Όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος το 1940, τα ποδοσφαιρικά σωματεία ανέστειλαν την λειτουργία τους και επιτάχθηκαν από τις κατοχικές δυνάμεις. Επίσης, το γήπεδο της ΑΕΚ στην Ν.Φιλαδέλφεια ξηλώθηκε από τους Ιταλούς (αγωνιστικός χώρος,γραφεία,αποθήκες),οι οποίοι πούλαγαν στην μαύρη αγορά ότι αντικείμενα έβρισκαν σ’αυτό (παπούτσια,φανέλες,μπάλες κοκ). Όσον αφορά το γήπεδο του ΠΑΟ στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας,αρχικά,οι χώροι του κάτω από την θύρα 13 χρησιμοποιήθηκαν ως νοσοκομείο αλλά στην συνέχεια ο πρόεδρος του Βαγγέλης Σταμάτης συμφώνησε με τους Ιταλούς να παραχωρηθεί το γήπεδο για φιλικούς αγώνες και οι τελευταίοι να παίρνουν ποσοστό από τις εισπράξεις.\n\nΛίγο αργότερα, το 1942 ,ξεκίνησε μια προσπάθεια αναγέννησης του ελληνικού ποδοσφαίρου με σκοπό την ψυχαγωγία των, βασανισμένων από την κατοχή, Ελλήνων αλλά και για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Ως συνέπεια είχαμε την δημιουργία της ”Ένωσης Ελλήνων Αθλητών (ΕΕΑ)”. Προς το τέλος της Κατοχής αναδιοργανώθηκε η ΕΠΟ και έγινε ένα ανεπίσημο πρωτάθλημα που κατέκτησε η ΑΕΚ. Την άνοιξη όμως του 1942 είχαμε ένα περιστατικό που “σημάδεψε” τα παραπάνω ποδοσφαιρικά τεκταινόμενα και έμεινε στην ιστορία ως μια σημαντική αντιστασιακή ενέργεια.\n\nΤότε λοιπόν βρέθηκαν αντιμέτωπες σε φιλικό αγώνα οι ομάδες ΑΕΚ-ΠΑΟ στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Μια αντιπροσωπεία ποδοσφαιριστών (Κρητικός από ΠΑΟ ,Μαρόπουλος -Τζανετής από ΑΕΚ ) πήγαν στο γραφείο του προέδρου του ΠΑΟ, Απόστολου Νικολαίδη και ζήτησαν τα έσοδα του αγώνα να πάνε στο νοσοκομείο Σωτηρία ,για ανθρώπους που υπέφεραν από φυματίωση, ανάμεσά τους και αθλητές. Ο τελευταίος τους ενημέρωσε ότι αυτό δεν ήταν δυνατόν καθώς το γήπεδο είχε επιταχθεί από Γερμανούς οι οποίοι θα κρατούσαν τα κέρδη και επίσης θα βάζανε ως διαιτητή έναν Αυστριακό αξιωματικό των Δυνάμεων Κατοχής. Ως αποτέλεσμα, οι παίκτες ανέβηκαν στις εξέδρες και ,αποφασισμένοι να μην αγωνιστούν, εξήγησαν στους φιλάθλους την κατάσταση. Οι τελευταίοι ,εξοργισμένοι, άρχισαν να λεηλατούν το γήπεδο (ξεριζώνοντας εξέδρες,δοκάρια κοκ) και εν συνεχεία μαζί με τους παίκτες άρχισαν μια πορεία στο κέντρο της Αθήνας με τελικό προορισμό την Ομόνοια. Την ίδια μέρα αποφασίστηκε , απ’όλους τους ποδοσφαιριστές της ΕΕΑ και με δική τους ευθύνη, να γίνει πρωτάθλημα στο γήπεδο της Νήαρ Ηστ. Τα έσοδα από αυτό έσωσαν πολλούς αθλητές. Ήταν επακόλουθο μιας γενναίας αντιστασιακής πράξης ,η οποία ξεκίνησε από έναν αγώνα που δεν έγινε ποτέ.