εθνικη – SportBrio

22 December, 201527 January, 2017

Εθνική Ελλάδος – Τσέλσι. Βίοι παράλληλοι…

Στο ποδόσφαιρο, όπως και στον αθλητισμό γενικότερα, παρατηρείται αρκετές φορές και από διάφορες ομάδες η λεγόμενη “κοιλιά”, δηλαδή το να φτάνει η απόδοση της από τα ψηλά στα χαμηλά.Συνήθως οφείλεται στην κούραση, όταν όμως είναι προσωρινή.\r\n\r\nΥπάρχουν και περιπτώσεις ομάδων που μέσα σε λίγο καιρό έφτασαν από την απόλυτη καταξίωση στην αντίστοιχη απαξίωση(όπως λέμε “από το ζενίθ στο ναδίρ”) και μπορούμε να πούμε ότι οι αιτίες είναι σίγουρα πολύ περισσότερες και πιο σύνθετες.\r\n\r\nΟι πορείες της Εθνικής Ελλάδος και της Τσέλσι, που έκαναν αυτήν την διαδρομή μέσα σε λίγους μήνες, έχουν πολλά κοινά σημεία και είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα του τι ΔΕΝ πρέπει να κάνει μια ομάδα όταν είναι στο ζενίθ της…\r\n

Εθνική Ελλάδος. Η καλή μέρα φάνηκε από τα..ξημερώματα…

\r\nΤον Ιούνιο του 2014 η Εθνική μας έφτασε ένα βήμα πριν τα προημιτελικά του Μουντιάλ της Βραζιλίας, χάνοντας την στα πέναλντυ με την Κόστα Ρίκα.Ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη επιτυχία μετά το “έπος” της Πορτογαλίας το 2004 και οι “οιωνοί” έμοιαζαν ιδανικοί για νέες επιτυχίες καθώς η κλήρωση για τα τελικά του EURO 2016 ήταν “λουκούμι”(Φερόε, Β.Ιρλανδία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Φιλανδία με τους 2 πρώτους να προκρίνονται απ’ευθείας).\r\n\r\nΗ προδιαγεγραμμένη αποχώρηση του Σάντος συνοδεύτηκε από την πρόσληψη του πολύ γνωστού Ιταλού Κλαούντιο Ρανιέρι, ενώ χρέη τεχνικού διευθυντή ανέλαβε ο Γιώργος Καραγκούνης που μόλις είχε αποσυρθεί.Όλα αυτά έδειχναν ότι η ΕΠΟ ήθελε να κρατήσει ψηλά την ομάδα-όαση του ελληνικού ποδοσφαίρου.\r\n\r\nΞαφνικά όμως τα πάντα άλλαξαν…Αγωνιστικά η Εθνική μας δεν μπορούσε όχι νίκη να “σταυρώσει” αλλά ούτε καν να πετύχει γκολ.Έχασε εντός έδρας από Β.Θρλανδία(0-2), Φιλανδία(0-1), Ρουμανία(0-1) και….Φερόε(0-1) σε έναν αγώνα που συζητήθηκε σε όλη την Ευρώπη σαν μια από τις μεγαλύτςρες “βόμβες”.Εκτός ηττήθηκε πάλι από Β.Ιρλανδία και Φερόε(δεύτερη φορά…)μαζεύοντας τελικά μόλις 6 βαθμούς και με μία μόλις(!!)νίκη επί της Ουγγαρίας στην αυλαία και όταν όλα είχαν χαθεί…\r\n\r\nΣτην διάρκεια της τραγικής αυτής πορείας συνέβησαν πολλά και εκτός αγωνιστικού χώρου.Παραιτήθηκε ο Καραγκούνης, άλλαξε ο προπονητής2 φορές(Μαρκαριάν αντί Ρανιέρι και μετά Τσάνας) ενώ οι παίκτες πολλές φορές έκαναν δηλώσεις αγανάκτησης που “φωτογράφιζαν” την ΕΠΟ και το παρασκήνιο που παιζόταν όσον αφορά τις επιλογές, αλλά κάνοντας και οι ίδιοι παράλληλα τραγικές εμφανίσεις.Ο “κύκνος έγινε ασχημόπαπο”μέσα σε μόλις λίγους μήνες…\r\n\r\nΦυσικά η μπάλα δεν ξεχάστηκε ωστόσο, όπως είπαμε, μια τέτοια πτώση έχει πολλές παραμέτρους που πιθανόν να πρέπει να εξεταστούν για να μην έχουμε τέτοιες αποτυχίες στο εγγύς μέλλον…\r\n

Τσέλσι. Η “αποκαθήλωση” του Μουρίνιο

\r\nΠαρόμοια πορεία με την Εθνική μας διανύει και μια άλλη ομάδα ντυμένη στα “μπλε”, η Τσέλσι.\r\n\r\nΠρωταθλήτρια το 2015 κάνοντας σχεδόν περίπατο και με τον “special one” Μουρίνιο στο “τιμόνι”, οι Λονδρέζοι ξεκίνησαν την φετινή χρονιά για την διαφύλαξη του “στέμματος”.Και εκεί όμως μέσα σε λίγους μήνες και με έναν γύρο να έχει σχεδόν συμπληρωθεί, όχι μόνο είναι εκτός διεκδίκησης αλλά βρίσκονται και στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας, δημιουργώντας “ψιθύρους” ακόμα και για υποβιβασμό!!\r\n\r\nΌπως και στην περίπτωση της Εθνικής Ελλάδος και εδώ από το καλοκαίρι οι οιωνοί δεν ήταν καλοί…Στην αρχή του πρωταθλήματος υπήρξε ένα επεισόδιο μεταξύ του Μουρίνιο και της γιατρού της ομάδας Έβας Καρνέιρο για την απόφαση της τελευταίας να παράσχει τις πρώτες βοήθειες σε παίκτη της Τσέλσι, προκαλώντας την οργή του Πορτογάλου που δεν τις θεωρούσε απαραίτητες αλλά αντίθετα καθυστερήσεις σε βάρος της ομάδας του.Οι σεξιστικές εκφράσεις που χρησιμοποίησε εναντίον της και οι αντιδράσεις που προκάλεσαν σε αρκετό κόσμο ήταν η αρχή(όπως αποδείχτηκε) του τέλους του στους “μπλε”.Η γενικότερη συμπεριφορά του επίσης απέναντι στους παίκτες και ο ανεξήγητος εκνευρισμός έκαναν την ομάδα να “μικραίνει” αγωνιστικά και να χάνει παντού.\r\n\r\nΕίναι φανερό ότι το κλίμα στα αποδυτήρια ήταν το χειρότερο δυνατό, αλλά ο Μουρίνιο έμενε στην ομάδα λόγω στήριξης κάποιων φιλάθλων που εκφραζόταν δημόσια με πανό(“ένας από εμάς” κοκ).Τελικά έφτασε σε σημείο να απολυθεί για πρώτη φορά στην καριέρα του μεσούσης της περιόδου ενώ κάμερα τον “συνέλαβε” να προσπαθεί να “καλύψει” το πρόσωπο του από τις κάμερες την ώρα που αποχωρούσε.\r\n\r\nΗ δυναμική του “special one” φάνηκε από την αντίθετη πλευρά αυτήν την φορά…Προπονητές σαν τον Μουρίνιο άλλωστε μπορούν να επηρεάσουν μια ολόκληρη ομάδα σε όλη την επιφάνεια της(από αυτόν που κουβαλάει τις πετσέτες μέχρι τον πρόεδρο…)\r\n

Τουλάχιστον δώσαμε χαρά σ’αυτούς…

\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=e-15REqW4Jw\r\n

Η “επική” αποχώρηση του Μουρίνιο απ΄την Τσέλσι…

\r\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Fzlj-eKi2Sg

8 January, 201527 January, 2017

Βασίλης Χατζηπαναγής. Γιατί Δεν Φόρεσε το Εθνόσημο!

Ο μεγάλος Βασίλης Χατζηπαναγής(ή ”Βάσσια’) άφησε την δική του ιστορία στο ”φτωχό” ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι φοβερές του ντρίπλες, ο τρόπος με τον οποίο ”μαγνήτιζε” την μπάλα και η μαεστρία με την οποία ”παρέσερνε” τους αντιπάλους στο διάβα του τον έκαναν να μείνει στην ιστορία ως ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.\n\nΜπορούμε να πούμε ”ο μεγαλύτερος” καθώς το 2003, σε γκάλοπ που έκανε η ΕΠΟ για τα 50 χρόνια της ΟΥΕΦΑ, του αποδόθηκε αυτός ο τίτλος. Και όμως….Αυτός ο μεγάλος παίκτης ποτέ δεν φόρεσε την φανέλα της εθνικής Ελλάδος.Ας δούμε το γιατί…\n

Η συμμετοχή του ‘Βάσσια’ στο προολυμπιακό με την Σοβιετική Ένωση

\nΟ Βασίλης Χατζηπαναγής, γεννημένος το 1954 στην Σοβιετική Ένωση από Έλληνες μετανάστες, άρχισε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Παχτακόρ και σε ηλικία 17 ετών κλήθηκε στην εθνική κάτω των 19 ετών, έχοντας δείξει από νωρίς τα σπουδαία του αθλητικά προσόντα.Το 1975 συμμετέχει με την προολυμπιακή ομάδα στους αγώνες πρόκρισης για την Ολυμπιάδα του Μόντρεαλ, όπου και πραγματοποιεί εξαιρετικές εμφανίσεις οδηγώντας την στα τελικά.Το καλοκαίρι του 1976 έρχεται η μεταγραφή στον Ηρακλή.\n

