτύπωναν όλη την αλήθεια εκείνης της σειράς.\n\nΜετά την λήξη της σειράς που βρήκε νικήτρια του Ρόκετς με 4-2 ο Ρόμπινσον δήλωσε χαρακτηριστικά:”Δεν έχω ξαναδεί ποτέ μου τέτοια απόδοση από παίκτη που βρέθηκε απέναντι μου.Ήταν κάτι φοβερό”.Δηλώσεις σημαντικές αν αναλογιστούμε τι “¨θηρία είχε αντιμετωπίσει μέχρι τότε…(Μαλόουν, Μπάρκλευ κ.α.)\n\nΣτους τελικούς ο Ολάζουον επέβαλλε την κυριαρχία του και απέναντι τους Ορλάντο Μάτζικ του Σακίλ Ο’Νιλ και οδήγησε τους Ρόκετς στην δεύτερη σερί κατάκτηση πρωταθλήματος με τον προπονητή Ρούντι Τομζάνοβιτς να λέει το ιστορικό\n

“Μην υποτιμάτε την καρδιά του πρωταθλητή…”.

\n

Πάντως όποιος υποτίμησε την καρδιά του Ολάζουον το “πλήρωσε”…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=hW4uXlRGAF0?w=728\n\n

1987.”Κύριοι” Σοβιετικοί – Unfair Γιουγκοσλάβοι…

1987."Κύριοι" Σοβιετικοί - Unfair Γιουγκοσλάβοι...

\n\nΠολλά πράγματα έχουν γραφτεί για το “χρυσό” Ευρωμπάσκετ του 1987 που εκτόξευσε το ελληνικό μπάσκετ στα ύψη…Ως γνωστόν, για να φτάσει η Ελλάδα εκεί νίκησε τα “μεγαθήρια” της εποχής, Γιουγκοσλαβία και Σοβιετική Ένωση.\n\nΥπάρχει όμως ένας τομέας στον οποίο δεν έχουμε επικεντρωθεί ιδιαίτερα λόγω προφανώς του ότι όταν ακούμε “Ευρωμπάσκετ 1987” μας έρχεται στο μυαλό μόνο ο θρίαμβος και ίσως οι “χρυσές” βολές του Καμπούρη…\n\nΣ’αυτό το άρθρο, έτσι για να αναφερθεί και κάτι καινούργιο, θα θέλαμε να αναφέρουμε το πώς αντιμετώπισαν Γιουγκοσλάβοι και Σοβιετικοί τις ήττες τους από την Εθνική και την συμπεριφορά που έδειξαν, όντας σε πιο χαμηλά σκαλοπάτια στο βάθρο απέναντι στην ασήμαντη τότε μπασκετικά Ελλάδα…\n

“Υπεροψία” και παραδοχή…

\nΝα σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη διοργάνωση ήταν η πρώτη “επαφή” των Ελλήνων φιλάθλων με τα “αστέρια” του ευρωπαϊκού μπάσκετ.Έως τότε δεν είχαν γίνει μεγάλοι αγώνες στην Ελλάδα και επομένως υπήρχαν πολλά ερωτηματικά αλλά και ανυπομονησία να δουν οι Έλληνες από κοντά μεγάλους παίκτες.\n\nΗ εθνική μας έπαιξε 2 φορές με την Γιουγκοσλαβία και άλλες τόσες με την Σοβιετική Ένωση.Αγωνιστικά τα ξέρουμε(3 νίκες “πολυτραγουδισμένες” και μια ήττα).Μέσα στα παιχνίδια όμως φάνηκε η διαφορά συμπεριφοράς των 2 ομάδων…\n\nΟι Γιουγκοσλάβοι, ίσως και λόγω του νεαρού της ηλικίας πολλών(Ντράζεν Πέτροβιτς,Βράνκοβιτς,Ράτζα, Κούκοτς κ.α.)ήταν πιο “θερμοί” στον τρόπο που αγωνίζονταν αλλά σε βαθμό που έφταναν να γίνονται προκλητικοί.\n\nΣτον ημιτελικό ο Ντράζεν Πέτροβιτς, σε μια φάση που σφυρίχτηκε υπέρ του φάουλ από τον Γιαννάκη , πέταξε στον “δράκο” προκλητικά την μπάλα πάνω του με αποτέλεσμα να προκαλέσει αντιδράσεις και συνθήματα.\n\nΕπίσης, στον ίδιο αγώνα, όταν κάποια στιγμή οι Γιουγκοσλάβοι “ξέφυγαν” άρχισαν να φέρονται υπεροπτικά κάτι που φαινόταν ακόμα και όταν “κόλλαγαν” τα χέρια…Γενικά η συμπεριφορά τους δεν συμβάδιζε με τις αγωνιστικές τους δυνατότητες…\n\nΑντίθετα, οι Σοβιετικοί ήταν πάντα “μαζεμένοι”, αγωνίζονταν σοβαρά και δεν προκαλούσαν.Ακόμα και μετά τον τελικό που τον έχασαν στις λεπτομέρειες, αποχώρησαν κύριοι και παραδέχτηκαν την ήττα τους…\n

Απονομή, αποθέωση και…γιούχες…

\nΤο “τίμημα” των παραπάνω “εισπράχτηκε” για τον καθένα στην απονομή, όπου ο κόσμος αποθέωσε τους Σοβιετικούς και αποδοκίμασε τους Γιουγκοσλάβους(ειδικά όταν αναφέρθηκαν τα ονόματα των αδερφών Πέτροβιτς…).Οι αποδοκιμασίες δεν επεκτάθηκαν περισσότερο λόγων προτροπής των ψυχραιμότερων για να μην χαλάσει η απονομή…\n

Δηλώσεις-καθρέφτης…

\nΆλλωστε πριν τον τελικό με τους Σοβιετικούς ο αδερφός του συγχωρεμένου Ντράζεν Πέτροβιτς, Αλέξάντερ είχε δηλώσει:\n

“Η Σοβιετική Ένωση είναι καλύτερη και της εύχομαι καλή επιτυχία…”

\n(δήλωση για την οποία χρόνια μετά είπε ότι μετάνιωσε…)\n\nΠολλά χρόνια μετά τον τελικό ένας Σοβιετικός, ο μεγάλος Βαλερί Τιχονένκο είχε πει :\n

“Την επόμενη μέρα του τελικού αποφασίσαμε όλη η ομάδα να κάνουμε βόλτα στην Ακρόπολη. Όταν πήγαμε να πάρουμε σουβενίρ οι καταστηματάρχες μας αγκάλιαζαν και μας χάριζαν ότι θέλαμε.Τότε καταλάβαμε πόσο σημαντικό ήταν αυτό το κύπελλο για την Ελλάδα…”

\nΟ ίδιος ο Γιαννάκης είπε:\n

“Μας είχε αφήσει άφωνους η συμπεριφορά των Σοβιετικών οι οποίοι μόνο που δεν πανηγύριζαν μαζί μας. Με πολλά από αυτά τα παιδιά μετά γίναμε φίλοι…”

\n

Εξαίρεση…οι προπονητές

\nΊσως φανεί περίεργο αλλά στις δηλώσεις των 2 προπονητών δεν φάνηκαν τα παραπάνω… Η “σοβιετική αλεπού” Αλεξάντερ Γκομέλσκι είπε το ιστορικό:\n

“Με τέτοια διαιτησία θα κέρδιζε και η Μαυριτανία”.

\nΑντίθετα ο μεγάλος(κυρίως ως παίκτης γιατί σαν προπονητής δεν κατάφερε πολλά) Γκρέζιμιρ Τσόσιτς είπε:\n

“Συγχαρητήρια στην Ελλάδα αποθεώνοντας τον κόσμο που την οδήγησε στην νίκη”.

\nΗ εξαίρεση πάντως επιβεβαιώνει τον κανόνα και τα εξωαγωνιστικά συμπεράσματα τότε γι’αυτές τις δύο μεγάλες σχολές βγήκαν…\n

Δείτε την απονομή και θα καταλάβετε…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=7cNTcDIGbhE?w=728?t=2h10m0s\n\n

Μάικλ Τζόρνταν. Το ημίχρονο των “οργίων”…

Μάικλ Τζόρνταν. Το ημίχρονο των "οργίων"...

\n\nΑν κάποιος θελήσει να μετρήσει τα κατορθώματα του “τεράστιου” Μάικλ Τζόρνταν, καθώς και την συμβολή του στους 6 τίτλους που κατέκτησαν οι Σικάγο Μπουλς την δεκαετία του ’90, σίγουρα θα χρειαστεί κομπιουτεράκι.Ειδικά αν πρέπει να τα καταγράψει, σελίδες ολόκληρες…Μέσα στα πολλά λοιπόν, ας θυμηθούμε ένα που πέτυχε σε σειρά τελικών των Μπουλς απέναντι στους Πόρτλαντ Μπλέηζερς το 1992…\n

“Σεληνιασμένος”…

\nΟι Μπουλς θα αντιμετώπιζαν τους Μπλέηζερς του Κλάιντ Ντρέξλερ στο “Chicago Stadium”.Ήταν ο πρώτος τελικός και επομένως ο Τζόρνταν ήθελε από νωρίς να “δείξει τα δόντια” του και να οδηγήσει την ομάδα του στο να κάνει το πρώτο βήμα για την κατάκτηση του δεύτερου σερί πρωταθλήματος.(Την προηγούμενη χρονιά είχε κατακτήσει το πρώτο απέναντι στους Λέηκερς του Μάτζικ…).\n\nΆλλωστε το ασφυκτικά γεμάτο στάδιο αυτό περίμενε από το “είδωλο” του.\n\nΚαλύτερο ξεκίνημα πάντως κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ακόμα και όταν μιλάμε για τον υπεραθλητή Τζόρνταν. Μέσα σε ένα ημίχρονο κατάφερε να πετύχει 35(!!) πόντους, σπάζοντας την καλύτερη έως τότε επίδοση σε πλέη-οφ που ήταν οι 33 του Elgin Baylor to 1962.\n\nΟ ίδιος μάλιστα, μετά το 6ο τρίποντο, γύρισε προς την μεριά των τηλεσχολιαστών και με μια κίνηση ήταν σαν να τους έλεγε\n

“δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο…”

\nΟ ίδιος μάλιστα δήλωσε μετά το παιχνίδι:\n

“Με προκάλεσαν από νωρίς να σουτάρω σαν να σουτάρω γυμναστήριο, μαζί με κάποιον που μου επέστρεφε την μπάλα. Στο πρώτο αισθάνθηκα καλά. Τα τρίποντα έμπαιναν λες και ήταν βολές!

\n

Με το “δεξί” και κατάκτηση…

\nΣτο δεύτερο ημίχρονο εκείνου του αγώνα, ο Τζόρνταν πέτυχε μόλις 4 πόντους αλλά η δουλειά είχε γίνει και οι Μπουλς έκαναν αρχή στις νίκες με το επιβλητικό 122-89.Εκείνο το παιχνίδι, πέρα από μια απλή νίκη έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ψυχολογία των 2 ομάδων και ήταν “κλειδί” για την τελική επικράτηση των Μπουλς στην σειρά με 4-2 που έφερε το repeat.\n\nΟ Τζόρνταν πάντως για εκείνη την βραδιά είπε και κάτι άλλο σημαντικό που έδειχνε ποιός πραγματικά ήταν:\n

“Δεν θέλω να θυμάστε για πολύ καιρό αυτά τα έξι εύστοχα τρίποντα, γιατί το στυλ μου ως παίκτης δεν είναι αυτό του σουτέρ.Μου αρέσει να μπαίνω στην ρακέτα, να έχω σωματική επαφή με τους ψηλούς, να σουτάρω από την γραμμή των βολών και γενικά να δημιουργώ”.

\nΌσο γι’αυτά κανείς δεν πρέπει να είχε αμφιβολία…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=V5XGfCpQ0Ns?w=728\n

Αξέχαστοι τελικοί μπάσκετ της Α1…

\n\nΗ Α1, από την χρονιά ίδρυσης της(1992-93) και την καθιέρωση των πλέη-οφ, έχει “αφήσει” στις μνήμες των φιλάθλων μερικούς τελικούς που για διάφορους λόγους ήταν λίγο παραπάνω αξιοσημείωτοι.\n\nΤην “μερίδα του λέοντος” έχουν οι τελικοί μεταξύ των δύο “αιωνίων” της Αθήνας, αφού την χρονιά που ξεκίνησε η Α1 το μπάσκετ και τα μεγάλα μπάτζετ μεταφέρθηκαν στην Αθήνα και πλέον τα ντέρμπι για τον τίτλο ήταν μεταξύ Ολυμπιακού και ΠΑΟ(παίρνοντας την σκυτάλη από τα ιστορικά παιχνίδια του Αλεξανδρείου μεταξύ Άρη-ΠΑΟΚ…).\n\nΠειραιώτες και Αθηναίοι έχουν αναμετρηθεί στους 14 από τους 22 τελικούς που έχουν γίνει.Ας θυμηθούμε γενικά μερικά γεγονότα…\n

1993:Η ανολοκλήρωτη σειρά…

\nΗ πρώτη χρονιά των πλέη-οφ ήταν επεισοδιακή.Ολυμπιακός και ΠΑΟ βρισκόντουσαν στο 2-1 στις νίκες, με τους Πειραιώτες του Πάσπαλιε να θέλουν άλλη μια μέσα στο ΣΕΦ για να στεφθούν πρωταθλητές(για πρώτη φορά από το 1978) απέναντι στον ΠΑΟ του Γκάλη.\n\nΟ αγώνας όμως δεν έγινε ποτέ καθώς ο ιδιοκτήτης του “τριφυλλιού” Παύλος Γιαννακόπουλος δεν κατέβασε την ομάδα στον 4ο τελικό ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την διαιτησία στον προηγούμενο αγώνα στην Γλυφάδα.\n\nΑποτέλεσμα ήταν οι φίλαθλοι που πήγαν στο γήπεδο να δουν μόνο απονομή και ένα …οικογενειακό διπλό.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=3f1zOpKojVE?w=728\n

1994:Τα “αιώνια” 2,5 δευτερόλεπτα και χωρίς…κάλτσες

\nΟι τελικοί του 1994 έγιναν μεταξύ Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ. Η σειρά ήταν συναρπαστική και θα κρινόταν σε 5ο παιχνίδι στο ΣΕΦ.\n\nΛίγο πριν το τέλος και με το σκορ στο 68-65 υπέρ των γηπεδούχων, ο Σιγάλας κλέβει την μπάλα από τον Πρέλεβιτς και στον αιφνιδιασμό δέχεται ένα σκληρό φάουλ από τον Μπέρι 2.5 δευτερόλεπτα πριν το τέλος.\n\nΑκολουθεί ένα “μείγμα” πανηγυρισμών και επεισοδίων που οδηγεί τους παίκτες του ΠΑΟΚ στο να τρέξουν στα αποδυτήρια.Τελικά, αφού ηρέμησαν τα πνεύματα, επέστρεψαν ίσα-ίσα για να ολοκληρωθεί το παιχνίδι και να μην μηδενιστεί η ομάδα της Θεσσαλονίκης.\n\nΧαρακτηριστικό ήταν ότι οι 5 που μπήκαν στο γήπεδο δεν φόραγαν καν κάλτσες…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=mY64KQJw15o?w=728\n

1995:Κλέψιμο Σιγάλα και…3ο πρωτάθλημα…

\nΆλλη μια σειρά συναρπαστικών αγώνων μεταξύ των αιωνίων που κρίθηκε στον 5ο τελικό στο ΣΕΦ και συγκεκριμένα στην τελευταία φάση όπου ο Σιγάλας έκλεψε την μπάλα από τον Σοκ, δίνοντας το 3ο σερί πρωτάθλημα στον Ολυμπιακό…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=jRzhsM8eXAM?w=728\n \n\n

1996:Αντίο του Ιωαννίδη με 35αρα….

\nΤο τελευταίο πρωτάθλημα του Ιωαννίδη με τον Ολυμπιακό επισφραγίστηκε σε 5ο πάλι αγώνα στο ΣΕΦ και μάλιστα με θρίαμβο επί του πρωταθλητή Ευρώπης ΠΑΟ(που αγωνίστηκε σε εκείνο το ματς χωρίς το αστέρι του Ντομινίκ Ουίλκινς, ο οποίος είχε φύγει τις προηγούμενες μέρες για άγνωστους λόγους…) με το ιστορικό 73-38…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=EBvL-fiduZU?w=728\n

1998:Επιστροφή στην κορυφή για ΠΑΟ…

\nΜετά από 14 χρόνια(1984) ο ΠΑΟ επέστρεψε στην κορυφή το 1998, νικώντας τον ΠΑΟΚ με 3-2 νίκες.\n\nΣτον 5ο τελικό στο ΟΑΚΑ είχαμε ιστορικούς πανηγυρισμούς με τον Ράτζα να ανεβαίνει στο τραπέζι της γραμματείας και τον προπονητή Λευτέρη Σούμποτιτς να κρατάει ένα ψεύτικο κύπελλο.\n\nΌλα αυτά 7 δευτερόλεπτα πριν την λήξη…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ZD_JP_HvNY0?w=728\n

1999:”Άλωση” του ΣΕΦ…

\nΤΟ δεύτερο σερί πρωτάθλημα του ΠΑΟ ήρθε με τον πιο “γλυκό” τρόπο για τους πράσινους, οι οποίοι στον 5ο τελικό κέρδισαν τον Ολυμπιακό μέσα στο ΣΕΦ, με πρωταγωνιστές τους Ράτζα και Μποντιρόγκα.\n\nΉταν το πρωτάθλημα “κλειδί” για τα επόμενα που θα κατακτούσε η ομάδα του “τριφυλλιού”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=SyrRIoa42Lk?w=728\n

2002:Η επική ανατροπή της ΑΕΚ…

\nΗ ΑΕΚ στέφεται πρωταθλήτρια μετά από 32 χρόνια(1970 η τελευταία φορά) νικώντας στους τελικούς τον Ολυμπιακό με τρόπο εκπληκτικό καθώς “γυρίζει” μια χαμένη σειρά από 0-2 σε 3-2…”Κλειδί” ήταν η νίκη της μέσα στο ΣΕΦ με 60-61…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=aIlF7MBJCWk?w=728\n \n\n

2010 και 2013:διακοπές αγώνων και πρωταθλήματα στον ΠΑΟ

\nΤο 2010 και το 2013 οι σειρές μεταξύ των “αιωνίων” της Αθήνας δεν ολοκληρώθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.Την πρώτη φορά έγινε διακοπή αγώνα στον 4ο τελικό στο ΣΕΦ 1 περίπου λεπτό πριν το τέλος και με το σκορ να είναι 69-76 υπέρ του ΠΑΟ(που είχε προβάδισμα στις νίκες με 2-1).\n\nΤο ίδιο συνέβη και στον τρίτο τελικό του 2013 με τον ΠΑΟ να προηγείται 76-72 1.26” πριν την λήξη(στις νίκες κέρδιζε με 2-0).\nΔύο άσχημες στιγμές που θύμισαν την ανολοκλήρωτη σειρά του 1993…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=2C34Y0QO0pg?w=728\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=N6MhDqdfkv0?w=728\n\n

Το κλέψιμο του Λάρρυ Μπερντ…

Το κλέψιμο του Λάρρυ Μπερντ...

\n\nΣτον “μαγικό” κόσμο του NBA έχουμε δει πολλές φορές αγώνες να κρίνονται κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, είτε από buzzer-beater, είτε από ένα λάθος, είτε από κάποιο…κλέψιμο.Το τελευταίο μας φέρνει στο μυαλό την περίπτωση του Τζον Χάβλιτσεκ που to 1965 έδωσε στους Σέλτικς πρόκριση στους τελικούς μεσα στην έδρα τους.Όμως, 22 χρόνια μετά στο ίδιο γήπεδο, μια άλλη μεγάλη μορφή των “Κελτών” έγινε επίσης πρωταγωνιστής σε μια παρόμοια φάση.Το όνομα του: Λάρι Μπερντ…\n

Ανερχόμενοι και απερχόμενοι…

\nΗ σειρά ήταν μεταξύ των Σέλτικς και των Πίστονς για τους τελικούς της Ανατολής το 1987.Το σκορ ήταν στο 2-2 και το πέμπτο παιχνίδι γινόταν στην έδρα των “Κελτών”.Μπορούμε να πούμε ότι ήταν μια σύγκρουση νιάτων και εμπειρίας καθώς οι νεανικοί Πίστονς του Ντένις Ρόντμαν και του Αϊζάια Τόμας ήθελαν να “ακουστούν” για πρώτη φορά με το να προκριθούν εις βάρος των “παλιών” Σέλτικς του Μπέρντ.\n

Κλέψιμο Μπερντ και buzzer-beater Τζόνσον…

\nΟ αγώνας βρισκόταν στο 106-107 υπέρ των Πίστονς με 5 δευτερόλεπτα να μένουν και την μπάλα να είναι δική τους.Ο έμπειρος Μπερντ όμως κατάλαβε την πάσα επαναφοράς του Τόμας προς τον Bill Laimbeer.Έκλεψε την μπάλα και με μια αστραπιαία κίνηση την έδωσε στον Ντένις Τζόνσον ο οποίος σκόραρε εύκολα για το 108-107.Συνδυασμός κλεψίματος και buzzer-beater και απόλυτη έκσταση με τον σπίκερ να φωνάζει:\n

“Τώρα γίνεται ένα κλέψιμο από τον Bird! Κάτω από το καλάθι στον DJ, που βάζει το λέι-απ!!! … Ακριβώς ένα δευτερόλεπτο πριν από τη λήξη!!! Τι φάση από τον Bird! Ο Bird έκλεψε τη μπάλα από την επαναφορά, πάσαρε στον DJ, αυτός άφησε τη μπάλα στο καλάθι και η Βοστώνη έχει προβάδισμα ενός πόντου με ένα δευτερόλεπτο να απομένει! Όλο το γήπεδο έχει τρελαθεί”.

