Μάκης Δενδρινός:o ”Βούδας” που “κοιμήθηκε”

Μάκης Δενδρινός:o ''Βούδας'' που "κοιμήθηκε"

\n\nΚατά την δεκαετία του ’90 οι Έλληνες και οι Γιουγκοσλάβοι προπονητές “κυριαρχούσαν” στους ελληνικούς πάγκους. Αμφότεροι είχαν ως κύριο χαρακτηριστικό, πέραν από τις γνώσεις, το “εκρηκτικό” ταμπεραμέντο που άλλοτε οδηγούσε σε εκπληκτικά αποτελέσματα άλλοτε μπορούσε όμως και να καταστρέψει το παιχνίδι της ομάδας τους.\n\nΧαρακτηριστικότερη περίπτωση ήταν αυτή του Γιάννη Ιωαννίδη, ο οποίος είχε όμως και “συνοδοιπόρους” όπως τον Βαγγέλη Αλεξανδρή, τον “κίτσο” Διαμαντόπουλο, τον Καλαφατάκη κοκ. Άλλωστε η δεκαετία εκείνη χαρακτηριζόταν από έντονο μπασκετικό πάθος κάτι που αποτυπωνόταν σε κάθε μορφή μπασκετικής εκδήλωσης.\n\nΥπήρχε όμως και ένας προπονητής που είχε τον δικό του τρόπο σκέψης και έκφρασης και πιθανόν να ξεχώριζε σαν “την μύγα μες στο γάλα” σ’αυτόν τον τομέα.Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι είχε το προσωνύμιο “Βούδα”.Ο λόγος για ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια του ελληνικού μπάσκετ, τον Μάκη Δενδρινό…\n

Δύο δεκαετίες στην “πλατεία”…

\nΟ “Βούδας”(γεννήθηκε το 1950) μεγάλωσε, ανδρώθηκε και ολοκλήρωσε την καριέρα του ως παίκτης στην ομάδα μπάσκετ του Πανιωνίου την οποία “υπηρέτησε” για 13 χρόνια (1968-1981) και με την οποία διέσχισε μια διαδρομή από τα “αλώνια” της Α’τοπικής κατηγορίας στην Α’Εθνική το 1973 ενώ συμμετείχε και σε έναν τελικό Κυπέλλου το 1977.\n

“Βούδας”-Πάτρα σημειώσατε 1…

\nΣτις 28 Νοεμβρίου του 1976 στο γήπεδο του Μίλωνα, διεξήχθη η πρώτη αναμέτρηση στην ιστορία μεταξύ Πανιωνίου και Απόλλωνα Πατρών, με τον τελευταίο να αγωνίζεται χωρίς τον “Νουρέγιεφ” Κώστα Πετρόπουλο, ο οποίος με την σειρά του εξελίχθηκε σε έναν ακόμα πετυχημένο προπονητή.\n\nΟ Δενδρινός, με εμφάνιση που θύμιζε Γκάλη πέτυχε 41 πόντους και κέρδισε σχεδόν μόνος του τον Απόλλωνα με 101-88.’Ηταν ίσως το κορυφαίο του ματς με την “κυανέρυθρη” φανέλα…\n

Καριέρα στους πάγκους…

\nΜε την ολοκλήρωση της καριέρας του ως παίκτης, και αφού αγωνίστηκε και 7 φορές με την Εθνική Ανδρών, αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική.Εργάστηκε σε Πανιώνιο, Ηρακλή και Παγκράτι αλλά τις μεγάλες του επιτυχίες της έκανε στην Εθνική ομάδα…\n\nΑπό το 1992 ως το 1996 εργάστηκε στην ΕΟΚ ως α΄ προπονητής σε 63 ματς στις Εθνικές ομάδες εφήβων, ελπίδων, ανδρών και μικτής σε ανεπίσημα ματς. Επίσης, το 1993 και 1994 διετέλεσε βοηθός προπονητής σε 29 ματς στις εθνικές ανδρών και ελπίδων.\n