Όνειρο ημι-εκπληρωμένο

\nΟ πόθος του Χατζηπαναγή, δηλαδή να αγωνιστεί σε ελληνικό έδαφος είχε εκπληρωθεί.Μάλιστα συμμετείχε και σε έναν αγώνα με την εθνική Ελλάδος(φιλικό με Πολωνία στην Λεωφόρο).Ο ίδιος ένιωσε ότι είχε επιστρέψει για τα καλά στον τόπο των γονιών του και η διάθεσή του φαινόταν στο γήπεδο όπου με τις φανταστικές ενέργειές του καθήλωνε τους φιλάθλους όλων των ομάδων, οι οποίοι είχαν φτάσει σε σημείο να πληρώνουν εισιτήριο μόνο για να δουν το σόου του. Δυστυχώς για τον ”Νουρέγεφ” του ελληνικού ποδοσφαίρου, αυτή η χαρά μετριάστηκε όταν ο ίδιος έμαθε ότι δεν μπορούσε να αγωνιστεί με τα χρώματα της Ελλάδας.\n\nΟ λόγος ήταν η συμμετοχή του στο προολυμπιακό του Μόντρεαλ με την ομάδα Νέων της Σοβιετικής Ένωσης, κάτι που βάσει κανονισμών του επέτρεπε να αγωνιστεί μόνο με την αντίστοιχη των Aντρών. Ο ίδιος όμως ήθελε να εξαντλήσει τα περιθώρια…\n

Εξηγήσεις από την Σοβιετική Ομοσπονδία και ελληνική κωλυσιεργία

\nΠολλές φορές ζήτησε εξηγήσεις από την Ομοσπονδία ποδοσφαίρου της Σοβιετικής Ένωσης, υποστηρίζοντας ότι οι γονείς του ήταν Έλληνες και είχε δικαίωμα να αγωνιστεί στην Ελλάδα.Η απάντηση που έπαιρνε όμως ήταν ότι το εμπόδιο στο αίτημα του ήταν ένα χαρτί που ζήταγε η ΕΠΟ από την Σοβιετική Ομοσπονδία με το οποίο η τελευταία θα παραδεχόταν ότι λανθασμένα τον χρησιμοποίησε στο προολυμπιακό του Μόντρεαλ, κάτι που αν γινόταν θα έπρεπε να της αφαιρεθεί το χάλκινο μετάλλιο που κατέκτησε στην Ολυμπιάδα, καθώς ο Χατζηπαναγής είχε αγωνιστεί βασικός στα προκριματικά.\n\nΥπήρχε πάντως άλλη μια διέξοδος για να αγωνιζόταν ο ΄΄Βάσσια” στην εθνική Ελλάδος και αφορούσε ένα ειδικό δικαστήριο που έπρεπε να γίνει και να αποδείκνυε ότι οι γονείς του ήταν Έλληνες.Δεν έγινε όμως ποτέ για άγνωστους λόγους.Ο ίδιος πάντως είχε δηλώσει ότι\n

”πιθανόν να έπαιξαν ρόλο και τα πολιτικά φρονήματα του πατέρα του που ήταν αριστερός…”

Συμμετοχή ως… παλαίμαχος

\nΟ Χατζηπαναγής κατάφερε πάντως να συμμετάσχει το 1984 σε φιλικό με την Μεικτή Κόσμου που διοργάνωσε η UNICEF στην Νέα Υόρκη.Όσον αφορά την εθνική μας έδωσε ένα ματς 8 χρόνια μετά την απόσυρσή του, το 1999, με αντίπαλο την Γκάνα, σε ένα φιλικό που έγινε προς τιμήν του.Ας ήταν να γίνει και έτσι για τον μεγάλο ”Νουρέγεφ”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=BClSYEP0K1E\n\nΟ μοναδικός τίτλος που κατέκτησε με τον Ηρακλή στον οποίο αγωνίστηκε όλη του την καριέρα\nhttps://www.youtube.com/watch?v=6U1Jbkvaetk\n\nΗ συνέντευξή του Βάσσια στην εκπομπή “Καρντάσιανς”\nhttps://www.youtube.com/watch?v=5dxnU4Q3P_o#t=538

2 January, 201527 January, 2017

Ανδρέας Μουράτης. Ασυμβίβαστο Λιοντάρι Εντός-Εκτός Γηπέδων

Αν υπάρχει ένας παίκτης που το όνομά του έγινε συνώνυμο της αυτοθυσίας, της αυταπάρνησης καθώς και της ομάδας του Ολυμπιακού τότε αυτό είναι σίγουρα του Αντρέα Μουράτη.Ο μεγάλος ”Αντρίκος”(που έπαιξε σε όλες τις θέσεις αλλά έμεινε στην ιστορία για τις τρομερές αμυντικές του ικανότητες) έδινε και την ψυχή του για την ομάδα του Πειραιά, για την Εθνική αλλά και για την δικαιοσύνη σε άλλα θέματα πλην ποδοσφαίρου…\n

“Όχι” στα γράμματα ”ναι” στην μπάλα και στην ζωηρή ζωή.

\nΟ Αντρέας Μουράτης γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου του 1926 στο Νέο Φάληρο. Μαζί με τους γονείς του, που ήταν πρόσφυγες από την Μικρά Ασία, έμενε στις φτωχογειτονιές του Πειραιά, στην οδό Ιωνίας 22. Δεν του άρεσε το σχολείο.Έκανε πολλές δουλειές προκειμένου να αποφύγει τα γράμματα.\n\nΉταν γενικά ζωηρός και πάντα έμπλεκε σε μικροκαβγαδάκια, ενώ όποτε έπαιζε ποδόσφαιρο στις αλάνες πάντα γύριζε σπίτι του με μικροτραύματα. Έκανε υγιεινή ζωή και είχε σαν στέκι του το καφενείο «Εθνικόν» στο Νέο Φάληρο.Ήταν μεγάλος γλεντζές και η φράση ”άτσα-ούτσα” που έλεγε όταν χόρευε έμεινε στην ιστορία…\n

Τα πρώτα βήματα και η συμβολή του πατέρα Μουράτη

\nΗ πρώτη επαφή του Μουράτη με την μπάλα ήταν σε ηλικία ενός έτους όταν παρακολούθησε τον αγώνα της ομάδας που είχε ιδρύσει ο πατέρας του Μάρκος και είχε την ονομασία ”Πολικός Αστέρας” με έδρα την Ευαγγελίστρια του Πειραιά. Η ομάδα ταξίδεψε μέχρι τα Αμπελάκια Σαλαμίνας για να δώσει ποδοσφαιρικό αγώνα. Διατηρήθηκε για 11 χρόνια (1925-1936) και όταν διαλύθηκε ο πατέρας του έφτιαξε την Ένωση Χωματουργείων, ομάδα που πρωτόπαιξε ο Αντρέας.\n\nΤο 1943 ο Μουράτης πήγε στην ομάδα της Προοδευτικής. Ο ίδιος έκανε και ατομικές προπονήσεις στις οποίες πολλές φορές χτύπαγε το κεφάλι στις πόρτες του σπιτιού του για να δυναμώσει στις κεφαλιές…\n

Η ώρα του Ολυμπιακού και αρχή με …αυτογκολ.

\nΟ Μουράτης έπαιξε με την ομάδα Νέων του Ολυμπιακού το 1945 με την μεσολάβηση του Τάκη Κτενά.Έπαιξε σε όλες τις θέσεις εκτός από αυτή του τερματοφύλακα αλλά η θέση του αριστερού οπισθοφύλακα τον απογείωσε. Ήταν δυνατός, αλτικός, εκτελούσε με μαεστρία φάουλ και πέναλτυ ενώ το αριστερό του σουτ ήταν ”φαρμάκι”.\n\nΗ πρώτη του συμμετοχή στην αντρική ομάδα έγινε στις 22 Ιουνίου 1945 στο φιλικό παιχνίδι του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ που έληξε 1-1 με τον ίδιο να βάζει αυτογκολ.Αλλά στην περίπτωσή του η ”καλή μέρα” κάθε άλλο παρά ”απ’το πρωί φάνηκε”.\n

Μαχητής σε βαθμό αίματος και το προσωνύμιο ”Μισούρι”…

\nΟ Μουράτης είχε τόσο πάθος την ώρα του αγώνα που έφτανε σε σημείο να τραυματίζεται και να μην σταματάει όπως το 1948 σε αγώνα απέναντι στον Εθνικό όπου τραυματίστηκε στο κεφάλι και παρά το γεγονός ότι το αίμα έτρεχε ποτάμι αγωνίστηκε σε όλο το ματς. Από ΄κει χαρακτηρίστηκε με το ψευδώνυμο «Μισούρι» καθώς η μαχητικότητά του θύμιζε το Θωρηκτό Μισούρι, γιγαντιαίο αμερικανικό πολεμικό πλοίο που βρισκόταν στο λιμάνι του Πειραιά.\n\nΤο 1950 έπαιξε απέναντι στον Πανελευσινιακό και πάλι τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά συνέχισε τον αγώνα μέχρι το τέλος λέγοντας του γιατρού που τον παρότρυνε να βγει”εγώ θα πεθάνω εσένα τι σε νοιάζει?”\n

Υπόκλιση των Τούρκων και ”Μουράτ Ασλάν”

\nΣε ένα αγώνα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, η Εθνική επικράτησε 1-0 μέσα στην Κωνσταντινούπολη και οι Τούρκοι υποκλίθηκαν στον Μουράτη χαρακτηρίζοντάς τον ”Μουράτ Ασλάν”(Μουράτης το Λιοντάρι).\n