\nΟ ίδιος ο Μπερντ,αμέσως μετά το παιχνίδι, ταπεινός όπως πάντα δήλωσε:\n

“Ηταν απλά τύχη. Βρέθηκα στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή, τίποτε παραπάνω. Είμαστε τυχεροί που κερδίσαμε απόψε και πολύ περισσότερο που έχουμε το προβάδισμα στη σειρά”

\n

Πρόκριση στους τελικούς και παράταση για τους “νέους” Πίστονς

\nΗ παραπάνω μάχη ήταν ίσως το Highlight της μεγάλης ομάδας των Σέλτικς στην δεκαετία του ’80 και ένα σοκ για τους νεαρούς Πίστονς που όμως τους έκανε καλό καθώς έναν χρόνο μετά πήγαν στους τελικούς χάνοντας οριακά 4-3 από τους Λέηκερς του Μάτζικ Τζόνσον.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=M0vwJlvB-Po?w=728\n\n

Απίστευτα παιδιά των αστέρων του NBA

Απίστευτα παιδιά των αστέρων του NBA

\n\nΣτον αθλητισμό γενικότερα είναι συχνό φαινόμενο, μεγάλοι αθλητές να κάνουν εμφανίσεις με τα παιδιά τους στο γήπεδο ή στη συνέντευξη τύπου.\n\nΤο SportBrio σας παραθέτει μερικά video με NBAers συνοδευόμενους από τα βλαστάρια τους.\n

\n

Η Riley, κόρη του Stephen Curry

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=0T7du27rSDI?w=728\n

Ο γιος του Κρις Πολ

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=35a6KAHAwr8?w=728\n

Ο γιος του Κρις Πολ μιμείται την έκφραση του Blake Griffin:

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=F-slDZNnSnM?w=728\n

Ο γιος του Derrick Rose

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=QJK4K3gLJA4?w=728\n

Διάσημοι αστέρες όταν ήταν παιδιά

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=JUyJidgl6xk?w=728\n\n

Ολυμπιακός-Ρεάλ. Κόντρες από το παρελθόν

Ολυμπιακός-Ρεάλ. Κόντρες από το παρελθόν

\n\nΚάποια ζευγάρια στην Ευρωλίγκα έχουν γράψει την δική τους ιστορία μέσω συναρπαστικών αγώνων που χαρακτηρίστηκαν από πάθος ένταση και πολλές φορές διαμαρτυρίες.\n\nΟ Ολυμπιακός και η Ρεάλ Μαδρίτης έχουν βρεθεί τα τελευταία περίπου 20 χρόνια πάρα πολλές φορές αντίπαλοι και δίχως αμφιβολία αποτελούν ένα all-time classic ζευγάρι.Το γεγονός μάλιστα ότι έχουν αγωνιστεί σε 3 τελικούς(1995,2013 και 2015) ενισχύει τον παραπάνω χαρακτηρισμό.\n\nΑς κάνουμε μια μίνι αναδρομή σε μερικά σημαντικά παιχνίδια ξεκινώντας από τον μεγάλο Άρβιντας Σαμπόνις και καταλήγοντας στον Ρούντι Φερνάντεθ…\n

1993:Πρώτη νίκη επί της “βασίλισσας”…

\nΗ σεζόν 1992-93 ήταν η πρώτη μετά από πάρα πολλά χρόνια που ο αναγεννημένος Ολυμπιακός του Ιωαννίδη “πρωτοέδειξε τα δόντια του”.Η νίκη στο ΣΕΦ απέναντι στην Ρεάλ του Σαμπόνις με 63-62 ήταν ίσως η μεγαλύτερη στην ιστορία του έως εκείνη την στιγμή και κρίθηκε από τον μη καταλογισμό ενός καλαθιού του Σαμπόνις ως εκπρόθεσμο…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wC0LtDmptrE?w=728\n

1994:Buzzer beater εις διπλούν

\nΗ επόμενη χρονιά ήταν η απόλυτη καταξίωση για την ομάδα του Πειραιά που έφτασε μέχρι τον τελικό και έχασε το τρόπαιο από αυτοκτονία στον άτυχο τελικό με την Μπανταλόνα.”Κλειδί” γι’αυτήν την πορεία αποτέλεσαν οι δύο νίκες επί της Ρεάλ του Σαμπόνις(πάλι) σε Ισπανία και Ελλάδα με Σιγάλα και Νάκιτς να πετυχαίνουν αντίστοιχα τα νικητήρια καλάθια…Μάλιστα στο ματς στο ΣΕΦ η είσοδος των φιλάθλων του Ολυμπιακού στο γήπεδο για να πανηγυρίσουν στοίχισε στην ομάδα μια αγωνιστική κεκλεισμένων\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=m80g2CrvYow?w=728\n \n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=82LXGpvsrCA?w=728\n

1995:η εκδίκηση του Σαμπόνις

\nΤο 1995 οι δύο ομάδες βρέθηκαν στον τελικό της Σαραγόσα. Ο Ολυμπιακός αυτήν την φορά υποτάχθηκε στην ανωτερότητα της Ρεάλ των Σαμπόνις, Αρλάουκας και Ομπράντοβιτς.Ήταν η τελευταία χρονιά του Σαμπόνις στην Ευρώπη πριν αναχωρήσει για τον “μαγικό κόσμο” του NBA…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=mwE11x8OEro?w=728\n

2001:αγώνας ιστορικού περιεχομένου

\nΗ σεζόν 2000-2001 ήταν χρονιά που το Κύπελλο Πρωταθλητριών μετονομάστηκε σε Ευρωλίγκα(την ίδια χρονιά ήταν η μοναδική φορά που γίναν δύο διοργανώσεις, η Ευρωλίγκα και η Uleb, καθώς επήλθε ρήξη ανάμεσα στις 2 ομοσπονδίες) Ο αγώνας Ρεάλ-Ολυμπιακού ήταν ο πρώτος χρονολογικά για την νεοσύστατη Ευρωλίγκα…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=7MEej9iXesc?w=728\n

2009:επιστροφή του Ολυμπιακού στα Φάιναλ-Φορ…

\nΟ Ολυμπιακό είχε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που απείχε από την συμμετοχή σε Φάιναλ-φορ .Από το 1999 μέχρι το 2009 η ομάδα του λιμανιού έμενε εκτός.Τελικά η κατάρα έσπασε στα προημιτελικά το 2009 απέναντι στην Ρεάλ την οποία απέκλεισε με 3-1 νίκες, με τον Παπαλουκά στο τιμόνι…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=IGNr3T70iIo?w=728\n

2013:η ρεβάνς του Ολυμπιακού

\nΟ τελικός του 2013 στην Κωσταντινούπολη ήταν ένας πραγματικός θρίαμβος του ολυμπιακού του Σπανούλη απέναντι στην Ρεάλ του Ρούντι Φερνάντεθ και μάλιστα με ίδια διαφορά πόντων που είχε χάσει στην Σαραγόσα το 1995.Ο Ολυμπιακός κατέκτησε την 2η σερί Ευρωλίγκα και άφησε την Ρεάλ για 18ο χρόνο χωρίς τρόπαιο.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wQLNGEVX_dM?w=728\n\n

Σπανούλης, o “εκτελεστής” των πρώην…

Σπανούλης, o "εκτελεστής" των πρώην...

\n\nΠολλές φορές η ζωή “παίζει” παράξενα παιχνίδια με απίστευτες συμπτώσεις.Ως μια τέτοια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και αυτή του Βασίλη Σπανούλη, ο οποίος τα τελευταία δύο χρόνια έχει δώσει 3 νίκες στην ομάδα του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα με δικά του κρίσιμα καλάθια απέναντι σε πρώην ομάδες και προπονητές που συνεργάστηκε…\n\nΑς θυμηθούμε τις περιπτώσεις αυτές…\n

1)2013-14:Buzzer-beater με ΠΑΟ…

\nΣτην τελευταία αγωνιστική της φάσης των “16” Ολυμπιακός και ΠΑΟ, έχοντας ήδη προκριθεί στα προημιτελικά, αγωνιζόντουσαν για την κατάληψη της 3ης θέσης στον όμιλο.Ο Σπανούλης, με τρίποντο 0.5″ πριν το τέλος “εκτέλεσε” την πρώην ομάδα του…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=D_wokA2wl-w?w=728\n

2)2014-15:Ο Σπανούλης απέναντι στον Ζοτς.

\nΑγώνας της φάσης των “16” μέσα στην Τουρκία απέναντι στην Φενέρ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς που τον είχε προπονητή ο Σπανούλης τα χρόνια που ήταν στον ΠΑΟ. Ο “Kill-Bill”, με τρίποντο 16″ πριν το τέλος, δίνει την καθοριστική βολή στον πρώην κόουτς του…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=3y9Nfb7LFMo?w=728\n

3)2014-15:Σκοτώνει την “αρκούδα” του Ιτούδη

\nΒοηθός του Ομπράντοβιτς όλα τα χρόνια που ήταν ο Σπανούλης στον ΠΑΟ, ήταν ο Δημήτρης Ιτούδης.Οι δύο τους τέθηκαν αντιμέτωποι στον ημιτελικό του Φάιναλ-φορ της Μαδρίτης.Το τρίποντο του Σπανούλη στα 8″ με το σκορ ισόπαλο 66-66 δίνει επί της ουσίας την πρόκριση στον Ολυμπιακό και ο ίδιος γίνεται δήμιος ενός ακόμα πρώην συνεργάτη του…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=byvtGpvD6To?w=728\n\n

Ρούντι Φερνάντεθ. “Λατρεύεις” να τον μισείς…

Ρούντι Φερνάντεθ. "Λατρεύεις" να τον μισείς...

\n\nΗ έννοια “μεγάλος αθλητής” είναι “ιερή”.Αυτός ο όρος δεν είναι υπερβολικός γιατί μέσα του εμπεριέχονται όλα τα προτερήματα που πρέπει να έχει ο αθλητής προκειμένου να ξεχωρίζει από τους άλλους και να δίνει μια ιδανική εικόνα στα τόσα χιλιάδες ή εκατομμύρια “μάτια” που τον παρακολουθούν και πιθανόν να θέλουν να του μοιάσουν.\n\nΣίγουρα το σημαντικότερο από τα παραπάνω είναι τα προσόντα που δείχνει εντός αγωνιστικών χώρων και οι επιδόσεις του.Όμως εξίσου(αν όχι παραπάνω) σημαντικό είναι η συμπεριφορά και το ήθος που επιδεικνύει ακόμα και όταν κάτι δεν του αρέσει.\n\nΑν το τελευταίο χαρακτηρίζεται από μικροπρέπεια και αλαζονεία τότε μπορεί να “χαλάσει όλη η μαγιά” και το παράδειγμα να γίνει αντι-παράδειγμα.Ο Ισπανός παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης, Ρούντυ Φερνάντεθ έχει “φροντίσει” πολλάκις γι’αυτό…To sporbrio σας θυμίζει μερικά από τα “κατορθώματα” του που εξελίχτηκαν σε “σόου” για “γέλια και για κλάματα”\n

Σταρ, “θεατρίνος”και”παλιόπαιδο” στην συσκευασία του ενός…

\nΤο ταλέντο του Ισπανού δεν αμφισβητείται από κανέναν.Άλλωστε αγωνίστηκε και στο NBA (2008-2011 και το 2012 με Μπλέηζερς και Νάγκετς αντίστοιχα) ενώ με την εθνική Ισπανίας ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή.\n\nΟ χαρακτήρας του όμως είναι αυτός που μέχρι σήμερα τον εμποδίζει στο να χαρακτηριστεί “ηγέτης”.Βέβαια τον θεατρινισμό και την κουτοπονηριά στο μπάσκετ τα έχουν οι Ισπανοί γενικότερα, ωστόσο στην περίπτωση του Φερνάντεθ αυτά “πολλαπλασιάζονται”.\n\nΆλλωστε τον μεγάλο παίκτη μια ομάδα τον χρειάζεται για να την ηρεμεί στα δύσκολα και όχι για να κάνει σαν “κακομαθημένο παιδί” που δεν ξέρει να χειριστεί καταστάσεις…Τα παρακάτω βίντεο άλλωστε μαρτυρούν γιατί ο 30χρονος Ρούντυ έχει γίνει “κόκκινο πανί” για πολλούς…\n

1)Όσκαρ ηθοποιίας…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=GjzUGzI3HRQ?w=728\n

2)Κουτοπονηριά…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=tCDerpBv95I?w=728\n

3)Απέναντι στον Σπανούλη …

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=TmGFIsVvPYE?w=728\n

4)”Εξαγρίωσε” ακόμα και τους ήρεμους Λιθουανούς…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=YmXcys4rmj8?w=728\n

5)Έπρεπε να πάει στο Χόλυγουντ…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=OXZYnPvS8pU?w=728\n\nΤα συμπεράσματα δικά σας…\n

Φάιναλ Φορ. Οι μεγάλες εκπλήξεις

Φάιναλ Φορ. Οι μεγάλες εκπλήξεις

\n\nΟ θεσμός του Φάιναλ Φορ στην Ευρωλίγκα πρωτοεμφανίστηκε το 1988 και μέχρι σήμερα παραμένει ίδιος και απαράλλαχτος.Μπορεί να αλλάζει ενίοτε το σύστημα διεξαγωγής αγώνων μέχρι οι ομάδες να φτάσουν εκεί αλλά η τελική φάση παραμένει σε αυτήν την μορφή.\n\nΕίναι λογικό άλλωστε καθώς μέχρι σήμερα έχουν γίνει συναρπαστικοί αγώνες με τον “Δαυίδ” να κερδίζει τον “Γολιάθ” ουκ ολίγες φορές.\n\nΤο SportBrio κάνει μια μίνι αναδρομή στο παρελθόν και σας θυμίζει τις, κατά την γνώμη του, μεγαλύτερες εκπλήξεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα σε Φάιναλ Φορ…(η σειρά γίνεται βάσει χρονολογίας).\n

1)1992:Η “τρίποντη μαχαιριά” του Τζόρτζεβιτς…

\nΣτο Φάιναλ Φορ της Κωνσταντινούπολης, τα “τρομερά μωρά” της Παρτιζάν(Ντανίλοβιτς, Τζόρτζεβιτς και σία), με καθοδηγητή τον(πρωτόπειρο τότε) Ζέλικο Ομπράντοβιτς, φτάνουν στην κατάκτηση της Ευρώπης όντας αουτσάιντερ και γλυκαίνοντας το γιουγκοσλαβικό μπάσκετ που ήταν “θύμα” της διάσπασης της Γιουγκοσλαβίας.\n\nΣτον τελικό ο μεγάλος Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς “σκοτώνει” την ισπανική Μπανταλόνα(και φαβορί) του Βιγιακάμπα με τρίποντο σχεδόν στην εκπνοή…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ESQuXC_7KDs?w=728\n

2)1993:To “ξύλο” της Λιμόζ…

\nΤο 1993 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, η Λιμόζ του Μάλκοβιτς, με αρχηγό τον Ρισάρντ Ντακουρί, πήγε στο Φάιναλ Φορ με κύριο όπλο της το σκληρό παιχνίδι που περιελάμβανε πολύ “ξύλο” κάτω από το καλάθι.Ήταν η αρχή του μπασκετικού “κατενάτσιου” και η πρώτη φορά που το θέαμα “πήγε περίπατο”.\n\nΊσως να ήταν και η πρώτη φορά που πολλοί δεν χάρηκαν από την επικράτηση του αουτσάιντερ για τον παραπάνω λόγο.Όπως και να’χει πάντως η Λιμόζ πέτυχε έναν “άθλο” νικώντας στο ημιτελικό την Ρεάλ του Σαμπόνις και στον τελικό την Μπενετόν Τρεβίζο του Σκάνσι με 59-55.\n\nΤότε έγινε και η ιστορική δήλωση του προπονητή της ιταλικής ομάδας Σκάνσι που εμπεριείχε πάντως την νέα πραγματικότητα όσον αφορά το θέαμα:”Σήμερα “πέθανε” το μπάσκετ”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=bOgLVjKtFvo?w=728\n

3)1994:Ο “εφιάλτης” Τόμπσον…

\nΌτι δεν κατάφερε ως φαβορί η Μπανταλόνα το 1992, το κατάφερε όντας το απόλυτο αουτσάιντερ 2 χρόνια μετά, στο φάιναλ φορ του Τελ Αβιβ, έχοντας προπονητή τον Ομπράντοβιτς που τότε της το είχε στερήσει. Στον τελικό αντιμετώπισε το απόλυτο φαβορί που ήταν ο Ολυμπιακός των Τάρπλεϊ, Πάσπαλι και Σιγάλα, με προπονητή τον Ιωαννίδη.\n\nΑυτήν την φορά, λες και της το χρωστούσε η “μοίρα”, κατακτάει την κορυφή με ένα απίστευτο τρίποντο του Αμερικανού Κορνήλιους Τόμπσον, που έως τότε στην καριέρα του είχε βάλει μόλις ένα.\n\n’Ηταν και η εποχή που ο Ομπράντοβιτς πρωτοβαφτίστηκε “Γκαστόνε” λόγω της δεύτερης φοράς που κατακτούσε τρόπαιο σε φάιναλ φορ με τον ίδιο τρόπο…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wNvyG-oRgrQ?w=728\n

4)1999: Η τρομερή Ζαλγκίρις

\nΤο 1999, στο Φάιναλ Φορ του Μονάχου, η Ζαλγκίρις Κάουνας από την Λιθουανία πήγε εκεί ως το απόλυτο αουτσάιντερ, πράγμα λογικό αν σκεφτούμε ότι συμμετείχε ο Ολυμπιακός του Ίβκοβιτς και η Κίντερ Μπολόνια του Ντανίλοβιτς, πρωταθλητές των προηγούμενων 2 χρόνων(1997,1998 αντίστοιχα).\n\nΗ “αρμάδα” του Καζλάουσκας όμως αποτελούμενη από τους Στομπέργκας, Μπούι, Έντνι, Ζουκάουσκας και πολούς ακόμα, “διαλύει” τα προγνωστικά και μαζί τους τους αντιπάλους της…(Ολυμπιακό στον ημιτελικό, Κίντερ στον τελικό) κατακτώντας για πρώτη φορά στην ιστορία της το “ιερό δισκοπότηρο”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=fIUKBkbLHVY?w=728\n

5)2002:Το πιο “γλυκό” από τα 6 του ΠΑΟ…

\nΟ ΠΑΟ έχει κατακτήσει έως σήμερα 6 φορές την κορυφή της Ευρώπης.Πάντως αν ρωτήσουμε τους φιλάθλους του πια ήταν η πιο “γλυκιά” το πιθανότερο είναι να αναφερθούν στην κατάκτηση του 2002.Ο λόγος ήταν ότι έγινε απέναντι στην γηπεδούχο Κίντερ Μπολόνια(έδρα του Φάιναλ Φορ ήταν η Μπολόνια) και μάλιστα απέναντι στον μεγάλο Τζινόμπιλι και την παρέα του.\n\nΉταν η βραδιά που ο Ομπράντοβιτς μετονομάστηκε από “Γκαστόνε”(που ποτέ δεν του άρεσε…) σε “Άρχοντα των Δαχτυλιδιών” (κατακτούσε για 4η φορά την διοργάνωση).Το ματς ήταν “επικό” και περιελάμβανε ανατροπή του ΠΑΟ που βρισκόταν στο -14.\n\nΓια να έρθει αυτή, πέραν του Μποντιρόγκα και των λοιπών, συνέβαλλε και η έμπνευση του Ομπράντοβιτς που “άκουγε” στο όνομα Λάζαρος Παπαδόπουλος…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=-DkOm73AqNw?w=728\n

6)2013:Πρίντεζης for the win!!