Η “χρυσή” τριετία (1994-96)στην Εθνική Ανδρών…

\nΤο καλοκαίρι του 1994 ανέλαβε την Εθνική Ανδρών και μαζί το “βαρύ φορτίο” να την κρατήσει στα ψηλά στα οποία ήδη βρισκόταν από το χρυσό Ευρωμπάσκετ του 1987.Αν συνυπολογίσουμε ότι ο Γκάλης είχε αποσυρθεί από την Εθνική το εγχείρημα γινόταν δυσκολότερο.Όμως ο “Βούδας” είχε το μαγικό ραβδί…\n\nΣτην πρώτη κιόλας διοργάνωση που συμμετείχε και ήταν το Παγκόσμιο του 1994 στο Τορόντο οδήγησε την Εθνική στην 4η θέση, η καλύτερη έως τότε που είχαμε πάρει σ’αυτήν την διοργάνωση.\n\nΣτον ημιτελικό ήταν ο πρώτος που κατάφερε να κρατήσει την φοβερή Ντριμ-Τιμ 2 (η ομάδα των ΗΠΑ που εμφανιζόταν για δεύτερη σερί διοργάνωση με επαγγελματίες παίκτες του ΝΒΑ και έως τότε έριχνε παντού κατοστάρες) κάτω από τους 100 πόντους χάνοντας βέβαια με 97-58.\n\nΤην αμέσως επόμενη χρονιά(1995) οδηγεί την Εθνική στην 4η θέση του Ευρωμπάσκετ στην Αθήνα και παράλληλα εξασφαλίζει για πρώτη φορά στην ιστορία την πρόκριση σε Ολυμπιακούς Αγώνες.\n\nΟι τελευταίοι έγιναν στην Ατλάντα το 1996 και η Εθνική κατέκτησε την 5η θέση.\n\nΜπορούμε να πούμε ότι ήταν ίσως μια από τις πιο πετυχημένες τριετίες στην ιστορία της Εθνικής και οφειλόταν σε μεγάλο ποσοστό στον “Βούδα”.\n

Η “διαφωνία” με τον Σιγάλα…

\nΑν και πάντα ψύχραιμος, ο Δενδρινός “έχασε” για λίγο την ηρεμία του σε έναν αγώνα ομίλων του Μουντομπάσκετ του Τορόντο το 1994.Αιτία μια βολή του Γιώργου Σιγάλα…\n\nΣυγκεκριμένα ήταν ο τελευταίος αγώνας του ομίλου με το Πουέρτο Ρίκο.Ο Σιγάλας στήνεται στις βολές 4 δευτερόλεπτα πριν το τέλος με το σκορ στο 72-63 υπέρ των Πορτορικάνων.\n\nΑν χάναμε από 8 πόντους και κάτω θα βγαίναμε πρώτοι στον όμιλο και θα πέφταμε με Κροατία, Καναδά και μάλλον Ισπανία (έπαιζε σε λίγη ώρα με Κίνα.) . Σαν δεύτεροι παίζαμε στον όμιλο της Αμερικής που ήταν σαφώς πιο εύκολος (Ρωσία και Αυστραλία οι άλλες δύο ομάδες).\n\nΟ Σιγάλας κοιτάει απορημένος τον πάγκο. «Σίδερο σίδερο» του φωνάζει ο “Βούδας”. Ο Σιγάλας τη ρίχνει με δύναμη στο ταμπλό και εκείνη …μπαίνει μέσα στο καλάθι!\n\nΤο βλέμμα του μετά την βολή ήταν όλα τα λεφτά… Για καλή μας τύχη όμως οι Κινέζοι κερδίζουν την Ισπανία και τελικά ο όμιλος γίνεται πιο εύκολος και μας οδηγεί στην τετράδα.\n

Τα τελευταία χρόνια…

\nΌταν αποσύρθηκε από τους πάγκους, ο Μάκης Δενδρινός τραβήχτηκε από τα “φώτα της δημοσιότητας”.Άλλωστε πάντα ήταν άνθρωπος χαμηλών τόνων.Το μόνο που έκανε όσον αφορά το μπάσκετ ήταν να εμφανίζεται κάποιες φορές σε σεμινάρια προπονητικής και να μαθαίνει(πιθανότατα…) στους καινούργιους πως μπορούν να παραμένουν ψύχραιμοι.\n\nΠέθανε το 2015 από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου αλλά η κληρονομιά που αθόρυβα άφησε πίσω του θα μένει για μια ζωή…\n\n \n\nΌταν ο “Βούδας” κράτησε τις ΗΠΑ κάτω από τους 100 πόντους…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=FL47w_N5CHs?w=728