Η αντιστασιακή και πολιτική δράση του Μουράτη

\nΟ Ανδρέας Μουράτης κατά τη διάρκεια της κατοχής συμμετείχε στην αντίσταση. Έγινε μέλος στην ΕΠΟΝ, την Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων που ανήκε στον ΕΑΜ, θέλοντας να συμβάλλει αποφασιστικά στον πόλεμο εναντίον των Γερμανών. Με την ΕΠΟΝ συμμετείχε και σε ποδοσφαιρικούς αγώνες μαζί με τον Νίκο Γόδα, μέλος που εκτελέστηκε το 1948 και τον Διονύση Γεωργάτο που έλαβε μέρος το 1944 στη μάχη της Ηλεκτρικής στον Πειραιά.\n

Το επεισόδιο με το Ισραήλ και η κόντρα του με την ΕΠΟ

\nΤο 1953 ήταν η τελευταία χρονιά του Μουράτη με την Εθνική καθώς η ΕΠΟ τον έδιωξε. Ο λόγος: Το 1953 η Ελλάδα θα έπαιζε εναντίον του Ισραήλ για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλlου του 1954 στην Ελβετία. Τα έξοδα της Εθνικής ήταν βαριά για τους μικρομεροκαματιάρηδες παίκτες.Η ΕΠΟ έταξε κάποια πριμ στους παίκτες αν αγωνίζοταν.\n\nΟ Μουράτης δεν πίστεψε στις υποσχέσεις της ΕΠΟ, αντέδρασε και τον ακολούθησε και η υπόλοιπη ομάδα.Τελικά οι παίχτες αγωνίστηκαν στα προκριματικά, αλλά δεν έμεινε ατιμώρητη η αντίδραση από την ”αυστηρή” ΕΠΟ. Ο Μουράτης, που ήταν ο ”πρωτεργάτης”, αποκλείστηκε από τα παιχνίδια της Εθνικής!\n

Στατιστικά με την ομάδα της ”καρδιάς” του

\nΤο τελευταίο παιχνίδι του Μουράτη στον Ολυμπιακό ήταν ενάντια στον Παναθηναϊκό στις 8 Μαΐου του 1955. Με τον Ολυμπιακό έπαιξε 295 αγώνες και πήρε πέντε πρωταθλήματα, πέντε κύπελλα, τρία νταμπλ και δέκα πρωταθλήματα Πειραιώς. Όταν αποσύρθηκε ανέλαβε πόσο φροντιστή…\n

Και ηθοποιός…

\nΤο 1956 βγήκε στον κινηματογράφο η ταινία”Άσσοι του Γηπέδου”(αργότερα μετονομάστηκε σε ”Κυριακάτικοι Ήρωες”) Με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές η ταινία περιελάμβανε και το περιστατικό που οδήγησε στην αποπομπή του Μουράτη από την Εθνική.\n\nΟ Ανδρέας Μουράτης πέθανε στις 10 Δεκεμβρίου του 2000. Σήμερα, κοντά στο γήπεδο Καραισκάκη, ο Δήμος Πειραιά έχει δώσει το όνομα του Μουράτη στον δρόμο που έμενε τα τελευταία χρόνια…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=hDY8f1YjEBg\n

Από την ταινία ”Άσσοι των γηπέδων”

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=-eRaJZG1a2o

4 December, 201427 January, 2017

Κώστας Λινοξυλάκης: “Ιπτάμενος και τζέντλμαν…”

Ο Κώστας Λινοξυλάκης αποτέλεσε, αναμφισβήτητα, έναν από τους κορυφαίους αμυντικούς στην ιστορία του ΠΑΟ. Η ζωή του όμως και η δράση του και εκτός αγωνιστικών χώρων τον άφησαν στην ιστορία ως έναν από τους ”σταρ” εκείνης της εποχής…\n

Η καριέρα του

\nΓια 13 χρόνια υπηρέτησε τον ΠΑΟ(1950-1963) και κέρδισε 4 πρωταθλήματα (1953, 1960, 1961, 1962) όντας και αρχηγός. Στην άμυνα ήταν απροσπέλαστος, αλλά πολύ συχνά βοηθούσε επιθετικά. Σε πρωτάθλημα και κύπελλο πέτυχε συνολικά 12 γκολ. Είχε σαν δυνατή του κίνηση την “αέρινη” απομάκρυνση της μπάλας με ανάποδο ψαλίδι.\n\nΑποσύρθηκε σχετικά νωρίς, σε ηλικία μόλις 29 ετών. Δέκα μήνες μετά την απόσυρσή του, πείστηκε από τον προπονητή Χάρι Γκέιμ να φορέσει για μία τελευταία φορά τη φανέλα με το Τριφύλλι, σε αγώνα με την ΑΕΚ για το πρωτάθλημα.\n

Τα εκτός και τα μετά αγωνιστικών χώρων…

\nΣτην κοινωνική του ζωή, ο Κώστας Λινοξυλάκης ζούσε έντονα και του άρεσε ο χώρος του κινηματογράφου και της τέχνης, κάτι που τον οδήγησε στο να παίξει και στον κινηματογράφο στην ταινία «Άσσοι του γηπέδου» του Βασίλη Γεωργιάδη μαζί με άλλους σταρ της εποχής όπως ο Μουράτης, ο Πούλης, ο Μανταλόζης και ο Πετρόπουλος…\n\n

\n\nΕίχε μεγάλη λατρεία και στο ωραίο φύλο. Κυκλοφορούσε με την καλλονή ηθοποιό Ρίκα Διαλινά, ενώ οι φήμες τον ήθελαν να έχει συνάψει σχέση με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Η ίδια πάντως (η οποία ήταν γνωστή οπαδός του Παναθηναϊκού) διέψευσε τις φήμες μέσω του Τύπου.\n\nΜία από τις άσχημες στιγμές, που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει είναι η μέρα που ο άλλοτε άσσος του Παναθηναϊκού Παναγιώτης Σιάηλος έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Τρία άτομα ήταν μέσα στο αυτοκίνητο του ποδοσφαιριστή και σκοτώθηκαν και τα τρία. Ο Λινοξυλάκης ”είχε Άγιο” καθώς κατέβηκε από το όχημα, λίγα λεπτά πριν το τροχαίο.\n\nΜετά την ποδοσφαιρική του καριέρα ασχολήθηκε με την πολιτική και έγινε Δημοτικός σύμβουλος και μετά αντιδήμαρχος στην Αθήνα…\n

Στιγμές από την ζωή του…

\n1)Το ιστορικό ψαλίδι…\n\nΣ’έναν αγώνα Ελλάδας-Ισπανίας ο Λινοξυλάκης είχε κάνει μια θεαματική απόκρουση με ανάποδο ψαλίδι. Αυτό το ψαλίδι τραβήχτηκε φωτογραφία από έναν φωτορεπόρτερ της εποχής, μια φωτό που άρεσε πολύ στον Λινοξυλάκη και την μοίραζε όταν υπέγραφε αυτόγραφα.Ήταν μέρος της εικόνας του που προωθούσε όπως οι σύγχρονοι σταρ…\n\n2)Η προσπάθεια διάσωσης του Ιωάννου..\n\nΣ’ένα ματς Παναθηναϊκού – Εθνικού στη Λεωφόρο έγινε μια σύγκρουση μεταξύ του τερματοφύλακα του ΠΑΟ Βουτσαρά και του επιθετικού του Εθνικού Ιωάννου.Η σύγκρουση ήταν άσχημη και ο Ιωάννου έμεινε στο έδαφος αναίσθητος. Ο Λινοξυλάκης, ενώ όλοι ήταν σε σοκ, πήρε την κατάσταση στα χέρια του…\n\nΞήλωσε μία διαφημιστική πινακίδα η οποία είχε μάκρος, γιατί ήθελε να τη χρησιμοποιήσει ως φορείο. Τότε δεν υπήρχαν ιατρικές υποδομές στα γήπεδα. Στην συνέχεια προσπάθησε να αφυπνίσει τους σοκαρισμένους παίκτες να μεταφέρουν τον Ιωάννου στο νοσοκομείο.(τελικά ο Ιωάννου πέθανε…).\n\n3)”Καλή επιτυχία Ολυμπιακέ”\n\nΤο 1959 ο Ολυμπιακός είχε κληρωθεί με τη Μίλαν στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, στον πρώτο του αγώνα στην ιστορία του στο Κύπελλο Πρωταθλητριών .Το πρώτο ματς θα γινόταν στην Λεωφόρο. Πριν αρχίσει το ματς, ο Λινοξυλάκης είχε επισκεφτεί το ξενοδοχείο που έμενε η αποστολή του Ολυμπιακού, για να τους ευχηθεί καλή επιτυχία.Προσέφερε μάλιστα και μια ανθοδέσμη…\n

Μπροστά από την εποχή του…

\nΟ Κώστας Λινοξυλάκης ξεχώριζε για τον επαγγελματισμό που έδειχνε σε μια εποχή που το ποδόσφαιρο ήταν ερασιτεχνικό.Πρόσεχε πάντα την ζωή του για να διατηρείται σε καλή κατάσταση και ήταν πάντα γυμνασμένος.’Ηταν επίσης πολύ επικοινωνιακός και αφιέρωνε πολύ χρόνο στο να μιλάει με τον απλό φίλαθλο, κάτι που αργότερα του έδωσε μια θέση στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας και τον έκανε και αντιδήμαρχο…\n\n \n\n(Πηγή: http://www.palaimaxoipanathinaikou.gr/)\n

Απόσπασμα από την ταινία ”Κυριακάτικοι Ήρωες”