\nΜετά το 1992 άλλη μια μεγάλη έκπληξη έγινε στο φάιναλ φορ στην Κωσταντινούπολη το 2013.Αυτήν την φορά ήταν τα “τρομερά μωρά” του Ολυμπιακού με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς απέναντι στο απόλυτο φαβορί, την ΤΣΣΚΑ Μόσχας των Κιριλένκο, Τεόντοσιτς…\n\nΠέρα από την νίκη, στην ιστορία έμεινε η μεγάλη ανατροπή που έκανε ο ολυμπιακός, ο οποίος έχανε με 19 πόντους 12 λεπτά πριν το τέλος.Ακόμα μεγαλύτερο θαυμασμό όμως προκάλεσε το γεγονός ότι πρωτεργάτες αυτής της ανατροπής ήταν νεαροί και πρωτάρηδες σε τέτοιες καταστάσεις παίκτες όπως οι Παπανικολάου, Σλούκας, Μάντζαρης.\n\nΤο buzzer-beater του Πρίντεζη από την ασίστ του Σπανούλη ήταν απλά το “κερασάκι στην τούρτα”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=_4eO-WEQk8g?w=728\n\n

Άρης 1988. Το πρώτο ελληνικό φάιναλ-φορ

Άρης 1988. Το πρώτο ελληνικό φάιναλ-φορ

\n\nΤο ελληνικό μπάσκετ, από το 1987 με την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ από την εθνική μας ομάδα, μας έχει προσφέρει χαρές που ποτέ δεν φανταζόμασταν.Κύπελλα, διακρίσεις, πανευρωπαϊκός σεβασμός και πολλά ακόμα είναι αυτά που η πορτοκαλί μπάλα μας χαρίζει διαρκώς.\n\nΌμως, όπως σε όλους τους τομείς της ζωής, οι πρώτες επιτυχίες είναι αυτές που “μένουν” ανεξίτηλα στην μνήμη αυτών που τις έζησαν αλλά και στους νεαρότερους που τις μαθαίνουν με το πέρασμα του χρόνου.\n\nΚανείς λοιπόν που ασχολείται σοβαρά με το μπάσκετ δεν γίνεται να μην γνωρίζει την πρώτη παρουσία ελληνικής ομάδας σε Φάιναλ-φορ.Ειδικά όταν αυτή ήταν ο Άρης των Γκάλη, Γιαννάκη και Ιωαννίδη…\n

Άρης, 1988. Πρώτη ελληνική συμμετοχή σε φάιναλ-φορ

\nΈνα χρόνο μετά το “χρυσό” Ευρωμπάσκετ, το “νερό” είχε ήδη “μπει στο αυλάκι” για περισσότερες επιτυχίες καθώς η δυναμική του μπάσκετ στην Ελλάδα αυξήθηκε στο κατακόρυφο.\n\nΗ υλοποίηση αυτών των προσδοκιών δεν θα μπορούσε παρά να έρθει μέσω του μεγάλου Άρη ο οποίος είχε ήδη δώσει τα προηγούμενα χρόνια κάποια δείγματα με αποκορύφωμα την πρόκριση στα ημιτελικά του Κόρατς το 1985.\n\nΜε την ομάδα να έχει τον βασικό κορμό (Γκάλης, Γιαννάκης, Φιλίππου, Ρωμανίδης) σταθερό και με καθοδηγητή τον νεαρό και φιλόδοξο Γιάννη Ιωαννίδη οι συνθήκες για μια μεγάλη πορεία στην Ευρώπη φάνταζαν ιδανικές.\n\nΑξίζει να σημειωθεί ότι εκείνη η χρονιά ήταν η πρώτη που καθιερώθηκε ο θεσμός του Φάιναλ-φορ και έχει μείνει έτσι έως σήμερα.(πριν γινόταν απλά ένας τελικός σε μια προκαθορισμένη έδρα).\n\nΗ διαφορά ήταν ότι τότε συμμετείχαν 8 ομάδες που έπαιζαν όλες μεταξύ τους εντός-εκτός έδρας και οι 4 πρώτες πήγαιναν στην τελική φάση που ήταν φυσικά το Φάιναλ-φορ το οποίο θα διεξαγόταν σε μια συγκεκριμένη πόλη.Ο Άης ήταν μια από αυτές.\n

Πορεία-όνειρο και οι “Άγιες Πέμπτες”…

\nΗ πρώτες μάχες του πρωτόπειρου Άρη απέναντι στα παραδοσιακά “μεγαθήρια” ήταν το κεντρικό θέμα όλης της Ελλάδας.Επειδή οι αγώνες γινόντουσαν Πέμπτη, εκείνη την ημέρα στην Θεσσαλονίκη γινόταν κάτι σαν “ανεπίσημη αργία”, με τα θέατρα και τους κινηματογράφους να μην ανοίγουν την ώρα που έπαιζε ο Άρης.Ήταν άλλωστε περιττό αφού σχεδόν κανείς δεν θα άφηνε την παρέα των Γκάλη-Γιαννάκη για να δει κάτι άλλο…\n\nΣτα προκριματικά ο Άρης είχε αποκλείσει με δύο νίκες την Ελβετική Πιγί, νικώντας την με σκορ 127-125 εκτός έδρας και 113-94 μέσα στο Αλεξάνδρειο.Στην τελική φάση των “8” θα αντιμετώπιζε την πανίσχυρη Τρέισερ (των Μάκαντου, Ντ’αντόνι, Μενεγκίν και κάτοχο του τίτλου την προηγούμενη χρονιά), την “αυτοκράτειρα” του Ισραήλ Μακάμπι Τελ Αβίβ, την Ισπανική Μπαρτσελόνα, την Γιουγκοσλάβικη Παρτιζάν Βελιγραδίου(των νεαρών Ντίβατς, Τζόρτζεβιτς,Πάσπαλιε και πολλών ακόμα…), την Γαλλική Ορτέζ, την Δυτικογερμανική Σατούρν Κολωνίας και την αδύναμη Ντεν Μπος από την Ολλανδία.\n\nΟ δρόμος ήταν πολύ δύσκολος λοιπόν για να μπει η ομάδα της Θεσσαλονίκης στην πρώτη τετράδα.Κι όμως η ίδια διέψευσε όλα τα προγνωστικά…\n\nΟ Άρης τερμάτισε στην 2η θέση έχοντας απολογισμό 9 νίκες και 5 ήττες πετυχαίνοντας εντυπωσιακούς θριάμβους όπως στο Αλεξάνδρειο με την Παρτίζαν (96-87), την Τρέισερ Μιλάνο (120-95),= και τη Μακάμπι(93-77).\n\nΠέτυχε επίσης και ιστορική νίκη στην Ισπανία επί της Μπαρτσελόνα με 88-89 ενώ ο Γκάλης αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 479 πόντους(34 πόντους μ.ο.!!)\n \n\n

Γάνδη:απειρία, Ιωαννίδης και 4η θέση…

\nΣτην Γάνδη ο Άρης ταξίδεψε με ενθουσιασμό που ενισχυόταν από τους 5000 φίλους του που τον ακολούθησαν.Η απειρία όμως από τέτοιες διοργανώσεις φάνηκε πριν καν ο Άρης πατήσει το παρκέ του Flanders Expo(έτσι ονομαζόταν το γήπεδο).\n\nΟ Ιωαννίδης, που είχε μεγάλο μερίδιο στην επιτυχημένη πορεία ου Άρη, στην ουσία απομόνωσε τους παίκτες του και τους απαγόρευσε να επικοινωνούν με τον οποιονδήποτε φορτώνοντας του με άγχος σαν να μην υπήρχε “αύριο”.\n\nΑυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ένιωθαν όλοι το “βαρύ φορτίο” που κουβαλούσαν, έδρασε καταλυτικά στον τομέα “ψυχολογία”. Όταν μάλιστα ο αντίπαλος ήταν η έμπειρη Τρέησερ, τα πράγματα δυσκόλευαν περισσότερο.\n\nΟ Άρης πάντως έδωσε μια μεγάλη μάχη αλλά ηττήθηκε με 90-84, ενώ στον μικρό τελικό ηττήθηκε από την νεαρή ομάδα της Παρτιζάν που έδειξε να θέλει πιο πολύ την 3η θέση από τον απογοητευμένο Άρη.\n\nΟι φίλαθλοι του Άρη αλλά και όλης της Ελλάδας, δεν είναι υπερβολικό να πούμε ότι έκλαιγαν για αυτές τις δύο ήττες όμως το ελληνικό μπάσκετ είχε ήδη ανέβει ένα ακόμα σκαλοπάτι προς τις μελλοντικές επιτυχίες και καταξιώσεις που θα ερχόντουσαν…\n

Mε τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τ’άλλα παιδιά…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=FwjQD2PqODc?w=728\n

O δρόμος προς την Γάνδη…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=U3G_2epK5Bs?w=728\n\n

Παύλος Γιαννακόπουλος, ο “μεγάλος” κοντός…

Παύλος Γιαννακόπουλος, ο "μεγάλος" κοντός...

\n\nΤην σημερινή εποχή, σε μια περίοδο κρίσης, είναι λογικό ο κάθε παράγοντας που θέλει να ασχοληθεί με τον χώρο του αθλητισμού και να επενδύσει σε κάποια ομάδα, να έχει την “απαίτηση” να βγαίνει κερδισμένος όσον αφορά το χρήμα.\n\nΚατά το παρελθόν όμως υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι πραγματικά δεν έβαλαν σε πρώτη μοίρα κάτι τέτοιο, αλλά θέλησαν να συνεισφέρουν στην ομάδα της “καρδιάς τους”, όπου και να κατέληγε αυτό.\n\nΧαρακτηριστική και πρόσφατη περίπτωση είναι αυτή του μεγάλου και αξιοσέβαστου Παύλου Γιαννακόπουλου, ιδιοκτήτη της ΒΙΑΝΕΞ μαζί με τα δύο αδέρφια του Θανάση και Κώστα,της μεγαλύτερης φαρμακοβιομηχανίας στην Ελλάδα\n

Στον ΠΑΟ από το ’70…

\nΗ αγάπη του για τον Παναθηναϊκό ξεκίνησε έμπρακτα από το 1972 όταν πρωτοασχολήθηκε με το σωματείο, ενώ το 1973.κλέχθηκε πρόεδρος του Παναθηναϊκού Συναγερμού διεκδικώντας μαζί με άλλα στελέχη την ηγεσία του Παναθηναϊκού.\n\nΤο 1979 τη χρονιά που η ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού έγινε επαγγελματική και ανεξαρτοποιήθηκε διοικητικά από τον ερασιτεχνικό σώμα ο Παύλος Γιαννακόπουλος δεν κατάφερε να εισχωρήσει στη διοίκηση της ΠΑΕ καθώς ο Γιώργος Βαρδινογιάννης απέκτησε το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών.\n\nΑπό το 1987 έως το 1997 υπήρξε πρόεδρος όλων των ερασιτεχνικών τμημάτων του Παναθηναϊκού. Από το 1992 η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού αυτονομήθηκε και αυτή ως επαγγελματική ανέλαβε τη διοίκησή της σε συνεργασία με τον αδερφό του Θανάση Γιαννακόπουλο.\n\n

Παύλος & Θανάσης Γιαννακόπουλος
Παύλος & Θανάσης Γιαννακόπουλος
\n

Η αναγέννηση του μπασκετικού ΠΑΟ.

\nΤο 1992, όντας πια στα μπασκετικά δρώμενα 5 χρόνια, αποφάσισε να φτιάξει έναν πανίσχυρο μπασκετικό Παναθηναϊκό, βλέποντας παράλληλα την απήχηση που είχε στο ευρύ κοινό το άθλημα μετά την επιτυχία του 1987.\n\nΦτιάχνει μια “μικτή” Ευρώπης, αγοράζοντας τους Γκάλη, Κόμαζετς, Σοκ, Βράνκοβιτς και πολλούς ακόμα χρήσιμους παίκτες.Αυτόματα ανεβάζει τον ΠΑΟ(που την προηγούμενη χρονιά είχε τερματίσει 8ος…) πολλά σκαλοπάτια επάνω.\n

Τα πρώτα δύσκολα χρόνια, η δικαίωση και ο “Μεσσίας” Ντομινίκ…

\nΜέχρι το 1996 πάντως είχε κατακτήσει μόνο ένα κύπελλο Ελλάδας ενώ σε 2 Φάιναλ Φορ Πρωταθλητριών(1994,1995) ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό του Κόκκαλη στα ημιτελικά.\n\n

Ο hall-of-famer του NBA, Ντομινίκ Γουίλκινς σηκώνει το κύπελλο της Ευρωλίγκα με τη φανέλα του ΠΑΟ
Ο hall-of-famer του NBA, Ντομινίκ Γουίλκινς σηκώνει το κύπελλο της Ευρωλίγκα με τη φανέλα του ΠΑΟ
\n\nΤελικά το 1996 πραγματοποιεί ίσως την μεγαλύτερη μεταγραφή στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ(ίσως και του ευρωπαϊκού)με την έλευση του σούπερσταρ των Χοκς Ντομινίκ Ουίλκινς.\n\nΗ επένδυσή του δικαιώνεται καθώς την ίδια χρονιά παίρνει την πρώτη Ευρωλίγκα στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.\n\nΤο νερό είχε ήδη μπει στο αυλάκι.\n\nΚατακτά άλλες 5 φορές την Ευρωλίγκα (2000, 2002, 2007, 2009, 2011) ενώ από το 1998 κάνει την ομάδα σχεδόν μόνιμη πρωταθλήτρια Ελλάδας με μεγάλα ονόματα να “παρελαύνουν” επί προεδρίας του ( Μποντιρόγκα, Ράτζα, Τζεντίλε, Ρέμπρατσα, Διαμαντίδης, Κάτας και πολλοί ακόμα…).\n\n \n

“Άσχετος” από μπάσκετ και Μάτζικ Τζόνσον στον ΠΑΟ…

\nΑκούγοντας τα παραπάνω θα υπέθετε κάποιος ότι ο Γιαννακόπουλος γεννήθηκε με μια μπάλα μπάσκετ στην κούνια.Και όμως αυτό δεν είναι καθόλου μα καθόλου αλήθεια…Αρκεί να διαβάσετε το παρακάτω περιστατικό…\n\nΕν έτει 1987, ένα βράδυ στο Hilton είπε στον τότε προπονητή Ρίτσαρντ Ντουξάιρ:\n

“Θέλω να μου φέρεις ένα μεγάλο όνομα από το ΝΒΑ”

\nγια να πάρει την απάντηση:\n

“Θα βρούμε κάποιον καλό παίκτη να μας βοηθήσει”.

\nΟ Παύλος συνέχισε λέγοντας με αρκετό ενθουσιασμό:\n

“Ξέρεις ποιόν θέλω; Έναν που είδα στην τηλεόραση, στο all star game, να δεις πως τον έλεγε ο Συρίγος…”

\nΟ Ντουξάιρ άρχισε να του αναφέρει ορισμένα ονόματα από εκείνον τον αγώνα, αλλά ο Παύλος του έλεγε:\n

“Όχι, όχι, πως τον έλεγε, πως τον έλεγε, Μα.., Ματζ..”

\nΈκπληκτος ο Ντουξάιρ του είπε:\n

“Μη μου πεις τον Μάτζικ Τζόνσον;”

\nγια να αναφωνήσει ο Παυλάρας:\n

“Μπράβο, αυτόν!”

\nΌπως ήταν αναμενόμενο ο Ντουξάιρ εξήγησε στον Παύλο ότι για να πάρει αυτόν τον παίκτη δεν φτάνει ούτε ένα εργοστάσιο για να του δώσει και ότι ο συγκεκριμένος δεν έρχεται με τίποτα…\n\n

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος με το 1ο κύπελλο Ευρωλίγκα το 1996
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος με το 1ο κύπελλο Ευρωλίγκα το 1996
\n

“Μεγάλος” άνθρωπος…

\nΣαν παράγοντας νομίζω ότι δείξαμε την αξία του.Σαν άνθρωπος όμως μπορούμε να πούμε ότι ήταν ακόμα “μεγαλύτερος”.Ας θυμηθούμε μερικά μόνο γεγονότα τα οποία είναι ξέχωρα από τις αγαθοεργίες που κάνει μέσω της φαρμακευτικής του εταιρείας…\n

    \n

  1. έδωσε όλο το πλάσμα αίματος στο νοσοκομείο “Τζάνειο” το 1981 στην τραγωδία της θύρας 7
  2. \n

  3. ανέλαβε έξοδα για την νοσηλεία του Αττίλιο(ιστορικός οπαδός του Ολυμπιακού με την θρυλική τρομπέτα) όταν αυτός ήταν άρρωστος
  4. \n

  5. ανέλαβε τα έξοδα νοσηλείας του άτυχου Μπόμπαν Γιάνκοβιτς(παίκτη του Πανιωνίου με τον γνωστό τραυματισμό στο κεφάλι)
  6. \n

\n

Άντρας που παραδεχόταν τα λάθη του

\nΣαν άνθρωπος παρορμητικός και παθιασμένος έκανε και κάποια λάθη όταν το 1996 στον 3ο ημιτελικό ΠΑΟ-Πανιωνίου μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και επιτέθηκε φραστικά στον διαιτητή Κορομηλά.\n\nΟ ίδιος πάντως λίγο μετά, σαν σωστός άνθρωπος που αναγνωρίζει τα λάθη του είπε:\n

“Μεγαλύτερο λάθος από αυτό που έκανα στον αγώνα με τον Πανιώνιο, σε βάρος του διαιτητή Kορομηλά, δεν έκανα ποτέ άλλοτε στη ζωή μου!\n\nΤο ξέρω, το παραδέχομαι, με βασάνισε πολύ… Η μεγάλη μου γκάφα ήταν που συμπεριφέρθηκα τόσο άσχημα στον Kορομηλά.\n\nΓι’ αυτό και του ζήτησα συγγνώμη!\n\nΧάλασα το προφίλ μου και έδωσα ταυτόχρονα αφορμή σε εκείνους που θέλουν να βλάψουν τον Παναθηναϊκό και το μπάσκετ”

\nΕπίσης, παραδέχτηκε ότι έπρεπε να πάρει καλύτερη θέση στην κόντρα Γκάλη-Πολίτη το 1995 (στον αγώνα Αμπελόκηποι-ΠΑΟ ο Πολίτης δεν ξεκίνησε τον Γκάλη πεντάδα, ο τελευταίος έφυγε από το γήπεδο σαν αντίδραση και ήταν η αρχή του τέλους της καριέρας του…), κατά την διάρκεια της οποίας πάντως είχε επισκεφτεί ο ίδιος τον Γκάλη σπίτι του για να μιλήσουν για το θέμα…\n

Ο Πάυλος σοφέρ…

\n

Ο Παύλος Γιαννακόπουλος με τον γιο του Δημήτρη, σημερινό πρόεδρο του ΠΑΟ, σε παιδική ηλικία
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος με τον γιο του Δημήτρη, σημερινό πρόεδρο του ΠΑΟ, σε παιδική ηλικία
\n\nΘα κλείσουμε αυτό το μινι-αφιέρωμα με μια ιστορία-μαρτυρία πριν από σχεδόν 20 χρόνια. Τότε ένας νεαρός δημοσιογράφος βρέθηκε στο κλειστό της Γλυφάδας για να πάρει συνέντευξη από τον Ζάρκο Πάσπαλιε που είχε έρθει μεταγραφή από τον Ολυμπιακό.\n\nΤελικά ο Ζάρκο αρνήθηκε και ο δημοσιογράφος ήταν έτοιμος να αποχωρήσει. Εκείνη την στιγμή συναντήθηκε τυχαία με τον Παύλο, ο οποίος αφού έμαθε τι έγινε, του ζήτησε συγγνώμη εκ μέρους του Σέρβου και επέμεινε να τον γυρίσει ο ίδιος στα γραφεία της εφημερίδας που εργαζόταν(!!!).\n\nΈτσι και έγινε…Ο Παύλος έγινε σοφέρ ενός νεαρού δημοσιογράφου…\n\nΝομίζω ότι μετά και αυτήν την αναφορά σας καλύψαμε απόλυτα ως προς το τι εστί ο Παύλος Γιαννακόπουλος…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wgdXndp6sTE?w=728\n\n

NBA JAM (1993)

NBA JAM (1993)

\n

Ανυποψίαστος πιτσιρικάς, 21 χρόνια πριν…

\nΠριν 20 και πλέον χρόνια, στο μακρινό 1994, μετά την επιτυχία στις εισαγωγικές εξετάσεις για το γυμνάσιο, ο παππούς μου (ας αναπαύεται εν ειρήνη) μου έκανε δώρο την πρώτη μου (και τελευταία, όπως έμελλε) παιχνιδοκονσόλα.\n\nΤο Mega Drive της SEGA, σε κόντρα με όλους τους φίλους και γνωστούς που είχαν SNES της Nintendo…  Κάποτε, λίγες εβδομάδες αργότερα, επιστρέφει σπίτι ο πατέρας μου και μου λέει:\n

«Κοίτα, αυτό όμως δεν θα το χαλάσεις! Εκτός ότι είναι ακριβό, μου είπαν ότι είναι και καλό…»

\nNBA JAM. Έτος παραγωγής 1993, τιμή: 27.000 δραχμές . Μεγάλο «λάθος» πατέρα… :-)\n\n

NBA JAM
NBA JAM
\n

Έρωτας με την πρώτη ματιά και ολικός ενθουσιασμός!

\nΉταν η πρώτη επίσημη γνωριμία μου με τον μαγικό κόσμο. Και απ’ ότι κατάλαβα και αργότερα πολλών ακόμη παιδιών της ηλικίας 30-35 σήμερα…\n\nΤην επόμενη μέρα, και μην έχοντας παίξει το πρώτο παιχνίδι, έμαθα από συμμαθητές ότι υπάρχουν κωδικοί\n

«για να βγαίνει ένας πιτσιρικάς ή ο Bill Clinton(!!!). Οι κωδικοί αυτοί ήταν το “AIR” και “ARK”».

\nΕπίσης\n

«θα έχεις “άπειρο turbo” αν στην οθόνη πριν τον αγώνα πατήσεις το κουμπί 7 φορές και μετά όλα τα άλλα μαζί».

