Τίτλοι τέλους για τον Στιβ Νας. Αποσύρθηκε στα 41!

Τίτλοι τέλους για τον Στιβ Νας. Αποσύρθηκε στα 41!

Το να αγωνίζεται κάποιος στο NBA αποτελεί από μόνο του την μέγιστη τιμή για τον ίδιο και την καριέρα του. Το να καταφέρει όμως να αγωνιστεί για περίπου μια εικοσαετία και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο, ξεπερνώντας τραυματισμούς και εν τέλει να αποσυρθεί στα 41 του χρόνια είναι κάτι που αν μη τι άλλο δε το συναντάμε και πολύ συχνά.\n\nΟ Καναδός Στιβ Νας ήταν από τους λίγους που πέτυχαν όλα τα παραπάνω και νομίζουμε αξίζει ένα άρθρο προκειμένου να θυμηθούμε την σπουδαία καριέρα του…\n

Γνωριμία το 1994…

\nΟ Νας γεννήθηκε το 1974 στον Καναδά. Σαν Έλληνες τον γνωρίσαμε για πρώτη φορά το 1994 στο Μουντομπάσκετ του Καναδά και συγκεκριμένα σ’έναν αγώνα που έκρινε την πρόκριση της Εθνικής μας στην τετράδα για πρώτη φορά στην ιστορία της και έσπασε καρδιές.\n\nΗ εικόνα του απογοητευμένου Νας στο τέλος μας θυμίζει ότι κάποτε πικράναμε αυτόν τον μεγάλο αθλητή…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=qVC_W2lmAEw\n

Τα πρώτα βήματα στον “μαγικό κόσμο” του NBA

\n

Στιβ Νας - Σάντα Κλάρα
Στιβ Νας – Σάντα Κλάρα
\n\nΤο πρώτο σοκ όμως τον πείσμωσε. Μετά από 4 χρόνια φοίτησης στο κολέγιο Σάντα Κλάρα(1992-96) ξεκίνησε το μακρύ του ταξίδι στο NBA. Πρώτος του σταθμός ήταν η Αριζόνα και οι Φοίνιξ Σανς οι οποίοι βρίσκονταν σε μεταβατικό στάδιο καθώς έμπαιναν στην μετά-Μπάρκλεϊ εποχή.\n\nΒρισκόταν στην 15η θέση του ντραφτ εκείνης της χρονιάς αλλά τα δύο χρόνια που αγωνίστηκε εκεί έπεσε πάνω σε ”θηρία” της εποχής όπως οι Κέβιν Τζόνσον, Σαμ Κασέλ και Τζέησον Κιντ με αποτέλεσμα ο ρόλος του να είναι συμπληρωματικός, παίρνοντας πάντως κάποιες πρώτες εμπειρίες…\n

Ντάλας Μάβερικς και συμπαίκτης με Νοβίτσκι, Φίνλεϊ

\nΤο 1998 μετακομίζει στο Ντάλας.Την πρώτη χρονιά που έγινε το λοκ-άουτ, πέτυχε 7.9 πόντους και 5.5 ασίστ μ.ο..\n\nΩστόσο η δεύτερη τον ”σημάδεψε” από έναν τραυματισμό στον αστράγαλο που του ”κόστισε” απουσία από 25 αγώνες.\n\nΠάντως αυτή η σεζόν του άφησε κάτι θετικό και δεν ήταν άλλο από την προσθήκη του μεγάλου Ντιρκ Νοβίτσκι που σε συνδυασμό με την παρουσία του έμπειρου Μάικλ Φίνλεϊ, διαμόρφωνε τις κατάλληλες συνθήκες για να εξελιχθεί και ο ίδιος.\n\n

Στιβ Νας - Ντάλας Μάβερικς
Στιβ Νας – Ντάλας Μάβερικς
\n\nΔεν άργησε να φανεί αυτό… Τα επόμενα χρόνια(μέχρι το 2004) ο Στιβ Νας σκόραρε πάνω από 15 πόντους μ.ο. και έδινε πάνω από 7 ασίστ ανά παιχνίδι ενώ το 2002 συμμετείχε στο All-star game.\n\nΜαζί με τους Νοβίτσκι και Φίνλεϊ αποτελούσαν τους-τότε- ”Big-Three” του ΝΒΑ…\n