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Ckv4rQUP1Fw

19 November, 201427 January, 2017

Ελληνικό ποδόσφαιρο και Εθνική ώρα μηδέν…

Παρασκευή 14-11-2014 περίπου ένα τέταρτο πριν τα μεσάνυχτα.Το ματς Ελλάδα-Νησιά Φερόε έχει μόλις τελειώσει. Η ήττα με 0-1 μέσα στην έδρα μας έρχεται να ”σφραγίσει” μια από τις πιο ντροπιαστικές – αν όχι την πιο ντροπιαστική – ήττες της Εθνικής μας στην ιστορία της.Αυτή η ομάδα που 3 μήνες πριν, για ελάχιστα, δεν κατάφερε να προκριθεί στην 8άδα του Μουντιάλ, ταπεινωνόταν με τον χειρότερο τρόπο, μένοντας παράλληλα τελευταία στον όμιλό της με 1 βαθμό.\n\nΤο πρωί της ίδιας μέρας είχαμε τον ξυλοδαρμό του αναπληρωτή προέδρου της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας Χριστόφορου Ζωγράφου από αγνώστους… Θα μου πείτε ότι τα δύο γεγονότα είναι άσχετα μεταξύ τους και ότι το μόνο κοινό που έχουν είναι ότι αφορούν το ποδόσφαιρο… Εν μέρει θα συμφωνήσω… Δεν μπορείς να συγκρίνεις τον ξυλοδαρμό ενός ανθρώπου με μια αγωνιστική ήττα. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο ΑΛΛΑ…\n\nΕίναι σε γενικές γραμμές αποδεδειγμένο ότι εφόσον κάτι δεν λειτουργεί σωστά σε κάποιον τομέα, τότε αναπόφευκτα θα παρασύρει μαζί του και άλλα παρακλάδια αυτού. Και εξηγώ… Όταν καθημερινά υπάρχει έκρυθμη κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο με ανακοινώσεις κατά της διαιτησίας, δηλώσεις οργής, αλλά και δυσπιστία γενικότερη τότε πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα βρουν αφορμή να ξεσπάσουν σε όποιον θεωρούν υπεύθυνο, με όπλο την βία.\n\nΣτην προκειμένη περίπτωση ήταν ο Ζωγράφος, αύριο πιθανόν να είναι κάποιος άλλος και μεθαύριο μπορεί και να θρηνήσουμε θύματα. Παράλληλα, στον αγωνιστικό τομέα, η Εθνική κάθε χώρας είναι αυτή που μπορεί να κρατήσει ψηλά το όνομά της στον ποδοσφαιρικό χάρτη.\n\nΗ δική μας για 10 χρόνια(2004-2014) είχε ξεφύγει από την μιζέρια του ελληνικού ποδοσφαίρου και έδειχνε να λειτουργεί αυτόνομα προσφέροντας μας χαρές που δεν είχαμε ζήσει ποτέ στο παρελθόν. Δεν γίνεται όμως μια ζωή να συμβαίνει αυτό.\n\nΕίναι επόμενο, κάποια στιγμή, οι παίκτες της Εθνικής να επηρεαστούν από την γενικότερη ατμόσφαιρα. Μετά την αποχώρηση του Σάντος(ο οποίος με τα όποια λάθη του είχε φτιάξει έναν σταθερό και υγιή κορμό) ήρθε η “λαίλαπα” Ρανιέρι για τον οποίον το άρθρο του συναδέλφου μου Γιάννη Λαίνου τα λέει όλα.\n\nΕμένα δουλειά μου δεν είναι να κρίνω τον πρόεδρο της ΕΠΟ κο Σαρρή που τον έφερε γιατί θα γινόμουν μετά Χριστόν προφήτης. Μπορώ όμως να πω με σιγουριά ότι ήταν μια επιπόλαιη κίνηση, η οποία θα έπρεπε να γίνει πιο προσεκτικά και με σεβασμό σε αυτό το συγκρότημα που μας έκανε τόσες φορές να αισθανθούμε περήφανοι.\n\nΕίχα γράψει το καλοκαίρι ένα άρθρο που είχε ως “έμβλημα” την φράση “Λίγο ακόμα να σηκωθούμε, λίγο ψηλότερα…” Αφορούσε κυρίως την Εθνική αλλά και μια ακόμα ευκαιρία που μας δινόταν, μετά το 2004, να ανέβουμε γενικότερα και σε συλλογικό επίπεδο. Δυστυχώς μέσα σε 4 μήνες μείναμε όλοι να αναπολούμε τις μέρες του Μουντιάλ λες και πέρασαν 20 χρόνια από τότε.\n\nΗ προσπάθεια να δείξει ο καθένας ότι δεν ευνοείται από την διαιτησία, η μανία κάποιου άλλου να φωνάζει ότι όλα είναι στημένα και οι αναλύσεις κάθε Κυριακής για τα ”εξωγηπεδικά”, εμφανίζονται πια με μορφή ”χιονοστιβάδας” .Σε αυτό βοηθάει και η κρίση που δημιουργεί οικονομικές δυσκολίες στις ομάδες και τις κάνει να προσπαθούν να ρίξουν το “ανάθεμα” σε όποιον βρουν μπροστά τους, προκειμένου να καλύψουν τις αδυναμίες τους.\n\nΠλέον είναι πολύ δύσκολο να προτείνει κάποιος μια λύση. Ακόμα και η έλευση του Σκωτσέζου Χιού Ντάλας ως αρχιδιαιτητή, δεν φαίνεται να έλυσε κάποιο πρόβλημα σε αυτόν τον τομέα, αλλά αντιθέτως, ο ίδιος έφτασε σε σημείο να θέλει να παραιτηθεί από τον ορισμό διαιτητών.\n\nΚαι χρησιμοποιώ αυτό το παράδειγμα για να τονίσω ότι έτσι όπως έχει γίνει η κατάσταση και ο Θεός να κατέβαινε στην γη δεν θα μπορούσε να βγάλει εύκολα άκρη. Τι να κάνει άλλωστε όταν αναβάλλονται αγώνες λόγω θανάτου οπαδού του Εθνικού, δέρνονται διαιτητές και κοιτάζει ο ένας να “βγάλει τα μάτια του άλλου” .\n\nΌπως θα έλεγε και ο Κούρκουλος : “ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ“\n\n \n\nΓΙΩΡΓΟΣ ΡΕΣΒΑΝΗΣ\ngresvanis@sportbrio.gr\n\n \n\nΥ.Γ Δεν πιστεύω να περιμένετε να σχολιάσω για το αγωνιστικό θέαμα…\n\n.

15 November, 201427 January, 2017

Αν έχεις αξιοπρέπεια παραιτήσου!

Ο λόγος φυσικά για τον έναν και μοναδικό προπονητή της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου Κλαούντιο Ρανιέρι που κατάφερε να χάσει μέχρι κι από τους ψαράδες στα Νησιά Φερόε. Η υπόθεση “μυρίζει” από καιρό.\n\nΈνα μήνα πριν, παραξενεμένοι από τις εμφανίσεις και το πρόσωπο της Εθνικής (όχι τόσο από τα αποτελέσματα), ρίξαμε φως πάνω στο ιστορικό και τις πομπώδεις “περγαμηνές”, για τις οποίες έγραφαν διθυράμβους το καλοκαίρι όλα τα μέσα ενημέρωσης, με το άρθρο (“Οι Περγαμηνές του Κλαούντιο Ρανιέρι”, SportBrio.gr, 20/10/2014)\n\nΕκεί βγάλαμε ένα “λαγό”, καθώς ανακαλύψαμε το εξής μνημειώδες…\n

5 Απολύσεις τα τελευταία 10 χρόνια και είσπραξη 12 εκατομμύρια ευρώ σε αποζημιώσεις συνολικά.

\nΤο πράγμα είναι φως-φανάρι !! Ο άνθρωπος δουλεύει μεθοδικά για το ένα και μόνο πράγμα που ξέρει να κάνει… Να απολύεται και να εισπράττει αποζημίωση! Και καθότι είναι γνωστό ότι εμείς οι Έλληνες δε θέλουμε και πολύ για να αρχίσουμε να φωνάζουμε να φύγει ο προπονητής, ο Ιταλός βρήκε “βούτυρο στο ψωμί” του !\n\nΙδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι δηλώσεις του όλη την βραδιά, τόσο στην κάμερα της ΝΕΡΙΤ όσο και στη Συνέντευξη Τύπου που έδωσε μετά τον αγώνα με τα Νησιά Φερόε! Οι δηλώσεις του είναι χαρακτηριστικές και απίστευτα προκλητικές και εξοργιστικές. Προσέξτε μόνο τον τρόπο που μιλάει για την Εθνική και πόσες φορές τόνισε ότι φταίει ο προπονητής και πως η ευθύνη είναι όλη δική του…\n\nΣτην κάμερα της ΝΕΡΙΤ και του OTE SPORT: “Είναι πολύ δύσκολο να αναζητήσουμε τώρα τις αιτίες της ήττας. Παίξαμε άσχημα, αυτοί ήταν σίγουρα καλύτεροι από εμάς κι έκαναν ευκαιρίες. Εγώ είμαι υπεύθυνος γι’ αυτήν την ήττα, όπως και για τα αποτελέσματα των προηγούμενων τριών αγώνων“.\n\nΚάποιος δημοσιογράφος τον ρώτησε αν σκοπεύει να παραιτηθεί… Ο Κλαούντιο Ρανιέρι απάντησε: “Είναι πολύ νωρίς για να αξιολογήσουμε όλα αυτά τα δεδομένα. Εγώ είμαι προπονητής, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για κάτι άλλο αυτήν τη στιγμή”.\n\nΚαι προσέθεσε: “Από την εποχή που έπαιζα ποδόσφαιρο πίστευα ότι υπεύθυνος είναι πάντα ο προπονητής. Δεν έχουμε σημειώσει ούτε γκολ εντός έδρας και γι’ αυτό ευθύνομαι εγώ. Δεν νομίζω ότι πρέπει να παίρνονται εν θερμώ αποφάσεις”.\n

Μα φυσικά και δεν πρόκειται να παραιτηθεί ! Αν το κάνει θα χάσει την αποζημίωση. Θα έχει βέβαια αξιοπρέπεια. Αλλά αυτά δεν μετράνε για τον “κύριο” Ρανιέρι με τις πολλές “περγαμηνές”…