\nΠεριττό να πω ότι όλα αυτά ίσχυαν και με τα παραπάνω!!\n\n

NBA JAM - Με ειδικούς κωδικούς μπορούσες να επιλέξεις το τότε Προεδρικό ζεύγος των ΗΠΑ, Μπιλ & Χίλαρυ Κλίντον!
NBA JAM – Με ειδικούς κωδικούς μπορούσες να επιλέξεις το τότε Προεδρικό ζεύγος των ΗΠΑ, Μπιλ & Χίλαρυ Κλίντον!
\n

Ανατρεπτικό Gameplay

\nΤο παιχνίδι ουσιαστικά ήταν αγώνας 2 εναντίον 2 σε όλο το γήπεδο. Περιείχε και τις 27 ομάδες του ΝΒΑ (1993) και σχεδόν όλα τα μεγάλα αστέρια.\n\n

NBA JAM - Οθόνη Επιλογής Ομάδας
NBA JAM – Οθόνη Επιλογής Ομάδας
\n\nΔεν θα ξεχάσω ότι αφού πειραματίστηκα λίγο με τα options έψαξα όλα τα ρόστερ για να βρω τον… μεγάλο. Δεν υπήρχε δυστυχώς.\n\nΚαι για κάποιο λόγο επίσης, η SEGA φρόντισε να μην έχει τον Barkley στους Suns, σε αντίθεση με τη Nintendo… τι να σε κάνω ρε Majerle?\n\nΥπήρχε η επιλογή κωδικού για να ξεκινήσεις μια δική σου «πορεία προς τη δόξα», παίζοντας με όλες διαδοχικά τις ομάδες από τη χειρότερη (Timberwolves ή Mavericks) προς την καλύτερη (Bulls). Επίσης ο παίκτης μπορούσε να παίζει παιχνίδια με τυχαίους αντιπάλους.\n\nΤα πιο εντυπωσιακά στοιχεία του παιχνιδιού ήταν ότι…\n

    \n

  1. Δεν υπήρχαν κανόνες, απλά σπρώχναμε τους αντιπάλους και φεύγαμε στον αιφνιδιασμό όπου…
  2. \n

  3. Καρφώναμε με κάθε πιθανό και κυρίως απίθανο τρόπο. Κάρφωμα νίντζα, 720 μοιρών, επλικοπτεράκια, hammers, ανάποδα, με το εκφωνητή να φωνάζει ως άλλος ταρζάν ή αναφωνούσε: boom shaqalaka!!,
  4. \n

  5. Η μπασκέτα έσπαγε στο πρώτο κάρφωμα στην 4η περίοδο (αν σε όλο τον υπόλοιπο αγώνα μόνο καρφώναμε).
  6. \n

\n \n

Τα αστέρια του NBA

\nΣτον επόμενο πίνακα παρατίθενται όλες οι ομάδες με τους παίχτες τους.\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

\n

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΑΙΚΤΕΣ
ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ Atlanta Hawks Dominique Wilkins και Stacey Augmon
Boston Celtics Dee Brown και Robert Parish
Charlotte Hornets Larry Johnson και Alonzo Mourning
Chicago Bulls Scottie Pippen και Horace Grant
Cleveland Cavaliers Mark Price και Brad Daugherty
Detroit Pistons Isiah Thomas και Bill Laimbeer
Indiana Pacers Reggie Miller και Derrick McKey
Milwaukee Bucks Brad Lohaus και Blue Edwards
Miami Heat Rony Seikaly και Harold Miner
New Jersey Nets Derrick Coleman και Kenny Anderson
New York Knicks Patrick Ewing και John Starks
Orlando Magic Nick Anderson και Scott Skiles
Philadelphia 76ers Clarence Weatherspoon και Jeff Hornacek
Washington Bullets Tom Gugliotta και Harvey Grant
ΔΥΤΙΚΗ Dallas Mavericks Derek Harper και Jim Jackson
Denver Nuggets Dikembe Mutombo και LaPhonso Ellis
Golden State Warriors Tim Hardaway και Chris Mullin
Houston Rockets Hakeem Olajuwon και Vernon Maxwell
Los Angeles Clippers Danny Manning και Ron Harper
Los Angeles Lakers James Worthy και Vlade Divac
Minnesota Timberwolves Christian Laettner και Chuck Person
Phoenix Suns Charles Barkley (Dan Majerle) και Kevin Johnson
Portland Trail Blazers Clyde Drexler και Terry Porter
Sacramento Kings Wayman Tisdale και Mitch Richmond
San Antonio Spurs David Robinson και Sean Elliott
Seattle SuperSonics Shawn Kemp και Detlef Schrempf
Utah Jazz Karl Malone και John Stockton

\n \n\nΑπό τη στιγμή που ο Jordan δεν υπήρχε, αγαπημένες ομάδες (εκτός από τους Bulls) ήταν οι Sonics και οι Knicks. Και οι πιο δύσκολες στο να τις κερδίσω οι Rockets και οι Hornets κυρίως λόγω άμυνας, ξύλου δηλαδή!\n\nΌμως ο μη ρεαλισμός του παιχνιδιού ήταν το στοιχείο που αυτομάτως το εκτόξευσε και το τοποθέτησε στην κατηγορία «All-time classic» των 90’s. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τα:\n

“he’s heating up”,\n\n”Boom shaqalaka”,\n\n“he’s on fire”,\n\n“from downtown”

\nκαι άλλα πολλά…\n\nΗ συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή σε όλους μας. NBA JAM Tournament Edition, NBA JAM Extreme και άλλοι παρόμοιοι τίτλοι. Σαν το πρωτότυπο όμως… δεν…\n\n

NBA JAM - Boom Shakalaka!
NBA JAM – Boom Shakalaka!
\n\nΥΓ. 1. Ευχαριστώ το Γιώργο Κ. που μου άνοιξε τότε τα μάτια φέρνοντας μου ό,τι υπήρχε σε κωδικούς από περιοδικά όπως PC Master, User κ.α. Ωραίες εποχές.\n\nΥΓ. 2. Ένα μήνα αργότερα, θα ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που ξενυχτούσα επίτηδες για να δω τους τελικούς του 1994 μεταξύ των Orlando Magic του Shaq και του Penny και των Houston Rockets του τεράστιου Hakeem. Ο παππούς με κάλυψε και τις 2 φορές που έγινε αυτό. Όχι δηλαδή πως οι γονείς μου δεν το είχαν καταλάβει…\n\nΥΓ. 3. Πριν λίγο καιρό, βρήκα στο πατρικό την παλιά κονσόλα και το παιχνίδι… η πολλή σκόνη δεν εμπόδισε το χρόνο να γυρίσει 21 χρόνια πίσω….\n

\n

Εξώφυλλα Παιχνιδομηχανών

\n\n

\n

Gameplay

\nSuper Nintendo:\nhttps://www.youtube.com/watch?v=AxnQByyqj2M?w=728\n\nSega Genesis:\nhttps://www.youtube.com/watch?v=t7xdpVjpMys?w=728\n\n

Πανιώνιος μπάσκετ. Τι να θυμηθώ τι να ξεχάσω…

Πανιώνιος μπάσκετ. Τι να θυμηθώ τι να ξεχάσω...

\n\nΤο ελληνικό μπάσκετ, το οποίο έχει χαρίσει τόσες επιτυχίες στην χώρα, είχε πάντα κάποιες ομάδες που ξεχώριζαν και το βοήθαγαν στο να ανεβαίνει όλο και ψηλότερα.\n\nΟλυμπιακός, ΠΑΟ, Άρης, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Πανιώνιος ήταν πάντα στην “πρώτη γραμμή”, είτε για τους τίτλους που κατακτούσαν στην Ευρώπη, είτε για τα ταλέντα που προσέφεραν στον χώρο αυτόν, είτε για απλές στιγμές που έμειναν στις μνήμες όλων των μπασκετόφιλων και όχι μόνο.\n\nΟ υποβιβασμός του Πανιωνίου στην Α2 λοιπόν δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος καθώς η ομάδα της Νέας Σμύρνης είχε σημαντικό ρόλο στα μπασκετικά τεκταινόμενα.\n

Πανιώνιος. Ένα προδιαγεγραμμένο τέλος…

\nΌταν μια τόσο ιστορική ομάδα υποβιβάζεται είναι σίγουρο ότι πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί έφτασε ως εκεί.Στην περίπτωση του Πανιωνίου από το καλοκαίρι είχε φανεί ότι η κατάσταση μπορούσε να οδηγηθεί σε αυτό το σημείο.\n\nΗ μη εξασφάλιση άδειας λίγο πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα κόντεψε να ρίξει το σωματείο στην Β εθνική πριν καν ξεκινήσει το πρωτάθλημα.\n\nΣκοπός του άρθρου δεν είναι να ψάξει για τους “ενόχους” απλά ως μόνο σχόλιο που μπορούμε να κάνουμε είναι το γεγονός ότι δεν υπήρξε οργάνωση και ευελιξία σε διοικητικό επίπεδο ώστε να εξασφαλιστούν τα απαραίτητα.Αυτό έγινε τελικά αλλά το κακό είχε ήδη γίνει…\n\nΗ ομάδα φτιάχτηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή ενώ τις πρώτες αγωνιστικές κατέβαινε στους αγώνες με εφήβους.\n\nΜε “μπαλώματα” όμως δεν μπορεί κανείς να επιβιώσει και έτσι το τέλος της χρονιάς βρήκε τον Πανιώνιο τελευταίο και υποβιβασμένο στην Α2 μετά από 35 χρόνια(1980 ήταν η τελευταία φορά που αγωνίστηκε στην Β εθνική, καθώς τότε δεν υπήρχε Α2).\n

Ο “Μπέμπης” του ελληνικού μπάσκετ

\nΗ συμβολή που είχε ο Πανιώνιος στο ελληνικό μπάσκετ είναι τεράστια και ας μην έχει να κάνει με τίτλους και πρωταθλήματα.Μιλάμε για μια ομάδα που κατά καιρούς αναδείκνυε από τα φυτώρια της ταλέντα που έγραψαν την δική τους ιστορία.\n\n

Πανιώνιος - Φάνης Χριστοδούλου
Πανιώνιος – Φάνης Χριστοδούλου
\n\nΧαρακτηριστικότερο παράδειγμα δεν θα μπορούσε να μην είναι ο Φάνης Χριστοδούλου, ο μεγάλος “μπέμπης” που ήταν στέλεχος της “χρυσής” εθνικής ομάδας του 1987 αλλά και “πιστός στρατιώτης” του συλλόγου για 14 χρόνια(1983-1997).\n\nΠαίκτης που μπορούσε να αγωνιστεί σε όλες τις θέσεις αλλά και λάτρης των καταχρήσεων(τσιγάρο, φαγητό) που πιθανόν χωρίς αυτές να είχε γίνει ο πρώτος Έλληνας που θα αγωνιζόταν στον “μαγικό κόσμο” του NBA.\n\nΆλλωστε, το 1989 επιλέχθηκε από τους Ατλάντα Χωκς στο νούμερο 96 του ντραφτ αλλά ποτέ δεν πήρε τη μεγάλη απόφαση. Δεν ήταν λίγο αυτοί που τον συνέκριναν(έως ένα βαθμό βέβαια…)με τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ.\n \n

Το “καυτό’ Αρτάκης

\nΠέρα από τις ομάδες που είχε κατά καιρούς, αξίζει να αναφερθεί και ένα ακόμα μεγάλο “όπλο” που είχε ο Πανιώνιος και δεν ήταν άλλο από το γήπεδο που βρίσκεται στην οδό Αρτάκης, στη Νέα Σμύρνη.\n\nΈνα κλειστό καθαρά μπασκετικό στο οποίο πολλές φορές “δεινοπάθησε” η μεγάλη ομάδα του Άρη την δεκαετία του ’80 καθώς και οι μετέπειτα μεγάλες ομάδες του Ολυμπιακού και του ΠΑΟ την δεκαετία του ’90.\n\nΟ κόσμος αρκετά συχνά γέμιζε το γήπεδο καθώς κάθε αγώνας του Πανιωνίου σήμαινε “γενικό συναγερμό” για την μπασκετική Νέα Σμύρνη.\n

Οι φοβερές επιλογές Αμερικάνων, τα ταλέντα και άλλοι…

\nΌπως είπαμε ο Πανιώνιος προσέφερε σημαντικούς αθλητές στον χώρο του μπάσκετ.\n\nΠέραν του Χριστοδούλου από την ομάδα της Νέας Σμύρνης αναδείχτηκαν οι Νίκος Λινάρδος, Γιώργος Καράγκουτης, Γιώργος Καλαϊτζής, Στράτος Περπέρογλου, Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς(γιος του αδικοχαμένου Μπόμπαν), Βασίλης Κικίλιας και πολλοί ακόμα σημαντικοί αθλητές.\n\nΑυτοί κατά καιρούς πλαισιώνονταν από φοβερούς Αμερικάνους καθώς ο Πανιώνιος πάντα έκανε καλές επιλογές σ’αυτόν τον τομέα.Μερικά παραδείγματα αποτελούν οι Τζον Χάτσον, ο Χένρι Τέρνερ, ο Μπάιρον Ντίνκινς και ο Φράνκι Κινγκ.\n\nΤέλος στην ομάδα αγωνίστηκαν κατά καιρούς μεγάλες μορφές όπως οι Παναγιώτης Γιαννάκης, Τάκης Κορωναίος, Ζάρκο Πάσπαλι και ο αείμνηστος Μπόμπαν.\n

Highlights…

\nΩς επίλογο, μαζί με την ευχή η ιστορική αυτή ομάδα να επανέλθει δυναμικά στο προσκήνιο, ας θυμηθούμε μερικές στιγμές της που έμειναν στο “πάνθεον” του ελληνικού μπάσκετ για διάφορους λόγους…\n

1990:ο διασυρμός της ΤΣΣΚΑ

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=TxJ6Brq9IwI?w=728\n

1991:Κατάκτηση κυπέλλου απέναντι στον μεγάλο ΠΑΟΚ

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=cRpzHY1BUAA?w=728\n

1993:Η νικητήρια τάπα του Τέρνερ στον Γκάλη

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=7YwhFKfm1mo?w=728\n

1993:Το δράμα του Γιάνκοβιτς…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=tdP7ybWPI1k?w=728\n

1994:η μεγάλη νίκη επί της Μακάμπι στο Γιαντ Ελιάου που έδωσε πρόκριση στους “4” του Κόρατς…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=HhTapebn3gw?w=728\n

1999:ημιτελικό Κόρατς απέναντι στην Μπαρτσελόνα…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=2aBHNDJO7Rg?w=728\n\n

Το γλέντι της πρόκρισης του Ολυμπιακού σε φωτογραφίες

Το γλέντι της πρόκρισης του Ολυμπιακού σε φωτογραφίες

 \n \n \nΗ μεγάλη πρόκριση του Ολυμπιακού στο Final 4 της Μαδρίτης εορτάστηκε με τον… παραδοσιακό τρόπο.\n\nΣύσσωμη η ομάδα των “ερυθρόλευκων” βρέθηκε σε νυχτερινό μαγαζί της παραλιακής (Frangelico) και τα “έσπασε”.\n\nΤην παράσταση έκλεψε ο Μπρεντ Πέτγουεϊ, ο οποίος ανέβηκε στην πίστα και ερμήνευσε με τον δικό του τρόπο γνωστές επιτυχίες.\n\n\n\n\n\n\n\n\n \n \n \n\n\n\n\n\n\n\n\n\n \n \n \n\n\n\n\n\n\n\n\n\n \n \n \n\n\n\n\n\n\n\n\n\n\n(Πηγή: pamesports.gr)\n \n

ΠΑΟ 1996.Πάντα θα έχουμε το Παρίσι…

ΠΑΟ 1996.Πάντα θα έχουμε το Παρίσι...

\n \nΟλυμπιακός και ΠΑΟ έχουν κατακτήσει έως σήμερα 9 φορές την Ευρωλίγκα (3 και 6 αντίστοιχα).Ωστόσο, ανεξάρτητα την ομάδα που υποστηρίζει ο κάθε Έλληνας, η πρώτη φορά για τα ελληνικά χρώματα ήταν στις 11 Απριλίου του 1996 και σίγουρα “μένει” στο μυαλό σαν η πρώτη εμπειρία.Ειδικά όταν ο τόπος που συνέβη αυτό λέγεται Παρίσι ή “Πόλη του Φωτός”, όπου κυριολεκτικά το ελληνικό μπάσκετ “είδε το φως του”.\n

Αποτυχημένες απόπειρες και “Μεσσίας” Ντομινίκ

\nΗ Ελλάδα θα μπορούσε να έχει κατακτήσει το “ιερό δισκοπότηρο” νωρίτερα αλλά δεν τα κατάφερε λόγω απειρίας ή ατυχίας αν θέλετε. Χαρακτηριστικές ήταν οι περιπτώσεις του Άρη το 1989 και ο ημιτελικός με την Μακάμπι (όπου ο Άρης κέρδιζε 68-60 μέχρι που ο Γιαννάκης να τσακωθεί με τον συγχωρεμένο Μαγκί και το επεισόδιο αυτό να αποσυντονίσει τον Άρη που τελικά ηττήθηκε 99-86), του ΠΑΟΚ το 1993(στον ημιτελικό με την Μπενετόν στο ΣΕΦ που έχασε με καλάθι στην εκπνοή) και ο Ολυμπιακός το 1994(ήττα στον τελικό από το αουτασάιντερ Μπανταλόνα με τον Τάρπλευ να μην βοηθάει καθόλου).\n\nΗ τύχη και η μοίρα χρωστούσε λοιπόν στην Ελλάδα αυτήν την κατάκτηση.Ο μεγάλος σταρ του NBA Ντομινίκ Ουίλκινς που ήρθε το καλοκαίρι στον ΠΑΟ έμελλε να είναι αυτός που θα αποτελούσε τον “Μεσσία” για το ελληνικό μπάσκετ και θα ολοκλήρωνε αυτό που άφησαν στην μέση οι προηγούμενες περιπτώσεις.\n

“Πύργος του Άιφελ” ο Βράνκοβιτς…

\n

Ντομινίκ Γουίλκινς - Στόγιαν Βράνκοβιτς
ΠΑΟ 1996.Πάντα θα έχουμε το Παρίσι…
\n\nΦυσικά ο Ουίλκινς δεν κατέκτησε μόνος του την κορυφή.”Κλειδί” για να πραγματοποιηθεί αυτή η επιτυχία ήταν ο μεγάλος Στόγιαν Βράνκοβιτς.2 τάπες του έχουν μείνει στην ιστορία…Η πρώτη ήταν αυτή που “έριξε” στον Ρέμπρατσα στον 3ο προημιτελικό απέναντι στην Μπενετόν και έδωσε την νίκη-πρόκριση στην ομάδα του με 65-64 μέσα στην Ιταλία.\n\nΗ δεύτερη ήταν αυτή που τον άφησε για πάντα “στις καρδιές” των φιλάθλων και ήταν απέναντι στον Μοντέρο στον τελικό, όπου “μετατράπηκε” σε κατοστάρης προκειμένου να τον προλάβει.Ήταν 2 στιγμές που αν είχαν άλλη εξέλιξη πιθανόν το πρώτο πρωτάθλημα Ευρώπης να είχε χαθεί για άλλη μια φορά στις λεπτομέρειες…\n \n \n \n

Οι διαμαρτυρίες των “Καταλανών” και το κολλημένο χρονόμετρο

\nΤο “τριφύλλι” μπορούσε να έχει “καθαρίσει” την υπόθεση-νίκη πολύ νωρίτερα στον τελικό με την Μπαρτσελόνα αλλά πολλά απανωτά λάθη το έκαναν να χάσει μια διαφορά 13 πόντων που είχε πάρει 8 λεπτά πριν το τέλος.Φτάσαμε έτσι προς το τέλος με το ματς στην “κόψη του ξυραφιού”.\n\nΠρέπει να αναφέρουμε ότι στην μείωση της διαφοράς μέτρησαν και κάποια σφυρίγματα υπέρ των “Καταλανών” με αποκορύφωμα ένα καθαρό φάουλ στο 67-63 ένα λεπτό πριν το τέλος του αγώνα στον Οικονόμου που δεν σφυρίχτηκε με αποτέλεσμα στον αιφνιδιασμό να μειωθεί η διαφορά στον πόντο με γκολ-φάουλ του Γκαλιλέα.\n\nΣτην τελευταία φάση η Μπαρτσελόνα κλέβει την μπάλα με το χρονόμετρο να κολλάει στα 4,9″.Ο Μοντέρο είναι έτοιμος να σκοράρει ανενόχλητος αλλά εκεί εμφανίζεται ως “από μηχανής Θεός” ο Βράνκοβιτς και τον κόβει χαρίζοντας την κούπα στην Ελλάδα.Οι “Καταλανοί” διαμαρτυρήθηκαν ότι το κόψιμο ήταν αντικανονικό.Η αλήθεια είναι ότι η φάση ήταν οριακή ωστόσο αν το χρονόμετρο δεν είχε κολλήσει, ακόμα και να σκόραρε ο Μοντέρο το καλάθι θα ήταν εκπρόθεσμο.\n\nΣυνολικά λοιπόν η νίκη του ΠΑΟ ήταν πανάξια και αν χανόταν αυτό το κύπελλο θα ήταν μεγάλη αδικία για την ομάδα του Μάλκοβιτς, που “έγραψε” την πρώτη μεγάλη “χρυσή σελίδα” στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ σε συλλογικό επίπεδο.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ffWyVaAQZv8?w=728\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ycvSDtDjTsw?w=728\n \n

Πίπεν. Ο “Εφιάλτης” του Κούκοτς λόγω Κράουζε

Πίπεν. Ο "Εφιάλτης" του Κούκοτς λόγω Κράουζε

\n\nΤο να σταθεί ένας παίκτης από την Ευρώπη στον ”μαγικό κόσμο” του NBA ήταν πάντοτε πολύ δύσκολο. Ειδικά στην δεκαετία του ’90 όμως το να παίξει κάποιος στην άλλη άκρη του Ατλαντικού ήταν μεγάλο κατόρθωμα, καθώς εκείνη την εποχή αγωνιζόντουσαν πάρα πολλά από τα ”ιερά τέρατα”.\n\nΓια τον Κροάτη Τόνι Κούκοτς αυτό το ταξίδι, που έμελλε στην συνέχεια να τον καταξιώσει και να του χαρίσει τίτλους δίπλα στον Μάικλ Τζόρνταν, ξεκίνησε πριν καλά-καλά ”πατήσει” το πόδι του στο NBA…\n

Επιλογή του Γενικού Διευθυντή Τζέρι Κράουζε

\nΣτα χρόνια που αγωνιζόταν στην Ευρώπη ο Τόνι Κούκοτς ”έλαμπε” δίπλα σε άλλους μελλοντικούς αστέρες του NBA(π.χ. Ράτζα) με τα χρώματα της Γιουγκοπλάστικα με την οποία κατέκτησε 3 σερί Πρωταθλητριών(1989, 1990, 1991).\n\nΤο 1990 επελέγη στο ντραφτ από τον Γενικό Διευθυντή των Σικάγο Μπουλς, Τζέρι Κράουζε, αλλά ο ίδιος θέλησε να μείνει στην Ευρώπη μέχρι το 1993 για να ”ωριμάσει” περισσότερο μπασκετικά. Όπως είπαμε η επιλογή παικτών από την Ευρώπη δεν ήταν ακόμα συνηθισμένη…\n

Ο Κούκοτς στο μάτι του κυκλώνα!

