πιστονς – SportBrio

29 May, 201527 January, 2017

Το κλέψιμο του Λάρρυ Μπερντ…

\n\nΣτον “μαγικό” κόσμο του NBA έχουμε δει πολλές φορές αγώνες να κρίνονται κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, είτε από buzzer-beater, είτε από ένα λάθος, είτε από κάποιο…κλέψιμο.Το τελευταίο μας φέρνει στο μυαλό την περίπτωση του Τζον Χάβλιτσεκ που to 1965 έδωσε στους Σέλτικς πρόκριση στους τελικούς μεσα στην έδρα τους.Όμως, 22 χρόνια μετά στο ίδιο γήπεδο, μια άλλη μεγάλη μορφή των “Κελτών” έγινε επίσης πρωταγωνιστής σε μια παρόμοια φάση.Το όνομα του: Λάρι Μπερντ…\n

Ανερχόμενοι και απερχόμενοι…

\nΗ σειρά ήταν μεταξύ των Σέλτικς και των Πίστονς για τους τελικούς της Ανατολής το 1987.Το σκορ ήταν στο 2-2 και το πέμπτο παιχνίδι γινόταν στην έδρα των “Κελτών”.Μπορούμε να πούμε ότι ήταν μια σύγκρουση νιάτων και εμπειρίας καθώς οι νεανικοί Πίστονς του Ντένις Ρόντμαν και του Αϊζάια Τόμας ήθελαν να “ακουστούν” για πρώτη φορά με το να προκριθούν εις βάρος των “παλιών” Σέλτικς του Μπέρντ.\n

Κλέψιμο Μπερντ και buzzer-beater Τζόνσον…

\nΟ αγώνας βρισκόταν στο 106-107 υπέρ των Πίστονς με 5 δευτερόλεπτα να μένουν και την μπάλα να είναι δική τους.Ο έμπειρος Μπερντ όμως κατάλαβε την πάσα επαναφοράς του Τόμας προς τον Bill Laimbeer.Έκλεψε την μπάλα και με μια αστραπιαία κίνηση την έδωσε στον Ντένις Τζόνσον ο οποίος σκόραρε εύκολα για το 108-107.Συνδυασμός κλεψίματος και buzzer-beater και απόλυτη έκσταση με τον σπίκερ να φωνάζει:\n

“Τώρα γίνεται ένα κλέψιμο από τον Bird! Κάτω από το καλάθι στον DJ, που βάζει το λέι-απ!!! … Ακριβώς ένα δευτερόλεπτο πριν από τη λήξη!!! Τι φάση από τον Bird! Ο Bird έκλεψε τη μπάλα από την επαναφορά, πάσαρε στον DJ, αυτός άφησε τη μπάλα στο καλάθι και η Βοστώνη έχει προβάδισμα ενός πόντου με ένα δευτερόλεπτο να απομένει! Όλο το γήπεδο έχει τρελαθεί”.

\nΟ ίδιος ο Μπερντ,αμέσως μετά το παιχνίδι, ταπεινός όπως πάντα δήλωσε:\n

“Ηταν απλά τύχη. Βρέθηκα στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή, τίποτε παραπάνω. Είμαστε τυχεροί που κερδίσαμε απόψε και πολύ περισσότερο που έχουμε το προβάδισμα στη σειρά”

Πρόκριση στους τελικούς και παράταση για τους “νέους” Πίστονς

\nΗ παραπάνω μάχη ήταν ίσως το Highlight της μεγάλης ομάδας των Σέλτικς στην δεκαετία του ’80 και ένα σοκ για τους νεαρούς Πίστονς που όμως τους έκανε καλό καθώς έναν χρόνο μετά πήγαν στους τελικούς χάνοντας οριακά 4-3 από τους Λέηκερς του Μάτζικ Τζόνσον.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=M0vwJlvB-Po?w=728\n\n