Επιστροφή στο Φοίνιξ…

\nΤο 2004 προαπάθησε να πετύχει ένα καλό συμβόλαιο με τους Ντάλας κάνοντας διαπραγματεύσεις με τον πρόεδρο Μαρκ Κούμπαν. Το γεγονός όμως ότι είχε συμπαίκτες τους Νοβίτσκι-Φίνλεϊ αυτή την φορά δεν τον ευνόησε καθώς ο Κούμπαν έδωσε τα περισσότερα χρήματα για να τους κρατήσει, καθώς επιπλέον, ήθελε ειδικά γύρω από τον νεαρό Νοβίτσκι να ”χτίσει” την ομάδα τα επόμενα χρόνια.\n\nΈτσι ο Νας γύρισε στο μέρος που άρχισε το ταξίδι του στο NBA, δηλαδή στο Φοίνιξ, όπου θα έβρισκε τους νεαρούς Σον Μάριον και Αμάρε Στουνταμάιρ και προπονητή τον έμπειρο Μάικ Ντ’Αντόνι, ο οποίος ήθελε στην ομάδα του ”κοντούς” παίκτες για να τρέχουν και να σουτάρουν. Αυτό το στυλ ”βόλευε” τον Νας που ανέβασε τις επιδόσεις του κατακόρυφα με πάνω από 10 ασίστ μ.ο και ποσοστά ευστοχίας πάνω από 50%.\n\n

Στιβ Νας - Φοίνιξ
Στιβ Νας – Φοίνιξ Σανς
\n\nΤο 2005 κέρδισε το βραβείο του MVP .Την ίδια χρονιά οδήγησε τους Σανς στους τελικούς της Δύσης (πρώτη φορά μετά το 1993)αποκλείοντας μάλιστα τους Ντάλας Μάβερικς και παίρνοντας μια ”εκδίκηση” από τον Κούμπαν. Εκεί ηττήθηκε από τους μετέπειτα πρωταθλητές Σπερς.\n\n
Στιβ Νας
Στιβ Νας – All-Star Game
\n\nΤα επόμενα χρόνια είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και κατά καιρούς πετύχαινε μεγάλες διακρίσεις.Μια από αυτές ήταν την σεζόν 2006-2007 όπου πέτυχε 18 πόνους και 11 ασίστ μ.ο. φτάνοντας το ρεκόρ του μεγάλου Μάτζικ Τζόνσον το 1991.\n\nΕπίσης την ίδια χρονιά συμμετείχε στην πρώτη πεντάδα του All-Star game μαζί με τον Στουνταμάιρ. (μόλις δεύτερη φορά συνέβαινε παίκτες από την ίδια ομάδα να συμμετάσχουν στην πρώτη πεντάδα μετά το δίδυμο Σακίλ-Κόμπι Μπράιαντ το 2004).\n\nΌσον αφορά πάντως την ομάδα δεν κατέκτησε κάποιο τίτλο καθώς δεν είχε πάντα τους κατάλληλους συμπαίκτες.Έπαιξε πάντως και με τον Σακίλ Ο’Νιλ για δύο χρόνια(2008,2009).\n

Λέικερς, τραυματισμοί και τέλος στα 41…

\nΤο 2012 πήγε στους Λος Άντζελες Λέικερς προσπαθώντας με συμπαίκτη τον Κόμπι Μπράιαντ και προπονητή τον Φιλ Τζάκσον να τελειώσει την καριέρα του με κάποιον τίτλο. Έπεσε όμως πάνω σε δύο εμπόδια που ήταν οι συνεχείς τραυματισμοί και το Μαϊάμι των ”Big three” της εποχής (Λεμπρόν Τζέημς, Ντουϊέιν Γουέιντ και Κρις Μπος) που κατέκτησε 2 σερί τίτλους ενώ έχασε το three-peat στους τελικούς του 2014 από το Σαν Αντόνιο.Έτσι ο Νας έμεινε με το απωθημένο.\n\n