\nΓια την κορυφαία ομάδα του NBA εκείνη την εποχή, η παραπάνω είδηση αποτελούσε και μίνι-έκπληξη. Αυτό όμως που προκάλεσε την οργή των Τζόρνταν-Πίπεν δεν ήταν το γεγονός ότι ο Κράουζε ήθελε να φέρει Ευρωπαίο.\n\nO Πίπεν που είχε εξελιχθεί σε σούπερσταρ-παίχτη, δεσμευόταν ακόμα με το αρχικό συμβόλαιο των $750,000 και προσπαθούσε να το επαναδιαπραγματευτεί ώστε να πάρει τα χρήματα που αναλογούσαν στην προσφορά του.\n\nΟ Κράουζε όμως ήταν ανένδοτος, καθώς οι Μπουλς ήταν μόλις $1.5 εκ. κάτω από το όριο του Salary Cup και ήθελε να κάνει χώρο για τον “άσημο” νεαρό Κούκοτς που έπαιζε στην Ιταλία και του έδινε “γη και ύδωρ” και κατά συνέπεια και μεγαλύτερο συμβόλαιο από τον Πίπεν, ο οποίος αν και σούπερσταρ πλέον, παρέμενε με το αρχικό.\n\nΟ Κράουζε, όπως γράψαμε στο άρθρο “Μάικλ Τζόρνταν-Τζέρι Κράουζε.Η Μεγάλη Κόντρα!“, ήταν “κόκκινο πανί” για τον Τζόρνταν και τους προσκείμενους σε αυτόν(πχ. Πίπεν) ήδη από το 1988, οπότε αυτό ήταν κάτι που το δίδυμο Τζόρνταν-Πίπεν δεν μπορούσε να το δεχτεί με τίποτα!!\n\nΧαρακτηριστική είναι η δήλωση του Μάικλ Τζόρνταν για το γεγονός:\n

“Ο Κράουζε φέρθηκε σαν πατέρας που ξαφνικά αποκτάει ένα καινούργιο παιδί και του δείχνει μεγαλύτερη αγάπη απ’ότι στα άλλα”.\n\n”Ήταν απαίσιο! Ο Σκότι έχει αποδείξει τι μπορεί να προσφέρει στο NBA, ενώ ο Κούκοτς όχι!”

\nΤελικά, όταν ήταν οριστικό ότι ο Κούκοτς θα παρέμενε στην Ιταλία, ο Κράουζε δέχτηκε να επαναδιαπραγματευτεί και ο Πίπεν πήρε τα χρήματα που του άξιζαν, κάπου $3 εκ. τον χρόνο.\n \n

Η τιμωρία του Κράουζε στο πρόσωπο του Κούκοτς

\nΓια κακή τύχη του Κούκοτς, η μοίρα έμελλε να τους φέρει αντίπαλους. Το 1992 η ανίκητη ομάδα των ΗΠΑ (Ντριμ-Τιμ Ι) αντιμετώπισε την Κροατία στην φάση των ομίλων, στα πλαίσια της Ολυμπιάδας της Βαρκελώνης.\n\nΕκείνος ο αγώνας ήταν μια καλή ευκαιρία για τους δύο σούπερσταρ να ”βγάλουν τα απωθημένα τους” και να δείξει ο Πίπεν στον Κράουζε ότι εκτίμησε λάθος.\n\nΟ Σκότι Πίπεν δήλωσε πριν το ματς:\n

“Θα τον μαρκάρουμε ακόμα και στον πάγκο”\n\n”Θα του προσφέραμε την χειρότερη εμπειρία της ζωής του”

\nΟ σκοπός ήταν ένας: Ο Κούκοτς να μην βάλει πόντο και να του δείξουν (και κατ’επέκταση στον Κράουζε) ποιος είναι το “αφεντικό”!Πίπεν. Η εφιαλτική βραδιά του Κούκοτς\n

Τι έγινε τελικά

\nΟ αγώνας έληξε με διαφορά 33 πόντων υπέρ των ΗΠΑ αλλά αυτό ήταν αναμενόμενο. Ο Κούκοτς είχε ίσως τη χειρότερη μπασκετική του εμπειρία και δεν μπορούσε σχεδόν ούτε να ακουμπήσει την μπάλα.\n\nΠαρόλα αυτά όμως, κατάφερε να σκοράρει 4 πόντους, κάτι που ξενέρωσε λίγο το δίδυμο, αλλά με 2/11 σουτ και 7 λάθη, αποτέλεσμα της εξοντωτικής άμυνας.\n\nΤο ”φιλμ” του αγώνα αντικατοπτρίζεται στις παρακάτω δηλώσεις…\n\nΜάτζικ Τζόνσον:\n

”Τους έβλεπα και τους δύο να διψάνε για αίμα όταν έβλεπαν τον Κούκοτς”

\nΚαρλ Μαλόουν: \n

“Από την αρχή τσακωνόντουσαν ποιος θα τον πρωτομαρκάρει”

\nΣκότι Πίππεν:\n

”Θέλαμε να τον ”μάθουμε” τι σημαίνει NBA”\n\n”Ήμουν αγχωμένος πριν το παιχνίδι. Ήθελα να τον κρατήσω στο μηδέν και να τον ντροπιάσω. Δυστυχώς δεν μπορώ να φέρω στο παρκέ τον Κράουζε. Του έδωσα το χέρι (σ.σ του Κούκοτς) πριν και μετά το παιχνίδι. Δεν υπάρχει κάτι προσωπικό μεταξύ μας.”\n\n”Ήθελα όλος ο πλανήτης να μας δει αντιμέτωπους. Έπρεπε να του παραγγείλω(σ.σ του Κράουζε) μια τεράστια ΤV για να το δει.”

\nΜάικλ Τζόρνταν:\n

”Είμαι σίγουρος ότι ο Σκότι θα πάρει το φιλμ του αγώνα και θα το στείλει στον Τζέρι. Είμαι σίγουρος ότι ο Τζέρι είναι κάπου και παρακολουθεί.”

\nΤόνι Κούκοτς:\n

”Νόμιζα ότι ήθελαν να με πετάξουν έξω από το γήπεδο. Εκείνο το βράδυ κατάλαβα για τα καλά το NBA…”

\nΠάντως εκείνη η βραδιά μακροπρόθεσμα έκανε καλό στον Κούκοτς. Ο ίδιος αποτέλεσε άνα πολύ σημαντικό κομμάτι της δεύτερης δυναστείας των Μπουλς (1996-98) και δίπλα στους ( συμπαίκτες πια…) Τζόρνταν-Πίπεν έγραψε με ”χρυσά γράμματα” την δική του ιστορία στο NBA…\n

Το “μάθημα”

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=s2k2yTOpcQ8?w=728\n

Κούκοτς και Μπουλς

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=6nIk9XiHrMI?w=728\n

Μάικλ Τζόρνταν-Τζέρι Κράουζε.Η μεγάλη κόντρα!

Μάικλ Τζόρνταν-Τζέρι Κράουζε.Η μεγάλη κόντρα!

\n \nΛένε πως μια ομάδα για να οδηγηθεί στην επιτυχία πρέπει να λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένη μηχανή με την χημεία μεταξύ των γραναζιών να είναι άψογη. Αυτό δεν ίσχυε στην περίπτωση της ιστορικής ομάδας των Σικάγο Μπουλς που πήρε 6 πρωταθλήματα σε 8 χρόνια, μιας και ο Γενικός Διευθυντής Τζέρι Κράουζε και το μεγάλο αστέρι της ομάδας Μάικλ Τζόρνταν ήταν “στα μαχαίρια”.\n\nΗ κόντρα μάλιστα δεν έμεινε μόνο μεταξύ τους αλλά επεκτάθηκε και στα άτομα που ήταν προσκείμενα στο Michael Jordan, όπως ο Scottie Pippen και ο coach Phil Jackson !\n

Το περιστατικό που δημιούργησε την κόντρα

\n

Ο Τζέρι Κράουζε με τους νεαρούς Οάκλεϊ και Πίπεν
Ο Τζέρι Κράουζε με τους νεαρούς Οάκλεϊ και Πίπεν
\n\nΤο χρονικό της μεγάλης έχθρας του Μάικλ Τζόρνταν με τον Γενικό Διευθυντή των Σικάγο Μπουλς, Τζέρι Κράουζε, έχει τις ρίζες του στο μακρινό 1988, όταν ο τελευταίος πραγματοποίησε μια ανταλλαγή που εξόργισε τον Jordan, ο οποίος ήταν κάθετα αντίθετος.\n\nΕκείνη την εποχή ήταν ξεκάθαρο πως οι ανερχόμενοι Μπουλς είχαν μεγάλη ανάγκη για σέντερ, αν ήθελαν να πρωταγωνιστήσουν και να διεκδικήσουν κάποιο τίτλο. Ο Κράουζε κανόνισε και πέτυχε την ανταλλαγή, δίνοντας τον Charles Oakley στους New York Nicks για να πάρει τον σέντερ Bill Cartwright.\n\nO Oakley, ο οποίος τύχαινε να είναι και ο καλύτερος φίλος του Jordan στην ομάδα, ήταν ένας εξαιρετικά σκληροτράχηλος παίχτης, ειδικά σε ό,τι αφορούσε την άμυνα και όταν οι Μπουλς έδιναν μονομαχίες με τα “κακά παιδιά” των Pistons, ο Oakley ήταν ο σωματοφύλακας του Jordan μέσα στο παιχνίδι.\n\n
Μάικλ Τζόρνταν - Τσαρλς Οάκλεϊ
Μάικλ Τζόρνταν – Τσαρλς Οάκλεϊ
\n \n \n

Τι απέδειξε ο Cartwright

\nΟ Cartwright ήταν ένας αληθινός center, σε αντίθεση με τον power forward Oakley, αλλά πολύ μεγαλύτερος ηλικιακά. Παρ’ότι ο Cartwright δεν είχε την φήμη του Oakley ως αμυντικός, ήταν πάρα πολύ αποτελεσματικός στο να αποτρέπει τους αντίπαλους σέντερ να κυριαρχήσουν στο παιχνίδι τους, καθώς και ήταν πολύ ικανός σκόρερ μέσα στη ρακέτα.\n\n

Μπιλ Κάρτραϊτ - Πάτρικ Γιούινγκ
Μπιλ Κάρτραϊτ – Πάτρικ Γιούινγκ
\n\nΟ Jordan ήταν κάθετα αντίθετος και πριφρονούσε την ανταλλαγή, όχι μόνο λόγω των εμπλεκόμενων παιχτών, αλλά κι επίσης λόγω του τρόπου με τον οποίο το έμαθε: από την τηλεόραση, όταν ο Oakley κι εκείνος ήταν καθ’οδόν για το Las Vegas όπου θα παρακολουθούσαν έναν αγώνα του Mike Tyson!\n\nΟ Cartwright τελικά, αποδείχτηκε ότι ήταν ακριβώς ό,τι χρειάζονταν οι Μπουλς, δίνοντας βροντερό παρόν και στα τρία πρωταθλήματα των Μπουλς μεταξύ 1991-1993 και με μεγάλο μερίδιο από την επιτυχία να του πιστώνεται.\n\nΊσως το πιο σημαντικό ήταν ότι ο Cartwright αποδείχτηκε ο πιο αποτελεσματικός σέντερ του πρωταθλήματος στην αντιμετώπιση του Patrick Ewing, ο οποίος δέσποζε κάτω από την ρακέτα, εκείνη την εποχή και ήταν ο παίχτης-κλειδί και το αστέρι των New York Knicks, του πιο σημαντικού αντίπαλου των Μπουλς στις αρχές του ’90.\n

Η συνέχεια

\nΟ Jordan μετά από χρόνια παραδέχτηκε ότι μπορεί να έκανε λάθος και ο Κράουζε να είχε δίκιο για την ανταλλαγή, αλλά παρόλα αυτά, δεν άλλαξε τίποτα στην έλλειψη εμπιστοσύνης και το μίσος του για τον Κράουζε.\n\nΑυτά τα αίσθηματα ξαναήρθαν στην επιφάνεια στην πάροδο των ετών με ποικίλους τρόπους, μεταξύ των οποίων και με το παρατσούκλι “Crumbs” (ψίχουλα) που κόλλησε ο Jordan στον Κράουζε, χλευάζοντας τη νοσογόνο παχυσαρκία από την οποία έπασχε ο Κράουζε και την ακατάστατη εμφάνισή του.\n\n

Ο Κράουζε παρουσιάζει τον Κούκοτς
Ο Κράουζε παρουσιάζει τον Κούκοτς
\n\nΈνας ακόμα τρόπος όπου εκδηλώθηκε η κόντρα ήταν το περιστατικό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, όταν το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα των ΗΠΑ(Dream Team) αντιμετώπισε τον τελικό την Κροατία του νεαρού τότε Τόνι Κούκοτς, στον οποίο τότε ο Κράουζε έταζε “γη και ύδωρ” προκειμένου να τον ντύσει στα κόκκινα των Μπουλς.\n\nΟι Τζόρνταν και Πίππεν ξέσπασαν με μένος ενάντια στον Κούκοτς, ο οποίος δεν μπορούσε να καταλάβει τι συνέβαινε. Ο βιογράφος του Τζόρνταν, Ντέιβιντ Χάλμπερσταμ είπε χαρακτηριστικά:\n

“Έμοιαζαν να παίζουν εντάντια στον Κούκοτς σα να είχαν βεντέττα”.

\nΛεπτομέρειες του γεγονότος θα βρείτε αναλυτικά σε επόμενο άρθρο.\n\n

Ο Τζέρι Κράουζε με τον Μάικλ Τζόρνταν
Ο Τζέρι Κράουζε με τον Μάικλ Τζόρνταν
\n

5+1 “Μεγάλοι” κοντοί μπασκετμπολίστες !

5+1 "Μεγάλοι" κοντοί μπασκετμπολίστες !

\n \nΕίναι γνωστό από την γέννηση του ότι το μπάσκετ “απαιτεί” μεγάλα ύψη. Όμως κατά καιρούς έχουμε δει περιπτώσεις παικτών που ναι μεν δεν είχαν αυτό το προσόν, αλλά με το ταλέντο και την θέληση που έδειξαν κατάφεραν να επιβιώσουν στον “κόσμο των ψηλών” με μεγάλη μάλιστα επιτυχία.\n\nΕίναι αυτό που λέμε “τα καλά αρώματα πάνε σε μικρά μπουκαλάκια”.Ας θυμηθούμε μερικές περιπτώσεις…\n

1)Μάγκσυ Μπόουγκς. H έννοια του κοντού…

\nΣίγουρα αυτό το όνομα είναι το πρώτο που μας έρχεται στο μυαλό όταν μιλάμε για κοντούς μπασκετμπολίστες.Είναι ο πιο κοντός παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ με ύψος μόλις 1.60 μέτρα και μια από τις πιο αξιοσημείωτες φιγούρες του NBA και των Charlotte Hornets.\n\n

Tyrone Muggsy Bogues - 5+1
Ο Μάγκσι Μπόγκς δίπλα στους ψηλότερους της ιστορίας του NBA, Yao Ming, Manute Bol, George Muresan
\n\n \n\nΕίναι πρώτος σε ασίστ και κλεψίματα για την ομάδα του Σάρλοτ, στην οποία έμεινε για 10 χρόνια ενώ υπήρξε και συμπαίκτης με τον συγχωρεμένο Manute Bol(2.31m) όταν αγωνίστηκε στους Bullets. Έχει καταφέρει και να καρφώσει…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=lOGj8qM6hQ0&w=720\n

2)Calvin Murphy. Hall of famer…

\nΟ πιο κοντός παίκτης που μπήκε στο Hall of Fame το 1993 της παρέας ήταν ένας από τους καλύτερους πλέι μέικερ του ΝΒΑ στη δεκαετία του ’70 με μ.ο. πόντων πάνω από 20 ενώ είναι και δεύτερος σκόρερ στην ιστορία των Ρόκετς.Το 1978 πέτυχε 57 πόντους σε έναν αγώνα(!!).\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=AlwcHpHAmMg&w=720\n

3) Earl Boykins. Kορυφαίος κοντός παγκίτης

\nΣτα “κυβικά” του Μπόουγκσς με ύψος 1.65 μέτρα,κατάφερε να πετύχει 32 πόντους στις 11 Νοεμβρίου του 2004 με την φανέλα των Νάγκετς, κάτι που δεν έχει καταφέρει άλλος σε αυτό το ύψος ενώ το 2006 ήταν ο πρώτος σκόρερ στην κατηγορία των παικτών που ερχόντουσαν από τον πάγκο.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=x4Krx9L0BFM&w=720\n \n \n \n

4)Anthony Spud Webb. Nικητής απέναντι στον Ουίλκινς

\nΜε ύψος 1.68 κατάφερε το 1986 να κερδίσει τον διαγωνισμό καρφωμάτων και μάλιστα σε βάρος του συμπαίκτη του στου Χοκς, Ντομινίκ Ουίλκινς.Αυτό από μόνο του τον βάζει στους κορυφαίους κοντούς.Περιττό να πούμε ότι είναι ο πιο κοντός παίκτης που κερδίζει τέτοιον διαγωνισμό.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=kv335KZ0ZR8&w=720\n

5)Nate Robinson. Θρασύτατος…

\nΛίγο πιο ψηλός από τον Webb(1.75), κέρδισε 3 φορές τον διαγωνισμό καρφωμάτων(2006, 2009, 2010) ενώ τα έχει βάλει κυριολεκτικά με τα θηρία, ταπώνοντας τον…Γιάο Μίνγκ(2.29!!!).Από θράσος άλλο τίποτα δηλαδή…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=RjDmyW4RJ64&w=720\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=kt5pOPn_0Ik&w=720\n

6)Τζον Κόρφας.

\nΚαλό το NBA αλλά μην ξεχνάμε και τα δικά μας παιδιά…Ο Τζον Κόρφας αγωνίστηκε για χρόνια στην μεγάλη ομάδα του ΠΑΟΚ την δεκαετία του ’90 και έμεινε στην ιστορία για την ευστοχία του και μάλιστα χρησιμοποιώντας…το ένα χέρι. Στην ιστορία έμεινε και ένα κρίσιμο τζάμπολ που κέρδισε με αντίπαλο την Μπολόνια το 1993…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=f2S7jIuVX3Q&w=720\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=2x4dvR559O4&w=720\n\nΤο συμπέρασμα είναι λοιπόν ένα:”κότσια να έχεις και όλα γίνονται…”\n \n \n 

Τίτλοι τέλους για τον Στιβ Νας. Αποσύρθηκε στα 41!

Τίτλοι τέλους για τον Στιβ Νας. Αποσύρθηκε στα 41!