24 December, 201427 January, 2017

Ντάρκο Μίλισιτς. Από τα Καλάθια στα Ρινγκ

Πόσοι θυμάστε τον Ντάρκο Μίλισιτς και τον εκρηκτικό χαρακτήρα του; Σίγουρα κάποιοι λάτρεις της Εθνικής μας θα τον θυμούνται από το ”ιστορικό” ξέσπασμά του μετά από τον αγώνα Ελλάδας-Σερβίας για το Ευρωμπάσκετ του 2007 στην Ισπανία.\n\nΑυτά που είπε τότε μπορεί να ήταν για ”τερματισμό καριέρας” από αυστηρή τιμωρία, αλλά έδειξαν ότι ο Ντάρκο Μίλισιτς είχε ”συσσωρευμένη ενέργεια μέσα του”.\n\nΠού θα την έβγαζε καλύτερα λοιπόν από το kickboxing…;\n

Η καριέρα του

\n\nΟ Μίλισιτς ξεκίνησε την καριέρα του το 2001 και αγωνίστηκε εκεί μέχρι το 2003.Στην συνέχεια μεταπήδησε στο NBA, στους Ντιτρόιτ Πίστονς σε ηλικία 18 ετών και έγινε ο νεαρότερος παίκτης που πρωτόπαιξε εκεί.\n\nΜάλιστα αποτελούσε μια μεγάλη ελπίδα και κάτι τέτοιο το επιβεβαίωσε ο πρόεδρος της ομάδας, Τζόε Ντούμαρς, όταν δήλωσε ότι:\n

”μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο στην ομάδα”

\nΕντούτοις τα προγνωστικά διαψεύστηκαν καθώς ο Ντάρκο Μίλισιτς παρέμεινε σ μια σταθερή πορεία και χωρίς να βελτιωθεί ιδιαίτερα σε κάποιον τομέα. Έμεινε στους Πίστονς μέχρι το 2006 με 1.5 πόντους μ.ο.\n\nΣτην συνέχεια έγινε ”γυρολόγος” αγωνιζόμενος σε 5 διαφορετικές ομάδες(Μάτζικ, Γκρίζλις, Νικς, Τίμπεργουλβς, Σέλτικς) έως το 2013 που ανακοίνωσε για μυστήριους λόγους την απόσυρση του…\n

2014:Το μυστήριο λύθηκε, kickboxιng η αιτία…

\nΤελικά ο λόγος της απόσυρσης του Ντάρκο ήταν ότι ο ίδιος ήθελε να αφοσιωθεί σε μια άλλη του αγάπη που δεν ήταν άλλη από το Kickboxing.Ο εκρηκτικός χαρακτήρας του, το νεύρο που έδειχνε στους αγώνες μπάσκετ και η σωματική υποδομή που είχε αποκτήσει από αυτό, κυρίως λόγω NBA, ήταν οι καλύτερες βάσεις για ένα τέτοιο ξεκίνημα.\n\nΟ ίδιος φρόντισε να ξεκινήσει και τους αγώνες δίνοντας αγώνα επίδειξης απέναντι στον Ράντοβαν Ράντοτσιν.\n

“Θα επιστρέψω”

\nΟ αγώνας έγινε στις 19 Δεκεμβρίου στην Σερβία, αλλά ο Ντάρκο Μίλισιτς έδειξε λίγο τρακαρισμένος και ηττήθηκε.Ο ίδιος, γνήσιος Σέρβος και γνωστός για την μαχητική ψυχή του, δήλωσε:\n

Θα επιστρέψω δριμύτερος, ήταν μόνο η αρχή…!

Για να δούμε αν το άθλημα απέκτησε ”νέο αίμα”…

Το απίστευτο ξέσπασμα του Μίλισιτς μετά τον αγώνα με την Ελλάδα

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=woWqSmichOo\n

Το ντεμπούτο του στην “δεύτερη καριέρα”

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=aMBADEPoiTk

2 December, 201427 January, 2017

Η μέρα ντροπής για το NBA…(Άρτεστ-Γουάλας)

Η 19η Νοεμβρίου του 2004.έχει μείνει στην ιστορία ως μια από τις πιο ”μαύρες” σελίδες στην ιστορία του NBA.Εκείνη την ημέρα συνέβησαν πράγματα που ήταν για γέλια και για κλάματα και θα μπορούσαν κάλλιστα να γίνουν ταινία (το τι είδους δεν ξέρουμε) .Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά…\n\nΟι Pistons υποδέχονταν τους Pacers στο ντέρμπι της Ανατολής και μιας άτυπης ρεβάνς των τελικών περιφέρειας. Οι φιλοξενούμενοι έλεγχαν το ματς σε όλη την διάρκεια του, 46 δευτερόλεπτα πριν το τέλος και με το σκορ στο 97-82 υπέρ των Πέησερς έγινε η φάση που δημιούργησε όλη αυτή την παρωδία…\n\n