\nΣτη συνέντευξη Τύπου τόνισε: “Σίγουρα δεν ήταν θετική εξέλιξη. Σαφώς είχαμε θέληση να κερδίσουμε και να κάνουμε την πρώτη νίκη. Είχαμε και οι δύο ομάδες τις ευκαιρίες να πάρουμε τη νίκη αλλά πιστεύω ότι ο αντίπαλος σήμερα την άξιζε περισσότερο“. (Σημείωση: Μιλάμε πάντα για τους ψαράδες απ’τα Νησιά Φερόε που δεν ξέρετε που “πέφτουν” στον χάρτη.)\n\nΤο σχόλιο για τον αποκλεισμό: “Νομίζω ότι μόνη απάντηση είναι ότι τα πάντα μπορούν να διορθωθούν μέσα από δουλειά. Μόνο αυτή μπορεί να μας βγάλει από το σημείο που βρισκόμαστε. Κάναμε το λάθος να θεωρούμε ότι είμαστε σε εύκολο όμιλο. Κανέναν παιχνίδι φαίνεται ότι δεν είναι”. (Εδώ μας δουλεύει…)\n\nΓια το αν είναι η πιο ντροπιαστική ήττα: “Όλες οι ήττες είναι το ίδιο κακές. Όπως πιστεύω ότι όλες τις νίκες αλλά και της ήττες πρέπει να τις αφήνεις στο παρελθόν”. (Συνεχίζει να μας δουλεύει…)\n\nΓια το πώς θα συνεχίσει μετά από αυτή την πορεία: “Θα συνεχίσω δουλεύοντας”. (…εμάς, εννοεί. Καμία έκπληξη…)\n\nΓια το αν υπάρχει χρόνος: “Δεν μπορώ να απαντήσω αν υπάρχει χρόνος. Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να δουλέψω για να διορθώσω τα πράγματα”. (Ελεύθερη μετάφραση: Δεν υπάρχει χρόνος, διώξτε με τώρα)\n\nΓια το τι έφταιξε: “Είμαστε τελευταίοι γιατί αυτή η θέση μας αξίζει. Και γι’ αυτό υπεύθυνος είναι ο προπονητής“. (Ελεύθερη μετάφραση: Πόσο ακόμα θέλετε να σας ξεφτιλίσω πια; Είπα διώξτε με!)\n\nΔεν ξέρω αν κάποιος από εσάς έχει την παραμικρή αμφιβολία. Δεν ξέρω τι είχε στο μυαλό του ο κ.Σαρρής και τι έχει τώρα, πάντως νομίζω πως είναι ολοφάνερο ότι ο κ. Ρανιέρι δεν ήρθε στην Ελλάδα με σκοπό να δουλέψει. Παρόλα αυτά, βάσει συμβολαίου, έχει λαμβάνειν 800.000 ευρώ ετησίως συν μπόνους πρόκρισης, δηλαδή 1,6 εκατομμύρια ευρώ σίγουρα, τα οποία λογικά και θα απαιτήσει σε περίπτωση αποδέσμευσης από την ΕΠΟ.\n\nΑν έχεις στοιχειώδη αξιοπρέπεια, παραιτήσου, πάρε το καπελάκι σου και φύγε σαν άντρας !\n\n

Νησιά Φερόε - Ρανιέρι παραιτήσου — Νησιά Φερόε

\n\n \n\nΓιάννης Λαίνος\njlainos@sportbrio.gr\n\nhttp://youtu.be/HusYKoY7eJc?t=43m\n\n \n\n \n\n \n\n

20 October, 20142 December, 2015

Οι “περγαμηνές” του Κλαούντιο Ρανιέρι

Καλοκαίρι 2014. Η Εθνική μας είναι στο Μουντιάλ της Βραζιλίας υπό τις οδηγίες του Πορτογάλου τεχνικού Φερνάντο Σάντος ο οποίος είναι γνωστό πως μετά το τέλος της διοργάνωσης αποχωρεί από την Εθνική. Η πορεία του κρίνεται πολύ επιτυχημένη και το έργο του επάξια συνέχεια του έργου του Όττο Ρεχάγκελ που οδήγησε σε άλλα δεδομένα την ομάδα με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Euro το 2004 στα γήπεδα της Πορτογαλίας. Όλοι επιζητούν πλέον έναν αντίστοιχο διάδοχο και άξιο συνεχιστή του Φερνάντο Σάντος και η ομοσπονδία τον έχει βρει στο πρόσωπο του “έμπειρου” Ιταλού Κλαούντιο Ρανιέρι.\n\nΤα media όποτε αναφέρονται στον Κλαούντιο Ρανιέρι αναφέρονται με σεβασμό. Ο Ρανιέρι φαίνεται πως παρακολουθεί στενά την προσπάθεια της Εθνικής στη Βραζιλία και κάνει “μεγάλες δηλώσεις” μετά τα συγχαρητήριά του για την πρόκριση στους 16, περί ανάγκης για σκληρή δουλειά ώστε να υπάρξει συνέχεια κλπ. και όλοι οι Έλληνες περιμένουν τον “μεγάλο” προπονητή που έρχεται.\n\n7/9/2014. Ο Ρανιέρι κάνει ντεμπούτο στον πάγκο της Εθνικής στον εντός έδρας αγώνα για τα προκριματικά του Euro 2016, απέναντι στη Ρουμανία με ήττα 0-1. Νέος προπονητής, νέα ομάδα, νέα φιλοσοφία, συγχωρείται το αποτέλεσμα.\n\n11/10/2014. Η Εθνική κάνει μια μετριότητη εμφάνιση και αποσπά το 1-1 από την υποδεέστερη Φινλανδία εκτός.\n\n14/10/2014. Η ανάγκη για τη νίκη είναι πλέον επιτακτική. Όλοι περιμένουν το ξέσπασμα της ομάδας του Ρανιέρι. Η Εθνική όμως, χειρότερη από ποτέ, απογοητεύει για 3η συνεχόμενη φορά καθώς χάνει ξανά εντός έδρας με 0-2 από τη Βόρεια Ιρλανδία πραγματοποιώντας εμφάνιση που παραπέμπει σε πολλά χρόνια πίσω κι ο κόσμος έχει αρχίσει ήδη να ζητάει την αποπομπή του “μεγάλου” Ρανιέρι.\n\nΗ ΕΠΟ στηρίζει τις “περγαμηνές” του “μεγάλου” Ρανιέρι (και το σχήμα με τους 4 επιθετικούς!) και χρεώνει την αποτυχία στους παίχτες…\n\nΜετά από όλα αυτά, στο SportBrio.gr θελήσαμε να ψάξουμε λίγο παραπάνω για να δούμε ποιες είναι αυτές οι “περγαμηνές” και σας τις παραθέτουμε παρακάτω:\n\n1. Ξεκίνησε πριν από 10 περίπου χρόνια από την Τσέλσι, όπου συνήθιζε να αλλάζει πολύ συχνά πρόσωπα και διάταξη από παιχνίδι σε παιχνίδι, με τους Άγγλους να του χρεώνουν το προσωνύμιο “Tinkerman” εξαιτίας αυτής της επιλογής του. Οι Λονδρέζοι μετά από 4 χρόνια (είχε προσληφθεί το 2000) συνεργασίας του έδειξαν την πόρτα της εξόδου το 2004, ενώ ακόμη είχε άλλα τρία χρόνια συμβόλαιο με τον σύλλογο έναντι 2,5 εκ. ευρώ ετησίως. Είχε τερματίσει 2ος στην Premier League, φτάνοντας ως τα ημιτελικά του Champions League. Για τον Αμπράμοβιτς αυτό θεωρήθηκε αποτυχία και τον απέλυσε. Η Τσέλσι θα πλήρωνε πολλά αλλά την έσωσε ο… Ράφα Μπενίτεθ που πήγε στην Λίβερπουλ και ο Κλάουντιο Ρανιέρι τον αντικατέστησε στον πάγκο της Βαλένθια. Έτσι οι “μπλε” πλήρωσαν μόλις 1,3 εκ. ευρώ αποζημίωση στον Ιταλό τεχνικό.\n\n2. Ούτε με τις “νυχτερίδες” βρήκε άκρη όμως ο Ρανιέρι. Μετά τον αποκλεισμό – σοκ στο UEFA από την Στεάουα Βουκουρεστίου, η διοίκηση της Βαλένθια συνεδρίασε εκτάκτως αποφασίζοντας να μην συνεχίσει με τον συγκεκριμένο προπονητή μόλις 8 μήνες μετά την πρόσληψη του. Η αποζημίωση έφτασε τα 5 εκ. ευρώ και για τον Ρανιέρι θα ακολουθούσε μια περίοδος σχεδόν δύο χρόνων χωρίς ουσιαστικά να δουλέψει.\n\n3. Το κάλεσμα της Πάρμα ήταν αρκετό για να επιστρέψει στους πάγκους, σε μια σεζόν που η ιταλική ομάδα βρισκόταν με το ενάμιση πόδι στην δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας. Ωστόσο πέτυχε ένα μικρό θαύμα καταφέρνοντας να διατηρήσει την Πάρμα στην Serie A στο τέλος της περιόδου 2006-07. Πέντε μήνες διήρκεσε η θητεία του στους “παρμέντσι”, αφού παραιτήθηκε για να αναλάβει την Γιουβέντους.\n\n4. Οι “μπιανκονέρι” μόλις είχαν επανέλθει στην μεγάλη κατηγορία του ιταλικού πρωταθλήματος και ο Ρανιέρι κατόρθωσε να τους οδηγήσει μέχρι και την 3η θέση της βαθμολογίας. Η δεύτερη σεζόν (2008 – 09) του στην Γιουβέντους δεν εξελίχθηκε καλά και σε έκτακτο διοικητικό συμβούλιο αποφασίστηκε να μην συνεχίσουν μαζί. Με την αποζημίωση του υπήρξε ένα θέμα αλλά κατόπιν συμβιβασμού δέχθηκε να πάρει περίπου 1,3 εκ. ευρώ.\n\n5. Το ξεκίνημα του με την Ρόμα την επόμενη χρονιά ήταν αρκετά ελπιδοφόρο, όχι όμως και η συνέχεια. Μια σειρά άσχημων αποτελεσμάτων τον Φλεβάρη του 2011, στοίχισε στον Ρανιέρι την θέση του στον πάγκο των “τζαλορόσι”.\n\n6. Η Ίντερ ήταν αυτή που αποφάσισε να εμπιστευτεί τις τύχες της στα χέρια του Ιταλού τεχνικού αλλά γρήγορα άλλαξε γνώμη. Μόλις έξι μήνες μετά την συνεργασία των “νερατζούρι” με τον Ρανιέρι, οι δρόμοι τους χώρισαν. Μια μόλις νίκη έπειτα από δέκα ματς ήταν ένας φτωχός απολογισμός που καθήλωνε την ομάδα του Μιλάνου στην 8η θέση της Serie A και μακριά από τις θέσεις της Ευρώπης.\n\n7. Επόμενος σταθμός η Μονακό. Η άνοδος από την δεύτερη κατηγορία θα συνοδευτεί από την 2η θέση στο Championnat την επόμενη σεζόν και την έξοδο στο Champions League. Όμως αυτό δεν στάθηκε αρκετό για τον Ρανιέρι, καθώς οι Μονεγάσκοι ήθελαν να προσπεράσουν την Παρί ΣΖ στην κούρσα του τίτλου και έτσι αποφάσισαν να αποζημιώσουν τον Ιταλό τεχνικό με σχεδόν 5 εκ. ευρώ και να του δείξουν την πόρτα της εξόδου τον περασμένο Μάιο.\n\nΤελικός απολογισμός: \n