Στιβ Νας - Λέικερς
Στιβ Νας – Λέικερς
\n\nΓενικά πάντως ήταν από τους παίκτες που ”ένωσαν” διαφορετικές γενιές παικτών, καταφέρνοντας και οι ίδιοι να προσαρμοστούν στις εξελίξεις και αφήνοντας το προσωπικό τους στίγμα…\n

Διεθνής καριέρα

\nΑν και χρόνια στις ΗΠΑ παρέμεινε πιστός στρατιώτης της εθνικής ομάδας του Καναδά με την οποία όμως απέτυχε να συμμετάσχει σε 2 Ολυμπιάδες(2000,2004).Ειδικά ο αποκλεισμός το 2000 στο Προολυμπιακό, όπου ο Καναδάς έχασε από την Γαλλία τον πλήγωσε και με δάκρυα στα μάτια δήλωσε:\n

“Πονάει πολύ, νιώθω ότι τους έριξα όλους”.

\nΔηλώσεις που δείχνουν πόσο πατριώτης ήταν παρά το γεγονός ότι ήταν καταξιωμένος σταρ…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=TSCk8nWM6xE\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=Y52sQoSAr6g\n

Συνέντευξη αποχώρησης…

\nhttps://www.youtube.com/watch?v=ZPOijfsUMvE

Εκατό, όχι εδώ Dream Team 2 !

Πριν 20 χρόνια, στο Μουντομπάσκετ που έγινε στο Τορόντο του Καναδά, η Εθνική μας ,φτάνοντας στα ημιτελικά , αντιμετώπισε τις ΗΠΑ ,ή αλλιώς Dream Team 2 (συνέχεια της αξέχαστης Dream-Team των Ολυμπιακών της Βαρκελώνης το 1992). Η παρέα της ”Αγίας Τριάδας” του ελληνικού μπάσκετ (Γιαννάκης,Φασούλας, Χριστοδούλου) είχε πετύχει άλλον έναν άθλο( μετά την κατάκτηση του  Ευρωμπάσκετ  1987 και το ασημένιο μετάλλιο στο αντίστοιχο του 1989) καθώς στην τρίτη μόλις συμμετοχή της Εθνικής μας σε Μουντομπάσκετ φτάναμε στην 4άδα. Φυσικά η Dream Team 2 δεν ήταν δυνατόν, όχι να νικηθεί ,αλλά ούτε καν να ζοριστεί από οποιονδήποτε. Μπορεί να μην είχε την ”λάμψη” της πρώτης , αλλά όταν μιλάμε για παίκτες όπως Μάερλυ, Κέβιν Τζόνσον, Ντομινίκ Ουίλκινς( έπαιξε στον ΠΑΟ το 1996 και κατέκτησε το πρώτο ελληνικό Πρωταθλητριών) ,Αλόνζο Μόουρνινγκ και τον ανερχόμενο τότε Σακίλ Ο’Νιλ, σίγουρα ο καθένας καταλαβαίνει ότι το κυρίως θέμα συζήτησης ήταν αν θα γίνει κανένα καινούργιο ρεκόρ επίθεσης ,άμυνας κοκ..\n\nΚι όμως….Αν και το ματς έληξε με 97-58 υπέρ της Dream Team 2 (είχαμε προηγηθεί 17-14 στα μέσα του α ημιχρόνου) εντούτοις το γεγονός ότι δεν δεχτήκαμε 100 πόντους μας άφησε μια ”γλυκιά” γεύση καθώς έως τότε , σε συναντήσεις ,είτε ομάδων ΝBA με αυτές της Ευρώπης (Mc Donalds open κτλ), είτε της Εθνικής των ΗΠΑ με επαγγελματίες παίκτες απέναντι σε άλλες , το κοντέρ είχε γράψει 32 νίκες με 32 κατοστάρες υπέρ των Αμερικάνων. Ήταν ένα μίνι κατόρθωμα της Εθνικής μας, που έδειξε ότι είναι σκληροτράχηλη και προσπαθεί για το καλύτερο ακόμα και όταν ένα ματς είναι χαμένο πριν ξεκινήσει…\n\nhttp://youtu.be/MW4_mH_YQIc