Ο μεγάλος “κόουτς Κ” Σιζέφσκι…

Όταν το 2006 η Ελλάδα κέρδιζε τις ΗΠΑ στον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας , ο κόουτς της Αμερικής Σιζέφσκι δήλωνε ”Πολλά συγχαρητήρια στον κόουτς Γιαννάκη ,όταν θα τον συναντήσω θα του δώσω μια μεγάλη αγκαλιά”. Ήταν ένα μικρό δείγμα του πόσο sportsman είναι αυτός ο μεγάλος προπονητής με τα τόσα επιτεύγματα και την τόσο μεγάλη ιστορία με την Εθνική των ΗΠΑ,μια ιστορία που γράφεται με δόσεις αλλά σχεδόν πάντα με επιτυχία.\n\nΩς προπονητής κολλεγιακής ομάδας, ο Σιζέφσκι είναι ”ταγμένος” Ντιούκ από το 1980 έως σήμερα. Στις 20  Μαρτίου του 2011 πέτυχε με το Ντιουκ την 900η του νίκη και έγινε μόλις ο δεύτερος κόουτς μου πετυχαίνει αυτόν τον αριθμό σε επίπεδο κολλεγιακού πρωταθλήματος ενώ λίγους μήνες μετά,στις 15 Νοεμβρίου 2011, έφτασε τις 903 ξεπερνώντας τον (προπονητή του όσο ήταν παίκτης στον στρατό) Μπομπ Νάιτ. Επίσης ,με το Ντιουκ, έχει κερδίσει 4 πρωταθλήματα (1991,1992,2001,2010)\n\nΗ παρουσία του στην Εθνική των ΗΠΑ ξεκίνησε το 1987,κερδίζοντας ασημένιο μετάλλιο στην Πανεπιστημιάδα του ίδιου έτους,εν συνεχεία χάλκινο στο Μουντομπάσκετ της Αργεντινής το 1990 και ασημένιο την ίδια χρονιά στους ”Αγώνες καλής θέλησης”. Επέστρεψε μετά από 16 χρόνια ,το 2006 ,όπου στο Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο ,χάνοντας όπως είπαμε στον ημιτελικό από την Εθνική μας.Από κει και πέρα όμως τα ”σάρωσε” σχεδόν όλα .Χρυσό  σε δύο Ολυμπιάδες το 2008 και το 2012 και χρυσό σε Μουντομπάσκετ το 2010, φτάνοντας το ρεκόρ του (από το 2006) σε 63-1. Επίσης ήταν και βοηθός του Τσακ Ντέιλι στην ”μυθική” Ντριμ Τιμ 1 το 1992.\n\nΤέλος ,σε ατομικές διακρίσεις ,έχει κερδίσει πάρα πολλά ,με αποκορύφωμα την μετονομασία του γηπέδου του Ντιουκ από ”Cameron Indoor Stadium” σε ”Coach K Stadium”, από την ίδια την ομάδα προς τιμήν του..\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=smleweIwseQ\n\nΣτο παρακάτω βίντεο βλέπουμε ένα φιλικό της χρυσής Εθνικής μας του ’87 με το Ντιουκ του Σιζέφσκι.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=VjL9nq4__TQ\n\n 