Ο Ιταλός τεχνικός έχει απολυθεί 5 φορές τα τελευταία 10 χρόνια, κερδίζοντας περισσότερα από 12 εκατομμύρια ευρώ ή για την ακρίβεια περίπου 10 εκατομμύρια βρετανικές λίρες!!!

\nΗ ΕΠΟ δεσμεύεται με συμβόλαιο μέχρι το 2016… Τα συμπεράσματα δικά σας…\n\n \n\n(Πηγή: Dailymail)\n\nΥΓ. Εγώ (ο γράφων) μετά από αυτήν την έρευνα, θα αναζητήσω το μάνατζέρ του και θα του δώσω όσα θέλει για να με αναλάβει προσωπικά…

8 September, 201427 January, 2017

Υπάρχει ελπίδα γι’αυτήν την Εθνική….

Άλλη μια διοργάνωση έλαβε τέλος λοιπόν για την Εθνική μας..Για ακόμα μια φορά ,από το 2009, δεν καταφέραμε να κερδίσουμε ένα νοκ-άουτ παιχνίδι…Για ακόμα μια φορά οι προσδοκίες μας δεν επαληθεύτηκαν… Είναι γεγονός ότι από την χρυσή 4ετία μεταξύ 2005 – 2009 μοιάζει να έχει περάσει πολύς καιρός μιας και από τότε αποτυγχάνουμε συνεχώς να μπούμε έστω στην τετράδα σε οποιαδήποτε διοργάνωση. Όπως και να το κάνουμε από την ”επίσημη αγαπημένη” έχουμε απαιτήσεις. Ίσως όμως ,μετά και το χτεσινό πατατράκ από τους Σέρβους, να πρέπει να δούμε τα πράγματα με ψυχραιμία χωρίς ούτε να καταστροφολογήσουμε αλλά ούτε και να κάνουμε σαν να μην συμβαίνει τίποτα.\n\nΕίναι γεγονός ότι σε ένα ακόμα ματς νοκ-άουτ η Εθνική μας έδειξε να μην μπορεί να διαχειριστεί το άγχος που την διακατείχε ,όντας θεωρητικά φαβορί. Αποψή μου είναι ότι ,επειδή σαν λαός είμαστε παρορμητικοί και εύκολα αποθεώνουμε ή αποδοκιμάζουμε, πιστέψαμε περισσότερο απ’όσο έπρεπε σ’αυτήν την ομάδα και υπερτιμήσαμε τις εμφανίσεις που έκανε στον πρώτο γύρο. Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να μειώσω αυτές τις επιτυχίες και το πολύ ωραίο μπάσκετ που παίξαμε. Αλλά για να μπορέσει μια ομάδα να ”ανδρωθεί” και να ορθοποδήσει στο παγκόσμιο στερέωμα πρέπει να δείχνει την απαιτούμενη ψυχραιμία όταν η μπάλα ”καίει” ή όταν ένα παιχνίδι ”στραβώνει”. Αυτό συνέβη και με την Αργεντινή ,όπου εκεί αντιδράσαμε ψύχραιμα, με την διαφορά ότι και να χάναμε αυτό το παιχνίδι δεν θα μέναμε έξω. Δεν μπορώ να παραγνωρίσω ότι οι Σέρβοι ήταν ”εκνευριστικά” εύστοχοι αλλά αν μείνουμε εκεί χάνουμε το δάσος. Το γεγονός είναι ότι ήταν γενικά καλύτερα προετοιμασμένοι, με παίκτες που ”μάσαγαν σίδερα” και μας αποσυντόνισαν από την αρχή έως το τέλος.\n\nΣτα παραπάνω να προσθέσουμε ότι πιθανόν να ξεγελαστήκαμε από το γεγονός ότι οι Σέρβοι πέρασαν οριακά τον πρώτο γύρο ,μην έχοντας υπόψιν ότι έχασαν από ομάδες οι οποίες απέκλεισαν όλες τις αντίστοιχες του δικού μας ομίλου (Βραζιλία,Γαλλία,Ισπανία τις Αργεντινή,Κροατία και Σενεγάλη αντίστοιχα), δείγμα του πόσο δυνατός ήταν ο όμιλός της. Όλα αυτά όμως δεν θα πρέπει να να μείνουν έτσι αλλά να προβληματίσουν τους πάντες εν όψει των επόμενων διοργανώσεων(από προπονητή μέχρι τον φροντιστή της ομάδας)\n\nΣίγουρα υπάρχουν αποτυχίες και αποτυχίες. Πέρυσι στο Ευρωμπάσκετ της Ιταλίας ,η Εθνική ήταν ένα μπασκετικό ”συνονθύλευμα”, με καλούς παίκτες αλλά χωρίς συνοχή και μ’έναν προπονητή επιεικώς μέτριο (Τρινκέρι). Φέτος μπορεί το αποτέλεσμα να ήταν σχεδόν ίδιο αλλά τα παιδιά αυτά έδειξαν ότι έχουν τις δυνατότητες να ξαναφτάσουν την Εθνική ψηλά. Μην ξεχνάμε τα ”πέτρινα χρόνια” 1999-2004 τα οποία εν συνεχεία έφεραν την 5ετή εκτόξευση που αναφέραμε. (με αποκορύφωμα την νίκη επί των ΗΠΑ το 2006).\n\nΚλείνοντας, να τονίσω ότι δεν θέλω να σταθώ σε ονόματα,ούτε όσον αφορά ποιοί βοήθησαν και ποιοί όχι, ούτε όσον αφορά ποιοί μπορούν να εξελιχθούν παραπάνω. Αυτά είναι δουλειά άλλων να την κάνουν.Θα επιμείνω όμως στο ότι στην Εθνική πρέπει να παίζουν αυτοί που ”γουστάρουν”, να τα δίνουν όλα και ας ελπίσουμε να είναι και οι κατάλληλοι.Ταλέντο υπάρχει αλλά μένει να το ξαναδούμε στο παρκέ. Άλλωστε μέσα από τις αποτυχίες δυναμώνεις…\n\nΓιώργος Ρεσβάνης\n\n \n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=eYqd5Vg6RB8