Το να αγωνίζεται κάποιος στο NBA αποτελεί από μόνο του την μέγιστη τιμή για τον ίδιο και την καριέρα του. Το να καταφέρει όμως να αγωνιστεί για περίπου μια εικοσαετία και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο, ξεπερνώντας τραυματισμούς και εν τέλει να αποσυρθεί στα 41 του χρόνια είναι κάτι που αν μη τι άλλο δε το συναντάμε και πολύ συχνά.\n\nΟ Καναδός Στιβ Νας ήταν από τους λίγους που πέτυχαν όλα τα παραπάνω και νομίζουμε αξίζει ένα άρθρο προκειμένου να θυμηθούμε την σπουδαία καριέρα του…\n

Γνωριμία το 1994…

\nΟ Νας γεννήθηκε το 1974 στον Καναδά. Σαν Έλληνες τον γνωρίσαμε για πρώτη φορά το 1994 στο Μουντομπάσκετ του Καναδά και συγκεκριμένα σ’έναν αγώνα που έκρινε την πρόκριση της Εθνικής μας στην τετράδα για πρώτη φορά στην ιστορία της και έσπασε καρδιές.\n\nΗ εικόνα του απογοητευμένου Νας στο τέλος μας θυμίζει ότι κάποτε πικράναμε αυτόν τον μεγάλο αθλητή…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=qVC_W2lmAEw\n

Τα πρώτα βήματα στον “μαγικό κόσμο” του NBA

\n

Στιβ Νας - Σάντα Κλάρα
Στιβ Νας – Σάντα Κλάρα
\n\nΤο πρώτο σοκ όμως τον πείσμωσε. Μετά από 4 χρόνια φοίτησης στο κολέγιο Σάντα Κλάρα(1992-96) ξεκίνησε το μακρύ του ταξίδι στο NBA. Πρώτος του σταθμός ήταν η Αριζόνα και οι Φοίνιξ Σανς οι οποίοι βρίσκονταν σε μεταβατικό στάδιο καθώς έμπαιναν στην μετά-Μπάρκλεϊ εποχή.\n\nΒρισκόταν στην 15η θέση του ντραφτ εκείνης της χρονιάς αλλά τα δύο χρόνια που αγωνίστηκε εκεί έπεσε πάνω σε ”θηρία” της εποχής όπως οι Κέβιν Τζόνσον, Σαμ Κασέλ και Τζέησον Κιντ με αποτέλεσμα ο ρόλος του να είναι συμπληρωματικός, παίρνοντας πάντως κάποιες πρώτες εμπειρίες…\n

Ντάλας Μάβερικς και συμπαίκτης με Νοβίτσκι, Φίνλεϊ

\nΤο 1998 μετακομίζει στο Ντάλας.Την πρώτη χρονιά που έγινε το λοκ-άουτ, πέτυχε 7.9 πόντους και 5.5 ασίστ μ.ο..\n\nΩστόσο η δεύτερη τον ”σημάδεψε” από έναν τραυματισμό στον αστράγαλο που του ”κόστισε” απουσία από 25 αγώνες.\n\nΠάντως αυτή η σεζόν του άφησε κάτι θετικό και δεν ήταν άλλο από την προσθήκη του μεγάλου Ντιρκ Νοβίτσκι που σε συνδυασμό με την παρουσία του έμπειρου Μάικλ Φίνλεϊ, διαμόρφωνε τις κατάλληλες συνθήκες για να εξελιχθεί και ο ίδιος.\n\n

Στιβ Νας - Ντάλας Μάβερικς
Στιβ Νας – Ντάλας Μάβερικς
\n\nΔεν άργησε να φανεί αυτό… Τα επόμενα χρόνια(μέχρι το 2004) ο Στιβ Νας σκόραρε πάνω από 15 πόντους μ.ο. και έδινε πάνω από 7 ασίστ ανά παιχνίδι ενώ το 2002 συμμετείχε στο All-star game.\n\nΜαζί με τους Νοβίτσκι και Φίνλεϊ αποτελούσαν τους-τότε- ”Big-Three” του ΝΒΑ…\n

Επιστροφή στο Φοίνιξ…

\nΤο 2004 προαπάθησε να πετύχει ένα καλό συμβόλαιο με τους Ντάλας κάνοντας διαπραγματεύσεις με τον πρόεδρο Μαρκ Κούμπαν. Το γεγονός όμως ότι είχε συμπαίκτες τους Νοβίτσκι-Φίνλεϊ αυτή την φορά δεν τον ευνόησε καθώς ο Κούμπαν έδωσε τα περισσότερα χρήματα για να τους κρατήσει, καθώς επιπλέον, ήθελε ειδικά γύρω από τον νεαρό Νοβίτσκι να ”χτίσει” την ομάδα τα επόμενα χρόνια.\n\nΈτσι ο Νας γύρισε στο μέρος που άρχισε το ταξίδι του στο NBA, δηλαδή στο Φοίνιξ, όπου θα έβρισκε τους νεαρούς Σον Μάριον και Αμάρε Στουνταμάιρ και προπονητή τον έμπειρο Μάικ Ντ’Αντόνι, ο οποίος ήθελε στην ομάδα του ”κοντούς” παίκτες για να τρέχουν και να σουτάρουν. Αυτό το στυλ ”βόλευε” τον Νας που ανέβασε τις επιδόσεις του κατακόρυφα με πάνω από 10 ασίστ μ.ο και ποσοστά ευστοχίας πάνω από 50%.\n\n

Στιβ Νας - Φοίνιξ
Στιβ Νας – Φοίνιξ Σανς
\n\nΤο 2005 κέρδισε το βραβείο του MVP .Την ίδια χρονιά οδήγησε τους Σανς στους τελικούς της Δύσης (πρώτη φορά μετά το 1993)αποκλείοντας μάλιστα τους Ντάλας Μάβερικς και παίρνοντας μια ”εκδίκηση” από τον Κούμπαν. Εκεί ηττήθηκε από τους μετέπειτα πρωταθλητές Σπερς.\n\n
Στιβ Νας
Στιβ Νας – All-Star Game
\n\nΤα επόμενα χρόνια είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και κατά καιρούς πετύχαινε μεγάλες διακρίσεις.Μια από αυτές ήταν την σεζόν 2006-2007 όπου πέτυχε 18 πόνους και 11 ασίστ μ.ο. φτάνοντας το ρεκόρ του μεγάλου Μάτζικ Τζόνσον το 1991.\n\nΕπίσης την ίδια χρονιά συμμετείχε στην πρώτη πεντάδα του All-Star game μαζί με τον Στουνταμάιρ. (μόλις δεύτερη φορά συνέβαινε παίκτες από την ίδια ομάδα να συμμετάσχουν στην πρώτη πεντάδα μετά το δίδυμο Σακίλ-Κόμπι Μπράιαντ το 2004).\n\nΌσον αφορά πάντως την ομάδα δεν κατέκτησε κάποιο τίτλο καθώς δεν είχε πάντα τους κατάλληλους συμπαίκτες.Έπαιξε πάντως και με τον Σακίλ Ο’Νιλ για δύο χρόνια(2008,2009).\n

Λέικερς, τραυματισμοί και τέλος στα 41…

\nΤο 2012 πήγε στους Λος Άντζελες Λέικερς προσπαθώντας με συμπαίκτη τον Κόμπι Μπράιαντ και προπονητή τον Φιλ Τζάκσον να τελειώσει την καριέρα του με κάποιον τίτλο. Έπεσε όμως πάνω σε δύο εμπόδια που ήταν οι συνεχείς τραυματισμοί και το Μαϊάμι των ”Big three” της εποχής (Λεμπρόν Τζέημς, Ντουϊέιν Γουέιντ και Κρις Μπος) που κατέκτησε 2 σερί τίτλους ενώ έχασε το three-peat στους τελικούς του 2014 από το Σαν Αντόνιο.Έτσι ο Νας έμεινε με το απωθημένο.\n\n

Στιβ Νας - Λέικερς
Στιβ Νας – Λέικερς
\n\nΓενικά πάντως ήταν από τους παίκτες που ”ένωσαν” διαφορετικές γενιές παικτών, καταφέρνοντας και οι ίδιοι να προσαρμοστούν στις εξελίξεις και αφήνοντας το προσωπικό τους στίγμα…\n

Διεθνής καριέρα

\nΑν και χρόνια στις ΗΠΑ παρέμεινε πιστός στρατιώτης της εθνικής ομάδας του Καναδά με την οποία όμως απέτυχε να συμμετάσχει σε 2 Ολυμπιάδες(2000,2004).Ειδικά ο αποκλεισμός το 2000 στο Προολυμπιακό, όπου ο Καναδάς έχασε από την Γαλλία τον πλήγωσε και με δάκρυα στα μάτια δήλωσε:\n

“Πονάει πολύ, νιώθω ότι τους έριξα όλους”.

\nΔηλώσεις που δείχνουν πόσο πατριώτης ήταν παρά το γεγονός ότι ήταν καταξιωμένος σταρ…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=TSCk8nWM6xE\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Y52sQoSAr6g\n

Συνέντευξη αποχώρησης…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ZPOijfsUMvE

Η μεγάλη του Ολάζουον σχολή. Το μυστικό των superstars

Η μεγάλη του Ολάζουον σχολή. Το μυστικό των superstars

Ανάμεσα σε τόσα ”ιερά τέρατα” που έγραψαν την δική τους ιστορία στο NBA, ο Χακίμ Ολάζουον είναι αυτός που ξεχώρισε και όλοι παραδέχονται για την υψηλή τεχνική του.\n\n

Η μεγάλη του Ολάζουον σχολή - Χακίμ Ολάζουον
Χακίμ Ολάζουον
\n\nΆλλωστε, στην δεκαετία του ’90 όπου οι περισσότεροι σέντερ είχαν δύναμη, αλλά όχι ευλυγισία, ο άλλοτε σέντερ των Ρόκετς είχε το δικό του (πλουσιότατο) ρεπερτόριο κινήσεων μέσα και έξω από το καλάθι, χρησιμοποιώντας πάρα πολύ τα πόδια του, κάνοντας τους αντιπάλους σέντερ ”έρμαιο” στις διαθέσεις του (σε επόμενο άρθρο θα δείτε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν κυριάρχησε του τότε MVP, Ντέιβιντ Ρόμπινσον).\n\nΉταν ο κύριος λόγος που οι Ρόκετς κατέκτησαν σχεδόν από το πουθενά 2 σερί τίτλους(1994,1995) και έμειναν στην ιστορία με την φράση του προπονητή Τομζάνοβιτς, μετά την κατάκτηση του δεύτερου:\n

”Ποτέ μην υποτιμάς την καρδιά του πρωταθλητή”

\n

Κινήσεις (Post Moves) για…σεμινάριο σε σχολή!

\nΌταν τελείωσε την καριέρα του ως παίκτης, ο Ολάζουον δεν ασχολήθηκε ούτε με την προπονητική ούτε αγόρασε κάποια ομάδα, αλλά αποφάσισε να κάνει κάτι μέσω του οποίου θα είχε πιο άμεση επαφή με το αγαπημένο του άθλημα.\n\n

Η μεγάλη του Ολάζουον σχολή - Διδάσκοντας τον Ντουάιτ Χάουαρντ
Διδάσκοντας τον Ντουάιτ Χάουαρντ
\n\nΈχοντας ακόμα τη ”φλόγα” του παίκτη, αλλά και την ιστορία που έγραψε με τις ασύλληπτες κινήσεις του, αποφάσισε να μεταδώσει τις γνώσεις του σε ‘‘αστέρες” της σύγχρονης ιστορίας του NBA, κάτι που δείχνει ακόμα περισσότερο το πόσο μπροστά ήταν από την εποχή του, καθώς δεν είναι λίγο πράγμα να θέλουν να τον μιμηθούν περίπου 20 χρόνια μετά και σε ένα άθλημα στο οποίο τα πάντα αλλάζουν(από τακτικές, προπονήσεις έως και το αγωνιστικό στιλ του κάθε παίκτη).\n\nΤο μήνυμα του μεγάλου Χακίμ είναι το εξής:\n

“Αυτές είναι οι κινήσεις μου, πάρτε τες χρησιμοποιήστε τες και πιθανόν να έχετε τις επιτυχίες που είχα εγώ…”

\nΜε αυτό θέλει να τονίσει πως η συγκεκριμένη ”σχολή” φέρει αποκλειστικά την προσωπική του σφραγίδα και όποιος πάει εκεί θα πρέπει να θέλει να γίνει ”ένας σύγχρονος Ολάζουον” ή έστω να βάλει πολλά στοιχεία του στο παιχνίδι.\n\n

Η μεγάλη του Ολάζουον σχολή
Διδάσκοντας τον Ντουάιτ Χάουαρντ
\n

Μπορούν οι κινήσεις του να χρησιμοποιηθούν σήμερα;

\n

Η μεγάλη του Ολάζουον σχολή - Ολάζουον εναντίον Σακίλ Ο' Νιλ
Ολάζουον εναντίον Σακίλ Ο’ Νιλ
\n\nΌπως είπαμε, σαν όλα τα πράγματα, έτσι και το NBA αλλάζει.\n\nΕίναι εύλογο λοιπόν να αναρωτηθεί κανείς αν οι κινήσεις του Ολάζουον μπορούν να φέρνουν αποτελέσματα την σημερινή εποχή.\n\nΌταν αγωνιζόταν ο ίδιος το NBA ήταν κάτι παραπάνω από μάχη ένας με έναν. Ο κανόνας του ”illegal defense”(δεν επιτρεπόταν ένας παίκτης να μαρκάρει περιοχή παρά μόνο αντίπαλο) τον οδήγησαν στο να αντιμετωπίσει λιγότερο σύνθετες άμυνες.\n\n
Η μεγάλη του Ολάζουον σχολή - Διδάσκοντας τον Ντουάιτ Χάουαρντ
Διδάσκοντας τον Ντουάιτ Χάουαρντ
\n\nΗ δημιουργικότητα ήταν πολύ πιο σημαντική γιατί ο κάθε παίκτης έπρεπε να σκεφτεί πώς θα αντιμετωπίσει τον αντίπαλο που είχε απέναντι του.\n\nΣτην σημερινή εποχή οι ομάδες στηρίζονται πάρα πολύ στην ”κίνηση με την μπάλα” στην επίθεση, που σημαίνει πιο ομαδικό πνεύμα, ενώ οι άμυνες στοχεύουν στην απομόνωση ενός παίκτη(isolation)και είναι πιο επιθετικές.\n\nΓίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι το να έχεις το ρεπερτόριο του Ολάζουον μπορεί να αποβεί χρήσιμο ακόμα και σήμερα καθώς οι κινήσεις που διδάσκει έχουν μεγάλη ποικιλία και βοηθάνε στο να ”καταστραφούν” πολλά αμυντικά συστήματα…\n

Το αντιπαράδειγμα του Λεμπρόν

\nΥπάρχουν βέβαια όπως είπαμε και περιπτώσεις άμυνας που δεν αντιμετώπισε ο Ολάζουον. Επιβεβαίωση αυτού αποτελεί ο Λεμπρόν Τζέιμς ο οποίος πάντα αντιμετωπίζει ”άμυνες με πλοκάμια” που σημαίνει ότι όλη η αντίπαλη άμυνα είναι προσαρμοσμένη πάνω του με διάφορους τρόπους.\n\nΗ μεγάλη του Ολάζουον σχολήΈνα παράδειγμα είναι ο αμυντικός που ελέγχει τους αγκώνες του Λεμπρόν προσπαθώντας να αποτρέψει μια ενδεχόμενη διείσδυσή από το κέντρο της μπασκέτας και ένας ”ψηλός” που θα βοηθάει μέσα στο καλάθι.\n\nΤέτοια σύνθετη άμυνα δεν είχε ποτέ αντιμετωπίσει ποτέ ο Ολάζουον οπότε και ο τρόπος ”ξεκλειδώματος” της δεν περιλαμβάνεται στα καθημερινά του μαθήματα.\n\nΠαρόλα αυτά όμως, ο Λεμπρόν Τζέιμς θεώρησε πολύ χρήσιμα τα σεμινάρια, καθώς, όπως θα δείτε στα βίντεο στο τέλος του άρθρου, είναι από τους superstars που ανήκουν στο περίφημο group μαθητών του Χακίμ Ολάζουον.\n

Με το αζημίωτο….

\nΣε γενικές γραμμές οι συμβουλές του Ολάζουον και οι προπονήσεις που κάνει στους παίκτες έχουν μια συγκεκριμένη βάση που ξεκινά από τις τρομερές του γνώσεις γύρω από το άθλημα. Ακόμα και αν κάποια πράγματα μοιάζουν ξεπερασμένα μπορούν να εξελιχθούν έχοντας το ”πνεύμα” που μεταδίδει ο μεγάλος Χακίμ και να ενσωματωθούν στη σημερινό παιχνίδι.\n\n

Η μεγάλη του Ολάζουον σχολή - Στούντεμαιρ & ΜακΓκι
Διδάσκοντας τους Στούντεμαιρ & ΜακΓκι
\n\nΆλλωστε, ο ίδιος φροντίζει να κάνει τους ”μαθητές” του να νιώθουν ότι έχουν πάρει από αυτόν το ”κάτι παραπάνω”. Να σημειωθεί ότι όλα αυτά δεν γίνονται…τσάμπα...\n\nΠαράδειγμα αποτελεί ο Αμάρε Στουνταμάιρ που πλήρωσε 100.000 δολάρια προκειμένου να εκπαιδευτεί από τον ”θρύλο” του NBA ενώ πολλοί ακόμα (π.χ. Λεμπρόν Τζέιμς, Καρμέλο Άντονυ, Κόμπι Μπράιαντ) είναι πρόθυμοι και να πληρώνουν τέτοια ποσά και να αφιερώσουν χρόνο από τις καθημερινές προπονήσεις τους για να μάθουν δίπλα στον Χακίμ…\n

Ο δάσκαλος και οι μαθητές….

\n

Λεμπρόν Τζέιμς

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=bwKwiftfVmA&w=720\n

Καρμέλο Άντονυ

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=QF8Q5bwCLyE&w=720\n

Τζέιμς Χάρντεν

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=CDrwLog5RkU&w=720\n

Κόμπι Μπράιαντ

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=vQF3hWds-Vw&w=720\n

Αμάρε Στουνταμάιρ & Τζαβαλ ΜακΓκι

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=xv0CdAF5jUc&w=720\n

Ο μεγάλος Χακίμ στα χρόνια της δόξας του…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=F3Kv_-RJj7g&w=720

ΠΑΟΚ: Η κατάκτηση του Κόρατς το 1994…

ΠΑΟΚ: Η κατάκτηση του Κόρατς το 1994...

Το Κύπελλο Κόρατς ήταν μια διοργάνωση που πήρε το όνομα του μεγάλου Γιουγκοσλάβου μπασκετμπολίστα Ραντιβόι Κόρατς.Κράτησε 30 χρόνια (1972-2002) και αν και ήταν η τρίτη τη τάξει διοργάνωση στα κύπελλα Ευρώπης, προσέλκυε το ενδιαφέρον σε αρκετά μεγάλο βαθμό, ειδικά την δεκαετία του ’90 όπου το μπάσκετ βρισκόταν στην πλήρη ακμή του.\n\nΤο γεγονός αυτό έκανε ακόμα πιο μεγάλο το κατόρθωμα που πέτυχε ο ΠΑΟΚ το 1994, όταν και κατάφερε να το κατακτήσει απέναντι σε πάρα πολύ δυνατές ομάδες.’Ηταν μάλιστα η πρώτη κατάκτηση αυτής διοργάνωσης για την Ελλάδα, η οποία μέχρι τότε είχε 3 Κυπελλούχων από ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Άρη.\n\nΔεν αποτέλεσε πάντως έκπληξη καθώς ο ΠΑΟΚ είχε μια από τις μεγαλύτερες ομάδες στην ιστορία του, παρά το γεγονός ότι την προηγούμενη χρονιά έχασε τον Φασούλα που πήγε στον Ολυμπιακό.\n\nΆλλωστε το κενό του καλύφθηκε με τον Ζόραν Σάβιτς ενώ ο Ουόλτερ Μπέρι θα βοηθούσε στο να δημιουργηθεί μια πανίσχυρη φροντ-λάιν.Προσθέστε Γαλακτερό, Πρέλεβιτς, Κόρφα, Μπουντούρη και Ρεντζιά και θα καταλάβετε γιατί το αποτέλεσμα ήταν φυσιολογικό.Πάντως δεν ήρθε και εύκολα καθώς αρκετές φορές χρειάστηκε να δείξει…επτάψυχος.\n

Αρχή στην παγωμένη Ρωσία και όμιλοι

\nΤο “ταξίδι” του ΠΑΟΚ ξεκίνησε απέναντι στην ρωσική Σαμάρα την οποία κέρδισε με 81-77 στην Ρωσία και διέλυσε με 101-56 στο Αλεξάνδρειο, δείχνοντας από νωρίς τις ”ορέξεις”του.\n\nΟ όμιλος δεν ήταν και ότι ευκολότερο καθώς περιελάμβανε την ιταλική Ρεκοάρο Μιλάνο, την κροατική ΚΚ Ζάγκρεμπ και την ισπανική Κάχα Σαν Φερνάντο.\n\nΟ ΠΑΟΚ όμως ήταν ασταμάτητος και κατέλαβε την πρώτη θέση με 5 νίκες-1 ήττα, περνώντας στα προημιτελικά…\n

Διασυρμός και θρίαμβος

\nΕκεί θα αντιμετώπιζε την Σκαβολίνι Πέζαρο, μια ομάδα ”πονοκέφαλο” για τις ελληνικές ομάδες εκείνη την δεκαετία.Μάλιστα την προηγούμενη χρονιά την είχε αντιμετωπίσει στο Πρωταθλητριών έχοντας μια νίκη και μια ήττα.\n\nΗ εμφάνιση στην Ιταλία ήταν τραγική και ο ”δικέφαλος” ηττήθηκε με 82-66, ένα αποτέλεσμα που φάνηκε να τον οδηγεί σε πρόωρο αποκλεισμό.Κάνοντας όμως μια ”επική” εμφάνιση στο ”καυτό΄΄ Αλεξάνδρειο κατάφερε έναν ιστορικό θρίαμβο με 96-58, που στην ουσία του έδωσε το τελικό έναυσμα για φτάσει στην κορυφή…Μπέρι, Πρέλεβις και Σάβιτς ήταν ασταμάτητοι…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=FQX5rrSuhLc&w=720\n

Πρώτος εμφύλιος ever και επτάψυχος εις διπλούν…

\nΣτον ημιτελικό θα αντιμετώπιζε τον Πανιώνιο, σ’ένα ιστορικό παιχνίδι καθώς αυτό το ματς ήταν ο πρώτος ”εμφύλιος” στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Μέσα στο γεμάτο κλειστό γήπεδο του Πανιωνίου στην Αρτάκης, ο ΠΑΟΚ βρήκε απέναντί του μια από τις καλύτερες ομάδες που είχε ποτέ η ομάδα της Νέας Σμύρνης και την αποτελούσαν οι Χριστοδούλου, Γιαννάκης(μόλις είχε φύγει από τον Άρη), Στόουκς και ο φοβερός και τρομερός Τέρνερ.\n\nΟ Αμερικανός πέτυχε 30(!!) πόντους στο πρώτο ημίχρονο και ο Πανιώνιος προηγήθηκε με 46-29.Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ ισοφάρισε 57-57 αλλά και πάλι ο Πανιώνιος πήρε προβάδισμα 13 πόντων(78-65)..Όμως ήταν ”πολύ σκληρός για να πεθάνει”…\n\nΜε μια αντεπίθεση διαρκείας πήρε την νίκη με 85-83 και έγινε το μεγάλο φαβορί για να πάει στον τελικό.\nΑυτό το επιβεβαίωσε λίγα βράδια μετά όπου στο κατάμεστο Αλεξάνδρειο νίκησε με 82-64(αν και στο ημίχρονο έχανε 31-34) παίρνοντας την πρόκριση μέσα σε ξέφρενους πανηγυρισμούς.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=_ZXxxtzZPro&w=720\n