Η Εθνική στα Μουντομπάσκετ…

Το Μουντομπάσκετ που θα γίνει στην Ισπανία φέτος θα αποτελέσει την 7η συμμετοχή για την  Εθνική μας σε αυτόν τον θεσμό. Μια συμμετοχή η οποία μπορεί μεν να προήλθε μέσω της λεγόμενης wild-card (ειδική πρόσκληση της ΦΙΜΠΑ σε 7 ομάδες που δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν πρόκριση) ωστόσο κάτι τέτοιο δεν θα γινόταν εφικτό αν η Εθνική μας δεν είχε αφήσει (και αγωνιστικά) καλές εντυπώσεις στις προηγούμενες 6 συμμετοχές της ,οι οποίες την ανέβασαν στον παγκόσμιο χάρτη του μπάσκετ.\n\nΗ πρώτη συμμετοχή μας σε τελική φάση Μουντομπάσκετ  έγινε στην χώρα που διοργανώνεται και το φετινό ,δηλαδή στην Ισπανία. Η πορεία της Ελλάδας μπορούμε να πούμε ότι ”έστρωσε τον δρόμο” για αυτό που θα ακολουθούσε 1 χρόνο μετά (κατάκτηση Ευρωμπάσκετ 1987 Αθήνα) και ήταν η αρχή της απόλυτης άνθισης του ελληνικού μπάσκετ. Η Εθνική,αφού πρώτα προκρίθηκε στα τελικά με μια επική νίκη στο Έκεντρεβιλ επί της Γαλλίας  (130-126 μετά απο 3 παρατάσεις) ,κληρώθηκε με τις Βραζιλία,Παναμά,Ισπανία,Γαλλία και Νότιο Κορέα. Ξεκίνησε με 2 νίκες (Παναμά,Γαλλία),στην συνέχεια έκανε 2 ήττες (με Ισπανία στον πόντο και Βραζιλία) και έκλεισε την πρώτη φάση με νίκη επί της Κορέας. Στην δεύτερη φάση ηττήθηκε κατά σειρά από Σοβιετική Ένωση, Κούβα και Ισραήλ, παίζοντας τελικά για τις θέσεις 9-12 όπυ κέρδισε Αργεντινή και έχασε από Κίνα για να τερματίσει 10η. Μια θέση που, ενώ σήμερα θα ήταν αποτυχία, τότε ήταν μια από τις κορυφαίες στιγμές για την πρωτάρα Εθνική. Ο Γκάλης ,με 33.5 πόντους μ.ο., ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ και έδωσε μια πρώτη γεύση παγκοσμίως για το ποιός ήταν(λόγω συγκυριών πάντως δεν ξαναέπαιξε σε Μουντομπάσκετ).\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=hsOuACGMXOI\n\nΤο 1990 η Εθνική κατέβηκε στο Μουντομπάσκετ της Αργεντινής χωρίς τον Γκάλη(λόγω τραυματισμού) και με τις ελπίδες για κάτι καλό μειωμένες (είχε προηγηθεί το αργυρό στο Ευρωμπάσκετ 1989) Φρόντισε όμως να διαψεύσει και με το παραπάνω τα προγνωστικά. Ξεκινώντας την πρώτη φάση (με ΗΠΑ ,Ισπανία και Νότιο Κορέα) έχασε από τις ΗΠΑ στην παράταση,( σε ένα παιχνίδι που δεν μέτρησε κανονικό καλάθι του Γαλακτερού στην λήξη) και εν συνεχεία νίκησε Ισπανία(με τρομερή εμφάνιση του Χριστοδούλου) και Κορέα. Στον επόμενο γύρο έχασε από Γιουγκοσλαβία και Σοβ.Ένωση ,κέρδισε την Βραζιλία και τελικά έπαιξε για τις θέσεις 5-8 ,όπου με 1 νίκη (με την γηπεδούχο Αργεντινή) και μια ήττα(Βραζιλία) κατετάγη 6η και έδειξε να ”απογαλακτίζεται” σιγά-σιγά από τον μεγάλο Γκάλη.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=L3LFEaRYQZ4\n\nΕπόμενος σταθμός της Εθνικής ήταν το παγκόσμιο του Τορόντο ,στο οποίο έμελλε να έχει την υποστήριξη πολλών ομογενών, οι οποίοι ήθελαν να χαμογελάσουν μετά από την αποτυχία της ποδοσφαιρικής ομάδας στο Μουντιάλ των ΗΠΑ. Η Εθνική δεν τους απογοήτευσε… Πέρασε την πρώτη φάση με 2 νίκες(Γερμανία που μας είχε κερδίσει στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ 1993 και Αίγυπτο και μια ήττα (Πουέρτο Ρίκο) και στην δεύτερη ,με μια ιστορική νίκη επί του γηπεδούχου Καναδά(ιστορική και για τα πούρα που άναψε ο Φασούλας μετά τον αγώνα στα αποδυτήρια..) και άλλη μια επί της Κίνας προκρίθηκε για πρώτη φορά σε Παγκόσμιο, στον ημιτελικό (στο τελευταίο αδιάφορο ματς έχασε από την Κροατία).