Ο Γουάλας σπρώχνει πολύ δυνατά τον Άρτεστ

\n\nΟ Ρον Άρτεστ των Ιντιάνα έκανε ένα, σκληρό μεν αλλά όχι αντιαθλητικό, φάουλ στον Γουάλας. Ο τελευταίος, γνωστός για τον εκρηκτικό χαρακτήρα του, έσπρωξε με τρομερή δύναμη τον Άρτεστ και τον κυνήγησε προς το τραπέζι της γραμματείας παρασύροντας σχεδόν όσους παίκτες βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στο παρκέ.\n\nΠολλοί παίκτες των 2 ομάδων αντάλλαξαν μεταξύ τους σπρωξιές και μπουνιές ενώ ο Άρτεστ ξάπλωσε μπροστά από τη γραμματεία για να ηρεμήσει. Και ενώ όλα έδειχναν να ηρεμούν, ένα ποτήρι εκτοξεύτηκε και έπεσε πάνω του…Ήταν η “σπίθα που αναζωπύρωσε την φωτιά”…\n\nΟ 25χρονος τότε παίκτης των Pacers σηκώθηκε και “έγραψε ιστορία”. Με τα νεύρα στην “τσίτα” από το επεισόδιο με τον Γουάλας, σκαρφάλωσε στην εξέδρα και βρήκε αυτόν που του είχε πετάξει το μπουκάλι. Άρχισε να του ρίχνει μπουνιές στο πρόσωπο με μανία, με τον Stephen Jackson να κάνει το ίδιο. Ποπ-κορν στον αέρα, ξύλο και ”αιωρούμενα” σώματα συνέθεσαν αυτήν την παρωδία…\n\n

\n\nΠαραλίγο να συμμετάσχουν και άλλοι παίκτες τον Πέισερς αλλά τελικά κάτι τέτοιο δεν έγινε, με τον Άρτεστ να φτάνει ξανά στο παρκέ, με μια φανέλα ξεχειλωμένη. Το κοινό είχε χάσει τον έλεγχο, οι άνθρωποι των ομάδων δεν ήξεραν πως να συγκρατήσουν το πλήθος και οι στιγμές ήταν σοκαριστικές. Ο Άρτεστ ήταν ο πρώτος παίκτης που αποχώρησε με συνοδεία ασφαλείας για τα αποδυτήρια, πριν ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι συμπαίκτες μέσα από έναν καταιγισμό από ποπ-κορν και αναψυκτικών(ευτυχώς μόνο….)\n

Ένιωσα να παλεύω για την ζωή μου

\nσχολίασε ο προπονητής των Pacers Rick Carlisle μετά το παιχνίδι, το οποίο φυσικά διακόπηκε. Είχαμε όμως και συνέχεια στα αποδυτήρια, ανάμεσα στους Άρτεστ, Ο’Νιλ, Τζάκσον και το προπονητικό τιμ, με την αστυνομία να συλλαμβάνει τελικά τον Άρτεστ και τους συμπαίκτες του να τον φυγαδεύουν στο λεωφορείο της ομάδας για να τον σώσουν. Πάνω από 500 αστυνομικοί βοήθησαν στο να αποχωρήσει η ομάδα της Ιντιάνα με ασφάλεια από το γήπεδο.\n

Οι συνέπειες για τους ταραξίες

\nΤην επόμενη μέρα, ο Κομισάριος του ΝΒΑ Ντέιβιντ Στέρν, βλέποντας και ο ίδιος το ματς live, ανακοίνωσε τις ποινές, οι οποίες ήταν εξοντωτικές και πρωτόγνωρες για τo ΝΒΑ, αλλά επιβάλλονταν για να προστατευτεί η λίγκα.\n\n* O Άρτεστ έχασε το υπόλοιπο της σεζόν. 73 αγώνες κανονικής περιόδου και 13 ματς playoffs.\n\n* Ο Stephen Jackson έμεινε εκτός δράσης για 30 ματς, ο Jermaine O’ Neal για 15, ο Ben Wallace για 6, ο Anthony Johnson για 5 και οι Reggie Miller, Chauncey Billups, Derrick Coleman, Elden Campbell για ένα.\n\nΤουλάχιστον ο πολιτισμός του NBA “έδειξε” γρήγορα αντανακλαστικά…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=7cTZsqxPVHo