Διπλός θρίαμβος και κατοστάρα απέναντι στον…Μποντιρόγκα

\nΤο τελευταίο εμπόδιο για την κορυφή ήταν άλλη μια ιταλική ομάδα.Η Στεφανέλ Τριέστε των Μποντιρόγκα(στα πρώτα του βήματα),Τζεντίλε, Φούτσκα και Λάμπλει έμοιαζε αρκετά επικίνδυνη.Ο ΠΑΟΚ όμως είχε πάρει ”τον αέρα” των Ιταλών…\n\nΣτο πρώτο ματς κέρδισε μέσα στο Αλεξάνδρειο με 75-66 αφήνοντας ”ανοιχτούς λογαριασμούς” για την Τεργέστη.\n\nΟ επαναληπτικός της 16ης Μαρτίου του 1994 είχε αρκετή αγωνία.Ο ΠΑΟΚ βρέθηκε να χάνει με 66-60 10 περίπου λεπτά πριν το τέλος.Με ”σεληνιασμένους” όμως τους Μπέρι και Πρέλεβιτς (26 και 30 πόντους αντίστοιχα) το κύπελλο ήταν αδύνατο να χαθεί.\n\nΟ θρίαμβος με 91-100 ήταν γεγονός και τα πανηγύρια στον Λευκό Πύργο είχαν ξεκινήσει.Ήταν κατά κάποιον τρόπο μια ”εκδίκηση” του ”δικεφάλου” απέναντι στο ιταλικό μπάσκετ για τον μεγάλο χαμένο ημιτελικό του Πρωταθλητριών το 1993 απέναντι στην Μπενετόν Τρεβίζο…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=V_Vl0cNYMTs&w=720

Ο Shaq γίνεται 43! Θυμηθείτε τα νιάτα του σε 14 μοναδικές φωτό

Ο Shaq γίνεται 43! Θυμηθείτε τα νιάτα του σε 14 μοναδικές φωτό

Σαν σήμερα, 6 Μαρτίου 1972, γεννήθηκε ο γίγαντας (2,16μ) και κορυφαία προσωπικότητα του NBA, Shaquille O’Neal ή Shaq, όπως ήταν το προσωνύμιό του. Θυμηθείτε 14 μοναδικές φωτογραφίες από το ξεκίνημα και τα πρώτα χρόνια του Shaq στο NBA!\n

#1. 1991: Όταν άρχισαν όλα…

\nΟ Shaquille O’Neal ποζάρει με τη φανέλα #33 των Orlando Magic μόλις έχει γίνει #1 draft το 1991. (Photo by Nathaniel S. Butler/NBAE via Getty Images)\n\nShaquille O'Neal, Shaq, Σακίλ Ο Νιλ\n

#2. 1995 Φορώντας ένα t-shirt με τον εαυτό του

\nΟρλάντο – 22/3/1995. Ο Shaq οδηγεί το αυτοκίνητό του φορώντας ένα t-shirt με τον εαυτό του σε καρικατούρα. (Photo by Andrew D. Bernstein/NBAE via Getty Images)\n\nShaquille O'Neal, Shaq, Σακίλ Ο Νιλ\n

#3. Απολαμβάνοντας ένα… ελαφρύ σνακ

\nΟρλάντο – 1995. Ο Shaq προσπαθεί να δαγκώσει μια μπάλα μπάσκετ για τις ανάγκες μιας φωτογράφισης (Photo by Garrett Ellwood/NBAE via Getty Images)\n\nShaquille O'Neal, Shaq, Σακίλ Ο Νιλ\n

#4. Ποζάροντας με την φοβερή φανέλα του All-Star Game 1995

\nΦοίνιξ – 12/2/1995. Ο Shaq δείχνει να το απολαμβάνει και χαρίζει ένα μοναδικό χαμόγελο στην κάμερα φορώντας τη φανέλα της Ανατολής στο All-Star Game 1995 (Photo by Andrew D. Bernstein/NBAE via Getty Images)\n\nShaquille O'Neal, Shaq, Σακίλ Ο Νιλ\n

#5. Σηκώνοντας τον Hakeem Olajuwon

\nΗΠΑ – 1995: Ο Hakeem Olajuwon #34 των Houston Rockets και ο Shaquille O’Neal #34 των Orlando Magic, ποζάρουν για μια πολύ ιδιαίτερη φωτογραφία. (Photo by Andrew D. Bernstein/NBAE via Getty Images)\n\nShaquille O'Neal, Shaq, Σακίλ Ο Νιλ\n

#6. Το 5.000 ετών τζίνι Καζάαμ

\nΑξέχαστη η συμμετοχή του στην ταινία Καζάαμ, ως το ομώνυμο 5.000 ετών τζίνι…\n\nShaquille O'Neal, Shaq, Σακίλ Ο Νιλ\n

#7. Μέλος της Dream Team

\n14 Αυγούστου 1994: Ο Center των ΗΠΑ, Shaquille O”Neal πανηγυρίζει τη νίκη των ΗΠΑ με 137-91, μετά από έναν αγώνα με την αξιόμαχη Ρωσία στο Hamilton του Ontario.\n\nShaquille O'Neal, Shaq, Σακίλ Ο Νιλ\n

#8. Μέλος της σχολικής ομάδας Cole High School Cougars (baby Shaq!)

\nΣαν Αντόνιο – 2 Μαρτίου: Ο Shaquille O”Neal, #33 των Cole High School Cougars μιλάει στα ΜΜΕ μετά το παιχνίδι. (Photo by Bob Daemrich/Getty Images)\n\nShaquille O'Neal, Shaq, Σακίλ Ο Νιλ\n

#9. Καρφώνοντας δυνατά μπροστά στο βλέμμα του Charles Barkley

\nΦοίνιξ– 12/2/1995: Ο Shaquille O’Neal πραγματοποιεί ένα εντυπωσιακά δυνατό κάρφωμα κατά τη διάρκεια του κανονικού αγώνα του All-Star Game, 1995 στο Φοίνιξ της Αριζόνα. Το βλέμμα του ανήμπορου να αντιδράσει, Charles Barkley, τα λέει όλα… (Photo by Nathaniel S. Butler/NBAE via Getty Images)\n\nShaquille O'Neal, Shaq, Σακίλ Ο Νιλ\n

#10. Κάνοντας μακροβούτια με μάσκα στο μέγεθός του

\n1994 : Ο Shaq ποζάρει χαμογελαστός μέσα στη θάλασσα. (Photo by Andrew D. Bernstein/NBAE via Getty Images)\n\nShaquille O'Neal, Shaq, Σακίλ Ο Νιλ\n

#11. Κάνοντας το σήμα της νίκης ξαπλωμένος στην Orlando Arena

\nΟρλάντο, Φλόριντα – 1993: Ο Shaquille O’Neal κάνει το σήμα της νίκης ξαπλωμένος στην Orlando Arena. (Photo by Barry Gossage/NBAE via Getty Images)\n\nShaquille O'Neal, Shaq, Σακίλ Ο Νιλ\n

#12. Καρφώνοντας εντυπωσιακά από τα χρόνια του στο LSU.

\nΜινεάπολις, 14/3/1991. Ο 19χρονος Shaq κρεμιέται από το στεφάνι μετά από ένα χαρακτηριστικό κάρφωμά του κατά τη διάρκεια ενός αγώνα απέναντι στο University of Connecticut για το NCAA. (AP Photo/Bill Waugh)\n\nShaquille O'Neal, Shaq, Σακίλ Ο Νιλ\n

#13. Ποζάροντας επιδεικτικά με τα “ποντίκια” του

\nΟρλάντο – 1993. (Photo by Barry Gossage/NBAE via Getty Images)\n\nShaquille O'Neal, Shaq, Σακίλ Ο Νιλ\n

#14. Ο νεαρός Shaq προσπαθεί να ραπάρει…

\nShaquille O'Neal, Shaq, Σακίλ Ο Νιλ\n\n \n

Στιγμές άφθονου γέλιου από τον Shaq

\n

[gdlr_video url=”https://www.youtube.com/watch?v=AvCsxj45MD8″ ]

Ολυμπιακός στην Ευρωλίγκα. 10 αξέχαστες στιγμές…

Ολυμπιακός στην Ευρωλίγκα. 10 αξέχαστες στιγμές...

\n \nΠριν από λίγες μέρες ο Ολυμπιακός συμπλήρωσε 500 αγώνες στην Ευρωλίγκα(ή Κύπελλο Πρωταθλητριών όπως λεγόταν παλιά).Σ’αυτήν την μεγάλη διαδρομή, που ξεκίνησε το 1961, υπήρξαν στιγμές που έμειναν στην ιστορία και φέρνουν διαφόρων ειδών συναισθήματα σε όποιον τις θυμάται.\n\nΕμείς σαν sportbrio ξεχωρίσαμε τις (κατά την άποψή μας) 10 και σας τις παρουσιάζουμε κάνοντας ένα ταξίδι αναμνήσεων με την μηχανή του χρόνου.Απολαύστε…\n

10 μοναδικές στιγμές που μας χάρισε ο Ολυμπιακός

\n

#10. 1979 και πρόκριση στο final 6

\nΣτην τρίτη του μόλις συμμετοχή στην Ευρωλίγκα, ο Ολυμπιακός των Γιατζόγλου, Καστρινάκη πανηγυρίζει την πρόκρισή του στις 6 κορυφαίες ομάδες της διοργάνωσης παίζοντας με ομάδες ”θηρία” (Μπόσνα Σαράγεβο που κατέκτησε και τον τίτλο εκείνη την χρονιά, Ρεάλ Μαδρίτης, Μακάμπι Τελ Αβίβ, Μπανταλόνα, Βαρέζε)\n\nΟ μεγάλος Στηβ…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=dUY7SXnMAHM\n

#9. 1993:Η ”καταραμένη” γραμμή

\nΣτο τρίτο και καθοριστικό παιχνίδι με την Λιμόζ, όπου ο νικητής θα προκρινόταν στο final 4, ο Ολυμπιακός του Ιωαννίδη χάνει στις λεπτομέρειες, από μια άτυχη στιγμή του Πάσπαλι, που πατάει γραμμή λίγο πριν την τελευταία επίθεση…\n\nΣτο 57.15 η άτυχη στιγμή…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=xbWpHnTfgLQ\n

#8. 1995:Το άδειασμα του Αμπτσί Ιπεκτσί

\nΟ ”τουρκοφάγος” Γιάννης Ιωαννίδης, που σχεδόν ποτέ δεν έχανε στην Τουρκία, διαλύει την Εφές Πίλσεν στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας το 1995 και με έναν Ολυμπιακό να αναγκάζει του Τούρκους φιλάθλους να αδειάσουν νωρίς το γήπεδο.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=YOH6Y5idxIE\n

#7. 1994:Νάκιτς at the buzzer…

\nΜεγάλη και καθοριστική νίκη για πρόκριση στο final 4 επί της Ρεάλ του Σαμπόνις με τον Φράνκο Νάκιτς να σκοράρει στην εκπνοή προκαλώντας ”ντελίριο” στους φιλάθλους στο ΣΕΦ, που με την λήξη του αγώνα εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=82LXGpvsrCA\n

#6. Σιγάλας at the buzzer no2

\nΠάλι με την Ρεάλ, την ίδια χρονιά, μόνο που αυτή την φορά το καλάθι του Σιγάλα ακριβώς με την λήξη του αγώνα δίνει την πρώτη νίκη του Ολυμπιακού στην ιστορία του μέσα στην Μαδρίτη.Ίσως η μεγαλύτερη μέχρι τότε…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=VjUOgts-l0Y\n \n \n \n

#5. 1994:η αυτοκτονία στο Γιαντ Ελιάου…

\nΜπορεί να κέρδισε εκείνη την χρονιά δυο φορές την Ρεάλ αλλά στον πρώτο τελικό ελληνικάς ομάδας στην Ευρωλίγκα, ο Ολυμπιακός χάνει μεγάλη ευκαιρία να τον κατακτήσει κάνοντας το χειρότερο δυνατό του παιχνίδι…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=kE1m0FEhz\n\n#4. 1997:Η άλωση του ΟΑΚΑ\n\nΗ μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού επί του ”αιωνίου” αντιπάλου του και πρωταθλητή Ευρώπης την προηγούμενη χρονιά, και μάλιστα με 20 πόντους εκτός έδρας, αποτελεί αγώνα-κλειδί για την μετέπειτα κατάκτηση της Ευρωλίγκας εκείνη την χρονιά…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=XX_QtzatLgc\n

#3. 1997:”Σόου Ρίβερς” και ”κατακτητές της κορυφής”

\nΜε έναν φοβερό Ρίβερς ο Ολυμπιακός ”καταπίνει” την Μπαρτσελόνα στον τελικό της Ρώμης και φτάνει στην κατάκτηση της πρώτης Ευρωλίγκας στην ιστορία του…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=oL9u0YCxWvU\n

#2. 2013: 100άρα στον τελικό και repeat…

\nΠετυχαίνοντας 90 πόντους σε 3 δεκάλεπτα(!!) και ανατρέποντας τον -17 της πρώτης περιόδου ο Ολυμπιακός ισοπεδώνει την Ρεάλ με 100-88 και κατακτάει την δεύτερη συνεχόμενη Ευρωλίγκα.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wQLNGEVX_dM\n

#1. 2012:Κατάθεση ψυχής…

\nΌσο και να προσπαθήσαμε δεν μπορούσαμε να βρούμε άλλη κορυφαία στιγμή.Ο τελικός της Πόλης το 2012, με τα νεαρά παιδιά του Ίβκοβιτς απέναντι στο απόλυτο φαβορί, την ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Κιριλένκο, θα μείνει πάντα χαραγμένος στο μυαλό.Η ανατροπή από το -19 στο 28′(53-34) και το buzzer-beater του Πρίντεζη από την ασίστ του Σπανούλη θα προκαλούν πάντα ”ανατριχίλα” και δυνατά συναισθήματα για την αυταπάρνηση που έδειξε εκείνη η ομάδα…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wXhwr87NF2w\n \n \n 

Όταν ο Ουίλτ Τσάμπερλεν “έτρεξε” με 100…

Όταν ο Ουίλτ Τσάμπερλεν "έτρεξε" με 100...

\n \nΤην σημερινή εποχή το να βρίσκουμε στο NBA παίκτη με ύψος 2.15 είναι κάτι αν όχι συνηθισμένο, τουλάχιστον όχι σπάνιο. Πριν 50 χρόνια όμως τέτοιο ύψος αποτελούσε την εξαίρεση και όποιος το είχε μπορούσε να κάνει καριέρα στον μαγικό κόσμο του μπάσκετ, έχοντας φυσικά και κάποιο ταλέντο.\n\nΣτην περίπτωση του Ουίλτ Τσάμπερλεν υπήρχε ένας φοβερός συνδυασμός και των δύο με αποτέλεσμα ο ”γίγαντας” των Φιλαντέλφεια Γουόριορς(σημερινοί Σίξερς) να αποτελεί το απόλυτο φόβητρο για τα αντίπαλα καλάθια.\n\nΠολλές ομάδες βάζαν ακόμα και 4 παίκτες να τον μαρκάρουν μην μπορώντας να πάρουν…σκάλα…Κάτι τέτοιο επιχείρησαν να κάνουν στις 2 Μαρτίου του 1962 και οι Νιου Γιορκ Νικς.\n\nΔεν τα κατάφεραν πάντως…πολύ καλά καθώς εκείνος ο αγώνας πέρασε στην ιστορία για το ασύλληπτο ρεκόρ 100 πόντων που πέτυχε ο απόλυτος σταρ της εποχής…\n

O Ουίλτ Τσάμπερλεν ήταν ασταμάτητος…

\nΟ Τσάμπερλεν είχε την τύχη να έχει τα απόλυτα σωματικά προσόντα που τον οδηγούσαν στο να ”βλέπει από ψηλά” όλους τους αντιπάλους του και οι κόντρες του με αυτούς να θυμίζουν πολλές φορές μάχη μεταξύ άντρα και έφηβου.\n\nΤα πολλά ριμπάουντ, τα καρφώματα και οι πολλοί πόντοι ήταν ”καρφιτσωμένα” στα στατιστικά του σχεδόν σε κάθε αγώνα. Μπορεί να κέρδισε μόνο 2 φορές το δαχτυλίδι του πρωταθλητή (1967 Γουόριορς,1972 Λέηκερς) αλλά έγραψε την δική του ιστορία με τις ”ασύλληπτες” επιδόσεις του, που ακόμα και σήμερα προκαλούν ”ίλιγγο”.\n\nΑυτό που πέτυχε όμως στον αγώνα της 2ας Μαρτίου του 1962 αναμένεται να μην καταρριφθεί ποτέ…\n \n \n

Το ιστορικό παιχνίδι…

\nΗ κανονική σεζόν έφτανε στο τέλος της και ο αγώνας μεταξύ των Νικς και των Γουόριορς ήταν σχεδόν αδιάφορος. Κανείς δεν περίμενε ότι τελικά θα έμενε στην ιστορία λόγω ενός παίκτη…\n\nΟ Τσάμπερλεν, αν και ξενυχτισμένος λόγω ενός πάρτι, αποφασίζει να στήσει και ένα δικό του εντός αγωνιστικού χώρου. Ανεβάζοντας σταδιακά την απόδοση του σκοράρει, ως συνήθως το ένα καλάθι πίσω από το άλλο, με αποτέλεσμα οι θεατές να αρχίζουν δείχνουν παραπάνω ενδιαφέρον για το που θα σταματήσει.\n\nΤο ενδιαφέρον αυτό ”απογειώνεται” όταν 7 λεπτά πριν το τέλος φτάνει στο ατομικό ρεκόρ των 79 πόντων.\n\nΕίναι η στιγμή που και οι συμπαίκτες του διαπιστώνουν ότι μπορούν να βοηθήσουν στο να γραφτεί μια ιστορική μέρα για το NBA. Αποτέλεσμα αυτού είναι να του δίνουν όλες τις πάσες προκειμένου να φτάσει όσο περισσότερους πόντους γίνεται…\n\nΤο παραπάνω έχει αποτέλεσμα και 1 περίπου λεπτό πριν το τέλος ο ”γίγαντας” φτάνει τους 98 πόντους. Εκείνη την στιγμή ο συμπαίκτης του Τσάμπερλεν, Ράκλικ του βγάζει μια πάσα ”άλεϊ-ουπ” την οποία εκμεταλλεύεται και σκοράρει τον 100ο πόντο του…\n\n

Ουίλτ Τσάμπερλεν 100 πόντοι - Wilt Chamberlaine
O Ουίλτ Τσάμπερλεν μόλις σημείωσε 100 πόντους!
\n

Ντελίριο και δηλώσεις…

\nΑκολουθούν σκηνές έκστασης με φιλάθλους να μπαίνουν μέσα στο γήπεδο προκειμένου να αγκαλιάσουν τον μεγάλο Τσάμπερλεν. Τα τελευταία 46 δευτερόλεπτα ποτέ δεν έγινε γνωστό αν παίχτηκαν καθώς δεν υπήρχε κάμερα στο παιχνίδι. Οι Γουόριορς κέρδισαν πάντως με 169-147 αλλά αυτό λίγη σημασία είχε.\n\nΗ ιστορία είχε γραφτεί και μάλιστα με επίλογο μια φωτογραφία που δείχνει τον Τσάμπερλεν να κρατάει ένα χαρτί με το νούμερο ”100”(ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων των Γουόριορς, Χάρβεϊ Πόλαν το έγραψε όταν μπήκε στα αποδυτήρια).\n\nΜερικές δηλώσεις μείναν και αυτές στην ιστορία από τον ίδιο άλλους που ήταν παρόντες…\n\nΟυίλτ Τσάμπερλεν:\n

“Είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της καριέρας μου. Όχι όμως το κορυφαίο. Αυτόν τον τίτλο τον απονέμω σε εκείνο το ματς που είχα κατεβάσει 55 ριμπάουντ (επίσης απόλυτο ρεκόρ του ΝΒΑ) απέναντι στον Bill Russell“.\n\n”Αυτό που μου αρέσει περισσότερο σε αυτό το ματς είναι πως δεν υπάρχει βίντεο. Υπάρχει μόνο μυστήριο και μύθος γύρω από αυτό. Ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο έχω συναντήσει τουλάχιστον 10.000 (!) ανθρώπους που μου είπαν πως είχαν δει ζωντανά το ματς των 100 πόντων στο Madison Square Garden (!). Δεν πειράζει όμως, έχω συνηθίσει πια”.

\nΜαρβ Άλμπερτ(τηλεσχολιαστής αγώνων):\n

“Ο μεγαλύτερος χαβαλές γινόταν με τον σέντερ των Knicks, τον Darrell Imhoff, ο οποίος φημιζόταν για τις αμυντικές του ικανότητες. Μετά από αυτό το παιχνίδι όλοι τον αποκαλούσαν ως τον άνθρωπο που κράτησε τον Τσάμπερλεϊν στους 100 πόντους!”