Εκεί ,απέναντι στους NBAερς των ΗΠΑ ήταν από την αρχή καταδικασμένη σε ήττα ,ωστόσο κατάφερε να γίνει η πρώτη ομάδα που δεν δέχτηκε 1οο πόντους από επαγγελματίες Αμερικάνους (σχετικό αφιέρωμα του sportbrio)Στον μικρό τελικό έχασε πάλι από την Κροατία, αλλά η 4η θέση ήταν πια η απόλυτη καταξίωση από το έπος του ’87…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=735m1Ce1_9Q\n\nΤο 1998 , η Εθνική μας ήταν η οικοδέσποινα του Μουντομπάσκετ και με υψηλές βλέψεις,(ακόμα και για χρυσό καθώς οι ΗΠΑ δεν είχαν κατεβάσει επαγγελματίες αλλά ένα σύνολο που αποτελούσαν Αμερικάνοι παίκτες που αγωνίζονταν στην Ευρώπη) Με τον Φασούλα ως τελευταίο εν ενεργεία διεθνή της χρυσή ομάδας του ’87, η Εθνική ξεκίνησε με 3 νίκες στην πρώτη φάση (Καναδά,Ιταλία και Σενεγάλη) ενώ στην επόμενη νίκησε το Πουέρτο Ρίκο και προκρίθηκε στην 8άδα( οι ήττες με Ρωσία  και Γιουγκοσλαβία ήταν αδιάφορες). Εκεί υπέταξε την Ισπανία με ένα καθοριστικό τρίποντο του Μπαλογιάννη(παίκτης-έκπληξη σ’εκείνη την διοργάνωση) αλλά στον ημιτελικό με τον ”κακό μας δαίμονα”, την Γιουγκοσλαβία, ηττήθηκε στην παράταση με 78-73 (αν και είχε προηγηθεί στο 28′ με 12 πόντους, καθοριστικό ρόλο έπαιξαν πάντως και τα σφυρίγματα των διαιτητών) .Στον μικρό τελικό,κουρασμένη και απογοητευμένη ,έχασε από τις ΗΠΑ και κατετάγη πάλι 4η αφήνοντας μια ”γλυκόπικρη” γεύση σε όλους μας…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=egGhKzVMsT4\n\nΗ απουσία μας από το Παγκόσμιο της Ινδιανάπολις το 2002 αποδείχτηκε ευεργετική…Η Εθνική, μετά από μια στείρα τριετία (1999-2002) έκανε το πιο δυναμικό come-back στην ιστορία της. Η ”αρμάδα” του Παναγιώτη Γιαννάκη( Διαμαντίδης,Σπανούλης,Παπαλουκάς,Σχορτσιανίτης,Τσαρτσαρής και σία) με ”φόρα” από την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ 2005, πήγε στην Ιαπωνία (τόπος διεξαγωγής του Μουντομπάσκετ 2006) με κρυφό στόχο ένα μετάλλιο. Αφού πέρασε τρένο την πρώτη φάση( 5 νίκες με Κατάρ,Λιθουανία,Βραζιλία,Αυστραλία Τουρκία) προκρίθηκε στους 16 όπου υπέταξε την Κίνα του Γιάο Μινγκ και εν συνεχεία στους 8 την Γαλλία των πολλών NBAερς για να προκριθεί στα ημιτελικά με αντίπαλο τις ΗΠΑ του Λεμπρόν Τζέιμς. Η νίκη απέναντι τους και μάλιστα με κατοστάρα (101-95) αποτέλεσε ίσως την κορυφαία στιγμή του ελληνικού μπάσκετ αλλά και πιθανόν όλου του ελληνικού αθλητισμού. Στον τελικό όμως, με ”άδειο” ρεζερβουάρ από την υπερπροσπάθεια ήρθε η ήττα από την Ισπανία(που δεν είχε τον τραυματία Γκασόλ) με 70-47, μια ήττα που οφειλόταν επίσης στην υπέρμετρη αισιοδοξία που μας έδωσε η νίκη επί των Αμερικάνων( οι οποίοι παρεμπιπτόντως από τότε δεν έχουν χάσει κανένα ματς ,είτε φιλικό είτε επίσημο). Το ασημένιο μετάλλιο όμως και η ιστορική αυτή νίκη έχουν ριζώσει βαθιά στην μνήμη κάθε Έλληνα…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=vdZj5TaW95Y\n\nΣτο τελευταίο Μουντομπάσκετ που διοργανώθηκε στην Τουρκία δεν καταφέραμε ,αναλογιζόμενοι τι μπορούσαμε κάτι σημαντικό. Στην πρώτη φάση, με μέτριες εμφανίσεις πετύχαμε 3 νίκες(Πουέρτο ρίκο,Κίνα και Ακτή Ελεφαντοστού, ενώ ηττηθήκαμε από Τουρκία και Ρωσία,αγώνας που ”ψίθυροι” έλεγαν ότι το χάσαμε για να έχουμε εύκολο αντίπαλο στους 16, κάτι που τελικά δεν έγινε καθώς πέσαμε πάνω στον κακό μας ”δαίμονα” Ισπανία, χάνοντας με 80-72 (τελευταίο ματς του Διαμαντίδη με την Εθνική). Ήταν η αρχή κάποιων πέτρινων χρόνων μιας Εθνικής , η οποία και στις επόμενες διοργανώσεις (Ευρωμπάσκετ 2011,2013 και αποκλεισμός από τους Ολυμπιακούς το 2012) δεν πέτυχε κάτι σημαντικό,αλλά ας μην ξεχνάμε τα πολλά προβλήματα με τραυματισμούς και αλλαγές προσώπων που συνέβησαν αυτήν την 3ετία.\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=kJM5ymlbi0I\n\n \n\nΜε την ελπίδα λοιπόν τα προηγούμενα χρόνια να αποτελέσουν ”μαθήματα”, ας ευχηθούμε καλή επιτυχία στην Εθνική μας στο φετινό Μουντομπάσκετ. Δυνατότητες υπάρχουν και με το παραπάνω…\n\n \n\n 