30 August, 201427 January, 2017

Η Εθνική στα Μουντομπάσκετ…

Το Μουντομπάσκετ που θα γίνει στην Ισπανία φέτος θα αποτελέσει την 7η συμμετοχή για την Εθνική μας σε αυτόν τον θεσμό. Μια συμμετοχή η οποία μπορεί μεν να προήλθε μέσω της λεγόμενης wild-card (ειδική πρόσκληση της ΦΙΜΠΑ σε 7 ομάδες που δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν πρόκριση) ωστόσο κάτι τέτοιο δεν θα γινόταν εφικτό αν η Εθνική μας δεν είχε αφήσει (και αγωνιστικά) καλές εντυπώσεις στις προηγούμενες 6 συμμετοχές της ,οι οποίες την ανέβασαν στον παγκόσμιο χάρτη του μπάσκετ.\n\nΗ πρώτη συμμετοχή μας σε τελική φάση Μουντομπάσκετ έγινε στην χώρα που διοργανώνεται και το φετινό ,δηλαδή στην Ισπανία. Η πορεία της Ελλάδας μπορούμε να πούμε ότι ”έστρωσε τον δρόμο” για αυτό που θα ακολουθούσε 1 χρόνο μετά (κατάκτηση Ευρωμπάσκετ 1987 Αθήνα) και ήταν η αρχή της απόλυτης άνθισης του ελληνικού μπάσκετ. Η Εθνική,αφού πρώτα προκρίθηκε στα τελικά με μια επική νίκη στο Έκεντρεβιλ επί της Γαλλίας (130-126 μετά απο 3 παρατάσεις) ,κληρώθηκε με τις Βραζιλία,Παναμά,Ισπανία,Γαλλία και Νότιο Κορέα. Ξεκίνησε με 2 νίκες (Παναμά,Γαλλία),στην συνέχεια έκανε 2 ήττες (με Ισπανία στον πόντο και Βραζιλία) και έκλεισε την πρώτη φάση με νίκη επί της Κορέας. Στην δεύτερη φάση ηττήθηκε κατά σειρά από Σοβιετική Ένωση, Κούβα και Ισραήλ, παίζοντας τελικά για τις θέσεις 9-12 όπυ κέρδισε Αργεντινή και έχασε από Κίνα για να τερματίσει 10η. Μια θέση που, ενώ σήμερα θα ήταν αποτυχία, τότε ήταν μια από τις κορυφαίες στιγμές για την πρωτάρα Εθνική. Ο Γκάλης ,με 33.5 πόντους μ.ο., ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ και έδωσε μια πρώτη γεύση παγκοσμίως για το ποιός ήταν(λόγω συγκυριών πάντως δεν ξαναέπαιξε σε Μουντομπάσκετ).\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=hsOuACGMXOI\n\nΤο 1990 η Εθνική κατέβηκε στο Μουντομπάσκετ της Αργεντινής χωρίς τον Γκάλη(λόγω τραυματισμού) και με τις ελπίδες για κάτι καλό μειωμένες (είχε προηγηθεί το αργυρό στο Ευρωμπάσκετ 1989) Φρόντισε όμως να διαψεύσει και με το παραπάνω τα προγνωστικά. Ξεκινώντας την πρώτη φάση (με ΗΠΑ ,Ισπανία και Νότιο Κορέα) έχασε από τις ΗΠΑ στην παράταση,( σε ένα παιχνίδι που δεν μέτρησε κανονικό καλάθι του Γαλακτερού στην λήξη) και εν συνεχεία νίκησε Ισπανία(με τρομερή εμφάνιση του Χριστοδούλου) και Κορέα. Στον επόμενο γύρο έχασε από Γιουγκοσλαβία και Σοβ.Ένωση ,κέρδισε την Βραζιλία και τελικά έπαιξε για τις θέσεις 5-8 ,όπου με 1 νίκη (με την γηπεδούχο Αργεντινή) και μια ήττα(Βραζιλία) κατετάγη 6η και έδειξε να ”απογαλακτίζεται” σιγά-σιγά από τον μεγάλο Γκάλη.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=L3LFEaRYQZ4\n\nΕπόμενος σταθμός της Εθνικής ήταν το παγκόσμιο του Τορόντο ,στο οποίο έμελλε να έχει την υποστήριξη πολλών ομογενών, οι οποίοι ήθελαν να χαμογελάσουν μετά από την αποτυχία της ποδοσφαιρικής ομάδας στο Μουντιάλ των ΗΠΑ. Η Εθνική δεν τους απογοήτευσε… Πέρασε την πρώτη φάση με 2 νίκες(Γερμανία που μας είχε κερδίσει στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ 1993 και Αίγυπτο και μια ήττα (Πουέρτο Ρίκο) και στην δεύτερη ,με μια ιστορική νίκη επί του γηπεδούχου Καναδά(ιστορική και για τα πούρα που άναψε ο Φασούλας μετά τον αγώνα στα αποδυτήρια..) και άλλη μια επί της Κίνας προκρίθηκε για πρώτη φορά σε Παγκόσμιο, στον ημιτελικό (στο τελευταίο αδιάφορο ματς έχασε από την Κροατία).Εκεί ,απέναντι στους NBAερς των ΗΠΑ ήταν από την αρχή καταδικασμένη σε ήττα ,ωστόσο κατάφερε να γίνει η πρώτη ομάδα που δεν δέχτηκε 1οο πόντους από επαγγελματίες Αμερικάνους (σχετικό αφιέρωμα του sportbrio)Στον μικρό τελικό έχασε πάλι από την Κροατία, αλλά η 4η θέση ήταν πια η απόλυτη καταξίωση από το έπος του ’87…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=735m1Ce1_9Q\n\nΤο 1998 , η Εθνική μας ήταν η οικοδέσποινα του Μουντομπάσκετ και με υψηλές βλέψεις,(ακόμα και για χρυσό καθώς οι ΗΠΑ δεν είχαν κατεβάσει επαγγελματίες αλλά ένα σύνολο που αποτελούσαν Αμερικάνοι παίκτες που αγωνίζονταν στην Ευρώπη) Με τον Φασούλα ως τελευταίο εν ενεργεία διεθνή της χρυσή ομάδας του ’87, η Εθνική ξεκίνησε με 3 νίκες στην πρώτη φάση (Καναδά,Ιταλία και Σενεγάλη) ενώ στην επόμενη νίκησε το Πουέρτο Ρίκο και προκρίθηκε στην 8άδα( οι ήττες με Ρωσία και Γιουγκοσλαβία ήταν αδιάφορες). Εκεί υπέταξε την Ισπανία με ένα καθοριστικό τρίποντο του Μπαλογιάννη(παίκτης-έκπληξη σ’εκείνη την διοργάνωση) αλλά στον ημιτελικό με τον ”κακό μας δαίμονα”, την Γιουγκοσλαβία, ηττήθηκε στην παράταση με 78-73 (αν και είχε προηγηθεί στο 28′ με 12 πόντους, καθοριστικό ρόλο έπαιξαν πάντως και τα σφυρίγματα των διαιτητών) .Στον μικρό τελικό,κουρασμένη και απογοητευμένη ,έχασε από τις ΗΠΑ και κατετάγη πάλι 4η αφήνοντας μια ”γλυκόπικρη” γεύση σε όλους μας…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=egGhKzVMsT4\n\nΗ απουσία μας από το Παγκόσμιο της Ινδιανάπολις το 2002 αποδείχτηκε ευεργετική…Η Εθνική, μετά από μια στείρα τριετία (1999-2002) έκανε το πιο δυναμικό come-back στην ιστορία της. Η ”αρμάδα” του Παναγιώτη Γιαννάκη( Διαμαντίδης,Σπανούλης,Παπαλουκάς,Σχορτσιανίτης,Τσαρτσαρής και σία) με ”φόρα” από την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ 2005, πήγε στην Ιαπωνία (τόπος διεξαγωγής του Μουντομπάσκετ 2006) με κρυφό στόχο ένα μετάλλιο. Αφού πέρασε τρένο την πρώτη φάση( 5 νίκες με Κατάρ,Λιθουανία,Βραζιλία,Αυστραλία Τουρκία) προκρίθηκε στους 16 όπου υπέταξε την Κίνα του Γιάο Μινγκ και εν συνεχεία στους 8 την Γαλλία των πολλών NBAερς για να προκριθεί στα ημιτελικά με αντίπαλο τις ΗΠΑ του Λεμπρόν Τζέιμς. Η νίκη απέναντι τους και μάλιστα με κατοστάρα (101-95) αποτέλεσε ίσως την κορυφαία στιγμή του ελληνικού μπάσκετ αλλά και πιθανόν όλου του ελληνικού αθλητισμού. Στον τελικό όμως, με ”άδειο” ρεζερβουάρ από την υπερπροσπάθεια ήρθε η ήττα από την Ισπανία(που δεν είχε τον τραυματία Γκασόλ) με 70-47, μια ήττα που οφειλόταν επίσης στην υπέρμετρη αισιοδοξία που μας έδωσε η νίκη επί των Αμερικάνων( οι οποίοι παρεμπιπτόντως από τότε δεν έχουν χάσει κανένα ματς ,είτε φιλικό είτε επίσημο). Το ασημένιο μετάλλιο όμως και η ιστορική αυτή νίκη έχουν ριζώσει βαθιά στην μνήμη κάθε Έλληνα…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=vdZj5TaW95Y\n\nΣτο τελευταίο Μουντομπάσκετ που διοργανώθηκε στην Τουρκία δεν καταφέραμε ,αναλογιζόμενοι τι μπορούσαμε κάτι σημαντικό. Στην πρώτη φάση, με μέτριες εμφανίσεις πετύχαμε 3 νίκες(Πουέρτο ρίκο,Κίνα και Ακτή Ελεφαντοστού, ενώ ηττηθήκαμε από Τουρκία και Ρωσία,αγώνας που ”ψίθυροι” έλεγαν ότι το χάσαμε για να έχουμε εύκολο αντίπαλο στους 16, κάτι που τελικά δεν έγινε καθώς πέσαμε πάνω στον κακό μας ”δαίμονα” Ισπανία, χάνοντας με 80-72 (τελευταίο ματς του Διαμαντίδη με την Εθνική). Ήταν η αρχή κάποιων πέτρινων χρόνων μιας Εθνικής , η οποία και στις επόμενες διοργανώσεις (Ευρωμπάσκετ 2011,2013 και αποκλεισμός από τους Ολυμπιακούς το 2012) δεν πέτυχε κάτι σημαντικό,αλλά ας μην ξεχνάμε τα πολλά προβλήματα με τραυματισμούς και αλλαγές προσώπων που συνέβησαν αυτήν την 3ετία.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=kJM5ymlbi0I\n\n \n\nΜε την ελπίδα λοιπόν τα προηγούμενα χρόνια να αποτελέσουν ”μαθήματα”, ας ευχηθούμε καλή επιτυχία στην Εθνική μας στο φετινό Μουντομπάσκετ. Δυνατότητες υπάρχουν και με το παραπάνω…\n\n \n\n

