\n\nΠολλά πράγματα έχουν γραφτεί για το “χρυσό” Ευρωμπάσκετ του 1987 που εκτόξευσε το ελληνικό μπάσκετ στα ύψη…Ως γνωστόν, για να φτάσει η Ελλάδα εκεί νίκησε τα “μεγαθήρια” της εποχής, Γιουγκοσλαβία και Σοβιετική Ένωση.\n\nΥπάρχει όμως ένας τομέας στον οποίο δεν έχουμε επικεντρωθεί ιδιαίτερα λόγω προφανώς του ότι όταν ακούμε “Ευρωμπάσκετ 1987” μας έρχεται στο μυαλό μόνο ο θρίαμβος και ίσως οι “χρυσές” βολές του Καμπούρη…\n\nΣ’αυτό το άρθρο, έτσι για να αναφερθεί και κάτι καινούργιο, θα θέλαμε να αναφέρουμε το πώς αντιμετώπισαν Γιουγκοσλάβοι και Σοβιετικοί τις ήττες τους από την Εθνική και την συμπεριφορά που έδειξαν, όντας σε πιο χαμηλά σκαλοπάτια στο βάθρο απέναντι στην ασήμαντη τότε μπασκετικά Ελλάδα…\n
“Υπεροψία” και παραδοχή…
\nΝα σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη διοργάνωση ήταν η πρώτη “επαφή” των Ελλήνων φιλάθλων με τα “αστέρια” του ευρωπαϊκού μπάσκετ.Έως τότε δεν είχαν γίνει μεγάλοι αγώνες στην Ελλάδα και επομένως υπήρχαν πολλά ερωτηματικά αλλά και ανυπομονησία να δουν οι Έλληνες από κοντά μεγάλους παίκτες.\n\nΗ εθνική μας έπαιξε 2 φορές με την Γιουγκοσλαβία και άλλες τόσες με την Σοβιετική Ένωση.Αγωνιστικά τα ξέρουμε(3 νίκες “πολυτραγουδισμένες” και μια ήττα).Μέσα στα παιχνίδια όμως φάνηκε η διαφορά συμπεριφοράς των 2 ομάδων…\n\nΟι Γιουγκοσλάβοι, ίσως και λόγω του νεαρού της ηλικίας πολλών(Ντράζεν Πέτροβιτς,Βράνκοβιτς,Ράτζα, Κούκοτς κ.α.)ήταν πιο “θερμοί” στον τρόπο που αγωνίζονταν αλλά σε βαθμό που έφταναν να γίνονται προκλητικοί.\n\nΣτον ημιτελικό ο Ντράζεν Πέτροβιτς, σε μια φάση που σφυρίχτηκε υπέρ του φάουλ από τον Γιαννάκη , πέταξε στον “δράκο” προκλητικά την μπάλα πάνω του με αποτέλεσμα να προκαλέσει αντιδράσεις και συνθήματα.\n\nΕπίσης, στον ίδιο αγώνα, όταν κάποια στιγμή οι Γιουγκοσλάβοι “ξέφυγαν” άρχισαν να φέρονται υπεροπτικά κάτι που φαινόταν ακόμα και όταν “κόλλαγαν” τα χέρια…Γενικά η συμπεριφορά τους δεν συμβάδιζε με τις αγωνιστικές τους δυνατότητες…\n\nΑντίθετα, οι Σοβιετικοί ήταν πάντα “μαζεμένοι”, αγωνίζονταν σοβαρά και δεν προκαλούσαν.Ακόμα και μετά τον τελικό που τον έχασαν στις λεπτομέρειες, αποχώρησαν κύριοι και παραδέχτηκαν την ήττα τους…\n
Απονομή, αποθέωση και…γιούχες…
\nΤο “τίμημα” των παραπάνω “εισπράχτηκε” για τον καθένα στην απονομή, όπου ο κόσμος αποθέωσε τους Σοβιετικούς και αποδοκίμασε τους Γιουγκοσλάβους(ειδικά όταν αναφέρθηκαν τα ονόματα των αδερφών Πέτροβιτς…).Οι αποδοκιμασίες δεν επεκτάθηκαν περισσότερο λόγων προτροπής των ψυχραιμότερων για να μην χαλάσει η απονομή…\n
Δηλώσεις-καθρέφτης…
\nΆλλωστε πριν τον τελικό με τους Σοβιετικούς ο αδερφός του συγχωρεμένου Ντράζεν Πέτροβιτς, Αλέξάντερ είχε δηλώσει:\n
“Η Σοβιετική Ένωση είναι καλύτερη και της εύχομαι καλή επιτυχία…”
\n(δήλωση για την οποία χρόνια μετά είπε ότι μετάνιωσε…)\n\nΠολλά χρόνια μετά τον τελικό ένας Σοβιετικός, ο μεγάλος Βαλερί Τιχονένκο είχε πει :\n
“Την επόμενη μέρα του τελικού αποφασίσαμε όλη η ομάδα να κάνουμε βόλτα στην Ακρόπολη. Όταν πήγαμε να πάρουμε σουβενίρ οι καταστηματάρχες μας αγκάλιαζαν και μας χάριζαν ότι θέλαμε.Τότε καταλάβαμε πόσο σημαντικό ήταν αυτό το κύπελλο για την Ελλάδα…”
\nΟ ίδιος ο Γιαννάκης είπε:\n
“Μας είχε αφήσει άφωνους η συμπεριφορά των Σοβιετικών οι οποίοι μόνο που δεν πανηγύριζαν μαζί μας. Με πολλά από αυτά τα παιδιά μετά γίναμε φίλοι…”
\n
Εξαίρεση…οι προπονητές
\nΊσως φανεί περίεργο αλλά στις δηλώσεις των 2 προπονητών δεν φάνηκαν τα παραπάνω… Η “σοβιετική αλεπού” Αλεξάντερ Γκομέλσκι είπε το ιστορικό:\n
“Με τέτοια διαιτησία θα κέρδιζε και η Μαυριτανία”.
\nΑντίθετα ο μεγάλος(κυρίως ως παίκτης γιατί σαν προπονητής δεν κατάφερε πολλά) Γκρέζιμιρ Τσόσιτς είπε:\n
“Συγχαρητήρια στην Ελλάδα αποθεώνοντας τον κόσμο που την οδήγησε στην νίκη”.
\nΗ εξαίρεση πάντως επιβεβαιώνει τον κανόνα και τα εξωαγωνιστικά συμπεράσματα τότε γι’αυτές τις δύο μεγάλες σχολές βγήκαν…\n
Δείτε την απονομή και θα καταλάβετε…
\nhttps://www.youtube.com/watch?v=7cNTcDIGbhE?w=728?t=2h10m0s\n\n