Αν υπάρχει ένας παίκτης που το όνομά του έγινε συνώνυμο της αυτοθυσίας, της αυταπάρνησης καθώς και της ομάδας του Ολυμπιακού τότε αυτό είναι σίγουρα του Αντρέα Μουράτη.Ο μεγάλος ”Αντρίκος”(που έπαιξε σε όλες τις θέσεις αλλά έμεινε στην ιστορία για τις τρομερές αμυντικές του ικανότητες) έδινε και την ψυχή του για την ομάδα του Πειραιά, για την Εθνική αλλά και για την δικαιοσύνη σε άλλα θέματα πλην ποδοσφαίρου…\n
“Όχι” στα γράμματα ”ναι” στην μπάλα και στην ζωηρή ζωή.
\nΟ Αντρέας Μουράτης γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου του 1926 στο Νέο Φάληρο. Μαζί με τους γονείς του, που ήταν πρόσφυγες από την Μικρά Ασία, έμενε στις φτωχογειτονιές του Πειραιά, στην οδό Ιωνίας 22. Δεν του άρεσε το σχολείο.Έκανε πολλές δουλειές προκειμένου να αποφύγει τα γράμματα.\n\nΉταν γενικά ζωηρός και πάντα έμπλεκε σε μικροκαβγαδάκια, ενώ όποτε έπαιζε ποδόσφαιρο στις αλάνες πάντα γύριζε σπίτι του με μικροτραύματα. Έκανε υγιεινή ζωή και είχε σαν στέκι του το καφενείο «Εθνικόν» στο Νέο Φάληρο.Ήταν μεγάλος γλεντζές και η φράση ”άτσα-ούτσα” που έλεγε όταν χόρευε έμεινε στην ιστορία…\n
Τα πρώτα βήματα και η συμβολή του πατέρα Μουράτη
\nΗ πρώτη επαφή του Μουράτη με την μπάλα ήταν σε ηλικία ενός έτους όταν παρακολούθησε τον αγώνα της ομάδας που είχε ιδρύσει ο πατέρας του Μάρκος και είχε την ονομασία ”Πολικός Αστέρας” με έδρα την Ευαγγελίστρια του Πειραιά. Η ομάδα ταξίδεψε μέχρι τα Αμπελάκια Σαλαμίνας για να δώσει ποδοσφαιρικό αγώνα. Διατηρήθηκε για 11 χρόνια (1925-1936) και όταν διαλύθηκε ο πατέρας του έφτιαξε την Ένωση Χωματουργείων, ομάδα που πρωτόπαιξε ο Αντρέας.\n\nΤο 1943 ο Μουράτης πήγε στην ομάδα της Προοδευτικής. Ο ίδιος έκανε και ατομικές προπονήσεις στις οποίες πολλές φορές χτύπαγε το κεφάλι στις πόρτες του σπιτιού του για να δυναμώσει στις κεφαλιές…\n
Η ώρα του Ολυμπιακού και αρχή με …αυτογκολ.
\nΟ Μουράτης έπαιξε με την ομάδα Νέων του Ολυμπιακού το 1945 με την μεσολάβηση του Τάκη Κτενά.Έπαιξε σε όλες τις θέσεις εκτός από αυτή του τερματοφύλακα αλλά η θέση του αριστερού οπισθοφύλακα τον απογείωσε. Ήταν δυνατός, αλτικός, εκτελούσε με μαεστρία φάουλ και πέναλτυ ενώ το αριστερό του σουτ ήταν ”φαρμάκι”.\n\nΗ πρώτη του συμμετοχή στην αντρική ομάδα έγινε στις 22 Ιουνίου 1945 στο φιλικό παιχνίδι του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ που έληξε 1-1 με τον ίδιο να βάζει αυτογκολ.Αλλά στην περίπτωσή του η ”καλή μέρα” κάθε άλλο παρά ”απ’το πρωί φάνηκε”.\n
Μαχητής σε βαθμό αίματος και το προσωνύμιο ”Μισούρι”…