Σιγάλας και ”χάσ’το αγόρι μου”…

Είναι σίγουρο ότι η φωνή του Σκουντή(βάλτο αγόρι μου) στον ημιτελικό Γαλλίας-Ελλάδας το 2005, την ώρα που εκτελούσε ο Διαμαντίδης το νικητήριο τρίποντο, έχει μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στην μνήμη πολλών Ελλήνων. 11 χρόνια πριν όμως και συγκεκριμένα στο Μουντομπάσκετ 1994 είχαμε μια εντελώς αντίθετη κατάσταση.\n\nΗ Εθνική μας, έχοντας πέσει σε όμιλο με Γερμανία, Αίγυπτο  και Πουέρτο Ρίκο, και αφού κέρδισε τις 2 πρώτες, αντιμετώπισε το Πουέρτο Ρίκο, σε έναν αγώνα που μπορούσε ακόμα και να μας αφήσει έξω (αν χάναμε έως 8 πόντους βγαίναμε πρώτοι, από 9-12 δεύτεροι ενώ από 13 και πάνω μέναμε εκτός). Το σκορ βρισκόταν στο 72-63 για το Πουέρτο Ρίκο και με 9 δευτερόλεπτα να μένουν, ο Σιγάλας είχε κερδίσει 2 βολές. Μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν γνωστό ότι αν χάναμε με 9 πόντους θα παίζαμε σε όμιλο με Αμερική, Ρωσία και Αυστραλία, ο οποίος θεωρητικά ήταν πιο εύκολος από τον άλλο που θα περιείχε Ισπανία, Καναδά(οικοδεσπότες) και Κροατία.\n\nΤο αποτέλεσμα ήταν να υπάρξει μια περίεργη κατάσταση με τον προπονητή μας Μάκη Δενδρινό , να προτρέπει τον Σιγάλα να χάσει και τις 2 βολές(”σίδερο Γιώργο σίδερο”). Όμως ο τελευταίος ευστόχησε στην πρώτη (δεν διευκρίνισε ποτέ αν ήταν από ανυπακοή ή κατά λάθος). Τελικά δικαιώθηκε , καθώς η μεγάλη έκπληξη που έγινε στον αγώνα Κίνας-Ισπανίας (νίκη των Κινέζων με 78-76) μας έφερε σε εύκολο όμιλο (Κίνα, Καναδάς,Κροατία) από τον οποίο περάσαμε στην τετράδα για πρώτη φορά στην ιστορία μας, στην 3η μόλις συμμετοχή μας σε Μουντομπάσκετ. Είναι αυτό που λένε  ”αν έχεις τύχη διάβαινε”…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ud7htYClorE\n\n