26 August, 201427 January, 2017

Κουφός-Αντετοκούνμπο: βίοι αντίθετοι…

Η Εθνική ομάδα κάθε χώρας και σε οποιοδήποτε άθλημα, ανέκαθεν αποτελούσε τον κυριότερο στόχο του κάθε αθλητή. Οι μεγάλες διοργανώσεις τα καλοκαίρια, η προετοιμασία και η εκπροσώπηση της χώρας του, σαν γενικότερο event, τον κάνουν να προσπαθεί, μέσα σε μια κανονική σεζόν με την ομάδα του, να τα δώσει όλα ώστε να πείσει τον εκάστοτε ομοσπονδιακό τεχνικό να τον καλέσει στην Εθνική.\n\nΤα παραπάνω ακούγονται αυτονόητα και λογικά. Κι όμως…ειδικά τα τελευταία χρόνια παρατηρούνται περιπτώσεις παικτών που κυριολεκτικά απορρίπτουν την Εθνική είτε γιατί απλά θέλουν να “ξεκουραστούν” είτε γιατί θέλουν να αφοσιωθούν στην ομάδα τους(με την οποία μπορεί να έχουν “παχυλό” συμβόλαιο) και να μην ρισκάρουν κάποιον τραυματισμό.\n\n2 περιπτώσεις που αφορούν τα 2 άκρα που περιγράψαμε αποτελούν αυτές των Κουφός-Αντετοκούνμπο. Ο μεν πρώτος, παίζοντας στο ΝΒΑ κάποια χρόνια, απέρριψε για δεύτερη συνεχόμενη φορά μια πρόσκληση της Εθνικής για συμμετοχή στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας( είχε προηγηθεί αυτή του 2013 στο Ευρωμπάσκετ της Ιταλίας) με την δικαιολογία ότι “το 2014-15 θα ήταν μια κομβική χρονιά για την καριέρα του στο ΝΒΑ και δεν μπορούσε να ρισκάρει κάποιον τραυματισμό”. Ο τρόπος που επέλεξε βέβαια να το πει ,κάθε άλλο παρά τιμητικό ήταν για τον ίδιο, καθότι ενημέρωσε τον ομοσπονδιακό προπονητή Φώτη Κατσικάρη κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και αφού ο τελευταίος είχε κάνει κάποια αγωνιστικά πλάνα με τον Κουφό στην Εθνική. Αντίθετα, ο Αντετοκούνμπο,ο οποίος επίσης βρίσκεται στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και το μέλλον του προβλέπεται λαμπρό, όχι μόνο ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση για συμμετοχή στην Εθνική, αλλά παράλληλα, με κάθε ευκαιρία τονίζει “πόσο μεγάλη τιμή είναι για αυτόν να αγωνίζεται για μια χώρα που τον βοήθησε”.\n\nΔιαβάζοντας τα παραπάνω μπορεί να πει κάποιος ότι ο Αντετοκούνμπο, σε αντίθεση με τον Κουφό, χρωστάει στην Ελλάδα επειδή τον ”αγκάλιασε”ενώ ο Κουφός δεν είχε ποτέ ουσιαστική επαφή με την χώρα γιατί μεγάλωσε στην Αμερική και εκεί ανδρώθηκε μπασκετικά. Προσωπική μου άποψη λοιπόν είναι ο Αντετοκούνμπο και ο κάθε “Αντετοκούνμπο” που θέλει να παίξει στην Εθνική της χώρας του, (π.χ. Νοβίτσκι, Τζινόμπιλι,Πάρκερ που παίζουν 100 παιχνίδια ον χρόνο στο ΝΒΑ , είναι πρωταγωνιστές στις ομάδες τους αλλά και πιστοί ”στρατιώτες” των Εθνικών τους ομάδων) όχι απλά δεν θα σκεφτεί με λογικές τέτοιου τύπου ή με το ότι κάνει και χάρη στην πατρίδα του, αλλά θα συνεχίσει να θεωρεί ότι η Εθνική είναι μια από τις κορυφαίες τιμές στην καριέρα του και θα την ”υπηρετεί” πολύ απλά γιατί το θεωρεί ”ιερό καθήκον” του. Όσοι δεν θέλουν στο καλό και καλή προετοιμασία με τους συλλόγους τους…\n\nΓιώργος Ρεσβάνης\ngresvanis@sportbrio.gr\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Tq-KytEwGUA

5 August, 201427 January, 2017

Το ελληνικό ποδόσφαιρο σε ταινίες…

\n \n \nΤο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, σε ότι κατάσταση και να βρίσκεται, πάντα θα αποτελεί την νο1 επιλογή του μέσου Έλληνα φίλαθλου. Όσα σκάνδαλα και αν προκύψουν, όσο και αν η ρομαντική εποχή έχει περάσει ανεπιστρεπτί, όσο και να βλέπουμε τη βία να συνεχίζει να είναι παρούσα, εντούτοις σαν λαός το έχουμε στο αίμα μας να μας αρέσει η ”στρογγυλή θεά” είτε γιατί μας αρέσουν οι ποδοσφαιρικοί ”καβγάδες” (αν το γκολ ήταν οφ-σάιντ, αν το πέναλντυ ήταν ή δεν ήταν κοκ) είτε γιατί ισχύει το ρητό που λέει ”θρησκεία αλλάζεις, ομάδα όχι”…\n\nΑυτή την αγάπη λοιπόν, εδώ και περίπου 60 χρόνια την έχουν αποτυπώσει διάφοροι σκηνοθέτες και ηθοποιοί μέσω ταινιών. Ταινίες που δείχνουν το κλίμα της εκάστοτε εποχής και μας δείχνουν το κλίμα που υπήρχε γύρω από το χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ας ξεκινήσουμε την αναφορά μας με χρονολογική σειρά και αναφέροντας μερικές από αυτές τις ταινίες που αποτέλεσαν κατά καιρούς σήματα κατατεθέν για το ελληνικό ποδόσφαιρο..\n\n1) Κυριακάτικοι ήρωες (1956) Η πρώτη ταινία που αφορούσε το σπορ και αναφέρεται στην ρομαντική εποχή του, όπου οι πρωταγωνιστές (οι οποίοι ήταν οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές όπως ο Μουράτης ,ο Πούλης, ο Λινοξυλάκης και άλλοι) μοιράζονται τους προβληματισμούς τους για τις ζωές τους εκτός γηπέδου, έχουν ως κύριο στόχο τη συμμετοχή τους στην Εθνική και είναι όλοι τους μια ενωμένη παρέα ανεξάρτητα από το σύλλογο που αγωνίζονται (πόσο μακρυνά ακούγονται αυτά σήμερα…)\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=2G-gdBpRyMo\n\n2)Η Ρένα είναι οφ-σάιντ (1972) Μια εικοσαετία μετά , η αγαπημένη ηθοποιός Ρένα Βλαχοπούλου, πρωταγωνιστεί σε μια ταινία ,στην οποία είναι φανερό πως πλέον στις ελληνικές ομάδες αγωνίζονται και ξένοι αθλητές, κάτι το οποίο αποτυπώνεται μέσω του ποδοσφαιριστή Χούλιο(Νίκος Γαλανός) ο οποίος γίνεται μήλον της έριδος για πολλές ελληνικές ομάδες..\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=tRo2BgNUijs\n\n3)Χούλιγκανς, κάτω τα χέρια από τα νιάτα (1983) Πλέον , η βία έχει κάνει για τα καλά την εμφάνισή της στα γήπεδα και εκδηλώνεται μέσω των χούλιγκανς. Μέσω αυτής της ταινίας όμως, επιδιώκεται να γίνει ένα ψυχογράφημα του μέσου χούλιγκαν καθώς και πώς ο ίδιος οδηγήθηκε σε αυτό το μονοπάτι( κοινωνική απόρριψη, αντίδραση στο κατεστημένο ,συντηρητική κοινωνία κοκ). Επίσης , οι χούλιγκανς αντιμετωπίζονται και ως ρομπότ καθοδηγούμενα από ανώτερους φορείς , οι οποίοι τους οδηγούν στο πεδίο μάχης για δικά τους συμφέροντα..\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=IUt_VSCL5ms\n\n4) Η φανέλα με το νούμερο 9 (1988) Ο πρωταγωνιστής αυτής της ταινίας (Στράτος Τζώρτζογλου) είναι ένας παίκτης ο οποίος αγωνίζεται σε ομάδα γ εθνικής και αναγκάζεται να ”πουλάει” παιχνίδια προκειμένου να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο και να παίξει στην ανώτερη κατηγορία. Μέσω αυτής της ταινίας προβάλλεται ο ”σκοτεινός κόσμος” του ελληνικού ποδοσφαίρου , με θύματα τους ίδιους τους αθλητές, οι οποίοι πέφτουν ”θύματα” συμφερόντων με ,πολλές φορές, ολέθριες για αυτούς συνέπειες (ο επαγγελματισμός πια σε όλο του το μεγαλείο και οι συνέπειες αυτού όχι πάντα καλές…)\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=UwQrdfcow_A\n\nΤέλος να αναφέρουμε και μια πρόσφατη ταινία (2009 Η Κληρονόμος) με πρωταγωνίστρια τη Σμαράγδα Καρύδη , η οποία κληρονομεί μια ομάδα ποδοσφαίρου και από τη θέση του προέδρου προσπαθεί να την οδηγήσει σε επιτυχίες. Μια πιο ανάλαφρη ταινία η οποία δίνει ένα κωμικό τόνο στο ελληνικό ποδόσφαιρο..\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=9QvjObISqSQ\n\nΥ.Γ. Θα μπορούσε να αναφερθεί και η ταινία ”Θύρα 7 η μεγάλη στιγμή” , η οποία υποτίθεται θα αποτύπωνε την τραγωδία της θύρας 7 στις 8-2-81 , αλλά αρκεί να δείτε την μισή για να καταλάβετε ότι ουδεμία σχέση έχει με το γεγονός (για αυτό άλλωστε και μετά από δικαστικό αίτημα των συγγενών των θυμάτων αποσύρθηκε από τους κινηματογράφους)\n \n \n