\nΧάρβευ Πόλακ (υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων των Γουόριορς):\n

“Το μυθικό αυτού του παιχνιδιού είναι πως ο Ουίλτ έβαλε ακριβώς 100 πόντους, ούτε λιγότερους, ούτε περισσότερους. Και το ματς τελείωσε με το που μπήκε ο 100ος πόντος, παρόλο που απέμεναν ακόμα 46 δευτερόλεπτα. Αυτά δεν πρόκειται να ξαναγίνουν ποτέ”.

\nhttp://www.youtube.com/watch?v=LxMeEzhvNRs?w=728\n\nΠηγή: “Wilt scores 100”, Sport24\n \n 

Λόρεν Χιλ:”Θα συνεχίσω μέχρι την κόρνα της λήξης”

Λόρεν Χιλ:"Θα συνεχίσω μέχρι την κόρνα της λήξης"

Πολλές φορές στην ζωή, δυστυχώς ή ευτυχώς, κάποια πράγματα είναι μονόδρομος. Στην περίπτωση της 19χρονης μπασκετμπολίστριας Λόρεν Χιλ αυτός ο μονόδρομος δεν θα μπορούσε να είναι πιο σκληρός και άδικος από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο. Είναι ο μονόδρομος του θανάτου… Το συγκινητικό είναι όμως ότι η Αμερικανίδα προσπαθεί, μέσω αυτού να περάσει διάφορα μηνύματα με την στάση της, την αξιοπρέπειά της και τις ενέργειές της…\n

Τα όνειρα της Λόρεν και οι πρώτες ανησυχίες…

\nΤην 1η Οκτωβρίου 2014 η Λόρεν Χιλ έκλεισε τα 18 της χρόνια. Μια ηλικία στην οποία κάθε νέος αρχίζει τα όνειρά του για το μέλλον και σκέφτεται πώς θα τα ακολουθήσει. Έτσι και η ίδια, όντας γραφτεί στο Πανεπιστήμιο Saint Joseph, ένιωθε έτοιμη να αρχίσει την εκπαίδευσή της και να αγωνιστεί στην ομάδα μπάσκετ του κολεγίου.\n\nΗ όρεξη αυτή όμως που είχε δεν φάνηκε στις πρώτες προπονήσεις καθώς η ίδια φαινόταν, χωρίς κάποια εξήγηση, να μην μπορεί να ακολουθήσει το σώμα της.\n

Ένιωθα να χάνω την ισορροπία μου, να μην έχω αίσθηση της αφής και να μην μπορώ να μπω στο κλίμα της προπόνησης

\nδήλωσε η ίδια.Κάτι δεν πήγαινε καλά…\n

“Έχεις το πολύ 2 χρόνια ζωής…”

\nΌλα τα παραπάνω ανησύχησαν την ίδια, τους γονείς της και τον προπονητή. Αποφάσισε λοιπόν να κάνει εξετάσεις γιατί συν τοις άλλοις ένιωθε και ημικρανίες. Η διάγνωση ήρθε 50 μέρες μετά τα γενέθλιά της…\n

Καρκίνος στον εγκέφαλο και μάλιστα βαριάς και επεκτάσιμης μορφής…

\nΟι γιατροί της έδωσαν το πολύ δυο χρόνια ζωής. Στην περίπτωσή της το μεγαλύτερο ποσοστό πιθανόν να λύγιζε και να παρατούσε κάθε προσπάθεια για ζωή… Όχι όμως η Λόρεν…\n

“Θα συνεχίσω μέχρι την κόρνα της λήξης”

\nΗ ίδια, μετά και από συζητήσεις με τους γονείς της, ήταν αποφασισμένη να παλέψει γενναία με αυτήν την “καταραμένη” αρρώστια. Επέλεξε να συνεχίσει να αγωνίζεται όσο μπορεί και της επιτρέπει το σώμα της.\n

Μπορεί αύριο να μην είμαι εδώ.Αλλά όσο ζω δεν βλέπω τον λόγο να μην συνεχίσω να αντιμετωπίζω την κατάσταση. Θέλω και εσείς να παίζετε για μένα όταν δεν θα μπορώ πια να σας ακολουθήσω

\nείπε στις συμπαίκτριες της. Οι γονείς της μάλιστα της έκαναν και ένα πάρτι-έκπληξη, πιθανόν σαν το αποχαιρετιστήριο δώρο τους…Το καλύτερο δώρο όμως το πήρε λίγες μέρες μετά…\n

Ο τελευταίος αγώνας

\nΤο πρωτάθλημα του NCAA επρόκειτο να ξεκινήσει στις 15 Νοεμβρίου. Όμως, καθώς η κατάσταση της Λόρεν χειροτέρευε, το πανεπιστήμιο του St Joseph ζήτησε από την ομοσπονδία να μετατεθεί η πρεμιέρα για τις 2 του μήνα έτσι ώστε να είναι ακόμα σε θέση να αγωνιστεί.\n\nΤο αίτημα έγινε αμέσως δεκτό και έτσι το όνειρο της θα γινόταν πραγματικότητα… Σε ένα κατάμεστο στάδιο, όλο το πλήθος πήγε να παρακολουθήσει τον αγώνα του St Joseph με το Hiram College, με τα μάτια βουρκωμένα και καρφωμένα σε αυτήν την πραγματική ηρωίδα…\n\nΗ Λόρεν αγωνίστηκε συνολικά 1 λεπτό πετυχαίνοντας τους πρώτους και τους τελευταίους πόντους του αγώνα, στην νίκη του St Joseph με 66-55. Η αποθέωση που γνώρισε στο τέλος του αγώνα ήταν παράπάνω από συγκινητική όπως και τα λόγια που είπε\n

Ήθελα να αγωνιστώ για να συγκεντρώσω χρήματα για την καταπολέμηση αυτής της αρρώστιας.Είναι απίθανο αυτό που έζησα σήμερα…δεν θα σας ξεχάσω ποτέ…

\nδήλωσε ενώ όλο το στάδιο την αποθέωσε ενώ η φανέλα της με το νούμερο 22 αποσύρθηκε προς τιμήν της…\n

Το μήνυμα του Λεμπρόν..

\nΠολλές μεγάλες προσωπικότητες θαύμασαν τον αγώνα της Λόρεν μέσα σε αυτούς και ο Λεμπρόν Τζέιμς, ο οποίος της έστειλε το εξής μήνυμα:\n

Είσαι πραγματικά απίστευτη!! Σ’ευχαριστώ που με εμπνέεις και θα κάνω τα πάντα για να σου μοιάσω!! Είσαι φοβερή και πανέμορφη!!

\n

Ο στόχος της εκτός παρκέ και το μάθημα ζωής.

\nΗ Λόρεν πάντως κατάφερε να αγωνιστεί σε 3 ακόμα παιχνίδια. Στόχος της ήταν να μαζεύει λεφτά που θα τα έδινε στο ίδρυμα πρόληψης και θεραπείας του καρκίνου ”The Cure Starts Now Foundation”. Το ποσό που έχει μαζέψει έως τώρα είναι 700.000 δολάρια και στόχος της είναι το 1 εκατομμύριο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου.\n\nΠλέον δεν μπορεί να ακολουθήσει το σώμα της και έχει μια τιμητική θέση ως ασίσταντ κόουτς στο πανεπιστήμιο της.Το μήνυμά της όμως έχει περάσει με τον καλύτερο τρόπο:\n

Ποτέ μην τα παρατάς μέχρι να ακουστεί το τελικό σφύριγμα

\nΣ’ευχαριστούμε Λόρεν…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wLTEu8E5dPU\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=hsU24D42PgQ

Antonija Misura. Δείτε την πιο όμορφη αθλήτρια της Κροατίας!

Antonija Misura. Δείτε την πιο όμορφη αθλήτρια της Κροατίας!
Antonija Misura
Antonija Misura
\n\nΗ Antonija Misura, γεννημένη 19/5/1988, είναι μία από τις πιο όμορφες αθλήτριες, αλλά έχει αρνηθεί σθεναρά σχεδόν όλες τις προτάσεις από πρακτορεία μοντέλων σε όλο τον κόσμο. Θα σε κοιτάξει με περηφάνια από τα εντυπωσιακά 181cm της και θα σου πει ότι θέλει να κρατήσει την προσοχή της αποκλειστικά στην καριέρα της στο μπάσκετ και στις σπουδές της. Εμείς αναρωτιόμαστε: “Μα πώς τολμά κάτι τέτοιο!” αφού θεωρούμε πώς “κάποια πράγματα” πρέπει να τα μοιράζεται τακτικά μαζί μας…\n\nΦυσικά, είναι επίσης και μια σπουδαία παίκτρια μπάσκετ, κάτι που μαρτυρά η συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου με την εθνική ομάδα της Κροατίας. Παρότι δεν είχε πάρα πολύ χρόνο συμμετοχής, απέσπασε την προσοχή των ΜΜΕ πολύ περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στην ομάδα.\n\nΓέννημα-θρέμμα της πόλης Σιμπένικ στην Κροατία, η Antonija ασχολήθηκε μεγαλώνοντας με πολλά σπορ, συμπεριλαμβανομένου και του βόλεϊ. Τελικά, ακολουθώντας το παράδειγμα της μεγαλύτερης αδερφής της και του ειδώλου της Ντράζεν Πέτροβιτς(επίσης γεννημένου στη Σιμπένικ), την κέρδισαν τα παρκέ του μπάσκετ.\n\n
Antonija Misura
Antonija Misura
\n\nΞεκίνησε την επαγγελματική της καριέρα στην ZKK Vidici Dalmostan το 2005, συνέχισε στην ZKK Jolly JBS το 2007, με την οποία κατάφερε να κερδίσει τόσο το Εθνικό πρωτάθλημα όσο και το Κύπελλο της Κροατίας το 2008, στην πρώτη σεζόν της με νέο σύλλογο της. Στην περίδο 2010-11, η Antonija είχε κατά μέσο όρο 30,0 λεπτά, 9,0 πόντους, 3,5 ασίστ και 2 κλεψίματα ανά παιχνίδι στην Αδριατική Λίγκα και 26,0 λεπτά και 7,3 πόντους ανά παιχνίδι στο EuroCup.\n\nΤο συμβόλαιό της με την ZKK Jolly JBS έληξε το καλοκαίρι του 2013. Είχε εκφράσει την επιθυμία της να παίξει στην Ισπανία, την Ιταλία ή την Τουρκία με απόλυτο όνειρο της να παίξει στο WNBA. Τελικά πήρε μεταγραφή για την γαλλική Τουλούζ, όπου θα τη βρεις να αγωνίζεται σήμερα.\n\n
Antonija Misura
Antonija Misura
\n\nΤα ΜΜΕ όταν αναφέρονται στην Antonija, μιλάνε για την για την πιο όμορφη αθλήτρια της Κροατίας και οι διακρίσεις για την ομορφιά της έρχονται απανωτά η μια μετά την άλλη. Ανακηρύχθηκε Μις Μεσογειακοί Αγώνες το 2009 από μια ψηφοφορία 80 διαπιστευμένων φωτογράφων από 23 χώρες, η αμερικανική αθλητική ιστοσελίδα “Bleacher Report”, την ανακήρυξε ως την πιο όμορφη συμμετέχουσα στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, το “American Entertainment and Lifestyle Magazine” την περιέλαβε στη λίστα με τους πιο εκπληκτικούς αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 και η εμφάνισή της στο Λονδίνο έγινε θέμα από πολλά ΜΜΕ της Κροατίας και μη. Σημειώστε επίσης ένα tweet από τον παίκτη του NBA Nate Robinson, ο οποίος, βλέποντας την Antonija στον αγώνα Κροατία – Τσεχία, σχολίασε ότι\n

“Πρέπει να είναι η πιο όμορφη μπασκετμπολίστρια όλων των εποχών για να δέσει μερικά κορδόνια”

\nΗ ίδια έχει δηλώσει ότι η προσοχή είναι τόσο κολακευτική όσο και ενοχλητική και πως προτιμά να εστιάσει στην αθλητική καριέρα της και τις σπουδές της. Από το 2012, σπουδάζει Διαχείριση Τουρισμού στη Σίμπενικ.\n

Απολαύστε την Antonija Misura σε φωτογραφίες

\nAntonija Misura\n\nAntonija Misura\n\nAntonija Misura\n\nAntonija Misura\n\nAntonija Misura\n\nAntonija Misura\n\nAntonija Misura\n\nAntonija Misura\n\nAntonija Misura\n\nAntonija Misura\n\n\n\n\n\n\n\n\n\n\n\n\n\n 

Όταν ο Φίλιππος Συρίγος με τις “μυθικές” περιγραφές του μας μύησε στο μπάσκετ…

Πολλές φορές ,όταν παρακολουθούμε μια ζωντανή μετάδοση,πέρα από τον αγώνα, μπορεί να μας μείνουν στην μνήμη ”διάφορα” που ακούμε από τον εκάστοτε δημοσιογράφο που περιγράφει ή σχολιάζει. Ο Φίλιππος Συρίγος δεν υπήρξε απλώς ένας δημοσιογράφος. Ήταν κάτι πολύ, πολύ περισσότερο: η βαθιά, σοβαρή και σταθερή φωνή του, χρωματισμένη σποραδικά με συναισθηματικές εξάρσεις, θαυμασμού, απορίας ή αγανάκτησης κατά περίπτωση, συνόδευ(σ)ε τα πιο ωραία «παραμύθια» της δεκαετίας του ’80, που έγιναν πραγματικότητα.\n\nΓια μένα, και τους ανθρώπους της γενιάς μου, εφήβους εκείνα τα χρόνια, αποτελούσε μια εμβληματική, σχεδόν «πατρική» τηλεοπτική μορφή, που μας μυούσε από τις αρχές των eighties στα άδυτα ενός κόσμου όχι και τόσο γνώριμου ακόμη: του κόσμου της πορτοκαλί μπάλας. Ήταν ο άνθρωπος που μας μάθαινε δυσπρόφερτα ξένα ονόματα. Που μας εξηγούσε τα μυστικά του μπάσκετ. Μα πάνω από όλα ο άνθρωπος που με τα αιχμηρά, δίκαια, αλλά και ειλικρινή σχόλιά του, έβαζε τα πράγματα στη θέση τους. Που αποκαθιστούσε την αλήθεια και υποδείκνυε μια απροκατάληπτη και αντικειμενική θέαση των γεγονότων. Χωρίς παραχωρήσεις σε γραφικές, γελοίες και πομπώδεις ή κραυγάζουσες ατάκες και περιγραφές.\n\n«Η πρόκριση στα χέρια αυτού του τίμιου γίγαντα», έλεγε για τον Καμπούρη, πριν ο ψηλός σουτάρει τις τελευταίες δύο βολές στον τελικό του Ευρωμπάσκετ του ’87, κάνοντας ο σχολιαστής άθελά του -και υποσυνείδητα- το σφάλμα να μιλήσει για επικείμενη πρόκριση, ενώ (θα) επρόκειτο για τίτλο: η δύναμη της ως τότε συνήθειας (των ασήμαντων) διακρίσεων της Εθνικής, βλέπετε, σαν να τον εμπόδιζε να αναφέρει τα πιο ΜΕΓΑΛΑ που έρχονταν και που θα άλλαζαν τη μοίρα του ελληνικού αθλητισμού.\n\nΛάθη, φωνές διαμαρτυρίας ή ενθουσιασμού και πολλά άλλα συνθέτουν το παρακάτω άρθρο. Απολαύστε το…\n\nΟ συγχωρεμένος Φίλιππος Συρίγος αρκετά συχνά “έκραζε” την οργάνωση καθώς και την ατμόσφαιρα ξένων χωρών που αφορούσε έναν αγώνα Ευρωλίγκας…\nhttps://www.youtube.com/watch?v=3rmKEaCcATk\nhttps://www.youtube.com/watch?v=RWm1UXMDOtI\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Wr6hm1jYF0w\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Wk9MP_T6KwA\n\nΕπίσης αρκετές φορές “τα έβαζε” με τους διαιτητές με χαρακτηριστικό τρόπο, όταν εκείνοι αδικούσαν μια ελληνική ομάδα(γνωστός για το πάθος του ο μεγάλος Φίλιππος Συρίγος για την Εθνική και κάθε ελληνική ομάδα που αγωνιζόταν στην Ευρώπη, κοιτάξτε μόνο το βίντεο “κλοπή” και θα καταλάβετε…)\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=IORQsr20P0c\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=hHOU1h2m8yM\n\nΥπάρχουν ακόμα κάποιες φορές που τα μικρόφωνα έμειναν ανοιχτά…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=vpwTU1z7fNs\n\n 

100 χρόνια μπάσκετ στο μέρος που δοξαστήκαμε…

http://youtu.be/TaUGiw_eQ38\n\nΣτις 8 Ιουνίου 1991 συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τη μέρα που ο Αμερικανός καθηγητής Νέισμιθ (μαζί με μια παρέα από φοιτητές του) ανακάλυπτε το μπάσκετ, που στη πορεία εξελίχθηκε ως το δεύτερο δημοφιλέστερο σπορ σε όλο τον κόσμο. Προκειμένου να τιμήσει η ΦΙΜΠΑ αυτή την επέτειο,αποφάσισε τη διεξαγωγή ενός αγώνα επίδειξης ανάμεσα στους σταρ των Βαλκανίων και αυτών της υπόλοιπης Ευρώπης. Ο αγώνας έγινε στο ΣΕΦ ,το μέρος δηλαδή που πριν 4 χρόνια αποτέλεσε τόπο δόξας και “εκτόξευσης” του ελληνικού μπάσκετ(κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ 1987) Γκάλης, Γιαννάκης, Ντίβατς, Κούκοτς, Πάσπαλιε, Ντακουρί, Ράτζα, Σαν Επιφάνιο, Ρίβα, Οστρόφσκι και πολλοί ακόμα “αστέρες” (υπήρχαν και απώλειες όπως αυτές των Πέτροβιτς και Ντίβατς)έδωσαν έναν θεαματικό και συνάμα συγκλονιστικό αγώνα που καθήλωσε όλους τους λάτρεις του μπάσκετ και τελείωσε με νίκη των σταρ των Βαλκανίων με 103-102. Ήταν ο καλύτερος τρόπος να τιμηθεί η ιδέα του κου Νέισμιθ. (αξίζει να σημειωθεί ότι πρώτος σκόρερ ήταν ο μεγάλος Νίκος Γκάλης με 34 πόντους)

Η ”θαυματουργή οικογένεια” του 1987..

https://www.youtube.com/watch?v=flQFrAgZ15M\n\nΤο έπος του 1987 (κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ από την Εθνική μας) ήταν, αναμφισβήτητα, η αρχή μιας νέας σελίδας για όλο τον ελληνικό αθλητισμό και “πρόδρομος” των επιτυχιών που ακολούθησαν όχι μόνο στο μπάσκετ αλλά σε όλα τα σπορ. Ήταν η πρώτη φορά που σαν ‘Ελληνες νιώσαμε ότι μπορούμε περισσότερα στο αθλητικό κομμάτι.. Η ψυχή που κατέθεσαν τότε 12 παίκτες και ο προπονητής τους μας έδωσε αυτό το δικαίωμα και μας ανέβασε ψηλότερα τον πήχη… Ως γνωστόν όμως, για να έρθει μια τέτοια επιτυχία, πέρα από τις ατομικές ικανότητες, πρέπει μια ομάδα να είναι “δεμένη” σαν οικογένεια.(είδαμε στο άρθρο “Περιοδεύων θίασος…” που αφορούσε την ποδοσφαιρική Εθνική του 1994 τι μπορεί να συμβεί όταν δεν υπάρχει αυτό το στοιχείο) Στο παραπάνω βίντεο (εκπομπή αμέσως μετά τη νίκη στον τελικό επί του Σοβιετικού “μεγαθήριου”) βλέπουμε πόσο απλοί και προσγειωμένοι στις δηλώσεις τους είναι όλοι οι πρωταγωνιστές του θριάμβου.(αποκορύφωμα οι δηλώσεις του Νίκου Γκάλη στο 7.30). Το γεγονός ότι, λίγο μετά την επίτευξη ενός τέτοιου κατορθώματος, βλέπουμε ομαδικό πνεύμα ακόμα και σε λεκτικό επίπεδο, δείχνει γιατί αυτή η ομάδα έμεινε στις “καρδιές” όλων, εμπνέει ακόμα και σήμερα νέες γενιές και ονομάστηκε “επίσημη αγαπημένη”…\n\nΕυρωμπάσκετ 1987\n\n

Ευρωμπάσκετ 1987
Ευρωμπάσκετ 1987

H αρχή της δόξας…

https://www.youtube.com/watch?v=E_bHxODIFmo\n\n

Το 1987 ήταν, όπως είναι γνωστό σχεδόν σε όλους, η ”εκτόξευση” του ελληνικού μπάσκετ (και πιθανόν όλου του ελληνικού αθλητισμού) στα ουράνια. Θα θυμηθούμε πολλές στιγμές από εκείνες τις 10 μέρες (3-14 Ιουνίου διοργανώθηκε το τουρνουά). Μια πρώτη αναφορά θα κάνουμε με τη μεγάλη νίκη της Εθνικής μας ,τη δεύτερη μέρα των αγώνων, επί της πανίσχυρης Γιουγκοσλαβίας των Πέτροβιτς, Ντίβατς, Πάσπαλιε ,Κούκοτς ,Ράτζα και δε συμμαζεύεται…Η νίκη αυτή ,ουσιαστικά, ”αφύπνησε” το ελληνικό κοινό ,το οποίο άρχισε να ”πιστεύει” αυτή την ομάδα περισσότερο απο κάθε άλλη φορά. Ήταν το ”κλειδί” για τις επόμενες επιτυχίες που ακολούθησαν.. (το κλάμα του αείμνηστου Συρίγου στο 1.22.30 αντικατοπτρίζει τα τότε συναισθήματα)