19 August, 20142 December, 2015

Ο “μαγικός” αριθμός 24 που έσωσε το NBA…

Ο μαγικός κόσμος του NBA ανέκαθεν αποτελούσε το όνειρο κάθε μπασκετμπολίστα. Η εμπειρία και μόνο να βρεθεί κάποιος στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου είναι πιο σημαντική ίσως και από την κατάκτηση κάποιου τίτλου στην Ευρώπη ή κάποια ατομική διάκριση. Κι όμως ακόμα και το ΝΒΑ ,πολλά χρόνια πριν, κινδύνευσε να εξαφανιστεί και να υπάρχει σήμερα ως μακρινή ανάμνηση..\n\nΟ λόγος δεν ήταν ούτε οικονομικός ,ούτε είχε να κάνει με έλλειψη πρώτων υλών( γήπεδα ,προπονητήρια κοκ). Ήταν πολύ πιο απλός και αφορούσε τον χρόνο επίθεσης που είχε κάθε ομάδα στην διάθεση της.\n\nΓια πόσο χρόνο μιλάμε όμως όταν στην δεκαετία του 50 κάθε ομάδα που έκανε επίθεση δεν είχε περιορισμό στο πόσο θα κρατούσε την μπάλα και ,πολύ απλά,η επίθεσή της τελείωνε μόνο αν έκλεβε την μπάλα η αντίπαλη ομάδα. Κάτι τέτοιο συνέβη στις 22 Νοεμβρίου 1950 ,όταν οι Λέικερς αντιμετώπισαν τους Φορτ Γουέιν Πίστονς.\n\nΟι τελευταίοι, όντας απόλυτο αουτσάιντερ, ακολούθησαν την τακτική του ”κλεφτοπόλεμου” κρατώντας την μπάλα στην κατοχή τους όσο το δυνατόν περισσότερο ,ώστε οι Λέικερς να μην μπορούν να σκοράρουν!!! Τελικό σκορ 19-18(!) υπέρ των Πίστονς.\n\nΟι παράγοντες του ΝΒΑ όμως ήξεραν ότι με τέτοια ματς, το ΝΒΑ δεν θα υπήρχε στο μέλλον ούτε σαν ιδέα. Οι θεατές ολοένα και άδειαζαν τα γήπεδα ενώ και οι ομάδες σταδιακά αποχωρούσαν. Κάποιες αλλαγές απόγνωσης (επέκταση της ρακέτας από το 1.80 στα 3.60 μέτρα) δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Στο τέλος της σεζόν 1953-54 είχαν μείνει στο ΝΒΑ μόνο 9 ομάδες.\n\nΟ πρόεδρος της μιας εξ αυτών , ο Ντάνι Μπιάζον( πρόεδρος των σημερινών 76ers ,τότε Σίρακιουζ Νάσιοναλς) έμελλε να γίνει ο σωτήρας του αθλήματος με μια πολύ έξυπνη μαθηματική σκέψη. Υπολόγισε ότι σε κάθε αγώνα γίνονται συνολικά περίπου 120 σουτ (60 από κάθε ομάδα). Η διάρκεια ενός αγώνα ήταν 48 λεπτά δηλαδή 2880 δευτερόλεπτα. Μ’αυτό το σκεπτικό διαίρεσε τα 2880 δευτερόλεπτα με τα 120 σουτ και κατέληξε στον ”σωτήριο” αριθμό 24 που θα αποτελούσε το νούμερο των δευτερολέπτων μιας επίθεσης.\n\nΗ παρακάτω σκέψη εφαρμόστηκε στο ΝΒΑ ,στις 30 Οκτωβρίου 1954 στον αγώνα Μπόστον Σέλτικς-Ρότσεστερ Ρόγιαλς(σημερινοί Σακραμέντο Κινγκς). Το τελικό σκορ ήταν 98-95 υπέρ των τελευταίων. Μέχρι και το 1959 όλες οι ομάδες είχαν φτάσει τον μέσο όρο τους πάνω από 100 πόντους. Ο Μπιαζόν και η ιδέα του είχαν σώσει οριστικά το ΝΒΑ…\n\n