\nΟ Μουράτης είχε τόσο πάθος την ώρα του αγώνα που έφτανε σε σημείο να τραυματίζεται και να μην σταματάει όπως το 1948 σε αγώνα απέναντι στον Εθνικό όπου τραυματίστηκε στο κεφάλι και παρά το γεγονός ότι το αίμα έτρεχε ποτάμι αγωνίστηκε σε όλο το ματς. Από ΄κει χαρακτηρίστηκε με το ψευδώνυμο «Μισούρι» καθώς η μαχητικότητά του θύμιζε το Θωρηκτό Μισούρι, γιγαντιαίο αμερικανικό πολεμικό πλοίο που βρισκόταν στο λιμάνι του Πειραιά.\n\nΤο 1950 έπαιξε απέναντι στον Πανελευσινιακό και πάλι τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά συνέχισε τον αγώνα μέχρι το τέλος λέγοντας του γιατρού που τον παρότρυνε να βγει”εγώ θα πεθάνω εσένα τι σε νοιάζει?”\n
Υπόκλιση των Τούρκων και ”Μουράτ Ασλάν”
\nΣε ένα αγώνα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, η Εθνική επικράτησε 1-0 μέσα στην Κωνσταντινούπολη και οι Τούρκοι υποκλίθηκαν στον Μουράτη χαρακτηρίζοντάς τον ”Μουράτ Ασλάν”(Μουράτης το Λιοντάρι).\n
Η αντιστασιακή και πολιτική δράση του Μουράτη
\nΟ Ανδρέας Μουράτης κατά τη διάρκεια της κατοχής συμμετείχε στην αντίσταση. Έγινε μέλος στην ΕΠΟΝ, την Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων που ανήκε στον ΕΑΜ, θέλοντας να συμβάλλει αποφασιστικά στον πόλεμο εναντίον των Γερμανών. Με την ΕΠΟΝ συμμετείχε και σε ποδοσφαιρικούς αγώνες μαζί με τον Νίκο Γόδα, μέλος που εκτελέστηκε το 1948 και τον Διονύση Γεωργάτο που έλαβε μέρος το 1944 στη μάχη της Ηλεκτρικής στον Πειραιά.\n
Το επεισόδιο με το Ισραήλ και η κόντρα του με την ΕΠΟ
\nΤο 1953 ήταν η τελευταία χρονιά του Μουράτη με την Εθνική καθώς η ΕΠΟ τον έδιωξε. Ο λόγος: Το 1953 η Ελλάδα θα έπαιζε εναντίον του Ισραήλ για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλlου του 1954 στην Ελβετία. Τα έξοδα της Εθνικής ήταν βαριά για τους μικρομεροκαματιάρηδες παίκτες.Η ΕΠΟ έταξε κάποια πριμ στους παίκτες αν αγωνίζοταν.\n\nΟ Μουράτης δεν πίστεψε στις υποσχέσεις της ΕΠΟ, αντέδρασε και τον ακολούθησε και η υπόλοιπη ομάδα.Τελικά οι παίχτες αγωνίστηκαν στα προκριματικά, αλλά δεν έμεινε ατιμώρητη η αντίδραση από την ”αυστηρή” ΕΠΟ. Ο Μουράτης, που ήταν ο ”πρωτεργάτης”, αποκλείστηκε από τα παιχνίδια της Εθνικής!\n
Στατιστικά με την ομάδα της ”καρδιάς” του
\nΤο τελευταίο παιχνίδι του Μουράτη στον Ολυμπιακό ήταν ενάντια στον Παναθηναϊκό στις 8 Μαΐου του 1955. Με τον Ολυμπιακό έπαιξε 295 αγώνες και πήρε πέντε πρωταθλήματα, πέντε κύπελλα, τρία νταμπλ και δέκα πρωταθλήματα Πειραιώς. Όταν αποσύρθηκε ανέλαβε πόσο φροντιστή…\n
Και ηθοποιός…
\nΤο 1956 βγήκε στον κινηματογράφο η ταινία”Άσσοι του Γηπέδου”(αργότερα μετονομάστηκε σε ”Κυριακάτικοι Ήρωες”) Με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές η ταινία περιελάμβανε και το περιστατικό που οδήγησε στην αποπομπή του Μουράτη από την Εθνική.\n\nΟ Ανδρέας Μουράτης πέθανε στις 10 Δεκεμβρίου του 2000. Σήμερα, κοντά στο γήπεδο Καραισκάκη, ο Δήμος Πειραιά έχει δώσει το όνομα του Μουράτη στον δρόμο που έμενε τα τελευταία χρόνια…\n\nhttps://www.youtube.com/watch?v=hDY8f1YjEBg\n
Από την ταινία ”Άσσοι των γηπέδων”
\nhttps://www.youtube.com/watch?v=-eRaJZG1a2o