10 χρόνια πέρασαν λοιπόν… 10 χρόνια από τον μεγαλύτερο θρίαμβο του ελληνικού ποδοσφαίρου και ίσως τη μεγαλύτερη έκπληξη στην παγκόσμια ιστορία του αθλήματος. 10 χρόνια πέρασαν από εκείνες τις μαγικές βραδιές που μας χάρισε η Εθνική μας στα γήπεδα της Πορτογαλίας, βγάζοντάς μας στους δρόμους ξανά και ξανά. Ήταν αναμφισβήτητα το “καλοκαίρι της Ελλάδας” (το οποίο ολοκληρώθηκε με τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων).Τ ο πώς η Εθνική μας έφτασε στο θρίαμβο έχει γραφτεί χιλιάδες φορές. Σκοπός του άρθρου αυτού ,όμως, είναι να δούμε αν αυτή η δεκαετία που μεσολάβησε “απέφερε καρπούς” για το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα, αλλά και για την ίδια την Εθνική.\n\nΌσον αφορά το πρώτο κομμάτι, δυστυχώς, ο απολογισμός δεν ήταν θετικός… Χρόνο με το χρόνο παρατηρείται από τον μέσο φίλαθλο Έλληνα μια δυσπιστία και μια αυξανόμενη απαξίωση για το ελληνικό πρωτάθλημα. Κακό θέαμα, σκάνδαλα για στημένους αγώνες, άδεια γήπεδα είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία τα οποία, μετά το 2004, αυξήθηκαν. Η κρίση επίσης, η οποία ξέσπασε από το 2009, επιδείνωσε αυτή τη κατάσταση, και πλέον πολλές ομάδες δε μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τη βασική άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα, πράγμα που ακόμα και εν καιρώ κρίσης δε θα είχε συμβεί αν οι ίδιες είχαν πιο γερά θεμέλια. Επίσης, παρατηρείται ολοένα και περισσότερο έλλειψη ανταγωνισμού και πρωτάθλημα 3 ταχυτήτων (μια ή δυο ομάδες διεκδικούν πρωτάθλημα, 3-4 έξοδο στην Ευρώπη και οι υπόλοιπες μάχονται να μείνουν στη κατηγορία) κάτι που πάντα υπήρχε, αλλά πλέον η “ψαλίδα” έχει μεγαλώσει τόσο πολύ και αυτό οδηγεί τον μέσο φίλαθλο σε σταδιακή αποχώρηση από τα γήπεδα. Υπάρχουν βέβαια και κάποια θετικά μέσα σε αυτή τη δεκαετία, όπως η (έστω και αναγκαστικά λόγω κρίσης) εμπιστοσύνη πολλών ομάδων σε νεαρούς Έλληνες παίκτες και η ανάδειξη κάποιων ομάδων της επαρχίας, οι οποίες στηρίζονται στη δίψα τους να αφήσουν κάτι στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.\n\nΓια την Εθνική τώρα μπορούμε να πούμε τα εντελώς αντίθετα. Μετά το 2004, ακολούθησαν 5 συμμετοχές σε τελικές φάσεις ποδοσφαιρικών τουρνουά (3 EURO και 2 Μουντιάλ, απουσίασε μόνο από το Μουντιάλ του 2006) ενώ μέχρι τότε, σε όλη της την ιστορία είχε μόνο 2 (Μουντιάλ 1994 και EURO 1980) χωρίς να πετύχει καν νίκη. Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι αυτή η ομάδα έχει χαράξει τον δικό της δρόμο, μακρυά από την γενικότερη νοοτροπία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πλέον, ο κάθε αθλητής την σέβεται και θέλει να αγωνιστεί σε αυτήν. Ο σεβασμός αυτός ενισχύεται και από ξένες ομάδες οι οποίες πλέον, ξέρουν ότι έχουν να κάνουν με μια σκληροτράχηλη ομάδα που μπορεί από παιχνίδι σε παιχνίδι και από διοργάνωση σε διοργάνωση να παρουσιάζεται βελτιωμένη και με νέα στοιχεία στο παιχνίδι της. Επίσης, η αγάπη των Ελλήνων για την Εθνική έχει αυξηθεί καθώς την θεωρούν πλέον ως μια ομάδα ικανή για μεγάλα πράγματα!\n\nΑπό όλα τα παραπάνω λοιπόν γίνεται κατανοητό ότι εφόσον το παράδειγμα της Εθνικής το ακολουθήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο σε επίπεδο συλλόγων, τότε το ένα θα φέρει το άλλο και είναι σίγουρο ότι και οι σύλλογοι θα μπορέσουν να κάνουν το κόσμο να γυρίσει στα γήπεδα. Εύκολο δεν είναι αλλά έστω και αργά ,μακάρι να αλλάξουν κάποια πράγματα ώστε να μη περιμένουμε μόνο τα καλοκαίρια για να πάρουμε κάποια χαρά από την Εθνική μας…\n \n \nΓιώργος Ρεσβάνης\ngresvanis@sportbrio.gr\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=wZDHLltOeVc
Sport Life Magazine